Trybuna Ludu, kwiecień 1966 (XIX/91-118)
1966-04-01 / nr. 91
i 1 pvll 11 11 Sk 1 j 11 fl 11 ES3 I---^ezcie shJ__I JBEL JL Y m-F 1JI. fJR JmLJ R/«. VJL V/fl. Partii Robotnica) NR 91 (6200) ROK XIX WARSZAWA, PIĄTEK 1 KWIETNIA 1966 R. WYDANIE A Cena 50 gr Zapoczątkowanie nowej serii eksperymentów Radziecka stacja automatyczna „Łuna-10” mknie w kierunku Księżyca Pierwszy sztuczny satelita Srebrnego Globu? MOSKWA (PAP). Związek Radziecki wysłał w czwartek w kierunku Księżyca stację automatyczną „Łuna-10”. która być może stanie się pierwszym sztucznym satelitą Srebrnego Globu. Stacja biegnie po torze zbliżonym do planowanego i znajdzie się w pobliżu Księżyca prawdopodobnie w nocy z niedzieli na poniedziałek. Rakieta dźwigająca „Łunę-10” torium wystartowała z teryZSRR w czwartek o godz. 11.47 czasu warszawskiego. O godz. 16 stacja znajdowała się już 51 tysięcy km od Zjnni nad Chinami (dokładnie nad punktem powierzchni Ziemi o współrzędnych 33 stopnie 16 minut szerokości północnej i 96 stopni 6 minut długości wschodniej). Wszystkie aparaty umieszczone w „Łunie-10” działają normalnie. Komunikat TASS o „Łunie-10” nie zapowiada kategorycznie, że stacja ma wejść na orbitę wokólksiężycową, jednakże wynika niego wyraźnie, iż celem eksperyz mentu jest co najmniej sprawdzenie urządzeń dla satelitów Księżyca i wypróbowanie manewrów niezbędnych przy skierowaniu takiego satelity na orbitę wokółksiężycowa. W ten sposób ZSRR zainaugurował zupełnie nową serię eksperymentów kosmonautyeznych. Oficjalny komunikat TASS oznajmia, że „głównym zadaniem stacji jest sprawdzenie systemów, które zapewniłyby stworzenie sztucznego satelity Księżyca ■ w celu badania wokóiksiężycowej przestrzeni kosmicznej; a także wypróbowanie systemów pokładowych służących do umieszczenia stacji na orbicie seienocentrycznej i wokóiksiężycowej)” Sztuczny satelita Księżyca, obiegający Srebrny Glob na stosunkowo niewielkiej wysokości, może dostarczyć wszechstronnych informacji o warunkach w przestrzeni ponadksiężycowej. Obrazy powierzchni Księżyca, nadesłane przez takiego satelitę, pozwolą uczonym wybrać najdogodniejsze miejsce do lądowania dla przyszłych statków księżycowych z ludźmi. „Łuna-10” wystartowała w dwa miesiące po historycznym sukcesie „Łuny-9”, która 3 lutego wylądowała łagodnie na powierzchni Księżyca i przesłała na Ziemię pierwsze bardzo dokładne obrazy powierzchni Srebrnego Globu. Stany Zjednoczone również przygotowują się do umieszczenia sztucznego satelity na orbicie wokóiksiężycowej. Piprwszy amerykański mikroksiężyc tego typu, nazwany „Lunar Orbiter”, ma wystartować w maju br. Partia Pracy wygrała wybory w W. Brytanii Pierwsze obliczenia wskazują na zwycięstwo labourzystów większością 100 - 120 mandatów LONDYN (PAP). Lokale wyborcze w W. Brytanii zostały zamknięte o godzinie 20 (czasu warszawskiego) i według pierwszych opinii frekwencja była wysoka, zwłaszcza w Londynie i miastach prowincjonalnych, gdzie pod wieczór wyborcy stawili się najliczniej, by oddać swe głosy. Według ogłoszonych wkrótce po zamknięciu urn wyników wyborów w 6 okręgach na ogólną liczbę 630, w trzech okręgach konserwatyści zachowali swoje mandaty, a w trzech to samo osiągnęli labourzyści. Jednakże zaznacza się wyraźne przesunięcie głosów na rzecz Labour Party. Konserwatyści utrzymali swoje mandaty znacznie zmniejszoną większością, podczas gdy labourzyści zdobyli mandaty przy zwiększonej przewadze (TELEFONEM OD STAŁEGO KORESPONDENTA) Londyn, 1.4 O północy ogłoszono wyniki głosowania w 281 okręgach na ogólną liczbę 630. W okręgach tych Labour Party uzyskała 190 mandatów, konserwatyści 90 a liberałowie 1. Labourzyści odebrali do tej pory konserwatystom 22 mandaty. Dotychczasowe wyniki wyborów wskazują, że Labour Party uzyska większość 100—120 mandatów. Premier Wilson wybrany został większością 21 tys. głosów, nieco większą niż w roku 1964 Przywódca konserwatystów Heath został wybrany większością o połowę mniejszą niż w 1964 r. Do nowego parlamentu wybrany został także były min. spraw zagranicznych Gordon-Wałker, który poprzednio dwukrotnie przegrał wybory. Po drodze do lokali wyborczych Anglicy mogli sobie dziś kupić konserwatywny tygodnik „Spectator” i przeczytać ogromny artykuł zatytułowany. „Dlaczego Labour Party wygrała”. „Spectator” pobił w ten sposób wszystkie rekordy. Inne pisma tylko przepowiadają wynik wyborów; „Spectator” natomiast wie już teraz jak się wybory skończyły. Artykuł jest zresztą ciekawy symptomatyczny. Za motto ma słowa Karola Marksa, że klucz do anatomii społeczeństwa daje ekonomia polityczna. Popularność rządów zależy — zdaniem „Spectators” — od stanu ekonomiki, mierzonego przede wszystkim stanem zatrudnienia. W. Brytania ma zaś w tej chwili najniższy od wielu lat stan bezrobocia JERZY KOWALEWSKI Pierwsze wypłaty z funduszu zakładowego Zakłady przemysłowe w całym kraju przystąpiły do obliczania funduszu zakładowego należnego załogom za rezultaty gospodarowania w ub. roku. Niektóre z nich podzieliły już fundusz I wypłaciły nagrody Indywidualne. Ogólnie jednak tegoroczne wypłaty są trochę opóźnione w porównaniu z 1965 r. Oto np. w Warszawie — według informacji uzyskanych w 5 oddziałach Narodowego Banku Polskiego — w marcu poziom wypłat jest od 15 do 35 proc. niższy niż w analogicznym okresie zeszłego roku.. Należy jednak oczekiwać, że na początku kwietnia zakłady pracy pospieszą się z podziałem funduszu, by zdążyć z wypłatą nagród przed świętami. Niższe wypłaty marcowe nie oznaczają bynajmniej, że fundusz zakładowy za ub. rok ukształtował się w gospodarce niżej niż przed rokiem. Wprawdzie nie ma jeszcze ostatecznych ogólnych danych, jednakże dobre rezultaty uzyskane przez przemysł w ub. roku wskazywał’>by na to, że fundusz zakładowy powinien być wyższy. Potwierdzenie tego znajdujemy np. w przemyśle ciężkim, który wygospodarował za 1965 r. 1,6 mld zł funduszu zakładowego, tj. o 12,7 proc. więcej niż w poprzednim roku. Także niektóre zakłady pracy, jak Stocznia Gdańska, FSO Lublin czy Huta „Kościuszko” sygnalizują wyższe kwoty funduszu i zwiększone nagrody indywidualne. (PAP) W Tatrach ...pełnia zimy Prawie przez całą noc ze środy na czwartek w Zakopanem gęsto sypał śnieg. Mieszkańcy stolicy Tatr zastali rano miasto gęsto pokryte białym puchem, 3 stopnie mrozu — przepiękną zimę- Na Kasprowym Wierchu zanotowano o J rano pokrywę śnieżną grubości 255 cm oraz 11 stopni mrozu. W całych Tatrach panują obecnie lepsze warunki narciarskie niż w ciągu całej minionej zimy* (PAP) Na XXIII Zjeździe KPZR Trwa dyskusja nad referatami Przemówienia powitalne przywódców bratnich partii o Sprawozdanie komisji mandatowej MOSKWA (PAP). XXII! Zjazd KPZR kontynuuje obrady. W czwartek o godzinie 10 wg czasu moskiewskiego wznowiono dyskusję nad referatami sprawozdawczymi Komitetu Centralnego KPZR i Centralnej Komisji Rewizyjnej, Jako pierwszy zabrał głos sekretarz KC Komunistycznej Partii Armenii. A. Koczinian. Podkreślił on, że w ciągu ostatnich lat do Armenii Radzieckiej wróciło kilka tysięcy Ormian, którzy swego czasu znaleźli się poza historycznymi granicami swojej ojczyzny. Obecnie są oni obywatelami ZSRR i biorą czynny udział w budowie nowej Armenii. Naród ormiański — oświadczył A. Koczinian — tak samo jak jego przedstawiciele zamieszkali w różnych częściach świata mogą być dumni z osiągnięć Armeńskiej Republiki Radzieckiej. W ciągu 7 lat (1959 — 1965) dochód narodowy w republice wzrósł o 86 proc, a produkcja globalna — o 90 proc. Za czasów carskich Armenia była krajem zacofanym, a dziś pod względem gospodarczym wyprzedza wiele państw europejskich. Specjaliści ormiańscy udzielają pomocy technicznej wielu młodym rozwijającym się państwom. Sukcesy fizyków, matematyków i astrofizyków ormiańskich są znane i podziwiane na całym świecie. Następnie zabrał głos członek Prezydium KG KPZR Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR N. Podgórny. Przemówienie tow. N. Podgórnego W okresie zjazdów partyjnych, uwidacznia się w całej rozciągłości ogromny zakres pracy naszej partii — powiedział Nikołaj Podgórny Możemy z całkowitym uzasadnieniem i dumą oświadczyć, że KPZR nieugięcie kroczy leninowską drogą budowy społeczeństwa komunistycznego, Istnieją wszelkie podstawy do tego, aby dziś oświadczyć że w ciągu ostatnich czterech lat Kraj Rad stał się jeszcze bogatszy i potężniejszy, że jeszcze trwalszy stal się nasz ustrój społeczny i państwowy. Sukcesy te osiągnięte zostały dzięki wysiłkom milionów ludzi pracy miast i wsi, zespolonych pod sztandarem partii komunistycznej. Komltet Centralny w referacie sprawozdawczym dokonał wszechstronnej obiektywnej oceny stanu , rzeczy w kraju. Szczerze powiedziano o istniejących trudnościach i niedomaganiach, które uniemożliwiły nam zrealizowanie w pełni wytyczonych planów. Obok obiektywnych przyczyn ujawniły sie tu, jak wiadomo, negatywne skutki subiektywistycznego podejścia do rozwiązania szeregi; istotnych zagadnień, dotyczących życia kraju, Komitet Centralny na swym plenum październikowym (rok 1964) ujawnił i potępił te niedociągnięcia. Partia jednomyślnie poparła uchwały plenum październikowego i następnych posiedzeń plenarnych KC KPZR i dokonała już znacznej pracy dla ich realizacji. Przywrócono leninowskie zasady budowy organów partyjnych i radzieckich, Zagadnienia budowy komunizmu partia rozwiązuje w oparciu o podstawy naukowe, uwzględniając obiektywne prawidłowości rozwoju społecznego. Na pierwszy plan wysuwają się ekonomiczne metody zarządzania produkcją społeczną. Wielkie zadania gospodarcze i społeczno-polityczne, przedstawione przez Komitet Centralny do omówienia' na zjeździe, świadczą, że XXIII Zjazd zapoczątkuję ważny etap na naszej drodze do komunizmu N. Podgórny podkreślił, że budownictwo komunizmu jest procesem wielostronnym, obejmującym wszystkie dziedziny życia społeczeństwa: gospodarkę, stosunki społeczne, kulturę i sprawy bytowe. Kierować tym procesem w sposób właściwy można tylko przy aktywnym udziale milionów, w oparciu o ich kolektywne doświadczenie. Oto dlaczego budownictwo komunizmu łączy się nierozdzielnie x rozwojem demokracji Za pośrednictwem rad — powiedział N. Podgórny — naród nasz jednoczy się w swoim państwie socjalistycznym, które jest głównym instrumentem budownictwa komunistycznego. W radach deputowanych ludu pracującego zasiada przeszło 2 miliony osób. W ostatnich latach, zwłaszcza po październikowym i listopadowym posiedzeniach plenarnych KC KPZR w r. 1964, organizacje partyjne ze zwiększoną uwagą odnoszą się do rad. Szereg węzłowych problemów pracy rad rozpatrzyły Komitet Centralny KPZR i Komitety Centralne partii komunistycznych republik związkowych. Rady mają poważny udziaJ w sukcesach, osiągniętych prze2 nasz naród pod kierownictwem partii — powiedział Podgórny. — Jednakże skomplikowane zadania obecnego etapu budownictwa komunistycznego zobowiązują nas do krytycznego spojrzenia na działalność rad. Trzeba stwierdzić, że nie wykorzystują one w pełni możliwości i praw, jakie daje im konstytucja. Poziom pracy organizatorskiej wielu rad jest jeszcze niski, w niewystarczającym stopniu przejawiają one inicjatywę. W referacie sprawozdawczym Komitetu Centralnego KPZR mówił dalej N. Podgórny — podkreślono konieczność poprawy działalności rad jako organów władzy państwowej i najbardziej masowych organizacji społecznych. Ważne zadania, wysunięte przez Komitet Centralny, wypływają z wymogów programu KPZR i w równym stopniu dotyczą pracy rad terenowych, rad najwyższych republik związkowych i autonomicznych oraz Rady Najwyższej ZSRR. DOKOŃCZENIE NA BTR. i MOSKWA (AR). W XXII ZjeżćUie KPZR órafo udział dwóch kosmonautów, Gagarin i Titow, w XXIfi Zjeździe uczestniczy już dziewięciu: Gagarin, Titow, Nikołajew, Popowieź, Bykowski, Tierieszkowa, Biela je w. Leonow i Komar o w. (Jegorow jest kandydatem partii i nie został wybrany na zjazd, zaś Feoktistow jest bezpartyjny), W czwartek zwróciła uwagę na ten takt komisja mandatowa informując, że na sali obrad znajdują się również twórcy radzieckich rakiet kosmicznych i sztucznych satelitów także ci, którzy przygotowali lot „Łuny-10”. Na zdjęciu: Walentyna Tierieszkowa-Nikołajewa i Andrian Nikołajew w towarzystwie I sekretarza Jarosławskiego Komitetu Obwodowego F. Łoszczenkowa (z prawej) w kuluarach Pałacu Zjazdów. Foto CAF Wykonanie planów kwartalnych HUTNICTWO KATOWICE. Bardzo pomyślnie wystartowali do realizacji zadań nowej 5-latki hutnicy. Plan I kwartału br. zrealizowali z poważnymi nadwyżkami we wszystkich podstawowych asortymentach. Wyprodukowano dodatkowo 19 tys. ton surówki, 27 tys. ton stali, 7,5 tys. ton wyrobów walcowanych, 85 km rur oraz 14,6 tys. ton koksu. Należy podkreślić, iż plan pierwszych trzech miesięcy br. był w hutnictwie bardzo napięty — obejmował ponad 25 proc. zadań rocznych. Jego przekroczenie pozwoli hutnictwu lepiej zaspokoić potrzeby gospodarki, a zwłaszcza przemysłu maszynowego w zakresie deficytowych wyrobów hutniczych. Ogółem w I kwartale br. załogi hut podległych Zjednoczeniu Hutnictwa Żelaza i Stali wyprodukowały Z,3 min ton stali, tj. o ponad 170 tys. ton więcej niż w analogicznym okresie ub. roku oraz 1 min 580 tys. ton wyrobów walcowanych, co oznacza wzrost o ok. 100 tys. ton. Dobowa produkcja stali zwiększyła się w tym okresie o ponad 2 tys. ton. Nastąpił dalszy wzrost wydajności pracy agregatów hutniczych. MATERIAŁY BUDOWLANE Przemysł materiałów budowlanych wykonał plan produkcji globalnej w pierwszym kwartale br. w 103 proc., dając dodatkową produkcję wartości 162,4 min zł. Planowaną wydajność przekroczono o 1,7 proc. W porównaniu z analogicznym okresem 1965 r. wzrósł produkcji wynosi 12,5 proc, Plan produkcji cementu przekroczono w I kwartale o 60 tys, ton. materiałów ściennych o 20 min jednostek murowych, płyt dachowych azbestowo-cemento. wych o 212 tys. m kw., żwiru o 166 tys. ton, papy o 1,8 min m kw. Znaczne przekroczenie zadać produkcyjnych pierwszego kwartału wpłynęło na zwiększenie dostaw materiałów na rynek. Wartość tych dostaw w styczniu i lutym br, wynosiła 1.085,0 min zł co oznacza wzrost w stosunku do analogicznego okresu ub. roku o 10,7 proc. (cii.) KATOWICE. Przemysł cementowy wykonał zadania produkcyjne I kwartału br. z nadwyżką. Ponadplanowa produkcja wyniesie ok. 60 tys. ton cementu. Najlepsze mają załogi opolskich wyniki zakładów przemysłu cementowego oraz cementowni „Nowa Huta” i „Saturn”. Produkcja cementu w I kwartale br. wzrosła c ponad 10 proc. w porównaniu z analogicznym okresem ub. roku. Prognoza pogody Jak podaje PIHM — w Warszawie na ogół zachmurzenie umiarkowane, tylko przejściowe duże z możliwością niewielkich opadów. Temperatura minimalne nocą ok. zera, maksymalna u ciągu dnia do plus 8 st. Wiatry umiarkowane przeważnie południo wo-zachodnie, Jubileusz prof. dr. T. Kotarbińskiego Uroczystość w Pałacu Staszica Listy I depesze gratulacyjne Znakomity polski uczony, światowej miary filozof moralista — prof, dr Tadeusz Kotarbiński, rozpoczął 80 rok życisu_ W Sali Lustrzanej warszawskiego siedzibie Pałacu Staszica — w PAN — gdzie w czwartek odbyła się uroczysta akademia, zgromadziło się liczne grono najwybitniejszych przedstawicieli polskiej nauki i kultury. Na jubileuszowe spotkanie z itestbrem naukiperskiej przybyli przedstawiciele najwyższycE władz: ministrowie — Szkolnictwa Wyższego Henryk Jabłoński. Oświaty —i Wacław Tułodziecki, _ wicemim Kultury i Sztuki Kazimierz Ru-'«inek, £złonkowie rodziny Jubi- TafSTkierownictwo Polskiej A- kademii Nauk, profesorowie wyższych uczelni z Warszawy i pozostałych ośrodków akademickich. Salę wypełniła tłumnie młodzież studencka. Zebrani zgotowali profesorowi Kotarbińskiemu gorącą owację. ' Uroczystość otworzył wiceprezes Polskiego Towarzystwa FilozófTcźńegoi dvr. Instytutu Filozofii T SaciolagjrPAN, prof, dr Adam ScHIfTT przekazują! prof. Kotarbińskiemu najszczersze i najlepsze życzenia dalszych wielu lat zdrowia i pomyślności. Określił on Jubilata, jako wielkiego filozofa i nauczyciela, jako człowieka, który stal się modelem dobrego obywatela. Prof. Schaff odczytał tekst listów depesz gratulacyjnych, jakie nadesłał na ręce Jubilata: Przewodniczący Ogól nopofsklego Komitetu Frontu Jedności Narodu — Edward Ochab, zastępcy Przewodniczącego Rady Państwa — prof, dr Stanislaw Kulczyński i prof, dr Mieczysfaw Klimaszewski, prezes NK ZSL — Czesław Wycech, sekretarz KC PZPR Witold Jarosiński, przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów dr Stefan Jędrychowski, min. Szkolnictwa Wyższego praf. dr Henryk Jabłoński. Podobnej treści listów i depesz napłynęłc do prof. Kotarbińskiego wiele — od licznych osobistości, organizacji I instytucji z całego kraju. Prace Jubilata z dziedziny filozofii, prakseologii, logiki — stanowią trwały wkład do nauki polskiej i światowej. DOKOŃCZENIE NA STR. 1 szpalty d—5 Zatrudnienie - wydajność- płace Wywiad z min. Aleksandrem Burskim✓ Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac — min. Aleksander Burski odpowiedział przedstawicielowi PAP — red. Tadeuszowi Sapocińskiemu na kilka pytań, dotyczących spraw zatrudnienia. — Plan zatrudnienia na lata 1961—65 został w stosunku do pierwotnych założeń poważnie przekroczony. Jak to należy ocenić? — Ubiegłą 5-latkę zakończyliśmy, jak wiadomo, na ogói pomyślnymi wynikami gospodarczymi, produkcja przemysłowa wzrosła o ok. 52 proc., uzyskaliśmy niezłe efekty rzeczowe w budownictwie, poprawił się zakres i poziom usług, zwiększył się stosunkowo znacznie dochód narodowy. Jeśli chodzi natomiast o zatrudnienie, to jego rzeczywiste tempo wzrostu było za wysokie. Można j(uż obecnie stwierdzić, że przy pełniejszej realizacji postępu technicznego, zmian w technologii, lepszej organizacji produkcji i pracy tempo wzrostu zatrudnienia byłoby niższe od osiągniętego. Przy takiej ocenie powstaje, oczywiście, pytanie, czy ewentualne osiągnięcie niższego poziomu zatrudnienia nie spowodowałoby powstania nadwyżki siły roboczej na rynku pracy. Odpowiedź w tym przypadku może być tylko negatywna. W praktyce były trudności z zaspokojeniem zapotrzebowania zakładów pracy na dodatkowych pracowników, a szczególnie na odpowiednio kwalifikowanych pracowników orazmęż-czyzn. Osiągnięty bowiem przyrost zatrudnienia w wysokości ponad 1,2 min osób był możliwy głównie dzięki dodatkowej aktywizacji zawodowej kobiet i odpływowi siły roboczej z rolnictwa. Oznaczało to nie tylke zaangażowanie nowych rąk do pracy w wysokości racjonalnie określonej rezerwy roboczej, ale także naruszenie proporcji i struktury w krajowym bilansie siły roboczej. Ogólnie ponadplanowe zatrudnienie znacznej liczby osób trzeba także połączyć z pewnymi konsekwencjami, jakie wystąpiły w innych dziedzinach. Konkretnie: w sferze produkcyjnej spowodowało ono niższą od planowanej dynamikę wydajności pracy, a w całej gospodarce — odmienne od założeń rozdysponowanie funduszu płac. — Na czym polegały nieprawidłowości w tej ostatniej dziedzinie ? — Osobowy fundusz płac w całym 5-leciu 1960—65 wzrósł o ponad 60 mld zł. Z kwoty tej tylko stosunkowo skromna część została zużyta na planowane regulacje płac, natomiast znaczna część została rozdysponowana na płace wewnątrz przedsiębiorstw przez same przedsiębiorstwa. Relatywnie duża kwota została skierowana na opłacenie ponadplanowego zatrudnienia. W tej sytuacji niewiele można było uzyskać na rzecz poprawy proporcji i struktury płac. Pragnę tu podkreślić, co jest oczywiste, że pracownicy nowo przyjmowani do pracy nabywają doświadczenia po latach, muszą odbyć staż pracy bądź praktykę, ich efektywność i wydajność pracy wzrasta sukcesywnie. Tak więc wzrost wydajności pracy t zarobków starych załóg był z pewnością wyższy od średniego wzrostu wykazywanego dla całej gospodarki narodowej. Mógłby być on jeszcze wyższy, gdyby zatrudnienie utrzymywane było w zakładach pracy w granicach planu. Środki bowiem pochłonięte przez dodatkowe zatrudnienie mogły powiększyć tę część funduszu . plac, która przeznaczona jest na płace indywidualne. Do aktywów po stronie polityki zatrudnienia należy natomiast zaliczyć poprawę w strukturze kwalifikacyjnej pracujących. W ubiegłej 5-łatce gospodarka narodowa wchłonęła ok 940 tys. absolwentów szkół różnych typów. Część liczby absolwentów uzupełniła luki w stanie załóg spowodowane przejściem na emeryturę, zgonami, inwalidztwem. — Czy nie istnieje niebezpieczeństwo powtórzenia się niekorzystnych zjawisk w dziedzinie zatrudnienia przy realizacji obecnego planu 5- letniego? — Przy tworzeniu planu ns lata 1966—1970 oparto się na wieloletnich doświadczeniach naszych własnych i doświadczeniach innych krajów. Pod uwagę wzięto wszystkie aspekty związane z rozwojem gospodarki w związku z określoną podażą siły roboczej. W pierwszych dyskusjach naif projektem planu wysuwane był> niekiedy obawy o to, czy wzrosi liczby miejsc pracy zapewni zatrudnienie całemu przyrostów siły roboczej. Tymczasem sytuacja jest inna; główną troską jest zmniejszenie deficytu siiy roboczej we wszystkich rejonach u przemyslowionych oraz niedopuszczenie do ponadplanowego wzro stu zatrudnienia, połączonego nadmiernym odpływem siły robos czej ze wsi, zwłaszcza z niektórych terenów. Mimo dotkliwego zwłaszcza w ośrodkach wysoko, uprzemysłowionych, niedobort pracowników (na I marca 1966 r — w okresie sezonowo najniższego zapotrzebowania na kadry, wy działy zatrudnienia dysponowały liczbą ponad 100 tys. wolnycł DOKOŃCZENIE NA STR. SZPALTY 4—4 235 m bieżących na ścianie W ciągu kwartału Osiągnięcie górników kopalni rudy żelaza „Łęczyca I” ŁÓDŹ. 42-osobowa brygada górników kopalni „Łęczyca I”, kierowana przez Tadeusza Kalfasa, osiągnęła w I kwartale br. — 235 metrów bieżących postępu na ścianie. Jest to najlepszy rezultat w krajowych kopalniach rud żelaza. Przeciętnie osiągano dotychczas w kopalni łęczyckiej ok. 75 m bież. na ścianach w ciągu kwartału. W okresie I kwartału br. 3-krotnie zwiększono ilość wydobytej rudy, zaś wydajność na i górnika brygady wzrosła o 45 proc. Powiększyły się też zarobki każdego z nich o 2 tys. zł miesięcznie. (PAP] Relacja z sali obrad Solidarność i jedność komunistów (OD NASZEGO KORESPONDENTA) Moskwa 31. 3. 66. W drugim dniu dyskusji zjazdowej wiele uwagi poświęcono problematyce międzynarodowego ruchu komunistycznego. Występowali kolejni przywódcy bratnich partii: Antonin Novotny, Waldeck Rochet, Nicolae Ceausescu, Janos Kadar, Luigi Longo i Todor Żiwkow, Armanda Hart Davalos i Dolores Ibarruri. Ich wystawieniom towarzyszyła serdecznie wyrażana sympatia zebranych. Zagadnienia pokoju światowego, międzynarodowej wspólnoty krajów socjalistycznych oraz braterskich stosunków mię-dzy partiami komunistycznymi i robotniczymi stanowią ważny nurt w obradach tego Zjazdu, Nieprzypadkowo sprawy międzynarodowe zaakcentował tak wyraźnie w swym referacie tow. L. Breżniew. Z obradami moskiewskiego niemałe nadzieje Zjazdu wiążą wszyscy ci, których w ostatnim czasie tak bardzo niepokoi agresywny imperializm amerykańskiuważnie słuchają też obrad wszyscy ci, w których budzą niepokój tendencje rozłamowe w ruchu komunistycznym. Działacze partyjni ■ z krajów socjalistycznych jak też z kapitalistycznych występując na trybunie XXIII Zjazdu reprezentowali ten sam pogląd na zasadniczą w obecnej chwili sprawę: konieczność jedności i solidarności wszystkich partii w obliczu wspólnego wroga, jakim jest agresor, palący wietnamskie wioski, rozstrzeliwujący tam ludzi. Z innych spraw dzisiejszej dyskusji na uwagę zasługuje przede wszystkim przemówienie N. Podgórnego, poświęcone w dużej części problemom rozwoju demokracji socjalistycznej. Podgórny, stwierdzając, iż aktywność społeczna mas, ich udział w rządzeniu krajem jest niezbędnym atrybutem demokratyzmu — postulował rozszerzenie i doskonalenie w radzieckim systemie form ludowładztwa. Szczególną uwagę skupił on na działalności rad terenowych, które, stanowiąc podstawowy organ władzy, nie spełniają jeszcze — zdaniem mówcy — pokładanych w nich nadziei. Wiele rad np. nie korzysta w dostatecznym stopniu z zagwarantowanych w konstytucji praw i możliwości, nie potrafi w pełni zrealizoawć posiadanych funduszy. Mówca postulował aktywizację rad zwłaszcza w kierunku zaspokajania potrzeb bytowych i kulturalnych ludności oraz doskonalenie partyjnego kierownictwa pracą rad. Podgórny sformułował także dezyderaty pod adresem Rady Najwyższej, kładąc nacisk na rozszerzenie prac i zakresu działania komisji. JANUSZ FASTYN Jeszcze w br. 600 tys. ton stali Stalownia konwertorowo-tlenowa w hucie im. Lenina - ruszyła Przemówienie tow. Fr. Woniołki List do XXIII Zjazdu KPZR KRAKOW — NOWA HUTA. Pierwsza w Polsce i jedna z nielicznych w świecie stalownia konwertorowo-tlenowa przekazana została 31 marca do eksploatacji w kombinacie metalurgicznym im. Lenina, Jest to obiekt, który w poważnej mierze decydować będzie o dalszym przyroście produkcji stali w naszym kraju. Jeszcze w br. dostarczy on ok. 600 tys. ton, a w przyszłym roku już ok. i min ton. W okresie prób w nowej stalowni przeprowadzono 260 wytopów stali. Rozwiązania konstrukcyjne, całość dokumentacji oraz dostawy podstawowych urządzeń opracowano i wykonano w ZSRR. Uczestnicy uroczystości, która odbyła się w hucie im. Lenina z okazji przekazania nowej stalowni uchwalili tekst listu z serdecznymi pozdrowieniami dla XXIII Zjazdu KPZR. W dniu oddania nowej stalowni do eksploatacji załogi nowohuckie gościły wicepremiera Franciszka Waniołkę, kierownika Wydziału Przemysłu Lekkiego, Handlu i Budownictwa KC PZPR. Stanisława Kuzińskiego, ministra Przemysłu Ciężkiego Janusza Hrynkiewicza, Metoda konwertorowo-tlenowa różni się od procesu wytopu w piecach martenowskich czy elektrycznych. Do konwertora — o kształcie olbrzymiej stutonowej gruszki wlewa się surówkę wielkopiecową w stanie płynnym, o temperaturze ok. J30C stopni. Następnie tłoczy się pod ciśnieniem czysty tlen. Jeden wytop, z którego otrzymuje się średnio 100—llo ton stali trwać będzie ok. 55 minut, podczas gdy uzyskanie 380 ton stali w piecu martenowskim wymaga co najmniej 8 godzin. Otrzymywanie stali metodą konwertorowo-tłenową będzie o ok. 20 proc. tańsze w porównaniu ze stalowniami tradycyjnymi. Urządzenia nowej stalowni charakteryzują się niższymi o ok. 30 proc, nakładami inwestycyjny2ni. Koszty wytwarzania l tony stali w hucie im. Lenina są już obecnie o prawie 250 zł niższe od przeciętnych w polskim hutnictwie, a po rozwinięciu produkcji w nowej stalowni ulegną dalszej obniżce. DOKOŃCZENIE NA STR. SZPALTY 1—i