Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1000

REX I. 43 fi vult eumdem suppositarum Siluestri II. litterarum reum peragere. Debebat ilium non tantum impudentiffimum , qualem chara­­cteristicae hae notae designant, Sed etiam impntdentijjimum appellare. Nam, vt opti­me Cl. Palmius obSeruat: (a) imprudentiffi­­inus profeclo mortalium omnium ac infamis plane dicendus foret, quod , alieniffima con­siliis Juis .tempesiate , feruente nimirum de id genus iuribus controuersia, eiufmodj fententiis conceptum insirumentum vulgauerit, quo nihil ad ius patronatus, regibus Hungá­riáé afferendum, sine luculentius, siue oppor­tunius excogitari proferrique potuit. Si nam­que Levakovichius. augendorum Romanae curiae iurium caussa has litteras produxit; si caussa coarctandae regum Hungáriáé po­testatis in ecclesiasticis dignitatibus libere conferendis easdem confinxit; cur illis, nisi non tantum astutum, Sed etiam delirum eum fuisse iudicemus , haec inSerait: Et fecundum quod divina gratia te et illos do­cuerit , ecclesias regni Jui, praefentes et fu­turas , nosira ac fuccefforum nofiror.um vice, difponere atque ordinare , apoftolica auclon­­tate, similiter, concefflmus, volumus et roga­mus ? Si hoc Levakovichius sini proposi­­toque Suo plurimum aduersari non vidit ; parum vidit, nec idoneus ad confingen­das eiusmodi litteras , quae cum Scripto­ribus veteribus mire conSentiant , multos vero posteriorum errores detegant , fuit. Qua- (a) Herctld. p. 51. IOQO. A. C.

Next