Magyar Hírmondó 20. (1801. július-december, 1-52. szám)
1801-09-11 / 21. szám
375 Náös cur dissimulem? Timui ; discrimina mulla Anxia <3e Reditu Sollicitudo dabat. Longa, graulsque Via est; Alpes, atque aspera Saxa * Fluminaque, et Coelum, nauifragiimqüe Mare; Qüoiie magis moueor : vesana Canicula feruet; Hei mibi' in Ausonii* ignea Stella pl3gis. Nouimus , in mediis , ubi nulla pericula , Terris Foriuitis Homines saepe perisse malis. Nouimus, Icario Corpus languere sub Astro, Et^vena sensim deficiente mori. Quid? si vel Mtre sit, vel Terra infesta, vel Aether? Jniiciatque Tibi Fors inimica Manus? — Talia dum meditor $ tacistisque exaestuo Curis, Atque ea , quae non sunt, Mente pericla creo; Venit Apollo, Tuus, PRINCEPS, Consujtor, et Altot, Pone tuum, dicens, Mercuriane Metum ! Ille, cui metuis, meus est; de Sanguine] Divlins ; Auxiliatores poscit babere Deos. Illi, si nescis, Tellus famnlatur , et Aer; Substernitque suas Ventus, et Unda mina*. Ibit, et Hadriacas lustrabit alacriter Oras, Pannonios Tepetat sospes ut ’de Lares. Sic erat, ut dixit , qui fioHerat omnia, Vates. Vidisti Italicos , Illyricosque Sinus ; Regna Liburnorum veteTum , Fontemque Timaui; Dalmatiam , et Veneto Maenia structa Mari; Diuersos Lingua Populos, Terrasque natnn'es, Teucrum Relliquias , EuganeaSque Plaga»,Te veniente suos demisit Carnia Mantes ; Dura Tibi facilem Saxa dedere viam. Continuere suas spumantia Flumina Vires , Caeruleis Athesis laetior ibat aquis. Hippotade* Boream rigidis constthuxit habenis i