Trybuna Ludu, lipiec 1955 (VIII/180-210)
1955-07-01 / nr. 180
^ 7, JUÜ t955 di® .»® l'rv-‘" rai ■ ' ■ |H r ■ f 8 i "*\/ h 11 i i ii Bili f 111 łączcie sięl JBBL JL J Jk-A W«L M M JHLj Partii Robotniczej NR 180 (2331) ROK VIII WARSZAWA — PIĄTEK 1 LIPCA 1955 R. WYDANIE F Cena 20 gr Głos narodów — głos pokoju Żadne z międzynarodowych spotkań przedstawicieli sił pokoju nie posiadało tak wielkiej wagi, tak olbrzymiego znaczenia, jak to, które obradowało , w tych dniach w Helsinkach, Co złożyło się na tak wielkie znaczenie Światowego Zgromadzenia Sił Pokoju? Przede wszystkim sytuacja międzynarodowa. w jakiej toczyły się obrady. Za kilka tygodni odbyć ma się w Genewie konferencja wielkiej czwórki, pierwsza lego rodzaju konferencja od 10 lat. Światowa opinia publiczna przywiązuje do spotkania genewskiego wielką wagę i łączy z nim wiele nadziei. Szereg istotnych wydarzeń, jakie miały miejsce w ostatnich miesiącach na arenie międzynarodowej, wskazuje, że istnieje grunt dla zmniejszenia napięcia międzynarodowego i dojścia do porozumienia w spornych, nieuregulowanych sprawach. Sedno sprawy tkwi w tej chwili w tym, by na tej żyznej glebie wyrosły owoce. A zależy to w dużej mierze od światowej opinii publicznej, od stanowiska, jakie ona zajmie i od stopnia aktywności jaką wykaże. Opinia publiczna wywiera już obecnie wielki wpływ na rozwój sytuacji międzynarodowej. Światowy ruch pokoju może na swe konto zapisać wiele doniosłych .osiągnięć. Ale chodzi o to, by teraz, kiedy horyzont polityczny rozjaśnił się — nie tylko nie osłabić frontu narodów w walce o pokój, ale wprost przeciwnie — umocnić go. Wiadomo, że siły agresji nie zrezygnowały ze swych celów, że jednym z ich dążeń jest faktyczne zbojkotowanie konferencji genewskiej, zaprzepaszczenie tych możliwości, które przed nią stoją. i Niezbędna jest presja światowej opinii publicznej na te koła rządzące, które usiłują zlekceważyć wolę narodów I Zgromadzenie w Helsinkach było w tej srawie całkowicie jednomyślne. W Apelu Zgromadzenie wezwało wszystkich tych, którym drogi jest pokój do wzmożenia aktywności właśnie teraz, w przededniu konferencji genewskiej. Ten głos w obecnej chwili posiada olbrzymią wagę. Drugi moment, który zadecydował o wadze spotkania w Helsinkach, to jego szeroka reprezentatywność, to udział w nim wielu delegatów i obserwatorów z kół, które dotychczas stały z dala od światowego ruchu pokoju. Udział 109 obserwatorów i 92 gości, wśród nich takich działaczy, jak członek Krajowej Rady Młodzieży Chadeckiej Zappuli (Włochy), b. gaullistowski minister Capitant, kanadyjski pastor Candy i in.; nadesłanie listów i depesz przez takie osobistości, jak Edouard Herriot, królowa Elżbieta czy angielski filozof Bertrand Russel — to fakty świadczące o wielkiej sile oddziaływania idei pokoju, o olbrzymim rozszerzeniu się ruchu pokoju. Mimo że w Zgromadzeniu brali udział ludzie o różnych poglądach politycznych, szczególnie, mimo że w swobodnej dyskusji nie kryli różnicy zdań w wielu kwestiach, w zasadniczych sprawach Zgromadzenie doszło do porozumienia. I w tych warunkach •— tym cenniejsze jest osiągnięcie jednomyślności Zgromadzenie Sił Pokoju w Helsinkach wypowiedziało swą opinię w wielu konkretnych sprawach, wysunęło szereg wniosków, których realizacja mogłaby się przyczynić do rozwiązania głównych problemów międzynarodowych Niezmiernie istotne jest stanowisko Zgromadzenia w sprawie broni atomowej. Uczestnicy Zgromadzenia zdecydowanie wypowiedzieli się za zakazem broni atomowej, za pokojowym wykorzystaniem energii atomowej. Postanowiono, że dzień zrzucenia bomby atomowej na Hiroszimę, 6 sierpnia obchodzony będzie jako dzień walki przeciw broni atomowej. Postanowiono również domagać się zwołania konferencji rozbrojeniowej. Dzięki ostatnim radzieckim propozycjom rozbrojeniowym nast#iło bardzo poważne zbliżenie stanowisk w tej dziedzinie. Oceniając tak właśnie sytuację, Zgromadzenie doszło do wniosku, że „porozumienie w chwili obecnej jest już tylko kwestią dobrej woli“ Drugą sprawą, która stanęła w centrum uwagi Zgromadzenia — był problem bezpieczeństwa zbiorowego w Europie, a w związku z tym także sprawa niemiecka. Zgromadzenie jasno podkreśliło, że realizacja bezpieczeństwa zbiorowego jest możliwa na zasadach, jakie zostały przyjęte na konferencji w Bandungu. Apel Zgromadzenia wyraźnie nawiązuje do 5 zasad współistnienia, na których opierają swe współżycie kraje azjatyckie, bez względu na ustrój. Do tych 5 zasad, które proklamowały Chiny, Związek Radziecki, Polska i Jugosławia we wspólnych deklaracjach z Indiami, Pięć zasad pokojowego współistnienia, które uznało już dziś oficjalnie blisko 40 państw, może, zdaniem Zgromadzenia, stanowić podstawę dla unormowania stosunków w Europie, W sprawach azjatyckich Zgromadzenie wypowiedziało się za przyjęciem Chińskiej Republiki Ludowej do ONZ, za przyłączeniem Taiwanu do Chin i uznało, że rozstrzygnięta powinna być sprawa Goa oraz Irianu Zachodniegó. Zgromadzenie wezwało do poszanowania układów genewskich 0 rozejmie w Indochinach, do zwołania konferencji w sprawie Korei. Dalsze uchwały Zgromadzenia wzywają do rozszerzenia współpracy ekonomicznej 1 kulturalnej między narodami, domagają się wychowania młodzieży w duchu przyjaźni i pokoju. Co mówi ten krótki przegląd uchwał Zgromadzenia Sił Pokoju w Helsinkach? Mówi on o tym, że we wszystkich najważniejszych sprawach polityki światowej sformułowany został i wysunięty jasny, konstruktywny program zmierzający do utrwalenia pokoju na świecie. Fakt, że program ten wysuwają i podpisują się pod nim ludzie różnych światopoglądów i różnych przekonań politycznych, fakt, że aktywnie popiera go wielu burżuazyjnych działaczy politycznych dobitnie świadczy o tym, jak wiele zmieniło się na świecie w ostatnich czasach, jak idea pokoju przekształciła się w wielką materialną silę. Nas Polaków fakty te napawają otuchą. Z wielkim zainteresowaniem śledziliśmy obrady w Helsinkach. Sercem zawsze jesteśmy z tymi, którzy omawiają tak istotne dla nas sprawy, jak sprawy pokoju. Słusznie możemy szczycić się tym, że nasi delegaci aktywnie pracowali w komisjach i występowali na plenum Zgromadzenia, że głos przedstawicieli Polski miał tam duże znaczenie, że był poważnym wkładem w obrady Można nie wątpić, że wyniki narad Zgromadzenia odbiją się szerokim echem w świecie, że zmobilizują narody do jeszcze wytrwalszej walki o utrwalenie pokoju w myśl hasła zawartego w Apelu: „Krok za krokiem można rozwiązać sprzeczności międzynarodowe, a wówczas ziszczą się nadzieje narodów“, ^Zapomniane” hektary (KORESPONDENCJA WŁASNA „TRYBUNY LUDU“ Z WOJ. KOSZALIŃSKIEGO) Jest zasada, od której nie wolno ani na krok odstąpić przy ustalaniu obowiązkowych dostaw zboża. Zasadą tą jest dokładne ustalenie areału gruntów, użytkowanych przez każdego chłopa t każdą spółdzielnię produkcyjną. Tę zasadę zbagatelizowali jednak towarzysze z Białogardu. Bo trudno powiedzieć, że areał gruntów' spółdzielczych został dokładnie wyliczony, jeżeli ustalono go przy biurku, bez udziału przedstawicieli zarządów spółdzielni. Stąd m. in. kłopoty, czy dla spółdzielni produkcyjnej Góry ustalić wysokość dostaw jak w roku ubiegłym, czy też nie. Nie wiedziano dokładnie, czy spółdzielnia ta uprawia grunta po usuniętych z zespołu członkach, czy też nie, Były wątpliwości także, czy dla spółdzielni Dobie dokonać w'ymiaru z 91.35 ha, czy ze 108,75 ha. Z tych m. in. przyczyn globalny wymiar dostaw zboża przewidziany tylko dla spółdzielni produkcyjnych, mimo że przybyły w roku ubiegłym 4 nowe, wyniósł w stosunku do roku ubiegłego przeszło 60 ton mniej. Podobnie zresztą i niektóre pre zydla rad gromadzkich nie starały się o ustalenie faktycznego areału gruntów w “gospodarstwach indywidualnych. Ile dziesiątków' hektarów' ’ziemi nie zostało obciążonych dostawami, może posłużyć ^choćby przykład gromady Kościernica W gromadzie tej wielu chłopów zawarło umowy z prezydium GRN na dzierżawę gruntów ornych (nie odłogów). A- dolf Wysocki ze wsi Kościernica dzierżawi ‘ 2. ha gruntów ornych, Walenty Pazdecki — 1,5 ha. Stanisław Lechowicz z sąsiedniej wsi Żelimucha dzierżawi 1 ha gruntów ornych. Wszyscy oni nie zostali obciążeni obowiązkowymi dostawami zboża, gdyż przewodniczący prezydium GEN w Kościernicy. Józef Piński, nie zlecił pracownikowi do spraw skupu obciążyć ich dostawami. I trudno się dziwić, że tak postąpił, gdyż sam dzierżawi 1,5 ha gruntów ornych i nie ma wyznaczonych obowiązkowych dostaw zboża W tej samej wsi objął gospodarstwo po wdowie Natalii Budziszewskiej — dodajmy, gospodarstwo w pełni zagospodarowane — chłop z tej samej wsi, Józef Müder. I jemu również nie wyznaczono obowiązkowych dostaw zboża. Jak więc nie mają „ginąć" setki ton zboża z planu obowiązkowych dostaw, jeżeli mają miejsce takie jawne „przeoczenia“ Kościernica nie jest wyjątkiem w powiecie białogardzkim. Dobrze o tym wiedzą towarzysze -z prezydium PRN i z Biura Powiatowego Pełnomocnika M, S. Oto dlaczego w powiecie białogardzkim plan nie zgadza się z wymiarem o ponad 320 ton zboża, Niezmiernie ważne jest również prawidłowe ustalanie terminarzy dostaw. Tymczasem w gromadzie Kościernica terminy dostaw ustalano nie patrząc na to, czy ktoś może dostarczyć zboże już w pierwszych dniach żniw, czy nie. I tak np. wszystkim chłopom ze wsi Pustkowo i Żelimucha terminy dostaw wyznaczono na sierpień. Doszło nawet, do takich nonsensów, że niektórzy chłopi, m. in. Zygmunt Ignaczak z Pustkowa i Franciszek Chabros z Kościernicy, mają dostarczyć całoroczny plan, wynoszący ponad 1300 kg, już do 10 sierpnia. Czy podołają? Nikt się nad tym nie zastanawiał, choć powszechnie wiadomo. że w Białogardzkim żniwa zaczynają się zwykle w pierwszych dniach sierpnia. Wszystkie te błędy w ustalaniu wysokości i terminarzy obowiązkowych dostaw są wynikiem braku kontroli nad pracą rad gromadzkich zarówno ze strony prezydium PRN w Białogardzie, jak również i ze stro. ny odpowiedzialnych pracowników aparatu M. S.. Bo gdyby towarzysze z powiatu skontrolowali dokładnie wymiar obowiązkowych dostaw zboża w gromadzie Kościernica. doszliby i do tego, że roczny wymiar w tej gromadzie wynosi nie 100 ton, jak figuruje w zestawieniu w powiecie, lecz- tytko 85. ton. Takie niespodzianki, niestety, można również znaleźć w powiecie Białogard. Jest jednak jeszcze czas na naprawienie tych błędowi m Godnie uczcijmy Święto Wyzwolenia, Święto Konstytucji Niech dzień 22 Lipca stanie się manifestacją naszej jedności pod sztandarami Frontu Narodowego Posiedzenie Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego 29 czerwca br. odbyło się w Belwederze pod przewodnictwem I Sekretarza KC PZPR, Przewodniczącego Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego Bolesława Bieruta posiedzenie Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego z udziałem przewodniczących Wojewódzkich Komitetów' Frontu Narodowego. Prezydium wysłuchało informacji posła Józefa Kalinowskiego o bieżącej pracy Komitetów Frontu Narodowego oraz nakreśliło dalsze zadania, wokół których koncentrować się winna w najbliższym okresie praca Komitetów Frontu- Narodowego. Prezydium uchwaliło apel \ do Komitetów Frontu Narodowego w związku ze Świętem 22 Lipca (tekst apelu podajemy poniżej), Prezydium postanowiło rozszerzyć skład Sekretariatu Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego, do którego dotychczas wchodzili: sekretarz Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego Edward Ochab i członkowie: Aleksander Juszkiewicz, Leon Chajn, Marian Rybicki, Alicja Musiałowa, Helena Jaworska, Józef Kalinowski — o dwóch nowych członków, tj. Dominika Horodyńskiego i Zofię Wasilkowską. Jednocześnie Prezydium powołało nowych sekretarzy Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego — Józefa Kalinowskiego, Aleksandra Juszkiewicza i Dominika Horodyńskiego. Do Komitetów Frontu Narodowego rJ bliża się 22 Lipca — Święto Wyzwolenia i Święto Konstytucji. Naród nasz patrzy z dumą na dorobek swej jedenastoletniej pracy, z głęboką wiarą w szczęśliwą przyszłość przystępuje do rozwiązywania nowych wielkich zadań budownictwa socjalistycznego. Tegoroczne Święto Lipcowe obchodzić będziemy w okresie niezwykle doniosłym dla Polski i całego świata. Jest to okres wielkiej mobilizacji narodów walczących przeciw knowaniom wojennym imperializmu, o rozwiązywanie spornych zagadnień międzynarodowych drogą rokowań między wielkimi mocarstwami, o pokojową współpracę i pokojowe współzawodnictwo narodów i państw niezależnie od ich ustrojów. Doniosłe etapy tej wielkiej akcji pokojowej prowadzonej przez obóz socjalizmu i postępu pod przewodem Związku Radzieckiego to zawarcie traktatu państwowego i neutralizacja Austrii, propozycje powszechnego rozbrojenia opracowane przez rząd ZSRR, zawarcie Układu 0 przyjaźni, współpracy i pomocy wzajemnej 8 państw na Konferencji w Warszawie, normalizacja Stosunków z Jugosławią, radziecka propozycja nawiązania stosunków dyplomatycznych z Niemcami zachodnimi, wspólna deklaracja Bulganina i Nehru, wreszcie bliska już — a pierwsza od Konferencji Poczdamskiej w 1945 roku — konferencja szefów rządów Związku Radzieckiego, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Francji w lipcu br. Ta pokojowa polityka, wyrażająca pragnienie i interesy wszystkich narodów, skutecznie miesza szyki i rozbija plany imperialistycznych organizatorów wojny i nowego odwetowego Wehrmachtu. Dzięki tej polityce, której wyrazem jest również Światowe Zgromadzenie Sił Pokoju \y Helsinkach, nadzieja trwałego pokoju idzie wielką falą przez świat. Tegoroczne Święto Lipcowe wypada w końcowym okresie realizacji naszego planu 6- letniego.' Dzięki pomyślnemu wykonywaniu tego planu naród nasz pod kierownictwem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej przekształcił Polskę w kraj wielkiego przemysłu 1 nowoczesnej techniki. Zdobyliśmy już trwałą podstawę do dalszego rozwoju rolnictwa i podnoszenia dobrobytu ludzi pracy. W spółzawodnictwo na cześć 22 Lipca, podejmowane i realizowane przez miasto i wieś, przyczynić się może wydatnie do należytego wykonania naszych wielkich zadań gospodarczych i kulturalnych. W tysiącach fabryk i kopalń robotnicy zobowiązują się do ponadplanowej produkcji dla państwa i do zaoszczędzenia setek milionów złotych. W tysiącach wsi chłopi omawiają sprawy terminowego i sprawnego zorganizowania żniw, omłotów, dostaw dla państwa, podorywek i poplonów oraz stopniowej realizacji programów gromadzkich Frontu Narodowego. Cenna tu jest każda inicjatywa obywatelska, każdy przykład gospodarności, który przyczynia się do wzrostu bogactwa narodowego i podnoszenia stopy życiowej człowieka. Ogólnopolski Komitet Frontu Narodowego wzywa wszystkie terenowe Komitety Narodowego, aby pod kierownictwem Frontu naszej partii robotniczej, w ścisłym współdziałaniu z radami narodowymi, ze związkami zawodowymi i Związkiem Samopomocy Chłopskiej, z Ligą Kobiet i Związkiem Młodzieży Polskiej rozwijały i upowszechniały inicjatywę, ofiarność i gospodarność obywateli w wielkim współzawodnictwie lipcowym. Pięknym polem działania dla Komitetów Frontu Narodowego jest pobudzanie i organizowanie czynów społecznych — takich, jak melioracja pól, łąk i pastwisk, jak dróg gromadzkich, jak porządkowanie budowa miast, wsi i osiedli. Komitety Frontu Narodowego niemało mogą się przyczynić do wzrostu produkcyjnej aktywności ludzi pracy, do masowego udziału kobiet wiejskich w konkursie hodowlanym ZSCh, do upowszechnienia postępu agrotechnicznego na wsi. Przez pobudzanie inicjatywy społecznej, pomóc i opiekę nad świetlicami, bibliotekami, zespołami artystycznymi, kołami czytelnictwa, placówkami socjalnymi mogą Komitety Frontu Narodowego odegrać wielką rolę w rozwoju życia kulturalnego naszej wsi. W obecnej sytuacji międzynarodowej, szczególnie ważnym zadaniem Komitetów Frontu Narodowego jest wszechstronne wyjaśnianie masom polityki rządu ludowego i całego obozu socjalizmu, wskazywanie na nierozerwalną łączność między dobrym wykonywaniem naszych zadań gospodarczych a walką o pokój na świecie. p od hasłem pokoju i braterstwa między młodzieżą wszystkich ras i narodów, różnych poglądów i wierzeń odbędzie się w sierpniu br. w naszej stolicy — Warszawie, V Światowy Festiwal Młodzieży. Wyjaśniajcie szlachetne idee i cele, które przyświecają Festiwalowi w mobilizowaniu młodzieży całego świata do czynnej walki o postęp, o pokój, o współpracę między narodami, gólnopolski Komitet Frontu Narodowego ^ wzywa Komitety Frontu Narodowego do starannego przygotowania akademii i uroczystych zebrań z okazji 22 Lipca. Będziemy jak zawsze pamiętać o grobach poległych za nftszą wolność żołnierzy polskich i radzieckich. Uporządkujmy mogiły bohaterów, pokryjmy je zielenią i kwiatami, OBYWATELE — DZIAŁACZE FRONTU NARODOWEGO! Niespełna miesiąc dzieli nas od Święta 22 Lipca. Niech ten dzień stanie się powszechną manifestacją jedności naszego skupionego pod sztandarami Frontu narodu, dowego w pracy dla dobra Ojczyzny, Narodla szczęścia jej synów i córek. Silni jednością, oparci o braterską przyjaźń i sojusz ze Związkiem Radzieckim i wszystkimi krajami ludowo - demokratycznymi, zgodną, ofiarną pracą milionów patriotów jeszcze bardziej umocnimy niepodległość Polski, przyczynimy się do utrwalenia pokoju. PREZYDIUM OGÓLNOPOLSKIEGO KOMITETU FRONTU NARODOWEGO 60-lecie pracy partyjnej tow. Wilhelma Piecka W dniu dzisiejszym upływa 60' rocznica rozpoczęcia pracy partyjnej przez towarzysza Wilhelma Piecka, prezydenta Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Jubileusz Wilhelma Piecka — wybitnego działacza międzynarodowego ruchu robotniczego obchodzą wraz z niemiecką klasą robotniczą masy pracujące Polski i innych krajów. Na str. 3 zamieszczamy artykuł poświęcony 60-letniej działalności' Jubilata. Pojutrze otwarcie Targów Poznańskich POZNAŃ. Już. tylko 2 dni pozostały do otwarcia XXIV Międzynarodowych Targów Poznańskich. W poszczególnych halach i pawilonach dobiega końca ustawianie eksponatów. (Artykuł o XXIV Międzynarodowych Targach Poznańskich zamieszczamy na str. 3). PREMIER NEHRU W BELGRADZIE BELGRAD (PAP). 30 czerwca przybył z oficjalną rewizytą do prezydenta Jugosławii ,T. Broza-Tito, , premier Republiki Indyjskiej, Jawaharlal Nehru. Na lotnisku Zemun premiera J. Nehru witali: prezydent J. Broz-Tito, przewodniczący Federacyjnej Skupszczyny Ludowej M. Pijade, wiceprzewodniczący Federacyjnej Rady Wykonawczej E. Kardel, A. Rankowicz, S. Wukmanowicz, R. Czołakowicz. • Premier J. Nehru wygłosił przez radio krótkie przemówienie, w którym powitał narody Jugosławii. Polscy członkowie Światowej Rady Pokoju HELSINKI (PAP). Po zamknięciu obrad Światowego Zgromadzenia Przedstawicieli Sił Pokoju odbyło się 29 ub. m. w godzinach wieczornych zebranie, na którym dokonano wyboru nowego składu Światowej Rady Pokoju. Z ramienia Polski do Światowej Rady Pokoju ; weszli: Maria Dąbrowska, Ostap Dłuski, Dominik Iiorodyńskl, Leopold Infeld, Jarosław Iwaszkiewicz, Leon Kruczkowski. Wiktor Klosiewicz, Stanisław Kulczyński i Jozef Ozga - Michalski. Uczeni polscy wyjechali do Moskwy na sesję poświęconą energii atomowe] 30 ub. m. na zaproszenie Akadem» Nauk .ZSRR wyjechali do Moskwy, delegowani przez Polską Akademię I^ąuk: prof, dr Paweł Szulkip — zastępca sekretarza naukowego PAN oraz prof, dr , Henryk Niewodniczański — .członek korespondent PAN. Uczeni pólscy wezmą udział w sesji poświęconej pokojowemu wykorzystaniu energii atomowej. (PAP) Rząd Niemieckiej Republiki Federalnej przyjql zaproszenie rządu ZSRR LONDYN (PAP). Jak podaje korespondent agencji Reutera z Bonn, 30 czerwca rząd Niemieckiej Republiki Federalnej wręczył za pośrednictwem swego ambasadora w Paryżu ambasadorowi Związku Radzieckiego we Francji odpowiedź na propozycję ZSRR w sprawie nawiązania stosunków i dyplomatycznych, gospodarczych kulturalnych między Związkiem Radzieckim a Niemiecką Republiką Federalną. W odpowiedzi swej rząd NRF zawiadamia, ■ że przyjmuje zaproszenie do podjęcia rokowań na temat nawiązania stosunków między obu krajami. Jednocześnie rząd NRF wyraża pogląd, że „w obecnej sytuacji“ wydaje się wskazane, „by zagadnienia, które stanowić mają podstawę dyskusji zostały uprzednio zdefiniowane, a kolejność ich omawiania — ustalona“. Agencja Reutera podkreśla, że wyjaśnieniem tych spraw mieliby się zająć ambasadorowie obu krajów w Paryżu. Według doniesień agencji zachodnich, delegacja Niemieckiej Republiki Federalnej uda się do Moskwy jesienią br. 123.543.604 obywateli ZSRR podpisało Apel Wiedeński MOSKWA (PAP). Radziecki Komitet Obrony Pokoju podaje, że. w ZSRR zakończona została kampania zbierania podpisów pod apelem Światowej Rady Pokoju przeciw'ko przygotowaniom do wojny atomowej. Apel podpisało 123.543.604 obywateli radzieckich. Liczba ta znacznie przewyższa ilość podpisów złożonych pod apelem sztokholmskim. Zakończenie sesji Rady Kultury i Sztuki Spotkanie uczestników sesji z przedstawicielami Biura Politycznego KC PZPR 30 czerwca br. zakończyły się w Warszawie dwudniowe obrady XVI Sesji Rady Kultury Sztuki,- poświęcone dyskusji nad i oceną twórczości artystycznej minionego dziesięciolecia. Przed rozpoczęciem obrad w drugim dniu Sesji min. Sokorski udekorował prof. Zbigniewa "Pronaszkę Orderem „Sztandar Pracy“ I klasy, przyznanym przez Radę Państwa zasłużonemu artyście w 70-lecie jego urodzin. * 30 ub. m. w' godzinach wieczór nych odbyło się w Belwederze spotkanie członków Rady Kultury i Sztuki z przedstawicielami Biura Politycznego KC PZPR Na spotkanie przybyli członkowie Biura Politycznego KC PZPR: I sekretarz KC PZPR Bolesław Bierut, Józef Cyrankiewicz, Zenon Nowak i zastępca członka Biura Politycznego Adam Rapacki. Obecni byli również: kierownik Wydziału Kultury i Nauki KC PZPR Stefan Żółkiewski, kierownik Wydziału Organizacyjnego KC PZPR Walenty Titkow oraz minister Kultury i Sztuki Włodzimierz Sokorski. Spotkanie upłynęło w serdecznej atmosferze, (PAP)