Trybuna Ludu, styczeń 1971 (XXIII/1-31)

1971-01-26 / nr. 26

Delegacja Państwowego Komitetu Planowania ZSRR przybyła do Połski 25 bm. przybyła do Warsza­­■’v~' ~(TeIegac~ä: Państwowego komitetu Planowania Rady Ministrów ZSRR pod'"k‘ierow­­n i cTWStf) zaff^ps^ przew o d n i - czącego., 'Michaiła Misnika. W skład delegacjT"Wchodzączło­nek kolegium Komitetu Pla­nowania ZSRR, Nikołaj Ino­­ziemcow oraz wyżsi urzędnicy i eksperci. W czasie pobytu w Polsce delegacja przeprowadzi rozmo­wy na temat dalszego rozsze­rzenia polsko - radzieckiej współpracy gospodarczej. (PAP) Spotkanie tow. S. Olszowskiego z Prezydium SDP 25 członka bm. odbyło się spotkanie Biura Politycznego sekretarza KC PZPR Stefana Olszowskiego oraz kierownika •Biura Prasy KC Wiesława Be­ka z człon kami__Treźy d i u m Stowarzyszenia Dziennikarzy .Polskich. W toku spotkania omówiono, na tle sytuacji politycznej gospodarczej w kraju^.ąktualnei zadaaia_steiace_,.ßrzed__prasa polską i Stowarzyszeniem Dziennikarzy Polskich. (PAP) Podstawa rozwijającej się przyjaźni i współpracy Warszawie i Buka- fy reszcie jednocześnie ratyfikowano w po­niedziałek „Układ między Polska Rzecząpospolitą Ludo­wa a Socjalistyczna Republi­ką Rumunii o Przyjaźni, Współpracy i Wzajemnej Po­mocy”, podpisany 12 listopa­da 1970 r. w rumuńskiej sto­licy Układ ten jest odnowie­niem pierwszego bilateralne­go Układu Sojuszniczego za­wartego 26 stycznia 1949 r., odnowieniem i zarazem do­stosowaniem do wyższych form współpracy między obu naszymi socjalistycznymi pań­stwami. (Dok na str. 21 IV Zjazd Komunistyczne) Partii Wenezueli Depesza KC PZPR Z okazji IV Zjazdu Komuni­stycznej Partii Wenezueli Ko­nntet Centralny PZPR prze­miał do Komitetu Centralnego "KPW depeszę z serdecznymi życzeniami i pozdrowieniami. (PAP) Święto narodowe Indii Depesza z Polski Z okazji święta narodowego Republiki Indii, przypadające­go w dniu 26 bm. Przewodni­czący Rady Państwa Józet «Cyrankiewicz wystosował de­­»pfeszę gratulacyjną do prezy­denta Republiki Varahagiri Venkata Giriego. (PAP) Proletariusze lĘk 7 || "S &l$k l||jjj . fi jfjl "H "H Organ KC wszystkich krajów gBpI || Im/ 1111 Wk B ^-JR rewg 1 gfj §1 m H I I Polskiej Zjednoczonej łączcie się? Ili fi J SkJF Jl JH CJA PB A ^LJŁ ŁA Partii Robotnej NR 20 (8043) ROK XXIII £/ WARSZAWA, WTOREK 20 STYCZNIA 1971 R. WYDANIE X Cena 50 gt| mm I f(Tiiniiiiin-Twnrniii«..iiM ....— , t--------------------i — im ni „ i ...........——i—r————^———mmm—^—p—*—————————————————————■ i —w Obywatelska rozmowa I Sekretarz KC tow. E. Gierek i premier tow. P. Jaroszewicz na spotkaniach ze stoczniowcami Szczecina i Trójmiasta SZCZECIN. W Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiegc największym na Pomorzu Szczecińskim zakładzie pro­­dukcyjnym, w którym ostatnio ponownie przerwano pra­­cę - odbyło sie w niedziele (24 bm.) spotkanie I Se­­kretarza KC PZfR~^- Edwarda GierEaT Prezesa~Rady MlHTsTrow - Piotra Jaroszewicza z załogą. Obecni byli także: zastępca członka Ęiura minister Obrony Politycznego, Narodowej, posęl_ ziemi szczecińskiej — gen. broni Wojciech Jaruzel-Ttazimierz Barcikowski, wice­premier — Franciszek Kaim, 'kierownik Ministerstwa. Spraw »Wewnętrznych — Franciszek Szlachcic oraz I sekretarz KW PZPR w Szczecinie Eugeniusz 1 Olubek. Obu przywódców — E. Gier­ka i P. Jaroszewicza, którzy przybyli do stoczni na osobiste zaproszenie załogi przyjęto bardzo serdecznie. Do świetli­cy głównej, w której odbywało się to długo tutaj oczekiwane spotkanie, przybyli przedsta­wiciele poszczególnych wy­działów i służb tego wielkie­go zakładu Przed jego oficjal­nym rozpoczęciem do E. Gier­ka i P. Jaroszewicza podcho­dzą pracownicy, wśród nich tacy. którzy znają go osobiście z pracy na Śląsku, „stare pie­rony” — jak się wyraża E. Gie­rek. Następnie no powitaniu go­­/ści przez naczelnego dyrekto­­sra stocznrWdeu5za~ Cenkiera Ałos zabiera E. Gierek. Jego przemówienie, do którego na­stępnie nawiązują wszyscy zabierający głos w dyskusji, przyjmowane jest ze zrozu­mieniem i poparciem. Rozpoczyna się wielogodzin­na rozmowa, w której zabie­rają głos przedstawiciele wszystkich wydziałów stoczni. Jej głównym tematem są ak­tualne problemy polityczne 1 gospodarcze kraju! Przyszli tutaj, aby" 1 Sekretarzowi KC przedstawić swój punkt wi­dzenia w sprawach mających dla nich, dla ich zakładu i całego kraju istotne znaczenie.) Mówią dużo o sprawach przy-/ krych i bolesnych, o tych, które doprowadziły nasz krajy do poważnego kryzysu poli-' tycznego, którego tragicznym finałem były wydarzenia gru­dniowe. Wszystkie te glos^ cechowała głęboka odpowie-' dzialność za losy swego zaX kładu pracy i kraju. Nie ukrywając wzruszenia wywołanego bezpośrednią naprawdę serdeczną atmosfe­i rą spotkania, w czasie które­go zasiadają przy jednymi stole, występując w Imieniu całych wydziałów i poszcze-ł gólnych grup pracowniczych — zapewniali E. Gierka i R. Jaroszewicza o swoim pelnynv poparciu dla zaprezentowane­go przez nich programu od-< nowy. Nie pora teraz (spotkanie przeciągnęło się do późnych godzin nocnych) na deklara­cje i zobowiązania; na to trze­ba trochę czasu, ale zapew­niamy was — zwracali się do E. Gierka — że załoga stocz­niowa, znana dotąd z patrio­tycznej postawy, zrobi wszy­stko, aby nie tylko odrobić powstałe ostatnio zaległości, ale poważnie przekroczyć pla­nowe zadania. E. Gierek kilkakrotnie dzię­kując stoczniowcom za tę właśnie formę poparcia stwierdził, iż jest ona w tej chwili najbardziej cenna. W trakcie spotkania zabie­ga lij też etos — eon Wojciech ^Jaruzelski_X nowo mianowany kierownik”^ Ministerstwa /.Spraw "Wewnętrznych Francd­­■ szek Szlachcic GDANSK. yv poniedziałek w Gdańsku odbyło się . spot­— Edwarda Gierka i Prezesa ' Rady MinistrówPiotra Ja­roszewicza z pt^ędstawiciela­­mi załóg stoczni i zakładów kooperujących z przemysłem okrętowymi Trójmi ista. W spotkaniU również ucze­stniczyli: członek Biura PoLi-Tycznego, sekretarz KC — Edward Babinch, kierownik 'Ministers twä Spraw Wew­nętrznych 1 — Franciszek Szlachcic, I sekretarz KW PZPR w 'Karkoszka Gdańsku — Alojzy i przewodniczący 'PWRN — Tadeusz Bejm. W toku wielogodzinnej', bez­pośredniej rozmowy z repre­zentantami najwyższych władz — delegaci wybrani na to spotkanie przez załogi robot­nicze poszczególnych zakła­dów pracy i wydziałów, przed­stawili poli tyczjnę,__ekonomicz­­ne~TiocjaJri"£ pjjobT^^ ‘TaćaTTudzi pracy, a omówione ostatnio na licznych zebra­niach, w czasie których wyra­żano również pragnienie spot­kania stoczniowców z najwyż­szymi przedstawicielami partii i rządu i szczerej z nim ix»z­­mowy. (DoJc. na str. 2) Edward Gierek podczas spotkania z przedstawicielami załóg przemysłu stoczniowego Trójmiasta w dniu 25.1. br. Fot. caf — Kosyearz ll Warszawie i Bukareszcie Ratyfikacja Układu o Przyjaźni, Współpracy i Wzajemnej Pomocy między Polską i Rumunią Rada Państwa ratyfikowała układ między Polską Rzeczą­­pospolitą Ludową a Socjalisty­czną Republiką Rumunii Przyjaźni, Współpracy i Wza­o jemnej Pomocy, podpisany w Bukareszcie dnia 12 listopada 1970 r. Zastąpił on poprzedni układ o przyjaźni z dnia 26 stycznia 1949 roku, Nowy układ jest wyrazem tradycyjnych stosunków przy­jaźni między narodami pol­skim i rumuńskim. Określa on zasady i wszechstronny za-kres stosunków braterskiej przyjaźni, współpracy i wza­jemnej pomocy, stanowiąc prawną 1 polityczną podstawę ich rozwoju. Ma również po­ważne znaczenie dla umocnie­nia jedności krajów wspólnoty socjalistycznej. (PAP) BUKARESZT (PAP). Rada Państwa SRR na swym ponie­działkowym posiedzeniu jed­nomyślnie ratyfikowała nowe układy' o przyjaźni, współpra­cy i wzajemnej pomocy pod­pisane w listopadzie ub. r. między Rumunią i Polską oraz między Rumunią i Bułgarią. Przemawiając na posiedze­niu Rady Państwa jej prze­wodniczący sekretarz general­ny RPK Nicolae Ceausescu podkreślił owocne wyniki przyjaznej współpracy Rumu­nii z Polską i Bułgarią oraz doniosłe znaczenie obu no­wych układów dla jej dalszego umacniania, w imię dobra wy­mienionych krajów jak rów­nież sprawy socjalizmu i po­koju na świecle. Ciepło ale pochmurno Polska znajduje się pod wpły­wem zatoki niżowej, która przy­niesie nam dziś pogodę dość po­chmurną, ale nadal bardzo ciepłą Termometry wskazywać będą w południowych dzielnicach kraju aż plus 10 stopni C. Na pozosta­łym obszarze także temperatury dodatnie w granicach od 3 do E stopni. W ciągu dnia spodziewane są postępujące od zachodu drobne opady deszczu. Dla WARSZAWY synoptycy PIHM zapowiadają zachmurzenie początkowo umiarkowane, później wzrastające z możliwością drobne­go deszczu. Temperatura maksy­malna około plus S stopni. J. Pierwsze wypłaty pedwyższen/eh emerytur i rent 25 bm. w całym kraju na­stąpiły pierwsze wypłaty eme­rytur i rent podwyższonych uchwałą Rady Ministrów CRZZ z 30 grudnia ub. r. Te­i go dnia emerytury i renty w nowej wysokości wraz z wy­równaniem podwyżki od grudnia otrzymało ponad 18C 1 tys. osób. Do większości z nich wraz 7. pieniędzmi nadeszły pocztą nowe decyzje rentowe, w któ­rych określono wysokość pod­wyżki. W niektórych jednak przypadkach decyzje przyjdą z opóźnieniem, bowiem przy szybkim tempie prac nad wprowadzaniem podwyżki w życie chodziło przede wszyst­kim o terminowe doręczenie ubezpieczonym należnych im świadczeń, Emeryci i renciści korzysta­jący z dodatków rodzinnych, które także uległy podwyżce. (przy dochodach na członka rodziny nie przekraczających 1000 zł), otrzymali także i te świadczenia w nowej wysoko­ści. Dokonano tego na razie na podstawie dokumentacji którą dysponuje ZUS, Zakład zwraca się równo­cześnie do wszystkich zainte­resowanych z apelem o nie­zwłoczne wypełnienie wysła­nych do nich oświadczeń o wysokości dochodów rodziny. Następna grupa emerytów i rencistów otrzyma podwyższo­ne świadczenia wraz z wy­równaniem 30 bm., pozostali — łącznie ponad milion osób w kolejnych terminach płatności do 20 lutego. (PAP) © Zasady wynagradzania robotników i pracowników w przemyśle © Przebieg prac nad tegorocznym planem © Zwiększenie produkcji rynkowej i eksportowej Narada w Komitecie Centralnym sekretarzy ekonomicznych KW PZPR 25 bm. w Komitecie Centralnym PZPR odbyła aie — SPo3 przewodnictwem członka Biura Politycznego, sekretarza KC~~Stanisiav.a Kociołka — firk*«****? ekonomlng. nych .KW partii. Wsieli w niej także udział kierownicy wy­działów KC i ministrowie szeregu resortów gospodarczych "Tematem narady była sprawa obowiązujących w 1971 r. zasad wynagradzania robotników i pracowników umysło­wych zatrudnionych w przemyśle oraz omówienie przebie­gu prac nad tegorocznym planem, w tym głównie podejmo­wanych dodatkowych prac na rzecz zwiększenia produk­cji rynkowej i eksportowej. poinformował, że wychodzi się z założenia, iż w tym ro­ku — w świetle przeprowa­dzonej analizy i ocęny —jnie należy wprowadzać nowego systemu bodźców w jego pro­ponowanej dotąd postaci. O­­Bowiążywać więc powinny na­dal w tym roku zasady. Uczestnicy poprzednie spotkania wypowiedzieli się natomiast za kontynuacją eksperymentów w zakresie systemu bodźców aby można było zebrać odpo­wiedni zasób doświadczeń. Na naradzie podkreślono, że trzeba w pełni spożytkować uwagi i wnioski załóg zgła­szane w tpku ubiegłorocznej dyskusji nad założeniami no­wego systemu zachęt mate­rialnych. Dotyczy to zwłasz­cza zagospodarowywania u­­jawnionych rezerw, uspraw­nień w organizacji produkcji, podejmowania wszelkich po­czynań dla podnoszenia wy­dajności pracy itp. Pro­blemy te są stale waż­ne i aktualne dla popra­wy efektywności naszej gospodarki i polepszenia wa­runków bytu społeczeństwa. Decyzje rządowe uściślające tegoroczne zasady wynagra-dzania podjęte zostaną w najbliższym czasie. Przewodniczący Komisji Pla­nowania wicepremier Stani­sław Majewski poinformował o-H^rzewidywanych pffffjętyćli dotychczas efektach inicja­tyw robotniczych na rzecz zwiększenia produkcji rynko­wej i eksportu oraz o wpły­wie tych zobowiązań na ukształtowanie się tegoroczne­go planu. Decydująca jest struktura dodatkowej asortymentowa tej produkcji, jej trafność pod względem zapo­trzebowania rynkowego, eks­portowego lub zaopatrzenio­wego. W tych dodatkowych dostawach nie może być miej­sca na towary trudno zbywal­ne, nie cieszące się popytem. Jednocześnie należy nadal poszukiwać możliwości wzro­stu dostaw najbardziej defi­cytowych wyrobów, zarówno z przemysłu lekkiego czy spo­żywczego, jak i maszynowego, ciężkiego i drzewnego. Należy przy tym uwzględniać realne możliwości zaopatrzenia su­­rowcowo-materiałowego. Pro­dukcja ta pochłonie też okre­ślone środki płacowe. Rzecz w tym, aby inicjatywa i trud załóg robotniczych były naj­lepiej, najwłaściwiej ukierun­kowane, aby przyniosły po­trzebne efekty. Nastgpnie przewodniczący Państwowej Komisji Cen —­­Piotr KärpTüR " ' poinformował uchwały Rady" MTiTTśt.rńw w' sprawie zasad polityki cen de­­talicznych .w IatacB~T971--- 1972, (która stabilizuje ceny podstawowych artykułów spo­żywczych i o kryteriach przemysłowych), zaliczania no­wych wyrobów do grupy no­wości, kontroli jakości towa­rów rynkowych itp. Na naradzie mocno podkre­ślano, że realizacja zasad no­wej polityki cen wymaga aktywnego współdziałania wszystkich niemal ogniw go­spodarczych i kontrolnych, a przede wszystkim przestrze­gania rygorów odpowiedzial­ności za prawidłowe kształto­wanie cen przez samych pro­ducentów. Niezbędne tu jest również wytworzenie odpo­wiedniego klimatu zaintereso­wania i aktywności ze strony organizacji politycznych i spo­łecznych na rzecz pełnej rea­lizacji idei uchwały Rady Mi­nistrów. (PAP) Towary przeznaczone na rynek -115 całości obrotów Wieloletnią umowę handlową między Polskę i NRD podpisano w Warszawie Wartość dostaw towarowych wyższa o ponad 70 proc. w stosunku do minionego 5-lecia Warszawie wieloletnią umowa między Polską i NRD o wza­jemnych dostawach towarów i ~T7śTiigąpy. na lata 1971—1975 oraz__protokół do tel umowy na rok .bieżący. Umowę wieloletnią podpisał. ze strony polskiej 'minister Handlu Zagranicznego — Ja­nusz Burakiewicz, a ze strony NRD minister do Spraw Sto­­>11 nlców~^nstióHfr£iU'vpT-r~? Za­­granica — Horst Soellc. N PróTókSl do umowy określa­jący rozmiary i zakres wymia­ny w roku "Bieżącym podpisa­li: wiceminister Handlu Za­granicznego — Marian Dmo­chowski i sekretarz stanu- w Ministerstwie do Spraw Sto­sunków Gospodarczych z Za­­granica NRD — Dieter Al­brecht. W uroczystości podpisania umowy wzięli udział: wiee­­prśzes Rady Ministrów — Eugeniusz Szyr, wiceminister Spraw Zagranicznych — Adam Willmann. Obecny był ambasador NRD w Polsce Rudolf Rossmeisl. Postanowienia nowej, wie­loletniej umowy ustalają war­tość dostaw towarowych na poziomie wyższym o ponad 70 proc. w stosunku do minione­go 5-lecia. Wartość obrotów handlowych między Polską a NRD w latach 1971—75 ma wynieść ponad 19 mid zl dew. Najwyższa dynamikę będą miały obroty maszynami i urządzeniami. Zakłada się bo­wiem. że ich eksport z Polski do NRD wzrośnie dwukrotnie w stosunku do lat 1966—70, przy równoczesnym wzroście dostaw dóbr inwestycyinych z NRD do Polski o 68 proc. Wśród polskich artykułów eks­portowanych do NKD wymienić należy m tn. obrabiarki do meta­li i drewna, wyposażenie elektro­wni, urządzenia hutnicze i wypo­sażenie odlewni, a także liczne urządzenia dla przemysłu spożyw­czego. chemicznego, wyroby prze­mysłu elektrotechnicznego 1 ele­ktronicznego, urządzenia automa­tyki przemysłowej, narzędzia oraz (Dok na str 2) r W 1SZYSTK1E organizacje podstawowe naszej partii * w stoją dziś przed odpowie­dzialnymi zadaniami. Trzeba popularyzować decyzje partii rządu torować drogę ich spraw­i nej realizacji. Kierownictwo par­tii bierze nć warsztat najważ­niejsze problemy, rozstrzyga kolegialnie w sposób zgodny je rachunkiem potrzeb i możliwoś­z ci, z oczekiwaniami klasy robot­niczej i całego społeczeństwa. Bilans ostatnich tygodni składa się na konstruktywny program działania. Wzmagając rytm pra­cy, podejmując i wykonując zo­bowiązania, rozwijając gospo­darską inicjatywę - tworzymy najlepsze warunki przezwycięże­nia napięć i trudności, oczysz­czamy pole dla pomyślnej pracy w nadchodzących latach. Słuszne decyzje nowego kie­rownictwa, pozytywny na nie rezonans, narastający klimat zdyscyplinowanej pracy - to do­bry punkt wyjścia do rozwinięcia przez wszystkie organizacje par­tyjne szerokiej ofensywy. Kto chce stworzyć kierownictwu naj­lepsze warunki działania niech rozważnie i aktywnie dzia­­­ła, niech wspiera partię solidną pracą, śmiałą inicjatywą, świa­domą dyscypliną. Partia odgrywa kierowni­czą rolę w życiu kraju, jest główną motoryczną siłą społecz­nego i gospodarczego rozwoju Stanowi centralny ośrodek I kui nię myśli politycznej, która sku pia się dziś na konstruktvw nych zasadach odnowy naszego życia w kierunku umocnienia so cjałizmu i wszechstronnego po stępu jego dalszego budowni etwa. Znajduje to wyraz w wy borze takich dróg działania, któ re odpowiadają nakazom rzeczy wistości. odpowiadają najżywoi niejszym interesom i wspólnym dążeniom klasy robotniczej i narodu. Ten twórczy sens obecnej polityki partii stanowi najlepszą legitymację do działania aktywu i wszystkich organizacji partyj­nych. Nasza partia, jej jej instancje i organizacje aktyw po­noszą największą odpowiedzial­ność za rezultaty dzisiejszego działania, w którym kontynuuje­my i rozwijamy wszystko co w poprzedniej działalności było ra­cjonalne i efektywne, zmieniamy zaś to, co nie odpowiadało wy­mogom i potrzebom naszego czasu. Aktyw jest współgospodarzem partii. Kto chce zasłużyć na to wysokie miano, winien dołożyć starań, aby słusznej linii partii pozyskać najszersze poparcie, dopomóc gospodarce, umacniać klimat wzajemnego zaufania i społecznej dyscypliny. Czym pomagam partii dziś i czym po­mogę jej jutro? - każdy i nas, członków PZPR powinien posta­wić dziś sobie to pytanie. Głos aktywu i członków partii będzie dominować w toczących się dy­skusjach, wsparty przykładem solidnej pracy i rzetelnej posta­wy społecznej. Tego od nas o-ezekuje - i no to Hery społe­czeństwo. Nie szanuje bowiem robotnicza opinia kunktatorów ani poszukiwaczy taniej popu­larności, ceni siłę przekonań i odwagę myślenia. Nie ma dziś zakładu pracy, w którym nie rozglądano by się wokół - co zmienić, ulepszyć, jak lepiej i wydajniej pracować? Tworzy to zapotrzebowanie no śmiałą partyjną inicjatywę. Or­ganizacje partyjne powinny sta nowie jej ośrodek - forum, no którym znajdzie rozwinięcie, kon kretny kształt, najlepsze warun ki realizacyjne, D ECYZJI kierownictwa z o statnich tygodni wyzna­czają najistotniejszą trsść pracy partyjnej. Rozwój pro­dukcji na rynek i eksport, gdyż od tego zależy poprawa zaopa trzenia i uniknięcie inflacyjnego zamętu. Rozwiązanie pilnych problemów socjalnych załóg I dalsza, mierzona stojącymi do dyspozycji środkami inicjaty­wa w tym kierunku. Doskonalenie systemu zarządzania gospodar­ką, co w zakładzie oznacza dob­re wykonywanie kierowniczych funkcji przez administrację wszystkich szczebli - na zasa­dzie jednoosobowego kierowni­ctwa i w ścisłej więzi z załogami. Postęp budownictwa mieszkanio­wego na jutro, co już dziś wy­maga rozszerzania frontu prac i zapewnienia ich sprawnego przebiegu, intensyfikacja pro­dukcyjnego wysiłku rolnictwa, zwłaszcza w dziedzinie produk­cji zwierzęcej, dziś dla kraju najpotrzebniejszej. Poprawa pra­cy instytucji i urzędów w kierun­ku lepszego rozpatrywania spraw zbiorowych i jednostkowych, u­suwania bezduszności I biuro­kratyzmu. Są to poczynania wymagające udziału całego aktywu, wszyst­kich organizacji partyjnych, Me­tody działania powinny dziś zo­stać wzbogacone. Demokratycz na linia konsultowania decyzji wspólnej oceny sytuacji i współ nego wyciągania wniosków, któ rej przykład daje kierownictwo partii - powinna stanowić wzo rzec dla wszystkich ogniw partii w terenie. Jest to bowiem styl pracy, który sprzyja wzajemnemu zaufaniu, umacnia poczucie współgospodarzenia. Pozytywne zadania, kreślone przez partię rzqd, tworzą najlepszy punki wyjścia do dialogu z towarzysza mi pracy, ze wszystkimi środowi­skami, tworzą zarazem szeroką możliwość przeciwstawienia się demagogii i plotce. Kto działa w tym słusznym kierunku, znajdzie oparcie w wielkiej sile naszej partii i władzy ludowej, w opinii społecznej, która odznacza się rozwagą, szacunkiem dla fak­tów, troską o kraj, Jeśli chcemy - a chcemy rozwijać dyskusję, musimy zapew­nić, by miaia zawsze rzeczową treść i odpowiedzialny przebieg. Jeśli chcemy - a chcemy - roz­szerzać demokrację, musimy koncentrować wspólną myśl spo­łeczną na najważniejszych, re­alnych problemach. Jeśli chce­my - a chcemy - poprawy ży­cia, musimy wydajnie pracować, tylko w produkcji możemy bo­wiem znaleźć środki na zaspoko­­kojenie potrzeb Aktyw partyjny zawsze przodo­wał w pracy dla Polski Ludo­wej, organizacje podstawowe za­wsze byty ośrodkiem społecznego działania - przykładem jedności, dyscypliny, zaangażowania ide­owego i gospodarskiego myśle­nia. Dziś, gdy przezwyciężamy błędy i. usuwamy ich skutki, gdy w całej działalności partii obo­wiązywać poczyna linia rzetel­nej więzi z klasą robotniczą zasada pełnej zgodności czynów I ze słowami - organizacje partyj­ne zyskały szerokie możliwości e­­fektywnej pracy codziennej. Trze­ba z nich w pełni skorzystać, naszej sytuacji czas liczy się bo­w wiem podwójnie. Przeżywamy okres trudny, ale przecież pełen optymizmu. Ro­dzi sie nowe zaufanie, rozszerza się słuszny program działania, kształtuje odpowiadający mu, no­wy styl pracy. Wielotysięczny aktyw, wszystkie organizacje partyjne maią do odegrania czołową role w tych przemia­nach. Kierownicza rola partii niewzruszona zasada naszego u- - streju - znajdzie pełne potwier­dzenie w codziennym wysiłku każdej organizacji i instancji PZPR, Przywrócenie zasad leni­nowskich będzie temu sprzyjać, pozwoli rozwinąć siły całej par­tii na głównym froncie pracy dla kraju. Miejsce każdego ak­tywisty, każdej organizacji par­tyjnej jest na pierwszej Unii walki, pracy, odnowy. Tego naj­bardziej potrzebuje dziś od nas Polska, według tego naszą po­stawę będzie oceniać partia, klasa robotnicza, społeczeństwo. TL­Towarzysze ^ z pierwszej linii Depesza G. Kusaka do E. Gierka 25 bm. I Sekretarz KC KPCz — Gustaw Husak, przelatując nad terytorium Polski Skiero­wał do I Sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka depeszę na­stępującej treści: Drogi Towarzyszu Gierek Przelatując nad terytorium brat niej Polskiej Rzeczypospolitej Lu dowej — po zakończeniu przy ja eielskiej wizyty w Związku Ra dzieekim ślę Wam osobiście, Ko mitetowi Centralnemu PZPR i ca Jemu polskiemu narodowi szczere przyjacielskie pozdrowienia wraz życzeniami wielu sukcesów w bu downictwie socjalizmu w Waszym kraju. (PAP) Wizyta przyjaźni przywódców CSRS w Moskwie MOSKWA (PAP). Agencja TASS pt^je: w dniu 25 stycznia 1971 r. w KC KPZR odbyło się spotkanie Sekreta­rza Generalnego KC KPZR L. Breżniewa, członka Biura Po­litycznego KC KPZR, prze­wodniczącego Rady Ministrów ZSRR, A, Kosygina i sekreta­rza KC KPZR K. Katuszewa z I sekretarzem KC Husakiem, członkiem KPCz G. Prezy­dium KC KPCz, przewodni­czącym rządu CSRS L. Sztrou­­galem, członkiem Prezydium i sekretarzem KC KPCz V. Bi­­lakiem, W toku spotkania dokonano wymiany poglądów na proble­my dalszego rozwoju i umoc­nienia przyjaznych stosunków 1 braterskiej współpracy mię­dzy KPZR i KPCz oraz ZSRR i CSRS Strony poinformowały się na­wzajem o przebiegu budownictwa socjalistycznego i komunistyczne­go w swoich krajach. Przywódcy radzieccy poinformowali o wstęp­nych wynikach realizacji 5-letniego i perspektywach planu roz­woju w nowej 5-latce. Szczególną uwagę poświęcono przebiegowi przygotowań do XXIV Zjaadu KPZR, oraz współ­zawodnictwu przedzjazdowerpu. Strona czechosłowacka poinfor­mowała o pomyślnej realizacji li­nii KPCz, zmierzającej do dalszej konsolidacji politycznej i gospo­darczej w kraju. Przedstawiciele czechosłowaccy stwierdzili z zado­woleniem, że dokumenty grudnio­wego Plenum KC KPCz a zwłasz­cza dokument „Nauki wysnute * kryzysowego rozwoju w Komuni­stycznej Partii Czechosłowacji i społeczeństwie po XIII Zjeździe KPCz” spotkały sie z szeroką aprobatą i poparciem komuni­stów i mas pracujących. Poinfor­mowali oni o rozwoju współza­wodnictwa w zakładach przemy­słowych kraju na cześć 50-Iecia Komunistycznej Partii Czechosło­wacji, które bedzie obchodzone w maju 1971 r. Wskazując na sukcesy osiągnię­te w różnych dziedzinach współ­pracy gospodarczej między Cze­­ch-Oisłowacja a Związkiem Radziec­kim, strony podkreśliły znaczenie dalszego pogłębienia kooperacji i specjalizacji produkcji w imM (Dok na str. 2) Po śmierci H. Materna Depesza KC PZPR W związku ze śmiercią członka Biura Politycznego KC ŚED Her­manna Materna Komitet Central­ny PZPR przesiał do Komitetu Centralnego Niemieckiej Socjali­stycznej Partu Jedności depeszą kondolencyjną. (PAP1

Next