Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1000

-REXI. 85 mén, a Cl. duum - viris adductis tantam vim inesse censeo, vt opus non sit, ad Slaui­­cum Timonis etymon recurrere, tutoque possimus originem nostri nádur ex nagy úr potius, quam ex nádwur, repetere. Cete­rum etsi compositam illam vocem , Nádor­­ifpan, qua comitem palatinum exprimimus, aliqua parte, non tamen omni, Hungari­­cam esse, docere possumus. IJpdn enim originis esse Hungaricae, nondum ab vllo probatum, nec vmquam probandum cen- Seo. Videtur ea vox a Croatarum Zupa­­nis, Seu lupanis ad Hungaros traducta, de quibus ita Lucius commentatur: (a) Croa­­tia omnis, sicut et ceterae Sclauorum prouin­ciae , in Zups.nias disiinEla fuit. - Regibus vero Croatis , át in de Vngaris, iur is diftiones Zupanorun: comitibus tribuentibus, Zupano­­rnm nomina vilefcere coeperunt. Iidem igitur apud Croatas Zupani, qui comites, pro­­uinciarum praesides, apud Hungaros erant. Hos patria lingua, fo -ifpan Seu Supremos comites, appellamus, ad quorum diicrimen palatini comites nagy úr-ifpán, dicebantur. Ytrobique vocem esse hybridam, Seu mixti generis, ex Hungarico fo, nagy úr, ac de­torto Croatico, Zupan , quod noSiro more ’Zupan, vnde nostrum ifpan , enunciatur, conflatam, vix dubitari potest. Zupa hodie quoque, pergit Lucius, (b) regionem aliquam habitatam, vel eiusdem regionis homines con-F 3 0 Sre­ (a') Libr. VI. Cap. I. p. m. 437. (b) Ibid. p. m. 438. A. C. IOQO.

Next