Zycie Warszawy, listopad 1968 (XXV/263-288)

1968-11-22 / nr. 281

ZYCIE WARSZAWY ROK XXV Nr 281 (7813) PIĄTEK, 22 LISTOPADA 1968-R. CENA 50 GR Jubileuszowe tony nawozów i węgla z puławskich Azotów i z Konina (B) Delegacja puławskich Azotów w osobach dyr. za­kładów — M. Kołodzieja, se­kretarza Komitetu Zakłado­wego PZPR — M. Sitarza 1 przewodniczącego rady zakła­dowej E. Nowaka złożyła w czw’artek wizytę zastępcy członka Biura Politycznego KC PZPR. min. rolnictwa — M. Jagielskiemu meldując o milionowej tonie nawozów azotowych, która zostanie wy­produkowana przez te zakła­dy 25 bm. Tutawskie Azoty, produkuj dziennie ponad 3,5 tys. ton na­wozów, a od pierwszego pólro-cza przyszłego roku dostarczać będą dziennie 6 tys. ton. Wyprodukowanie już obec­nie milionowej tony nawo­zów azotowych jest w dużej mierze rezultatem zrealizowa­nych przez ponad 4-tysięczną załogę podjętych dla uczcze­nia V Zjazdu partii zobowią­zań łącznej wartości ponad 120 min zł w postaci dodat­kowej produkcji i zaoszczę­dzonego surowca. 50 min ton z Konina W czwartek rano konińscy górnicy z odkrywki węglowe; Kazimierz” przekazali pod paleniska wysokoprężnych kotłów jednej ż największych elektrowni kraju — siłowni „Pątnów” — 50-miłionową to­nę brunatnego paliwa. Moment przekazania gospo­darce kraju symbolicznej ju­bileuszowej tony został znacz­nie przyspieszony dzięki rea­lizacji licznych zobowiązań, podjętych przez konińskich górników dla uczczenia V Zjazdu partii. O sukcesie swym załoga ..Ko­nina” zameldowała zastępcy członka Biura Politycznego i se­kretarzowi KC PZPR, I sekreta­rzowi KW PZPR w Poznaniu J, Szydlakowi oraz ministrowi gór­nictwa i energetyki J. Mitrędze Projekt reformy systemu urlopów * * Zrównanie nprawnień robotników i pracowników umysłowych * Długość wypoczynku zależna od stażu pracy i okresu nauki Zamiast dni kalendarzowych — dni robocze (C) Uchwala V Zjazdu partii nakreśliła program zrównania uprawnień robotników i pracowników umysłowych w zakresie urlopów wypoczynkowych. Jest to doniosły krok w kierunku pełnej likwidacji nieuzasadnionych różnic prawnych. Program ten, po sprecyzowaniu w ustawie sejmowej, wejdzie w życic przypuszczalnie o,d 1 stycznia 1969 r. Oto niektóre założenia projektu reformy urlopowej Główne zasady reformy to objęcie wszystkich pracow­ników jednolitym systemem urlopowym i uzależnienie wymiaru urlopów od stażu pracy, do którego wlicza się okres nauki pracownika po szkole podstawowej. Nowy system preferowałby zatem zarówno kwalifikacje, jak doświadczenie zawodowe. Nowy wymiar ustalono na poziomie urlopów wyż­szym niż wynoszą dotychcza­sowe urlopy robotnicze. Prze­dłużono do 14 dni roboczych urtoo po roku praev (tj. o 1 dni w porównaniu z obec­nym), do 17 dni po 3 latach (o 2 dni) i do 20 dni po 6 la­tach pracy (o 5 dni). W dyskusji jest projekl zwiększenia wymiaru urlo­pów dla pracowników młodo­cianych w wieku 16—18 lal — do 26 dni roboczych. Obec­nie korzystają oni z 7 dn' urlopu po półrocznej pracy ■y 14 dni — po roku. Zasady zaliczania okresów nauki do stażu pracy warun­kującego wymiar urlopu usta­lono dotychczas dla absol­wentów zasadnic7.vch szkól zawodowych, szkól średnich zawodowych 1 ogólnokształcą­cych oraz szkół wyższych. Wynoszą one odpowiednio: 3 lata, 4 lub 5 lat oraz 8 lat. Inne typy szkól, np. pomatu­ralne, bierze się pod uwagę w dyskusji nad projektem reformy. Proponuje się m. in., by tytuły „robotnika kwalifi­kowanego” i „mistrza” upo­ważniały do wliczania 2 lat do stażu pracy tym, którym one przysługują, a którzy nie ukończyli szkoły zawodowej. W tezach na V Zjazd partii proponowano zastosowanie no­wych zasad wymiaru urlopu tylko wobec tych pracowni­ków umysłowych, którzy po­dejmą pracę po wejściu usta­wy w życie. Dyskusja przed­­zjazdowa wykazała jednak, że koncepcja ta jest społecznie nieuzasadniona. Jej realizacja oznaczałaby, że np. zatrudnio­ny od 15 grudnia br. miałby prawo do miesięcznego urlo­pu, podczas gdy pracownikowi o tym samym wykształceniu, który podejmie pracę zaled­wie o miesiąc później, przy­sługiwałoby prawo do krót­szego urlopu. Postanowiono zatem nowym systemem urlopo wym objąć wszystkich pra­cowników umysłowych, za­równo dotychczas pracujących, jak i nowo zatrudnionych. Przejściowe — na okres kilku lat — skrócenie urlopów wypoczynkowych dotyczyć bę­dzie, szacunkowo licząc, ok. 400 tys. osób, tj. ok. 15 proc. ogółu obecnie zatrudnionych pracowników umysłowych; po­zostali bowiem mają staż pracy (łącznie z okresem nau­ki), który wynosi lub przekra­cza 10 lat, a więc uprarvnia ich do urlopu miesięcznego. Warto przypomnieć, że na re­formie skorzysta ok. 3,2 min robotników. Ograniczenie praw urlopowych niektórych pracowników będzie niewielkie, bowiem od lat z re* guły wymaga się od pracowni­ków umysłowych przynajmniej średniego wykształcenia, ci, któ­rzy nie mają dostatecznie dłu­giego stażu pracy, legitymują się latami nauki. Większość zatem spośród 400 tys. otrzymywać bę­dzie w ciągu kilku łat urlopy przynajmniej 3-tygodniowe. Np. absolwent 5-Ietniego tech­nikum, który podjął prace w pó­ło wie 19GG r., w 1970 r. otrzyma 20 dni roboczych urlopu (plus niedzielę), zaś już od 1 stycznia 1971 r. przysługiwać mu będzie miesiąc urlopu (26 dni roboczych), na co pozwoli jego 5-letni stai pracy połączony z 5-letnim okre­sem nauki. W 1969 r. uzyska on urlop w wymiarze 17 dni robo­­czych, bowiem jak już Infor­mowaliśmy, wprowadzenie w ży­cie reformy urlopowej ze wzglę­du na jej skutki finansowe, pro­jektuje się rozłożyć na 2 lata. Inny przykład: n<ł*.o zatrudnio­ny pracownik z dyplomem \vyfc» szych studiów, który upoważnia do włączenia 8 lat do stażu prą­cy, już po dwóch latach prac> zawodowej uzyska 26 dni robo­czych urlopu, Dotychczas urlopy robotni­ków mierzono w dniach robo­czych, a pracowników umy­słowych — w dniach kalenda­rzowych. Miesiąc urlopu ozna­cza! 30 kolejnych dni, nieza­leżnie od świąt, jakie mogły w tym okresie przypadać. Obli­czanie urlopu w dniach robo­czych umożliwi jego przedłu­żenie, nie tylko o niedzielę, ale i o tyle dni świątecznych, ile przypadło podczas jego trwania. Urlop w wymiarze 26 dni roboczych może się więc w niektórych miesiącach prze­dłużyć do 31, a nawet więcej dni kalendarzowych. (PAP) Polsko-radzieckie rokowanie handlowe N. Patoliczew - w Warszawie (B) Jak już podawaliśmy, dobiegają końca polsko-ra­dzieckie rokowania w sprawie wymiany handlowej obu krajami w roku między przy­szłym. W związku z tym w czwartek przybył do Warsza­wy minister handlu zagra­nicznego Związku Radziec­kiego N. Patoliczew wraz z delegacją handlową. Gości radzieckich na lotnisku Okęcie witał minister handlu za­granicznego W. Trąmpczyńskl wraz z członkami kierownictwa MHZ. Obecny był radca handlowy ambasady ZSRR w Polsce J. Ba­barin W godzinach popołudniowych odbyło się spotkanie ministrów handlu zagranicznego obu kra­jów. Przedmiotem rozmów były bieżące zagadnienia polsko-ra­dzieckich stosunków handlowych na tle końcowej fazy rokowań mających na celu podpisanie protokółu regulującego wymianę towarową między obu państwa­mi w roku przyszłym. Poruszo­no także kwestie związane z dalszą perspektywą obustronnej wymiany towarów'. W spotkaniu uczestniczył ze strony polskiej wicemin. handlu zagranicznego M. Dmochowski, a ze strony ra­dzieckiej — dyrektor departa­mentu w MHZ 1VI. łoszakow. W tym samym dniu min. N. Patoliczew przyjęty został przez wiceprezesa Rady Ministrów P. Jaroszewicza. Omawiano z u­­działem min. W. Trąmpczyńskie­­go, niektóre zagadnienia obro­tów' handlowych i współpracy gospodarczej między Polską i Zw. Radzieckim. (PAP) Po raz 12 w Polsce Ludowej Dziś „Dzień Nauczyciela” Wywiad z prezesem ZG ZINP M. Walczakiem (A) Już po raz 12 obcho dzimy uroczyście „Dzień Na uczyciela” — święto bliskie nie tylko półmilionowej rze szy pedagogów, ale równie całemu społeczeństwu, zwla szcza zaś 9 milionom naj młodszych obywateli kraju Obchody odbywają się w at mosferze szczególnego oży wienia politycznego, towarzy szącego tak ważnernu wyda rżeniu w życiu narodu, jakim były obrady V Zjazdu PZPE i nakreślone przezeń zadania w dziedzinie wychowania mło­dego pokolenia. — Jakie najpilniejsze radania oczekują naszych pedagogów w związku z uchwalą V Zjazdu partii? — z tyra pytaniem re­daktor PAP zwróci! się do pre­zesa ZG ZNP M. Walczaka. Zacznijmy może od te­go — mówi M. Walczak — że szkoła, mając na wzglę­dzie dalsze zwiększenie spra­wności nauczania, troskę c wiedzę 1 umiejętności ucz­niów, musi znacznie więcej uwagi niż dotychczas poświę­cać kształtowaniu socjalisty­cznego światopoglądu mło­dzieży I postaw ideowo-mo­­ralnych młodego pokolenia. W dokumentach V Zjazdu problemy wychowawcze pod­nosi się do rangi głównych spraw. Jest to zrozumiale, bo­wiem wychowanie staje się coraz bardziej czynnikiem współtworzącym nowe. socja­listyczne społeczeństwo. Prze­de wszystkim więc niezbedne staje się dokonanie weryfika­cji szeregu programów szkol­nych. głównie z przedmiotów humanistycznych i podniesie­nie walorów wychowawczych podręczników. Jest to niesły­chanie istotne zagadnienie, bowiem gdy np. nauczycie! wyjaśnia uczniom pojęcie in­ternacjonalizmu — to pro­blem ten musi znaleźć od­zwierciedlenie w podręczniku, musi być w nim szerzej, do­kładniej omówiony, musi za pośrednictwem tego podręcz­nika wryć się głęboko w pa­mięć młodego człowieka. Wprowadziliśmy do szkół w szerokim zakresie przedmio! „wychowanie obywatelskie” Chodzi jednak o to, by okre­ślone treści, które młodzież ma wiązać z takimi pojęcia­mi jak np. partia, ustrój -• występowały nie tylko w pod­ręcznikach tego przedmiotu, lecz również w podręcznikach literatury, historii, geografii. Tu właśnie liczymy na po­moc pedagogów, psychologów, socjalogów, dla których naj­pilniejszym zadaniem powin­na stać się troska o wzmoże­nie oddziaływania wychowa­wczego podręczników. — Kierunki socjalistycznego wychowania, reprezentowane przez szkolę, muszą być rów­nież zaaprobowane przez sze­rokie kręgi społeczeństwa, przez rodziców? — Tak — i to Jest nie mnie] ważne zadanie, które stoi przed nami. Dewizą generalną musi tu być jedność myśli i czynów szko­ły I domu rodzicielskiego. Tj-rn­­czasem zbyt często jeszcze spo­tykamy się s istotnymi rozbież­nościami w poglądach pedagoga i rodziców. A miody człowiek jesl bardzo bystrym obserwatorem zaróvvno zjawisk dnia codzienne­go jak i ważnych wydarzeń. Trzeba mu pomóc w dokonaniu wyboru właściwej drogi, wska­zać ją niejednokrotnie, trzeba gc rzetelnie informować o proble­mach politycznych, ideologicz­nych, społecznych. Dużą role mają tu do spełnienia środki masowego przekazu, ale najbar­dziej cenny jest żywy kontakt i młodzieżą. Uważam, że częściej niż dotychczas do szkól powinni przychodzić działacze partyjni i społeczni; dobrze by było, aby właśnie oni mogli prowadzić część zajęć z wychowania oby­watelskiego. Szkoła musi wiec stać się „czynnikiem wiodącym”, musi wzmóc przede wszystkim wszel­kiego rodzaju formy oddziaływa­nia pozalekcyjnego. Właśnie ko­ła techniczne, humanistyczne artystyczne i sportowe, w któ­rych iiczny udział młodzieży wy­nika z jej rozwoju psychicznego i fizycznego — stwarzają najlep­szą formę dodatkowego oddziały­wania wychowawczego. Niestety, w tym zakresie zanotowaliśmy pewien regres w stosunku do lal ubiegłych i nadrobienie zaległo­ści to pilne zadanie duia dzi­s i p i s» p e (B) DOKOŃCZENIE NA STR. i (W) Obelisk z płytą pamiątkową ku czet projesorów, pracowni­ków naukowych i studentów, poległych i zmarłych w latach ■wojny — odsłonięty w Politechnice Warszawskiej. (Do wiado­mości na str. 5) Fot. Z. Kwilecki Święto narodowe Libanu Depesza z Polski (B) Z okazji święta naro dowego Republiki Libańskie; przypadającego 22 bm., prze­wodniczący Rady Państwa marszałek Polski M. Spychal­ski wystosował depeszę gra­tulacyjną. do .prezydenta re­publiki C. Heiou. (PAP) W maju 1969 rob w Włoskie międzynarodowa narada partii komunistycznych i robotniczych Zakończenie obrad komisji przygotowawczej w Budapeszcie BUDAPESZT (PAP). 21 bm. zakończyła swe prace, obra­dująca od poniedziałku w Budapeszcie komisja przygoto­wawcza do międzynarodowej narady partii komunistycznych i robotniczych w Moskwie. W czasie czterodniowych obrad zabrali głos w dyskusji przedstawiciele bez mała wszystkich delegacji partij komu­nistycznych i robotniczych, uczestniczących w sesji. W czwartek w godzinach porannych przemawiał przewod­niczący delegacji PZPR, członek Biura Politycznego, sekre­tarz KC PZPR — Z. Kliszko. Komisja przygotowawcza uchwaliła tekst oświadczenia w sprawie wietnamskiej oraz, protest przeciwko terrorowi w Gwatemali, Haiti i Paragw'aju. Komisja uchwaliła również końcowy komunikat z obrad. (W! BUDAPESZT (PAP). Agen­cja MTI ogłosiła następujący komunikat; W dniach 18—21 listopada obradowała w Budapeszcie komisja przygotowawcza mię­dzynarodowej narady partii komunistycznych i robotni­czych. W sesji uczestniczyli przed­stawiciele następujących 67 partii komunistycznych ł ro­botniczych Socjalistycznej Awangardowej Partii Algierii, KP Argentyny, KP Australii, KP Austrii, KP Belgii, KP Boliwii, Brazylijskiej PK, Bułgarskiej PK, KP Cejlonu, KP Chile, Postępowej Partii Lu­du Pracującego Cypru, KP Cze­chosłowacji, KP Danii, KP Do­minikany, KP Ekwadoru, KP Finlandii, Francuskiej PK, KP Grecji, KP Gwadelupy, Gwate­malskiej Partii Pracy, Zjedno­czonej Partii Ludowej Haiti, KP Hiszpanii, KP Hondurasu, KP Indii, KP Iraku, Ludowej Partii Iranu, KP Północnej Ir­landii, Irlandzkiej Partii Robot­niczej, KP Izraela, KP Jordanii, KP Kanady, KP Kolumbii, Par­tii Ludowej Awangard^ Kosta­ryki, Libańskiej PK, KP Luksem­burga, Marokańskiej Partii Wy­zwolenia i Socjalizmu, KP Mar­tyniki, KP Meksyku, Mongol­skiej Partii Ludowo-Rewolucyj­­nej, Niemieckiej Socjalistycznej Partij Jedności, Niemieckiej Soc­jalistycznej Partii Jedności — Berlin zachodni, KP Niemiec, Socjalistycznej Partii Nikaragui, KP Paragwaju, Peruwiańskiej PK, PZPR, KP Południowej Af­ryki, KP Portugalii, KP Reunio­nu, Rumuńskiej PK, KP Salwa­doru, KP San Marino, KP St. Zjednoczonych, Syryjskiej PK, KP Sudanu, Szwajcarskiej Par-tii Pracy, Tunezyjskiej PK, KP Turcji, KP Urugwaju, KP \Ve< nezueli, Węgierskiej Socjalistycz­nej Partii Robotniczej, KP W, Brytanii, Włoskiej PK, KPZR oraz jednej działającej w pod­ziemiu partii, której nazwa nia została opublikowana ze wzglę­dów bezpieczeństwa. Przedstawi* ciele KP Norwegii i Partii Le­wicy — Komunistów Szwecji byli obecni w charakterze obser­watorów'. Szereg partii, które nie zdołały wysłać swoich przedstawicieli wy« stosowało do komisji przygoto* wawczej odnośne listy. Komisja przygotowawcza, zgodnie z porozumieniem o­­siągniętym na jej poprzedniej sesji we wrześniu i paździer­niku 1968 r. rozpatrzyła spra­wę zwołania międzynarodo^ wej narady partii komunia stycznych i robotniczych, jaki również trybu dalszych praq przygotowawczych. Uczestnicy komisji przygotować wczej omówili tę sprawę szero. ko i wszechstronnie, w wyniki; czego postanowiono, że między­narodowa narada partii komunia stycznych i robotniczych zostaa nie zwołana w maju 19*9 r. TO Moskwie z następującym po­rządkiem dziennym ustalonym na spotkaniu konsultatywnym; „Zadania walki z imperializ­mem na obecnym etapie i jed­­ność działania partii komunią stycznych i robotniczych i wszy4 stkich sił antyimperialistyozą nt"’”” Uzgodniono również, że na­stępna sesja komisji przygoto^ wawczej, która odbędzie sięj w Moskwie 17 marca 1969 r.t rozpatrzy projekty dokument tów, które zostaną przedłożo4 ne na naradzie oraz ustalj sprawy organizacyjne zwią« zane z przeprowadzeniem naą rady- jak również wyznacz^ jej dokładną datę. Grupie roi boczej powierzono przygoto­­wanie projektów dokument tów przeznaczonych na nara* dę, które zostaną rozpatrzeć ne na następnym posiedzenia komisji przygotowawczej. nia Komisja ponawia zaproszeń przekazane wszystkim bratnim partiom komunistycz­­nym i robotnicym — łącznia z tymi, które nie uczestniczą' w pracach przygotowawczych (DOKOŃCZENIE NA STR. 21 Pełna aprobata i gotowość aktywnego udziału w realizacji uchwały V Zjazdu PZPR Spotkania z członkami kierownictwa partii i delegatami Meldunki o pomyślnym przebiegu realizacji zobowiązań (W) W całym kraju trwają spotkania * delegatami na V Zjazd PZPR. W zebraniach tych uczestniczą członkowie kierownictwa partii, członkowie i zastępcy członków nowo wybranego Komi­tetu Centralnego. Uczestnicy spotkań wyrażają pcj,tią aprobatę dla uchwały V Zjazdu partii i gotowość świadomego i aktyw­nego udziału w jej realizacji. W Gorlicach (woj. rzeszow­­skie) z aktywem powiatowym spotkał się członek Biura Po­litycznego KC, I sekretarz KW PZPR w Rzeszowie W Kruczek. Wręczył on legity­mację kandydacką PZPR ślu­sarzowi Fabryki Maszyn 1 Sprzętu Wiertniczego, człon­kowi Brygady Pracy Socjali­stycznej — Z. Milczkowi. Jesl to sześciotysięczna legityma­cja partyjna w tym powiecie Przemawiając następnie dc zebranych, W. Kruczek po­wiedział m.in.: W dniach V Zjazdu — my, de­legaci — stałe odczuwaliśmy po­parcie klasy robotniczej i całe­go społeczeństwa dla polityki na­szej partii i dla tow. Wiesława. Uwidoczniało się ono m.in. wy­dajniejszą pracą, realizacją czy­nów zjazdowych, podejmowaniem dodatkowych zobowiązań. Obec­nie najważniejsze jest to, by każdy zrozumiał głęboki sens u­­chwały V Zjazdu partii, by ak­tywnie uczestniczył w jej rea­lizacji, lepszą i wydajniejszą pra­cą wykuwał przyszłość naszej ojczyzny, złączonej nierozerwal­nym sojuszem ze Zw. Radziec­kim i bratnimi krajami socjali­­stvrznvmi Odpowiedzialne zadania — stwierdził dalej mówca — cze­kają pracowników frontu ideo­logicznego. Trzeba, by środki masowego przekazu jeszcze le­piej służyły ludziom pracy i ca­łemu społeczeństwu. Powinny one kształtować oblicze młodego po­kolenia, ukazywać na co dzień bohaterstwo ludzi pracy, ich wy­siłek i patriotyzm. W zakończeniu W. Kruczek podkreślił, iż dojrzałość i mą­drość polityczna PZPR sprawia, że rośnie jej rola i autorytet w międzynarodowym ruchu ro­botniczym. Poważnie odnowiony na V Zjeździe skład KC gwaran­tuje prawidłową politykę partii. Uczestnicy spotkania wy­­stosowali list do W. Gomuł­ki z serdecznymi życzeniami z okazji ponownego wyboru na I sekretarza KC PZPR. W Poznaniu zastępca człon­ka Biura Politycznego, sekre­tarz KC i I sekretarz KW PZPR — J. Szydlak spotkał się sponad 600 sekretarzami miejscowych organizacji par­tyjnych. J. Omawiając przebieg V Zjazdu, Szydlak zaakcentował jego znaczenie międzynarodowe oraz zadokumentowaną na nim jed­ność i zwartość ideowo-politycz­­ną szeregów PZPR. Przechodząc do zadań organi­zacji partyjnych w okresie po­­zjazdowym, mówca podkreślił, iż najważniejsze z nich — to dał-sze umacnianie roli wszystkich ogniw PZPR rv każdej dziedzi­nie życia i w każdym środowi­sku. Powinno się to odbywać przez zwalczanie zarówno ten­dencji do zastępowania admini­stracji państwowej i gospodar­czej jak i tendencji do ograni­czania roli organizacji partyj­nych do zadań ogólnowycbowaw­­czych i propagandowych. W naj­bliższym okresie organizacje par­tyjne powinny dążyć przede wszystkim do wzrostu poziomu politycznego i ideowego swoich członków oraz do utrwalenia i pogłębienia twórczej, zaangażo­wanej atmosfery, sprzyjającej pełnej realizacji uchwały V Zjaz­du PZPR. Istotne znaczenie bę­dzie przy tym miało usprawnie­nie informacji wewnątrzpartyjnej oraz szkolenie partyjne oparte na nowych metodach i nowych podręcznikach. Sekretarz KC mówił również o zasadach polityki kadrowej, a zwłaszcza potrzebie wnikliwej o­­ceny przydatności ludzi ńa kon­kretnych stanowiskach w opar­ciu o nierozdzielność kryteriów ideowo-politycznych i zawodo­wych. Wyrazy poparcia dla u­­chwały V Zjazdu przesyłają z morza załogi wielu statków PLO, meldując jednocześni!* o wykonaniu i podejmowaniu nowych zobowiązań. W depeszy skierowanej przez załogę m/s „Hanka Sawicka” do członka Biura Politycznego KC PZPR, I sekretarza KW w Gdań­­(A) DOKOŃCZENIE NA STR. o Chmurno, drobny śnieg (B) Wyż objął prawie całą Pol­skę, ale nie przyniósł na szczęś­cie większych mrozów. Prognozy na dziś przewidują zachmurzenie nadal duże, miej­scami opady drobnego deszczu lub mżawki na południu i za­chodzie, a drobnego śniegu na wschodzie. Liczne mgły i zamgle­nia, w zachodnich rejonach kra­ju i na południu. Temperatura w dzień od minus 2 st. na północnym-wschodzie do ok. 0 — plus 1 st. w centrum, do plus 3 st. na południu ł ok. plus 4 st. na zachodzie. W nocy iekki mróz do minus 5 st. na wschodzie, w centrum do minus 2—3 st., a na zachodzie i połud­niu do 0 i plus 1 st. Wiatry słabe wschodnie i południowo­­wschodnie. Dziś w Warszawie pogoda bę­dzie chmurna, mglista, z możli­wością drobnego śniegu lub marznącej mżawki, co grozi go­łoledzią. Po nocnym- spadku tem­peratury do minus 2—3 st., w dzień w pobliżu 0 st. Wiatry sła­be wschodnie. Słońce wzeszło o godz. 7.08, zaj­dzie o godz. 15.35. Imieniny ob­chodzą: Cecylia i Filomena (wicherek; Wizyta pożegnalna ambasadora NRD u M. Spychalskiego i u J. Cyrankiewicza (B) Przewodniczący Rady Państwa marszałek Polski Mj Spychalski przyjął 21 bm. na audiencji pożegnalnej amba­sadora nadzwyczajnego i peł­nomocnego NRD K. Mewisa. .1. (W) Prezes Rady Ministrów Cyrankiewicz przyjął 21 bm. ambasadora nadzwyczaj­nego i pełnomocnego NRD Polsce K. Mewisa. (PAP) Cocktail w ambasadzie NRD (W) W związku ze swym wyJ jazdem z Polski ambasador NRD w naszym kraju — K. Me wis wydał w czwartek cocktail po­żegnalny w siedzibie przedstawi­cielstwa dyplomatycznego NRD w Warszawie. Na cocktail przybyli ministrom wie: przemysłu chemicznego A. Radliński i gospodarki ko* munalnej ' — A. Giersz, nik MSZ — wicemi 4. J. kierow­Winie-* wicz, przedstawiciele wielu re­sortów, dziennikarze. Obecni byli szefowie i człon* kowie szeregu dyplomatycznych. przedstawicielstw (PAP) Pożar w drukarni RSW „Prasa” w lodzi 40 sekcji straży w akcji (B) Groźny pożar wybuch! w nocy z 20 na 21 bm. w dru­karni RSW „Prasa” przy ul. Żwirki 17 w Lodzi. Gdy straż zaalarmowana przez portiera przybyła o godz. 1.50 na miej­sce całe pierwsze piętro 1 dach były już w płomieniach. Płomienie ogarnęły prawie cały jednopiętrowy gmach o wymiarach 40 na 20 m. Ogień zagrażał oko­licznym zabudowaniom. M. in, w odległości zaledwie 7 m od płonącej drukarni znajdowały si^ wielkie magazyny drewniane i sto­larnia przylegające bezpośrednie do Zakładów Włókienniczych im, Bariickiego. Część straży (a w akcji wzięło udział w sumie 4( sekcji) trzeba więc było skiero­wać do zabezpieczenia tych zabu­dowań. Walka z ogniem trwała prze­szło 4 godziny. Wysokość strat określa się wstępnie na ponad 10 min zl. Ogień zniszczył pewną ilość linotypów i niektóre u­­rządzenia, ocalały jednak ma­szyny rotacyjne i dalekopisy. Przyczyny pożaru dotychczas nie ustalono, Do Łodzi u­­dała się specjalna komisja Ko­mendy Głównej Straży Pożar­nych pod przewodnictwem za­stępcy komendanta głównego płk. A. Gatlika oraz płk. E. Waligóry. (CAD* Prace nad wznowieniem druku Niezwłocznie, pod kierow­nictwem sekretarza KLPZPR H. Rejniaki, przystąpiono do prac zmierzających do wzno­wienia druku gazet. Do Ło­dzi przybyli przedstawiciele władz centralnych z zastępcą kierownika Biura Prasy KG PZPR W. Bekiem i wicepre­zesem RSW „Prasa” E. Kró­lem. » W ciągu ćłnla — przy Jak naj­dalej idącej pomocy ze strony zaióg innych drukarń łódzkich •— zorganizowano na okres przejś­ciowy wydawanie gazet („Głosił Robotniczego“, „Dziennika Łódz­kiego” i ..Express« Ilustrowane­go”). W czwartek ukazał się jui bieżący numer łódzkiego „Ex­­pressu”. Jak wynika z narady, która w czwartek odbyła się w Komitee!« Łódzkim PZPR. przy udziale dy­rekcji wszystkich łódzkich zakła­dów graficznych, redaktorów dzienników i przedstawicieli RSW „Prasa” — wkrótce, po wygospo­darowaniu pomieszczeń, zainsta­lowana zostanie dostateczna iłośd linotypów, Maszyny rotacyjne ru­szą prawdopodobnie w ciągu, naj­bliższych dwóch tygodni. W o* biekęie dotkniętym pożarem eki­py budowlano-remontowe praco­wać będą systemem ciągłym, nĄ trzy zmiany. (PAP) Pierwsza pomoc 21 bm. rano w sue kurs pospieszyła RSW „Pra­sa”. Jej przedstawiciela oraz pracownicy „Ruchu“ już 0 godz. 5 rano zjawili się w drukarniach DSP i „Życia War­szawy“. Rozpoczęto specjalny dodruk „Trybuny Ludu“* 1 „Życia Warszawy“ dla Łodzi,) 50 tys. dodatkowych egzem­plarzy „Trybuny” wysiano sa^ mochodem już o godz. 6.45. 15 minut potem wysłanej do Lodzi dodatkowych 20 tys, egzemplarzy „Życia”. O godzj 11 wyekspediowano również do Lodzi 20 tys. egz. „Expres­­su Wieczornego”. *

Next