Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1000

er——=r=r=s VT. An omtrbús e­­jus poíiüla­­tis Siluefter II. annuit? 3 S. STEPHANVS lauit, indicans, mw dignum tali honore ei di­gnitate , qui plures gentes per Dei adiuto­­rfuffi sibi fubiugaffet, et multos infideles per fuam potentiam ad dominum conuertijfet. Ma­gna merita dignaque, quibus regius ho­nos impendatur! Plures gentes a Stepha­­n0 Subiugatas esse, priusquam coronam peteret, ignoraremus , nifi hic affirmare­tur. Quae tamen illae fuerint*; et an non etiam illae, quas eius progenitores iubiu­­gauerant, accipi debeant, incertum est*. VI. Quibus auditis, prosequitur Carthui* tius, valde gauifus Romanus pontifex, cun- Sia, prout fuerant pojiulata , benigne concef­­fit. Immo non tantum conflatam ex au­ro solido coronam ei contulit; Sed etiam potestatem ecclesias ordinandi ac in huius potestatis Signum crucem quoque praefe­rendam ei per Astricum misit. Crucem in­­fiper anteferendam regi, Subiicit Carthui­­tius , velut in signum apojlolatus , misit: ego, in qui ens, fum apoflolicus; ille vero me­­rho Chrifli aposiolus, per quem sibi tantum popuhim Chrijlus conuertit. Singularis haec eit praerogatiua, qua Hungáriáé reges, prae ceterarun prouinciarum principibus, exornari hodibque fulgent. Atque hinc Verbotzius ita loquitur.- (a) Hungari non pier praedicationem apoftolicam, vel apojlolo­­rum, quorum principis vicem et perfonam iit terris papa gerit, fed per injlitutionem pro­ A. C. 1000. (a) Oper. trip. part. I. út. II. §. 2.

Next