Magyar Hírmondó 2. (1792. július-december)

1792-09-21

gnabantur. Certe ex Libertatis suae legalis ferocio­ris ingenii, ac pene intractabilis maculam, quamve nominis Hungarici adversarii vel saltem verae eo­rundem indolis, et legalis erga propriam constitu­tionem studii minus aequi censores dndum nobi« inusserant, penitus jam delevimus, atque ita dele­vimus, ut omnes jam intelligant, si quando maio­res nostri in Juribus , Libertatibusque suis tutan­dis paulo acriores extitissent, id unice temporum iniquitati tribuendum esse , nec fidem ipsis ipso hoc tempore in Principes suos , in Marias There­sias , in íosephos , in Leopoldos , in Franciscos de­fuisse. Reliquum est , nt quam nuper gratitudinem Regi nostro universi SS. et OO. Hungáriáé, nosque per legatos nostros, una omnes voce, Te inprimis Excellentissime Domine Comes Bane ! viam nobis praeeunte , duce hortatoreque! .professi sumus , eandem nunc factis iani ipsis conlestemur. Osten­damus II. SS. et OO. ac Excelsi Proceres! hoc po­tissimum tempore, quo nefarius ille perduellionis et licentiae spiritus, qui hodie sub ementita Li­bertatis specie dirum in modum per Galbas grassa­tur, nec pestem finitimis adflare Provinciis desinit, ostendamus, inquam, Franciscuin regiam suam Be­nevolentiam, fiduciamque in Nobilibus Hungáriáé, Croatiae, Siavoniae , et Dalmatiae Incolarum ani­mis non frustra collocasse. Nos , quae a Principe indulgentissimo , nostri­­que amantissimo exoptare jure potuimus, cuncta ex animi nostri sententia consecuti sumus , et si quae adhuc ad votorum nostrorum cumulum desiderari forte videntur, haec quoque ex ardentissimo ibo, quo flagrat omnes subditos suos beatos reddendi , signanter vero communis patriae nostrae commo,­­da provehendi studio , certissime polliceri nobis possumus. Pro his tantis in nos beneficiis quarft-'vicem re­pendere , quamque gratos esse nos oporteat ? vos

Next