Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1000

S. STEPHANVS de tuenda Hungáriáé , quam Siluefter ín peculiarem eccleiiae Roinanae prote&ionem liilceperat, libertate follicitudinem expri­mit , nihilque fe, praeter com munem illam omnium Chriftianorum fubie&ionem, quam eccleiiae Romanae , tamquam vniuerfali matri, nobiliflima quoque regna, non fer­­uilem, ied filialem, exhibent, requirere fa:is innuit. Si quando ceteri pontifices amplius aliquid exigere videbantur; Hun­gáriáé reges et optimates acriter iis obni­tebantur , quamuis alias fummam in illos obieruantiain praefetulerint. Ita, quando Clemens V. in imponendo Hungaris Caro­­lo Roberto libertati huic oificere videba­tur, proceres diu relu&ati non prius in Ca­­rolum confenferunc, quam pontificius le­gatus differte profeüus fuiííet, nihil ponti­ficem regni iunbus derogatum velle. iSarn, vta&a comitiorum Peftieníium A. C. 1308. perhibent, (a) vbi legatus ille voluntatis pontuicwe mentionem iniecit, fub fpecie tuendae Lhertatis eiusdem regni, inter ipsos barones et nobiles murmur, quod ipfius domini leg di attigit aures, per querelam patulam , in i'UÉl’am produEl.im, exoritur : videlicet, quoi nolebant, nec erat aliquatenus intentionis eorum, qnod ecclefia Romana, vel ipfe do­­minus legatus, cius nomine, fupradiclo regno de rege vllatenus prouideret; fed placebat eis, quod ilium, quem ipfi ex antiquo et approbato eiusiem r?gni more vocauerant et in regem ajjumferant, praefatus dominus legatus, eius­dem (a) . Pehrf. Cone, P> 1. p. 150.

Next