Zycie Warszawy, listopad 1956 (XIII/262-288)

1956-11-01 / nr. 262

... ______________________ .____________________________ŻYCIE WARSZAWY_________ Btr- 8 Angielsko - francuska akcja zbrojna przeciw Egiptowi (A) DOKOŃCZENIE ZE STR. ] ’do studentów o natychmiastowe sta­wienie się do oddziałów Narodowej Armii Wyzwoleńczej. Agencja United Press pedała, że prezydent Nasser wysiał do pre­zydenta Eisenhowera, prezydenta Tito, prezydenta Sukarno, premie­ra Bulganina i premiera Nehru identycznej treści listy, w których informuje ich o sytuacji na Bli­skim Wschodzie. W Indiach, Jordanii, Libanie i Syrii DELHI (PAP). Rzecznik rządu hin­duskiego oświadczył 31 ub. m., że rząd jego uważa atak Izraela na Egipt i ultimatum francusko-brytyj­­skie za sprzeczne z uchwałami kon­ferencji w Bar.dungu, pogwałcenie Karty NZ“. za „rażące Rzecznik dodał, iż zdaniem rządu Indii „agre­sja ta może mieć daleko idące kon­sekwencje w Azji i Afryce, a nawet może doprowadzić do wojny na szer­szą skalę“. Ż Ammanu donoszą, że rząd jor­­dański ogłosił powszechną mobiliza­­eie. LONDYN (PAP). W Litanie wpro­wadzony został stan wyjątkowy. Pre­mier Libanu stwierdził na posiedze­niu parlamentu, że Liban gotów jest wypełnić swoje zobowiązania wobec Egiptu, wynikające z paktu zbioro­wego bezpieczeństwa krajów arab­skich. MOSKWA (PAP). Rząd syryjski ogłosił stan wyjątkowy w kraju w związku z napaścią wojsk izraelskich na Egipt. Dekret o stanie wyjątko­wym głesi, że premier Sabri Assałi powołany został na stanowisko gu­bernatora wojskowego. NOWY JORK (PAP). We wspól­nym oświadczeniu przedstawicieli krajów Azji i Afryki w ONZ, opu­blikowanym w związku z akcją Fran­cji i Anglii w strefie Suezu, pod­kreśla się, że „ultimatum francusko­­brytyj.skie wobec Egiptu jest prze­jawem imperialistycznych tendencji obu mocarstw zachodnich“. KAIR (PAP). Min. spraw zagr. Izraela, pani Golda Meir oświadczy­ła, komentując zgodę swego kraju na przyjęcie ultimatum francusko - brytyjskiego, że Izrael zaakceptuje warunki zaproponowane przez Fran­cję i W. Brytanię jedynie w wypad­ku przyjęcia ich również przez Egipt. Jak wiadomo, rząd egip-ki odrzu­cił we wtorek ultimatum francusko­­brytyjskie. NOWY JORK (PAP). Premier Ka­nady Laurent ośwjadczyj, że Kana­da wstrzymuje dostawę broni dla Izraela. Zwołał on nadzwyczajne po­siedzenie gabinetu dla omówienia sy­tuacji na Bliskim Wschodzie. Propozycja zwołan:a nadzwyczajnej sesji Zgromadzenia Ogólnego NZ NOWY JORK (PAP). Hammsrs­­kjoeld odbył z delegatem USA w ONZ Lodgem rozmowę na temat zwołania nadzwyczajnej sesji Zgro­madzenia Ogólnego NZ w związku z wydarzeniami na Bliskim Wscho­dzie. Agencja UP podkreśla, że posunię­cia W. Brytanii i Francji W sttefie Kandu Sueskiego oraz ich weto w Radzie Bezpieczeństwa „wystawiły na ciężką próbę ścisły sojusz trzech wielkich mocarstw i wywołały naj­większy po drugiej wojnie światowej kryzys dyplomatyczny“.. Zdaniem ko­mentatora agencji, stanowisko dele­gata jugosłowiańskiego w Radzie Bezpieczeństwa, Brileja, który wy­sunął podczas posiedzenia Rady kon­cepcję zwołania nadzwyczajnej sesji Zgromadzania Ogólnego, podziela większość państw należących do ONZ. Sekretarz generalny ONZ odbył także rozmowę z przedstawicielem Jugosławii Brilejem. Oczekuje się, że decyzja w sprawie zwołania se­sji nadzwyczajnej zapadnie na po­siedzeniu Rady Bezpieczeństwa w nocy z środy na czwartek. Krytyka Edena w Izbie Gmin LONDYN (PAP). W środę po połud­niu, wśród wielkiego napięcia, rozpo­częło się posiedzenie Izby Gmin, po­święcone wydarzeniom na Bliskim Wschodzie. Wchodzącego na trybunę premiera Edena powitały oklaski z ław konser­watystów i okrzyki „do dymisji!“ — z ław labourzystowskich. Na wstępie złożonej deklaracji pre­mier Eden usiłował uE.praw.edl-wić użycie przez Anglię weta w Radzie Bezp.eczenstwa w projektem rezolucji głosowaniu nad amerykańskiej. Eden oświadczył', że rezolucja amery­kańska była faktycznie oskarżeniem Izraela o agresję, z czym rząd bry­tyjski nie może się zgodzić. Eden za­pewnił Izbę, że intencją rządów fran­cuskiego i brytyjskiego przy podej­mowaniu uchwały w sprawie wysła­nia do strefy Kanału Sueskiego sił zbrojnych było „odseparowanie obu wojujących stron“ i zagwarantowanie wolności żeglugi na Kanale Sueskim. Premier brytyjski oświadczył na­stępnie, że od pewnego czasu, a zwłaszcza od chwili nacjonalizacji Kanału Sueskiego, Egipt prowadził gwałtowną kampanię przeciwko Izraelowi, przeciwko W. Brytanii i w ogóle przeciwko Zachodowi, co, zda­niem premiera, usprawiedliwia zbroj­ną akcję^W. Brytanii i Francji. Następnie zabrął głos przywócjca opozycji labourzystowskiej, Gaistkell: „Odpowiedź pana Edena —-oświad­czył mówca — zakrawa na fantazję. Cała Izba i cały kraj oczekują wyraź­nej odpowiedzi, czy zadecydowano już, że wojska francuskie i brytyjskie mają zająć strefę Kanału Sueskiego“. Nawiązując do ultimatum francusko­­brytyjskiego Gaitskell powiedział: „Decydując się na to posunięcie rząd brytyjski — zdaniem opozycji — popełnił straszliwe szaleństwo, które­go konsekwencje będziemy ponosili przez wiele lat. Akcja rządu jest nie tylko odstąpieniem od zasad, które leżały u podstaw brytyjskiej polityki w ciągu ostatnich 10 lat, lecz nawet ich pogwałceniem. Zasadami tymi były: solidarność Wspólnoty Naro­dów, sojusz angielsko-amerykański i przestrzeganie zasad Karty NZ. Sprawa solidarności Wspólnoty Brytyjskiej przedstawia się tragicznie, zaś stosunki angielsko-amerykańskie są obecnie napięte jak nigdy dotąd. Weto brytyjskie w Radzie Bezpieczeń­stwa było aktem ■ sabotażu wobec Narodów Zjednoczonych. Dodam wię­cej: nasza militarna interwencja sta­nowi pogwałcenie Karty Narodów Zjednoczonych. Nie ulega najmniejszej wątpli­wości, że mamy tu do czynienia z agresją brytyjską i francuską. Wątpię, czy W. Brytania i Francja znajdą bodaj jeden kraj, który sta­nie po ich stronie podczas sesji Zgromadzenia Ogólnego NZ“. Przemówienit Gaitskella powitane zostało gorącą owacją ze strony człon­ków Laoour Party. Na pytanie członka Izby Noel Ba­­kera, czy USA były informowane 0 pianach zbrojnej interwencji w Egipcie, Eden osw.adczył, że decyzja francusko-brytyjska została ,powzięta „na własną odpowiedzialność" W. Brytanii i Francji. Wobec natarczywych żądań la­­boarzystów, aby wyjaśnić, czy woj­ska brytyjskie i francuskie 'rozpo­częły już inwazję na Egipt, premier Eden oświadczył w zakończeniu: „Akcja została podjęta“. Zgromadzenie Narodowe zaapraliawafo poiityką rząuu PARYŻ (PAP). We wtorek wieczo­rem premier Mollet poinformował Zgromadzenie Narodowe o decyzji francusko-brytyjskiej w sprawie wy­słania wojsk do strefy Kanału Sues­­kisgo. Po przemówieniach kilku deputowa­nych z partii prawicowych, którzy poparli posunięcia rządów Francji i Anglii, przewodniczący Zgromadzenia poddał pod głosowanie projekt rezo­lucji socjalistów. Projekt ten doma­gał się aprobowania polityki rządu wobec wydarzeń na Bliskim Wscho­dzie. Rezolucja została przyjęta 388 głosami przeciwko 182. Wszyscy de­putowani komunistyczni głosowali przeciwko rezolucji. Również Rada Republiki aprobo­wała ostatnie posunięcia rządu Mol­­leta 289 głosami przeciwko 19. Glosy prasy RZYM (BAP). Ingerencja Francji 1 W. Brytani w konflikcie izraełsko­egipskim wybija się na czoło donie­sień prasy włoskiej. W trzy miesiące po nacjonalizacji Kanału Sueskiego — pisze m. in. „Unita“ .— dokonano aktu agresji, który groził od pierwszej cł. .vili. Można by przypuszczać —• kon­tynuuje dziennik — iż dokonano agresji właśnie w chwili obecnej sądząc, że Zw. Radziecki i cały sy­stem socjalistyczny zostały osłabio­ne wskutek bolesnych wydarzeń na Węgrzech. Jeśli rzeczywiście kie­rowano się tymi względami, byłby to jeszcze jeden dowód, iż ZSRR i kraje socjalizmu, ściśle związane z siłami walczącymi we wszystkich krajach o postęp i socjalizm, odgry­wają olbrzymią rolę w zachowaniu pokoju na świecie. Manimarskjoeld z łosił ciymis ę (B) DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 Po oświadczeniu sekretarza gene­ralnego zabrał głos przedstawiciel USA C. Lodge. Podkreślił on, że St. Zjednoczone darzą Hammarskjoelda całkowitym zaufaniem. Również de­legat radziecki Sobolew złożył po­dobne oświadczenie. Równocześnie przedstawiciel ZSRR wezwał Radę Bezpieczeństwa do potępienia Fran­cji i W. Brytanii za napaść na Egipt. Domagał się także, by Rada zażą­dała natychmiastowego wycofania obcych wojsk z terytorium Egiptu. Delegat Egiptu Loutfi oświadczył, że Francja i W. Brytania dokonały aktu agresji wobec Egiptu bombar­dując miasta egipskie i postanawia­jąc wysadzić desant na terytorium Egiptu. Loutfi podkreślił z naciskiem, żę Egipt' będzie walczył w obronie swej ziemi i niezawisłości do ostat­niej kropli krwi. Posiedzenie Rady trwa. NOWY JORK (PAP). Delegacje francuska i brytyjska w Radzie Bez­pieczeństwa skorzystały we wtorek z prawa weta w głosowaniu nad projektem rezolucji amerykańskiej w sprawie konfliktu izraelsko-egip­­skiego. Obie delegacje wypowiedzia­ły się przeciwko tej rezolucji Sjjtuacfa na Węgrzech (E) DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 i reakcyjnym charakterze zarówno w dziedzinie polityki wewnętrznej, jak i zagranicznej. Lansuje ona m. in. zu­pełnie nowe koncepcje dotyczące po­zycji międzynarodowej Węgier. Nie jest ona pod tym względem odosobniona. Rząd Nagy‘ego stara się utrzymać kontakt ze wszystkimi komitetami i radami rewolucyjnymi. Większość tych rad i komitetów — jak dowia­duje się .przedstawiciel agencji Fran­ce Presse — uznaje rząd centralny, jednakże niektóre odmawiają podpo­rządkowania się jego autorytetowi. Dotyczy to zwłaszcza zachodniej czę­ści Węgier, gdzie sytuacja przedsta­wia się dość chaotycznie. Elementy szowinistyczne wysuwają różne skrajne żądania. cie Należy zaznaczyć, że w Budapesz­zanotowano ostatnio fakty świadczące, iż rząd nia może jesz­cze opanować sytuacji i ukrócić pewnych rozpisanych elementów reakcyjnych. Zdarzają się wypadki brutalnego mrrdowania działaczy komunistycznych Emigracja reakcyjna dzista Nadal zaobserwować można w są­­siednej Austrii i na Zachodzie żywą działalność przedstawicieli emigracyj­nej reakcji węgierskiej. Na niebezpieczeństwo zasilania ele­mentów reakcyjnych z zewnątrz zwraca m. in. uwagę dziennik fran­cuski „Liberation“. Rząd Nagy‘ago — pisze dziennik — powinien szczegól­nie uważać na to, co się dzieje koło granicy austriackiej, gdzie w wio­skach tradycyjnie reakcyjnych gru­py dalekie od programu socjalistycz­nego mogą otrzymywać pomoc i po­siłki z zewnątrz, przede wszystkim ze strony emigrantów, aby przedłużyć walkę W nadziei na interwencję za­chodnią. W samym Budapeszcie powstały „rewolucyjna rada węgierskich sił zbrojnych“ oraz „rewolucyjna rada cywilna“, które uzgodniły wspólny program. Mają one reprezentować ca­łość miejscowych ąił powstańczych i w tym charakterze prowadzić roko­wania z rząderrt Nagy‘ego. Z ostatnich zarządzeń Rady Mini­strów nąleży zanotować zmiany na niektórych wojskowych. wyższych stanowiskach Komendantem Buda­pesztu został mianowany gen. B. Ki­­raly, a dowódcą sztabu generalnego gen. I. Kovaes Kardynał iindszenty prvmassm Wetder Do Budapesztu wrócił zwolniony kardynał Mindszenty i objął ponow­ne swe funkcje jako prymas Węgier. Delegaci z II badają dowody zbrodni li. lekarza obozu w Oświęcimiu 31 ub. m. ft-zybyło do Warszawy kilka osób z NRF, w celu zapozna­nia się na miejscu z dowodami zbrodni b. lekarza obozu w Oświę­cimiu C. Clauberga. Przeprowadzał on wśród więźniów — przede wszy­stkim kobiet — zbrodnicze ekspery­menty, zmierzające do wynalezienia najbardziej skutecznych sposobów masowej sterylizacji. Clauberg prze­bywa obecnie w więzieniu i proces przeciwko niemu ma się rozpocząć na wiosnę przyszłego roku przed są­dem przysięgłych \<r Kilonii. Wśród przybyłych znajdują się: publi- Uyątj, red. pisma „Frankfurter Allgemeine Zeitung“ — dr H. Pörzgen, red. Fółnocno- Niemieckiego Radia w Hamburgu — G. Hönicke, przedstawiciel Instytutu Historii Współczesnej Monachium — dr M. Broszat i sekretarz generalny Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego w Wiedniu — H. Langbein. Geście zapoznają się z dokumen­tami i dowodami rzeczowymi, doty­czącymi sprawy Clauberga, które są w posiadaniu Muzeum oświęcimskie­go i Głównej Komisji do Badań Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. .Przeprowadzą oni także rozmowy 2 naocznymi świadkami eksperymentów Clauberga, Petnse społeczeństwa dla Węgier Zainicjowana przez społeczeństwo polskie akcja pomocy materialnej <lla ludności węgierskiej, dotkniętej tra­gicznymi skutkami walk — rozszerza się coraz bardziej. Prezydium ZG ZMP na posiedze­niu 31 października br postanowiło przyjąć 70 młodych rannych Węgrów na rekonwalescencję do Domu Wy­poczynkowego ZMP w Zakopanem. PLL „LOT“ zgodziły się użyczyć miejsca dla przewozu rannych w sa­molotach, które obecnie przewożą le­ki i inne materiały na Węgry. Po-.nadto Prezydium ZG Z.MP przelało na konto FCK kwotę 3'00 000 zł, prze­znaczając ją na zakup leków i żyw­ności dla rannych i dzieci. Z inicjatywy komitetu zakładowe­go PZPR w FSO na Żeraniu uru­chomiono w przyzakładowej polikli­nice punkt pobierania krwi. PCK wysłał już na Węgry 8 sa-« mclotów z krwią konserwowaną, pla­zmą, lekami i środkami opatrunko­wymi.' Start samolotu z darami prze­kazanymi przez ZSP — 1 mlekiem w proszku, cukrem, czekoladą i Chle­bem nastąpi w czwartek 1 listopada br. ramo, Do stacji krwiodawstwa w poszcze­gólnych miastach zgłaszają się nie­­us.annfe ofiarodawcy. W Zielonej Górze pobrano już około 150 1 krwi. W Poznaniu oddało krew 620 miesz­kańców, w Krakowie i Katowicach ponad tysiąc. ZG ZSS w Warszawie, pragnąc przyjść z pomocą bratniemu naro­dowi węgierskiemu w imieniu pol­skiej spółdzielczości spożywców, po­stanowił Przekazać kwotę 250 000 zł do dy­spozycji Węgierskiego Czerwonego Krzyża. Oddać na okres 2 miesięcy Ośro1 dek Matki i Dziecka w Sosnówce koło Jeleniej 'Góry, obliczony na 40 matek i 60 dzieci, do wykorzy­stania przez węgierskie matki z dziećmi. ZG ZMP (Obsł, wł.). Dziś o godz. 18 rozpo­czynają się obrady IV Plenum ZG ZMP. Porządek obrad przewiduje: 1. Spra­wy organizacyjno-personalne, 2. Za­dania organizacji w świetle VIII Ple­num KC PZPR. Posiedzenia plenarne KW PZPR W Poznaniu Jak donosiliśmy, w Poznaniu, 2 udziałem członka Biura Politycznego KC — i. Logi-Sowińskiego, odbyły się obrady plenum KW PZPR. W toku obrad krytycznie oceniono działalność dotychczasowej egzeku­tywy KW stwierdzając, że nie nadą­żała ona za prądami odnowy życia w kraju, nurtującymi całe społeczeń­stwo województwa, a co za tym idzie opóźniała proces demokraty­zacji. Wielu dyskutantów stwierdzało, że właśnie w Poznaniu, gdzie miaiy miejsce tragiczne wypadki czerwco­we, powinien silniej brzmieć głos instancji partyjnej. Egzekutywa KW, słusznie oceniając wypadki poznań­skie z ekonomicznego punktu widze­nia, nie analizowała ich tła politycz­nego i nie uwzględniała dostatecznie dążeń mas do demokratyzacji, jaw­ności życia politycznego i gospodar­czego oraz pełnej suwerenności. Do­magam się wyciągnięcia konsekwen­cji w stosunku do osób odpowiedzial­nych za ciężkie wypaczenia minio­nego okresu. W dyskusji zwracano również u­­wagę, że okres stalinizmu tak dale­ce zniekształcił charakter niektórych działaczy, że nie prędko będą oni w stanie przystąpić do realizacji no­wej linii partii. Uznano, że zjawisko nienadążania poszczególnych kie­rowników za inicjatywą mas, wystę­pujące często w różnych instancjach partyjnych, zagiaża poważnie kie­rowniczej roli partii, Ten stan rze­czy trzeba jak najszybciej zmielić. W uchwalonych wnioskach w peł­ni poparto tezy zawarte w przemó­wieniu Wł. Gomułki oraz uchwały VIII Plenum. Podjęto szereg wnio­sków dotyczących demokratyzacji życia w woj. poznańskim. We wnio­skach wiele uwagi poświęcono spra­wom rolnictwa wielkopolskiego. Następnie plenum, przyjmując re­zygnację egzekutywy KW, przystą­piło do wyboru nowej. Niektórz} członkowie poprzedniej egzekutyw} nie znaleźli się na liście kandydatów Spośród 19 zgłoszonych kandyda­tów plenum wybrało 15-osobową egzekutywę. . I sekretarzem poznańskiego KW został wybrany ponownie J. Izy­­dorczyk. Funkcje sekretarzy KW po­wierzono: W. Krasko, J. Olzakowi, J. Majchrzakowi i S. Godlewskiemu. W Łodzi 31 ub. m. rozpoczęły się obrad} rozszerzonego plenum KW PZPR w Łodzi, Na porządku dziennym obrad znaj­duje się sprawa omówienia działal­ności organizacji wojewódzkiej PZPR przed, w czasie trwania i po VIII Plenum KC Partii. Obradom przewodniczy I sekretarz KW PZPR — J. Pryma. Na plenum przybył sekretarz KC PZPR — W. Matwin. Obrady przebiegają w atmosferze ostrej krytyki błędów, popełnionych przez wojewódzką organizację PZPR w Łodzi. W Rzeszowie 31 października w późnych godzi­nach wieczornych zakończyły się w Rzeszowie obrać 7 Plenum KW PZPR. W obradach uczestniczył członek KC PZPR — P. Jaroszewicz. W czasie obrad złożyli rezygnację ze stanowisk sekretarzy KW — K. Klemba i D. Zimon, którym członko­wie Plenum zarzucili popełnienie po­ważnych błędów na powierzonych im odcinkach pracy partyjnej. W tajnym głosowaniu wybrano egzekutywę KW, do której weszło pię­ciu nowych działaczy partyjnych, m. in. znany i ceniony stary dzia­łacz komunistyczny — J. Huczko, nie­słusznie odsunięty w minionym okre­sie od czynnego życia politycznego oraz zasłużony działacz wiejski — J. fi a b. i Ir W celu zwiększenia operatywności nowowybranego kierownictwa KW zmniejszono skład egzekutywy z 11 do 9 osób, a sekretariatu z 5 osób do 4. I sekretarzem KW pozostał w dal­szym ciągu Z. Wróblewski, zaś sekre­tarzami wybrano ponownie T. Biał­kowskiego i Z. Kanarka. Sekretarzem wybrano również nowego członka egzekutywy — J. Sabika. W całym kraju odbywają się ple­narne obrady powiatowych i dzielni­cowych komitetów PZPR. Na licz­nych obradach obecni są przedstawi­ciele KC PZPR i KW PZPR. Oświadczenie rząiia radzieckiego ui spraułie agresji przeciu; Egiptouii MOSKWA (PAP). Agencja TASS ogłosiła następujący tekst oświadczę nia rządu radzieckiego w sprawie agresji zbrojnej przeciwko Egiptowi: Egipt stał się ofiarą agresji. Na je­go terytorjum wtargnęły wojska iz­raelskie oraz zawisła nad nim groź­ba desantu wojsk angielskich i fran­cuskich. W nocy z 29 na 30 października wojska izraelskie przekroczyły gra­nicę egipską i rozpoczęły działania wojenne posuwając się przez półwy­sep Synajski w kierunku Kanału Sueskiego. Działania rządu izraelskiego stano­wią akt agresji zbrojnej«**! są wyraź­nym pogwałceniem Karty Narodów Zjednoczonych. Fakty dowodzą, że wtargnięcie wojsk izraelskich było wyraźnie obliczone na to, aby wyko­rzystać je jako pretekst dla mo­carstw zachodnich, przede wszyst­kim dla Anglii i Francji, do wpro­wadzenia ich wojsk na terytorium państw arabskich, zwłaszcza do stre­fy Kanału Sueskiego. Mocarstwa za­chodnie maskują swoje agresywne działania powoływaniem się na prze­pojoną duchem kolonializmu dekla­rację St. Zjednoczonych, Anglii Francji, z 1950 r., deklarację jedno­i myślnie odrzuconą przez wszystkie państwa arabskie. Rząd Izraela dzia­łając jako narzędzie kół imperiali­stycznych, dążących do przywróce­nia reżimu ucisku kolonialnego na Wschodzie, rzucił wyzwanie wszyst­kim narodom arabskim, wszystkim narodom Wschodu, które walczą przeciwko kolonializmowi. Droga, na którą wkroczyły ekstremistyczne ko­la rządzące Izraela jest drogą zbrod­niczą i niebezpieczną przede wszyst­kim dla samego państwa Izrael, dla in-dto przyszłości. :fty ślad za napaścią zbrojną Izraela, rządy Anglii i Francji przedstawiły Egiptowi w dniu 30 października ulti­matum domagające się przekazania ich wojskom kluczowych pozycji na te­rytorium egipskim — w Suezie, w Port Saidzie i Ismailii rzekomo w ce­lu zapobieżenia dziaiamom wojen­nym między Izraelem a. Egiptem. Mimo że rząd Egiptu broniąc suwe­renności i nietykalności terytorialnej kraju odrzucił to żądanie, Anglia i Francja wysłaiy swe wojska dla do­konania desantu na terytorium egip­skim. Tak więc rządy Anglii i Fran­cji wkroczyły na drogę interwencji zbrojnej przeciwko Egiptowi, bru­talnie depcąc prawa suwerennego państwa egipskiego. Takie postępowanie rządów Anglii i Francji jest n.ezgodne z zasadami i celami ONZ, jest brutalnym po­gwałceniem zobowiązań, które uro­czyście wzięły na siebie- państwa — członkowie ONZ oraz stanowi agre­sję przeciwko państwu egipskiemu. Rząd Zw. Radzieckiego zdecydowa­nie potępia agresywne działania rzą­dów Anglii, Francji i Izraela wobec Egiptu. Miłujące wolność narody świata z gorącą sympatią odnoszą się do sprawiedliwej walki narodu egipskiego, który broni swej nieza­wisłości narodowej. Rząd radziecki uważa, iż Rada Bezpieczeństwa NZ w imię utrzyma­nia pokoju i spokoju w rejonie Bli­skiego i Środkowego Wschodu po­winna podjąć natychmiastowe kroki w celu położenia kresu interwencji Anglii, Francji i Izra-ela w Egipcie oraz w celu niezwłocznego wycofa­nia wojsk interwentów z terytorium •Egiptu. Rząd radziecki uważa, że odpowie­dzialność za niebezpieczne następ­stwa związane z wymienionymi wy-żej działaniami agresywnymi prze­ciwko Egiptowi obarcza całkowicie rządy, które wkroczyły na drogę na­ruszania pokoju i bezpieczeństwa, na drogę agresji. Wyjaśnienie W związku z opublikowaną w dniu wczo, ajszym wiadomością o organizowa­nym przez nowopowstały Ogólnopolski Klub Postępowej Inteligencji Katolickiej zebraniu dyskusyjnym na temat: „Wobfcc aktualnych problemów gospędaiezych w Polsce“, Zarząd Klubu zawiadamia, że wstęp na powyższe zebranie Klubu będzie wyłącznie za indywidualnymi .zaproszenia­mi. fełny rozrachunek gospodarczy (D) DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 cenach kosztów własnych, a nie po cenach rynkowych. Za. surowce ko­ksownia płaciłaby oczywiście po ce­nach rynkowych. Przewiduje się, iż wprowadzenie pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego, przyczyni się do praktycznego zwiększenia udziału załogi w zarządzaniu zakładem, a tym samym do dalszego podnie­sienia produkcji oraz zmniejszenia strat i marnotrawstwa surowcowe­go. Poważna część pieniędzy wygo­spodarowanych przez obniżenie ko­­sztów własnych byłaby przeznaczo­na na premie dla załogi oraz inwe­stycje socjalne. 31 października br. rozpoczął dzia­łalność pierwszy na Dolnym Śląsku samorząd robotniczy utworzony przez załogę Jelczańskich Zakładów Samo­chodowych. Samorząd wyłonił spo­śród siebie prezydium oraz wytyczył pian pracy na najbliższą przyszłość. Plenum Komitetu Warszawskiego PZPR (C) DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 ludzi chwiejnych. Operując często demagogicznymi hasłami, dążą oni do zachowania starych, przeżytych skompromitowanych form. Jednocześ­i nie apelowano aby kierownictwo par­tii, walcząc z silami wstecznictwa nie szukało rozwiązań tylko w łon.ie samego KC, a wciągało do tej walki szerokie masy członkowskie. Jaka jest droga uzdrowienia pracy partyjnej? Uczestnicy plenum widzą ją — czemu dali wyraz w swych wystąpieniach — nie tylko w ilościo­wym ograniczeniu aparatu partyjne­go. — Silą działającą partii — mó­wiła zastępca członka KC PZPR Ro­mana Granas — winny być same or­ganizacje partyjne i wyłonione w sposób demokratyczny instancje, bez aparatu etatowego, zawodowego. Członkowie instancji 'partyjnych, za­równo komitetów dzielnicowych jak i warszawskiego, na okres trwania swej kadencji winni być delegowani z zakładów pracy i po upływie okre­ślonego czasu wracać do pracy za­wodowej, chyba że zostaną ponow­nie wybrani. Tylko taka praktyka umożliwi w przyszłości stale odmła­dzanie instancji partyjnych oraz mo­że zapobiec ich skostnieniu. Wielokrotnie podkreślano w dy­skusji, że obecnie jedną z najważ­niejszych spraw jest zwiększenie udziału klasy robotniczej w rządze­niu, m. in. przez rozwijanie samo­rządu i inicjatyw robotniczych. Klasa robotnicza bowiem — jak stwierdzano w dyskusji — jest gwarantem dalszych sukcesów na drodze budowy socjalizmu w na­szym kraju. Plenum powołało spe­cjalną komisję partyjną do spraw inicjatyw i samorządu robotni­czego. W związku z ostrą krytyką, z Jaką potkała się w czasie obrad plenum Warszawska Komisja Kontroli Pa.r-tyjnej, a zwłaszcza jej przewodniczą, cy S. Walczyk, plenum odwołało go ze składu egzekutywy KW oraz wy­stąpiło z wniovskiem do Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej o odwo­łanie go ze stanowiska przewodni­czącego WKKP. Uczestnicy plenum dokooptowali do składu Komitetu I Sekretarza Komi­tetu Zakładowego PZPR przy FSO —« L. Goździka. Ponadto L. Goździka oraz I Sekretarza Komitetu Zakła­dowego PZPR przy WFM — S. Pech­­cina wybrano do egzekutywy KW PZPR. Plenum postanowiło udostępnić protokoły z obrad posiedzenia akty­wowi partyjnemu poszczególnych dzielnic. RozmoHy handlowe foIska-Jugcsiawla BELGRAD (PAP). W ’ Belgradzie . ozpoczęły się w środę rozmowy mię­dzy delegacjami Jugosławii i Polski w sprawie wymiany handlowej w ■oku przys łym. Delegacji jugosłowiańskiej prze­wodniczy V. Saicie z sekretariatu stanu do spraw zagranicznych. Na czele deL^acji pilskiej stoi E. Mo­­drzyński z Min. Handlu Zagranicz­nego, W.t P. Filarowa MOSKWA (PAP). 30 ub. m. zmarł Odessie po długotrwałej chorobie w wie­ku lat 81 .wybitny uczony radziecki, de­putowany do Rady Najwyższej Ukraiń­skiej SRR, Bohater Pracy Socjalistycznej, członek Akademii Nauk USRR, członek rzeczywisty Akademii Nauk Medycznych ZSRR, dyrektor Ukraińskiego Instytutu Naukowo - Badawczego Okulistyki W. Pi Fiłatow. ItowM n W KILKU WIERSZACH # W środę dogrywano ostatnią partią szachowych mistrzostw Polski w której Ziembiński wygrał z Łuczynowiczem. •Ö& Tytuł mistrza Polski na r. 1956 zdo­był K. Plater uzyskując 12,5 pkt. Tytuł wi­­cer, istrza przypadł A. Dzięciołowskiemu — 12 pkt. żużlowcy Monarkerny, tegoroczny mistrz Szwecji rozegrali w środę rewanżo­we spotkanie z wrocławską Slęzą, wygry­wając 33:34 pkt. Spotkanie odbyło się tym razem bez deszczu, jednak panowało dot­kliwe zimno (minus 6 stopni). # W czasie amatorskich zawodów ko­larskich rozgrywanych na torze Vlgorelli w Mediolanie, włoski kolarz G. Zucchetti ustanowił rekord świata na 100 km wyni­kiem 2:25.58,2 godz. Oficj alny .rekord świa­ta na tym dystansie należy do reprezen­tanta ZSRR Maksymowa i wnosi 2:28.00,1 fiodz. fc Według doniesień agencyjnych, pod­­cz s walk w Budapeszcie zginął znany pięściarz węgierski wagi półśredniej P. Budai. Budąi reprezentował Węgry na Olimpiadzie w 1952 r. w Helsinkach. |*s Węgierskie kluby piłkarskie wracają do swych tradycyjnych nazw. I tak: Voe­­roęs Lobogo przybUra z powrotem starą nazwę MTK Budapeszt Honved będzie sią nazywał znów Kispest, Kinizsi powraca do nazwy Ferenovaros. a Dozsa do UJpesfc

Next