Hegedüs, Stephanus: Analecta recentiora ad historiam renascentium in Hungaria litterarum. Cum commentariis (Budapest, 1906)
PRAEFATIO. Analecta recentiora partim ad litteras renascentes Hungáriáé, partim ad relationes litterarias Hungarorum cum externis pertinentia edituri materiam copiosam collegimus, ad illustrandam culturam Latinam Hungáriáé utilissimam. Maiores nostri haud minimam reportaverunt laudem, quum ingenio saeculi perflati cum viris illustrissimis populorum Occidentis relationes intimas necterent. SermoLatinus vincula fraternitatis carissimo populos coniunxit. Monumenta antiquitatis non solum reteguntur, sed etiam in memoria reviviscunt et flamine vitae inspirant mentes Musaeque revocatae ad carmina scribenda inflammant animos. Kes praesentes in formis antiquis vivunt, imaginem saeculi praebent. Quidquid evenit, quidquid spem, quidquid taedium vel dolorem injecit animis: in sono et rhythmo poeseos classicae resonant. Versus elegiaci, eclogae et carmina epica heroico versu composita erant genera poeseos frequentissima huius aetatis. Sermo solutus formam epistolae induit, colorem rhetoricum prae se ferens genusque laudatiuium colens. Dilectissima forma huius generis erat laudatio funebris. Hic habes Benevole Lector orationem funebrem in Regem Matthiam, usque ad hoc tempus ineditam ex codice Vaticano n. 2939., poetae qui inter praeclarissimos suae aetatis fuit, Aelii Lampridii Cervini, cuius et alia opera, ad personas vel ad res Hungaricas pertinentia descripta ex codicibus Vaticanis, his Analectis inserui. Inde a saeculo XIV-o, usque ad XVI-um extiterunt singulae partes huius collectionis. Petrachae et Boccatii eclogae necem cruentissimam Andreae, ducis, fratris Ludovici Magni allegorice perhibent. Propositum falso Petrachae attributum, sed tamen vere coram Rege Ludovico factum, edendum esse putavi. Hoc enim mihi firmissime persuasum est: monumenta et minoris pretii perscrutanda, colligenda in unum corpus 1*