Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. II. Complectens res gestas Andreae I., Belae I., Salomonis, Geisae I., S. Ladislai. (1779)
1049
A. C. 1049. Xl. Quomodo Henricns 111 Andreám primam hoftilitatéin exferuit ? 50 ANDREAS. f. que fuos in filios transferre volebant. Hi , pro Jorma regiminis retinenda, tamquam pro aris et focis, pugnabant. Quia vero auftoritate et potentia plurimum valebant; multa inde exitiabilia exoriebantur bella. Quod etiam Turotzius his verbis insinuat: (a) Haec igitur prima regni huius diuisio fcminarium fuit difcordiae et guerrarum inter duces et reges Hungáriáé. Quia Turotzius primam hanc regni diuisionein vocat; bene rursus Verinus Scribit: (b) Plerique fcriptor es potesiatts huius, ducibus principibusque regiis attributae, faciunt auSiorem Andreám 1. Per* hibent hi, regem hunc aposiolicum fratribus Juis Adalberto et Leuentae tertium regni partem cum ducis Hungáriáé titulo concejsisie. Sed male Leuentam, cuius annales patrii non eo modo, quo Belae, meminerunt, adiungit. Cetera, quae de ducibus Hungáriáé disserit, legi merentur, (c) A. C. 1049. Andr. 3. Indict. 2. P. 26. M. CXLV. Opportunus Belae reditus ia Hungáriám Andreae regi fuit, qui, licet opimas Henrico pacis conditiones, ad bellum propulsandum nondum Satis comparatus, obtulerit; imperator tamen, nondum iis delinitus, nondum a studio vindictae re- (a) Cbron. P. II. C. XLII. (b) Comm. iur. p. 77. (c) Ibid. Caj>. IV.