Trybuna Ludu, luty 1954 (VII/32-59)

1954-02-01 / nr. 32

— 2_______________________________________________________________________________________________ TRYBUNA LUDU . Nr 32 " "'in iitmmmmmmmHmmummmmammmmmummmmmmmmSSmmmmmmmmmmi minwii i ......................... u rrmi ni tmmni» - ■ rmrrmminmnmtmmmmmmtn nnmwiwiwi-ninri--------------1 r-,n--n—--,n, ........................ „„„„mn,.«»«—,. ■■ . —tti^w......................................................- ------------ ^ Narody ZSRR zwycięsko zrealizowały plan rozwoju gospodarki narodowej w r. 1953 Dokończenie komunikatu Centralnego Urzędu Statystycznego przy Radzie Ministrów ZSRR W roku 1953 gospodarka na­rodowa ZSRR zgodnie z pań­stwowym planem zaopatrzenia otrzymała znacznie więcej niż w roku 1952 surowców, mate­riałów, opalu, energii elektrycz­nej i urządzeń. Szczególnie zwiększyła się w roku ubiegłym W 1953 roku pracowano we wszystkich dziedzinach gospo­darki narodowej nad rozwija­niem i stosowaniem nowej tech­niki. Radziecki przemysł budowy maszyn stworzył w 1953 roku około 700 nowych niezmiernie ważnych typów i rodzajów ma­szyn i mechanizmów, które za­pewniają dalszy postęp tech­niczny gospodarki narodowej, przy czym stworzono ponad 100 nowych typów urządzeń o wysokiej wydajności dla prze­mysłu lekkiego i spożywczego. Wyprodukowano nowe ro­dzaje urządzeń dla przemysłu energetycznego, elektrotechnicz­i nego, naftowego, chemicznego hutniczego, nowe rodzaje urządzeń dla mechanizacji ro­bót pracochłonnych w kopal­niach węgla, w kopalniach rud i w budownictwie. Stworzono nowe typy ma­szyn, agregatów i instalacji dla przemysłu włókienniczego, futrzarskiego i odzieżowego. W dalszym ciągu wprowadza­no nowe maszyny, agregaty i automaty, przyczyniające się dc zwiększenia wydajności pracy, czyniące warunki pracy lżej­szymi i zapewniające wysoką jakość wyrobów, W celu zapewnienia dalszej mechanizacji i zrealizowania kompleksowej mechanizacji ro­bót rolnych wyprodukowano w 1953 r. przeszło 80 wzorów maszyn i narzędzi rolniczych różnych typów', jak np. kom­bajn do zbioru ziemniaków na ciężkich glebach, maszyna do sprzętu kapusty, kosiarka szerokim zasięgu doczepiana do o traktora DT-54, kombajn do sprzętu roślin do silosowania, maszypa do rozrzucania wapna i nawozów sztucznych, elewa­torowa maszyna do stogowania i inne Jednakże ministerstwa nie wykonały w całości wyznaczo­nego planu w zakresie opano­wania i produkcji nowych ty­pów maszyn i mechanizmów. Dokonano znacznej pracy w zakresie automatyzacji i mecha­nizacji produkcji oraz stosowa­dostawa materiałów i urządzeń dla rolnictwa oraz dla pro­dukcji artykułów przemysło­wych i spożywczych. Obniżenie kosztów własnych produkcji przemysłowej wynio­sło w 1953 r. przeszło 5 proc. Obszar zasiewów w 1953 ro­ku zwiększył się w porównaniu z rokiem 1952 o 1.400 tys. ha, przy czym obszar zasiewów naj­cenniejszej rośliny zbożowej — pszenicy wzrósł o 2 miliony hektarów. Zwiększył się rów­nież obszar zasiewów buraka cukrowego, roślin oleistych, ziemniaka, warzyw, a także ob­szar zbiorów traw wieloletnich i innych roślin. Mimo iż w szeregu okręgów ZSRR warun­ki meteorologiczne były nieko­rzystne, faktyczne zbiory zbóż w 1953 roku są niema! równe faktycznym zbiorom 1952 roku. W porównaniu z 1952 rokiem zwiększyły się faktyczne zbio­ry bawełny, buraka cukrowego, słonecznika, warzyw i upraw basztanowych. Ziemniaków ze­brano w przybliżeniu tyleż, co w roku 1952, Zgodnie z uchwałą wrześnio­wego plenum KC KPZR „W sprawie środków zmierzających do dalszego rozwoju rolnictwa w ZSRR“, już w 1953 roku u­­dzielono rolnictwu znacznej po­mocy. W 1953 roku wzrosła 1 umoc­niła się materiałowo — tech­niczna baza rolnictwa. W roku ubiegłym rolnictwo otrzymało 139 tys. traktorów (w przeli­czeniu na traktory o mocy 15 KM), 18 tys. traktorów do u­­prawy międzyrzędowej, 41 tys. kombajnów zbożowych, w tym 22 tys. kombajnów samobież­nych, 69 tys. samochodów cię­żarowych i ponad 2 miliony na­rzędzi do uprawy ziemi, siew­­ników, maszyn do sprzętu i in­nych maszyn rolniczych, jak również maszyn i urządzeń dla ferm hodowlanych. W roku 1953 kołchozy i sowchozy otrzymały ponad 6 milionów ton nawozów sztucznych, czyli o 15 proc. więcej aniżeli w roku ubiegłym. Prace jesienne związane z sie­wem ozimin i przygotowaniem gleby pod zasiew upraw jarych w 1954 r. przeprowadzono w Roczny plan przewozu towa­rów w transporcie kolejowym w 1953 roku został wykonany z nadwyżką. W porównaniu z 1952 rokiem przewóz towarów wzrósł o 7 proc. Łączny plan przeciętnego załadunku dzien­nego wykonany został przez ko­leje w 101 proc. nia nowych procesów technolo­gicznych, Komunikat wymienia wielkie osiągnięcia pod tym względem w przemyśle hutniczym, wę­glowym, chemicznym, energety­cznym i w innych gałęziach go­spodarki. Tak więc np. w przed­siębiorstwach' Ministerstwa Przemyślu Hutniczego trwały w dalszym ciągu prace nad au­tomatyzacją reżimu cieplnego wielkich pieców i pieców mar­­tenowskich. Nastąpił dalszy roz­wój przodujących procesów tech nologicznych, zwiększających wydajność agregatów hutni­czych. Opanowano produkcję znacznej liczby nowych gatun­ków' stali, stopów metali żelaz­nych i nieżelaznych jak rów­nież nowych profilów wyrobów walcowanych, W kopalniach Ministerstwa Przemysłu Węglowego konty­nuowano prace nad mechaniza­cją najbardziej pracochłonnych procesów wydobywania węgla. Zakres prac zmechanizowanych zwiększył się w 1953 roku w porównaniu z 1952 rokiem w ła­dowaniu węgla na ścianach — 0 18 proc., w ładowaniu węgla 1 kamieni w toku podstawowych prac przygotowawczych — 17 proc. W dalszym ciągu wpro­o wadzano nowe rodzaje obudowy wyrobisk przygotowawczych, i przodków wybierania. Liczba wyrobisk przygotowawczych, w których zastosowano metalo­wą obudowę i filary żelbetono­we, zwiększyła się o 36 proc. w porównaniu z 1952 rokiem. Stopień uzbrojenia w energię elektryczną w przemyśle w prze­liczeniu na jednego robotnika zwiększy) się w 1953 roku o 7 procent w porównaniu z 1952 rekiem. We wszystkich dziedzinach gospodarki narodowej wzmogła się aktywność mas pracujących w dziedzinie wynalazczości i ra­cjonalizacji. Liczba wynalaz­ków, usprawnień technicznych i wniosków racjonalizatorskich, wprowadzonych w 1953 r. dc przemysłu, budownictwa i tran­sportu wyniosła ponad 850.000. kołchozach 1 sowchozach krótszym i bardziej odpowied­w nim ze względów agrotechnicz­nych czasie aniżeli w latach u­­bieglych. Wzrost technicznego wyposa­żenia rolnictwa umożliwi! zwiększenie stopnia mechaniza­cji robót rolnych w kołchozach i sowchozach. Ośrodki maszyno­wo-traktorowe wykonały w 1953 roku o 17 proc. więcej robót rolnych w kołchozach aniżeli w roku 1952. W roku ubiegłym ośrodki maszynowo-traktorowe wykonały swoim taborem trak­torów i maszyn przeszło 80 proc. wszystkich podstawowych prac polowych w kołchozach. Orka wiosenna i jesienna kołchozach została prawie cał­w kowicie zmechanizowana, siew ozimin jest zmechanizowany w 93 proc., siew jarych — w 83 proc W kołchozach i sowchozach stosowano na szerszą niż do­tychczas skalę energię elektrycz­ną do mechanizacji pracochłon­nych procesów produkcyjnych w uprawie roli i w fermach ho­dowlanych. Pogłowie zwierząt gospodar­skich, stanowiących własność społeczną w kołchozach było według stanu na dzień 1 paź­dziernika 1953 r. większe ani­żeli 1 października 1952 r., a mianowicie krów o 8 proc. wię­cej, owiec — o 9 proc. i trzody chlewnej — o 10 proc. Pogło­wie zwierząt gospodarskich w sowchozach zwiększyło się w okresie od 1 października 1952 r. do 1 października 1953 r. jak następuje: krów o 9 proc. wię­cej, owiec — o 11 proc. i trzo­dy chlewnej — o 8 proc. W celu wzmożenia pomocy a grotechnicznej i zootechnicznej dla kołchozów skierowano do końca 1953 r. do ośrodków ma­­szy.nowo-traktorowych dla ob­sługi kołchozów przeszło 100 tys. agronomów i zootechników, Inwestycje państwowe w go­spodarce narodowej w roku 1953 wyniosły 104 proc. w sto­sunku do 1952 roku. W porów­naniu z 1952 rokiem zwiększy­ły się inwestycje w hutnictwie żelaza i metali nieżelaznych, w elektrowniach, w przemyśle bu­dowy maszyn, w przemyśle opałowym, chemicznym, leś­nym i papierniczym, w produk­cji materiałów budowlanych i w innych gałęziach ciężkiego przemysłu. Inwestycje pań­stwowe w budownictwie przed­i siębiorstw przemysłu lekkiego spożywczego, dokonane w ciągu roku, były o 8 proc. wyż­sze od inwestycji roku poprzed­niego, przy czym w drugim półroczu zwiększyły się one o 10 proc. w porównaniu z analo­gicznym okresem 1952 roku. W 1953 roku oddano do użytku około 300 nowych państwo­wych zakładów przemysłowych, przeznaczonych do produkowa­nia artykułów powszechnego użytku. Inwestycje w budow­nictwie przedsiębiorstw handlo­wych zwiększyły się w 1953 ro­ku o 35 proc., przy czym w dru­gim półroczu — o 48 proc. W 1953 roku trwał dalszy rozwój handlu radzieckiego. Wykonano z nadwyżką ustalo­ny na rok 1953 plan detalicz­nego obrotu towarów. Na gruncie poważnych suk­cesów osiągniętych w rozwoju produkcji przemysłowej i rol­nej, rząd dokonał z dniem kwietnia 1953 roku nowej — 1 szóstej z kolei po zniesie­niu systemu kartkowego — obniżki państwowych cen de­talicznych artykułów żywno­ściowych i przemysłowych. No­wa obniżka cen przyczyniła się do dalszego umocnienia rubla radzieckiego i do poważnego podniesienia stopy życiowej ludności ZSRR. W 1953 roku rząd podjął kroki w kierunku zwiększenia zasobów towarowych przezna­czonych do sprzedaży, w wyni­ku czego organizacje handlo­we otrzymały dodatkowo w okresie .kwiecień — grudzień artykuły powszechnego użytku wartości 33 miliardów oprócz towarów wartości rubli, 312 miliardów rubli przeznaczo­nych do sprzedaży na okres kwiecień — grudzień 1953 r. Sprzedaż towarów zwiększyła się w 1953 roku znacznie w porównaniu z 1952 rokiem, przy czym wzrosła sprzedaż towarów lepszych gatunków i wyższej jakości. no W ciągu 1953 roku sprzeda­(w cenach porównywal­nych) w sieci handlu państwo­wego i spółdzielczego o 21 procent więcej towarów, ani­żeli w 1952 roku, przy czym w drugim półroczu — o 26 procent więcej, aniżeli w ana­logicznym okresie 1952 r. W 1953 roku rozszerzono w dalszym ciągu sieć handlu pań­stwowego i spółdzielczego. W ciągu roku otwarto około 6 tys. sklepów. Znacznie zwiększyła się sieć sklepów specjalnych w Liczba robotników i urzędni­ków zatrudnionych w gospodar­ce narodowej ZSRR znacznie wzrosła i w końcu 1953 roku wyniosła 44,8 miliona osób. W 1953 r., podobnie jak w latach poprzednich, bezrobocia w kraju nie było. W roku ubiegłym 320 tysię­cy młodych wykwalifikowanych pracowników ukończyło szkoły rzemieślnicze, kolejowe, górni­cze, szkoły przyzakładowe oraz szkoły górnictwa przemysłowe­go i zostało skierowanych do Wykonano również z nad wyżką — jak stwierdza komu­nikat — roczny plan przewozu towarów w transporcie mor­skim i rzecznym. Przewóz towarów w trans­porcie samochodowym zwięk­szył się w 1953 roku o przeszłe 13 proc. w porównaniu z ro­kiem 1952. Inwestycje w budownictwie dla celów kulturalnych i byto­wych zwiększyły się o 22 proc. w 1Ö53 roku. W ubiegłym roku dokonano znacznej pracy w za­kresie budowy szkól, szpitali i poliklinik, domów wypoczyn­kowych, sanatoriów, żłobków i przedszkoli, obozów pionier­skich, instytucji widowisko­wych oraz innych instytucji kulturalnych i socjalno-usługo­­wych Jednakże plan inwestycji oddania do użytku mocy pro­dukcyjnych w gospodarce na­rodowej w 1953 roku nie został wykonany, zwłaszcza w zakre­sie niektórych wymienionych w komunikacie ministerstw. Organizacje budowlane o­­trzymały w 1953 roku znaczną ilość wysokodajnych maszyn i mechanizmów. Tabor koparek zwiększył się ö 23 procent porównaniu z 1952 rokiem, bul­w dożerów — o 18 procent, dźwi­gów wieżowych — o przeszło 40 procent; znacznie zwiększył się również tabor innych ma­szyn i mechanizmów budowla­nych. miastach, osiedlach robotni­czych i miejscowościach wiej­skich. Jednakże popyt na niektóre artykuły jest zaspokojony niedostatecznym stopniu. Orga­w nizacje handlowe słabo stu­diują popyt i popełniają błędy w dystrybucji i dowozie towa­rów. W 1953 roku zwiększyła się sprzedaż artykułów rolnych na rynkach kołchozowych. Ceny artykułów rolnych na rynkach kołchozowych obniżyły się. W dziedzinie handlu zagra­nicznego Związek Radziecki w 1953 roku podobnie jak w la­tach poprzednich w dalszym ciągu rozszerzał stosunki go­spodarcze z zagranicą. W cią­gu 1953 r. Związek Radziecki utrzymywał stosunki handlo­we z 51 państwami, przy czym z 25 państwami wymiana han­dlowa odbywała się na podsta­wie rocznych i wieloletnich u­­ktadów handlowych. Po raz pierwszy w okresie powojen­nym zawarte zostały układy handlowe z Indiami, Francją, Argentyną, Grecją i Islandią. Obroty radzieckiego handlu zagranicznego wzrosły do 23 miliardów rubli wobec 20,8 mi­liarda rubli w roku 1952, tj. 0 11 procent, przy tym obroty handlu zagranicznego (w ce­nach porównywalnych) były w 1953 roku prawie czterokrotnie większe, aniżeli w okresie przedwojennym. Równolegle z dalszym zwięk­szeniem wymiany handlowej między Związkiem Radzieckim 1 krajami obozu demokratycz­nego zwiększyła wymiana handlowa się znacznie z szere giem krajów Europy zachod­niej, Bliskiego i Środkowego Wschodu. Przy tym wachlarz towarów eksportowanych i im­portowanych uległ dalszemu rozszerzeniu. pracy w przemyśle, budowni­ctwie i transporcie. W drodze indywidualno-bry gadowego nauczania i szkole nia na kursach podniesiono w 1953 roku poziom kwalifika cji i przeszkolono 7,5 miliona robotników i urzędników. Dzięki wzrostowi techniczne go wyposażenia procesu pra­cy i podniesieniu kwalifikacji pracowników, wydajność pracy w przemyśle wzrosła w 1953 r w porównaniu z 1952 r. — 6 proc., a w budownictwie 4 proc. chodów robotników 1 urzędni­ków oraz dochodów chłopów, W dalszym ciągu komunikat wymienia liczne świadczenia społeczne, przysługujące lu­dziom pracy w ZSRR. Ogółem dzięki w zroś town plac pieniężnych, zniżce cen ar­tykułów powszechnego użytku, wzrostowi wypłat i ulg z fun­duszów państwowych — real­na wartość dochodów robotni­ków i urzędników w przelicze­niu na jedną osobę pracującą zwiększyła się w ciągu roku o przeszło 13 proc. Inwestycje w państwowym budownictwie mieszkaniowym zwiększyły się w 1953 r. o 11 proc. Zbudowano domy o ogól­nej powierzchni przeszło 28 mi­lionów metrów kwadratowych. W 1953 r„ a zwłaszcza w drugim półroczu, znacznie wzrosły dochody chłopów. Dzięki realizacji szeregu za­rządzeń, zmierzających do ma­terialnego zainteresowania koł­chozów i kołchoźników, jak również zarządzeń w dziedzi­nie polityki podatkowej, docho­dy kołchozów i kołchoźników zwiększyły się w 1953 r. o prze­szło 13 miliardów rubli. Ponadto chłopi uzyskali znaczne korzyści dzięki dokona­nej w 1953 r. zniżce państwo­wych cen detalicznych. Chłopi, podobnie jak robotni­cy i urzędnicy, otrzymywali bez­płatną pomoc lekarską, bezpłat­ne nauczanie, stypendia dla li­czących się, zapomogi dla ro­dzin wielodzietnych i kobiet sa­motnych oraz inne wypłaty i ulgi. Rozmiary powyższych wy­płat i ulg dla chłopów z fundu­szów państwowych zwiększyły się w 1953 r. w porównaniu z rokiem ubiegłym, z uwzględ­nieniem zniżki cen — o 14 proc, O wzroście dochodów chło. pów świadczy również fakt, że w 1953 r. zbudowano na wsi przeszło 400 tysięcy nowych domów mieszkalnych. Ludność ZSRR otrzymała w 1953 r. ogółem z budżetu pań­stwowego w związku ze zwięk­szeniem wydatków państwo­wych na cele społeczno-kultu­ralne, wydatkami budżetu z ty­tułu zniżki cen detalicznych i innymi wydatkami zmierzają­cymi do. podniesienia dobroby­tu mas pracujących — 195 miliardów rubli wobec 147 mi­liardów rubli w 1952 r. Rów­nocześnie ze swych osobistych dochodów ludzie pracy wnieśli do budżetu w postaci podatków i opłat oraz z tytułu subskryp­cji pożyczek 65 miliardów ru­bli, czyli o 21 miliardów rubli mniej niż w roku ubiegłym. W ten sposób w 1953 r. robotni­cy, kołchoźnicy i urzędnicy o­­trzymali z budżetu o 130 mi­liardów rubli więcej niż jvnie­­śti do budżetu ze swych osobi­stych dochodów, wobec 61 mi­liardów rubli w 1952 r Dzięki wzrostowi dochodów pieniężnych znacznie zwiększy­ły się wkłady ludności w ka­sach oszczędności. Przyrost tych wkładów w 1953 r. wy­nosił 12 miliardów rubli wo­bec 4,5 miliarda rubli przyro­stu wkładów w 1952 r, Wskutek wzrostu real­nej wartości płac robotników i urzędników oraz, zwiększenia dochodów chłopów, ogólna su­ma dochodów robotników, u­­rzędników i chłopów w 1953 r. zwiększyła się w porównaniu z 1952 r. (w cenach porówny­walnych) o 13 proc, W roku 1953 w dalszym cią­gu trwa! wzrost budownictwa kulturalnego i wzrasta! poziom kulturalny narodu radzieckiego. Komunikat podaje liczby świadczące o nieustannym roz­woju szkolnictwa wszystkich stopni, a następnie stwierdza, że w 1953 r. było w ZSRR przeszło 380 tysięcy bibliotek różnego rodzaju, a ilość ksią­żek w tych bibliotekach prze­wyższała 1 miliard egzempla­rzy. W roku 1953 w dalszym cią­gu rozszerzała się sieć szpita­li, izb porodowych, przychodni i innych urządzeń leczniczych, jak również sanatoriów i do­mów wypoczynkowych, W roku ubiegłym przepro­wadzono prace w miastach, o­­siedlach i wiejskich ośrodkach rejonowych w zakresie budowni. etwa przedsiębiorstw komunal­nych, wodociągów, kanalizacji, łaźni, pralni, hoteli i domów koł­choźników, rozszerzenia komu­nikacji tramwajowej, trolejbu­sowej i autobusowej, w zakre­sie gazyfikacji i ogrzewania domów mieszkalnych. Dużo prac przeprowadzono też dziedzinie brukowania i asfal­w towania ulic i placów w mia­stach, zadrzewiania miast osiedli, urządzania bulwarów, i skwerów i parków. III. STOSOWANIE NOWEJ TECHNIKI W GOSPODARCE NARODOWEJ IV. ROLNICTWO V. WZROST PRZEWOZÓW W TRANSPORCIE KOLEJOWYM. WODNYM I SAMOCHODOWYM VI. WZROST BUDOWNICTWA INWESTYCYJNEGO VII. ROZWÓJ HANDLU WEWNĘTRZNEGO I ZAGRANICZNEGO VIII. ZWIĘKSZENIE LICZBY ROBOTNIKÓW I URZĘDNIKÓW ORAZ WZROST WYDAJNOŚCI PRACY r IX. WZROST DOCHODU NARODOWEGO ORAZ PODNIESIENIE STOPY ŻYCIOWEJ I POZIOMU KULTURALNEGO NARODU YV roku ubiegłym osiągnięto dalszą poprawę sytuacji mate­rialnej i wzrost poziomu kul­turalnego robotników, chłopów i inteligencji. Dochód narodowy ZSRR w 1953 r. wzrósł w porównaniu z 1952 r. o 8 proc. Zwiększyła się część dochodu narodowego, jaką otrzymały masy pracują­ce na zaspokojenie swych po­trzeb osobistych, zaś część do­chodu narodov ego pozostająca do dyspozycji państwa — nieco się zmniejszyła. Na większą skalę i w stosunku do znacz­nie większej ilości towarów niż w 1952 r. obniżono państwo we ceny detaliczne artykułów powszechnego użytku. Dzięki tej zniżce cen bezpośrednie ko­rzyści ludności jedynie w za­kresie handlu państwowego spółdzielczego wyniosły w sto­i sunku rocznym 50 miliardów rubli wobec 24 miliardów rubli oszczędności w stosunku rocz­nym, jaką uzyskała ludność pc obniżce cen w 1952 r. Wzrost dochodu narodowego i kroki podjęte przez rząd za­pewniły dalsze zwiększenie do­ W nowej siedzibie (KORESPONDENCJA WŁASNA „TRYBUNY LUDU“ Z BERLINA) Poniedziałkowe posiedzenie konferencji ministrów czterech mocarstw rozpocznie się o godzinie 15 w siedzibie Wy­sokiego Komisarza ZSRR w Niemczech na Unter der Linden. Zgodnie z cztero­stronnym porozumieniem w sie­dzibie tej odbywać się będą po­siedzenia konferencji przez ca­ły bieżący tydzień w odróżnie­niu od dotychczasowych, które odbywały się w gmachu b. So­juszniczej Rady Kontroli w za­chodnim Berlinie. Rzecznik de­legacji radzieckiej, kierownik wydziału prasy w Ministerstwie .Spraw Zagranicznych ZSRR, L. F. Iljiczew, umożliwił prasie zagranicznej zwiedzenie siedzi­by Wysokiego Komisarza ra­dzieckiego a przede wszystkim przepięknej sali lustrzanej, w której obradować będą czterej ministrowie. ■ Budynek siedziby Wysokiego Komisarza został zbudowany w latach 1950/51 i uważany jest przez architektów za jedną z najbardziej reprezentacyjnych budowli w Berlinie. Wszystkie materiały i surowce potrzebne do budowy tego olbrzymiego gmachu sprowadzone zostały swego czasu ze Związku Ra­dzieckiego, ...Marmurowe schody, otoczo­ne malachitowymi kolumnami prowadzą do wnętrza głównej sali. Pierwsza sala tzw. kopu­łowa o wysokości 20 m jest ca­ła wykładana rozmaitymi ga­tunkami marmuru, sprowadzo­nego z różnych stron Związku Radzieckiego. Posadzki są arty­stycznie układane w najprzeróż­niejsze mozaiki. W sali kopulpwej zamiast okna widzimy olbrzymich roz­miarów witraż, przedstawiający Spaską Wieżę na Kremlu. Wi­traż ten wywiera olbrzymie wrażenie, zwłaszcza wieczorem w świetle kryształowych kande­labrów. Po lewej stronie sali kopułowej znajduje się sala lu­strzana, w której stoi okrągły wielki stół i trzy rzędy krzeseł. Tutaj obradować będą ministro­wie czterech mocarstw. Po pra­wej stronie znajduje się tzw. sala kryształowa, gdzie urzą­dzony został bufet. Od sali tej prowadzą mahoniowe drzwi do pokojów poszczególnych dele­gacji. 'W sali lustrzanej, gdzie od­bywać się będą obrady, na środ­ku stołu widzimy małe propor­czyki czterech mocarstw. Kan­delabry wydają tyle światła, że w sali jest jasno jak w dzień. Widok urządzeń zachwyca oko każdego znawcy sztuki i arty­stycznego rzemiosła. W związku z przeniesieniem siedziby konferencji do budyn­ku Wysokiego Komisarza ZSRR, przeniesiony został również o­środek prasowy, który mieści się obecnie przy Placu Thael­­manna. Ośrodek ten w porówna­niu z zachodnim Kathreiner­­haus jest wygodniejszy i znacz­nie lepiej przystosowany do potrzeb pracy sprawozdawczej. Na miejscu są agencje fotogra­ficzne oraz obsługa dalekopi­sowa. Dziennikarze zachodni, a zwłaszcza amerykańscy, którzy w pierwszych dniach konferen­cji usiłowali bagatelizować wy­siłek rządu NRD na odcinku po­mocy dla prasy, pieją obecnie hymny pochwalne dla spraw­ności i dobrej organizacji o środka prasowego. Obecny tydzień obrad Wiel­kiej Czwórki, który rozpoczyna się w poniedziałek pod prze­wodnictwem ministra Moloto­­wa, ściąga uwagę całego świata na demokratyczny sektor Berli­na, Liczni -dziennikarze z za­chodniej Europy, po zwiedze­niu sektora z niekłamanym u­­znaniem przyznają sukcesy, ja­kie osiągnęła Niemiecka Re­publika Demokratyczna w odbudowie i w podniesieniu stopy życiowej jej mieszkań­ców. Nie wiadomo tylko czy to uznanie znajdzie wyraz w ko­respondencjach tych dziennika­rzy, a jeżeli tak — to czy ko­respondencje owe zostaną wy­drukowane, MARIAN PODKOWINSK1 Niemcy powinny być państwem zjednoczonym i suwerennym demokratycznym i pokojowym Memorandum r/ądu NRD do konferencji c*lerech (f) BERLIN (PAP). Jak już donosiliśmy, rząd NRD przeka­zał konferencji czterech mini­strów spraw zagranicznych me­morandum, w którym przedsta­wi! swe stanowisko wobec spra­wy pokojowego rozwiązania problemu niemieckiego. W końcowym, dziewiątym rozdziale memorandum podaje następujące propozycje rządu NRD skierowane do konferencji czterech ministrów spraw za­granicznych: 1. Jeszcze w roku 1954 ra­­ieży zwołać konferencję wszy >t­­kich państw, których siły zbroj­ne uczestniczyły w wojnie Niemcami, w celu rozpatrzenia z sprawy traktatu pokojowego z Niemcami. W konferencji tej powinni wziąć udział przedsta­wiciele tymczasowego rządu o­­gólnoniemieckiego. Reprezen­tanci czterech wielkich mo­carstw przy współdziałaniu tymczasowego rządu ogólno­­niemieckiego opracowaliby pro­jekt traktatu pokojowego, który zostałby przedstawiony konfe­rencji ministrów. W interesie niezawisłości narodowej oraz demokratycznego i pokojowego rozwoju Niemiec konieczne jest, aby Niemcy nie były .związane żadnymi układami militarnymi i by wobec tego układy z Bonn i Paryża zostały unieważnione. 2. Tymczasowy rząd ogólno­­niemiećki, który utworzony bę­dzie przez samych Niemców za pośrednictwem parlamentów o­­bu części Niemiec oraz z udzia­łem stronnictw i organizacji de­mokratycznych, będzie miał za zadanie przygotowanie i prze­prowadzenie powszechnych, wolnych, tajnych, demokratycz­nych wyborów ogólnoniemiec­­kich do Zgromadzenia Narodo­wego. Zgodnie z postanowie­niami układu poczdamskiego, tymczasowy rząd ogólnonie­­miecki będzie popierany przez cztery wielkie mocarstwa. 3. Najpóźniej po upływie ro­ku od zawarcia traktatu poko-jowego z Niemcami wszystkie wojska okupacyjne mają opu­ścić Niemcy, a wszystkie obce bazy wojskowe w Niemczech mają być zlikwidowane. 4. Aż do chwili zawarcia traktatu pokojowego z Niemca­mi nie wolno tworzyć żadnych wojskowych niemieckich sil zbrojnych ani też uzbrajać Nie­miec dla celów wojskowych. 5. Obywatele niemieccy nie mogą pełnić służby, ani też w jakiejkolwiek formie pracować w obcych organizacjach mili­tarnych lub półmilitarnych, na­wet gdyby organizacje te znaj­dowały się na terytorium nie­­rpieckim. 6. W Niemczech nie wolno będzie prowadzić badań bronią masowej zagłady, nad jak broń atomowa i bakteriologicz­na, ani też produkować jej; broń taka nie rnoże również znajdować się na terytorium Niemiec. Następnie rząd NRD propo­nuje wprowadzenie pewnych ulg finansowych. Memorandum stwierdza, że zdaniem rządu NRD traktat po­kojowy z Niemcami powinien opierać się na następujących zasadach: Niemcy mają być państwem zjednoczonym i suwerennym. Niemcom umożliwi się nawiąza­nie normalnych stosunków z in­nymi państwami. Zagwaranto­wane będzie równouprawnienie Niemiec. Sygnatariusze traktatu pokojowego poprą kandydaturę Niemiec do ONZ. W ciągu ro­ku od chwili zawarcia traktatu pokojowego wszystkie siły zbrojne mocarstw okupacyjnych mają być wycofane z Niemiec. W tym samym czasie zlikwido­wane być powinny wszystkie obce bazy wojskowe w Niem­czech. Niemcy gwarantują swym obywatelom bez względu na rasę, pleć, język i wyzna­nie wszelkie podstawowe pra­wa demokratyczne. Obywatele Niemiec mają prawo zrzesza­nia się w demokratycznych partiach i organizacjach. Nie­dopuszczalne natomiast będą organizacje, które stawiają so­bie za cel odebranie narodowi jego praw demokratycznych i zakłócenie pokojowych stosun­ków między narodami. Niem­cy zobowiązują się, że nie bę­dą uczestniczyć w żadnych ko­alicjach i sojuszach wojsko­wych, skierowanych przeciwko któremukolwiek z państw, któ­rego siły zbrojne brały udział w wojnie z Niemcami. Granice Niemiec odpowiadają postano­wieniom układu poczdamskie­­cm. Rozwój gospodarki pokojo­wej Niemiec nie będzie niczym skrępowany. Niemcy otrzymają prawo wystawienia niezbęd­nych do swojej obrony narodo­wych sił zbrojnych, jak rów­nież prawo wytwarzania mate­riałów koniecznych do ich uzbrojenia. Memorandum podkreśla, że konieczne jest utworzenie tym­czasowego rządu ogólnonie­­mieckiego, którego głównym zadaniem ma być przygotowa­nie i przeprowadzenie pow­szechnych, wolnych, tajnych wyborów demokratycznych "bez jakiejkolwiek ingerencji i kon­troli z zewnątrz. Przyjęcie dla dziennikarzy u L. F. Iljiczewa (f) BERLIN (PAP). Dnia 30 ub. m. kierownik wydziału prasy Ministerstwa Spraw Za­granicznych ZSRR L. F. Ilji­czew wydal w demokratycznym sektorze Berlina przyjęcie dla dziennikarzy zagranicznych i radzieckich, którzy przybyli do Berlina w związku z berlińską konferencją zagranicznych ministrów spraw czterech mo­carstw. Na przyjęciu obecnych było około 200 korespondentów pra­sy radzieckiej, francuskiej, an­gielskiej, amerykańskiej, nie­mieckiej oraz przedstawicieli prasy innych krajów. Berlińczycy (Jemonsfrujq przeciw wyświetlaniu filmu o Millerze (f) BERLIN (PAP). — We dług doniesień prasy zachod­nio - niemieckiej w Berlinie za­chodnim rozpoczęło się wyświe­tlanie faszystowskiego filmu o Hitlerze. W 10 kinach zachod­­nio-herl ińskich doszło do de­monstracji protestacyjnych, wo­bec czego wyświetlanie tego filmu musiano zawiesić. Policja aresztowała 10 osób, które bra­ły udział w Ludność Berlina demonstracjach widzi w wy­świetlaniu filmu o Hitlerze ko­lejną prowokację władz zacho­dnio - berlińskich w związku z konferencją ministrów spraw zagranicznych czterech mo­carstw. Fakt godny zanotoivania Alfred M. Landon — to oso­bistość powszechnie znana w amerykańskim święcie intere­sów i polityki. W latach 1932-36 byl on gubernatorem stanu Kan­sas a w roku 1936 kandydował na stanowisko prezydenta z ra­mienia partii republikańskiej. Landon posiada przedsiębior­stwa naftowe w Independance i Topeka a ponadto jest dyrek­torem wielkiej firmy radiowej „Leavenworth Broadcasting Co“. Można go więc uważać za „swo­jego człowieka“ z punktu wi­dzenia amerykańskich busines­smanów. I za takiego jest on w USA rzeczywiście uważany. Otóż p. Landon wygłosił przed kilku dniami w Nowym Jorku przemówienie na temat stosun­ku USA do Chin Ludowych. „Byłoby z wielką korzyścią dla całego świata — stwierdził on — gdyby przywódcy takiego kraju jak Ameryka skończyli z kosztowną sztywnością polityki zagranicznej. ...Był czas kiedy byliśmy znani jako naród kupców. W chwili obecnej niewąt­pliwie nie działamy w ten spo­sób, który by potwierdzał tę ce­chę. Odm,owiłem podpisania pe­tycji przeciwko przyjęciu ko­munistycznych Chin do ONZ. Nie jestem entuzjastą przyjęcia tego kraju do ONZ jednakże uważam, iż nie można bazować polityki zagranicznej na tym co się nam podoba lub nie... Obe­cnie, kiedy wśród zachodnich demokracji rośnie pragnienie prowadzenia handlu z krajami komunistycznymi, nie widzę praktycznej możliwości ograni­czenia tego handlu... Nie wyda­je mi się sensowne utrzymywa­nie zakazu urszelkiego eksportu do Chin komunistycznych w czasie, gdy reszta wolnego świa­ta (czj'taj krajów kapitalistycz­nych — red.) wywozi najróż­niejsze towary do świata ko­munistycznego. W gruncie rze­czy nie mam wątpliwości co do tego, że handel ten będzie się rozszerzał". dzo Słowa b. gubernatora są bar­charakterystyczne. Tym charakterystyczniejsze, że po­glądy, jakie żywi on w odnie­sieniu do stosunków amerykań­­sko-chińskich podzielane są przez wielu trzeźwiejszych przedstawicieli amerykańskiego świata politycznego. Świadczy o tym m. In. komentarz dzienni­ka nowojorskiego, „Wall Street Journal“ (z 28 ub. m.) do prze­mówienia Landona. „Uwagi byłego gubernatora — pisze dziennik — są, naszym zdaniem, bardzo interesujące. Oto człowiek szeroko znany i stojący poza wszelkimi podej­rzeniami o komunizm występu­je za takim kierunkiem w po­lityce zagranicznej, który jest sprzeczny z poglądami wielu w tym kraju — kierunkiem, wy­rażającym się w elastyczności w kwestii dopuszczenia komu­nistycznych Chin do ONZ i w kwestii handlu z nimi". Zarówno głos Landona jak 1 komentarz „Wall Street Jour­nal“ wskazują, że oficjalna po­lityka amerykańska wobec Chin, polegająca na próbie ignorowa­nia faktów, spotyka się z opo­rem nawet wśród tych, którzy są dość blisko związani z kola­mi rządzącymi USA. Tacy lu­dzie jak Landon, nie kryjąc bynajmniej swej niechęci do państw obozu pokoju, uważają jednak, że realistyczna ocena układu sil politycznych nakazu­je nawiązanie i rozszerzenie stosunków z tymi krajami. Wi­dzą oni równocześnie, że żadne zakazy nie są w stanie prze­szkodzić w rozszerzaniu wymia­ny handlowej między krajami kapitalistycznymi a krajami obo­zu demokratycznego. Jest to fakt godny zanotowania, szcze­gólnie na tle konferencji ber­lińskiej i dyskusji jaka się na jej forum odbywała w sprawie dopuszczenia Chin Ludowych do wspólnej odpowiedzialności za losy pokoju na świecie. B. Z.

Next