Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1000
REXI 33 istimabaut aliqui Benedictum VII. alii Gregorium V. auctorem fuisse coronae Sacrae. Ita chronologia, decreto S. Stephani praefixa, Benedicto hoc munus in acceptis refert, quum in haec verba de Sancto rege scribit *. Huic Benedicius VII. P. M. anno 933. angelico monitas oraculo , coronam misit. At neque hunc, neque Gregorium V. doni huius auctorem fuisse, vel ex Carthuitio disci poterat. Quum enim hic Scriptor perhibeat, (a) Quarto posi patris obitum anno Romam a S. Stephano missum Astricum pro regio diademate; quartus autem annus ab obitu GeiSae congruat cum A. C. ioco. neque Benedictus VII. qui sedit ab A. C. 975. ad A. C. 984. neque Gregorius V. qui pontificatum gessit ab A. C. 996. ad annum 999, eo tempore vixit, quo Romam Astricus venit. Quum ad conuellendos illos errores auctoritas Carthuitii Sufficere non videretur; SilueScri litteris in lucem productis, quae cum Carthuitio conspirant, nullus iam dubio locus esse potest, quin Siluester II. quarto post obitum Geisae ducis anno coronam Sacram eius filio miserit A. C. 1000. Ipse S. Stephanus abbatiae S. Martini diploma dedit anno MI. regni fecundo, indiftwne XV. quae fuit inchoata menSe feptembri A. C. 1001. hic autem Secundus a corona missa currebat. XIV. Siluestrinas litteras, quas recen- XIV. An Suimus, ac animaduersionibus quibusdam hae littei'ae C illu- pr0 germa" no partu S i lueihi habendae “?(aj Edit. Prai. p. - 30.