Trybuna Ludu, luty 1955 (VIII/31-58)
1955-02-01 / nr. 31
f ' ‘ " ' l yr w'„Ä”,*w| i i k\' Bill 11 fti M J 1 1 I 1 1 1 łączcie »ię! ÜH Jft If ÜL M JÜ ft Ł 1L . pil A ftL it. ^HL Partii Robotniczej NR 31 (2183) ROK VIII w' WARSZAWA — WTOREK 1 LUTEGO 1955 R. WYDANIE F CENA 20 gr Dla normalizacji stosunków w Europie Rząd nasz zwrócił się do Rady Państwa z wnioskiem o powzięcie uchwały w sprawie zakończenia stanu wojny między Polską a Niemcami, pragnąc ze swej strony „przyczynić się do pokojowej stabilizacji stosunków w Europie i normalizacji swych stosunków z Niemcami". Czym podyktowane jest to posunięcie i czemu ono służy? Podyktowane ono zostało wymogami • obecnej sytuacji w Europie — kiedy 10 1-at z górą po kapitulacji.' Niemiec, z winy mocarstw z-achodnich, nie zostały wcielone w życie postanowienia konferencji jałtańskiej i poczdamskiej. Polityka tych mocarstw uniemożliwia zawarcie traktatu pokojowego z Niemcami i przedłuża sprzeczny z dążeniem do normalizacji stosunków, w Europie formalny stan wojny z Niemcami. Przez wcielenie w życie układów paryskich mocarstwa te pragną utrwalić podział Niemiec, i bezkarnie zbroić Niemcy zachodnie. W tej sytuacji, proklamowanie przez Związek Radziecki i przez Polskę zakóńczenie stanu wojny z Niemcami jest jeszcze jednym posunięciem, służącym normalizacji stosunków z Niemcami i stabilizacji w Europie. Jakie znaczenie będzie mieć ten krok dla naszych stosunków z Niemiecką Republiką Demokratyczną? NRD, pierwsze niemieckie państwo pokojowe, nasz śąsiad-przyjaciei, z którym. łączy n.-as granica na Odrze i Nysie, granica pokoju — na swym przykładzie pokazała, że można przekreślić grabieżczą przeszłość imperializmu niemieckiego. NRD pokazała, że można zbudować stosunki z sąsiadami i ze wszystkimi krajami Europy na z gruntu innych niż w przeszłości podstawach. Istnienie NRD jest doniosłym czynnikiem w walce 0 utworzenie jednolitego państwa niemieckiego i jako państwa demokratycznego i pokojowego, w walce o zapewnienie Europie trwałego pokoju. Óbecne posunięcie naszego rządu pozwoli jeszcze bardziej umocnić przyjazne więzy jakie łączą nasze kraje. 1 fakt ten posiada poważne polityczne znaczenie. Równocześnie, stojąc n-a gruncie pokojowej współpracy ze wszystkimi bez różnicy narodami, gotowi jesteśmy unormować stosunki z Niemiecką Republiką Federalną. Wszystkie te wysiłki mają jeden cel, cel jakże istotny dla każdego Polaka* • który pragnie ze wszech sil zapobiec odrodzeniu miiitaryzmu niemieckiego. Bo celem tych posunięć jest ułatwienie takiego rozwiązania sprawy Niemiec, aby militaryzm nigdy więcej nie. zagrozi! Europie. Jak osiągnąć ten cel? Przez zjednoczenie Niemiec w kraj demokratyczny, pokojowy, który nie należałby do żadnych bloków militarnych i przez zawarcie z nimi traktatu pokojowego, który pozwoliłby Niemcom na rozwinięcie pełnej pokojowej współpracy z innymi krajami. Związek Radziecki konsekwentnie dąży do takiego rozwiązania sprawy Niemiec, proponując rozmowy w tej sprawie zanim będzie za późno, zanim nastąpi ratyfikacja układów paryskich i zanim mocarstwa zachodnie przystąpią do odbudowy Wehrmachtu. Związek Radziecki realizował hasło rokowań w czynach, wyrażając gotowość pójścia na szereg konkretnych ustępstw i oczekując od strony przeciwnej podobnych kroków, które pozwoliłyby na osiągnięcie porozumienia. Rządy mocarstw zachodnich i rząd Adenauera nie chcą ani jedności Niemiec, ani rokowań. Mówią wprawdzie o „jedności“ Niemiec, aie mają na myśli aneksję NRD i Drang nach Osten, to znaczy — agresję i podboje. Mają na myśli włączenie tak „zjednoczonych“ Niemiec do agresywnej unii zachodnio-europejskiej. Oczywiście, że takie stanowisko nie ma nic wspólnego z prawdziwym zjednoczeniem Niemiec i że zbudowane jest ono na koncepcji bratobójczej wojny, która same Niemcy przede wszystkim zamieniłaby w jedno wielkie pogorzelisko. Mówią również Adenauer i jego zachodni, przyjaciele o „rokowaniach“ czterech mocarstw -— ale po ratyfikacji ukiadów paryskich. Te fałszywe sugestie oszukać mają szerokie rzesze społeczeństwa niemieckiego, które zrozumiały ostrzegawczy glos konferencji moskiewskiej i które coraz lepiej zdają, sobie sprawę, że podjęta przez 3 mocarstwa zachodnie remilitaryzacja przekreśli rozmowy czterech na temat zjednoczenia Niemiec, Ale znamienny jest fakt, że. nawet najzagorzalsi wrogowie rokowań — muszą swoje wojenne plany maskować właśnie pokojowymi frazesami. Znamienny jest ten fakt dla obecnej sytuacji już nie tylko w krajach takich jak Francja, ale i w Niemczech zachodnich, gdzie powstał jak nigdy dotąd szeroki front walki 0 rokowania ze Związkiem Radzieckim, o zjednoczenie kraju — przeciw ratyfikacji ukiadów paryskich. Dla szerokości tego frontu charakterystyczne jest nie tylko stanowisko SPD, czy też części kierownictwa partii koalicji adena'uerowskiej FDP czy BHE, ale i coraz częstsze wypadki sprzeciwu wobec polityki Adenauera w łonie jego własnej partii — clirześcijańsko-demokratycznej (np. Gerstenmeier, przewodniczący frakcji parlamentarnej CDU). Dążeniom tych wszystkich patriotów niemieckich, pragnących nie dywizji Wehrmachtu, które i dia Niemiec i dla Europy oznaczałyby zarzewie wojny — ale pragnących pokojowych rozwiązań, zgodnych z interesami i Niemców i innych narodów — wychodzi naprzeciw posunięcie naszego rządu. Fakt, że interesy narodów europejskich nie wyłączając narodu niemieckiego i interesy pokoju w Europie najdokładniej się pokrywają, znajduje w tym posunięciu, w polityce Związku Radzieckiego i całego obozu pokoju, wymowne potwierdzenie. Europa prowadzi dzisiaj trudną, zaciętą watkę przeciw ratyfikacji układów paryskich, których konsekwencją byłoby odrodzenie militarvzmu niemieckiego, przekreślenie.,możności porozumienia \v sprawie Niemiec, powstania w sercu Europy niebezpiecznego ogniska .niepokoju. W tej sytuacji — jak mówi oś wilii dozen ie rządu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: ..gdyby jednak rządom mocarstw zachodnich 1 rządowi Niemieckiej Republiki Federalnej udało się przeforsować ratyjikację układów paryskich i remiliiaryzację Niemiec zachodnich. Polska Rzeczpospolita Ludowa waz z innymi pokój miłującymi państwami podejmie wszelkie kroki, które zapewnią bezpieczeństwo Polski i innych narodów". Oświadczenie naszego rządu, uprzednia inicjatywa rządu ZSRR podobnie jak - cieszy się pełnym poparciem naszego społeczeństwa, które widzi w nim krok zmierzający do uregulowania tak żywotnej dla Polaków sprawy, jak sprawa Niemiec, kluczowej i dla nas i dla calei Europy. Stocznia Gdańska rozpoczęła budowę motorowca o ładowności 10 tys. TDU GDAŃSK. 31 stycznia br. w Stoczni Gdańskiej rozpoczęto na pochylni montaż motorowego statku handlowego o ładowności 10 tys. TDW — największego z dotychczas budowanych w Pol-SfP Motorowiec ten będzie dorównywać wielkością „Batoremu“. Posiadać on będzie zasięg pływania 20 tys. mil morskich i szybkość 30 km/godz. Statek otrzyma wygodne, jedno- i dwuosobowe kabiny dla załogi, świetlicę, palarnię oraz będzie móg! zabierać 12 pasażerów. Statek będzie mógł przewozić szyny, parowozy, maszyny i samochody oraz zboże i ładunki lekkie Projekt statku opracowany został przez polskich konstruktorów i naukowców Centralnego Biura Konstrukcji Okrętowych w Gdańsku. Całość montażu statku zlecona została przez Stocznię Gdańską doświadczonemu mistrzowi Staruszkiewieżowi. Starszym budowniczym statku został doświadczony specjalista w tej dziedzinie — inż. Romańczuk. (PAP) GZOT otrzymały imię Teodora Lelka GLIWICE. Mieszkańcom Gliwic znane jest nazwisko jednego z najofiarniejszych bojowników o wyzwolenie Śląska O- połskiego z niewoli junkrów pruskich, wybitnego polskiego działacza KPD, Teodora Lelka, zamordowanego przez hitlerowców w obozie oświęcimskim w roku 1945. Po obu stronach dawnego kordonu granicznego Teodor Lelek czołowy aktywista KPD na Śląsku, Sekretär? komitetu partii w Gliwicach prowadzi! walkę o prawa ludu śląskiego przeciwko wyzyskowi faszyzmowi W 10 rocznicę powrotu Gliwic do Macierzy, na wniosek załogi Cjiwiękjch Zakładów U- rządzeń. Technicznych zakłady te otrzymały imię zasłużonego w walce z fasz^tpem bojownika — Teodora Lelka (PAP). Ko ni unikat Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZSRR MOSKWA (PAP). Ministerstwo Spraw Zagranicznych ZSRR ogiosiło następujący komunikat’ — W związku z rozmową, jaka odbyła się 28 stycznia br. między ministrem spraw zagranicznych ZSRR W. M. Molotowem a ambasadorem Wielkiej Brytanii W. Hayterem. w dniu 31 stycznia W. M. Mntotow zaprosił ambasadora Wielkiej Brytanii i złożył mu następujące oświadczenie: Bezpośrednio po naszym spotkaniu w dniu 28 stycznia, gdy przedstawił mi pan punkt widzenia rządu brytyjskiego i rządu Nowej Zelandii na sytuację, która ukształtowała się w rejonie wyspy Taiwan, rząd radziecki poinformował rząd Chińskiej Republiki Ludowej o poglądach. jakie pan przedstawił Podobnie jak rząd W. Brytanii. rząd radziecki jest zaniepokojony .niebezpieczną sytuacją. jaka wytworzyła się w rejonie Taiwanu. i innych wysp położonych w pobliżu wybrzeży Chin. Sytuacja ta zagraża pokojowi i wzmaga niebezpieczeństwo nowej wojny. Rząd ZSRR uważa, że przyczyną tego jest fakt. iż USA przy , pomocy Czang Kai-szeka już przed kilku laty zagarnęły należącą do Chin wyspę Taiwan. Wyspy Rybackie i niektóre inne wyspy. Ostatnio USA dokonały nowych agresywnych posunięć w tym rejonie, co jeszcze bardziej wzmogło tam stan napięcia. Rząd radziecki podziela zdanie rządu brytyjskiego, że omówienie całej tej sprawy w Radzie Bezpieczeństwa ONZ jest konieczne. Rząd ZSRR udziel i ł już odpowiednich instrukcji swemu przedstawicielowi w Organizacji Narodów Zjednoczonych, ambasadorowi A. A. Sobolewowi. Oprócz tego rząd radziecki polecił mu, aby do dyskusji nad tym problemem zaproszona została delegacja Chińskiej Republiki Ludowej, której obecność jest. niezbędna, ponieważ chodzi ft wymierzone przeciwko Chinom agresywne posunięcia i o ingerencję Stanów nych w wewnętrzne Zjednoczosprawy Chin. R.ząd radziecki pragnie specjalnie podkreślić, że przedstawiając to zagadnienie do rozpatrzenia Radzie Bezpieczeństwa dąży do złagodzenia napięcia na Dalekim Wschodzie i chce przyczynić się do utrwalenia pokoju na całym święcie. Ambasador Hayter zakomunikował, że przekaże oświadczenie W. M. Mołotowa rządowi brytyjskiemu. Oświadczenie Rządu PRL w sprawie pokojowego uregulowania problemu niemieckiego Polska Agencja Prasowa ogłasza następujące oświadczenie Rządu PRL w sprawie pokojowego uregulowania problemu niemieckiego: Polityka porozumienia w celu pokojowego rozwiązania problemu niemieckiego odpowiada interesom wszystkich narodów w Europie. Odpowiada ona zwłaszcza dążeniom narodów sąsiadujących z Niemcami — zarówno ze wschodu jak i z zachodu — narodów, które na przestrzeni swej historii najbardziej ucierpiały w wyniku zaborczości miiitaryzmu niemieckiego, a w szczególności odpowiada dążeniom Polski. Oświadczenie Rządu ZSRR z 15.1.1955 r. w sprawie Niemiec i dekret Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 25.1.1955 r. o zakończeniu stanu wojny między ZSRR i Niemcami stwarzają nowe możliwości osiągnięcia porozumienia co do podstawowego problemu politycznego w Europie, jakim jest sprawa Niemiec i co do normalizacji stosunków europejskich. Porozumienie to uwzględniałoby w należyty sposób i całkowicie realnie zarówno żywotne interesy narodu niemieckiego jak i bezpieczeństwo innych narodów europejskich. Inicjatywę tę Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej gorąco popiera. Polska, zarówno z racji swego bezpośredniego sąsiedztwa z Niemcami, jak i z racji swych wielowiekowych doświadczeń historycznych jest głęboko zainteresowana w usunięciu źródeł napastniczych wojen, których inspiratorem i organizatorem był militaryzm nićmiecki i w ułożeniu przyjaznych stosunków z sąsiadującym z nią narodem niemieckim. Stosunki łączące nasz. kraj z Niemiecką Republiką Demokratyczną w oparciu o istniejącą i ustaloną granicę na Odrze i Nysie Łużyckiej, są żywym dowodem, że przyjazna współpraca między Polską a Niemcami leży w interesie obu narodów. Polska Rzeczpospolita Ludowa pragnie ze swej strony przyczynić się do pokojowej stabilizacji stosunków w. Europie i normalizacji ■ swych stosunków z Niemcami. Kierując się tą myślą, Rząd PRL zwróci! się do Rady Państwa PRL z wnioskiem o powzięcie Uchwały o zakończeniu stanu wojny między Polską a Niemcami W ten sposób zostaną jeszcze bardziej wzmocnione więzy przyjaźni z Niemiecką Republiką Demokratyczną. Polska, hołdując zasadzie pokojowej współpracy między narodami, uważa również za możliwą normalizację swych stosunków z Niemiecką Republiką Federalną. Wysiłki Rządu PRL niezmiennie mają na celu poparcie rozwiązania problemu niemieckiego W drodze pokojowego, zjednoczenia Niemiec na zasadach demokratycznych oraz sprawiedliwego traktatu pokojowego, stwarzającego warunki dla pokojowego współżycia suwerennego państwa niemieckiego z innymi państwami Rząd PRL przeciwstawia się z całą siią wszelkiej formie odbudowy miiitaryzmu niemieckiego, której rządy mocarstw zachodnich chcą obecnie nadać formę prawną przez przeforsowanie ratyfikacji układów paryskich.' To stanowisko Rządu PRL posiada oparcie w dążeniach wszystkich państw obozu pokoju oraz wszystkich sit postępowych i pokojowych na świecie. Rosnący opór narodów, ia przede wszystkim samego narodu niemieckiego, przeciwko ratyfikacji narzucanych im układów paryskich — świadczy 0 wzrastającej świadomości niebezpiecznych następstw tych separatystycznych układów, powołujących do’życia, blok militarny z udziałem sit agresywnego miiitaryzmu niemieckiego, i zamykających drogę do porozumienia w sprawie niemieckiej, Gdyby jednak rządom mocarstw zachodnich 1 rządowi Niemieckiej Republiki Federalnej uJaio się przeforsować ratyfikację ukiadów paryskich i remiliiaryzację Niemiec zachodnich, Polska Rzeczpospolita I.udowa, wraz z innym:, pokój miłującymi państwami podejmie wszelkie kroki, które zapewnią bezpieczeństwo Polski i innych narodów. 31 stycznia br. odbyło się w Warszawie posiedzenie rozszerzonych prezydiów Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego i Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju, poświęcone omówieniu uchwał ostatniej sesji Biura Światowej Rady Pokoju, dotyczących walki przeciwko remilitaryzacji Niemiec zachodnich oraz walki o zakaz broni masowej zagłady; omówiono również wynikające z tych uchwał najbliższe zadania polskiego ruchu obrońców pokoju. Posiedzenie zagaił prezes Polskiej Akademii Nauk — prof. Jan Dembowski. Obradom połączonych prezydiów przewodniczy! następnie laureat Stalinowskiej Nagrody Pokoju, prezes Związku Literatów Polskich — Leon Kruczkowski, który w obszernym przemówieniu przedstawił obecną sytuację międzynarodowy i podkreślił znaczenie polityczne uchwal Biura Światowej Rady Pokoju. W czasie posiedzenia członek Światowej Rady Pokoju pose! Ostap Dłuski poinformował zebranych przebiegu ( uchwałach stycznioo wej sesji Biura Światowej Rady Pokoju w Wiedniu Uczestnicy dyskusji, jaka wywiązała się następnie, podkreślali doniosłe znaczenie uchwał Biura Światowej Rady Pokoju oraz omawiali zadania, jakie w związku z tymi uchwałami stają przed polskim ruchem obrońców pokoju. Głos zabierali: Aleksander Juszklewicz — sekretarz NKW ZSIj, Wacław Barcikowski — przewodniczący CK SD; Konstanty Łubieński — poseł, działacz katolicki; Bronisław Buras — profesor fizyki UW; ks. dr Wacław Radosz; Antoni Korzycki — prezes ZSCh; Maria Jaszczukowa — posłanka; ..prof, dr Tadeusz Tempka; Kazimierz Mikosz — nauczyciel z Rzeszowy, Józef Kowalewski — przodujący chłop przedstawiciel społeczeństwo Warmii i Mazur; Maria Moczulska — przodownica pracy z Warszawskich Zakładów Mechanicznych nr 2; Jan Mrochcń — przewodniczący Woj. RN w Opolu; Prezydium Waldemar Babinicz — dyrektor Liceum w Różnicy, woj. kieleckie; Stanisław Kaliszewski — poseł przewodniczący Stół. Kom. FN; Witold Wirpsza — prezes oddziału Zw. Literatów' Polskich Szczecinie; Mieczysław Madanyw — chłop gospodarujący indywidualnie z pow. Płock, Zygmunt Skibniewski — prezes Komitetu do Spraw' Urbanistyki i Architektury; prof. Stanisław Kulczyński; Stanisław Dera — z woj. gdańskiego; Wiktor Klosiewicz — przewodniczący CRZZ; Józef Kalinowski :—kierownik Biura Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego; Stefan Ignar, wiceprezes NKW ZSL; Władysław' Gór. członek Prezydium PROP: red. Jan Bykowski z Poznania i inni Po dyskusji przyjęta została rezolucja, wyrażająca solidarność Ogólnopolskiego tu Frontu Narodowego i KomitePolskiego Komitetu Obrońców Pokoju z uchw'a!ami Biura Światowej Rady Pokoju oraz nakreślająca plan akcji w związku z tymi uchwałami r Popieramy uchiuały Smiatomej Rady Pokoju Z obrad II Zjazdu ZMP Spotkanie dpletiatńw z lotnikami 31 stycznia. w czwartym dniu II Zjazdu ZMP obradom przedpołudniowym czył Jerzy Duraćź, przewodniuczestnik słynnej akcji oddziału Gwardii Ludowej na ..Cafe Club". Kolejno zabierali głos: Henryk Wartalski — organizator ZG ZMP w hucie im. Lenina. Kazimierz Kur — przewodnik drużyny harcerskiej w szkole w Czerślu, pow. Łuków. woj. lubelskie, ppłk. Albin Zyto — członek Prezydium ZG ZMP. Aleksander Szymański — konstruktor Zakładów Metalowych w Skarżysku, Kazimierz Igielski — kierownik pionierskiego PGR Koczała I, pow. Człuchów. Teresa Leszczyńska — prządka ZPLn. ..Odra“ w Nowej Soli. Maria Frankówna — uczennica Liceum im. Marii Konopnickiej we Włocławku. Czeslaw Loś oficer WP, Witold Jarosiński Minister Oświaty, Czesława Radkiewicz — przodownica pracy z ZPB im. 1 Maja w Lodzi. Stefan Markiewicz — przewodniczący ZM ZMP w Krakowie, Augustyn Drabecki — chłop gospodarujący indywidualnie we wsi Wachów pow. Olćsno, woj. opolskie, Stefan Oniszczuk — agronom POM Srokowo, pow. Kętrzyn. Wanda Krochmal — przewodnicząca koła gromadzkiego ZMP w Kazimierzowie. pow. Biała Podlaska, Ludomir Stasiak — członek Rady Naczelnej ZMP, W toku dyskusji uczestnicy II Zjazdu ZMP, przy dwóch głosach przeciwnych, uchwalili przedłużenie obrad o jeden dzień — do dnia 1 lutego br. włącznie. Po przerwie obiadowej obradom przewodniczyła Zofia Suska — góralka z pow. Nowy Targ. W dalszym ciągu dyskusji zabierali głos: Stanisław Gosek — przewodniczący Żarz. Pow. ZMP w Sandomierzu, Jan Kleszcz — członek Zarządu Gl. ZMP, sekretarz ŚFMD. Jan Szymański,— szyper kutra „Gdy 134“, Arnold Słucki — poeta, Julian Skowron — technik. ZPB w Zambrowie, Edward Nowak — uczeń Technikum Budowlanego w Żarach. Włodzimierz Sokorski — minister Kultury i Sztuki, Stanisław Kwiatkowski — inżynier z WSK Rzeszów. Alicja Szymaniak --- przewodnicząca Żarz. Miejskiego ZMP Lublin, Krzysztof Wilczek — inżynier huty „Kościuszko“, mjr Albin Lasoń — wiceprezes Żarz. Gł. LPŻ, Bernadetta Wolnik — nauczycielka szkoły podstawowej z pow. Tarnowskie Góry, Aleksander Rutkowski — brygadzista hodowlany z PGR Bronów, woj. poznańskie. Stanisław Olchówka — członek spółdzielni produkcyjnej „Nowe Życie“, pow. Jawor, woj. wrocławskie, Edward Olszewski — kierownik świetlicy w Rudnie, pow. Tczew, Jan Fikus — student Wydziału Mechanizacji Rolnictwa Uniwersytetu Poznańskiego. Ryszard Majchrzak — przewodniczący Rady Naczelnej. Zrzeszenia Studentów Polskich Na tym dyskusja została zakończona. W ciągu czterech dni obrad Zjazdu w. dyskusji nad wygłoszonymi referatami zabierało glos ogółem 67 mówców Wybrana przez. Zjazd delegacja młodzieży odwiedziła Franciszka Fiedlera składając mu od delegatów serdeczne życzenia I*iIot ppor. Henryk Hanko. Jolanta Brach. uczennica l.iceum im. Hoffman owej “1 Teresa Cieślak, spawaczka •/. Wytwórni Sprzęto Komunikacyjnego — podczas spotkania delegatów' na II Zjazd z żołnierzami Wojsk Lotniczych Foto CAF Sprawa Taiwanu w Radzie Bezpieczeństwa Wniosek Związku Radzieckiego NOWY JORK (PAP). Jak już podawaliśmy, dnia 30 stycznia delegacja ZSRR w ONZ skierowała do przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa pismo, w którym domaga się natychmiastowego zwołania Rady Bezpieczeństwa w celu omówienia sprawy agresji USA przeciwko Chińskiej Republice Ludowej w rejonie Taiwanu i innych wysp chińskich. W piśmie tym, skierowanym przez zastępcę stałego przedstawiciela ZSRR w Radzie Bezpieczeństwa — A. A. Sobolewa do przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa — L. Munro, czytamy: „Ingerencja Stanów Zjednoczonych w wewnętrzne sprawy Chin i rozszerzenie w ostatnim czasie agresywnych działań USA przeciwko Chińskiej Republice Ludowej w rejonie Taiwanu zwiększa napięcie na Dalekim Wschodzie i wzmaga niebezpieczeństwo nowej wojny W związku z tym Rada Bezpieczeństwa powinna niezwłocznie podjąć kroki w celu położenia kresu agresywnym działaniom USA przeciwko ChRL wstrzymania ingerencji USA w wewnętrzne sprawy Chin. Polecono mi więc prosić Pana, Panie Przewodniczący, o natycU miastowe zwołanie posiedzenia Rady. Bezpieczeństwa dla omówienia sprawy agresywnych działań Stanów Zjednoczonych wobec Chińskiej Republiki Ludowej w rejonie Taiwanu Załączam projekt rezolucji Rody Bezpieczeństwa w powyższej sprawie" Przedstawiony przez ZSRR projekt rezolucji głosi: .Rada Bezpieczeństwa. po rozpatrzeniu sprawy agresywńych działań Stanów Zjednoczonych przeciwko Chińskiej Republice Ludowej w rejonie zagarniętego przez nie Taiwanu, Wysp Rybackich i innych przybrzeżnych wysp chińskich, co znalazło wyraz w nie sprowokowanych atakach zbrojnych na miasta i przybrzeżne obszary Chin ze strony sił zbrojnych kontrolowanych przez Stany Zjednoczone oraz w koncentracji marynarki wojennej i lotnictwa USA we wskazanym rejonie, jak również w oficjalnych oświadczeniach mężów stanu USA, zawierających groźbę zastosowania siły zbrojnej przeciwko Chińskiej Republice Ludowej; zważywszy, że powyższe działania USA stanowią agresję wobec Chińskiej Republiki Ludowej i pozostają w oczywistej sprzeczności z zobowiązaniami przyjętymi przez USA w odpowiednich układach międzynarodowych. dotyczących Taiwanu i innych wysp chińskich będących integralną częścią terytorium narodowego Chin; stwierdzając dalej, że działania prowadzone przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych w rejonie Taiwanu i innych wysp chińskich są brutalną ingerencją w wewnętrzne sprawy Chin, naruszającą podstawowe zasady Karty Narodów Zjednoczonych oraz, że działania te sa źródłem napięcia na Dalekim Wschodzie i stanowią groźbę dla pokoju i bezpieczeństwa w tej strefie; poi ę p i a agresywne działania Stanów Zjednoczonych przeciwko Chińskiej Republice Ludowej; z: .ca rządowi USA, by podjął niezwłocznie kroki dla położenia kresu tym agresywnym działaniom i zaprzestał ingerencji w wewnętrzne sprawy Chin; zaleca Zjednoczonych rządowi Stanów natychmiastowe odwołanie wszystkich swych lotniczych, morskich i lądowych sil zbrojnych z wyspy Taiwan i innych obszarów należących do Chin: w z y w a, by nie dopuszczono z czyjejkolwiek strony do działań wojennych w rejonie Taiwanu, ahy ułatwić ewakuację z wysp tego rejonu wszystkich sił zbrojnych nic podlegających Chińskiej Republice Ludowej“ Posiedzenie Rady Bezpieczeństwa NOWY JORK (PAP). 31 stycznia odbyło się posiedzenie Rady Bezpieczeństwa. Jak wiadomo, delegacja ZSRR złożyła w Radzie Bezpieczeństwa projekt rezolucji potępiającej akty agresji, dokonywane przez Stany Zjednoczone przeciwko Chińskiej Republice Ludowej w rejonie wyspy Taiwan Delegacja Nowej Zelandii, poparta przez przedstawicieli Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, wystąpiła z wnioskiem omówienia na posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa sytuacji, jaka wytworzyła się w Cieśninie Taiwańskiej. Przed posiedzeniem Rady delegat ZSRR A. A. Sobolew przesiał do przewodniczącego Rady pismo następującej treści „Szanowny Panie Przewodniczący Mam zaszczyt przesłać projekt rezolucji delegacji Związku Radzieckiego w sprawie zaproszenia na posiedzenie Rady Bezpieczeństwa przedstawiciela Centralnego Rządu Ludowego Chińskiej Republiki Ludowej w celu wzięcia udziału w omówieniu sprawy „agresywnych działań Stanów Zjednoczonych wobec Chińskiej Republiki Ludowej w strefie Taiwanu i innych wysp chińskich“. Proszę Pana, Panie Przewodniczący, o wydanie polecenia. aby ten projekt rezolucji został ogłoszony, jako oficjalny dokument Rady Bezpieczeństwa“ TEKST PROJEKTU REZOLUCJI Rada Bezpieczeństwa postanawia zaprosić na swe pojedzenie przedstawiciela go Rządu Ludowego CentralneChińskiej Republiki Ludowej w celu wzięcia udziału w omówieniu sprawy „agresywnych działań Stanów Zjednoczonych wobec Chińskiej Republiki Ludowej w rejonie Taiwanu' i innych wysp chińskich" Ńa posiedzeniu przewodniczył delegat Nowej Zelandii Leslie Munro, który udzielił głosu delegatowi Związku Radzieckiego A. A. Sobolewowi. Delegat ZSRR oświadczył, że nie uznaje pełnomocnictw przedstawiciela kliki kuomintangowskiej i prosi Radę, aby przedstawiciel ten nie brał udziału w dyskusji, ponieważ tylko delegat Chińskiej Republiki Ludowej ma prawo reprezentować Chiny. Przedstawiciel USA Lodge wniósł projekt rezolucji stwierdzającej, że Rada postanawia nie rozpatrywać żadnych wniosków przewidujących usunięcie przedstawiciela Kuomintangu i zastąpienie go przez reprezentanta Chińskiej Republiki Ludo-W Delegat W. Brytanii Dixon poparł wniosek Lodge‘a, lecz wyrazi! nadzieję, że przedstawiciel Chińskiej Republiki Ludowej będzie zaproszony i weźmie udział w dyskusji nad sprawą; którą omawia Rada Bezpieczeństwa Wniosek delegata USA został uchwalony 10 głosami przeciwko jednemu Następnie Rada przystąpiła do dyskusji nad porządkiem dziennym. Przewodniczący Rady Munro oświadczył, że po zatwierdzeniu porządku dziennego wystąpi, ^.-..wnioskiem,' aby Rada Bezpieczeństwa zaprosiła przedstawiciela Chińskiej Republiki Ludowej do wzięcia udziału w dyskusji nad sprawą sytuacji w Cieśninie Taiwańskiej Z kolei zabrał glos delegat Związku Radzieckiego A. A. Sobolew.