Trybuna Ludu, październik 1969 (XXI/272-302)
1969-10-18 / nr. 289
-g Posiedzenie KW RWPG (Dok. ze str, 1) Komitet Wykonawczy stwierdził te w warunkach dalszego wzrostu zaplanowanego przez kraje członkowskie na lata 1971—75 rozmiaru produkcji chemicznej i celulozowo-papierniczej i ciągłego rozszerzania asortymentu produkcji, poprawy jei jakości — jeszcze większego znaczenia nabiera pogłębienie współpracy zainteresowanych krajów w dziedzinie specjalizacji i koordynacji produkcji, W toku opracowywania wymienionych problemów Stała Komisja RWPG do Spraw Przemysłu Chemicznego przygotowała szereg konkretnych propozycji w dziedzinie rozwoju współpracy w rozwiązywaniu ważnych zagadnień rozwijania przemysłu ehern i ecznego i celulozowo-papierowego krajów członkowskich RWPG, a w szczególności problemów rozwoju wysiłkiem zainteresowanych krajów bazy surowcowej niektórych dziedzin produkcji chemicznej, współpracy dziedzinie nauki, techniki produkw cji w latach 1971—75. Stwierdzono, że propozycje te są wykorzystywane przez kraje w toku dwustronnych rozmów w sprawach koordynacji. Komitet Wykonawczy zaaprobował działalność Stałej Komisji RWPG do Spraw Przemysłu Chemicznego w dziedzinie opracowania podstawowych problemów współpracy krabów w rozwoju przemysłu chemicznego i celulozowo^ papierniczego na okres po 1970 r. i polecił jej kontynuowanie pracy. Posiedzenie Komitetu Wykonawczego przebiegało atmosferze przyjaźni i wzaw jemnego zrozumienia <t: VII Światowy Kongres Zw. Zawodowych (Dok. ze str. 1) wynikające z nich zadania dla ruchu związkowego: 1) rola, zadania i odpowiedzialność ŚFZZ i związków zawodowych w jednoczeniu ludzi pracy w walce o postęp społeczny, swobody związkowe I demokratyczne, niepodległość narodowa i pokój, przeciwko wvzvskow* monopoli, imperializmowi, kolonializmowi i neokolonializmowi: 2) sytuacja w Wietnamie, walka ludu wietnamskiego przeciwko agresji imperialistvcznei USA, walka o przywrócenie pokoju w Wietnamie; 3) problemy i zadania stojące przed związkami zawodowymi w krajach rozwijających sie? 4) związki zawodowe o postęp naukowo-techniczny; 5) sytuacja na Bliskim Wschotie. Problemy te omówione zostaną na sesjach plenarnych i w 11 komisjach Kongresu, w referatach i w dyskusji, która ze względu na skład uczestników obrad i różne warunki, w jakich działają organizacje związkowe, reprezentowane w Budapeszcie, zapowiada się bardzo interesująco. Panuje przy tym opinia, że — pomimo różnicy poglądów i ocen — Kongres zajmie jednolite stanowisko w podstawowych sprawach walki z imperializmem i obrony pokoju na świe. cie, jedności i solidarności międzynarodowej klasy robotniczej w oparciu o wspólne jej interesy. W pierwszym dniu obrad Kongres przystąpił do oma' wiania pierwszego punktu porządku dziennego. Referat na ten temat wygłosił zastępca sekretarza generalnego SiZŹ — P: Gensousse. ANTONI KRUCZKOWSKI Krok w kierunku budowy stacji orbitalnych (Dok. ze str. 1! Dla dalekosiężnej łączności kosmicznej konieczne są anteny-giganty o średnicach tysięcy metrów. Aby zbudować takie anteny — oświadczy! uczony — trzeba będzie właśnie spawać w kosmosie. Oddzielne fragmenty takich konstrukcji wysłane będą w kosmos i tam pospawane w jedną całość. Eksperyment ze spawaniem przeprowadzony na pokładzie statku „Sojuz-6” jest unikalny — podkreśli! uczony. Po raz pierwszy dowiedzieliśmy sie, jak dają się łączyć, ciąć i jak topią się różne metale w warunkach próżni kosmicznej i nieważkości. Zdaniem uczonych, najbardziej efektywnym sposobem laczenia w kosmosie metali iest spawanie przy pomocy strumienia elektronów oraz tzw. SDawanie dyfuzyjne. Zasady tych metod spawania opierają się na istnieniu, naturalnej. prawie absolutnej próżni oraz wykorzystanie energii słonecznej dla podgrzewania detali — w wypadku spawania dyfuzyjnego lub zasilania aparatury przy spawaniu strumieniem elektronów. Ta ostatnia metoda i pozwala spawać aluminium, stal tytan. Spawanie dyfuzyjne w próżni, pozwala na łączenie zarówno metali Jak i niemetali, a także jednych z drugimi, nie wymaga lutu. topnika elektrod, ani gazowego środowiska. Uczeni radzieccy uważają, że orbitalne, kosmiczne stacje naukowe mogą bardzo pomóc w rozwoju geologii, planetarnej. Pomona one prawdopodobnie znaleźć odpowiedź na podstawowe zagadnienie naukowe jakim jest natura magnetyzmu ziemskiego. Konferencja prasowa w tiaruaanazie W piątek mieszkańcy górnicze- Karagandy powijali czionkow załogi statku kosmicznego ,,oOjdz-7!’ który wylądował niedaleko m.ystt na ośnieżonym stepie. Na miejscowym lotnisku kosmonauci Fiiipczenko, Wołkow i Gorbatko którzy wystartowali w kosmos w utnegią nieciz.ełę, wyszn z Helikoptera uśmiechnięci • i pełni radości. W półtorej godziny później kosmonauci spotkali s^ę z dziennika-rzami, z którymi podzielili się swymi wrażeniami. FUipczenKo nie rniał słów zachwytu dla widoku Ziemi z przestrzeni kosmicznej. Dowódca ,,Sojuza-7” powiedział. że z tej wysokości doskonale widoczne są miasta i leśne masywy. dorńatkó zaś dodał, że widział nawet zaorane pola na północnej półkuli. Filipezenko opowiedział, że w kabinie statku nie panuje kompletna cisza. Można wyłowić szum silników, szum spowodowany przez lecący statek. Kosmiczne menu MOSKWA (PAP). Suszona na słońcu ryba i pasztet, czekolada i śliwki suszone, kurze mięso i sok z czarnej porzeczki oto niektóre z produktów, wchodzących w skład menu załóg statków kosmicznych „Siojuz-6’;, „So Juz-?” „Sojuz-8”. Jak oświadczył w wywiadzie dla agencji TASS, dyrektor Instytutu Wyżywienia, członek Akademii Nauk Medycznych ZSRR, A. Pokrcwski, pobyt 7 osób w kosmosie w7 y i on ił nowe zagadnienia. Obecnie członkowie załóg „Sojuzów” otrzymują normalne, zróżnicowane posiłki, dobrze smacznie przygotowane n.a Ziemi. i Jednakże podczas długotrwałego lotu kosmicznego ludzie zmusztni będą sami przygotowywać sobie pożywienie. Dr. Pokrowski uważa, ze , na pewnym etapie l-otów»’ kosmicznych skład menu wejdą dość niezwyw kłe dania. ją W Afryce w jeziorze Czad żyjednokomórkowe niebieskozielnne wodorosty, które są spożywane przez miejscową ludność. Z wodorostów tych, suszonych na plasku, wyrabiane są placki, zawierające do 60 proc. białka. Ponadto .'.wodorost ten zużywa dwutlenek węgla i wydziela tlen. dlatego może stać się ważnym składnikiem wyżywienia człowieka w kosmosie. ' Na klasowej płaszczyźnie walki z kapralem Jedność ruchu związkowego jest obiektywną koniecznością Przemówienie P. Gensous na Kongresie ŚFZZ BUDAPESZT (PAP). Na piątsowym posiedzeniu Światowego Kongresu Związków Zawodawycn wygłosił przemówienie dotyczące pierwszego punktu porządku dziennego. zastępca seit.e.arza generalnego SFZZ. Pierre Gensous. W dziele jednoczenia międzynarodowego riicnu zw.ązkowego daje się zauważyć pewien postęp — oświadczył mówca — jeanakże osiągnięte rezultaty nie przyniosły dotychczas konkretnego zbliżenia miedzy światową Federacją Związków Zawodowych, Międzynarodowa Konfederacją Wolnych Związków Zawodowych i Międzynarodową Organizacja Pracy, mimo że konieczność takiego zbliżenia jest bardziej wyraźna niż kiedykolwiek. Witamy z zadowoleniem — stwierdził P. Gensous — wysiłki tych, którzy daża do zbliżenia. Jednakże wysiłki te są jeszcze nieśmiałe, wiele w nich niedomówień i elementów opozycji. Niezależnie od tego zdążamy w kierunku umocnienia jedności. Wynika to z obiektywnej konieczności, którą powinniśmy, chcąc niech-cac. brać- pod uwagę. Wystąpienie AFL-CIO z Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych — powiedział następnie P. sous •— jest wyrazem bardzo Genostrych rozbieżności między AFLCIO, która całkowicie popiera politykę rządzących kół imperialistyczny ch, a szerokimi masami ludowymi na całym świecie, które coraz bardziej kategorycznie politykę te potępiają. Zaostrzyły sie bowiem ogromnie sprzeczności międzv stara polityka antykomunizmu a dążeniem mas do ziik widowania przeżytków dawnych czasów- Zaostrzyły sie sprzeczności między dążeniem AFL-CIO do hegemonii w MKWzz, a innymi centralami związkowymi, które w poczuciu rzeczywistości na hegemonie taka sie nie zgadzają. Mówca p-odisreśm, że dążenia do jedności zostaną uwieńczone pomyślnym »sutkiem jedynie w tym wypadku, jeśli weźmie sie w nich ood uwagę siłę, jaką przedstawia ŚFZZ. Dążenia do jedności i dó zbliżenia na bazie antykomunizmu sg z góry skazane na fiasko. W swym referacie Pierre Gensous omówił szczegółowo zadania ŚFZZ i związków zawodowych w walce o zespolenie ludzi pracy, o swobody związkowe i demokratyczne. o niezawisłość narodową, o pokój, w walce przeciwko wyzyskowi ze strony monopolistycznego kapitału, przeciwko kolonializmowi i neokolonializmowi. Specjalną uwagę poświęcił mówca problemowi wietnamskiemu i agresji izraelskiej na Bliskim Wschodzie, podkreślając wszechstronną pomoc i1 poparcie udzielane Wietnamowi i krajom arabskim przez kraje socjalistyczne, a przede wszystkim Przez Związek Radziecki. W imieniu ŚFZZ mówca zapewnił masy pracujące związki zawodowe w krajach i arabskich, iż federacja jeszcze usilniej popierać będzie ich słuszną sprawę. Wiele uwagi poświęcił Pierre Gensous sytuacji w Europie. Stwierdził on. iż propozycja państw uczestników Układu Warszawskiego sprawie zwołania ogólnoeurow pejskiej konferencji bezpieczeństwa spotkała się ze zrozumieniem i szerokim poparciem ze strony nie tylko związków zawodowych, mas pracujących i innych warstw społeczeństwa, lecz i rządów szeregu krajów. ŚFZZ — powiedział on —■ ustosunkowała się pozytywnie do tej propozycji. Mówca podkreślił, że podstawowym warunkiem rozładowania napięcia międzynarodowego i osiągnięcia bezpieczeństwa w Europie jest m znanie realnej sytuacji, jaka powstała w wyniku li wojny światowej i poszanowanie nietykalności obecnych granic. Potępiając ostro militaryzm zachodnioniemiecki — P. Gensous stwierdził, iż Bundeswehra zdolna jest dzisiaj do kontrolowania całego wojennego aparatu NATO. Podkreślił on, iż stwarza to niezwykle groźną sytuację. Nawiązując do roli i działalności związków zawodowych w dzisiejszym świecie P. Gensous podkreślił, że w państwach kapitalistycznych trwa ofensywa przeciwko prawom i swobodom związkowym, nie wygasa walka klasowa, a nawet sie zaostrza. Masy pracujące widzą związek między walką o zaspokojenie ich żądań ekonomicznych, a koniecznością doprowadzenia do głębokich zmian politycznych, które byłyby gwarancją powodzenia w ich walce. Mówca podkreślił, że w krajach socjalistycznych. gdzie władza znajduje sie w rekach narodu, nastanilv olbrzymie zmiany . we wszystkich dziedzinach życia społeczeństwa, a tym samym i w ruchu związkowym. Osiągnięcia krajów socjalistycznych we wszystkich dziedzinach wywierają wielki wpływ na rozwój światowego ruchu antyimperialistycznego i antymonopolistycznego. Dla narodów walczących przeciwko kolonializmowi i o swe wyzwolenie, kraje socjalistyczne stanowią potężne oparcie. Podkreślając następnie panujące w międzynarodowym ruchu związkowym tendencje do jedności, Pierre Gensous stwierdził, iż SFZZ zdaje sobie sprawę z istnienia rozbieżności między organizacjami związkowymi, lecz nie uważa tego za zjawisko, którego nie można przełamać. SFZZ jest zwolennikiem jednolitej międzynarodowej organizacji związkowej, jednoczącej swych szeregach, na podstaw wie klasowej, przeważającą większość organizacji związkowych na świecie. Wyraził on przekonanie, że podstawa do takiego zbliżenia istnieje. Kosmonauci radzieccy odwiedzą USA NOWY JORK (PAP). Prasa nowojorska przynosi na czołowych kolumnach wiadomość, że w przyszłym tygodniu dwaj radzieccy kosmonauci Konstantin Fieoktistow i Gieorgij Sieriegowoj odwiedzą USA. Zostali oni zaproszeni przez amerykańskiego kosmonautę Bormana w czasie jego wizyty w ZSRR TRYBUNA ŁUP TT W Londynie o radzieckiej „trojce5’ kosmicznej (KORESPONDENCJA WŁASNA Z LONDYNU) Ostatni radziecki eksperyment znajduje się w dalszym ciągu w centrum uwagi prasy brytyjskiej. Powrót na Ziemię „Sojir za-6” oraz pomyślny eksperyment z kosmicznym spawalnictwem był tematem doniesień wszystkich piątkowych dzienników oraz radia i telewizji. „Times” poświęcił lotowi radzieckiej eskadry kosmicznej oddzielny komentarz redakcyjny, w którym podkreśla jego historyczne znaczenie. „Jest rzeczą jasną ■— stwierdza „Times” — że kosmonauci torują drogę do umieszczenia poza atmosferą pierwszego stałego laboratorium lub pracowni. W ciągu ostatnich kilku dni rosyjscy kosmonauci poddawali próbom metody konstrukcji, wypracowane na Ziemi. Celeni stacji kosmicznej było zapewnienie domu ludziom pracującym poza atmosfera ziemską w ciągu tygodni lub miesięcy. W przyszłości mógłby to być punkt startowy na Marsa orzv znacznie ekortomiczniejszego użyciu systemu transportowego od tego, z jaki stosować trzeba przy starcie Ziemi. Oznaki wskazują, że Rosjanie wvnrzedzaja Amerykanów w nróbach zbudowania stacji kosmicznej. Wvdaie sie również. iż Rosjanie już od pewnego czasu zdecvdowali się skoncentrować swoje wysiłki na zbudowaniu obiektów które nadawałyby się do zamieszkiwania w przestrzeni kosmicznej. Tym należy tłumaczyć niepodjęcie przes mcii amerykańskiego wyzwania wysłania człowieka -na Księżyc, gdy w ubiegłym roku siało s^ę jasne, że Sumy Zjednoczone bliskie są osiągnięcia tego celu. Jednym z fascynujących aspektów obecnego przedsięwzięcia był udział w nim siaiku „Sojuz-65”. Wydaje się rzeczą możliwą, że Rosjanie wypróbowali rodzaj statku, który mógłby stać się prekursorem .»kolejki dojazdowej”, jaka potrzebna będzie do przewożenia ludzi i sprzętu na trasie między Ziemią i stałą stacją orbitującą. W tym ostatnim eksperymencie Związek Radziecki mógł dokonać równie wielkiego — choć mniej efektownego — kroku naprzód vy dziedzinie techniki jak ten, którego dokonały Stany Zjednoczońje, docierając1' do Księ-' życa. Przez regularność, z jaką wystrzelili swoje statki, Rosjanie z pewnością wykazali, że bez większego trudu można zorganizować służbę ratunkową w przestrzeni kosmicznej. Wszystkie załogowe loty kosmiczne są świadectwem ludzkiej przedsiębiorczości i lot na Księżyc był najod ważniejszym przedsięwzięciem ze wszystkich. Amerykanie udowodnili, że człowiek może przebywać w przestrzeni kosmicznej. Wydaje sie. iż Rosja nie bliscv są wykazania, że człowiek może tam mieszkać”. ZBTGNTEW BONIECKI Eskadra schodzi na Ziemię (Dok. ze str. 1) eksperymentu z bezzałogowy/n wariantem statku, a następnie z pilotowanym przez G. Bieregowoja „Sojuzem-3”, poprzez pomyślną budowę pierwszej eksperymentalnej stacji w styczniu br. — aż do obecnej wyprawy grupy statków w kosmos, wnosił nowe elementy do nakreślonego programu, korygował go, wskazywał kierunki zmian w konstrukcji. Zdobyte dotychczas doświadczenia — wskazują radzieccy komentatorzy — pozwalają myśleć już w kategoriach realnych o budowie na orbicie stacji, przeznaczonych do pracy w ciągu długiego okresu czasu, być może nawet kilku lat. Wykorzystując łączenie statków w przestrzeńi kosmicznej, można już wkrótce zbudować na orbicie stację o do w o lny m ciężarze i objęto-Choć na opublikowanie pełnej informacji o wynikach ostatniego eksperymentu trzeba będzie poczekać (nad materiałami tymi pracują sztaby liczonych) można już obecnie uznać, że jest to jakościowo nowy krok na drodze ku stacji orbitalnej. Załogi przeprowadziły szereg prac, służących sprawdzeniu nowyćh rozwiązań zastosowanych na „Sojuzach”, uczestniczyły w procesie kierowania lotem grupowym, przeprowadziły szereg manewrów, bez sprawdzenia których kolejne etapy nie byłyby możliwe. Cała konstrukcja przyszłej stacji będzie przecież skomplikowanym mechanizmem. Szczególne znaczenie ma oczywiście przeprowadzone przez Szonina i Kubasowa spawanie metalu w warunkach kosmicznych. Akademik Paton na łamach piątkowego wydania „Prawdy” pisze na ten temat: „eksperyment spawania w kosmosie otworzył nową stronicę w opanowywaniu wszechświata. Po raz pierwszy w światowej praktyce, w przestrzeni kosmicznej zrealizowano proces technologiczny, związany z nagrzewaniem i roztapianiem metalu. Oczywiście wykorzystanie skoncentrowanych źródeł nagrzewania może być niezbędne nie tylko dla spawania ale i dla formowania detali, otrzymywania superczystych metali". ,,Radziecka eskadra kosmiczna schodzi na ziemię. Siódemka kosmonautów przynosi z sobą z tygodniowej ekspedycji bogaty materiał, kolejne doświadczenia, które — nie ulega wątpliwości — już wkrótce znajdą praktyczne zastosowanie JERZY KRASZEWSKI _________________________________________________________________SOBOTA. 18 PAŹDZIERNIKA 1989 R. — NR 289 USA biorą udział w agresji izraelskiej ny KAIR (PAP). Dyplomatyczkorespondent dziennika „Al-Ahram” informuje, że delegat ZRA w ONZ, Zajat otrzymal instrukcje w sprawi« wręczenia memorandum przewodniczącemu czeństwa lordowi Radv BezpieCaradanowi. Memorandum to zwraca uwagę Rady na rolę, jaką odgrywa personel wojskowj USA w izraelskich silach zbrojnych. Memorandum wyraża zaniepokojenie z powodu wypowiedzi rzecznika ambasady USA, z której wynika że Izraelczycy pochodzenia amerykańskiego zatrzymują obywatelstwo USA nawet mimo że służą w wojsku izraelskim Memorandum uznaje to za udział Stanów Zjednoczonych w agresji izraelskiej przeciwko ZRA. Służba obywateli amerykańskich w armii izraelskiej stanowi bezpośrednią agresje przeciwko krajom arabskim. Kto się kryjs za zamachem na siedzibę OWPf LONDYN (PAP). Prasa egipska pisząc o zamachu na bejrucki lokal Organizacji Wyzwolenia Palestyny stwierdza, że za całą tć sprawą kryje się nie tylko wywiad izraelski ale również amerykańska CIA. Zaledwie na dwa dni przed zamachem Stany Zjednoczone złożyły znamienną deklarację „gwarantując bezpieczeństwo Libanu”. Oświadczenie tc n e mogło być przypadkowe jeśli zważy się, że niemal nazajutrz doszło do zamachu, a za parę dn: przeprowadzone zostaną wybory do izby deputowanych. Jak wiadomo od wielu miesięcy trwa v. Libanie kryzys nząclowy i wal ccs ze sobą różne tendencje. Stany Zjednoczone obawiają się. by w wyniku wyborów nie doszły dę władzy ugrupowania postępowe udzielające poparcia wyzwoleńczej walce Arabów palestyńskich, Stąd właśnie oświadczenie „gwarantujące bezpieczeństwo Libanu” co prasa kairska komentuje nie jako chęć obrony tegc kraju przed agresorami izraelskimi, ale dążenie USA do całkowitego nządu w podporządkowania sobie Bejrucie. „Al-Ahram’ stwierdza, że podobną wywrotową działalność CIA prowadzi również w Libii, której rząd oświadczył w czwartek. że> domagać się będzie całkowitej likwidacji amerykańskich i brytyjskich baz wojskowych. Przykład przyjacielskiej współpracy Uroczystość otwarcia cukrowni w Hrochuv Tyńcu (OD NASZEGO KORESPONDENTA W PRADZE) W Hrochuvie Tyńcu, 'miejscowości Dołożonej w odległości 70 km od granicy polskiej, odbyła sie w__piątejk uroczystość przekazania stronie czeskiej wielkiej cyJtcOäfc. ni. wybudowanej przez poleska załogę w ciągu zaledwie 2 lat. Ten w pełni zautoma, tyzowany. największy w Europie środkowej obiekt będzie niebawem — po przeprowadzeniu pełnego rozruchu — przerabiał 4 tys. ton buraka na dobę. Warto przy tym podkreślić, że cukrownia wzniesiona została całkowicie z polskich materiałów i wyposażona w urządzenia wyprodukowane w naszym kraii Na uroczystość przekazania obiektu, stanowiącego piękny przykład owocnej współpracy gospodarczej Polski z CSRS, przybyli: minister Budownictwa i Materiałów Budowlanych Andrzej Giersz, ambasador PRL, PRL w Pradze, Włodzimierz Janiurek. minister Rolnictwa i Wyżywienia rządu CSRS, Józef Czerny, przedstawiciele partyjnych komitetów wojewódzkich we Wrocławiu i Hradec Kralove. przedstawiciele stacjonujących w tym rejonie jednostek Armii Radzieckiej oraz miejscowa ludność. Budowa cukrowni w Hrochuvie Tyńcu wzbudziła szczere uznanie fachowców czechosłowackich. Załoga składała sie z pracowników trzech przedsiębiorstw: Poznańskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego, Poznańskiego Przedsiębiorstwa Instalacyjnego i Poznańskiego Przedsiębiorstwa Transportu Budownictwa. W uznaniu zasług, położonych w kierowaniu budowa obiektu, Rada Państwa PRL przyznała odznaczenia państwowe. Orderp-m Sztandaru Prang. II klasyjzostał ..odznaczony dyrektor Jerzy Domagała — przedstawi^ ~cier:;Energoe*Portu”. Krzyże KawalerskieOrderu Odrodzenia Polski otrzymali Łnż, Marian Górka -- z „Energoexportu”, Karol Kuczyński — z~?rrzeds>iębiorstwa transportowego w Tychach, Eugeniusz Perzyna — z „Energomontażu-Północ”, Stanislaw Szumowski — „Energoprzem-Kraków” Tadeusz Wilk — „Energomontaż Północ Warszawa”, Bronisław Zabielski z Warszawskiego Przedsiębiorstwa Instalacji Sanitarnych i Karol Wojciechowski z „Energoprzemu” — Kraków. osób udekorowano Krzyżami Za29 sługi. JANUSZ LITWIN Stosunki EWG z krajimi socjalistycznymi Decyzje ministrów Wspólnego Rynku PARYŻ (PAP). Agencje France Presse poinformowała w piątek wieczorem z Luksemburga, że ministrowie spraw zagranicznych EWG ustalili tryb zawierania umów handlowych z krajami socjalistycznymi, który będzie obowiazywał przez najbliższe trzy lata. Zgodnie z Układami Rzymskimi — pisze agencja —- od 1 stycznia 6 krajów Wspólnego Rynku powinno prowadzić wspólną politykę handlowa. Ministrowie uwzględnili jednak, że kraje socjalistyczne nie uznają Wspólnego Rynku jako instancji nadrzędnej 6 krajów. Dlatego też ustalono tryb, który pozwala za-wierać umowy handlowe na zasaaz.e cl w ustronne;), bez formalacjgo Dosreamciwa wiaoiz WĄpounorynkowyen. Członek EWG pragnący p on pisać puroiZium-cnie hadiowe Ł krajem socjalistycznym, bedz-e m usiai natomiast informować swyua partnerów o zasadniczym kierunku, przebiegu i wyniku rokowań. Jeśli jenen z partnerów beciz^e uważał, ze podczas negocjae.ji nie stosowano sie do wytycznych uzgodnionych uprzednio w ramach Wspólnego Rynku, to bęazie mógł zażądać zwołania w ciągu 5 dni specjalnej sesji rady ministrów 6 krajów. Procedurą ta bedzie obowiązywała do 1 stycznia IS73. Postanowiono, że wszelkie późniejsze rokowania z kra.iami socjalistycznymi powinny sie odbywać za pośrednictwem władz wspólnorynk owych. Strauss w Waszyngtonie Komiwojażer zimnej wojny i wyścigu zbrojeń przeciw konferencji europejskiej (OD NASZEGO KORESPONDENTA W USAj Ustępujący minister finansów NRF, F. J. Strauss, złozył w USA wizytę, podczas której zgłosił daleko idące dezyderaty w sprawie współpracy militarnej. Wystąpienie Straussa wywołało duże zainteresowanie; uważa się je za wskazówkę co do kierunku działań przyszłej silnej opozycji, w której Strauss zajmie kierownicze stanowisko. Strauss stwierdził, że dialog między USA i zach. Europą pozostał iluzją ze względu na dysproporcje w silach obu stron. Fowtórzył on żądanie utworzenia „europejskiej organizacji obronnej”, która doprowadziłaby do przekształcenia zach. Europy w „potencjalnie równego i automatycznego partnera St. Zjednoczonych w NATO”. Pierwszym krokiem byłoby zespolenie potencjałów nuklearnych Anglii i Francji, pejskiej siły utworzenie „euroatomowej”, do której „wniosłyby odpowiedni wkład inne kraje”. Strauss stanowczo wypowiedział się przeciw ogólnoeuropejskiemu systemowi bezpieczeństwa i zaapelował do USA o odrzucenie projektu zwołania konferencji poświęconej tej sprawie. Rozwiązanie NATO i Paktu Warszawskiego — stwierdził on — oznacza-łoby koniec zachodniego świata. Strauss zgłosił pretensje pod adresem USA z powodu znikomych Zakupów broni w NRF, Rzeczywiste partnerstwo dziedzinie technologii wojskow wej — powiedział on — mogłoby powstać jedynie wówczas, gdyby nastąpiła integracja przemysłu zbrojeniowego całej Europy zach. wraz z integracją jej sił zbrojnych. Pomimo tych utyskiwań - z przeglądu dokonanego prze* Straussa wynika, że współpraca USA—NRF w dziedzinie produkcji i baz wojskowych jest w niektórych dziedzinach poważnie zaawansowana. NRF otrzymały licencję na amerykańskie rakiety typu HAWK, samaioty F-104, Spitfire, helikoptery UH-1D i CH-53. Oba państwa wspólnie prowadzą prace nad czołgiem Mbt oraz samolotami pionowego startu. NRF rozszerza obecnie, ściśle powiązane z USA badania w zakresie marynarki wojennej. Trzy różne umowy określają współpracę w badaniach kosmicznych za pomocą sztucznych satelitów. Szereg koncernów amerykańskich i zachodnioniemieckich naiv azało bliski kontakt w dziedzinie produkcji reaktorów atomowych. Ze strony USA uczestniczą w niej wielkie firmy zbrojeniowe North American Rockwell. General Electric. Westinghouse 1 inne; ze strony bońskiej — Siemens i AEG. Strauss podkreślił, że USA znajdują się na pierwszym miejscu wśród zagranicznych dostawców NRF, zaś NRF zajmuje drugie miejsce na liście amerykańskiego importu. W 1968 roku NRF po raz pierwszy osiągnęła dodatni bilans handlowy w obrotach 7 USA, w wysokości około 0,5 mld dolarów Strauss został kordialnie przyjęty przez Senat USA który ogłosił krótką przerwę dla powitania „dostojnego gościa”. Jego wystąpienie zostało zrozumiane jako zapewnienie Stanów Zjednoczonych, że nacjonaliści bońscy nie będą posługiwali się hasłami antyamerykańskimi, jeżeli St. Zjednoczone okażą sympatię 1 poparcie ich mocarstwowych ambicji. M. BEREZOWSKI Zgromadzenie Federalne CSRS udziela poparcia programowi rządu PRAGA (PAP). Wczoraj podaliśmy obszerne fragmenty rządowego oświadczenia, które przedstawił premier Czarnik na posiedzeniu Zgromadzenia Federalnego CSRS. W dyskusji nad tym oświadczeniem zabrało glos czterech postów. Zgromadzenie Federalne uchwaliło rezolucję wyrażającą zaufanie do rządu zapewniającą, że rząd może i zawsze liczyć na poparcie parlamentu i jego posłów dziedzinie konsekwentnej rew alizacji zadań z oświadczenia wynikających programowego. Zgromadzenie wezwało rząd, by uwzględnił on propozycje oraz uwagi wysunięte na posiedzeniu obu izb i by odpowiedział na interpelacje w terminie przewidzianym ustawa. 7 deputowanych pozbawiono mandatów poselskich Po zamknięciu sesji Zgromadzenia Federalnego odbyło się plenarne posiedzenie Izby Ludowej Izba Ludowa jednomyślnie przyjęła wniosek. KC Frontu Narodowego w sprawie pozbawieni« mandatów posełskićh siedmiu deputowanych m. in. J. Pelikana. F Vodslona, F. Kriegla i V Prhlika. Wymienieni posłowi« nie zgadzają się z linią polityczną KPCz i nie uznają je; kierowniczej roli. Tym samym działają sprzecznie z obowiązka-mi posłów wynikającymi z konstytucji CÖRS, Przeprowadzone również dodatkowe wybory i powołano czterech nowych deputowanych. Dymisja V. Tomana Czechosłowacki Komitet Federacyjny Związku Zawodowegc Metalowców przyjął dymisję Vlastimila Tomana ze stano wisks przewodniczącego komitetu. Jednocześnie usunięto z komitetu Jana Fenriha, który bezprawnie opuścił terytorium CSRS. J. Pavel zawieszony w prawach członka a J. Prohazka wykluczony z KPCz (OD NASZEGO KORESPONDENTA W PRADZE1 Prezydium Komitetu Powiatowego KPCz w Beneszowie postanowiło zawiesić w prawach członka KPCz, J. Pavela, byłego ministra spraw wewnętrznych CSRS. Decyzja ta związana jest z wynikami dochodzeń, prowadzonych przez centralną komisją kontrolno - rewizyjną KPCz wszczętych na wniosek szeregu organizacji partyjnych i mających wyświetlić działalność J. Pavela w okresie sprawowania odpowiedzialnych funkcji państwowych. Prezydium Komitetu Dzielnicowego KPCz, Praga V, rozpatrzyło wyniki dochodzeń partyjnych, przeprowadzonych w sprawie pisarza Jana Prohazki. Prezydium uznało, że zarówno w swych wystąpieniach publicznych jak i publikacjach J. Prohazka uprawia) działalność antypartyjną, sprzeczną absolutnie ze statutem KPCz, wskutek czego dalsze jego pozostawanie w szeregach członków partii stało się niemożliwe. z tych też powodów J. Prohazka został z KPCz wykluczony. J. L. Polska delegacja gospodarcza udała się do NRD JJ tai,, udała sie rin Bylina rządów# de.Ciiaćja gospodarcza -nod przewodnictwem wiceprezesa' Rady Ministrów Eugeniusza .Szyrą. ------------------------Celem pobytu delegacji w NRD ^są rozmowy, dotyczące dalszego rOZWOjU WS^Oipxacy----gnspnHar,-yiPj maszymL Krajami. ' Odjeżdżających żegnali przedstawiciele Komitetu Współpracy Gospodarczej z Zagranicą ' oraz Ambasady NRD w Warszawie. (PAP) Spotkanie Breżniew — Cedenbał MOSKWA (PAP). Sekretarz Generalny KC KPZR LEONID BREŻNIEW spotkał się w piątek z I sekretarzem Mongolskiej Partii Ludowo-Rewołucyjnej, przewodniczącym Rady Ministrów Mongolii J. CEDENBAŁEM. W czasie rozmowy, która upłynęła w przyjacielskiej atmosferze rozpatrzono problemy dalszego rozwoju braterskich stosunków miedzy KPZR i MPLR oraz wszechstronnej współpracy radziecko-mongolskiei USA nie zamierzają wycofać się z Wietnamu „V ĄSZYNGTON (PAP). Jak podał rzecznik Białego Domu, Ronald Ziegler, Stany Zjedhofczone odrzuciły w czwartek propozycje delegacji DRW uczestniczącej w 4-stronnycb rozmowach paryskich w sprawie podjęcia nieoficjalnych pokojowych rozmów między przedstawicielami delegacji Tymczasowego Rządu Rewolucyjnego Republiki Wietnamu Południowego i USA. Jednocześnie sekretarz O- brony Laird oświadczył tego samego dnia w Waszyngtonie, że Stany Zjednoczone zamierzają utrzymywać w Wietnamie Południowym „stałą siłę zbrojną” nawet po zakończeniu tam działań bojowych. Wypowiedź Lairda złożona w dzień po ,,Wietnamskim moratorium'’ potwierdza opinie według których administracja Nixona dokonuje czysto symbolicznych gestów „deeskalacji" w Wietnamie dążąc jedno< ześnie do zachowania Sajgonu jako amerykańskiego przyczółka w południowo-wschodniej Azji. Oświadczenie rzecznika rządu NRF w związku z wywiadem min. S. Jędrychowskiego BONN (PAP). W piątek zastępca rzecznika rządu NRF, Conrad Ahłers, nawiązując do wywiadu telewizji NRF z ministrem Spraw Zagranicznych PRL, dr Stefanem Jędrychowskim zapowiedział, że nowy rząd federalny w swe.i deklaracji programowej ustosunkuje się do problemu nawiązania rozmów Dolsko-zachodnioniemieckich fnaczny wzrost obrotów Polsko-rumuński protokol handlowy na r. 1970 BUKARESZT (PAP) W wyniku rozmów, przeprowadzonych między rządowymi delegacjami Polski i Rumunii, podpisany został dnia .17 października br. w Bukareszcie protokół o wzajem rrycTTlTostawach towarów. W 1970 r. w stosunku do 1969 r. protokół zakłada wzrost obrotów towarowych między obu krajami. Polska będzie dostarczać do Rumunii: statki rybackie, wyposażenie okrętów, silniki i agregaty „Wola”, wyroby elektrotechniczne, urządzenia górnicze, maszyny włókiennicze, maszyny budowlane i drogowe, obrabiarki, aparaturę i sprzęt medyczny, łożyska, wagony osobowe i bagażowe, wyroby hutnicze, koks, różne chemikalia, artykuły przemysłowe powszechnego użytku i inne towary Dostawy z Rumunii do PoLski obejmować będą: statki morskie, lokomotywy Diesel elektryczne 2100 KM. lokomotywy Diesel hydrauliczne 350-450 KM, wagony towarowe, obrabiarki, urządzenia wiertnicze, armaturę przemysłową. łożyska, siiniki elektryczne, samochody terenowe i ciężarowe, aparaturę paliwową, produkty naftowe, różne chemikalia, meble. wino, owoce, warzywa i inne towary. Protokół przewiduje asortymentową wymianę wyrobów hutniczych, kabli oraz artykułów rynkowych. Rozmowy przebiegały w atmosferze przyjaźni i wzajemnego zrozumienia. Polsko-rumuńska wymiana towarowa od szeregu lat charakteryzuje się znaczną dynamiką wzrostu. U podstaw tego. obok posiadającego decydujące faktu szybkiego rozwoju znaczenie gospodarczego obu krajów, leżą takie czynniki, jak pogłębiająca się systematveznie współpraca przemysłów Polski i Rumunii oraz stosunkowo znaczny stopień kompleraentarności (tzn. uzupełniania się) obu gospodarek. Czynniki te sprawiają, że założona na lata 1966-1970 w umowie wieloletniej wysokość wzajemnych obrotów towarowych zostanie znacznie przekroczona, przy czym dynamika będzie wyższa aniżeli tempo wzrostu obrotów globalnych. Tym samym udział maszyn i urządzeń w obrotach globalnych poważnie wzrośnie, dochodząc w roku J97« do 54 proc. łącznych dostaw towarowych, Wzrost dostaw w pozostałych grupach towarowych, a zwłaszcza w dziedzinie surowców i materiałów do produkcji oraz artykułów rynkowych zapewnia należyte korzyści obu krajom, a zarazem świadczy o możliwości i celowości dalszego poszukiwania niewykorzystanych zapewne jeszcze rezerw. Ma to tym większe znaczenie, że podpisany protokół jest ostatnim w ramach bieżącej umowy wieloletniej. W niedługim czasie obie strony przystąpią do rozmów w sprawie podpisania kolejnej umowy wieloletniej na lata 1971-197S Prowadzone aktualnie między komisjami planowania Polski i Rumunii konsultacje w tej sprawie wytyczą główne kierunki rozwoju dalszej współpracy i wymiany towarowej na przyszłe 5-lecie. Można żywić nadzieję, że współpraca ta, a na jej gruncie wymiana towarowa charakteryzować się będzie tendencją dalszego rozwoju z pożytkiem dla obu krajów. 3 3 (Hó/if fruiOjAio Polsko-grecki protokol handlowy Jak informuje MHZ, w Atenach zakończyły się polsko-greckie mowy handlowe. J7_ naździernik-ą br. podpisano protokół regulujący obroty towarowe między Polską 3 Grecją w okresie od października 1969 r. do 30 wrześ1 nia 19^0 r. Ze «trony polskiej protokół podpisał wicedyrektor departamentu w MHZ Stanisław Długosz, ze strony greckiej —“dyrektor departamentu w Ministerstwie! Handlu A. Andreopoulos. (PAP)