Żołnierz Wolności, listopad 1971 (XXII/257-281)

1971-11-02 / nr. 257

Spotkani® I sekretarza ICC PZPR E. Gierka z członkami Rady Wojskowej Zjednoczonych Sil Zbrojnych państw - członków Układu Warszawskiego (B) Zgodnie z planem wspólnych przedsięwzięć w dniach od 26 do 29 października br. w Polskiej Rzeczy­pospolitej Ludowej pod kierownic­twem Naczelnego Dowódcy Zjedno­czonych Sit Zbrojnych Marszałka Związku Radzieckiego Iwana Jaku­bowskiego odbyło się kolejne posie­dzenie Rady Wojskowej Zjednoczo­nych Sił Zbrojnych i narada kadry kierowniczej armii państw-członków Uktadu Warszawskiego. Podczas posiedzenia i narady do­konano podsumowania wyników szkolenia operacyjnego i bojowego Zjednoczonych SU Zbrojnych w 1971 roku. uzgodniono wspólne przedsię­wzięcia na 1972 rok i rozpatrzono inne zagadnienia związane z dosko­naleniem gotowości bojowej wojsk i marynarki wojennej. Posiedzenie i narada przebiegały w rzeczowej i przyjacielskiej atmo­sferze, w duchu wzajemnego zrozu mienia i jedności poglądów wszysł kich uczestników. Członkowie Rady Wojskowej i u­­czestnicy narady byli obecni na szkoleniu oddziałów Wojska Polskie go i zaznajomili się z bazą material ną wykorzystywaną w szkoleniu wojsk. Naczelny Dowódca Zjednoczonych SU Żbrojnycb Marszalek Związku Radzieckiego Iwan Jakubowski i członkowie Rady .Wojskowej państw - członków Układu Warszawskiego zostali przyjęci w dniu 30.X. br. przez I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka i członka Biura Politycznego KC PZPR premiera Rządu PRL Piotra Jaroszewicza. W spotkaniu uczestniczyli: zastęp­ca członka Biura Politycznego KC PZPR, Minister Obrony Narodowej gen. broni Wojciech Jaruzelski i se­kretarz KC PZPR Stanisław Ka­nia. Spotkanie przebiegło w ser­decznej i przyjacielskiej atmosferze. Podczas spotkania. (Foto CAF — Dąbrowiecki) Wyróżnienia dla jednostek wojskowych za ©sięgnięcia w służbie (B) Z dniem 23 października 1971 roku weszło w życie Zarządze­nie Ministra Obrony Narodowej (Nr 64/MON) w sprawie wyróżniania jednostek wojskowych za osiągnięcia w służbie wojskowej. Zgodnie z po­wyższym zarządzeniem jednostki (in­stytucje) wojskowe, które w danym roku szkolnym uzyskały najlepsze wyniki w zakresie gotowości bojowej i mobilizacyjnej wyszkolenia, wy­chowania. dyscypliny, zabezpieczenia materiałowo-technicznego i bojowego oraz użytecznych inicjatyw i ekspery­mentów — mogą bvć wyróżniane me­dalem pamiątkowym „Za osiągnięcia w służbie wojskowej“. Jednostkom (instytucjom) wojsko­wym. które przez kilka lat z rzędu szczególnie wyróżniały sie wynika­mi w dziedzinach określonych pow;/­­żej może być nadawany medal pa­miątkowy ..Za wybitne osiągnięcia w służbie wojskowej“. Tenże sam medal może być także nadawany tym jednostkom wojsko­wym. które brały aktywny udział w zwalczaniu klęsk żywiołowych i przyczyniły się znacznie do zmniej­szenia strat ludzkich i materialnych np. w czasie likwidacji groźnych po­żarów. powodzi i akcji przeciwlodo­­wych, walki ze skutkami zimy na szlakach koleiowych. drogowych itp. Medale powyż.sze mogą być nada­wane kilkakrotnie. A jak wyglądają oowyższe medale? Tak jeden jak i drugi medal wykonany jest z metalu; ma kształt ogrągly o średnicy 7 cm. Na licowe! stronie medalu umiesz­czony jest rysunek głowy Żołnierza w hełmie z wieńcem laurowym, a poniżej napis; „Za osiągnięcia w służbie wojsko­wej“ lub - odpowiednio — „Za wybitne osiągnięcia w służbie wojskowej" Odwro­tna strona medalu -swiera sylwetki sa­molotu. okrętu czołgu z napisem „Polska Rzeczpospolita r,udowa“. Dwu­stronny wizerunek or dali przedstawiają zdjęcia obok. Autorem projektu obvdwu medali jest art. plastyk J. Misztela, Me­dal i akt lego nadania wręczać się będzie dowódcy jednostki po zakoń­czeniu roku szkoleniowego a sposób i okoliczności wręczenia będą mieć uroczysty charakter Medale powyż­ sze zostaną no raz pierwszy wręczone w roku bieżącym przez Ministra Obrony Narodowej na dorocznej od prawie podsumowującej rok Szkole­niowy (S) DZSŚ W NUMERZE: fctl A «»TPiS» ** !'(!£* «2 I r<L. Ai. Andrzej Zychowicz - MO­WY ROZDZIAŁ WSPÓŁPRA­CY MDZiECKO-FRAMCU­SKIEJ NA STR. 3 II ppłk Paweł Trypućko - UR­LOPY i WCZASY - P303LEM ZAWSZE AKTUALNY płk Romuald Gzuiewski ­RYZYKO I POMYSŁOWOŚĆ HUE STRACIŁY ZNACZENIA NA STR. '4 płk W. Zieliński - SE­RSA PROWOKACJI SZYTYCH GRUBYMI NIĆMI pref. dr Soqdan Suchodol­ski - NAUKA - ŻYWA I TWÓRCZA SIŁA I _ A - 4P ___ ___ _____ _______ ______ _____ MiZOŁNIERZ ffWOLNOSCI GAZETA CODZIENNA WOJSKA POLSKIEGO NR 257 (6493) ROK XXII (XXIX; | WARSZAWA. WTOREK 2 LISTOPADA 1911 R. CERA SO OR W przededniu manią Października ■1llll■■■l|^llll■l llll»■lllll^l umilili min ni iii ii ii i mi iii im 11 u i mm mimr-T-i-ir-im rnr~r ~nimnT rrt ------------------------— -kolejny symbo przyjaźni Most w Szprotawie dzieło radzieckich saperów oddany de użytku (B) (Inf. wł.) Ulice i place Szpro­tawy, będącej stolicą powiatu na po­łudniowych rubieżach Ziemi Lubus­kiej, przybrały 30.X. odświętny wy­gląd. Wszędzie powiewają biało­­czerwone i czerwone flagi oraz transparenty z hasłami wyrażający­mi niezłomną przyjaźń narodów Pol­ski i ZSRR. Tysiące ludzi gromadzą się nad brzegami Bobru, aby uczest­niczyć w uroczystym otwarciu mos­tu, zbudowanego w czynie społecz­nym przez naszych towarzyszy bro­ni — saperów z Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej. To symboliczne wydarzenie stało się okazją do potężnej manifestacji, inaugurującej obchody zbliżającej się 54 rocznicy Wielkiej Socjalistycz­nej Rewolucji Październikowej. Na trybunie honorowej wiecu obok przewodniczącego Prezydium PRN w Szprotawie — Józefa Andrzejczaka.8 zajęli miejsca m. in. I sekretarz KW DOKOŃCZENIE NA STR. 5 Kampania przedzjazdbwa wrhodzi v: osti tnią fazę Dziś w Katowicach pierwsza konferencja wojewódzka (A) (PAP). Do Vi Zjazdu Partii pozostało mniej niż 5 tygodni i kam­pania przedzjazdowa wchodzi obecnie w nowy, końcowy i zasadniczy okres. Począwszy bowiem od wtorku, 2 listopada, obradować będą woje­wódzkie konferencje partyjne. Pierwsza z nich odbędzie się w najbar­dziej uprzemysłowionym regionie kraju, posiadającym najliczniejszą już organizację partyjną — na Śląsku i w Zagłębiu. Konferencje wojewódzkie oraz konferencje okręgów wojskowych i rodzajów sił zbrojnych — a obrado­wać one będą przez pierwszą i dru­gą dekadę listopada — wniosą ko­lejny wkład w ogólnonarodową dys­kusję nad dalszym socjalistycznym, społeczno-gospodarczym rozwojem Polski. Przygotowania do tych obrad DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Konferencje partyjne w siłach zbrojnych W Kaszubskiej Jednostce WOP (A) Podczas przedzjazdowej kon­ferencji partyjnej w_ Kaszubskiej ■Terinnst.cp WOP referat progra­mowyomawiający węzłowe za­dania w kampanii przedzjazdo-^ wej wygłosił tow. Marian Oleksiak^ Po referacie odbyła się dyskusja w poszczególnych zespołach: operacyj­­no-szkoleniowym, techniki i łącznoś­ci; wychowawczym i młodzieżowym oraz zespole zajmującym się spra­wami gospodarczymi i socjalno-by­towymi. W zespołach tych przedyskutowano kierunki przedsięwzięć w zakresie u­­sprawnienia organizacji ochrony granicy państwowej, szkolenia, zwiększenia par­tyjnego oddziaływania na stan osobowy pododdziałów. Dużo uwagi poświęco­no sprawom socjalno-bytowym kadry i żołnierzy służby zasadniczej. Wskazy­wano m. in. na potrzebę zwiększenia operatywności w pracy komisji socjalno­­bytowej, sugerowano, aby wiele takich .spraw jak: organizacja obozów letnich dla dzieci kadry, niedzielnego wypoczyn­ku, wczasów itp. rozwiązywać między innymi poprzez wymianę odpowiedniej ilości miejsc z jednostkami WOP pełnią­cymi służbę na granicy południowej, co nędzie korzystne dla obu stron, gdyż zapewni dobry wypoczynek jednym nad morzem, a drugim w górach. Podczas konferencji, nawiązując do wytycznych „O dalszy socjali­styczny rozwój PRL“, wskazano tak­że na potrzebę bardziej wszechstron­nego rozwinięcia różnorodnych form pracy wychowawczej oraz pracy ideologicznej. W toku konferencji wybrano kan­dydatów na przedziałową konfe­rencję WOP. M. O. HIIn W hołdzie pamięci zmarły h a p< egłych (A) (PAP) Mamy w naszym kra­ju okazałe cmentarze i. pojedyncze mogiły wśród lasów, mamy pomni­ki ludzi znanych i sławnych oraz bezimienne groby żołnierskie przy bitewnych szlakach. W dniu Święta Zmarłych obdzielamy sprawiedliwie pamięcią ludzi sobie najbliższych i nieznanych, prostych i wybitnych, z jednakową czcią oddajemy hołd cie­niom naszych bliskich i tym wszyst­kim, którzy polegli w walce, zamę­czeni zostali w hitlerowskich obo­zach zagłady, zginęli w masowych egzekucjach. Z każdym rokiem od­chodzą od nas ludzie, którzy podno­sili kraj z wojennych ruin, budo­wali nasz dzień dzisiejszy pomnażali zasobność ludowej ojczyzny. Im tak­że, na tysiącach cmentarzy, zapala­no światła, przynoszono kwiaty, ozdobiono ich mogiły biało-czerwo­nymi chorągiewkami. WARSZAWA. W stolicy nie tylko ognie płonące na cmentarzyskach przypomina­ją o święcie zmarłych — dniu pamięci osobistej i narodowej. Na każdej niemal ulicy jarzyły się światełka, jedliną i bia­ło-czerwonymi chorągiewkami przystro­jono miejsca straceń 1 publicznych ekze­­kucji oraz pomniki wojennych czynów. Tysiące mieszkańców miasta ze czcią przystawało u bram Pawiaka, przed oca­lałym drzewem, które było świadkiem tragicznych dni Nieprzeliczone tłumy warszawiaków przeszły alejami zasłużo­nych na obydwu cmentarzach powąz­kowskich. przez cmentarz wolski? na którym w zbiorowych mogiłach złożono prochy ludności cywilnej wymordowanej przez hitlerowców w dniach powstania włfMawskiego. LUBLIN. Od wczesnych godzin poran­nych przybywali na cmentarze miesz­kańcy Lubelszczyzny, aby w dniu święta zmarłych uczcić pamięć najbliższych. Delegacje młodzieży szkolnej, harcerzy, członków ZBoWiD-u i innych organiza­cji społecznych udały się na cmentarze wojenne, aby złożyć hołd żołnierzom poległym w walkach o wolność naszego kraju. Kwiaty i wieńce złożono również na terenie byłych hitlerowskich obozów koncentracyjnych na Majdanku, w So­­biborze i Bełżcu. KIELCE. W woj. kieleckim na ukwie­conych mogiłach zapłonęło tysiące lam­pek i zniczy. Groby żołnierzy września poległych w 1939 r. w bitwie pod Iłżą, miejsca straceń w Firleju, Ciepielowie, Michniowie i innych miejscowościach, rozsiane po lasach, świętokrzyskich, mo­giły partyzantów polskich i radzieckich przybrane zostały przez młodzież kwia­tami, zielenią. Kwiaty i wieńce złożyło społeczeństwo Kielecczyzny przed pomni­kiem mjr Hubala — Henryka Dobrzań­skiego w Anielinie pow Opoczno, na grobie płk Skopenki — którego wojska w 1944 r. wyzwoliły Sandomierz i urato­wały ten gród od zniszczenia. SZCZECIN. Na cmentarzu centralnym w Szczecinie — największym cmentarzu w Europie setki szczecinian oraz miesz­kańców innych regionów kraju, oddało hołd swym najbliższym. Białe chryzan­temy zasadzono na grobach kryjących prochy około 4 tys. żołnierzy polskich i radzieckich. KRAKOW. Uczczono tu pamięć bohate­rów walk o wyzwolenie narodowe i spo­łeczne: tona w kwiatach mogiła Nie­znanego Żołnierza w pobliżu Barbakanu i znajdujące się opodal Mauzoleum Żoł­nierzy Radzieckich, poległych w walce o wyzwolenie miasta Kwiaty złożono w blisko 100 miejscach straceń z okresu hitlerowskiej okupacji. Tradycyjna antywojenna manifestacja młodzieży ziemi krakowskiej odbyła się na terenach b. hitlerowskiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu-Brze­­zince. Ł0DŻ. Tysiące mieszkańców Łodzi uda­ło się na miejscowe cmentarze, by oddać hołd zmarłym z najbliszej rodziny a także żołnierzom września 1939 r, działa­czom rewolucyjnym, którzy swe życie poświęcili w walce o sprawiedliwość spó_ łeczną. POZNAN. W Poznaniu w Dniu Święta Zmarłych' zapłonęły znicze w miejscach upamiętnionych krwią Polaków w latach okupacji hitlerowskiej Delegacja ZBoWiD złożyła wieniec pod Ścianą Śmierci w Forcie VII Wiązanki kwiatów złożono pod pomnikiem Powstańców Wielkopol­skich 1918/1919. BYDGOSZCZ. Wiele troski o należyty wygląd mogił żołnierskich wykazała młodzież Bydgoszczy — miasta odzna­czonego za swe bohaterstwo w czasie hitlerowskiej okupacji Krzyżem Grun­waldu. Mnóstwo kwiatów pokryły groby żołnierzy radzieckich, poległych nad Brdą o wyzwolenie Bydgoszczy. Mło­dzież w harcerskich mundurkach peł­niła od Taną warty honorowe m. in. u stóp Pomnika Walki i Męczeństwa na bydgoskiej Starówce — gdzie odbyły się pierwsze egzekucje uliczne, w ,,Dolinie Śmierci“ pod Fordonem — gdzie hitle­rowcy rozstrzelali setki osób, przy gła­zie upamiętniającym czyn zbrojny Pow­stańców Wielkopolskich, KOSZALIN. Mimo zimna i mżawki ty­siące mieszkańców ziemi koszalińskiej zgromadziło sie przy grobach najbliż­szych. Znicze zapłonęły na cmentarzach w Wałczu i Kołobrzegu, na mogiłach 5 tys, żołnierzy polskich i radzieckich po­ległych w walkach o przełamanie Wału Pomorskiego, o powrót Polski nad Bał­tyk, Wieńce i kwiaty złożono pod pom­nikiem zaślubin z morzem w Kołobrze­gu, pomnikiem 32 polskich żołnierzy spa­lonych żywcem przez hitlerowców w Podgajach, pod kilkudziesięciu głazami upamiętniającymi krwawe walki o wy­zwolenie ziemi koszalińskiej i na mogi­łach byłych działaczy polonijnych za­mordowanych w obozach koncentracyj­nych. W Wyższej Oficerskiej SzkoíelsdiGteshnioznei (A) Konferencja przedzjazdowa w Wyższej Oficerskiej Szkole Radio­technicznej im. kpt. Sylwestra Bar­tosika w Jeleniej Górze pozytywnie oceniła dotychczasowy udział człon­ków partii w trwającej dyskusji przedzjazdowej, podjęte czyny i zo­bowiązania przedzjazdowe, które przyczynią się do podniesienia na wyższy poziom nauczania, dyscypli­ny i porządku wojskowego. W dyskusji wiele miejsca poświę­cono sprawom nauki podchorążych i kadetów oraz ukazano wiele bra­ków i niedociągnięć, które jeszcze występują w toku szkolenia. We wszystkich wystąpieniach przebijała wielka troska o dobro szkoły, a DOKOŃCZENIE NA STR. 5 ZSRR — Francja Współpraca w interesie Europy Podpisanie dokumentów o wielkim znaczeniu na zakończenie wizyty Leonida Breżniewa (B) PARYŻ (PAP). W sobotę sekretarz generalny KC KPZR, czło­nek Prezydium Rady Najwyższej ZSRR Leonid Breżniew zakończy! oficjalną 6-dniową wizytę we Francji. Jak wiadomo, na zaproszenie prezydenta Gcorges‘a Pompidou i rządu francuskiego przebywa! on we Francji w dniach 25—30 października. Na zakończenie wizyty L. Breż­niew i G. Pompidou podpisali dokument o zasadach współpracy między Francją i Związkiem Radzieckim oraz przyjęli wspólną deklarację francusko-radziccką. Dokument dotyczący zasad współ­pracy między Francją a ZSRR doty­czy głównie, ale nie tylko, współ­pracy politycznej między obu kra­jami. Określa on również zasady współpracy gospodarczej, kultural­nej, naukowej i technicznej. Stano­wi uzupełnienie, rozszerzenie i po­głębienie protokołu podpisanego 13 pHZd’ÍCmÍ!,f' 1 O'TO n/vL'u tir TV/T/tcU- iirÍP na zakończenie wizyty prezydenta Pompidou w ZSRR. Dokument podkreśla m. In., że współpraca między Francją a ZSRR odpowiada obopólnym dążeniom i wzajemnym interesom obu narodów i że nie jest ona wymierzona prze­ciw komukolwiek i nie narusza zo­bowiązań tych krajów wobec państw trzecich. Precyzuje on następująco podsta­wowe zasady, na których opiera się ta współpraca: • nienaruszalność aktualnych granic; • nieingeren­­ćjd w sprawy w a w n ^ t r z ric j w rew­­ność; • niezależność; • nieucieka­­nie się do siły lub groźby użycia siły. DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Poniosła rola IMRD w dziele odprężenia Spotkanie Leonida Breżniewa z przywódcami NRD Od soboty do poniedziałku przebywa] w NRD z wizytą przyjaźni se­kretarz generalny KC KPZR, członek Prezydium Rady Najwyższej ZSRR Leonid Breżniew. W czasie pobytu w NRD L. Breżniew odbył szereg rozmów z przywódcami tego kraju. W poniedziałek I sekretarz KC SED E. Honecker wydal przyjęcie na cześć znakomitego gościa. W czasie przyjęcia L. Breżniew i E. Honecker wygłosili przemówienia. (B) BERLIN (PAP). 30.X. po południu odbyło się spotkanie sekre­­tarza gpnorb J f»0gO K. O KPZR, Li: I­­Breżniewa z I sekretarzem KC SED, E. Honeckerem. Rozmowa uplynęia w serdecznej i braterskiej atmosfe­rze. Dokonano wymiany poglądów i wymieniono wzajemnie informacje na temat dalszego rozwoju wszecn­­stronnej współpracy ZSRR z NRD. jak również w sprawie aktualnych problemów sytuacji międzynarodo­wej, w tym zagadnień dotyczących umocnienia bezpieczeństwa europej­skiego. r (A) BERLIN (PAP). Wielotysięcz­ne tłumy mieszkańców stolicy NRD — Berlina żegnały w poniedziałek 1 bm. sekretarza generalnego KC KPZR Leonida Breżniewa. Przez 3 dni przebywał on tu z wizytą przy­jaźni na zaproszenie Komitetu Centralnego Niemieckiej Socjalisty­cznej Partii Jedności. Pobyt L. Breżniewa w NRD byl o jeden dzień dłuższy niż to pierwotnie przewidy­wano. Z przedstawicielami kierow­nictwa partii i rządu NRD odbył on rozmowy na temat stosunków dwu­stronnych. Przywódcy partii i rzą­du obydwu państw zajęli się też ak­tualnymi problemami międzynaro­dowymi związanymi z umocnieniem bezpieczeństwa europejskiego. Roz­mowy przebiegały w serdecznej i braterskiej atmosferze. Na zakończenie wizyty przyjaźni sekretarza generalnego KC KPZR Leonida Breżniewa w NRD — pierwszy sekretarz KC SED Erich Honecker wydał przyjęcie na cześć dostojnego gościa. Wzięli w nim udział członkowie i zastępcy człon­ków Biura Politycznego KC SED oraz inne Ośolpistości radzieckie i NRD. Erich Honecker i Leonid Breżniew wygłosili przemówienia. Skrót przemówień L. Breżnie­wa i E. Honeckera zamieszczamy na str. 2. Depesza L Breżniewa do przywódców PRL Do I sekretarza KC PZPR — tow. EDWARDA GIERKA, przewodniczą­cego Rady Państwa PRL — tow. JO­ZEFA CYRANKIEWICZA, przewodni­czącego Rady Ministrów PRL tow. PIOTRA JAROSZEWICZA, Przelatując w drodze do kraju nad terytorium, bratniej Polskiej Rzeczy­pospolitej Ludowej, przesyłam Wam, drodzy towarzysze i całemu narodowi polskiemu serdeczne pozdrowienia i najlepsze życzenia wielkich sukcesów w umacnianiu socjalistycznego pań­stwa polskiego. Niezachwiana przyjaźń naszych na­rodów będzie 'ozwijać się' i krzepnąć z pożytkiem dla budownictwa socjaliz­mu i komunizmu, w interesie pokoju i bezpieczeństwa europejskiego. LEONID BREŻNIEW 1 listopada 1971 r. z pokładu samolotu „IŁ-62” Z_myślc o VI_ Zjaździe Kontenerowy system transportowy bORAZ większą rolę w cało­kształcie działalności gospo­­• darczo-obronnej naszego kra­ju odgrywa problem wprowadzenia do tej działalności metod intensyw­nych, ekonomicznie uzasadnionych. Zasady ekonomiczności w dziedzi­nie działalności gospodarczo obron­nej mają podstawowe znaczenie. Jednym z podstawowych elemen­tów decydujących o zwycięstwie w walce z przeciwnikiem jest postęp techniczny Możliwości zaskocze­nia nieprzyjaciela zwiększyły się dzięki najnowszym osiągnięciom myśli ludzkiej Armia nasza musi .być wyposażona w najnowocześ­niejsze środki niezbędne do prowa­dzenia współczesnych działań Związki zachodzące między roz­wojem społeczno-ekonomicznym kraju a obronnością są liczne i ważne Kierunki rozwoju gospodar­ki narodowej rzutują i będą rzuto­wać na przedsięwzięcia obronne realizowane obecnie i w okresie zagrożenia lub wybuchu działań wojennych. Olbrzymie znaczenie odgrywa postęp techniczny w procesach zao­patrywania wojsk. Aby dostarczyć olbrzymią ilość środków materia­łowo-technicznych niezbędnych na współczesnym polu walki, należy już w okresie pokoju realizować odpowiednie przedsięwzięcia tech­­niczno:organizacyjne w gospodarce narodowej. Właśnie potrzeba racjo­nalizacji transportu i zaopatrywa­nia jest powodem poszukiwania ta­kich rozwiązań, które odpowiadaje wzrastającym zadaniom stojącym do wykonania zarówno przed go­spodarką narodową, jak i przed si­lami zbrojnymi Olbrzymią rolę dc odegrania w tej racjonalizacji ms kontenerowy system transportowy (KST). Dzięki temu systemowi mo­żna: • usprawnić transport wewnętrzny zewnętrzny w procesaeb zaopatrywa­nia wojsk j • doprowadzić do wzrostu wydajnoś­ci pracy w tych procesach; • przyspieszyć rotację środków trans­portu i ładunków; • zabezpieczyć zwiększoną manewro* wość działania wojsk; Si uzyskać poważne oszczędności na opakowaniach; ® ograniczyć liczbę uszkodzeú ładun­ków; • lepiej wykorzystywać powierzchnie magazynowe i składowe: • intensyfikować eksploatację rejo­nów (baz) przeładunkowych itd. mjr HENRYK SAJECK1 Poważne zmiany w koncepcjach zaopatrywania wojsk wprowadziła broń jądrowa Obecnie, gdy ruch­liwość wojsk wzrosła wielokrotnie wskutek m tn. zagrożenia jądro­wego, muszą ulec zmianie koncep­cje prowadzenia procesów zaopa­trywania wojsk, przy zapewnieniu ciągłości tego zaopatrywania Nie­przerwany dowóz olbrzymiej masy środków materiałowo technicznych może być możliwy jedynie dzięki wprowadzeniu postępu techniczne­go do procesów zaopatrywania, a więc dzięki — głównie — wprowa­dzeniu kontenerowego systemu transportowego. System ten dopro­wadza do maksymalnego zwiększe­nia ruchliwości i elastyczności transportu, przy równoczesnym zmniejszeniu jego wrażliwości na oddziaływanie nowoczesnych środ­ków niszczenia. Kontenerowy system transporto­wy dzięki szybkiemu przemieszcza­niu jednolicie ukształtowanych ła­dunków (jednostek ładunkowych) oraz dzięki szybkiemu ich przeła­dowywaniu z jednego rodzaju transportu na drugi rodzaj (przez szerokie stosowanie urządzeń ' me­chanicznych) jest odpowiedzią na pytanie, w jaki sposób zabezpie­czyć wojska w ciągle wzrastającą, niezbędną do walki lub szkolenia ilość środków materiałowo-tech­nicznych Środki te muszą być już u źródeł zaopatrywania tak formo­wane aby metody funkcjonowania przyjętych rozwiązań były w całej gospodarce narodowe) uniwersalne. Rozwijanie tych metod, uwzględ­niających wymagania współczesnej obrony, przyczynia się w znacznym stopniu do wzrostu potencjału mi­litarnego państwa. DOKOŃCZENIE NA STR. S

Next