Wenzel Gusztáv: Okmányi kalászat (Pest, 1856)
OKMÁNYI KALÁSZÁT. 3 teris Hung. Episcopis. Comites vero majores omnes hoc idem juravere, quorum paucorum nomina scio, hi sunt: Joannes Palatitinus, Cledinus, Marcus, Saulus, Saunicus, Vguranus, Theobaldus, Jandinus et multi alii, quorum nomina aut nunquam scire curavi, aut si scivi in memoria non habeo, qnae «i omnium scirem, et vellem ponere nomina, in altum nimium nostra turgesceret pagina. Nam preter Regem et Episcopos, et Comites magnos jnravere hoc idem, et multi centurionum. Ille enim, qui Provinciam Dalmatiae subesse Regi disposuerat, securus esse volebat per multas et magnas personas sibi suisque successoribus et eorum heredibus, antiquam fore debere libertatem. Ad memoriam vero tantae confirmationis tres cruces aureas dedit Rex, supra quas et quae superius explanavimus confirmaverat. Ynam videlicet Jaderiensi Ecclesiae, aliam Spalatensi, etiam Arbensi, simul quosque Nobiles Provinciae ad se vocavit. Hac ergo securitate pace firmata, simulque terra tota per circuitum praevisa Rex regressus est in Vngariam. Jegyzet. Ezen okmányt lemásoltam a’ „libri pactorum“ czímü velenczei státuskönyvek’ első kötetének 239. leveléről. Közzé téve volt az már az „Új Magyar Muzeum“ 1853. évi oetoberi füzetben az 538. lapján. Történeti fontosságánál fogva azt itt újonan közlöm. H, A’ veszprémi egyház több szabadosait földdel adományozza meg. 1181. In nomine Sancte et Indiuidue Trinitatis--------------in hanc vallem lacbrymarum deiecti obliuionis passionem-----------—--------rabilis inoleuit consuetudo, videlicet ut ea, que racionabiliter ordinantur, litterarum apicibus commendata viuaci memoria tenerentur. Notum sit igitur presenti generációm et ei , que futura est, quod anno ab incarnacione domini millesimo centesimo octuagesimo primo, gloriosissimo Rege Bela regnante, Johane Vesprimiense Episcopo, quatuor proceres, quorum hec sunt nomina, Yilibaldus presbiter, Salombud, Anath (et) Botha, qui ex parentela sua libertatem duxerant pro ecclesia sancti Michaelis , sicut eorum antecessores libere seruiebant, tali tamen condicione , ut decimas predicte ecclesie circumquaque assignarent, et in legacionem siue ex precepto Prepositi, nec non et ceterorum fratrum, Decani quoque, ac Comunitatis super equos suos equitarent, rogauerunt venerabilem prelibate ecclesie conuentum, quatenus terram, quam