Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1000
REXI.. 59 nullum ediSlum per orbem Chr isii anum miferit ea fuper re, quod' nec legimus faBnm, nec fuit ne ce [Furium; idem tamen mittenda corona, Ditmaro memorata, efficere potuit, vt, didita per orbem nonae rei fama, faflum proclamaret, auguflumque, qui coronam vertice gereret , habendum mdicaret. Itaque, etiamsi omnia quae demi habemus, annalium tabularumque monumenta*, memoria item omnis, per manus tradita; confuetudinesque, vetusiatis te fles, in dubium, vehit fufpeSla, reuocentur, fx i/B/s tamen, primum' D. Stephano coronae honorem, et interuentu qicdem pontificis maximi contigijje , euinci potesi. Audiat et su- Spiciat hoc Sanum contribulis Sui iudicium Schwartzius, non minus veritatis, quam pontificiae dignitatis inimicus! XIX. Idem ille Schwartzius , contra quem alias e Scriptoribus veteribus reguinque nostrorum diplomatibus Sacram hanc coronam donum esse Romani pontificis ostendimus , eamdem Graecum artificium et morem redolere , his verbis contendit: (a) Formam namque eius si fpecles, ex claufarum, vt vocant, coronarum numero eft, quales ante tria abhinc fecula Europae regibus coronae in vfu non fuerunt. Soli imperatores claufas huius generis coronas proprias sibi vindicabant ; ceteri vero reges diadematibus ex aureo circulo confiatis, ex quo pinnae quaedam ornamentorum, vertice tamen aperto, ef-XVIII. Quae sacrae coronae sorma ? (a) Init, relig. num. 44.