Trybuna Ludu, maj 1970 (XXII/120-150)
1970-05-30 / nr. 149
h «i, Minister Obrany Szwecji przybył z wizytą do Polski (Dok. ze str. 1) TM'zed frontem kompanii honorowej. Następnie Minister Obrony Szwecji wraz z towarzyszącymi osobami złożył wizytę ministrowi Obrony Narodowej — gen, broni Wojciechowi Jaruzelskiemu. W spotkaniu uczestniczyii wiceministrowie ON — gen. dyw. Bolesław Chocha i gen. dyw. Tadeusz Tuczapsłd, I zastępca szefa GZP Wr — gen. dyw. Jan Czapla oraz wyżsi oficerowie WP. Rozmowa upłynęła w serdecznej atmosferze. W godzinach południowych minister S. Andersson złożył wizytę ministrowi Spraw Zagranicznych — Stefanowi Jędrychowskiemu. Obecny był ambasador Szwecji w Polsce — Claes I. H. E. Wollin. W pierwszym dniu swego pobytu w Polsce min. S. Andersson złożył wieniec na Grobie Nieznanego Żołnierza. Następnie min. S. Andersson wpisał się do księgi pamiątkowej Grobu Nieznanego Żołnierza. Szwedzki gość zwiedził w godzinach popołudniowych Warszawę, a wieczorem obecny był na przedstawieniu „Trubadura” w Teatrze Wielkim. (PAP) Wizyta amb. KulagS u U Thanta NOWY JORK (PAP). 29 bm, stały przedstawiciel PRi!? pizy ONZ amb. Eugeniusz Kułagą złorżył wizytę, sekretarzowi generalnemu ONZ U Thantowi. Tema-tem rozmowy były aktualne robocze- problemy ONZ oraz najważniejsze elementy'sytuacji światowej. W czasie wizyty amb. Kułaga wręczył U Thantowi komplet ostatnich wydawnictw polskich dotyczących pracy i problematyki ONZ. Wśród nich znajdowała się książka zawierająca pełny tekst raportu sekretarza generalnego w sprawie skutków ewentualnego użycia broni chemicznej i bakteriologicznej. Dokument ten, opracowany w wyniku inicjatywy polskiej, zatwierdzony został prze2 ostatnią sesję Zgromadzenia O- gólnego ONZ Rozmowy dyrektora departamentu rumuńskiego MSZ w Warszawie Przebywający w Warszawie, na zaproszenie MSZuPKŁ dyrektoL-.d,epąj2tamexLtiL..MSŁ - Socjalistycznej Republiki Rumunii ł^”Gheorghe Marin przeprowadził rtrzmuwy z dyrektorem departamentu MSZ PRL — Władysławem Napierajem. 29 bm. dyr. G. Marin został przyjęty przez wiceministra Spraw Zagranicznych, Zygfryda Wolniaka. W spotkaniu uczestniczył ambasador SRR w Polsce Tiberiu Petrescu. (PAP) Zakończenie wizyty Polskiej Misji Przemysłowej we Francji PARYŻ (PAP). W »iatek Pnlska Misja Przemysłowa z ministrem Przemysłu Maszynowego Januszem Hrynkiewiczem na czele zakończyła^,swe rozmowy we Francji i wraca w sobotę do kraju. - “ Przyjęcie na cześć cesarza Etiopii w Moskwie MOSKWA (PAP). W piątek odbyły się na Kremlu rozmowy radziecko-etiopskie. Ze strony radzieckiej wzięli w nich udział przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Nikołaj Podgórny, pierwszy zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR Kiryl Mazurów oraz inne osobistości, a ze strony etiopskiej cesarz Haiłe Selassie, minister d/s dworu cesarskiego oraz minister Spraw Zagranicznych Ketema Ifru. Tego samego dnia cesarz Etiopii odwiedził Mauzoleum W. I. Lenina i złożył wieniec. Haile Selassie przybył do Moskwy w czwartek z wizytą oficjalną. Prezydium Rady Najwyższej i rząd radziecki wydały w piątek przyjęcie na cześć cesarza Etiopii Haile Selassie I. Na przyjęciu Nikołaj Podgórny i Haile Selassie I wygłosili przemówienia TftY.B.UN..A LUDU Zgromadzenie Federalne CSRS zaaprobowało działalność rządu Expose Lubomira Sztrcugala PRAGA (PAP). W piątek na wspólnym posiedzeniu Izby Ludowej i Izby Narodowości Zgromadzenia Federalnego wygłosił expose o działalności rządu CSRS przewodniczący rządu, L. Sztrougal. Na posiedzeniu obecni byli — prezydent CSRS, Jj. Svoboda, sekretarz KC KPCz G. Husak I i inni przywódcy czechosłowa ccy. Sztrougal podkreślił że uchwały kwietniowego plenum KC KPCz w roku 1969 oznaczały zasadniczy zwrot w życiu kraju, stworzyły przesłanki położenia kresu katastrofalnemu procesowi, który rozpoczął się w 1968 roku. Wielka zasługa KC KPCz i jego kierownictwa oraz szerokiego aktywu partyjnego polega na tym — powiedział Sztrougal — że możemy dziś pracować w sposób bardziej zorganizowany i celowy, że rząd może wykonywać stojące przed nim zadania, że w kraju udało się stworzyć atmosferę, która pozwala na skoncentrowanie uwagi wokół rozwiązywania konkretnych problemów. Do pozytywnych momentów obecnej sytuacji wewnętrznej — kontynuował mówca — należy przede wszystkim polityczna klęska bloku sił antysocjalistycznych i prawicowych. * Propaganda burżuazyjna nieustannie stara sie zdyskredytować nasze wysiłki, zmierzające do zaprowadzenia porządku i spokoju, rozpowszechniając wymysły c przygotowywaniu fabrykowanych zarzutów i potwornych procesów w Czechosłowacji. Wymysły te i oszczerstwa nie odwiodą nas od realizacji naszej polityki. Zależy nam na tym. żeby obywatele mieli zaufanie do prawa. Jednocześnie żądamy, aby każdy przestrzegał praw republiki i podporządkował sie im. Bez wahania będziemy stosować przewidziane przez prawo sankcje wobec każdego, kto naruszy chronione prawem interesy społeczeństwa socjalistycznego i jego obywateli — kontynuował mówca. W polityce zagranicznej rządu — kontynuował mówca — najważniejszym nięciem jest całkowite osiągprzywrócenie zaufania między Czechosłowacją i Związkiem Radzieckim i dalgzy rozwój stosunków między obu krajami. Znalazło to wyraz w podpisaniu nowego Układu o Przyjaźni Współpracy i Pomocy Wzajemnej między ZSRR i CSRS. Sztrougal wysoko ocenił współpracę gospodarczą Czechosłowacji z państwami socjalistycznymi, a przede wszystkim ze Związkiem Radzieckim w ramach RWPG. Mówca zaznaczył, że Czechosłowacja, razem z bratnimi krajami socjalistycznymi, dążyła i dąży do zwołania ogólnoeuropejskiej konferencji d,'s bezpieczeństwa i współpracy vv Europie. Czechosłowacja — oświadczył następnie mówca — dąży do tego, by żyć w pokoju ze swymi sąsiadami zachodnimi, a przede wszystkim z NRF. Jednakże nie zależy to tylko od Czechosłowacji. Czechosłowacja w sposób zdecydowany popiera NRD i występuje na rzecz uznania NRD na podstawie międzynarodowych norm prawnych. Przypominając, że rząd czechosłowacki ostro potępił rozszerzenie agresji Stanów Zjednoczonvch w Azji Południowo-Wschodniej, Sztrougal stwierdził, że Czechosłowacja udzieli niezbędnej pomocy sprawiedliwej walce narodów Indochin. Rząd CSRS ponownie potwierdził zdecydowana wolę popierania państw arabskich w ich sprawiedliwej walce przeciwko agresji Izraela, który opiera sie na imperializmie amerykańskim Po dyskusji nad expose Zgromadzenie Federalne uchwaliło rezolucję aprobującą działalność rządu w dziedzinie wewnętrznej i zagranicznej Izrael dąży do nowych grabieży Oświadczenie Agencji TASS (Dok. ze str. 1) Jak zwykle rząd izraelski dla usprawiedliwienia wszystkich tych prowokacji zbrojnych powołuje sie na rzekome „zagrożenie bezpieczeństwa Izraela”. W istocie rzeczy poczynania soldateski izraelskiej wymierzone są przeciwko integralności terytorialnej Libanu. Izrael nie ukrywa tego, że próbuje zmusić Liban do wystąpienia ze wspólnego frontu arabskiego i izolować go od reszty świata arabskiego. W ten sposób agresywne akcje Izraela wymierzone są nie tylko przeciw Libanowi, ale przeciwko wszystkim państwom arabskim, przeciwko wszystkim Arabom, przeciwko pokojowi. Nie przypadkiem ocenia sie je na całym świecie jako akcje zmierzające do dalszego zaostrzenia sytuacji na Bliskim Wschodzie. Izrael chciałby nie tylko umocnić sie na terytoriach okupowanych lecz również rozciągnąć okupacje na południowe rejony Libanu. Te zbójeckie poczynania Izraela wykazują ponownie, że koła rządzące tego kraju zaślepione szowinizmem dążą nie — jak utrzymują —- do pokoju na Bliskim Wschodzie, lecz do nowych grabieży terytorialnych. Koła te dążą do ekspansji kosztem innych państw i narodów — podkreśla oświadczenie Agencji TASS. Manewr polityczny Goldy Metr LONDYN (PAP). Jak donoszą agencje prasowe premier Izraela tiolda Meir złożyła oświadczenie o gotowości Izraela zastosowania się do rezolucji Rady Bezpieczeństwa z 22 listopada 1JMH r. Oświadczenie to wywołało falę komentarzy w kolach oficjalnych Libanu oraz na łaniach miejscowej prasy i uważane jest za kolejny manewr polityczny Tel A- wiwu. Naser odwiedzi! szkołę wojskową ZRA w Sudanie KAIR (PAP). Przebywający w Sudanie z okazji pierwszej rocznicy zwycięstwa rewolucji sudańskiej prezydent ZRA, Naser oraz przewodniczący Libijskiej Rady Rewolucyjnej płk. Kadafi odwiedzili w czwartek rano egipską szkołę wojskową w Dżebel Aulija w Sudanie. Podczas wizyty prezydent Naser wygłosił przemówienie do kadetów, w którym wyjaśnił przyczyny przeniesienia egipskiej szkoły wojskowej z Kairu do Dżebel Aulija w Sudanie. Przyczyną przeniesienia — powiedział prezydent — były rajdy izraelskie w głąb terytorium ZRA. Z tych samych względów — powiedział prezydent — szkoła marynarki wojennej została przeniesiona do Libii, aby znaleźć się poza zasięgiem rajdów izraelskich. ftlowy układ czechosłowacko-radziecki - symbolem wierności dla nauki marksizmu-leninlzmu PRAGA (PAP). Jak już podawaliśmy parlament CSRS ratyfikował w czwartek nowy Układ o Przyjaźni, Współpracy i Wzajemnej Pomocy między Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich. W debacie parlamentarnej zabrał głos przewodniczący rządu CSRS, Lubomir Sztrougal. Nowy czechosłowacko-radziecki układ stał się wyrazem zdecydowanej woli naszej klasy robotniczej i wszystkich ludzi pracy kontynuowania marszu pod kierownictwem partii komunistycznej drogą, na którą wkroczyli oni przed 25 laty, a która prowadzi do urzeczywistnienia dawnych pragnień i celów — podkreślił premier Sztrougal Nowy układ jest symbolem wierności Komunistycznej Partii Czechosłowacji, jej klasy robotniczej i wszystkich ludzi pracy dla nauki marksizmu-leninizmu, zasad proletariackiego internacjonalizmu, przyjaźni i sojuszu ze Związkiem Radzieckim, Wojskowy aspekt nowego układu uważamy za szczególnie ważny w obecnych czasach, które charakteryzują niem walki między się zaostrzesocjalizmem i kapitalizmem. Fala kulminacyjna na Dunajcu nową groźbą powodzi BUKARESZT (PAP). W dotkniętej ciężką klęską powodzi Rumunii uprzednio wody w większości szeroko rozlanych rzek, wykazują ogólną tendencję spadkową i ustępują niemal już na całej długości poniżej stanu alarmowego. Natomiast niezwykle poważną groźbę stwarza fala kulminacyjna na Dunaju, która napływa obecnie na teren Rumunii w skali 14—15 tys. metrów sześć, wody ha sekundę. Zapora i budujący się na Dunaju wielki system hydroenergetyczno - nawigacyjny „żelazne wrota” zwycięsko oparły się naporowi kulminacji. Fala kulminacyjna Dunaju, którego wody począwszy od miejscowości Bazias (gdzie napływają do Rumunii) znacznie przekroczyła stan alarmowy, szturmuje obecnie przemysłowe miasto Türnuseverin. Podjęto wszelkie możliwe środki dla ochrony ludności i obiektów przemysłowych, Spotkanie few. L. Breżniewa z tew. T. Żiwkowem MOSKWA (PAP). Sekretarz generalny KC KPZR Leonid Breżniew spotkał się w dniu 29 bm. z przebywającym w Moskwie pierwszym sekretarzem KC Bułgarskiej Partii Komunistycznej przewodniczącym Rady Ministrów Bułgarii Todoreni Żiwkowem. Przeprowadzili oni rozmowę, podczas której omawiane były sprawy dalszego rozwoju przyjacielskich stosunków między KPZR i BPK Związkiem Radzieckim i Bułgarią, problemy światowego ruchu komunistycznego i robotniczego i sytuacji międzynarodowej oraz inne zagadnienia stanowiące przedmiot wzajemnego zainteresowania. Spotkanie upłynęło w atmosferze braterskiej przyjaźni, serdeczności i całkowitej jedności poglądów na wszystkie omawiane sprali Pierwszy sekretarz KC Bułgarskiej Partii Komunistycznej, przewodniczący Rady Ministrów Bułgarii, Todor Żiwkow, opuścił w piątek Moskwę, udając się samolotem do kraju. Rozmowy raskiecko-rumuiiskie na Kremlu MOSKWA (PAP). Na Kremlu odbyły się w piątek rozmowy między przewodniczącym Rady Ministrów ZSRR Aleksiejem Kosyginem a premierem Rumunii łonem Gheorghe Maurerem. W czasie rozmów, które upłynęły w przyjacielskiej i serdecznej atmosferze, omówiono m. in. problemy związane z dalszym rozwojem i pogłębieniem współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej między Związkiem Radzieckim a Rumunią, Ofensywa sil patriotycznych w trzech rejonach Kambodży (Dok. ze str. 1) niemal całkowicie zniszczona przez lotnictwo sajgońskie amerykańskie. Zginęło przy tym około 100 robotników. Zwolennicy Sihanouka podeszli z powrotem pod miastc Kompongi Cham otaczając go z kilku stron Znajduje się tu dziewięć batalionów wojsk Lor Nola wspieranych przez lotnictwo sajgońskie i amerykańskie. Zdaniem specjalistów, należy liczyć się z upadkiem tegc garnizonu. Dowództwo amerykańskie sygnalizowało w piątek wzrost aktywności sił patriotycznych w rejonie tzw. „haczyka na ryby”, który miał być rzekomo opanowany przez wojska USA i reżimu sajgońskiego. Rzecznik generała Lon Nola oświadczył z kolei, że zwolennicy Sihanouka w dalszym ciągu zajmują miasta Kratie i Stung Trang. Pod kontrolą sił patriotycznych znajduje się okręg Taring Krasang. a według Agencji France Presse, zwolennicy Sihanouka opanowali całą północną cześć kraiu. Z komunikatu dowództwa amerykańskiego wynika, że do tej pory zginęło w Kambodży 22i żołnierzy amerykańskich i 524 sajgońskich. Równocześnie rannych zostało 839 Amerykanów i 2.234 Sajgończyków. z Ostatnich doniesień wynika, że w piątek po południu 8 km na południowy wschód od Mibot, helikopter amerykański przez pomyłkę ostrzelał oddział wojsk sajgońskich. 4U żołnierzy zostało rannych. Wiec w Hanoi z okazji wizyty N. Sihanouka w DRW HANOI (PAP). W gmachu Zgromadzenia Narodowego DRW odbył się wiec z okazji wizyty w Demokratycznej Republice Wietnamu księcia Norodoma Sihanouka. Gości kambodżańskich powitał premier DRW Pham Van Dong. W imieniu narodu wietnamskiego i rządu DRW wyraził on całkowite poparcie dla patriotycznej walki ludności Kambodży. W swoim przemówieniu Norodom Sihanouk mówił o przyjaźni i bojowej solidarności między narodami Kambodży 1 Wietnamu. XVI Zjazd zatwierdził działalność KC Komsomołu MOSKWA (PAP). Delegaci na XVI Zjazd radzieckiego Komsomołu jednomyślnie zaaprobowali w piątek działalność KC WLKZM zmierzającą do wykonania zadań komunistycznego wychowania młodzieży, postawionych przez partię przed Komsomołem. Pierwszy sekretarz KC Komsomołu Jewgienij Tiażelnikow oświadczył w końcowym przemówieniu, że komsomolcy będą zawsze wierną, niezawodną ostoją KPZR w walce o komunizm. Obrady Zjazdu kontynuowane są na Kremlu czwarty dzień. W dyskusji na posiedzeniach plenarnych i w dziesięciu sekcjach zabrało głos 253 delegatów, ponadto 4()o delegatów wystąpiło w rozmaitych ministerstwach i resortach w czasie przeprowadzanych spotkań i rozmów. Zjazd uchwalił rezolucję, która podkreśla, że najważire.Kzym zadaniem Komsomołu jest wychowywanie młodzieży w duchu wskazań leninowskich, udzielanie pomocy komsomolcom i całej młodzieży w twórczym stosowaniu teorii marksistowsko-leninowskiej, w kształtowaniu klasowego podejścia do zjawisk życia społecznego, jest przygotowywanie wszechstronnie wykształconych ludzi, wytrwałych i ofiarnych bojowników o sprawę partii, o zwycięstwo komunizmu. Kolejne spotkanie rad/iecko-amerykańskie w Wiedniu WlEDElśr (PAP). W gmachu Ambasady USA w Wiedniu odbyło się w piątek przed południem i spotkanie robocze delegacji ZSRR USA w spra-wie ograniczenia zbrojeń strategicznych (SALT). Było to już 12 z kolei spotkanie obu delegacji w okresie minionych sześciu tygodni. Ustalono, że następne spotkanie odbędzie się 2 czerwca w budynku ambasady radzieckiej w Wiedniu SOBOTA, 30 MAJA 1970 El. — NE 149 Polska zdecydowanie popiera program pokojowego zjednoczenia Korei Wystąpienie tow. Zenona Kliszki na wiecu przyjaźni w Phenianie (Dok. ze str. 1) Następnie przemówienie wygłosił Zen ca Kliszko. Jego wystąpienie przerywane było raz po raz długotrwałymi, burzliwymi oklaskami. Pobyt polskiej delegacji sejmowej w KRL-D — podkreślił na wstępie Zenon Kliszko — pozwolił jej lepiej uzmysłowić sobie wielkość osiągnięć KRL-D w budownictwie socj alisty czny m, uzyskany cb pod kie ro wn i ct wem parti i, Miara i znaczenie tych osiągnięć — powiedział Z. Kliszko — są tym większe, że zaledwie 17 lat ternu kraj wasz i jego stolica leżały w zgliszczach, w które — kilka lat po wyzwoleniu spod jarzma kolonializmu i militaryzmu japońskiego obróciła go agresja imperializ— mu amerykańskiego. Wasze budzące podziw i uznanie sukcesy dowodzą ofiarnej postawy, pracowitości i zdolności twórczych narodu koreańskiego, które z tak wielką inspirującą silą wyzwolić umiała Partia Pracy Korei — kierowana przez swój Komitet Centralny z towarzyszem Kim Ir Senem na czele. Polska Ludowa i budujący socjalizm naród polski — kontynuował Zenon Kliszko — zawsze stał po wasze i stronie w sprawiedliwej walce z amerykańskimi agresorami. Byliśmy po waszej stronie w okresie ciężkich lat wojny. Jesteśmy po waszej stronie teraz, kiedy musicie czujnie strzec granic swego kraju i udzielać odprawy prowokacjom armii USA i marionetkowej kliki Pak Dżong Hyi. Naród polski zdecydowanie popiera przedstawiony przez KRL-D program zjednoczenia Korei własnymi siłami narodu koreańskiego, be/, jakiejkolwiek obcej ingerencji, na zasadach demokratycznych, drogą pokojowa, pod warunkiem wycofania agresywnych wojsk amerykańskich z Korei Południowej, a także inne propozycje KRL-D mające na celu zmniejszenie napięcia i umocnienie pokoju w Korei. Bohaterska walka narodu koreańskiego — mówił dalej Zenon Kliszko — pokrzyżowała plany imperializmu amerykańskiego, który rozpętał w czerwcu 195J roku agresywną wojnę przeciwko KRL-D. Agresorzy ponieśli klęskę. Wielkie znaczenie dla zwycięstwa nad nimi miała, obok nieustraszonej walki samej KRL-D, jedność i współdziałanie krajów obozu socjalistycznego. O tę jedność, jak o potężny mur, rozbijały się wszelkie próby imperialistycznej agresji, wszelkie knowania przeciwko państwom socjalistycznym. Ta jedność, oparta na proletariackim internacjonalizmie, na marksistowsko - leninowskiej wspólnocie ideowej, była i jest jednym z głównych źródeł siły systemu socjalistycznego. Następnie Z. Kliszko omawiając agresywne poczynania imperializmu w Wietnamie, Laosie i Kambodży oraz na Bliskim Wschodzie, powiedział, że decydujące znaczenie dla przybliżenia zwycięstwa narodów i sprawy pokoju ma zespolenie krajów socjalistycznych, zespolenie wszystkie!) antyimpei ialistycznych i pokojowych sił w walce przeciwko agresji. Jest to podstawowy nakaz chwili dziejowej. Wraz z innymi krajami socjalistycznymi — stwierdzi! mówca — udzielamy także poparcia krajom arabskim w ich walce o likwidacje skutków agresji Izraela. Występujemy konsekwentnie w obronie zasad marksizmu leninizmu i proletariackiego internacjonalizmu, przeciw nacjonalizmowi i rozłamowej działalności, a zwłaszcza przeciwko wszelkim próbom osłabienia jedności poszczególnych państw socjalistycznych z ZSRR. Związek Radziecki to główna siła systemu socjalistycznego, niezłomna ostoja socjalizmu i wolności narodów. Jedność i współdziałanie z Krajem Rad miały zawsze i mają nadal szczególne znaczenie dla skutecznego przeciwstawiania się imperializmowi we wszystkich rejonach świata. Związek . Radziecki jako pierwsze i najpotężniejsze państwo socjalistyczne odgrywa kluczową rolę w obecnym układzie sił między socjalizmem f a imperializmem w skali światowej. Tylko w zespoleniu obozu socjalistycznego możemy skutecznie krzyżować imperialistyczną politykę przemocy i gwałtu, skutecznie bronić wolności narodów i pokoju. Nawiązując do obchodzonej w naszym kraju 25 rocznicy zwycięstwa nad hitlerowskim faszyzmem — Zenon Kliszko omówił z kolei dorobek Polski Ludowej od chwili wyzwolenia kraju. Fundamentalne znaczenie miała dla naszych osiągnięć bliska braterska współpraca z innyi mi państwami obozu socjalistycznego, zwłaszcza z krajami RWPG. Obecnie wchodzimy w nowy okres rozwoju ekonomiki socjalistycznej, którego główną cechą jest przechodzenie od ekstensywnych do intensywnych metod rozwoju oraz pełne wykorzystanie rezultatów rewolucji naukowo-technicznej. Temu etapowi rozwoju ekonomiki muszą odpowiadać nowe, oparte na integracji, formy współpracy gospodarczej krajów socjalistycznych. Rozwijając pokojowe budownictwo socjalistyczne — stwierdził następnie mówca — Polska wraz z innymi państwami Układu Warszawskiego strzeże pokoju i bezpieczeństwa w Europie. Na tym kontynencie imperializm niemiecki rozpalił pierwsza i drugą wojnę światową. Wzmacniając swoją potęgę obronną, państwa Układu Warszawskiego prowadzą równocześnie aktywną politykę zmierzającą do likwidacji źródeł napięcia, do położenia kresu narzuconemu przez imperializm wyścigowi zbrojeń oraz zbudowania ogólnoeuropejskiego systemu bezpieczeństwa zbiorowego. Wychodząc z zasad tej polityki uważamy, żP jedną z głównych przesłanek bezpieczeństwa europejskiego jest nienaruszalność dziś i w przyszłości istniejących granic w Europie, w tym granicy na Odrze i Nysie oraz prawno-międzynarodowe uznanie NRD przez NRF. Wałka o pokój w Europie jest więc ważną częścią składową ogólnoświatowej walki anty imperialistycznej przeciwko siłom wojny, kolonializmowi i reakcji. W zakończeniu swojego wystąpienia Zenon Kliszko podkreślił, że Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna jest mocnym i niezawodnym ogniwem światowego systemu państw socjalistycznych i całego frontu walki z imperializmem. Pozwólcie więc wyrazić słowa uznania — powiedział Zenon Kliszko — słowa braterskiej solidarności i poparcia dla waszej twórczej pracy nad rozwojem socjalistycznej gospodarki i umocnieniem obronności, dla waszej pryncypialnej postawy w walce z imperializmem. Nasze kraje mimo dzielącej je odległości, łączy dziś trwała więź socjalistycznej idei, która przyświeca naszym działaniom, w walce i pracy, która wytycza kierunek rozwiązania nabrzmiałych problemów ludzkości, kierunek rozwoju świata. Spotkanie z ludnością Phenianu przekształciło się w wielką manifestację głębokich uczuc braterstwa i przyjaźni, które łączą obydwa nasze kraje i narody. Tego dnia delegacja Sejmu PRL zwiedziła Muzeum Rewolucji obrazujące historię walki Koreańczyków o wyzwolenie narodowe i społeczne, o niepodległość, a zwłaszcza rewolucyjny wkład komunistów koreańskich pod wodzą Kim Ir Sena. Delegacja parlamentarna odwiedziła również pałac pionierów im. Kim Ir Sena. Dziewczęta i chłopcy obdarowali polskich gości czerwonymi chustkami pionierów oraz naręczami kwiatów, po czym oprowadzili ich po swoich świetnie wyposażonych i urządzonych salach muzycznych i pracowniach technicznych. Najmłodsi są w KRL-D otoczeni wielką troską partii i rządu i wychowywani w duchu szacunku do twórczej pracy i walki, do której przygotowują się od najwcześniejszych Lat życia. Zastępca kierownika Wydziału Zagranicznego KC PZPR Wiktor Kinecki podziękował pionierom i przekazał im najserdeczniejsze pozdrowienia od polskiej młodzieży. Następnie pionierzy zaprezentowali w wielkiej sali teatralnej interesujące widowisko artystyczne. Zenon Kliszko i Stefan Olszowski spotkali się także w piątek z pracownikami Ambasady, biura radcy handlowego oraz specjalistami przebywającymi W KRL-D.• XXI Zjazd KPA Sytuacja polityczna w Austrii I zadania partii Referat tow. F. Muhri (OD NASZEGO KORESPONDENTA W WIEDNIU) W Wiedniu obraduje z udziałem 340 delegatów XXI Zjazd KPA, W piątek sprawozdanie KC noszące tytuł „Sytuacja polityczna w Austrii i zadania Partii“ wygłosił przewodniczący KPA, F. Muhri. Na wstępie tow. Muhri omówił sytuację międzynarodowa i zadania wypływające z niel dla polityki zagranicznej neutralnej Au-Muhri skrytykował pasywność rządu wiedeńskiego w sprawie nawiązania stosunków dyplomatycznych z NRD i ChRL. Wezwał rząd do wniesienia aktywnego wkładu na rzecz bezpieczeństwa europejskiego. Przechodząc do problemów międzynarodowego ruchu robotniczego, przewodniczący KPA uwypuklił zasadnicze znaczenie jedności krajów socjalistycznych i partii komunistycznych. Jedność ta jest kluczowym czynnikiem przywrócenia i umocnienia zgodności działania wszystkich sit antyimperialistycznych — stwierdził Muhri. KPA -zdecydowanie występuje przeciwko rozłamowej polityce kierownictwa KP Chin, która utrudnia w skali światowej walkę o demokrację ! niezawisłość, pokój i socjalizm. Dalsza część referatu poświęcona była sytuacji w KPA i w Austrii po wyborach marcowych, Po referacie tow. Muhri rozpoczęła się dyskusja. Na zjazd KPA przybyły delegacje 14 bratnich partii. PZPR reprezentuje członek KC PZPR, dyrektor Centralnej Szkoły Partyjnej W. Zastawny. JAN MOSZCZENSK1 Z ACHODNIO NIEMIECKA reakcja znów ółmażyła kły. Trudno inaczej nazwać widowisko, które od dobrych dwóch tygodni organizują w NRF pod szyldem „walki z polityką wschodnią Brandta“ wszyscy ci, którzy nie chcą i nigdy nie chcieli żadnego porozumienia z krajami socjalistycznymi, tak jak nie chcą i nigdy nie chcieli odprężenia i stabilizacji w Europie. Oba te problemy są zresztą nierozłącznie ze sobą związane. Pod wpływem różnych, wielokrotnie analizowanych, czynników rzecznicy niemieckiego szowinizmu i odwetu zaczęli w pewnym momencie, z niechęcią i ociąganiem, nakładać maski koegzystencji, porozumienia, rokowań, ba! pojednania. Niemodne, a co ważniejsze nieskuteczne, okazały się dawniejsze hasła z lat adenauerowskich: nieprzejednania, twardej postawy, pozycji siły et tutti quanti. Kiesinger miał dobre warunki zewnętrzne do odgrywania roli „uśmiechniętego kanclerza” (gorzej było z życiorysem politycznym) i upodobał sobie trick z „wyciąganiem ręki” do zgody. W szaty szermierza „europejskiej jedności” przyodział się na dłuższy czas również bawarski ultras — Franz Joseph Strauss. Obserwowaliśmy nawet takie curiosa jak umizgi . nie donoszonego fuebrera neohitlerowców, von Thaddena, pod adresem Wschodu. Wystarczyło jednak, by w polityce wschodniej rządu Brandta zaczęło się coś dziać (cho-ciąż nie bez zygzaków i niekonsekwencji), wystarczyło, że rozpoczęte ną kilku frontach rozmowy: z Polską, z ZSRR, z NRD nie zostały zerwane, by zmieniła się dekoracja i opadły maski. Po szeregu konwulsyjnych wystąpień etatowych dleńców i odwetowców, przesiesceną smutnego i niepokojącego widowiska stał się Bundestag podczas ostatniej debaty. Popis demagogii i braku elementarnej odpowiedzialności politycznej dało wielu przywódców CDU i CSU, którzy jeszcze niedawno solennie deklarowali, że chcą być „konstruktywną opozycją” i że popierają zasadę rozmów z krajami socjalistycznymi. Główni mówcy: Kiesinger, Strauss, bąron voh und zu Guttenberg, a niestety także oficjalny przywódca frakcji parlamentarnej chadeckiej Barzel, prześcigali się w malowaniu na czarno obrazów przyszłości, jeżeli rząd nie odstąpi od zgubnych konszachtów ze Wschodem. Przestrzegali już nie tylko przed „wyprzedażą interesów niemieckich”, ale zapowiadali... rozpad wspólnoty atlantyckiej i dominację komunistyczną nad całą Europą. Skąd my to znamy? Zaślepienie poszło tak daleko, że pan baron von und zu Guttenberg i niektórzy inni mówcy pozwolili sobie porównywać nawiązanie rozmów z krajami socjalistycznymi z haniebną polityką ustępstw wobec Hitlera, ukoronowaną Monachium. Trudno się oprzeć wrażeniu, że chodzi o stworzenie atmosfery histerii politycznej i terroru moralnego przeciwko już nie tylko jakimkolwiek porozumieniom, ale wręcz dalszym rozmowom NRF z rządami krajów socjalistycznych. B YŁOBY chyba uproszczeniem przeprowadzanie dzisiaj linii podziału ściśle według granic partyjnych: z iednej strony partie rządzącej koalicji, z drugiej CDU/CSU. Po pierwsze — pisze o tym prasa zachodnioniemięcką, a w Bonn mówi się głośno, że gdyby przyszło do głosowania nad np. ostatecznym uznaniem przez NRF granicy na Odrze i Nysie, nie mówiąc już o prawnomiędzynarodowym uznaniu NRD, jakaś grupka posłów koalicji SPD-FDP mogłaby być przeciw. A po drugiej stronie parlamentarnej barykady? W chadecji? I tu sytuacja nie jest tak klarowna, jakby się mogło wydawać. Znamy wystąpienia Indywidualnych działaczy: politycznych i duchownych, świadczące o dojrzewaniu i w tych kręgach nastrojów bardziej realistycznych. Wiadomo, że wśród młodzieży chadeckiej nie brak szczerych, rzetelnych głosów za zamknięciem rozdziału złudzeń i judzeń, za pogodzeniem się z kształtem dzisiejsze; Europy i za dialogiem z krajami socjalistycznymi nad bezpieczeństwem i stabilizacją naszego kontynentu. Tygodnik zachodnieniemiecki „Stern” opublikował (24 maja’ wynik; ankiety, przeprowadzonej ostatnio przez poważny instytut badania opinii publicznej „Aliensbacher Institut fuer Demoskopie”. Na pytanie „Czy wschodnie tereny (chodzi o nasze Ziemie Zachodnie i Północne — przyp. red.) są na zawsze utraeone?” 72 proc. ankietowanych odpowiada: „Tak”. Tylko 11 proc. mówi „Nie”. Przed 17 laty na ankietę tego samego instytutu 11 proc. odpowiedziało „Tak” a 66 proc. „Nie” (reszta głosów — bez zdecydowanego stanowiska). Przy podziale na grupy wieku okazuje się, że wśród młodzieży (od 16 do 30 lat) procent tych, którzy pogodzili się z utratą „terenów wschodnich” jest jeszcze wyższy — wynosi 77 proc, ROŻNE okazuje się samo zetknięcie się z rzeczywistością, nawet... zwiedzanie Polski. Bawili u nas niedawno z 9-dniową, prywatną wizytą dwaj deputowani CDU: Dichganz i Petersen. Po powrocie przedłożyli swojej frakcji pisemne sprawozdanie. Z wnioskami. Nie znamy jego szczegółów, ale musiało być zaskakujące — dla tzw. nieprzejednanych. Dla tych, którzy nie chcą prawdzie spojrzeć w oczy, Depesze z Bonn mówią, że stało się ono przyczyną burzliwej dyskusji wewnętrznej na zebraniu frakcji chadeckiej, a „Koelner Stadt Anzeiger” donosi, że jedynym wnioskiem, jaki wyciągnęło kierownictwo frakcji było zakwalifikowanie autorów sprawozdania jako „romantyków” ora? zarzut „błędnego wyboru osób” na tę przejażdżkę do Polski. Kto wie, czy nie ta obawa przed „zarazą w Grenadzie” skłoniła frakcję chadecką do uchwalenia — jeszcze przed rozpoczęciem ostatniej debaty w Bundestagu — rygoru dyscyplinarnego, że w razie głosowania nikt z posłów nie może gło-sować za „ostatecznym uznaniem linii Odry-Nysa” W tym samym oświadczeniu jest znamienne zdanie. Że mianowicie frakcja CDU/CSU wyraziła poprzednio zgodę na podjęcie rozmów z krajami socjalistycznymi, ale'tylko w nadziei, że będą one stanowić „kontynuację polityki prowadzonej przez poprzednie rządy federalne pod kierownictwem kanclerza Adenauera, Erharda i Kiesingera”. Nic tu dodać, nic ująć. Może tylko jedno: to, co powiedziai b. kanclerz Kiesinger podczas poufnej rozmowy z prezydentem Nixonem. Wizyta była ściśle prywatna (odwiedziny córki Kiesingera, mieszkającej w Waszyngtonie), a o treści rozmowy z Nixonem poinformowała j ed y n a gazeta amerykańska „Washington Evening Star” piórem swego bardzo rzeczowego korespondenta, George Shermana. Z jego relacji wynika, że kanclerz doniósł Nixonowi, iż ma wielkie zastrzeżenia woi bec polityki wschodniej Brandta jest głęboko przekonany, poniesie ona fiasko i w konseiż kwencji umożliwi CDU powrót do władzy. Opadły maski, reakcja zachodnioniemiecka pokazuje kły. Czy dlatego, że uważa się za silną? Czy dlatego, że jest wciąż silna i groźna? Odpowiedź na to pytanie jest ważna nie tylko dla samej NRF, ale także dla Europy. KAROL MAŁCUŻYNSK1 Obóz odwetu obnaża kly Zaprzysiężenie S. Bandaranaike LONDYN (PAP). Według doniesień z Colombo, pani Sirimavo Bandaranaike została w piątek zaprzysiężona, jako nowy premier Cejlonu. Dzięki nadspodziewanie pomyślnemu werdyktowi wyborców, cejlońska koalicja centrolewicowa, która przejmuje władzę rąk prawicowego gabinetu Sena- 2 nayake będzie miała w parlamencie przeszło dwie trzecie mandatów, dokładnie 115 spośród 151. Taką większością nie rozporządzał dotychczas żaden rząd Cejlonu. Powinno to ułatwić pani Bandaranaike, jako nowemu premierowi wyspy, realizację rozległego programu reform. Nowy rząd zamierza zmienić konstytucję i przekształcić wyspę w republikę. (Korespondencję z Cejlonu „Zmiany na Rajskiej Wyspie’» pt, czyt. na str. 6) Zbezczeszczenie grobu Maurice llerem (OD NASZEGO KORESPONDENTA W PARYŻU) W nocy z czwartku na piątek zbezczeszczony został na cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu grób Maurice Thoreza. Sprawcy tego wandalizmu podłożyli pod płytę nagrobkową bombę, która wyrządziła poważne szkody. Napisy jakie pozostawili wandale na rozbitej płycie zdają się nie pozostawiać wątpliwości, kto był sprawcą tego aktu. Z jednej strony odnoszą się one do nadchodzącej wizyty min. Gromyki w Paryżu z drugiej — powołują się na... komunardów. W oczekiwaniu na rezultaty śledztwa, w kolach partii komunistycznej przypuszcza się, że napaść została dokonana przez grupę lewacko-terrorystyczną. Działalność tego rodzaju grup była w ostatnim okresie szczególnie rozległa. Przypomina się w związku z tym o napaści na Muzeum Lenina przy ul. Marie Rose na krótko przed rocznicą leninowską. W Paryżu, nie tylko wśród komunistów. ale również w jak najszerszej opinii publicznej, ten akt wandalizmu spotkał się z ostrym potępieniem. ■ Z. BRONIAREK Radykalne zmiany w „komitetach rewolucyjnych” (OD NASZEGO KORESPONDENTA W,PEKINIE) Nie ustępujące wciąż trudności w ukształtowaniu i ustabilizowaniu nowych organów władzy terenowej ujawniły opublikowane ostatnio (z okazji wieców zorganizowanych w całym kraju dla poparcia oświadczenia Mao w sprawie Indochin) listy kierownictw „komitetów rewolucyjnych” szczebla prowincji. Z list tych wynika, że w oibrzymiej większości prowincji w ciągu ostatnich 2—3 lat przeprowadzono radykalną wymianę kadr (tylko w 5 zmiany są nieznaczne). W dwóch wypadkach nie pojawiło się żadne nazwisko z pierwszego składu komitetu, w pięciu pozostała tylko jedna, osoba, w sześciu wypadkach dwie osoby. Zastanawia, że aż w ośmiu prowincjach i rejonach autonomicznych i w jednym mieście opuszczone zostały nazą wiska przewodniczących. .Wszystkie te braki i niejasności uderzają szczególnie na tle listy szanghajskiej, która jest dokładna i obok przewodniczącego obejmuje jedenastu wiceprzewodniczących, z któryehj nawiasem mówiąc, ponad połowa jest nowa w porównaniu z pierwszym składem tego komitetu. W niektórych prowincjach i rejonach autonomicznych kierownictwo „komitetów rewolucyjnych” znajduje się prawdopodobnie całkowicie w rękach wojskowych. Np. w Mongolii Węwnętrznej wszystkie siedem wymienionych osób jest przedstawicielami armii, a w Szantungu na dziewięć osób co najmniej o pięciu wiadomo, że są wojskowymi. Z. SŁOMKOWSK1