Katona István: Historia regvm stirpis avstriacae. Tom. XV. Ord. XXXIV. 1672–1682 (1804)
1672
4 LEOPOLDVS I. An. Chr. 1672. ditioforum Supplicio, haec Subiungit : (V?) Ab tristi hac fcena non ideo tragoediae ac per* dueüioni finis: atque vti ex Egmontii Hornanique caede , auctum Hifpani nominis odium firmatum foedus Belgicum; ita interpolata hic potius, quam confanata funt Hungáriáé mala. Promulgata est vniuerfa condonatio, quae ad eam diem admiffa ejjent, omnium. Vfi ea non pauci, e latibulis ad fua Se retulere. Alii „ nullum iis litteris pondus inesse cauilla* M bantur , quod a palatino , ordinario ma„ gistratu, Scriptae non forent : nomina„ tim designandos, queis venia fieret; alio„ quin toti regno rebellionem impingi , „ quae paucorum fuisset “ Peruicaciffimus quisque, fallacis veniae diffidentia, in Polonia Se continuit. Ibidem Tökölio} illi nobis Jaepey Sed numquam bonis ommatisque verbis nominando, reparandae feditiojiis ab Gallica factioni fpes iniecta. Aufus est litteris, elationem fpirantibus , nefcio, quas conditiones fcribere caefari.- Postmodum infidias veritus, in Tranffiluaniam profugit, Apafius > etfi natura timidior , nequaquam fibi irritandos Tureas cen- Jer et, queis acceptam ferebat dignitatem ; vecirium tamen pulfare non destitit, dum veniam 1 extunderet, „ exsules, vt aiebat, religionis ,, caussa Hungaros hospitio recipiendi: non 1 „ arma, non cohortes; sed tectum peti: n nec e re Ottomani imperii fore , exsdn* j „ di penitus eos, quorum olim vsus in- j „ signis esse possit. “ Ita factum, 'vty disie*- 1 ctu 1 (a) Rist. Leop. P. I. p. a56.