Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1000

REXI. 41 non erat Romano pontifici, iudice Inchdffero > tam ignota gens Hungarorum, vt verba illa Carthuitii in episiola exprejjiffet. Rurfum , quum Geifam, vt idem fcribit ad annum 997. diuinitus ad id paratum crediderit , per quem primum ipsi CHungari) lumen sidei acce­perunt, quomodo in episiola , ore pontifi­cis, omnem laudem attribuit S. Stephano, et de gesiis Geifae prorfus siletDemum, vt omittam alia, si Hungari, vt perperam vult Inchcffer, anno 997. non iam ducem, sed regem Hungarorum renuntiarunt Stephanum; cur singit nomen regium cum corona datum a pontifice, quod ex Carthuitio non fumsit ? Haec aliaque oflendunt, episiolam Siluesiri II. confirmem non ejsie multis ab Inchojfero men­­dosie relatis, ita vt nulla verisimilis ej]'e pof­­sit fufpicio, ab ipsio confiSlam ejsie. XVI. Ac Inchosserum quidem ab hac Suspicione plerique iam absoluunt eique Raphaelem Levakovichium, qui consictas hasce litteras Inchossero tradiderit, substi­tuunt. Sed ad istum etiam et quemuis a­­lium hac imposturae suspicione liberandum Seruiunt ea, quae Stiltingus generatim ita proponit: (a) Primo, omnia episiolae capita exaftae veritati consiona funt; idque osienditur ex antiquis monumentis, quorum alia necdum edita , alia non siatis expensia erant, quando primum apparuit Siluesiri 11. episiola. Secun­do, dum edita esi haec epiftola, hisioria Hun- C 5 gari- (a) Num. 255. A. C, ICOO.

Next