Katona István: Historia regvm stirpis avstriacae. Tom. V. Ord. XXIV. 1564–1567 (1793)
1567
An Chr. 1567. 440 MAXIMILIANVS * decernerent hostile, donec iPSeus etiam rationes cognouijjet. Assensus' quoque est, vt cuilibet partium l.ceat in jolo [uo et noaas munitiones erigere 9 et veteres reparare. Simi,iter placuit, ne paruac dif oriiae fmtimoruni totam p‘Cern p r ur ent. Placuit etiam, vt homines C. M. vestrae, qui li, c tenebiintur, oratorum Seruantur priailcg’0 : imerpretes, quot ct quaks voluerint > dumm'jdo viros Secretos, teneant. Eadem ratione in dandis et accipiendis ltteris habeant libertatem; Sed hoc vtrmnque cum Seuo Secitu. De tribus reliquis probauit et penul„ timum, et vltimum. Verum de diininutione „ muneiis honorarii neque audire voluit. *> Et licet nos assarim exposuissemus rationes; „ quanto tamen magis insistebamus, diminui ,, illud oportere,* eo minus proficiebamus :u Principem Seuurn magno juo pudori adSecripturum ; Se ei talia munera quotannis non penderentur, quae plnd bantur patri: et legitim* ture belli eas regni partes ejfe ademtas, qua* tum amissionem praetextu dimi.utionis huiusmodi jollcitaremus', quod belliimet quam i acturam non pertuhjjemus ; Se in dependendo statis Seuis temporibus eodem munire honorario diligenti ores fuSeemus: Se itaque valde et pudere, et metuere vel vnicam mentionem facere de hoc Seuo principi, et mirari etiam admodum , caeSe quoque ma. elatem V. tantum et tam potentem in Chrtstianitute imperatorem, de hicelo (sic enim aiebat) X- millium aureorum eSefeSeollici- \ tam. >y Nos vero , quia iam muita argumenta inSumseramus in his diluendis/ p> tandem, vt verum fateamur, nos etiam í n ali- ?