Zycie Warszawy, luty 1967 (XXIV/27-50)

1967-02-23 / nr. 46

ROK XXIV NR 46 (7262) P CZWARTEK, 23 LUTEGO 1967 R. CENA 50 GR Ocena pracy * Program działania na najbliższe 2 lała Konferencja warszawskiej organizacji partyjnej W obradach uczestniczy W. Gomułka * Referat S. Kociołka (W) W środę w godzinach popołudniowych w sali URM rozpoczęły się 2-dniowe obrady warszawskiej konferencji sprawozdawczo-wyborczej PZPR. Ponad 430 delegatów re­prezentujących przeszło 100-tysięczną rzeszę członków i kandydatów społecznej organizacji partyjnej dokona oceny pracy w minionej kadencji, nakreśli program działania na najbliższe lata oraz wybierze nowe władze partyjne. W obradach biorą udział: I sekretarz KC PZPR Wł. Go­mułka, kierownik Wydz. Organizacyjnego KC E. Babiuch, z-ca kierownika Wydziału Przemysłu Lekkiego, Handlu i Bu­downictwa — W. Rydygier oraz sekretarz WKW PZPR H. Szafrański. . Obecni są ministrowie: finansów — J. Albrecht, przemy­słu ciężkiego — J. Hrynkiewicz. W obradach uczestniczą przewodniczący stołecznych komitetów: ZSL — S. Panasiuk i SD W. W. Spychalski. Referat wprowadzający do dyskusji wygłosił I sekretarz KW PZPR — St. Kociołek. (OMÓWIENIE DYSKUSJI — NA STR. 8) W wygłoszonym referacie wprowadzającym do dyskusji S. Kociołek omówił węzłowe problemy rozwoju stolicy sprawy pracy wewnątrzpartyj­i nej i politycznej. Akcentując postępujący wzrost produkcji oraz zwiększający się udział przemysłu warszawskiego w ogóinej produkcji krajowej (w 198S r. wynosił on już 6,7 proc.) — mówca podkreślił, iż przyrost pro­dukcji w ok. 80 proc. następował dzięki wydajności pracy. W ub. roku jednak nastąpiło obniżenie tempa rozwoju produkcji przemy­słowej. Pełna więc realizacja pla­nu tegorocznego, dalsze przyspie­szenie tempa przyrostu produkcji i wydajności — to ważne zadania KSR-ów, partyjnych i gospodar­czych kierownictw przedsiębiorstw. Wiele uwagi mówca poświę­cił problemom nowoczesności, jakości i rozwoju eksportu. We­dług przewidywań, przemysł stolicy powinien w najbliż­szych latach wprowadzić do produkcji ponad 800 nowych wyrobów. KSR-y, które oma­wiały i akceptowały plany po­stępu technicznego, muszą sy­stematycznie egzekwować rea­lizację tych planów. Organiza­cje partyjne powinny odgry­wać wiodącą rolę w procesie realizacji zadań dotyczących modernizacji produkcji. Pewna poprawa jakości wyro­bów nastąpiła w 1966 r. Trzeba na­dal rozwijać zainteresowanie tymi sprawami organizacji i instancji partyjnych. Ważnym zagadnieniem jest wciąganie do walki o poprawę jakości i realizację wszelkich za­dań produkcyinych każdego robot­nika brygady, majstra i wydzia­łu, konstruktora i technologa. Nastąpiła także poprawa w rozwoju eksportu warszawskie­go, w wyniku czego jego udział w ogólnym eksporcie kraju zwiększył się z 4,4 proc. w 1964 roku do 6,7 proc. w ub. r. Mówca wskazał dalej, iż spośród ton przedsiębiorstw — ekspor.erów, planu w ub. r. nie wykonało 17 zakładów. Ważnym zadaniem jest rozwijanie eksportu opłacalnego oraz stopniowe rezygnowanie eksportu wyrobów nie przynoszą­z cych odpowiednich zysków. Konie­czne jest usilne rozwijanie pro­dukcji eksportowej, utrwalanie zrozumienia wagi tego problemu w skali zakładu i całej Warszawy. I sekretarz KW poddał ostrej krytyce fakty naruszania zasad na­gradzania pracowników za produk­cję eksportową. W 8 przedsiębiorstwach tylko badanych niewielu robotników z grupy przemysłowei otrzymało obserwuje premie a równocześnie się nieuzasadnione wkładem pracy, nagradzanie pra­cowników administracji przedsię­biorstw. Sprawa ta wymaga ener­gicznej, partyjnej ingerencji. Generalny kierunek działa­nia w warszawskim przemyśle polega na kompleksowym tra­ktowaniu problemów nowocze­sności, jakości eksportu i jego opłacalności. Jest to centralny problem pracy partyjnej i go­spodarczej w zakładzie i insty­tucjach. St. Kociołek stwierdził na­stępnie, iż działalność Komisji Usprawniania Organizacji Pro­dukcji przebiega w bardzo ko­rzystnej atmosferze, że towa­rzyszy jej zainteresowanie za­łóg i aktywność KSR-ów. Przy korzystniejszym jednak wyko­nywaniu planu w styczniu, wy­stępuje nadal nierytmiczność dekadowa, zakłócająca m. in. realizację zadań kooperacyj­nych. W dalszym ciągu I sekretarz KW omówił problemy budownictwa warszawskiego, stwierdzając wyso­kie zapotrzebowanie na roboty budowlano-montażowe przy jedno­czesnym braku mocy oraz braku rąk do pracy. Konieczne jest pod­jęcie kroków zapobiegających dal­szemu spadkowi mocy w przedsię­biorstwach oraz spadkowi zatrud­nienia. Generalny kierunek roz­wiązania tych problemów, to dal­szy zasadniczy krok w uprzemy­sławianiu, szczególnie budownictwa mieszkaniowego. Wiele uwagi sekretarz KW po­święcił zagadnieniom gospodarki miejskiej oraz warunkom życia w stolicy, akcentując sprawy komu­nikacji, działalności rad narodo­wych, realizacji polityki mieszka­niowej. W ciągu ub. planu S-letniego 200 tys. warszawiakom poprawiono wa­runki mieszkaniowe. Szczególnym osiągnięciem była poprawa sytua­cji dziesiątków tysięcy rodzin mie­szkających w najgorszych warun­kach. Obecnie w spółdzielczości mieszkaniowej czeka na lokale 55 tys. dorosłych kandydatów. Ponad­to zarejestrowano ok. 14 tys. mło­dzieży. Powszechna spółdzielczość mieszkaniowa dysponować będzie do 1970 r. ponad 26 tys. nowych mieszkań, a Stoieczna Rada Naro­dowa — 16 tys. mieszkań. St. Kociołek podkreślił na­stępnie potrzebę konsekwent­nego realizowania wszystkich kryteriów przydziałów miesz­kań w spółdzielczości i w Sto­łecznej Komisji Rozdziału Mie­szkań. Postulat ten musi być adresowany również do rad zakładowych i kierownictw zakładów pracy, dysponujących cnA)H'’ir'lr'-.vnrli CAF — Rosiak bądź państwowymi, a często, niestety, nie przestrzegających tych kryteriów. (DOKOŃCZENIE NA STR. 8) (W) W. Gomułka w rozmowie z I sekretarzem KD Ochota Marią Mielczarek. Fot. — CAB (W) Przemawia I sekretarz KW PZPR St. Kociołek. Sukarno przekazał pełnomocnictwa prezydenckie generałowi Suharto Ceremonia w pałacu Merdeka LONDYN — PARYŻ — NO­WY JORK (PAP). 22 bm. pre­zydent Indonezji Sukarno prze­kazał wszystkie swoje pełno­mocnictwa gen. Suharto, prze­wodniczącemu prezydium rzą­du i szefowi armii, choć na razie pozostał nominalnie pre­zydentem. Podpisał on w tej sprawie odpowiedni dokument podczas ceremonii w pałacu Merdeka i zawiadomił naród o swej decyzji. Taką wiadomość z Djakarty przyniosły 22 bm. od swych ko­respondentów Reuter, AFP, Asso­ciated Press 1 inne agencje infor­macyjne, powołując się na indo­nezyjskie źródła rządowe i komu­nikaty radia indonezyjskiego. Podkreślają oni przy tym, że pre­zydent Sukarno po długim opo­rze uległ wywieranej na niego co­raz silniejszej presji i wyrażają pogląd, że w ten sposób kończy się 22-letnia era jego rządów. Nie­mniej jego przeciwnicy uważają, że nawet w obecnej sytuacji nie jest wykluczona jakaś próba po­wrotu Sukarno na widownię po­lityczna, Podpisanie aktu przekazania pełnomocnictw prezydenckich odbyło się w obecności wszy­stkich członków rządu. Ten dokument, odczytany przez radio, głosi m. in.: Zdając sobie sprawę z ko­nieczności położenia kresu o­­(B) DOKOŃCZENIE NA STR. 2 him ze świadków Gamsenn - martwy NOWY JORK (PAP). David Ferrie — jeden ze świadków w dochodzeniu prowadzonym przez prokuratora J. Garrisona w celu wykrycia okoliczności zabójstwa prezydenta J. Ken­­medy’ego, 22 bm. został znale­ziony martwy, w swym miesz­kaniu w Nowym Orleanie. (W) Przemówienie E. Ochaba w Łodzi —na str. 5 Drugi dzień wizyty Rozmowy Rapacki - Brown (Od naszego specjalnego wysłannika) Londyn, 22 lutego (W) W środę po południu, a więc nazajutrz po przylocie do Londynu, min. Rapacki od był pierwszą oficjalną rozmo­wę ze swym brytyjskim kole­gą min. G. Brownem, z któ­rym uprzednio spożył obiad w oficjalnej rezydencji tego o­­statniego w Carlton Gardens. Oficjalne spotkanie polsko-bry­tyjskie trwało ponad dwie godzi­ny, przy czym — jak się dowia­dujemy — pierwsze 40 min. po­święcono przedstawieniu stanowi­ska obu stron na problem wojny w Wietnamie. W tym pierwszym akcie rozmów brat udział obok min. Rapackiego i min. Browna jedynie min. stanu G. M. Thom­son. Następne półtorej godziny rozmówcy — w towarzystwie swoich doradców — poświęcili problemom Europy, zagadnie­niu zwołania europejskiej kon ferencji na temat bezpieczeń­stwa oraz omówieniu metod i dróg podejścia do tych spraw. Przy tej okazji poru­szono wysunięte uprzednio przez Polskę propozycje _ w sprawie zamrożenia zbrojeń nuklearnych i redukcji zbro­jeń. O godzinie 18.00 min. Rapacki udał się do Iżby Gmin, gdzie spotkał się z członkami komisji spraw zagranicznych, parlamen­tarnej grupy Labour Party, któ­rej przewodniczył P. Noel-Baker. Spotkanie to miało charakter in­formacyjny. Podobne spotkanie — jednakże tym razem z komisją parlamen­tarną grupy Partii Konserwatyw­nej — przewidziane jest na czwar tek przed obiadem. Nieco wcześ­niej min. Rapacki odbędzie roz­mowę z przywódcą tej partii, E. Heathem. Po południu — dalszy ciąg rozmów z min. Brownem. Nie ma wprawdzie dotąd żadnych danych pozwalających na snucie jakichś uzasadnio­nych domysłów o samym prze biegu rozmów ani tym bar­dziej o ich wyniku, wolno wszakże zauważyć, że są one nadal przedmiotem zaintereso­(A) DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Bońskie „nie” * Poparcie Wiednia Nierozprzestrzenianie broni jądrowej Poufne posiedzenie w Genewie GENEWA (PAP). Delegaci ośmiu krajów niezaangażowa­­nych na konferencję rozbroje­niową 17 państw (bez Francji, która w tych obradach nie uczestniczy) odbyli 22 bm. po­ufne posiedzenie, na którym omawiali propozycje w spra­wie nierozpowszechniania bro­ni nuklearnej i inne zagadnie­nia figurujące na porządku dziennym. Według nieoficjal­nych informacji, nie ustalili żadnej wspólnej taktyki. W sprawie ewentualnego układu o nierozpowszechniania broni nu­klearnej zgłosili podobno różne za­strzeżenia* Przemawiali delegaci Indii, Szwecji, ZRA i Meksyku. Poza tym obecni byli przedstawi­ciele Brazylii, Birmy, Etiopii i Nigerii. Jeden z uczestników po­siedzenia oświadczył, że najbar­dziej wskazane jest w tej sprawie stanowisko wyczekujące. (W) W Austrii bez zastrzeżeń WIEDEN (PAP). W Wiedniu nie ma wątpliwości, że rząd austriacki bez zastrzeżeń przystąpi do ewen­tualnego układu o zakazie rozprze­strzeniania broni atomowej •— in­formuje korespondent PAP L. Fa­­go-t. — Z różnych oświadczeń o charakterze półoficjalnym jasno wynika, iż miarodajne koła pozy­tywnie odnoszą się do koncepcji tego układu i uważają go za waż­ny instrument służący sprawie po­koju światowego. Z krytycyzmem traktuje się w Wiedniu „technologiczne” zastrze­żenia, jakie m. in. wysuwa NRF pod adresem projektu układu, uwa­(C) DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Posiedzenie komisji redakcyjnej przed konferencją europejskich partii komunistycznych i robotniczych (W) W dniu 22 bm. rozpoczę­ło się w Warszawie posiedzenie komisji redakcyjnej dla przy­gotowania materiałów na kon­ferencję europejskich partii komunistycznych i robotni­czych w sprawie bezpieczeń­stwa europejskiego. W obradach uczestniczą przedstawiciele następujących partii: Komunistycznej Partii Au­strii, Komunistycznej Partii Belgii, Niemieckiej Socjalisty­cznej Partii Jedności — Berli­na zachodniego, Bułgarskiej Partii Komunistycznej, Komu­nistycznej Partii Czechosłowa­cji, Komunistycznej Partii Da­nii, Komunistycznej Partii Fin­landii, Francuskiej Partii Ko­munistycznej, Komunistycznej Partii Grecji, Komunistycznej Partii Hiszpanii, Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności, Komunistycznej Partii Niemiec, Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Portugalskiej Par­tii Komunistycznej, Szwajcar­skiej Partii Pracy, Węgierskiej Socjalistycznej Partii Robotni­czej, Komunistycznej Partii Wielkiej Brytanii, Włoskiej Partii Komunistycznej, Komu­nistycznej Partii Związku Ra­dzieckiego. (PAP) Norweski minister spraw zagranicznych przybędzie do Polski (AC) W końcu maja br. na zaproszenie ministra Adama Ra­packiego przybędzie do Polski z oficjalną wizytą norweski mi­nister spraw zagranicznych —" John Lyng. (PAP) 157 rocznica urodzin Fryderyka Chopina (AC) W środę polski świat muzyczny obchodził 157 rocz­nicę urodzin Fryderyka Cho­pina. Tego dnia odbyło się szereg uro­czystości poświęconych pamięci wielkiego kompozytora. W godzi­nach porannych w kościele św. Krzyża w Warszawie, w miejscu, gdzie spoczywa urna z sercem Chopina, przedstawiciele towarzy­stwa jego imienia, delegacje szkol muzycznych i innych placówek kulturalnych złożyli wieńce i wią­zanki kwiatów. Podobna uroczy­stość odbyła się u stóp pomnika Chopina w Żelazowej Woli. Wieczorem w siedzibie TIFC w zamku Ostrogskich w Warszawie otwarta została wystawa pn. „Cho­pin w środbwisku warszawskim”. Wśród eksponatów znajdują się re­cenzje z koncertów Chopina, ręko­pisy dzieł, wizerunki przyjaciół kompozytora. Podczas wernisażu Antonina La­­lewiczowa — żona umarłego Argentynie naszego wybitnego pia­w nisty i pedagoga J. Lalewicza - przekazała na ręce prezesa Tow. im. Fryderyka Chopina prof. T. Zalewskiego bilet wizytowy kompo­zytora z jego autografem. Ten cen­ny dar wzbogaci zbiory Muzeum Chopinowskiego. Na zakończenie wystąpił z reci­talem chopinowskim znakomity a­­merykański pianista, laureat VII Międzynarodowego Konkursu Cho­pinowskiego — E. Auer. Artysta spotkał się z entuzjastycznym przy­jęciem. (PAP) Ambasador w DRW złożył listy uwierzytelniające PRL HANOI (PAP). 21 bm. amba­sador nadzwyczajny i pełno­mocny PRL w DRW, B. Wasi­lewski, złożył listy uwierzytel­niające wiceprezydentowi Re­­oubliki Ton Due Thangowi. (W) Święto Armii Radzieckiej (AC) Jest dziś najpotężniejszą armią świata. Dysponuje najnowocześniejszym sprzętem i uzbrojeniem, głównie ra­kietowym. Poszczycić się może najwyższym poziomem wy­szkolenia bojowego żołnierzy. Przed blisko pół wiekiem narodziła się ta armia w toku walk wojny domowej, w krwawych i zaciętych bojach w obronie swe­go młodego, pierwszego na święcie państwa socjalistycznego. Dzień zwycięstwa nad interwentami, nad Narwią i Pskowem — 23 lutego 1918 roku — stał się dniem święta Armii Radzieckiej, obchodzonym uroczyście już nie tylko w Kraju Rad, ale i w wie­lu państwach na świecie. W ciągu minionych 49 lat radzieckie siły zbrojne zapisały bo­wiem piękną kartę w historii ludzkości, szczególnie zaś w latach II wojny światowej. Im to — żołnierzom z czerwonymi gwiazda­mi na czapkach — zawdzięczamy przede wszystkim rozgromienie hitleryzmu, a wiele krajów Europy i Azji zawdzięcza swą wol­ność. Dla narodu polskiego, o którego wyzwolenie również bil się żołnierz radziecki, święto Armii Radzieckiej jest szcze­gólnie bliskie również i dlatego, że pomogła nam ona w wytyczeniu granic na Odrze i Nysie, że spieszyła z po­mocą przy odbudowie naszego kraju, że dziś, wraz z in­nymi armiami państw socjalistycznych zjednoczonymi Układem Warszawskim, stoi na straży pokoju i bezpie­czeństwa na świecie. Dzisiejsze święto Armii Radzieckiej obchodzimy szcze­gólnie uroczyście; przypada bowiem w jubileuszowym ro­ku kraju Rad, roku 50 rocznicy Wielkiej Rewolucji Październikowej, (wicz) NA STR. 3 — „ W DNIU ARMn RADZIECKIEJ“, (W) Pocisk rakietowy przed umieszczeniem na wyrzutni. CAF — TASS Życzenia z Polski Minister Obrony ZSRR, Marszałek Związku Radzieckiego Tow. RODION MALINOWSKI M OSKWA Z okazji 49 rocznicy powsta­nia Armii Radzieckiej przesy­łam Wam, towarzyszu mini­strze, i na Wasze ręce wszyst­kim żołnierzom radzieckich sil zbrojnych, najserdeczniejsze po­zdrowienia od żołnierzy Ludo­wego Wojska Polskiego i ode mnie osobiście. Dzieje walki, zwycięstw 1 po­kojowej siużby Armii Radziec­kiej nierozerwalnie związane są z zapoczątkowanym przed 50 laty przez Wielką Socjali­styczną Rewolucję Październi­kową zwycięskim pochodem przez świat idei socjalistycznej. Z Waszą armią, pierwszą w dziejach ludzkości armią wy­zwolonych mas pracujących łą­czy żołnierzy Ludowego Woj­ska Polskiego najgłębsza przy­jaźń i nierozerwalne brater­stwo broni zrodzone na bary­kadach rewolucji, umocnione wspólnie przelaną krwią w walkach z hitlerowskim najeź­­cą, cementowane dziś wspól­Z okazji 49 rocznicy powsta­nia Armii Radzieckiej minister obrony narodowej marszałek Polski Marian Spychalski wy­słał również depeszę z serdecz­nymi pozdrowieniami do na­czelnego dowódcy Zjednoczo­nych Sił Zbrojnych Państw - Uczestników Układu Warszaw-ną służbą dobru naszych naro­dów, sprawie socjalizmu i po­koju światowego. Wojsko Polskie wypełniając swój najwyższy patriotyczny i internacjonałistyczny obowią­zek umacnia braterstwo broni z Armią Radziecką i innymi armiami państw —. uczestni­ków Układu Warszawskiego, którego moc obronna jest w obecnej sytuacji tak potrzebna dla zapewnienia bezpieczeń­stwa Europy zagrożonego przez militaryzm i rewizjonizm boń­­ski, dla obrony pokoju świato­wego i pohamowania agresyw­nych poczynań imperializmu amerykańskiego prowadzącego barbarzyńską wojnę przeciwko narodowi wietnamskiemu. Życzymy wszystkim żołnie­rzom radzieckich si! zbrojnych daiszych, jak największych o­­siągnięć w zaszczytnej i odpo­wiedzialnej służbie dla dobra socjalizmu i pokoju. skiego — marszałka Związku Radzieckiego Andreja Greczko. (PAP) Minister Obrony Narodowej PRL MARIAN SPYCHALSKI Marszałek Polski Sąsiedzka współpraca Wicepremier P. Jaroszewicz o współdziałaniu ekonomicznym Polski i Czechosłowacji (AC) Czechosłowacja przez cały okres powojenny jest jed- I nym z - zołowych naszych part­nerów współpracy gospodarczej — stwierdził wicepremier Piotr Jaroszewicz w rozmowie z przed stawicielem PAP, przeprowa­dzonej w związku ze zbliżającą się 20 rocznicą zawarcia Ukła­du o Przyjaźni i Wzajemnej Pomocy między Polską a Cze­chosłowacją. Charakteryzując pierwsze lata współpracy, P. Jaroszewicz przy­pomniał, że choć już wówczas pod­jęto pewne wysiłki dla szerzej po­jętego współdziałania w różnych dziedzinach gospodarki, stosunki e­­konomiczne opierały się niemal wy łącznie na rosnącej wymianie nie­zbędnych towarów. Dla odbudowy naszego przemysłu, a następnie dla uprzemysłowienia kraju kupowaliś­my w Czechosłowacji maszyny i u­­rządzenia dla walcowni, koksowni, elektrowni, itp. Drugie 10-lecie — to okres bar­dziej planowego rozwoju współpra­cy z uwzględnieniem podziału pra­cy, do czego przyczynił się niewąt­pliwie Polsko-Czechosłowacki Ko­mitet Współpracy Gospodarczej i Naukowo-Technicznej. W rezulta­cie, w ciągu zaledwie 5 lat (1961— 65) wzajemne obroty zostały nie­mal podwojone. Znaczenie posiada także zmia na struktury wymiany handlo­wej, osiągnęliśmy w ostatnich latach zbliżenie, a w 1965 r wyrównanie wzajemnych do­staw surowców i materiałów do produkcji przy równoczesnym obustronnym powiększeniu do­staw maszyn i urządzeń, Jeśli chodzi o perspektywy na najbliższą przyszłość, to ocenę na­leży opierać na umowie 5-letniej (do 1970 r.), która zakłada wzrost obrotów przede wszystkim w dzia­le dóbr inwestycyjnych. Polska do­starcza aktualnie do CSRS szero­ki asortyment wyrobów przemy­słu maszynowego, m. in. obrabiar­ki do metali i drewna, maszyny budowlane i drogowe, urządzenia dźwigowo-transportowe, maszyny włókiennicze, kompletne cukrow­nie, urządzenia chemiczne, wyroby elektrotechniki silno i słaboprądo­­wej, maszyny górnicze, maszyny rolnicze, samochody dostawcze, u­­rządzenia oraz aparaturę kontrol­no-pomiarową. W Czechosłowacji zakupujemy sprzęt inwestycyjny i maszyny po­trzebne do naszej rozwijającej się gospodarki, a mianowicie: urzą­dzenia energetyczne i dla przemy­słu chemicznego, maszyny włó­kiennicze, obuwnicze, garbarskie, sprężarki i turbosprężarki, maszy­ny statystyczne i biurowe, wyroby elektrotechniki silno i słaboprądo­­wej, narzędzia, sprzęt medyczny, maszyny rolnicze, podwozia auto­busowe, samochody ciężarowe i o­­sobowe oraz części zamienne. Obie strony zdają sobie z te­go sprawę, że dalszy wzrost wzajemnych dostaw maszyn i urządzeń zależy od urzeczy­wistnienia specjalizacji i ko­operacji produkcji. Oba nasze kraje wypełniają swe zobowią­zania wynikające z zaleceń spe cjalizacyjnych przyjętych w.ra mach RWPG. Ponadto uzgad­niamy specjalizację w trybie współpracy dwustronnej. Specjalizacja i kooperacja mię­dzy przemysłami obu naszych kra­jów powinna być niewątpliwie zna cznie szerzej rozwinięta. Będziemy na tej drodze niejednokrotnie spo­tykali się z trudnościami, bowiem równolegle rozbudowaliśmy na ty­le moce produkcyjne, że niełatwo teraz dokonywać takich zmian, któ­re by pozwoliły uniknąć dublowa­nia produkcji. Rozbudowa mocy produkcyjnych, bez oglądania się na to co czyni sąsiad, jakie może dostarczyć części składowe, elemen ty, zespoły czy podzespoły — to wyraz pokutującej jeszcze tenden­(D) DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Marcowa pogoda (AC) Przez całą noc z wtor­ku na środę szalały wichury nad południową połową Pol­ski. Wprawdzie siła wiatru w porywach nie przekraczała już 100 km/godz.., to jednak wy­rządziła wiele strat. W woj. rzeszowskim nieczyn­nych było ponad 260 km linii wy­sokiego napięcia j 265 stacji trans formatorowych. Ponad 450 uszko­dzeń zanotowano na liniach ni­skiego napięcia. Kolejarze już w Środę w godzi­nach południowych zameldowali o usunięciu awarii, m. in. napra­wiono zerwaną sieć trakcyjną na trasie Warszawa — Śląsk, usunięto zwalone na tory drzewa i slupy telefoniczne. Kolej pracowała nor­malnie. Gdy na południu kraju sza­leją wichury i temperatura się­ga plus 6—8 st., to na północy Polski, zwłaszcza w woj. ko­szalińskim, a w środę również w olsztyńskim — wystąpiły śnieżyce i gołoledzie. Na Bał­tyku trwa sztorm o sile 11 st. w skali Beauforta. W Warszawie będzie dziś zachmu­rzenie duże. Możliwe są przelotne opady, a w godzinach późniejszych — większe przejaśnienia. Temperatura w dzień do plus 4 st. Wiatry po­rywiste, słabnące zachodnie. Stonce wzeszło o godz. 6.38, zaj­dzie o 17.03. Imieniny obchodzą: Damian, Piotr, Marta. (WICHEREK) W Tatrach groźba lawin Zakopane, 22 luty Ze schronisk tatrzańskich nad­chodzą wiadomości o spadaniu la­win śnieżnych. Warunki są sprzy­jające ponieważ po ostatnich, obfi­tych opadach śnieżnych nastąpił wzrost temperatury oraz wieją sil­ne wiatry. Górskie Pogotowie Ratunkowe ogłosiło w środę alarm lawinowy, przestrzegając turystów i narcia­rzy. (marr)

Next