Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. III. Complectens res gestas Colomani, Stephani II., Belae II., Geisae II. (1780)

1152

REX XIL 627 iiBunTe/l; it, quae gerebantur, úduertebatJ velut cum ceteris flumen traieElurus, aduo­­lat. Namque, vt non Semel innui, fupra fortitudinis humanae modum ^ pugnas Semper it certamina affeftabat* Dalmatae *uero, cet haud magno numero milites infequeren* Iur, fugere nihilominus, donec ad loca dif­ficilia pefuenerunt* Mox inde conutrfi, or- Currerunt hosiibus; verum, faSlo congre (fu, cecidere vtrimque pauci. Quippe, vbi impe­ratorem adeffe percipiebant , disiolutbantut iterum. At Romani, fugientibus femper in* flantis, torum multos, vt et Pamionum, ce­­ciderunt. Tunc quoque in manus venere Ro* manas celeberrimi inter Dalmatas viri, Gur* defes et Bultzines. Imperator interea Juis indui armis vehementer exoptabat. Eius rei gratia quum aliquantum infumfiffet temporis (neque enim prope aderant, qui ea adfer* Ttnt) accidit, vt quidam e Romanorum du­cibus, tn quibus fuere Giphardus et Micha­­tl, cognomento Branas > compluresque al'tit manu perinde ac regendis copiis sirenui, dum esiusius hősies tnfequuntur, in ardua et auiá loca delati, manifesio periculo inuoluerentuw Dalmatae quippe, Romanos longe d Juis fe* tunSlos conjpicati, reuerterant, siabantque ob* uersio JEa quum fe ita hdbereht; iam armis indutus imperator, totis habenis in illos fer­tur; quos quum vno in loco arSliJJime in Se coeuntes aduertisiet; palam reprehendit incre­­patque acerbijsime, et metum, et militiae im~ peritiam exprobrat. At iis loci Jitum et im­­menfam niuium vim caujfantibus, praecedit ipje, ac reliquis, vt Jequer^ntur, imperauit* R 1* 2 Iam A. C* 1152*

Next