Żołnierz Wolności, lipiec 1975 (XXVI/154-180)

1975-07-01 / nr. 154

Dobro człowieka -nadrzędnym celem społeczno-gospodarczego rozwoju kraju Wystąpienia Edwarda Gierka i Piotra Jaroszewicza na plenarnym posiedzenia komisji Partyjno-Rządowej dla Unowocześniania Systemu Funkcjonowania Gospodarki i Państwa (A) (PÁP). W poniedziałek 30 czerwca w gmachu KC PZPR odbyto się plenarne posiedzenie Komisji Partyjno- Rządowej dla Unowocześniania Systemu Funkcjonowania Gospodarki i Państwa. W posiedzeniu udział wzięli: I se­kretarz KC PZPR — Edward Gierek i członek Biura Po­litycznego KC PZPR. premier Piotr Jaroszewicz. Obecni byli kierownicy wydziałów KC, wicepremierzy, szefowie re­sortów gospodarczych. W obradach uczestniczyli również naukowcy oraz działacze gospodarczy i państwowi. Posiedzenie to, prowadzone przez przewodniczącego ko­misji — czlonffa Biura Poli­tycznego, sekretarza KC PZPR — Jana Szydlaka, było kolej­nym roboczym spotkaniem aktywu kierowniczego organi­zacji gospodarczych, inicjują­cych wprowadzanie udoskona­lonych metod planowania i zarządzania, opartych na no­wych zasadach systemu eko­nomiczno-finansowego. Referat oceniający dotych­czasowe osiągnięcia i do­świadczenia w procesie uno­wocześniania systemu funk­cjonowania gospodarki i pań­stwa oraz zadania na najbliż­szy okres i problemy związa­ne z ich realizacją, przedsta­wił premier P. Jaroszewicz. Po referacie premiera Pio­tra Jaroszewicza rozpoczęła się dyskusja, w której zabrało glos kilkunastu mówców: dy­rektorów zjednoczeń, kombi­natów i przedsiębiorstw, na­ukowców i działaczy. W swoich wypowiedziach koncentrowali się oni wokół dwóch w zasadzie zagadnień. Pierwsze z nich — to przed­stawienie dotychczasowych e­­fektów pracy tych wielkich organizacji gospodarczych, które stosują już rozwiązania nowego systemu ekonomiczno­­finansowego. drugie — to wnioski nasuwające się po 2.5-rocznym okresie wdrażania zmodyfikowanych zasad dzia­łania. Wszędzie, w każdej jednost­ce inicjującej te nowe zasady lub w całej branży odnoto­wano znaczne postępy zarów­no' w zakresie tempa wzrostu produkcji i wydajności pracy, jak i wielu innych wskaźni­ków ekonomicznych. Uzyska­ne rezultaty — dodajmy — są lepsze niż średnio w całym krajowym przemyśle. Wyni­kami takimi legitymuje się np. Zjednoczenie Przemysłu Farmaceutycznego „Polfa”, Kombinat Techniki Świetlnej „Połam”, Zakłady Przemysłu Cukierniczego „22 Lipca”, Kombinat Rafineryjny i Pe­trochemiczny w Płocku, wiele przedsiębiorstw' przemysłu chemicznego, gospodarki mor­skiej i in. Jakie są tego główne źród­ła? Na czołowe miejsce wy­sunięto znacznie skuteczniej­sze systemy motywacyjne w organizacjach gospodarczych, pracujących według nowych zasad. Stworzone zostały m. in. silne zachęty, sprzyjające szybkiemu rozwojowi techni­ki i innowacji produkcyjnych. Jednocześnie oparto się na o­­biektywnym postępie (a nie na relatywnym — w stosunku do ustalonych zadań) oraz przyjęto zasadę, że wysokość DOKOŃCZENIE NA STR. 3 Przemówienie I sekretarza KC PZPR EDWARDA GIERKA - str. 2 Referat prezesa Rady Ministrów PIOTRA JAROSZEWICZA str. 2-3 Odprężenie w stosunkach radziecko-amerykańskich w interesie światowego pokoju Spotkanie delegacji Senatu USA w Kadzie Najwyższej ZSRR • Przemówienie M. Suslowa (A) MOSKWA (PAP). W po­niedziałek w Radzie Najwyż­szej ZSRR odbyło się spotkanie deputowanych do parlamentu radzieckiego z członkami dele­gacji Senatu USA, na której czele stoją senatorowie Hubert Humphrey i Hugh Scott. Spot­kanie otworzył przewodniczący Rady Narodowości Rady Naj­wyższej ZSRR, Witalij Ruben. Następnie przemawiał Hubert Humphrey. Stwierdził on, że na Stanach Zjednoczonych i Związku Ra­dzieckim spoczywa szczególna odpowiedzialność za stworze­nie warunków sprzyjających zapewnieniu pokoju i bezpie­czeństwa na świecie. Naszym wspólnym zadaniem — kontynuował senator — jest dal­sze osłabienie napięcia i przyczy­nianie sie do lepszego wzajemne­go zrozumienia. Najważniejsze za­danie USA i ZSRR — powiedział Fi. Humphrey — polega na osią­gnięciu porozumienia o ustanowie­niu kontroli nad hronią nuklear­ną 1 — miejmy nadzieje — o re­dukcji jej zapasów. Na spotkaniu przemawiał przewodniczący Korńisji Spraw Zagranicznych Rady Związku Rady Najwyższej ZSRR, Mi­chaił Susłow. Wyraził on opi­nię, że obecną wizytę senato­rów amerykańskich można traktować jako jedno z logicz­nych następstw ogólnego u­­zdrowienia atmosfery stosun­ków radziecko-amerykańskich, w których w ciągu ostatnich lat zaszły ważne, pozytywne zmiany. Zmiany te — jak są­dzimy — są nie tylko ważnym elementem ogólnego procesu odprężenia, lecz także wywar­ły i nadal wywierają pozytyw­ny wpływ na całą sytuację międzynarodową. Ważną rolę w dziedzinie po­lepszania i rozwijania stosun­ków między ZSRR a Stanami Zjednoczonymi — kontynuo­wał M. Susłow — odgrywają bezpośrednie, osobiste kontak­ty ich przywódców, dające możliwość rzeczowego omó­wienia spraw z zakresu sto­sunków dwustronnych i palą­cych problemów międzynaro­dowych. Obecnie świat wkracza w odpo­wiedzialny okres, w którym na pierwszy plan wysuwa się zada­nie wcielania w życie zasad poko­jowego współistnienia i wzajemnie korzystnej współpracy; Jednakże proces teu nie przebiega gładko. Trzeba przełamać gwałtowny opór przeciwników odprężenia, w tym także tych, którzy głosząc się zwolennikami pokoju, w rzeczywi­stości zmierzają do wskrzeszenia polityki „zimnej wojny”, wzywają do przyspieszenia wyścigu zbro­jeń, do podejmowania wrogich ak­tów wobec krajów socjalistycz­nych, Odprężenie możo i powin­no zostać bardziej pogłębione. Od­nosi się wrażenie — kontynuował mówca — iż ostatnio przeciwnicy odprężenia w USA zaktywizowali swą działalność. Usiłują oni do­wieść, że odprężenie Jest korzystne tylko dla Związku Radzieckiego. Ze USA i inne kraje Zachodu nie mają z niego żadnych korzyści. Bez względu na różnice przeko­nań ideologicznych, pokój Jest niewątpliwie jednakowo potrzeb­ny wszystkim narodom — powie­dział Susłow. Następnie M. Susłow mówił o znaczeniu porozumień mię­dzy ZSRR a USA w dziedzi­nie ograniczenia zbrojeń stra­tegicznych i likwidacji nie­bezpieczeństwa wojny nukle­arnej. Następnie mówca poruszył spra­wę układu między ZSRR a USA o ograniczeniu podziemnych doś­wiadczeń z bronią nuklearną, pod­kreślając, że Związek Radziecki domagał się dalej idącego porozu­mienia na ten temat. ZSRR — po­wiedział M. Susłow — ratyfikował ten układ, jeśli chodzi jednak o stronę amerykańska, to dotychczas nie rozpoczęła ona postępowania ratyfikacyjnego, wiążąc tę sprawę z rozwiązaniem problemu podziem­nych wybuchów nuklearnych w celach pokojowych. M. Susłow podkreślił wielkie znaczenie, jakie ZSRR przywiązuje DOKOŃCZENIE NA STR. 3 Członek partii to wykształcony marksista (Od kor.). Jednym z głów­nych zadań organizacji par­tyjnej w wojsku jest kształto­wanie świadomości i postawy politycznej żołnierzy — człon­ków partii. Mówiono o tym na konferencji, w czasie której dokonano podsumowania rocz­nej pracy nad podnoszeniem wiedzy marksistowsko-leni­nowskiej w ramach prowadzo­nego szkolenia partyjnego w Wojskach OPK. Podstawową formą szkole­nia partyjnego były zajęcia prowadzone w kołach studio­wania wiedzy o partii Na poszczególnych wydzia­łach Wieczorowych Uniwersy­tetów Marksizmu-Leninizmu objęto studiami liczną rzeszę aktywu partyjnego, młodzieżo­wego i społecznego. W roku szkolnym 1974/75 dyplomy u­­kończenia studiów na WUML otrzymało ponad tysiąc żołnierzy i pracowników cywilnych oraz członków ich rodzin w jednostkach i gar­nizonach WOPK. Na wydziałach podstaw marksizmu-leninizmu zorga­nizowano i prowadzono roczne studium wiedzy o partii. W tej formie szkolenia uczestni­czyło wiele zespołów'. Prefero­wanymi kierunkami studiów WUML były: filozoticzno-so­­ejologiczny i religioznawczo­­etyczny. Oba te kierunki cie­szyły się duża popularnością i ukończyła je liczna grupa słu­chaczy. Prowadzone były rów­nocześnie studia na innych wydziałach, takich jak: eko­nomiczny, nauk politycznych i wojskowych oraz podstaw marksizmu-leninizmu. DOKOŃCZENIE NA STR. 5 Głęboka i konstruktywna wymiana poglądów Prezydent Francji o ruzmnwach i E. Gierkicm (A) PARYŻ (PAP). W po­niedziałek prezydent Valery Giscard d’Estaing wygłosił te­lewizyjne przemówienie do narodu, w którym omówił sy­tuację gospodarcza i politycz­ną Francji. Nawiązując do swojej wizy­ty w Polsce prezydent Francji stwierdził, że jego niedawne rozmowy z I sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem mogą stanowić przykład „głę­bokiej i konstruktywnej wy­miany poglądów” miedzy przywódcami państw o od­miennych ustrojach społecz­nych. święta narodowe Republiki Burundi i Kanady Depesze gratulacyjne z Polski (A) (PAP). Z okazji święta narodowego Republiki Bu­rundi, przypadającego w dniu 1 lipca, przewodniczący Rady Państwa Henryk Jabłoński wystosował depeszę gratula­cyjna do prezydenta republi­ki generała Michela Micom­­bero. (A) (PAP). Z okazji święta narodowego Kanady, przypa­dającego w dniu 1 lipca, przewodniczący Rady Pań­stwa Henryk Jabłoński wys­tosował depeszę gratulacyjną do gubernatora generalnego Kanady Jules Legera. Má, ŻOŁNIERZ W WOLNOŚCI GAZETA CODZIENNA WOJSKA POLSKIEGO^ .................... UKAZUJE SIĘ OD DNIA 12 CZERWCA 1943 ROKU " 1 1 NR 154 (7620) ROK XXV! (XXXIII) WARSZAWA, WTOREK 1 LIPCA 1975 R. WYD. A CENA 50 GR Ideologiczna wspólnota - źródłem przyjaźni polsko-radzieckiej Przyjacielska wizyta Henryka Jabłońskiego w ZSRR (A) (PAP). 30 czerwca br. przewodniczący' Rady Pań­stwa, członek Biura Politycz­nego KC PZPR Henryk Ja­błoński udał się z przyjaciel­ską wizytą do Związku Ra­dzieckiego — na zaproszenie przewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej ZSRR Niko­łaja Podgórnego i z oficjalną wizytą do Mongolskiej Repu­bliki Ludowej — na zaprosze­nie przewodniczącego YVielkie­­go Churału Ludowego Mongol­skiej Partii Ludowo-Rewolu­­eyjnej Jumdżagijna Cedenba­­ła ’ Na lotnisku w Warszawie przewodniczącego Rady Pań­stwa z małżonką żegnali: I se­kretarz KC PZPR — Edward Gierek, prezes Rady Ministrów — Piotr Jaroszewicz, członko­wie Biura Politycznego i Se­kretariatu KC PZPR, Rady Państwa i Prezydium Sejmu PRL. Obecni byli: ambasador ZSRR w Polsce — Stanisław Piłotowicz i charge d’affaires a.i. MRL w Polsce — Rincigiin Batżew. Po przylocie na reprezen­tacyjne lotnisko Wnukowo, udekorowane barwami naro­dowymi Polski i ZSRR, do­stojnego gościa i towarzy­szące mu osoby serdecz­nie powitał Nikołaj Podgórny. W uroczystości powitania wzięli również udział: przewo­dniczący Prezydium Rady Naj­wyższej RFSRR, zastępca prze­wodniczącego Prezydium Rady Najwyższej ZSRR — Michaił Jasnow, sekretarz Prezydium Rady .Najwyższej ZSRR — Michaił Georgadze, wiceminis­ter Spraw Zagranicznych ZSRR — Nikołaj Rodionow, zastępca kierownika Wydziału KC KPZR — Gieorgij Szach­­nazarow i inne osobistości. O- becny był ambasador PRL w ZSRR — Zenon Nowak wraz z pracownikami dyplomatyczny­mi ambasady polskiej w Mos­kwie. W godzinach popołudnio­wych członek Biura Politycz­nego KC PZPR, przewodniczą­cy Rady Państwa — Henryk Jabłoński złożył wieńce u stóp Mauzoleum Włodzimierza Le­nina oraz na Grobie Nieznane­go Żołnierza. W ceremonii u­­czestniczyli sekretarz Prezy­dium Rady Najwyższej ZSRR -- Michaił Georgadze, wicemi­nister Spraw Zagranicznych ZSRR — Nikołaj Rodionow oraz inne osobistości radziec­kie. Obecne były osoby towa­rzyszące Henrykowi Jabłoń­skiemu oraz ambasador PRL w ZSRR — Zenon Nowak. Następnie na Kremlu odby­ła się uroczystość wręczenia przewodniczącemu Rady Pań­stwa PRL, H. Jabłońskiemu, Orderu Przyjaźni Narodów, przyznanego przez Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Aktu dekoracji dokonał członek Biu­ra Politycznego KC KPZR, przewodniczący Prezydium Ra­dy Najwyższej ZSRR — Niko­łaj Podgórny, podkreślając, iż odznaczenie to nadane zostało wybitnemu polskiemu mężowi stanu i działaczowi partyjne­mu za zasługi dla rozwoju bra­terskiej przyjaźni i wszech­stronnej współpracy między Związkiem Radzieckim a PRL. „Wasza droga życiowa, to­warzyszu Jabłoński — mówił N. Podgórny — jest drogą prawdziwego patrioty, interna­cjonalisty, który oddał wszyst­kie swe siły i całą wiedzę w służbę ojczyźnie i narodowi, sprawie zbudowania socjaliz­mu w Polsce i umocnienia wspólnoty socjalistycznej. Niedawno cała postępowa ludzkość obchodziła 30 rocznicę rozgromienia faszyzmu w dru­DOKOŃCZENIE NA STR. 3 'Powitanie na moskiewskim lotnisku. Z lewej — N. Podgórny. (Foto CAF — Moroz) Nie ma kanikuły na poligonach i placach ćwiczeń Żeby szkolenie dawało wyższe efekty Gościliśmy ostatnio na jednym z poligonów Warszawskie­go Okręgu Wojskowego. Byliśmy w obozowiskach, na strzel­nicach piechoty, czołgowiskach, strzelnicach artyleryjskich i czołgowych. Poligon przypomina ogromny kombinat, w którym ludzie pracują na trzy zmiany. Czołgiści strzelali w dzień, wieczorem obsługiwali sprzęt, w nocy też strzelali lub mieli zajęcia taktyczne. Podobnie rzecz się miała z piechotą, łącznościowcami, chemikami i artylerią. W obozowiskach przebywa tylko służba dyżurna i ci, którzy nabierają sił do wykonywania nowych zadań szkoleniowych. O sukcesach jednak decydu­je nie tylko doskonale wyszko­lenie żołnierzy, dla których poligon jest sprawdzianem po­siadanych umiejętności. Istot­na jest baza szkoleniowa odda­na do dyspozycji jednostek. Dlatego też odwiedziliśmy komendanta poligonu oraz jed­nego z kierowników strzelnic. Oto co nam powiedzieli: Komendant poligonu: — Staramy się stworzyć jednost­kom przybywającym na poli­gon takie warunki, które po­zwalałyby jak najwięcej czasu pizeznaczyć na szkolenie żoł­nierzy. Jednostki tu przebywa­jące otrzymują od nas namio­ty, łóżka, pościel, opał. Dopro­wadzamy do obozowisk wodę i prąd elektryczny. Przystępuje­my do budowy nowych inter­natów dla kadry zawodowej. Dowódcy jednostek nie muszą się martwić o materiałowe za­bezpieczenie zajęć taktycznych czy wszelkiego rodzaju strze­lać. Poligonowe warsztaty ca­łymi dniami robią tarcze, makiety pozorujące nieprzy­jacielskie środki ogniowe i transportowe. W tej chwili DOKOŃCZENIE NA STR. 5 Poligon najlepszym, sprawdzianem umiejętności żołnierzy. (Foto „ZW" — Józef Fil) Gustav Husak przyjął dowództwo Układu Warszawskiego (A) PRAGA (PAP). Sekre­tarz generalny KC KPCz, prezydent CSRS, Gustav Hu­sak przyjął w poniedziałek naczelnego dowódcę Zjedno­czonych Sił Zbrojnych państw­­stron Układu Warszawskie­go, marszałka Związku Ra­dzieckiego, Iwana Jakubow­skiego oraz szefa Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego, gen. armii S. Sztemienkę, którzy przebywają z krótką wizytą w Czechosłowacji. OHP z pomocg kolei (A) (PAP). Wiele wysiłku wy masuj 4 prace związane z nnowii­­cją urządzeń kolejowych w obrę­bie malaszewickiego węzła »*KP. IV tym roku z pomocą .olei po­spieszyli Junacy z OHP. Hufiec, który rozpoczął osram i o pracę w Małaszewiczach, iiezy 120 dziewcząt I chłopców. Praca juna­ków będzie przede wszystkim po­legać na wymianie podkładów ko­lejowych. Organizatorzy hufca za­dbali o właściwe warunki zakwa­terowania, wyżywienia i wypo­czynku młodzieży. Minister Obrony Narodowej gen. armii W. Jaruzelski przyjql dowódców Floty Bałtyckiej ZSRB i Lądowej Marynarki NRD (A) W dniu „30 czerwca br. członek Biura Politycznego KC PZPR, minister Obrony Narodowej gen. armii W. Ja­ruzelski przyjął dowódcę Flo­ty Bałtyckiej ZSRR. admirała W. W, Michajlina i dowódcę Ludowej wraiyrrarW' Wojennej NRD wiceadmirała W. Ehma, którzy na czele zespołów krętów zaprzyjaźnionych flot składają w Polsce wizytę z o­­kazji 30-lecia Marynarki Wo­jennej PRL. Obydwu dowód­com towarzyszyli ich zastępcy wiceadmirał N. J. Szablikow.. i kontradmirał G. Kutschen­bauch. spotkaniu ‘ućzestlUćzył szef Sztabu Generalnego WP, wiceminister Obrony Narodo­wej gen. broni F. Siwicki oraz zastępca szefa GŻP~~W P gen. bryg. A. Żyto. Obecny byt dowodcá Mary­narki WöJatHSj-HPftfi'wicead­­mirał L. Janczyszyn wraz ze swoim zastępc5~kmdr. L. Dut­­kowskim.___ ObeTm byli również atta­ches wojskowi, morscy i lot­niczy w Polsce: ZSRR — pik W. Korżenkow i NRD — ppłk B. Grahl.' Spotkanie przebiegło w ser­decznej i przyjacielskiej at­mosferze. Minister Spraw Wewnętrznych gen. bryg. Stanisław Kowalczyk promował absolwentów Wyższej Szkoły Oficerskiej im. gen. Franciszka Jóźwiaka-Witolda Po raz pierwszy w tym ro­ku mury Wyższej Szkoły Ofi­cerskiej Milicji Obywatelskiej im. gen. Franciszka Jóźwiaka- Witolda opuścili absolwenci z dyplomem ukończenia wyż­szych studiów zawodowych. Kadry Milicji Obywatelskiej wzbogaciły się o nowy zastęp młodych i zdolnych oficerów, gotowych do realizacji trud­nych i odpowiedzialnych za­dań w zakresie utrzymania bezpieczeństwa . 1 porządku publicznego. Wiedza, jaką wy­nieśli ze szkoły oraz ukształ­towane cechy osobowe oficera Milicji Obywatelskiej będą służyć ochronie porządku bezpieczeństwa obywateli. Uroczystości promocyjne zaszczycili swoją obecnością: zastępca członka Biura Poli­tycznego KC PZPR minister Spraw Wewnętrznych gen. bryg. Stanisław Kowalczyk, kierownik Wydziału AdirimP' stracyjnego KC PZPR Teodor Palimąka oraz gospodarze zie­mi olsztyńskiej i miejscowych władz partyjnych i admini­stracyjnych. DOKOŃCZENIE NA STR. 5 Gen. bryg. Stanisław Kowalczyk promuje najlepszych: ppor. Eugeniusza Kazienko, ppor. Józefa Lewandowskiego i ppor. Sta­nisława Stefanowicza. (Foto „ZW“ — J. Fil) Mechanizacja i paletyzacja -to szybszy transport zaopatrzenia PeWitDDW: przedstawiciel Marynarki Wojennej kmdr por. WACŁAW RZĄD — Aby jednostki i zespoły okrętów Marynarki Wojennej mogły realizować swoje bie­żące zadania szkoleniowe mu­szą być systematycznie zaopa. trywane w duże ilości różnego rodzaju materiałów. Istnieje również potrzeba szybkiego zaopatrywania okrętów róż­nych typów w wielu miej­scach bazowania. Wymaga to coraz doskonalszej organizacji systemu zaopatrzenia. Sprzyja temu mechaniza­cja... — Właśnie! Wysoki stopień zmechanizowania prac prze­ładunkowych, a także palety­­zacja zmagazynowanych to­warów, w sposób decydujący przyspieszają zaopatrzenie, a przy tym sprzyjają utrzymy­waniu wzorowego porządku. Te zalety spowodowały wpro­wadzenie w Marynarce Wo­jennej już' niemal powszech­nie paletowego systemu skła­dowania, transportu i przeła­dunku żywności, uzbrojenia i innego sprzętu. Wiązało się to naturalnie z dużymi nakła­dami pracy, które umożliwiły odpowiednie przystosowanie bazy magazynowej i nagro­madzenia środków transpor­ts wo-przeładunkowycb dla wprowadzenia zmechanizowa­nych przeładunków. • Kiedy rozpoczęto te pra­ce? — Już w 1965 roku z inicja­tywy dowództwa Marynarki Wojennej zorganizowano przy służbach kwatermistrzowskich etatową komórkę organizacyj­ną. W latach następnych w składnicach, jednostkach Ma­rynarki Wojennej przepro­wadzono próby możliwości wprowadzenia i przydatności pod względem wojskowym i ekonomicznym paletowego składowania, transportu i przeładunku. W wyniku prze­prowadzonych badań i do­świadczeń wybrano kierunki najbardziej ekonomiczne i po­wyższy system wprowadzano kolejno w różnych służbach. Ostatni okres poświęcono na pełne zmechanizowanie proce­sów przeładunkowych i pale­­tyzacji zaopatrzenia stanowią­cego zapasy wyjściowe. Zosta­ły one w pełni spaletyzowane, co wymagało zaopatrzenia składnic i magazynów jednos­tek w niezbędny sprzęt i od­powiednią liczbę palet. • Jakie są tego efekty? — Przeprowadziliśmy w ubieg­łym roku konkursowy przegląd w zakresie zasad przechowywania I rozśrodkowywania materiałów i zapasów połączony z oraktycznym wyprowadzeniem poza tereny sta­cjonowania składnic. Wykazał on, że w wyniku wprowadzenia pale­towego systemu składowania, transportu i przeładunku uzyska­no znaczne efekty rzutujące na wzrost gotowości bojowej, dające duże oszczędności ekonomiczne. Przede wszystkim znacznie polep­szyła się organizacja 1 technolo­gia rozśrodkowywania zapasów, skrócono o połowę czas transpor­tu, zmniejszono dwukrotnie liczbę osób zatrudnionych przy tej pracy i wyeliminowano ciężką pracę fi­zyczną Dodatkowym efektem pa­­letyzacji jest wygospodarowanie pewnych rezerw powierzchni ma­gazynowej Co się robi obecnie? — W celu pełniejszego wy­korzystania posiadanego DOKOŃCZENIE NA STR. 5

Next