Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. V. Complectens res gestas Andreae II. et Belae IV. ad cladem vsqve tartaricam. (1783)

1220

REX XIX. 3 n transmittimus colligendis, integre fine 9, difficultate qualibet assiguetis , in eius­­,, dem terre subsidium destinandam. Alio­­,, quin ven. fratri nostro - episcopo Ce­­,, nad. nostris damus litteris in mandatis, ,, vt vos ad id per cenSuram ecclesiasti- 9, cam, appellatione remota , compellat. „ Dat. Later. X. Kal. Febr. pontific. no- 3, stri anno III* u A. & 1220. AnAr. 16. Indiff. 8* P. 29. M. DCCLXXX. Leonem, Armeniae regem, non multo post inita cum Andrea pacta, rebus humanis exemtum esse, pluriuni Scriptorum testimonio constat. Id vbi Ioannes, Hierosolymorum- rex , certis nunciis accepit; destitutis in Aegypto cruce signatis , ad Armeniam sibi vindi­candam cum exercitu reuolauit. Conten­debat enim, regnum hoc ad vxorem Su­am, defuncti Leonis filiam, iure heredi­tario pertinere. Sei, quum regni primo­res , inquit Bernardus Thesaurarius, (a) dicerent, Se illum non recognituros in domi­num , ni fi demum quondam regis domini eo­rum siliam, fuamque coniugem , cum eo non viderent; reuerfus esi Accon , vbi commo­rabatur regina , vt eam fecum in Armeniam duceret, regni iura percepturus. Pörro fe* X 4 cus Lxxx. Cur Ah­­dreas nec hunc filium in Arme­niam misit; nec C0I0- manum fta­­tim libera­­uit ? (a) Apud. Murat. T. VH. coi. 843. A. C. 1219.

Next