Żołnierz Wolności, luty 1972 (XXIII/26-50)

1972-02-01 / nr. 26

Komu droga jest przyszłość FOiSkim siedem tygodni pójdziemy urn wyborczych, by od­dać swre glosy na kandydatów Frontu Jedności Narodu. Na tych, którzy później, już jako posłowie nowego Sejmu szóstej kadencji, uchwalą prawne dokumenty roz­woju społeczno-gospodarczego Polski do roku 1915 i będą kon­trolowali ich wykonanie. Nowy Sejm przygotuje też i uchwali długofalowe plany rozstrzygnię­cia najważniejszych spraw spo­łecznych, wprowadzi poprawki do Konstytucji Polskiej Rzeczy­pospolitej Ludowej i ustawy o radach narodowych, wynikające z przemian już dokonanych w Polsce oraz zapewniające prawi­dłowe podstawy warunkujące dalszy rozwmj naszego socjali­stycznego państwa i socjalistycz­nej demokracji. Są to zadania nadzwyczaj waż­ne i pilne, na miarę epoki okre­ślającej nasze współczesne życie i tempa przemian koniecznego w ogólnym dążeniu do wyraźnej i szybszej poprawy pokojowej e­­gzystencji narodu. Nie mamy zbyt wiele czasu, ale też w tym przedwyborczym okre­sie nie startujemy z zerowego po­ziomu Ogromna, polityczna i za­wodowa aktywność społeczeń­stwa nie słabnie już od roku, od chwali decydujących zmian zapo­czątkowanych na VII i VIII Ple­num KC Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ta postawa narodu konkretyzowała się pod­czas przedzjazdowej dyskusji, precyzowała się na VI Zjeżdzie, by w końcu przybrać kształt o­­kreślony uchwałą tegoż zjazdu. Uchwałą nłe tylko samej partii ł dla samej partii. W jej przygoto­waniu uczestniczyły, jak nigdy dotąd, nadzwyczaj szerokie kręgi społeczeństwa przekonane, że wytyczają perspektywy rozwojo­we kraju i swoje w nich miejsce. Aby Polska była silniejsza, naród światlejszy, każdy obywatel z dnia na dzień coraz bardziej za­dowolony z poprawy warunków rzeczywiście pewnego jutra. Do tej myśli już się przyzwyczailiś­my, ona staje się siłą motorycz­­ną. Sami ją stworzyliśmy i musi­my pilnować, aby wzrastała a nłe rozmieniała się na drobne w co­dziennym trudzie usuwania tego wszystkiego co nam jeszcze prze­szkadza. Od lat wymarzone ł oczekiwa­ne jutro, lepsze, szczęśliwsze, mo­gą zagwarantować dwa główne czynniki: z rozmachem nakreślo­ny, ale jednocześnie w pełni real­ny plan i wytężona, świadoma działalność ludzi. To pierwsze mamy! Jest nim Uchwała VI Zjazdu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Dialego też Ogólnopolski Komi­tet Frontu Jedności Narodu, u­­znając uchwałę za.plan przyspie­szonego rozwoju kraju i całego społeczeństwa przyjął ją jedno­cześnie za własny, wspólny pro­gram Frontu Jedności Narodu, wyrażając w Deklaracji Wybor­czej głębokie przekonanie, że „wszyscy patrioci, wszyscy, komu droga jest przyszłość i dobro Pol­ski, udzielą pełnego poparcia pro­gramowi VI Zjazdu PZPR, glosu­jąc jednomyślnie w dniu 19 mar­ca na listy Frontu Jedności Na­rodu“. Peine poparcie jest nie­odzowne, jest koniecznością, jest jedyną odpowiedzią, jaka może być udzielona po zastanowieniu się nad celami głównymi Uchwa­ły VI Zjazdu i jednocześnie Pro­gramu Wyborczego Frontu Jed­ności Narodu. Nad tymi celami, których realizacja musi spowo­dować poprawę warunków byto­wych. socjalnych i kulturalnych; musi doprowadzić do wzrostu piac realnych, świadczeń pań­stwa na emerytury, renty, zasiłki, stypendia, ochronę zdrowia i wiele innych dziedzin; musi zwiększyć tempo budownictwa mieszka nowego, tej jednej z głównych potrzeb społecznych naszego kraju. Od lat istnieją lub stworzone zostały ku temu warunki, aby problemy te raz wreszcie zacząć rozwiązywać i doprowadzić ten proces do końca. Zapewniamy dynamiczny rozwój sil wytwór­czych, możliwy jest większy wzrost wydajności pracy, oczeku­jemy rychłego postępu naukowe­go i technicznego, zaczynamy przebudowywać i unowocześniać strukturę gospodarczą kraju; trzeba zwiększyć efektywność go­spodarowania. Możemy i powin­niśmy zacieśnić współpracę z bratnimi krajami socjalistyczny­mi w ramach RWPG. Coraz ści­ślej współpracujemy z wielokrot­nie już sprawdzonym, braterskim sojusznikiem — Związkiem Ra­dzieckim - dysponującym potęż­nym organizmem gospodarczym. Wszystkie te sprawy ujmuje w harmonijną całość program wy­borczy, określa go uchwala zja­zdowa. stwarzając możliwości do­starczenia większej ilości i o lep­szej jakości towarów na rynek, zarówno rolnych jak ł przemysło­wych. Mamy możliwości osiąg­nięcia wyższego i bardziej nowo­czesnego poziomu spożycia. „Ten program wszechstronnej poprawy sytuacji bytowej obywateli, pro­gram lepszego zaspokojenia łch potrzeb w każdej dziedzinie — stwierdza Deklaracja Wyborcza — stanowić będzie zarazem potęż­ną dźwignię dalszego postępu.“ 1 to jest właśnie ten czynnik pierwszy, decydujący o naszej najbliższej przyszłości 1 dalszych perspektywach. Czynnikiem drugim, mającym wpływ na realizację programu, jest aktywna postawa nas wszystkich, na każdym stanowi­sku. Bowiem, jak to określa De­klaracja „sprawa siły i rozwoju Polski oraz pomyślności każdego jej obywatela jest w rękach wszystkich Polaków, zależy od rzetelnej pracy, kwalifikacji, ak­tywności społecznej i zaangażo­wania Ideowego każdego z nas. Jeśli potrafimy dzięki powszech­nej gospodarności i wydajności pracy oraz rozumnemu kierowa­niu wytworzyć więcej dóbr i wartości niż zakładamy to obec­nie — należy przewidywać, że będziemy mogli jeszcze w tym pięcioleciu osiągnąć wyższy po­ziom materialnych i kulturalnych warunków życia narodu. Taka jest logika socjalistycznego roz­woju, tkwią w nim ogromne mo­żliwości, których wykorzystanie stanowi nasz wspólny, patriotycz­ny obowiązek“. Ten patriotyzm Jest już wi­doczny. Jego wyrazem jest po­nadplanowa produkcja, zrozumie­nie jej konieczności przez poważ­ną część klasy robotniczej. Daje to przekonanie, że nakreślone plany są nie tylko możliwe do wykonania, ale nawet do prze­kroczenia, że można będzie — je­żeli ten zapa! utrzymamy — wprowadzić pewne korekty do planu. Będzie to chyba jedno z pierwszych zadań nowego Sej­mu. W procesie wszystkich jakościo­wych przemian życia społecznego nie brakuje też wkładu żołnierzy Wojska Polskiego. Jest to rzecz oczywista, zrozumiała. Silna Pol­ska, to przecież i silna armia, Tego nie możemy nie widzieć, za­stanawiając się nad coraz lepszy­mi sposobami wykonywania za­dań gospodarczych i społecznych. Żyjemy w określonych warun­kach, w sytuacji, kiedy trzeba być bacznym na każdą próbę siana zamętu. Pokój trwa dzięki temu, że mamy siły zdolne prze­ciwstawić się każdej chęci wy­wołania nowej wojny. Nasza siła, siła Wojska Polskiego zwielo­krotniona potęgą Układu War­szawskiego a głównie Armii Ra­dzieckiej, jest dostatecznym gwa­rantem obrony naszego pokojo­wego budownictwa. Dlatego też platforma wybor­cza Frontu Jedności Narodu spo­tyka się z absolutnym poparciem wszystkich żołnierzy Wojska Pol­skiego, żołnierzy sumiennie peł­niących służbę, doskonalących swój kunszt bojowy, związanych z narodem, kierujących się w swym postępowaniu wytycznymi ideowymi partii. MĆŻOKIUIEBZ ^WOLNOŚCI GAZETA CODZIENNA WOJSKA POLSKIEGO NR 26 (6570) ROK XXIII (XXX) | WARSZAWA, WTOREK 1 LUTEGO 1972 R. CENA 50 GR Przygotowania do marcowych WYBOüéW (A) (PAP). Zgodnie z kalenda­rzem wyborów do Sejmu PRL — wszystkié rady narodowe stopnia wojewódzkiego powołały okręgowe komisje wyborcze. Przy tworzeniu okręgów, których jest w całym kra­ju 80, ciążono .do możliwie dokład­nego zachowania zasady równej re­prezentacji. Do Sejmu wybranych będzie 460 posłów. Tak więc 1 man­dat przypada obecnie na 71.337 mieszkańców. Kandydat na posła może kandydować tylko w jednym okręgu wyoorczym. Wszystkie okrę­gi są wielomandatowe. Przeważa­ją okręgi 5-, 6- i 7-mandatowe. Prezydia rad narodowych podjęły już też uchwały dotyczące ilości, granic i numerów oowooow glosowania. Obwody utworzone zostały w gromadach, osied­lach i miastach tak, by każdy z nich obejmował w przybliżeniu do 3 tys. mieszkańców i zapewnił stosunkową blis­kość do lokalu wyborczego. Osobne ob­wody czynne będą — ze zrozumiałych względów — np. w szpitalach, a także w jednostkach wojskowych. Obywatele polscy, którzy przebywać będą 19 marca poza krajem będą mogli oddać gios w oowodach utworzonych w naszych przedstawicielstwach zagranicz­nych (wszystkie one zaliczone są no okrę­gu wyborczego nr 1 w Warszawie). Otwo­rzone będą też obwody dla załóg i pasa­­żeiOw naszych statków, które będą tego dnia na morzu. Do 3 lutego prezydia rad narodowych powołać mają obwodowe komisje wybor­cze. Przewiduje się, że w składzie wszyst­kich komisji wyborczych — będących or­ganami społecznymi — znajdzie się ok. lóo tys. osób. PierwszyrA zadaniem komisji ob­wodowych jest wyłożenie spisów wyborców do publicznego wgląda i przyjmowanie reklamacji przeciw­ko nieprawidłowościom spisu. Spisy DOKOŃCZENIE NA STR. 2 W odpowiedzi na list Sekretariatu KC PZPR i Prezydium Rządu Dodatkowa produkcja szczecińskich stoczniowców Wydajny styczeń górników i hutników (A) (PAP). Plan produkcji na rok 1972 oraz możliwości podjęcia do­datkowej produkcji były tematem obrad Konferencji Samorządu Robot­niczego w Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego. Ten największy za­kład przemysłowy Pomorza Zachodniego startuje do tegorocznych za­dań z poważnym dorobkiem roku minionego. Wyrażając swe poparcie dia programu VII i VIII Plenum KC PZPR oraz realizując zobowią­zania podjęte dla uczczenia VI Zjazdu Partii, stoczniowcy szczecińscy osiągnęli w ub. roku nie spotykany dotąd wzrost wydajności pracy. Dzięki skróceniu cyklu budowy statków, już 15 grudnia zameldowali oni o wykonaniu rocznych zadań, o przekazaniu do eksploatacji jednostki dodatkowej oraz wodowaniu dodatkowego kadłuba. Szczecińska stocznia wysunęła się tym samym na czoło w polskim przemyśle okrętowym, przekazując statki o największym tonażu. Zadania na rok 1972 są jeszcze większe. Plan zakłada przekazanie do eksploatacji 18 jednostek o łącz­nym tonażu prawie 300 tys. DWT, wśród których , zawarty jest jeden prototypowy statek dodatkowy oraz wodowanie 19 kadłubów, w tym jed­nego prototypowego dodatkowego. Przyjęcie do planu dodatkowych za­dań stanowi odpowiedź stoczniow­ców szczecińskich na list Sekretaria­tu KC PZPR i Prezydium Rządu skierowany niedawno do Konferen­cji Samorządów Robotniczych. Realizacja tych zadań wymagać będzie mobilizacji caiej ponad 10-tysięcznej za­łogi. Istnieje bowiem potrzeba dalszego zwiększenia stopnia robót wyposażenio­wych na jednostkach przed wodowa­niem w celu dalszego skrócenia cykli budowy oraz wprowadzenia szeregu in­nych posunięć natury organizacyjnej i technologicznej. Foważną rezerwę stano­wi wprowadzona niedawno nowa, trw, blokowa metoda montażu siłowni stat­ku, dzięki której średni cykl budowy statku skrócono o ok. 2 miesiące. W cza­sie KSR podkreślono jednak, iż postęp ten rodzi nowe problemy. Dotyczy to szczególnie kooperantów, którzy nie na­dążają z dostawą niektórych urządzeń, głównie mechanizmów dla siłowni, a także silników głównych. (A) (PAP). Pomyślnymi rezultata­mi kończą realizację zadań stycznio­wych załogi kopalń węgla kamien­nego oraz hut żelaza i stali. Górnicy w styczniu br. dostarczą gospodarce dodatkowo przeszło 27 tys. ton węgla. Trzeba podkreślić, że w ciągu każdego dnia wydobywają oni około 28 tys. ton tego paliwa więcej niż w analogicznym okresie ub. roku. W około 101 proc. zreali­zowany zostanie również ustalony na styczeń br. plan wydajności pracy. Dodatkowa produkcja — to rezultat utrzymującego się wysokiego tempa pracy, nowych inicjatyw produkcyj­nych, technicznych i ekonomicznych, podejmowanych przez załogi w od­powiedzi na list Sekretariatu KC PZPR i Prezydium Rządu. Szczególnie korzystne efekty osiągnęły załogi: rybnickiego, ja­worznicko - mikołowskiego i kato­wickiego zjednoczenia przemysłu węglowego. Wśród kopalń zaś gór­nicy z: „Komuny Paryskiej“, „Siemia­nowic“, „Marcela“ i „Chwałowic“. Hutnicy także znacznie przekro­czyli styczniowe zadania. Wyprodu­kowano ponad plan: 8,5 tys. ton su­rówki żelaza, 11.600 ton stali, 5.400 ton wyrobów walcowanych oraz 350 km rur różnych typów i wymiarów. Wśród załóg hutniczych, które w tym roku realizują również zwięk­szone zadania produkcyjne, najle­piej pracowali w styczniu wielko­­piecownicy hut: im. Lenina, „Dzier­żyński“, „Bobrek“ i „Kościuszko“, stalownicy hut: „Pokój“, „Baildon“ i im. Lenina, załogi wydziałów wal­cowniczych hut: im. Lenina „Dzier­żyński“, „Baildon“, „Łabędy“ oraz rurowni hut: „Jedność“, im. Buczka i im. Lenina. Dziś w numerze: NA STR. 3 Ppor. Zbigniew Kozakie­wicz - SKACZĘ PIERW­SZY!.,. Kmdr pper. Stanisław Dzierżak - 0P „295" I JE­GO ZAŁOGA NA STR. 4 Ppłk Bogusław Kołodziej­czak - „BIAŁA KSIĘGA" NRF Edward Barszcz - U POD­STAW SOJUSZU POLSKO­­RADZIECKIEGO Karol Długockl - ŹRÓDŁA PRZEŁOMÓW NA STR. 5 CZOŁGIŚCI I GÓRNICY NA STR. 6 NA BUDOWIE TRASY ŁA­ZIENKOWSKIEJ - 0 ROK SZYBCIEJ... Zgon Marszalka Związku Radzieckiego Matwieja Zacharowa (A) MOSKWA (PAP). KC KPZR* Prezydium Rady Najwyższej ZSRR I Rada Ministrów ZSRR z głębokim żalem powiadomiły, że w pondedziaHl iek w wieku 74 lat, po ciężkiej ch»1 robie zmarł Marszałek Związku Ra* dzieckiego Matwiej Zacharów, wyś bitny wojskowy i jeden z zasłjłj żonych twórców Sił Zbrojnych ZSRR. aktywny uczestnik wojny domowej ) wielkiej wojny ojczyźnianej, członek KC KPZR, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR, dwukrotnie od* znaczony Orderem Bohatera Zwiąż* ku Radzieckiego. Prochy Marszałka Zacharowa spoczną na Placu Czerwonym pod murem kremlowskim. (Na str: 2 zamieszczamy życiorys Marszalka M. Zacharowa). Patryka Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej i Huta „Centrum" w ZąLkowkmh-Łosieniu pod patronatem młodzieży Kierunki działania ZMS po VI Zjeżdzie PZPR Plenum ZG ZMS * Bogdan Waligórski nowym przewodniczącym (A) (PAP). 31 stycznia br. obra­dowało w Warszawie plenum Zarzą­du Głównego ZMS poświęcone prze­dyskutowaniu węzłowych kierun­ków działania tej organizacji po VI Zjeżdzie Partii. Zarówno w referacie jak i w dy­skusji podkreślano, że pełna realiza­cja programu społeczno-gospodarcze­go rozwoju kraju nakreślonego na VI: Zjeżdzie Partii zależy również od przygotowania zawodowego i obywatelskiego oraz aktywności społecznej młodego pokolenia. Do najbliższych, zadań politycznych ZMS zaliczono: udział w kampanii wyborczej do Sejmu PRL, rozwija­nie aktywności młodzieży pracu­jącej, zwłaszcza robotniczej oraz po­pularyzację inicjatyw służących wy­korzystywaniu rezerw produkcyj­nych. Plenum przyjęło uchwalę precy­zującą główne zadania organizacji po VI Zjeżdzie Partii. Szczególną uwagę przykładać się bę­dzie do powszechnego i aktywnego udzia­łu członków organizacji, ponad 1.300 tys. dziewcząt i chłopców, w kampanii wy­borczej do Sejmu PRL. ' Kolejnym ważnym zadaniem ma być udział w realizacji programów podejmo­wanych przez załogi w odpowiedzi na list sekretariatu KC PZPR i Prezydium Rządu w sprawie dodatkowej produkcji wartości 20 mid zł. Polegać to będzie na doskonaleniu • socjalistycznego współza­wodnictwa, organizacji turnieju młodych mistrzów gospodarności i współzawodni­ctwa kół ZMS o tytuł „Kolekty­wu Pracy Socjalistycznej“. Przewiduje się rozwijanie wśród młodzieży turnieju młodych mistrzów techniki oraz ruchu oszczędności materiałów i surowców. Do doniosłych zadań zaliczono też spra­wy doskonalenia zawodowego. Przygo­towuje się m. in. akcję „kwalifikacje — stopień wyżej“. Obejmie ona przede wszystkim młodzież zatrudnioną w 163 objętych szczególną opieką KC PZPR zakładach przemysłowych. Można się również spodziewać dalszych inicjatyw w środowisku młodzieży uczą­cej się, zarówno szkolnej jak i studenc­kiej. Rozwijany będzie zwłaszcza ruch przodownictwa w nauce i pracy społecz­nej. Przyjęta przez plenum druga uchwala dotyczy objęcia patronatu na budowach fabryki samochodów małolitrażowych w Bielsku-Białej i Tychach oraz Huty Surowcowej w Ząbkowicach-Łosieniu. Przyspieszenie realizacji tych inwesty­cji to zadanie o ogólnokrajowej randze. Te nowe wielkie zakłady przemysłowe budowane będą w oparciu o najbardziej nowoczesną organizację i technologię, a ich produkcja odpowiadać ma naj­wyższemu standardowi. Uchwała przewiduje ogłoszenie ogólno­krajowego zaciągu młodych przodujących robotników, techników, inżynierów, pra­cowników służb pomocniczych do załóg budowlanych i produkcyjnych w Biel­sku-Białej, Tychach i Ząbkowicach-Ło­­siehiu. Mobilizacja sił ma być tu wielo­kierunkowa. Apele wystosowane zosta-r ją do organizacji ZMS w zakładach rea­lizujących dostawy- inwestycyjne, do młodych pracowników kolei i transportu drogowego o pomoc w szybkim dostar­czeniu na place budów materiałów i urządzeń. Zadaniem młodych naukow­ców i pracowników biur projektowych będzie rozwiązywanie różnorodnych problemów towarzyszących realizacji in­westycji takich jak m. in. projekty mie­szkań, placówek handlowych i usługo­wych, bazy socjalnej i wypoczynkowej. Wspólnie z zakładem doskonalenia za­wodowego opracowana ma być koncep­cja systemu kształcenia młodych kadr które będą na stałe pracować w tych zakładach. Można się również spodziewać, że na placach budów pojawią się junacy O- chotniczych Hufców Pracy, w okresie wakacji — młodzież szkolna i studencka, — a przez cały rok junacy hufców sta­cjonarnych. Członkowie ZMS obejmując kolejny, trudny patronat nad budowami prze­mysłowymi wierzą, że ich działalność będzie — podobnie jak ongiś budowa kombinatu im. Lenina i Nowej Huty — jeszcze .jedną piękną kartą w historii ruchu młodzieżowego Świadectwem pa­DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Saperzy pomogli Sekundy decydowały o uratowaniu ludzkiego życia (B) (Inf. wi.) Awaria w zakładach przemysłowych stała się przyczyną poparzenia kilku pracowników. Stan ich zdrowia wymagał natychmiasto­wego przewiezienia do jednego ze śląskich szpitali. Wezwano śmigłowiec . — karetkę pogotowia sanitarnego. Ale gdjie i jak wyląduje śmigłowiec w nocy? Cy­wilna służba zdrowia była bezradna. Lądowanie w warunkach gęstej za­budowy miasta nawet w warunkach dziennych stanowiłoby problem, cóż dopiero w- nocy? Z pomocą przyszło wojsko. Nie­wielki placyk w ciągu kilkunastu minut rbzświetliły potężne reflekto­ry zasilane z polowej elektrowni wojskowej.. Obsługujący ją żolnie­­rze-saperzy pobili chyba wtedy re­kord szybkości uruchamiania. Pod­czas inspekcji na pewno dostaliby za ten czas piątkę z plusem. Nadlatująca zielona ważka mogła ibezpiecznie osiąść na ziemi, zabrać ranne osoby i szybko ruszyć w po­wrotną drogę. Ludzie zostali urato­wani. Trud lekarzy-specjalistów mógł procentować dzięki ofiarnemu {wysiłkowi żołnierzy. sW, S.) „WOJSKO W OBIEKTYWIE” „PRZEPRAWĘ" - uwiecznił sierf. Henryk Furtak, P. Jaroszewicz przyjął J. Winiewicza i* związku z jego odejściem na emeryturę (A) (PAP). 31 stycznia br. prezes Rady Ministrów — Piotr Jarosze­wicz przyjął podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych — Józefa Winiewicza, w związku z jego odejściem na emeryturę. Pod­czas spotkania — Piotr Jaroszewicz udekorował J. Winiewicza Orderem Sztandaru; Pracy I klasy, nadanym przez Radę Państwa oraz podzięko­wał za wieloletnią pracę w polskiej służbie zagranicznej. Delegacja WRL w drodze do DRW (A) BUDAPESZT (PAP). W ponie­działek udała się. z oficjalną wizytą przyjaźni do Demokratycznej Repu­bliki Wietnamu węgierska delegacja partyjno-rządowa pod kierownic­twem członka Biura Politycznego KC WSPR i premiera WRL, Jenoe Focka. NIXON STORPEDOWAŁ POKOJOWY PLAN DRW Rzecznik delegacji DRW w Paryżu odsłania kulisy poufnych ■* O 2[ IX« O W UL vJ (A) PARYŻ (PAP). Rzecznik dele­gacji Demokratycznej Republiki vVietnamu na konferencji prasowej w Paryżu ujawnił w poniedziałek dziewięciopunktowy plan pokojo­wy, przedstawiony przez jego kraj w poufnych rozmowach ze stroną a­­mery kańską 26 czerwca 1971 r. Rzecznik stwierdził, że prezydent Nixon ogłaszając 25 stycznia br. treść poufnych rokowań złamał swe przyrzeczenia i spowodował szereg poważnych trudności w dalszych ro­kowaniach. W poniedziałek delegacja DRW na paryską konferencję w sprawie Wietnamu opublikowała następujące dokumenty: • pełny tekst 9-punktowego planu po­kojowego przedstawionego w trakcie pry­watnego spotkania z doradcą prezydenta Stanów Zjednoczonych — Kissingerem w dniu 26 czerwca 1871 r.; . S pełny tekst 7-punktowego planu po­­kojowego ajtijev RWF przedstawionego 1 lipca 1971 r. na paryskiej konferencji w sprawie Wietnamu; • pełny tekst 8-punktowego planu przedstawionego Demokratycznej Kepu- Dłice Wietnamu przez stany Zjednoczo­ne w czasie prywatnego spotkania w tmiu 11 października 1971 r.; © pełny tekst tego planu opublikowany 25 stycznia br. przez Biały Dom i przed­stawiony 27 stycznia r. na pa*ysKiej konferencji w .sprawie Wietnamu; • trzy pisma strony amerykańskiej i dwa pisma delegacji DRW, w wyniku których doszło cio anulowania prywatne­go spotkania w dniu 20 listopada 1971 r. między przedstawicielami tycn krajów. Komunikat opublikowany przez dele­gację DRW podkreśla, że postanawiając jednostronnie podać do publicznej wia­domości. treść prywatnych spotkań mię­dzy DRW a Stanami Zjednoczonymi, ad­ministracja -Nixona wykazała całą swoją obłudę i złamała podjęte przez obie stro­ny — zresztą ną prośbę USA — zobowią­zania zachowania tych rozmów w tajem­nicy. Oczywiście, że tego rodzaju postę­powanie — głosi dalej komunikat — mia­ło służyć określonym celom politycznym Nixona i zmierzało do wprowadzenia w błąd amerykańskiej i światowej opinii publicznej; w rok-u wyborczym. Celem takiego postępowania była chęć zrzucenia na DRW odpowiedzialności za impas w rokowaniach, podczas gdy rze­czywistość jest zupełnie inna. W tej sy­tuacji delegacja DRW na konferencję pa­ryską uznała za pożyteczne opublikowa­nie powyższych dokumentów by opinia publiczna mogła poznać prawdę. Podczas pokojowych rokowań w spra* wie problemu wietnamskiego rząd DRW wykazując stale swą dobrą wolę podkré­­sia, że rzeczą najważniejszą jest osiąg­nięcie pokojowego uregulowania proble­mu wietnamskiego na zasadzie gwaran­cji podstawowych praw narodowych lu­­uu wietnamskiego i że forma rokowań — posiedzenia publiczne, czy spotkania prywatne — nie mają większego znacze­nia. Wychodząc z, tego założenia — czyta­my dalej w komunikacie — rząd DRW przy peinej aprobacie TfiR RWP wyraził zgodę na żądanie strony amerykańskiej przeprowadzenia spotkań prywatnych* mających na celu uregulowanie proble­mu wietnamskiego. Komunikat stwierdza dalej, źe jeśli cho­dzi o problem Laosu i Kambodży stano­wisko DRW pozostało niezmienione: U&»& winny respektować Układy Genewskie z 1954 roku w sprawie Indochin i Układy Genewskie z 1962 r. w sprawie Laosu, za­przestać agresji i interwencji w krajach indochinskich, by narody tych krajów mogły same rozwiązać swoje sprawy. Komunikat delegacji DRW wyjaśnia da­lej sprawę anulowania prywatnego spot­kania między przedstawicielami DRW i USA w - dniu 20 listopada 197.1 r. 11 paź­­uzierriika lwi i', kisunger zaproponował przewodniczącemu delegacji DRW, min. Xuan Thuyowi i .specjalnemu doradcy tej delegacji, Le Due Tho spotkanie w dniu 1 listopada. W odpowiedzi strona wiet­namska zaproponowała termin 20 listopa­da, który został zaakceptowany. 17 listo­pada delegacja DRW podała stronie ame­rykańskiej, że Le Due Tho jest niedys­ponowany i nie może spotkać się z Kis­­singerem, w ustalonym terminie spotka się z nim min. X. Thuy. 19 listopada str o., na amerykańska anulowała jednakże to spotkanie. W odpowiedzi na pytania dziennikarzy, rzecznik delegacji DRW Nguyen Than Lę podkreślił, iż 9-punktowy plan pokojo­wy DRW i 7-punktowy plan TRR RWP w dwóch najistotniejszych podstawowych sprawach są identyczne — w kwestii wy­cofania wojsk amerykańskich i wojsk obozu amerykańskiego, doradców, eks­pertów i techników wojskowych, sprzętu DOKOŃCZENIE NA STR. 2 W Centralnym Ośrodku Szkolenia Ogólno wojsko wego Podwyższanie kwalifikacji fachowy^ kadry ZADANIEM PIERWSZOPLANOWYM (A) (Ofcsł. vvl.) Systematyczne podwyższanie kwalifikacji facho­wych kadry wojskowej średniego szczebla dowodzenia jest skutecznie i na bieżąco realizowane w Central­nym Ośrodku Szkolenia Ogólnowoj­­skowego. I chociaż placówka działa zaledwie dwa lata-, przeszkoliła już dość liczny zastęp oficerów • i chorą­żych nie tylko w profilu ogólno- Wojskowym, lecz także administra­cyjnym. Absolwenci COSO dzięki podwyższonym kwalifikacjom uzy­skali szanse awansu i jeszcze wy­dajniej pełnią służbę wojskową w jednostkach operacyjnych, w szkol­nictwie wojskowym oraz w systemie obrony terytorialnej. Poszczególne turnusy COSO dy­sponują obecnie dobrze rozbudowaną bazą materiałowo-szkoleniową odpo­wiadającą współczesnym wymaga­niom naszych sił zbrojnych, a co ważniejsze — obsadzone zostały przez wysoko kwalifikowaną kadrę wykładowców i wychowawców. O- statnio w ośrodku zakończył się na kursie chorążych administracji trzeci z kodéi turnus. Uczestniczyli w nim wyłącznie najlepsi, doświadczeni podoficerowie zawodowi (oczywiście DOKOŃCZENIE NA STR. 5

Next