Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1020
R E X I. *67 ferunt. Et congruit aetas Emerici, quartum decimum annum iam ingressi; cui tamen nondum videntur conuenire monita , coelesti Sapientia plena, quibus Sanctus pater filium, post Se regnaturum, vt sperabat, informauit. Haec igitur in opportunius tempus, quo per aetatem maturiorem recipiendis tam profuudae prudentiae praeceptis aptior erat, disserimus. LXI. Idonea tamen aetas Emerici fuit, Vt hoc tempore contingere potuerit, quod biographus eius de Singulari praerogatiua cognoscendi puritatem aliorum in haec verba 'narrat: (a) Quum autem aliquando sianStus rex monasierium beati Martini, quod ipsie in monte Pannoniae ingenti siumtu siunda,rat et egregia monachorum fodalitate impleuerat, orandi causia vellet inuifere; Emsricum, filium siuum, eius itineris comitem sibi adhibuit, non ignorans, quanta Dei gmtia puer ille polleret. Vbi autem ad monasi m propius accejjit; monachi honoris causia, insiituta procejsione, obuiam illi venere, vt ea, qua par erat, reuerentia éum exciperent. Sed rex, sidens silii praeclara merita, eum iufsiit antecedere siratresque illos sialntare; tum vt ea ratione illos hov esi aret; tum vt filio honor, ipsi paratus , impenderetur. Venit ergo Emericus ad fratres: accipitur ab illis honorisicentisiime ; osiculatur singulos; non tamen eodem, omnes modo \ sied pro ratione meritorum , Á. C. 1020. LVII. Cur Mauro septem oscula Hbauit V (a) Edit. Tirn.J). 33. V. Edit. Prai. p. 89,