Żołnierz Wolności, grudzień 1972 (XXIII/284-307)

1972-12-01 / nr. 284

1 stycznia 1973 r. wejdzie w życie reforma administracji na wsi Rada Ministrów uchwaliła akty wykonawcze do sejmowej ustawy (A) (PAP). Jak informuje rzecznik prasowy rządu — 30 listopada br. odbyło się posiedzenie Rady Ministrów, na którym, przy udziale prze­wodniczących Prezydiów Wojewódzkich Rad Narodowych, rozpatrzono i uchwalono komplet rozporządzeń wykonawczych do przyjętej w dniu poprzednim przez Sejm ustawy „O utworzeniu gmin i zmianie ustawy o radach narodowych'“. I tak uchwalono rozporządzenia Rady Ministrów w sprawach: zakresu działania naczelnika gmi­ny, organizacji i zadań urzędu gminy oraz niektórych spraw pra­cowniczych, zadań i uprawnień koordynacyj­nych Gminnych Rad Narodowych i naczelników gmin, przekazania niektórych spraw do właściwości naczelników gmin oraz Prezydiów Miejskich Rad Narodowych miast nie stanowią­cych powiatów i ich organów, zasad organizacji, zadań i wyna­grodzenia gminnej służby, rolnej, zasad i trybu wyboru, zakresu działania oraz obowiązków i praw sołtysa i podsołtysa, wynagrodzenia stale urzędują­cych członków Prezydiów Miej­skich Rad Narodowych miast nie stanowiących powiatów i Prezy­diów Dzielnicowych Rad Narodo­wych w miastach stanowiących powiaty, stanowisk, kwalifikacij i wyna­grodzenia pracowników Prezy­diów Miejskich Rad Narodowych miast nie stanowiących powiatów. Rada Ministrów uchwaliła rów­nież rozporządzenia wykonawcze wprowadzające zmiany granic nie­których województw, miast i powia­tów w związku z utworzeniem gmin i zniesieniem osiedli. Podjęto de­cyzję o zniesieniu powiatu woliń­skiego oraz o utworzeniu powiatu Świnoujście. To natychmiastowe niemalże uchwale­­nie przez rząd aktów wykonawczych do sejmowej ustawy było możliwe dzięki gruntownemu i wszechstronnemu przy­gotowaniu reformy organów władzy i administracji państwowej na wsi. Wy­razem tego było przekazanie Sejmowi PRL wraz z rządowymi projektami ustaw projektów aktów wykonawczych, co urno­żlliwiło parlamentowi pełny wgląd t w istotę przygotowywanej reformy oraz zajęcie stanowiska zarówno w sprawach ogólnych zasad reformy, jak i w spra­wach szczegółowych. Opinie, uwagi i wnioski posłów wyrażone podczas posie­dzeń sejmowych komisji, jak i w toku debaty generalnej, zostały uwzględnio­ne w ostatecznej wersji rządowych aktów wykonawczyń, bądź będą wyko­rzystane przy rozwiązywaniu praktycz­nych problemów w procesie wdrażania reformy. Podjęto decyzję o opublikowaniu w ,,Dzienniku Ustaw“ już w dniu 1 grud­nia br. jednolitego tekstu ustawy z dnia 25 stycznia 1858 r. o radach narodowych i aktów wykonawczych do tej ustawy. Ustawy sejmowe, jak i rządowe rozporządzenia wykonawcze do tych ustaw stwarzają podstawę prawną do wprowadzenia reformy w życie z dniem 1 stycznia 1973 r. Na posie­dzeniu Rady Ministrów zwrócono uwagę na potrzeby wzmożenia wy­siłków organizacyjnych wszystkich ogniw administracyjnych w celu zapewnienia organom władzy i ad­ministracji w gminach jak najlepsze­go startu do pracy. Rada Ministrów zatwierdziła wy­bór Stanisława Macha na stanowi­­sko przewodniczącego Prezydium WRN w Koszalinie. Wiec przyjaźni radziecki-węgierskiej w zakładach Czepel Przemówienia L. Breżniewa i J. Kadara (A) BUDAPESZT (PAP). Wielki wiec Z udziałem prawie 3 tys. osób zorga­nizowany w czwartek po południu w największym kombinacie metalurgi­cznym Budapesztu na wyspie Czepel, był najważniejszym punktem progra­mu czwartego dnia wizyty na Węg­rzech radzieckiej delegacji partyjno­­rządówej z Leonidem Breżniewem. Przybywających do wielkiej hali sportowej kombinatu, gości radziec­kich oraz towarzyszące im osobistoś­ci węgierskie z Janosem Radarem i Jenoe Fockiem, robotnicy przyjęli długotrwałą gorącą owacją. Po serdecznym powitaniu gości przez przedstawicieli kierownictwa kombinatu oraz po odegraniu hym­nów państwowych, zabrał głos Janos Kadar. (Skrót przemówienia — str. 2). Z kolei obszerne przemówienie wy­głosił Leonid Breżniew. (Skrót prze­mówienia —str. 2). Oba przemówienia przyjęto długo nie milknącymi oklaskami. Pożegnanie delegacji radzieckiej Zamieniło się w gorącą manifestację r.v7ui o 4-ni \xracfi orclrn-VpHy.iPPlcipi »» -------------------------* Wręczenie nominacji profesorskich w Belwederze (A) (PAP). 30 listopada w Belwe­derze odbyła się uroczystość wręcze­nia aktów nominacyjnych grupie nowo mianowanych profesorów wyż­szych uczelni z całego kraju. Pisma o nadaniu przez Radę Państwa tytu­łów naukowych, z rąk przewodni­czącego Rady Państwa Henryka Ja­błońskiego odebrało 11 nowych pro­fesorów zwyczajnych i 35 profeso­rów nadzwyczajnych. Zwracając się do nowo mianowa­nych profesorów przewodniczący Rady Państwa nawiązał do obrad plenarnego posiedzenia KC PZPR poświęconego sprawom młodego po­kolenia. Temat tego plenum — po­wiedział — należy do tych, które sercu każdego nauczyciela akade­mickiego powinny1 być jak najbar­dziej bliskie. Wkroczyliśmy w okres szczególnie dy­namicznego rozwoju naszej gospodarki i kultury. Mamy osiągnięcia przekracza­jące pierwotne zamierzenia planowe. Cały naród nabrał wiary w swe siły i możliwości. Na tej podstawie wytycza­my sobie ambitne perspektywy. Nie są one łatwe do osiągnięcia, ale niewątpli­wie możliwe, jeśli potrafimy zmobilizo­wać istniejące w narodzie siły, a wśród nich tak cenne i niczym niezastąpione jak energia młodych, ich coraz lepsze przygtowanie do pracy, ich coraz wyż­DOKONCZEN1E NA STR. 2 Pomyślne perspektywy felszegő rozwoje współpracy we wszystkich dziedzinach Spotkanie premierów Polski i NRD (A) (PAP). W czwartek 30 listopa­da na zaproszenie prezesa Rady Mi­nistrów PRL Piotra Jaroszewicza przebywał z przyjacielską wizytą w Poznaniu przewodniczący Rady Mi­nistrów NRD Willi Stopił. W czasie spotkania, które odbyło się w siedzibie Prezydium Rady Na­rodowej m. Poznńnia, premierzy do­konali wszechstronnej oceny stanu i perspektyw rozwoju dalszej współ­pracy między obu krajami. W godzinach wieczornych premie­rzy Piotr Jaroszewicz i Willi Stoph podpisali protokół z przeprowadzo­nych rozmów. (Komunikat o spotkaniu — na str. 2) -i, Po zakończeniu rozmów premie­rów Polski i NRD, rzecznik prasowy rządu PRL — Włodzimierz Janiurek oświadczył w rozmowie z dziennika­rzem PAP: Przyjacielskie spotkanie w Pozna­niu miało charakter roboczy i przy­niosło owocne wyniki. Przypadło ono na okres, kiedy łączące Polskę i NRD stosunki przyjaźni i wszech­stronnej współpracy osiągnęły nową. wyższą fazę rozwoju. Dały jej począ­tek decyzje podjęte w czasie spotka­nia pierwszych sekretarzy komitetów centralnych partii i premierów w 1971 i 1972 roku. Dzisiaj obaj premierzy mogli już z zadowoleniem ocenić bogaty i wy­mierny dorobek, a także pozytywne doświadczenia nagromadzone w toku realizacji nakreślonego programu rozwoju współpracy, ogarniającej wszystkie sfery życia. Szczególną satysfakcją i optymizmem napawa niezwykle szybki wzrost obrotów towarowych w 1972 roku. a także coraz śmielsze przechodzenie do wyższych form współpracy gospodarczej, czego wyrazem są wspólne przedsięwzięcia inwestycyjne. Cieszy również stały rozwój kooperacji przemysłowej, w której coraz ważniejsze miejsce zajmują wyroby przeznaczone • na zaspokojenie potrzeb rynku, zarów- I no Polski, jak i NRD. j Podjęte dzisiaj decyzje otwierają przed i tą ważną sferą gospodarczego wspóldzia- i łania nowe, rozległe perspektywy. Zja- I wiskiem jakościowo nowym w naszych i wzajemnych stosunkach, o historycznym j znaczeniu na dziś i na jutro, jest zapo­czątkowany/ w tym roku otwarty, bez- I paszportowy i bezwizowy ruch graniczny. Życie potwierdziło słuszność i donio­słość podjętej w swoim czasie przez przy­wódców obu krajów decyzji o otwarciu granicy. Jest zrozumiale, że tak szeroko za­­krojony proces — rzekłbym tir, mia­­rę dziejową — nie może przebiegać idealnie, bez żadnych trudności, wy­nikających np. z różnicy cen detali­cznych i obciążenia bilansu płatnicze­go jednej lub drugiej strony. Zwra­cali na to uwagę towarzysze Edward Gierek i Erich Honecker w swoich DOKOŃCZENIE NA STR. 2 'SU-Ł^l ^C. M20ŁNIEHZ UWOLNOŚCI GAZETA CODZIENNA WOJSKA POLSKIEGO NR 284 (6828) ROK XXIII (XXX; WARSZAWA, PIĄTEK 1 GRUDNIA 1972 R. CENA 50 GR iEEfl W Wojskach OPK bilans roku i nowe zadania Jakość i skuteczność działania decyduje o gotowości bojowej © 50 min zł do „banku 20 miliardów” o 20 min zł - wartość czynów społecznych (A) (INF. Wl.) W silach zbrojnych dokonuje się obecnie rocznego bilan­su osiągnięć we wszystkich dziedzinach życia wojska oraz wytycza nowe, wyższe niż dotąd zadania na rok następny. W Wojskach Obrony Powietrznej Kraju decydujący wpływ na proces szkolenia i całokształt przedsięwzięć w zakresie podnoszenia gotowości bojowej miała ofiarna praca i patriotyczna postawa stanów osobowych, dzięki której rok 1972 w wojskach tych zamknięto dodatnim bilansem we wszystkich dziedzinach szkolenia bojowego, działalności partyjno-politycznej i gospodarczej. Po­twierdziły to zarówno wyniki inspekc ji MON, jak i kontrole kompleksowe. W Wojskach Obrony Powietrznej Kraju podjęto w bieżącym roku wie­le różnorodnych przedsięwzięć szkole­niowych. które w końcowym efekcie stały się surowym sprawdzianem go­towości bojowej oddziałów i podod­działów. Między innymi udział w zor­ganizowanych latem zawodach lotnic­twa myśliwskiego o tytuł mistrza wałki powietrznej przyczynił się do znacznego podniesienia poziomu wy­szkolenia załóg lotniczych. Wysoko o­­cenicno także udział załóg lotnictwa myśliwskiego OPK w zawodach roz­poznania powietrznego. Bardzo dob­re wyniki osiągnęli artylerzyści, zaś pododdziały radiotechniczne uzyska­ły dalszy wzrost wskaźnika wykry­wania celów. Wysokim opanowaniem umiejętności specjalistycznych wyka­zały i się również wojska rakietowe pbdezas działań na poligonach. Szeroko zakrojony ruch przodow­nictwa i współzawodnictwa, w któ­rym przodującą rolę spełniają członkowie PZPR j Kół Młodzie­ży Wojskowej, przyczynił się do osiągnięcia lepszych wyników szko­leniowych. Wystarczy wymienić tyl­ko, że 43 proc. ogółu żołnierzy Wojsk OPK posiada cdzftakę „Wzo­rowego Żołnierza“, 38 — proc. to kla­sowi specjaliści, że 23 proc. zdobyło drugą specjalność wojskową, a 1/3 kluczy uzyskała zaszczytne miano KSS. Motoryczną silą wszelkich przed­sięwzięć szkoleniowych oraz ideo­­wo-wychowa-wczych były organizacje partyjne i KMW. inspirujące żołnier­skie kolektywy do wzmożonego Wy­siłku na rzecz umacniania dyscypli­ny i gotowości bojowej. Znalazło to swój wyraz również w powszechnym poparciu programu rozwoju społecz­no-gospodarczego kraju, nakreślone­go w uchwale VI Zjazdu PZPR. Żoł­nierze w stalowych mundurach wy­razili swoje poparcie dla programu partii wkładem 50 milionów złotych do „banku 20 miliardów“, realizu­jąc we własnym zakresie i własnymi siłami zadania inwestycyjne o cha­rakterze obronnym’, odciążając w ten sposób przedsiębiorstwa budowlano­­montażowe. Natomiast wartość czy* nów społecznych o charakterze pro­dukcyjnym,, wykonanych dla uczcze­nia tegorocznych ogólnokrajowych kampanii politycznych, wyraziła się kwotą 20 milionów zł. Zaś w akcji honorowego krwiodawstwa na rzecz wöjs’vfiwej' i społecznej służbv zdro­wia kadra, oraz żołnierze służby za­sadniczej przekazali honorowo nonad 3 tvs. litrów tego cennego, niczym nie zastąpionego leku. Kolejną dziedziną, w której Woj­ska Obrony Powietrznej Kraju przo­dują, jest aktywność i zaangażowanie kadry w ruchu wynalazczości i racjo­nalizacji. Zajęcie jednego z czołowych miejsc w Wojsku Polskim oraz przy­jęcie do praktycznej realizacji oraz upowszechniania 707 nowatorskich pomysłów jest potwierdzeniem, że dla tej działalności stworzono w jedno­stkach WOPK sprzyjający klimat. Wśród wyróżnionych projektów ra­cjonalizatorskich na szczególną uwa­gę zasługują m. in.: wniosek z dzie­dziny bhp. służący zwiększeniu bez­pieczeństwa lotu, którego autorami są: ppłk mgr ińż. Tadeusz Radwanek, ppłk Tadeusz Cholewka i ppłk Kazi­mierz Pala. Innym pomysłem jest trenażer szkoleniowy, którego auto­rzy: mjr mgr inż. Stanisław Witecki i kpt. mgr inż. Bronisław Piotrowicz zostali wyróżnieni w rozkazie mini­stra Obrony Narodowej. Również w tym roku komisja WiR przyjęła do praktycznego zastosowania w Woj­skach OPK mechanizm zaczepowy do zblocza wciągu, który pozwoli za­oszczędzić około 3,5 min zł. Wyraźny postęp w Wojskach OPK dokona! się również na odcinku ini­cjatyw i eksperymentów. 62 wnioski z dziedziny dowodzenia i zarządza­nia, szkolenia i wychowania, oraz gospodarki wojskowej rozpatrzyła komisja na szczeblu wojsk. Realiza­cja wielu z nich przyniosła już wy­mierne efekty nie tylko dla wojska lecz i gospodarki narodowej. M. in. wniosek płk. inż. Stanisława Obcza­­ka, polegający na zastąpieniu, impor­towanego sprzętu do transportu wew­­nętrznego—własn^m urządzeniem me­chanicznym, pozwoli zaosztzędzić około 2 min zł. Inne wnioski dotyczą zapewnienia stanom osobowym właś­ciwych warunków pracy, służby i szkolenia. Warto także podkreślić, że na wzrost gotowości bojowej jednostek DOKOŃCZENIE NA STR. 5 150 MILIONÓW ZŁ OD BART0SZ0WCÓW (B) Krakowski Pułk OT im. Bar­tosza Głowackiego w jubileuszowy, dziesiąty rok swego istnienia wcho­dzi z poczuciem dobrze spełnione­go obowiązku. Minione lata ofiar­nej, pełnej poświęcenia pracy i służby przynosiły gospodarce na­rodowej wymierne wartości. Prze­liczając wkład żołnierskiej pracy dla regionu i gospodarki narodowej na złotówki — należałoby okres ubiegłych 9 lat zbilansować kwotą 150 milionów złotych. Również i w tym roku ambitne zadania szkoleniowo-produkcyjne zamykające się sumą 14 milionów zł żołnierze Krakowskiego Pułku OT wykonali przed terminem w 105 proc., a do końca br. pragną „dorzucić“ jeszcze jeden milion złotych. Mieszkańcy' krakowskiego regio­nu dobrze znają trud i ofiarność bartoszowców — jak powszechnie nazywa się tych żołnierzy. Wszę­dzie tam, gdzie pilne potrzeby go­spodarki narodowej wymagały żoł­nierskiej pomocy, zawsze byli pierwsi. Nie zabrakło ich w dni grozy, gdy górskie rzeki zrywały mosty, śpieszyli na place budowy licznych inwestycji i( szlaków kole­jowych. To właśnie żołnierze Kra­kowskiego Pułku OT w ramach szkolenia specjalistycznego, wyko­nując określone zadania produkcyj­ne w 1972 roku, walnie pomogli budowniczym Huty im. Lenina przy wznoszeniu nowych obiektów, m. in. kolejnej stalowni i koksow­ni, pracowali przy rozbudowie i modernizacji węzłów kolejowych, remontując blisko 280 km szlaków komunikacyjnych na trasach: Kra­ków — Trzebinia, Płaszów — Pro­­kocim, Kraków — Tarnów czy Skawina — Oświęcim, budowali au­tostradę Kraków — Zakopane. lOtHliüí fdHI -sutm mmi To, że Skawińskie Zakłady Koncen­tratów Spożywczych będą rozbudowa­ne niemal na pół roku przed zaplano­wanym terminem, że 8 hal tuczami w Tomarowicach — każda na 230 sztuk pogłowia — zapewni odczuwalną popra­wę w zaopatrzeniu rynku w produkty rolno-spożywcze, również jest zasługą tegorocznych budowniczych w mundu­rach. Podwładni kpt. Mariana Swięcho­­wicza i mjr. Józefa Rożka spisali się tu na przysłowiowy złoty medal. Również dyrekcja Przedsiębiorstwa Przemysło­wego „Instal“ zawdzięcza żołnierskiej pomocy, że ciąg ciepłowniczy doprowa­dzający do podwawelskiego grodu wo­dę z elektrociepłowni w Łęgu zostanie ukończony o wiele szybciej niż przewi­dywał to harmonogram. Żołnierzom pochodzącym w większości z podhalańskich wsi służba w jednostce OT stworzyła szansę zdolbycia zawodu. Do cywila odchodzą jako wykwalifikowani tynkarze, murarze, betoniarze, spa­wacze, torowi, a nawet wielu DOKOŃCZENIE NA STR. 3 Wystawa „Atom w służbie człowieka” - w Pałacu Kultu.y i Nauki w Sałi Marmurowej Ogólny widok wystawy. (Zdjęcie „ŻW“ — Jan Zelman) W Kalejdoskopie Warszawskim na str. 6 piszemy o tej ekspozycji. Wicepremier M. Jagielski przybył na Węgry (A) BUDAPESZT (PAP). Na zapro­szenie przewodniczącego Krajowego Urzędu Planowania WRL, Imre Pardiego, przybył w czwartek 30 li­stopada do Budapesztu wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Państwowej Komisji Planowania przy Radzie Ministrów Mieczysław Jagielski. Towarzyszą mu pierwszy zastępca prze­wodniczącego Państwowej Komisji Pla­nowania — Kazimierz Secomski oraz gru­pa doradców. Celem pobytu M. Jagiel­skiego na Węgrzech jest omówienie aktualnych stosunków gospodarczych mię­dzy naszymi krajami, ze szczególny/m uwzględnieniem problematyki dotyczącej koordynacji planów na lata 1976—1980. Spotkanie St. Trepczyńskiego z W. Rogersem (A) WASZYNGTON (PAP). Prze­wodniczący Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, Stanisław Trepczyński, przybył do Waszyngto­nu. W czwartek spotkał się on tu z sekretarzem stanu USA Williamem Rogersem. ŻOŁNIERSKI REKONESANS iv Białymstoku (A) Białystok — w okresie międzywojennym jedno z najbardziej za­niedbanych pod względem socjalno-bytowym miast w Polsce — wyzwo­lony w lipcu 1944 roku przez Armię Radziecką prezentował się tragicznie: hitlerowcy wymordowali ponad 55 procent ludności, zniszczyli 80 proc. budynków, w tym całkowicie — i tak zresztą nieliczne — obiekty prze­­mysłowe. Z faktów tych trzeba zdawać sobie sprawę, oglądając to tęt­niące życiem ponad 160 tys. miasto, które imponuje nowoczesną zabudową, pięknymi osiedlami mieszkaniowymi. Miasto będące dużym ośrodkiem przemysłu włókienniczego, a także maszynowego, konstrukcji stalowych, drzewnego, spożywczego, skórzanego, itp. Miasto dwóch wyższych uczelni. Taki jest Białystok dziś, który w ramach już tradycyjnego zacieśnia­nia więzi ze społeczeństwem, a zwłaszcza z wielkoprzemysłową klasą robotniczą odwiedził ostatnio liczny zespół oficerów Głównego Zarządu Politycznego WP. W cią­gu dwudniowego pobytu w tym mieście oficerowie zapoznali się z problematyką nie tylko najwięk­szego -na Białostocczyźnie (i jedne­go z największych w kraju) zakła­du przemysłu bawełnianego „Fas­ty“, lecz także odbyli dziesiątki spotkań z załogami innych miejsco­wych fabryk i przedsiębiorstw, z pracownikami kluczowych instytu­cji i młodzieżą. Podczas tych spot­kań wygłosili wiele referatów i po­gadanek. I wszędzie, gdzie tylko pojawili się przedstawiciele wojska — wita­li ich serdecznie robotnicy i inte­ligencja, kombatanci i młodzież. Zwłaszcza na terenie kombinatu „Fasty“, gdzie pierwszego dnia po­bytu w Białymstoku, oficerowie spotkali się z załogą. Wysoką rangę tej imprezie nadało przybycie mi­nistra Przemysłu Lekkiego — Ta­deusza Kunickiego, który na wstę­pie zapoznał zebranych z dotych­czasowym dorobkiem i zamierze­niami resortu. Okazuje się, że prze­ciętnie co piąta złotówka w budże­cie rodzinnym obywateli naszego kraju wydawana jest na wyroby przemysłu lekkiego, a jego tego­roczne dostawy na rynek wew­nętrzny zanikną się sumą 127 m!d. złotych. W bieżącej pięciolatce naj­większą dynamikę wzrostu w,prze­myśle lekkim osiągną zakłady dzie­wiarsko-pończosznicze, zakłady produkujące dywany i chodniki oraz przemysł wełniany i jedwab­­niezy. Odpowiadając na liczne py­tania, minister m. in. wyjaśnił, że oprócz sukcesywnie rozwijającego się eksportu, import przemysłu lek­kiego osiągnie 10 młd. złotych i bę­dzie nadal wykazywał tendencję zwyżkową. Na rynku pojawi się DOKOŃCZENIE NA STR. 6 DZISIAJ 1 GRUDNIA w godzinach od 15.00 do 19.00 czynny jest pod numerami 334-48 i 330-37 redakcyjny „ZIELONY TELEFON“ przy którym dyżurują współautorzy nowych PRZEPISÓW UBIORCZYCH WOJSKA POLSKIEGO Na hasło „PRZEPISY MUNDUROWE“ wszystkie węzły łączności łączą na te numery POZA KOLEJNOŚCIĄ oficerów, podchorążych, elewów szkół wojskowych, żołnierzy służby zasadniczej z całego wojska. KORZYSTAJCIE Z ZIELONEGO TELEFONU Następne dyżury 7 i 12 grudnia Dziś w Polskim Radiu Program pt. „Rezultaty apelu o 20 miliardów” (A) (PAP) Polskie Radio nada Í grudnia wielogodzinny program in­formacyjny pod tytułem — „Re-* zultaty apelu o 20 miliardów“. Pro­gram ten będzie podsumowaniem podobnego programu nadanego 29 stycznia br. pod nazwą: „Szukamy 20 miliardów“. Program nadawany będzie w-godzinach 6.30—8.30, 12.10—* 12.45, oraz 20.10—21.00 w progr. I. Celem programu jest wszechstronni ne przedstawienie wyników inicja­tyw załóg fabrycznych w zakresie maksymalnego wykorzystania rezerw gospodarczych, celem dostarczenia na rynek i na eksport dodatkowej produkcji. W programie zaprezentowanych zosta­nie wiele zakładów. Reporterzy z Roz­głośni Centralnej oraz ze wszystkich roz­głośni wojewódzkich Polskiego Radia W pierwszym rzędzie skonfrontują deklara­cje załóg złożone podczas trwania pro­gramu w dniu 29 stycznia br. z aktual­nymi rezultatami. Jednocześnie w Roz­głośni Centralnej Polskiego Radia przyj­mowane będą zgłoszenia telefoniczne 1 telexowe od zakładów pracy, które bę­dą miały chęć zaprezentować na antenie Polskiego Radia swoje osiągnięcia w za­kresie realizowanej produkcji dodatko­wej. Zgłoszenia w trakcie trwania progra­mu można przekazywać telefonicznie Warszawa — 44-81-31 lub telexem — cen­trala Polskiego Radia 81-44-41. Przed 25-leciem Akademii Sztabu Generalnego Ścisła więź uczelni z warszawskimi zakładami pracy (A) (Inf. wl.). Jak już informowa­liśmy na łamach naszej gazety, 12 grudnia br. Akademia Sztabu Gene­ralnego im. gen. Karola Świerczew­skiego obchodzi srebrny jubileusz. Ta najstarsza wyższa uczelnia na­szych sił zbrojnych ma pokaźny do­robek i legitymuje się wybitnymi o­­siągnięciami nie tylko w dziedzinie kształcenia- wysoko kwalifiko­wanych kadr dowódczo-sztabo­wych. lecz także w zakresie badań naukowych, które wytyczają kie­runki rozwojowe współczesnej nau­ki wojennej i myśli wojskowej. Warto podkreślić, że . równolegle z doskonaleniem procesu dydaktycz­nego i naukowego zwracano na prze­strzeni całego minionego 25-lecia, szczególną uwagę na wzbogacanie form działalności wychowawczej, zmierzającej do pogłębiania uczuć patriotycznych i dojrzałości obywa­telskiej, zarówno kadry uczelni, jak i jej wychowanków. Przede wszy­stkim liczny zastęp pracowników dydaktyczno-naukowych, Komitet Uczelniany PZPR, aparat polityczny, szeroki aktyw partyjny i młodzieżo­wy są współtwórcami 25-letniego dorobku akademii. Do osiągnięć minionego okresu należy zaliczyć również ścisłe po­wiązanie procesu szkolenia z dzia­łalnością kadry i 'słuchaczy w życiu społeczno-politycznym zakładów pracy stolicy, a szczególnie dzielnicy Praga Południe. Utrzymywane na co dzień i ciągle rozwijające się kon­takty robocze ż władzami partyjny­mi i administracyjnymi terenu oraz z załogami zakładów pracy pozwala­ją wojskowym na prowadzenie współpracy w wielu płaszczyznach . społeczno-politycznego działania na zewnątrz. Inspirującą rolę odgry­wają tu Komitety Dzielnicowe PZPR oraz Komitet Uczelniany Partii. Dobrą tradycją jest m.in. aktyw­ny udział kadry w pracy dzielnico­wej instancji partyjnej, w niektó­rych ogniwach administracji, w Dzielnicowym Komitecie Frontu Jedności Narodu, ZBoWiD i TPPR. Sekretarz KU PZPR płk mgr Stani-X sław Wasil jest członkiem Plenum KD PZPR, á płk dypl. Jan Koniecz­­ny radnym Dzielnicowej Rady Na. roíiáwej. Oni, jak również szeroki akty-wT partyjny, biorą żywy udział w wielu akcjach społecznych i kam­­pańiach politycznych na terenie dzielnicy. Równie prężnie rozwija swoją działalność i utrzymuje kon­ DOKONCZENIE NA STR. 5 fj

Next