Trybuna Ludu, grudzień 1953 (VI/334-363)
1953-12-01 / nr. 334
*5—— I H n\ j rv 11 wi A Hill ^1 11 ( °r*"KC wszystkich krajów gfejgjfl S| ^|§k/ H H S H ii |&j jg’—Jg HH I H H ^ S it» ||| Polskiej Zjednoczonej łączcie się! M y BL W 11 ./li fll Ji. t-JŁ ffP” m/HL \w HL m/H. Partu Robotniczej NE 334 (1760) ROK VI WARSZAWA — WTOREK 1 GRUDNIA 1953 R. WYDANIE ,7 F CENA 20 gr Przemysł gumowy wykonał plan roczny Przemysł gumowy na 32 dni przed zadania terminem wykonał swe produkcyjne, przewidziane w narodowym planie gospodarczym na rok bieżący. Przeciętny wskaźnik wydajności pracy wzrósł w bież. roku w porównaniu z ub. r. w skali całego przemysłu o prawie 10 proc. Najlepsze rezultaty produkcyjne osiągnęły w roku bież. załogi zakładów „Stomil“, „Wolbrom“ i „Piastów“, załotgi obu łódzkich zakładów przemysłu gumowego, krakowskich ZPGum. i Fabryki Ceraty w Wojciechowie. W bież. roku zakłady przemysłu gumowego wprowadziły produkcję szeregu nowych dotychczas nieprodukowanych w kraju artykułów, a wiele zakładów rozwinęło produkcję artykułów powszechnego użytku z odpadów produkcyjnych. Dzięki przedterminowemu wykonaniu rocznych zadań produkcyjnych, załogi zakładów przemysłu gumowego wyprodukują do końca b. roku dodatkowo, ponad ilości przewidziane w planie rocznym, około 1,5 miliona par obuwia gumowego, około 200 tys. metrów kw. ceraty, ok. 400 tys. metrów tkaniny podgumowanej na płaszcze przeciwdeszczowe oraz kilkaset ton galanterii gumowej wszelkiego rodzaju, jak np. węże gumowe, zabawki, piłki dla dzieci, czepki kąpielowe, galanteria lekarska, rączki do rowerów, wałki do wyżymaczek, termofory itp. (PAP) Ponad 22 miliony widzów na VI Festiwalu Filmów Radzieckich (f) Zorganizowany przez kinematografię polską z okazji Miesiąca pogłębienia przyjaźni polsko-radzieckiej VI Festiwal Filmów Radzieckich cieszył się w bieżącym roku nienotowanym dotychczas powodzeniem. Ogółem liczba widzów na festiwalowych filmach radzieckich wyniosła 22.161.824 (w ub. r. — 19.339.102 widzów), z czego 15.631 tys. przypada na miasta, a 4.450 tys. na wieś. (PAP) Nowi członkowie wstępują do spółdzielni produkcyjnych (f) Najskuteczniejszym czynnikiem, zachęcającym mało i średniorolnych chłopów do wstępowania do istniejących spółdzielni produkcyjnych, jest rozwój gospodarstw zespołowych. Najwięcej chłopów zgłasza się z podaniami o przyjęcie do szeregów spółdzielców do spółdzielni przodujących, które mają wysokie plony oraz rozwiniętą hodowlę i dlatego dają członkom duże dochody za dniówki obrachunkowe. Jednym z wielu przykładów tego jest spółdzielnia w Lieiszewach, pow. Lipno w woj. bydgoskim. W bież. roku przyjęła ona 14 nowych członków. Spółdzielnia w Liciszewach w ciągu trzech lat swego istnienia tak się rozwinęła, że jest dziś nowoczesnym gospodarstwem dobrze urządzonym i mającym perspektywy' dalszegc szybkiego rozwoju. Dzięki racjonalnej uprawie ziemi, właściwemu nawożeniu i wprowadzeniu płodozmianu, osiąga spółdzielnia wydajność z hektara znacznie przekraczającą plony gospodarstw indywidualnych Korzystając z pomocy państwa, spółdzielcy w Liciszewach wybudowali: oborę, chlewnię, stajnię i szopę. Dzięki temu mogli oni rozwinąć hodowlę zespołową, która liczy obecnie 38 krów i jałówek, 72 sztuki trzody chlewnej i 64 owce, (PAP) Na cześć II Zjazdu PZPR Rozszerza ssę współzawodnictwo pod hasłem: o wyższą jakość, trwałość i estetyką produkcji! (f) Tysiące uczestników czynu przedzjazdowego odpowiadając na apel Saja, Sygdziak, Morawskiego 1 Góreckiego przy stępują do współzawodnictwa pod hasłem „O wyższą jakość trwałość i estetykę produkcji“ Do współzawodnictwa pod hasłem: . „O wyższą jakość, trwałość i estetykę produkcji“ przystąpiło kilkuset pończoszników i mistrzów pończoszniczych Zakładów Przemysłu Pończoszniczego im. M. Buczka, im. Fr. Zubrzyckiego, im. Jurczaka w Lodzi i Zakładów Przemysłu Pończoszniczego w Aleksandrowie k. Lodzi. M. in. pończosznicy z ZPP im. Zubrzyckiego: Orłowski, Walczak, Ostrowski, Klirńecki, Sikisz i Tarciński zobowiązaWARSZAWA (PAP). 15 wędliniarzy z Przetwórni Mięsnej nr 22 w Warszawie wytwarzających serdelki, parówki i kabanosy podchwyciło apel Saja, Sygdziak, Morawskiego Góreckiego postanawiając wali czyć o wyższą jakość i jak najlepszy smak wędlin. W zobowiązaniach oświadczają oni m. in.: „Postanawiam) li się opracować i wprowadzić do produkcji 8 nowych rodzajów wzorzystych i kolorowych skarpet męskich oraz ściśle ’postrzegać zasady niewypuszczjnia braków. Mistrzowie — Karbacz, Kalinowski i Głębowski, wałcząc 0 podniesienie estetyki produkcji 1 asortymentu produkowanych pończoch postanowili opracować i wprowadzić do produkcji szereg nowych, estetycznych i wysokiej jakości pończoch ze steelonu. w przededniu II Zjazdu PZPR podnieść jakość swych wyrobów. Będziemy ściśle przestrzegać procesów technologicznych oraz receptur na nasze wyroby. Przez staranniejsze dobieranie mięsa według klas, dokładne ważenie przypraw bez dobierania „na oko“ oraz lepsze mieszanie mięsa uzyskamy wyroby wysokiego gatunku“, odpowiedź 5-osobowej brygady Zdzisława Karpińskiego z oddziału karmelami Krakowskich Zakładów Przemysłu Cukierniczego „Wawel“ na apel Saja, Sygdziak, Morawskiego i Góreckiego. Dla uczczenia II Zjazdu ParWielokrotny przodownik pracy, starszy maszynista parowozowni Stalinogród — Roman Leszczyna odznaczony orderem „Sztandar Pracy“ II klasy wezwał do współzawodnictwa przedzjazdowego przodujących kolejarzy Śląska, maszynistów Piotra Teliżyna z parowozowni Stalinogród i Pawła Peszkego z parowozowni Tarnowskie Góry. Celem tego współzawodnictwa jest zwiększenie długości trasy przebytej przez parowóz w okresie pomiędzy naprawami średnimi i płukaniami kotła oraz zwiększenie oszczędności paliwa. Roman Leszczyna zobowiązał się przebyć na swoim parowozie bez naprawy średniej ponad 300 tys. km. i uzyskiwać tii brygada postanowiła dać do 15 stycznia 1954 r. przeszło 4.500 kg ponadplanowej produkcji najwyższej jakości. Jednocześnie zobowiązano się do opracowania i przystąpienia do produkcji nowych rodzajów wyrobów. w każdym miesiącu znaczne oszczędności węgla. Podobne zobowiązanie podjęli również dla uczczenia II Zjazdu PZPR maszyniści Stanisław Ceglarek i Paweł Dworaczek z parowozowni Tarnowskie Góry, wzywając towarzyszy pracy z parowozowni Rybnik. Wiele cennych zobowiązań podjęli kolejarze Dyrekcji Lubelskiej, którzy pierwsi w kraju wykonali roczny plan przewozów. M. in. pracownicy służby ruchu i administracja stacji Lublin - Główny utrzymają wzorową czystość w pociągach, będą dbać o ich oświetlenie i ogrzewanie oraz utrzymają czystość w poczekalniach i świetlicach dworcowych. Wędliny wysokie] jakości Smaczniejsze i tańsze cukierki KRAKOW (PAP). „Damy produkcję zmniejszymy najwyższej jakości, ilość odpadów, opracujemy recepturę i przystąpimy do wyrobu lepszych, smaczniejszych i tańszych cukierków, karmelków i wysokogatunkowych czekolad“ — oto W wyniku realizacji zobowiązań podjętych przez całą załogę. huta „Jedność“ da ponad plan br. 2.600 ton stali. Stalownicy postanowili zmniejszyć ilość wybraków o 8 proc., a ilość nietrafionych wytopów c 2,5 proc. Załoga huty da również ponad plan br. wiele ton innych wyrobów, 300 tys*. km na parowozie bez naprawy średniej 2600 ton stali ponad plan Rozpoczęcie sprzedaży nawozów sztucznych na kampanię wiosenną (f) O przeszło miesiąc wcześniej niż w roku ub. gminne spółdzielnie rozpoczęły w tym roku sprzedaż nawozów sztucznych na potrzeby Wiosennej kampanii siewnej. Mało i średniorolni chłopi, spółdzielnie produkcyjne oraz plantatorzy upraw kontraktowanych mogą już nabywać nawozy, przeznaczone na wiosenne zasiewy. Inni rolnicy będą mogli _ zaopatrzyć się w nawozy sztuczne w późniejszych terminach. Ogólna ilość nawozów sztucznych, przeznaczona dla rolników na potrzeby wiosennej kampanii siewnej w r. 1954 — zgodnie z wytycznymi tez przyjętych na IX Plenum KC PZPR — jest większa od ilości dostarczonej rolnikom w sezonie wiosennym br. Najbardziej wzrosły dostawy nawozów azo-towych saletrzanych, a więc tych, które są najbardziej potrzebne w sezonie wiosennym. Wzrosły również dostawy nawozów fosforowych i potasowych. Nawozy potasowe, przeznaczone na zasilanie wisk mogą nabywać łąk i pastwszyscy rolnicy bez żadnych ograniczeń. Również wapno nawozowe, stosowane do odkwaszania gleb, sprzedawane jest chłopom w dowolnych ilościach. ną Na wiosenną kampanię siewrolnictwo otrzyma po raz pierwszy pewne ilości nawozów fosforowych granulowanych —■ głównie produkcji krajowej. (PAP) Sunwa kara za sabotaż w spółdzielni produkcyjnej (f) Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na sesji wyjazdowej w Mławie rozpatrzył sprawę 2 sabotażyśtow—zauszników kułackich: Kazimierza Miecznikowskiego oraz jego wuja Kazimierza Pomirskiego, którzy dążąc do rozbicia spółdzielni produkcyjnej w Grzybowie, pow. Mława podpalili stodołę spółdzielczą wraz ze zmagazynowanym w niej nawozem sztucznym. Obaj oskarżeni wywodzą się ze środowiska kułackiego. Brat Pomirskiego karany był za udział w bandzie, bratanek za dezercję z Wojska Polskiego. Jak wykazał1 przewód sądowy, Miecznikowski, któremu uda ło się wkraść do spółdzielni w Grzybowie, pozostawał w ścisłym kontakcie z miejscowymi kułakami i wspólnie z nimi pror wadził krecią robotę na szkodę spółdzielni. Aktywnym sprzymierzeńcem i doradcą Miecznikowskiego był jego wuj Pomirski, który nakłonił swego siostrzeńca do podpalenia stodoły spółdzielczej. Obaj sabotażyści liczyli, że w ten sposób uda im się zastraszyć spółdzielców, co w połączeniu ze spowodowaną stratą materialną przy-, czynić się może do rozwiązania spółdzielni. 15 marca br. Miecznikowski zgodnie z udzielonymi przez Pomirskiego wskazówkami podpalił stodołę, z którą spłonął zmagazynowany w niej nawóz sztuczny. Sąd Wojskowy skazał obu sabotażystów na kary po 10 lat więzienia. (PAP) Nowe propozycje koreańsko-chlńskie w sprawie zwołania konferencji politycznej (f) PEKIN (PAP). Agencja Nowych Chin donosi z Panmun.dżonu, że delegacja koreańsko-chińska ogłosiła następujący komunikat: 30 listopada odbyło się posiedzenie plenarne delegacji obu stron prowadzących rozmowy wstępne w sprawie Konferencji Politycznej. Delegaż Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej K> Suk-bok wysunął nowe propozycje w sprawie składu, terminu i miejsca zwołania Konferencji Politycznej. Propozycje te przewidują m. in., że. w Konferencji Politycznej wezmą udział na równych prawach przedstawiciele obu stron walczących, które podpinały rozejm w Korei, a więc Koreańska Republika Ludowo- Demokratyczna i Chińska Republika Ludowa z jednej strony oraz Stany Zjednoczone i 16 krajów, których sity zbrojne walczyły pod dowództwem wojskowym. ONZ z drugiej strony. Wszystkie uchwały Konferencji Politycznej będą podejmowane za jednomyślną zgodą obu stron i będą wiążące dla wszystkich sygnatariuszy uchwal Konferencji. W celu.pomyślnego przebiegu obrad Konferencja Polityczna za-prosi przedstawicieli pięciu państw neutralnych, a mianowicie Związku Radzieckiego, Indii, Indonezji, Pakistanu i Burmy. Przedstawiciele państw neutralnych będą brali bez żadnego ograniczenia udział w dyskusjach. nad wszystkimi sprawami zNijdującymi się na porządku dziennym, lecz nie będą uczestniczyli w głosowaniu nad uchwałami Konferencji Politycz nei. Konferencja Polityczna odbędzie się w Delhi w Indiach rozpocznie swe obrady 28 grudnia 1953 r. Porządek obrad Konferencji Politycznej będzie następujący: a. sprawa jeńców wojennych; b. sprawa wycofania wszystkich obcych sił zbrojnych z Korei; c. sprawa pokojowego uregulowania problemu koreańskiego d. inne związane z powyższymi sprawami zagadnienia. Procedura obrad Konferencji Politycznej będzie ustalona w drodze rokowań przez podkomisję składającą się z równej Jiczby przedstawicieli obu stron po osiągnięciu porozumienia w sprawie porządku dziennego. Wnioski podkomisji będą przedstawione do zatwierdzenia Konferencji Politycznej. Językami oficjalnymi Konferencji Politycznej będą języki: koreański, chiński i angielski. Ro osiągnięciu porozumienia w sprawie porządku dziennego Konferencji Politycznej, komisja składająca się z równej liczby przedstawicieli obu stron uda się do New Delhi i w porozumieniu z rządem hinduskim oraz z jego pomocą przygotuje zwołanie Konferencji. Każda ze stron będzie miała prawo wyznaczenia pewnej liczby dziennikarzy dla obsiugi Konferencji. Koszty Konferencji będą pokryte w równej mierze przes obie strony. Następnie zabrał głos delegat Chińskiej Republiki Ludowej Huang Hua, który poparł w całej pełni propozycje wysunięte przez Ki Suk-boka. Delegat USA Dean upiera! się przy swym nierozsądnym stanowisku, że Związek Radziecki nie może rzekomo być uważany za' kraj neutralny brać w tym charakterze udziału w Konferencji Politycznej Przedstawiciele strony koreańsko - chińskiej odparli z całą stanowczością pozbawione wszelkich podstaw i oszczercze „argumenty“ delegata, amery kańskiego. Wówczas Dean wy stąpił z wnioskiem, aby odroczo no obrady do dnia 2 grudnia gdyż pragnie porozumieć się ze swym rządem i rządami 16 kra jów, które reprezentuje delegacja amerykańska, — na ce: strona koreańsko- chińska wyraziła zgodę, Dostawa mleka Spółdzielnia produkcyjna Chwarszczgny / (gm. Boleszkowice woi. szczecińskiej systematycznie wykotiuje miesięczne plany dostaw mleka oraz spore ilości dostarcza ponad dostawy obowiązkowe. Na zdjęciu: członek spółdzielni Aleksander Dobródzki przywiózł mleko spółdzielcze jitf> zakładów mleczarskich w Dębnie roto CAF — Cieślak V Krfl Więcej gazu, kuchenek i palników dla indywidualnych odbiorców jowa narada przemysłu gazowniczego (f) W Warszawie odbyła się krajowa narada przemysłu gazowniczego, w której wzięli tidział m. in. przedstawiciele Ministerstwa Górnictwa z wicemin. inż. Salcewiczem na czele. Na naradzie stwierdzono, że produkcja gazu w 1953 r. wzrosła' w porównaniu z 1949 r. ponad dwukrotnie; w wielu jednak okręgach kraju dostawa gazu dla indywidualnych odbiorców jest wciąż jeszcze niewystarczająca. Stawia to przed gazowniami — jak podkreślano na naradzie — poważne zadania lepszego niż dotychczas wykorzystania urządzeń produkcyjnych, obniżenia strat gazu w sieci i podniesienia kaloryczności gazu. Do zwiększenia produkcji ga zu w dużym stopniu może przyczynić się sprawne i szybkie wykonywanie prac remontowych w gazowniach. Doniosłe zadanie — lepszegc niż dotychczas zaopatrywania ludności w gaz stoi m. in. przed zakładami gazowniczymi w Warszawie, gdzie liczba odbiorców gazu szybko wzrasta i dlatego podniesienie ciśnienia gazu w sieci jest sprawą bardzo pilną. Bardzo poważne są również potrzeby robotniczego Zabrza, gdzie jak dotąd — nie doprowadzono jeszcze sieci gazowej do znacznej liczby mieszkań. W czasie dyskusji omawiano również sprawę odpowiedniego zaopatrzenia odbiorców w sprzęt niezbędny do korzystania z gazu. Zachodzi przede wszystkim konieczność zwiększenia produkcji kuchenek gazowych i pai. ników, gdyż przemysł krajowy nie zaspokaja jeszcze w pełni zapotrzebowania. Uczestnicy narady przedyskutowali również problem racjonalnego wykorzystania produktów ubocznych powstających przy produkcji gazu. I tak — przez odpowiednie , sortowanie koksu pogazowego można uzyskać dobrej jakości koks opałowy i tzw. kóksik, na który jest duże zapotrzebowanie ze strony wielu zakładów produkcyjnych. Inne produkty uboczne — wody amoniakalne i wapno nawozowe należycie wyko* rzysfane pozwolą na zwiększenie zaopatrzenia wsi w nawozy sztuczne. (PAP) O dalszy wzrostwydajności pracy Wśród warunków niezbędnych dla szybszego podniesienia stopy życiowej mas pracujących, tezy przyjęte przez IX Plenum wysuwają na czoło zadanie wydatnego podniesienia wydajności pracy w caiej gospodarce narodowej. Tezy stwierdzają: „W ciągu najbliższych 2 lat należy osiągnąć dalszy wydatny postęp w dziedzinie wzrostu wydajności pracy“. Konkretne zadania są następujące: w roku 1955 w porównaniu z rokiem 1953 należy podnieść wydajność pracy w przemyśle o 16 proc., w budownictwie o około 17 proc., w transporcie kolejowym o ponad 8 proc., w PGR — o ponad 20 proc. Wykonanie i przekroczenie tego zadania ma ogromne znaczenie. Wysokie tempo wzrostu wydajności pracy jest bowiem tym czynnikiem, który w ostatecznym rachunku decyduje o tempie podnoszenia stopy życiowej mas pracujących, o naszym zwycięstwie w walce o zbudowanie socjalizmu. W latach 1950 — 1953 wydajność pracy, wzrosła u nas w przemyśle 0 około 50 proc. — takie tempo wzrostu wydajności pracy jest nie do pomyślenia w ustroju kapitalistycznym. Osiągnąć je mogą tylko ludzie wyzwoleni z pęt kapitalistycznego wyzysku, ludzie, którzy czują się gospodarzami swojej ojczyzny, którzy z entuzjazmem i ofiarnością w oparciu o nieustanny rozwój techniki budują siłę swego kraju, szczęście i dobrobyt całego narodu. Wzrost wydajności pracy w przemyśle i rolnictwie to niezbędny warunek wzrostu produkcji, zwiększenia masy towarowej na poprawę zaopatrzenia ludności pracującej miast 1 wsi. Przy wzroście wydajności pracy ta sama ilość maszyn i urządzeń oraz obsługujących je ludzi daje znacznie wyższą produkcję, jest to więc jeden z najważniejszych elementów obniżania kosztów własnych produkcji. Te dwa zaś czynniki — większa masa towarowa, niższe koszty produkcji — są niezbędne po to, aby szybciej podnosić stopę życiową mas pracujących. Trzeba również pamiętać, że osiągnięcie zamierzonego wzrostu wydajności pracy jest konieczne po to, aby wykonać zadania produkcyjne przy niewielkim tylko wzroście zatrudnienia poza rolnictwem. Pozwoli to ograniczyć odpływ ludności ze wsi do miasta i będzie miaio duże znaczenie dla zapewnienia . dostatecznej liczby sil roboczych dla potrzeb rolnictwa. Wzrost wydajności pracy zależny jest od szerokiego wprowadzania nowej techniki, coraz lepszego jej opanowania i wykorzystania, od stałego ulepszania procesów technologicznych; podnoszenia organizacji produkcji, od wzrostu kwalifikacji załóg. Potężnym źródłem wzrostu wydajności pracy jest socjalistyczne współza wodnictwo, ruch racjonalizacji i wynalazczości, upowszechnianie przodujących metod pracy, rosnąca aktywność i inicjatywa mas pracujących. IX Plenum KC PZPR wskazało ńa potężne rezerwy wzrostu wydajności pracy, jakie istnieją w gospodarce narodowej. Chociaż zadania czterech lat planu sześcioletniego w zakresie wzrostu wydajności pracy zostały przekroczone w przemyśle o 8,2 proc., w budownictwie o 9 proc., w niektórych gałęziach gospodarki narodowej nie są one wykonywane. Dotyczy to np. przemysłu węglowego PGR. W przemyśle maszynowym po przeprowadzeniu rewizji norm i plac, wydajność pracy wzrasta z miesiąca na miesiąc średnio o ponad 2 proc. Jednak i obecnie są w tym resorcie gałęzie przemysłu jak ' np. budowy maszyn ciężkich, taboru kolejowego, gdzie wydajność pracy wzrasta minimalnie. O istniejących rezerwach dobitnie świadczy fakt, że np. realizacja projektu modernizacji przemysłu bawełnianego winna dać w starych zakładach podniesienie wydajności pracy o przeszło 36 proc. Tezy stwierdzają: „Wzrost wydajności pracy jest hamowany przez opóźnienie we wprowadzaniu nowoczesnej techniki i jej opanowywaniu, a także przez niedostateczny poziom organizacji pracy i niedostateczne upowszechnianie przodujących metod pracy“. Na tych więc odcinkach musi się przede wszystkim skupić walka o podniesienie wydajności pracy. W tym celu konieczne jest, aby nadrobiły zaniedbania te zakłady, centralne zarządy i ministerstwa, które pozostają w tyle w zakresie wprowadzania postępu technicznego, nowych procesów technologicznych. Zupełnie niedostateczna jest kontrola wielu nadrzędnych jednostek nad przebiegiem realizacji planów postępu technicznego w zakładach, niedostateczna jest pomoc, jaką się w tej dziedzinie zakładom okazuje. W rezultacie mamy zjawisko, te wiele przedsiębiorstw nie wykonuje swoich planów postępu technicznego. Tak np. jedynym centralnym zarządem w przemyśle maszynowym, gdzie wydajność pracy w III kwartale br. w porównaniu z I kwartałem br. nie tylko nie wzrosła, ale nawet zmalała, jest Centralny Zarząd Przemysłu Obrabiarkowego. Przemysł obrabiarkowy systematycznie nie wykonuje, swoich, bardzo zresztą skromnych, planów postępu technicznego. Walka o wzrost wydajności pracy w przemyśle węglowym, w budownictwie, w PGR-ach i w innych gałęziach gospodarki narodowej, w których wzrost ten jest niedostateczny — wymaga zdecydowanej poprawy w wykorzystaniu sprzętu mechanicznego. Tak np. w przemyśle węglowym mimo wielkich środków, jakie na ten cel przeznacza państwo — wykorzystanie mechanizmów jest wysoce niedostateczne, stopień mechanicznego urabiania i ładowania węgla w wielu zjednoczeniach nie tylko nie wzrasta, ale maleje. Również w budownictwie istnieje olbrzymie marnotrawstwo sprzętu mechanicznego. Po to, aby lepiej wykorzystywać nowe mechanizmy, lepiej opanować nową technikę, niezbędne jest szerokie i wszechstronne szkolenie kadr, podnoszenie kwalifikacji załóg. Mamy wielu zdolnych, wysokowykwalifikowanych robotników, którzy uzyskują piękne rezultat) w walce o lepsze opanowanie i wykorzystanie nowej techniki. Jednakże ich osiągnięcia, jak również osiągnięcia przodujących radzieckich stachanowców upowszechniane są daleko niedostatecznie. Chodzi więc o to, aby w tej dziedzinie, w dziedzinie planowego wprowadzania przodujących metod pracy poprzez zapewnianie odpowiednich warunków technicznych i organizacyjnych, poprzez organizowanie szkól przodownictwa pracy — dokonać zdecydowanego przełomu. Jak najszerzej upowszechniać trzeba metodę szybkich wytopów w hutnictwie, rozwinąć walkę o cykliczność wydobycia, upowszechniając metodę szybkiej przekładki transporterów, umasowić stosowanie noża Kolesowa w przemyśle metalowym, zespołowych metod pracy w budownictwie itp. Na plenum KW PZPR w Stalinogrodzie wskazywano na ogromne możliwości zwiększenia produkcji stali poprzez samo skrócenie, trwającego obecnie zbyt długo, czasu wytopu Podkreślano przy tym, że niezbędne jest dc tego wydatne usprawnienie organizacji pracy, skrócenie czasu sadzenia pieca,» rozwiązanie sprawy paczkowania złomu itp. Stałe usprawnianie organizacji pracy, podnoszenie na wyższy poziom metod kierownictwa w przemyśle, w transporcie, w handlu i rolnictwie — to jeden z najważniejszych warunków podniesienia wydajności pracy, zlikwidowania marnotrawstwa czasu roboczego, maszyn i urządzeń, marnotrawstwa materiałowego. Obowiązkiem kierownictwa każdego zakładu jest dbać o to, aby zapewnić załodze najodpowiedniejsze warunki pracy, aby stale podnosić stan bezpieczeństwa i higieny pracy. Nie wolno zapominać, że ma to również duże znaczenie dla podnoszenia wydajności pracy. W walce o szybkie wprowadzanie nowej techniki, o jak najlepsze jej opanowanie odpowiedzialne zadanie przypada naukowcom, inżynierom i teehnikom. W Polsce Ludowej mają oni możliwości realizowania najśmielszych najbardziej porywających zamierzeń. Od ict ofiarności i zapału, od ich wiedzy i energi: w poważnym stopniu zależy dalszy rozwój gospodarki narodowej i wykonanie zadań, postawionych przez IX Plenum KC PZPR. W całym kraju rozwija się obecnie masow) ruch współzawodnictwa pracy na cześć II Zjazdu PZPR. Podniosła się niezmiernie aktywność mas pracujących, wzrosła inicjatywa załóg robotniczych. Jest rzeczą niezmiernie ważną, aby organizacje partyjne i związkowe aktywność tę dalej rozwijały, aby szybko podchwytywały każdą nową, cenną inicjatywę upowszechniały ją i utrwalały. Aby więce, i lepiej niż dotąd zajmowały się one w swoje codziennej praktyce zagadnieniami postępu technicznego, lepszego wykorzystania mechanizmów, usprawniania organizacji pracy, upowszechniania nowych metod pracy i podnoszenia na tej bazie wydajności. Dążenie do podniesienia wydajności jest bowiem równoznaczne z walką o obfitość artykułów konsumcyjnych, przemysłowych i rolnych z walką o dalszy rozwój gospodarki narodowej, o umocnienie sił naszej ojczyzny, o dobrobyl ludzi pracy, o zbudowanie w Polsce socjalizmu, Dom Młodzieży w Nowej Hucie - pól roltu przed terminem Młodzieżowe brygady Zjedno. czenia Budownictwa Miejskiego Nowa Huta podjęły dla uczczenia II Zjazdu PZPR zobowiązanie ukończenia budowy, ' oddania do użytku do dnia 31 grudnia.br, Dorńu Młodzieżowego, skracając,termin tej budowy o pól roku. (PAP) Trzy dalsze powiaty zwolnione z miarek i odsypów 30 listopada trzy daisze powiaty, a mianowicie powiaty: Siedlce i Grodzisk Maz. w woj. warszawskim oraz pow. Łódź przekroczyły 90 proc. tegorocznego plami obowiązkowych dostaw zboża dla państwa. Chłopi tych powiatów, rzy całkowicie wywiązali któsię z obowiązku dostaw zboża dla państwa, zwolnieni zostali miarek i odsypów oraz korzyz stają z prawa sprzedaży na wolnym rynku nadwyżek ziarna i produktów zbożowych. (PAP) DZIŚ W NUMERZE: Z ŻYCIA P A I?T I 3 Przedzjazdowe zebrania i narady J. KOWALSKI: Andrzej Potiebnia — bojownik za wolność naszą i waszą ADAM RAYSKI: Otwartymi oczyma (Francuski miesięcznik „Les Temps Modernes“ o „brudnej wojnie“) LESZEK GOLIfiSKI: Pomoce szkolne — ważny problem oświaty