Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)
1013
a: c: 1013. 173 S. STEPHANVS ejsie probatur, quorum side verbis et'moribus: incrementum parit ecclesia. Post haec ad sanctum regem ita descendit: De quibus tsie Chrisiianijsimus rex non minimus fuisife comprobatur , qui bonae voluntatis et operis sianam, quam in aedificandis ecclesiis, in amplitudine proprii iuris, exercuerat, in longe positas terras et vrbes siamosisiimas disiperferat. Conflruxit enim in ipsia conuersiationis Chrisii fecundum humanitatem Hierujalem monachorum coenobium, quod praediis ditauit et vineis, ad viSlum quotidianum copiam minisir antibus. In capite quoque mundi Romae, siub titulo protomartyris Stephani, duodecim canonicorum congregationem, cunSiis perthientiis abundantem, siaturt; et materiam in circuitu lapide muratam cum domibus et hosipitiis Hungarorum , orationis causisia B. principis apo- Jiolorum Petri limina quaerentium, condidit. Ipsiam quoque regiam vrbem Consiantinopolim beneficiorum munere non priuauit, quam ecclesia mirifici operis, cum necejjariis omnibus fuis, donauit. Merito ergo infra terminos fuae dominationis nomen adeptus esi aposioli; et, quamuis siuper fe euangelizandum non asi fumsit officium praedicatorum, tamen dux et magiffer eius, tutaminis et fusientationis insiitu it folatium. Tres istas sancti regis extra Hungáriám fundationes, quas Carthuitius vna serie narrat, Inchosserus ita difpescit, vt Romanam et Constantinopositanam ad A* C. 1007. Hierosolymitanam sigat ad A. C. 1010. Nos postremam, ob raciones postea promendas, disserimus ad A. C. 2023. primam cur istic potius ? quam anterius