Trybuna Ludu, marzec 1951 (IV/60-89)
1951-03-01 / nr. 60
Proletariusze B BTjbBk 7 li \ ]| Jg 1! ' J| £lk WM 11 1 /ŚT M H H Organ KC wszystkich krajów Pgjjjg jjl " W | | | | || || i i 1 i i || ES Polskiej Zjednoczonej _____Sączcie sięl JBiL Jt. W JBLJF Ä M ll^lL fe8 Ä ’fluHL Partii Robotniczej Nr 60 (760) ROK IV WARSZAWA — CZWARTEK 1 MARCA 1951 R. WYDANIE F CENA 15 gr. Sojusznik za Odrą i Nysą du. Nad Odrą czuwa wspólna straż polskiego i niemieckiego luPrzez Odrę biegnie nie tylko żelbetowy most, łączący Frankfurt ze Słubicami, lecz również most solidarności i przyjaźni, łączący naszą stolicę ze stolicą NRD. Po obu stronach Odry mówią dwoma różnymi językami, ale najczęściej spotykanym słowem i tu i tam jest/ „Pokój“ — „Frieden1. I tak juz w sześć lat po zakończeniu wojny, rozpoczętej przez faszyzm niemiecki napadem na Polskę — dojrzały warunki dla obchodzenia „Miesiąca Przyjaźni Niemiecko-Polskiej“. Szybkie jest bowiem tempo rozwoju w epoce socjalizmu. Mosty nad Odrą istniały jeszcze wcześniej w historii. Równolegle do zaborczego nurtu „Drang nach Osten“ płynął przeciwny mu nurt przyjaźni dla narodu polskiego w masach ludowych Niemiec. Na czele pierwszego nurtu stali sprawcy wielu nieszczęść narodu polskiego — i wielu nieszczęść narodu niemieckiego: junkrzy i monopoliści. W drugim nurcie było wszystko, co w dziejach Niemiec było postępowe i naprzód patrzące, wszystko, co walczyło o przeobrażenia społeczne i polityczne w samych Niemczech — rewolucyjne, demokratyczne siły narodu niemieckiego. W pamiętnym roku Wiosny Ludów w marcu 1848, patriota i demokrata niemiecki, rewolucjonista i poeta Georg Herwegh ogłosił odezwę, której pierwsze zdania brzmiały: „Demokraci polscy Nie jesteśmy już narodem „niemym", jak nas nazywali Wasi przodkowie. Słyszycie: Niemcy głośno i niecierpliwie domagają się nieodwołalnych praw swoich; z naciskiem przypominają rodzącej się demokracji jej obowiązki, jej wielki dług, zaciągnięty względem ojczyzny Waszej...“ Odpowiedziała poecie Centralizacja Towarzystwa Demokratycznego Polskiego listem, pod którym widnieje również podpis wielkiego demokraty polskiego, Stanisława Worcella. Odpowiedziała jakże aktualnym dzisiaj zdaniem: „...tylko zjednoczone, demokratyczne Niemcy mogą zapewnić istnienie narodowości niemieckiej... Niemcy rozczłonkowane, prędzej czy później, stać się muszą narzędziem nienawiści i zatargów głów ukoronowanych..." Odpowiedziała okrzykiem końcowym, który na całe stulecie miał zamilknąć i dopiero na nowo pojawił się na wyzwolonych ziemiach polskich po zmiażdżeniu hitlerowskiej bestii okrzykiem, którym Warszawa witała Wilhelma Piecka — okrzykiem: „Niech żyją Niemcy Demokratyczne! Niech żyje Polska!" I tak, wtedy kiedy na ulicach Berlina stały barykady wtedy z tych barykad rozlegały się głosy przyjaźni dla Polski. .. Ale nie często barykady stały na ulicach Berlina. Triumfujące junkierstwo, sprzymierzone z wielką burżuazją zdusiło we krwi powstanie własnego ludu, by mieć wolną rękę w dławieniu wolności innych narodów. Tradycje 1848 r. wymazane zostały z pruskiej historii. Lecz nie wymazała ich ze swojej pamięci niemiecka demokracja. Geniusze nowej epoki, Marks i Engels stali w 1848 r. i przez cały czas działalności w pierwszych szeregach bojowników 0 niepodległość Polski Oni to zaszczepili w najlepszych, przodujących elementach niemieckiej klasy robotniczej hasło: „Nie masz wolnych Niemiec, bez wolnej Polski“. Ich to uczniowie symbolizowali ciągłość tradycji przyjaźni demokracji niemieckiej i polskiej poprzez dziesięciolecia. Kontynuowali je rewolucjoniści polscy, biorący czołowy udział w walce wyzwoleńczej niemieckiej klasy robotniczej — Róża Luksemburg i Julian Marchlewski — wespół z Karolem Liebknecbtem i Wilhelmem Pieckiem. Kontynuowali je komuniści niemieccy i polscy w okresie międzywojennym. we wspólnej walce przeciw imperializmowi 1'wojnie, we wspólnej walce w obronie Kraju Rad, we wspólnych bitwach przeciw faszyzmowi. Do tych tradycji, których nie zdołały do gruntu wykorzenić lata okupacji hitlerowskiej i mordów — nawiązuje dzisiejsza przyjaźń polsko-niemiecka, przyjaźń między Polską Ludową, a Niemcami Demokratycznymi. Ale był i drugi, obcy i wrogi obu narodom tor zbliżenia polsko-niemieckiego: tor wspólnej zmowy polskiej i niemieckiej reakcji. Była współpraca obszarników poznańskich z Bismarckiem, było wysługiwanie się piłsudczyzny niemieckiemu wywiadowi, była umowa Beck-Hitler. Przeklęte dziedzictwo płaszczenia się zdrajców narodu polskiego przed junkierskimi i faszystowskimi wrzodami na ciele narodu niemieckiego. Przeklęte przymierze zdrajców narodu polskiego z wrogami narodu polskiego — przymierze, którego przedłużeniem są dzisiejsze konszachty Anders-Adenauer. Warunkiem przyjaźni niemiecko-polskiej musiało być i było zniszczenie hitleryzmu, likwidacja junkierstwa i kapitału monopolistycznego, dojście do władzy klasy robotniczej na czele mas ludowych, wzięcie steru spraw narodu niemieckiego przez partię rewolucyjną, marksistowsko-leninowską, Socjalistyczną Partię Jedności, która we Froncie Narodowym Demokratycznych Niemiec współpracuje z wszystkimi postępowymi, pokojowymi siłami politycznymi. Warunkiem powstania przyjaźni po obu stronach Odry musiało być i było obopólne uznanie Odry i Nysy za wspólną, wieczystą granicę pokoju, wykarczowanie po obu stronach granicy obszarnictwa i kapitału, wkroczenie obu narodów na drogę 'postępu. Te warunki stworzyło radzieckie zwycięstwo nad faszyzmem niemieckim. Zwycięstwo to, Polsce przyniosło wyzwolenie, a masom ludowym polskim pozwoliło wziąć władzę w swoje ręce. Zwycięstwo to zarazem oswobodziło i naród niemiecki od koszmaru hitleryzmu i pozwoliło na ziemiach między Odrą a Łabą wykarczować resztki faszyzmu. Zwycięstwo stalingradzkie było akuszerką mającej powstać i rozwinąć się później przyjaźni polsko-niemieckiej. A później, wraz z powstaniem Niemieckiej Republiki Demokratycznej, której ustanowienie było mówiąc słowami Stalina „punktem zwrotnym w dziejach Europy" — krzepła i rozszerzała się ta przyjaźń, oparta o wspólne cele. Niemiecka Republika Demokratyczna jest naszym sojusznikiem w walce o pokój. Jej uparta walka, wespół z patriotami niemieckimi w Trizonii o pokojowe, demokratyczne zjednoczenie kraju — jest walką o usunięcie groźby wojny w Europie. Jej sukcesy gospodarcze są wkładem do wzrostu sił i potęgi całego naszqgo obozu pokoju. Niemiecka Republika Demokratyczna jest naszym sojusznikiem w walce przeciw najgorszym wrogom narodu polskiego 1 niepodległości Polski — przeciw imperialistom amerykańskim i ich rewizjonistycznym hitlerowskim pachołkom w Niemczech zachodnich. Odwetowcy 1 szowiniści, pogrobowcy hitleryzmu, wrogowie narodu polskiego — są zarazem wrogami narodu niemieckiego i przeciw nim właśnie, przeciwko adenauerowskiej zdradzie walkę prowadzi NRD Imperialiści amerykańscy, którzy odbudowują Wehrmacht, zwalniają zbrodniarzy hitlerowskich, wskrzeszają zbrojownie Hitlera, a naród nierryecki sposobią do roli mięsa armatniego — są najzacieklejszymi wrogami niepodległości Polski. I przeciw nim właśnie, przeciw amerykańskim agresorom, walkę o zabezpieczenie własnej niepodległości i o uratowanie narodu niemieckiego od katastrofy — prowadzi NRD. 0 demilitaryzację Niemiec, która — w myśl uchwały Światowej Rady Pokoju — „stanowić będzie najlepszą gwarancję pokoju w Europie“ — walczy NRD i w walce tej jest sojusznikiem narodu polskiego. Niemiecka Republika Demokratyczna wreszcie jest naszym sojusznikiem w walce o budowę socjalizmu. Wzmagająca się coraz bardziej wymiana handlowa, zacieśniające się stosunki gospodarcze — to wszystko są czynniki ułatwiające nasz marsz ku socjalizmowi. Przez wieki całe z wszystkich, stron mieliśmy sąsiedztwa pełne konfliktów, wojen i tarć. W okresie międzywojennym zdradzieckie rządy sanacyjne prowadziły wrogą politykę wobec jedynego przyjaciela narodu polskiego — wobec kraju Rewolucji Październikowej i sprzęghęły Polskę z obozem hitlerowskiej agresji, by wreszcie rzucić ją na łup najeźdźcy hitlerowskiego. Teraz, po raz pierwszy w dziejach, dzięki oparciu się o ZSRR. o obóz pokoju, demokracji i socjalizmu, Polska Ludowa ma z wszystkich stron granice przyjaźni. I to jest poważny -czynnik, wzmacniający nasz niepodległy byt narodowy, zabezpieczający walkę naszego Frontu Narodowego o pokój i realizację Planu Sześcioletniego. 1 tak przyjaźń Polski z NRD, krzyżująca plany imperialistów, pragnących na nowo pokłócić i rzucić przeciw sobie dwa nasze narody- — staje się poważnym czynnikiem wzmacniającym pokój światowy, spajającym obóz pokoju. Nowa, czwarta z kolei obniżka cen towarów powszechnego użytku w ZSRR Wspaniałe sukcesy radzieckiego budownictwa pokojowego umożliwiły znaczne obniżenie cen artykułów spożywczych i przemysłowych Uchwała Rady Ministrów ZSKIł i Komitetu Centralnego WKP(b) (f) MOSKWA (PAP). — W związku z nowymi sukcesami, osiągniętymi w 1950. roku w dziedzinie rozwoju przemysłu i rolnictwa, dzięki podwyższeniu wydajności pracy i zmniejszeniu kosztów własnych produkcji, rząd radziecki i Komitet Centralny WKP(b) przeprowadziły nową, czwartą z kolei obniżkę państwowych detalicznych cen towarów powszechnego użytku. Rada Ministrów Związku Socjalistycznych Republik Rad i Komitet Centralny WKP(b) postanowiły: 1) Obniżyć z dniem 1 marca 1951 r. państwowe detaliczne ceny towarów spożywczych i przemysłowych w sposób następujący: CHLEB I WYROBY PIEKARSKIE Chleb żytni, pszenny, bułki, obwarzanki i inne wyroby piekarskie — o 15 proc., drożdże — o 15 proc. MĄKA Mąka żytnia, pszenna, kukurydziana inne mąki — o 15 proc. KASZE, RYŻ I KULTURY STRĄCZKOWE Kasza jaglana, kasza hreczana, inne kasze, ryż, groch i inne kultury strączkowe —- o 15 proc. WYROBY MAKARONOWE I KONCENTRATY SPOŻYWCZE Makaron, wermiszel, łazanki i koncentraty spożywcze — o 15 proc. ZBOŻE I PASZE Żyto, pszenica, owies, jęczmień i inne rodzaje zbóż, otręby, makuch, pasze treściwe, siano i słoma — o 15 proc. MIĘSO I PRODUKTY MIĘSNE Wołowina, baranina, wieprzowina drób, kiełbasy, parówki, serdelki, kotlety, konserwy mięsne, mięsno - jarzynowe i tłuszczowo - strączkowe oraz inne produkty mięsne — o 15 proc. RYBY I PRZETWORY RYBNE Ryby, śledzie, konserwy rybne, kawior czarny i czerwony oraz inne produkty rybne — o 10 proc. TŁUSZCZE, SERY, PRODUKTY MLECZNE Masło — o 15 proc., smalec jadalny margaryna, ser, mleko i produkty mleczne, konserwy mleczne, lody i jaja — o 10 proc. WYROBY CUKIERNICZE I BAKALIE Herbatniki, wafle, keksy, ciastka, torty, pierniki i inne wyroby cukiernicze z mąki —■ o 10 proc. Herbata, kawa kakao — o 10 proc., sól — o 21 proc. WÓDKI, LIKIERY I KONIAKI Wódka, likiery, nalewki — o 10 proc., koniak — o 10 proc. SOKI POMIDOROWE I OWOCOWE Soki pomidorowe i owocowe oraz sosy — o 10 proc. WYROBY Z SOJI Serki sojowe, kefir, sosy, mąka sojowa i inne produkty z soji — o 15 proc. MYDŁO I TOWARY PERFUMERYJNO - KOSMETYCZNE Mydło gospodarcze i toaletowe o 15 proc., perfumy, woda kolońska inne towary perfumeryjno - kosmety czne — o 10 proc. WYROBY TYTONIOWE Papierosy, cygaretki i tytonie o 10 proc., machorka — o 15 proc. MEBLE Stoły, krzesła, szafy, tapczany i inne rodzaje mebli — o 20 proc. Łóżka metalowe — o 20 pfoc. WYROBY PORCELANOWE FAJANSOWE I SZKLANE Naczynia porcelanowe, fajansowe i wyroby artystyczne — o 20 proc. szklanki do herbaty i inne szklane naczynia dla gospodarstwa domowego lampy, lustra — o 10 proc. ZAPAŁKI, NAFTA I BENZYNA Zapałki — o 20 proc., nafta — o 22 proc., benzyna — o 20 proc. ODBIORNIKI RADIOWE, ROWERY MOTOCYKLE I ZEGARKI Odbiorniki radiówe i inne artykuły radiotechniczne — o 10 proc., rowery motocykle i części zapasowe do nich — o 10 proc., zegarki na rękę i kieszonkowe oraz inne zegarki — o 10 proc MATERIAŁY BUDOWLANE Łupek i dachówka — o 20 proc., szkło okienne — o 20 proc., gwoździe i drut walcowany — o 10 proc., blacha żelazna i żelazo gatunkowe — o 10 proc., cement — o 10 proc., tapety o 10 proc. ARTYKUŁY GOSPODARSTWA DOMOWEGO Maszyny do szycia i części zapasowe do nich — o 10 proc., maszynki do mięsa, maszynki naftowe i gazowe, prymusy i części zapasowe do nich — o 10 proc., noże — o 10 proc., zamki — o 10 proc., okucia — o 10 proc., piece szamotowe, żelazka — o 10 proc., siekiery, łopaty, kosy i widły — o 10 proc. towary rymarsko -- siodlarskie — o 10 proc., wyroby z masy plastycznej o 10 proc. 2) Zarządza się odpowiednie obniżenie cen w restauracjach, stołówkach, herbaciarniach i innych przedsiębiorstwach wyżywienia zbiorowego. i Kuch w obronie pokoju musi zjednoczyć przeciw zbrodniczym planom imperialistów wszystkich przeciwników wojny na świecie Uchwała Światowej Rady Pokoju w sprawie organizacji i rozszerzenia ruchu obrońców pokoju (f) BERLIN (PAP). Na swej sesji berlińskiej Światowa Rada Pokoju powzięła uchwałę w sprawie organizacji i rozszerzenia ruchu na rzecz pokoju. Uchwała stwierdza: Światowa Rada Pokoju przyjęła z zadowoleniem do wiadomości wysiłki, jakie podjęto w celu zrealizowania uchwał II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju i postanawia wzmóc jeszcze bardziej tę akcję. Światowa Rada Pokoju wzywa wszystkie komitety krajowe do jeszcze większego rozpowszechnienia i spopularyzowania orędzia Kongresu do Organizacji Narodów Zjednoczonych, by zapoznać wszystkich z jego treścią. Rada przyjmuje z zadowoleniem do wiadomości fakt uchwalenia w różnych krajach ustaw zakazujących propagandy wojennej. wszelkiej Wzywa ona komitety krajowe do opracowania dalszych projektów ustaw w obronie pokoju i* przeciwko propagandzie wojennej oraz do złożenia ich w parlamentach. Aby zapewnić tym projektom poparcie ludności, Rada wzywa komitety krajowe do podjęcia kampanii uświadamiającej. Poleca ona komitetom krajowym wezwanie ludności swych krajów, by zachowała czujność wobec wszelkich publikacji, wia domości prasowych, mów, filmów i audycji radiowych podżegających do wojny, by piętnowała je publicznie i bojkotowała. komitety krajowe, przy pomocy *tysięcy przyjaciół pokoju winny rozpocząć rozległą kampanię uświadamiającą celu niezmordowanego stawiaw nia pod pręgierz kłamstw, służących przygotowaniom wojennym. Światowa Rada Pokoju proponuje utworzenie przy Sekretariacie biura informacyjnego, którego zadaniem będzie zbieranie obiektywnego materiału dokumentalnego i ścisłych informacji dla zwalczania doniesień, wypaczających stość i fałszujących rzeczywifakty, a mających na celu podsycanie psychozy wojennej. Światowa Rada Pokoju stwier dza z zadowoleniem, że w toku realizacji uchwał II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju nawiązany został kontakt z licznymi organizacjami i stowarzyszeniami, dzięki czemu mógł się dalej rozwinąć i rozszerzyć ruch na rzecz pokoju. Rada postanawia w szczególności co następuje: 4 Należy traktacje kontynuować perz istniejącym w poszczególnych krajach ruchem propagującym ideę obywatelstwa światowego, aby ustalić punkty, co do których istnieje zgodność poglądów i które mogą stanowić płaszczyznę wspólnej akcji. Należy poczynić kroki, które by sprzyjały wspólnemu udziałowi w konferencjach i kongresach, 2 Proponowane na zasadzie parytetu spotkanie z przedstawicielami towarzystwa kwakrów mogłoby dojść do skutku na podstawie odpowiednich uchwał, ustalających warunki wspólnej akcji. 3 Sprawą o wielkim znaczeniu jest poinformowanie kościołów o rezolucjach przyjętych na sesji berlińskiej i zwrócenie się do nich z prośbą o poparcie. Gdy przewodniczący Rady Joliot-Curie wystosował w imieniu Biura list do władz kościelnych, aby zaznajomić je z uchwałą II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju w sprawie rozbrojenia, nadeszły liczne odpowiedzi, świadczące o silnym zainteresowaniu tym zagadnieniem Należy nawiązać i rozwijać kontakt z ruchem zwolenników neutralności, istniejącym w poszczególnych krajach, aby pozyskać ich na rzecz pozytywnej współpracy w obronie pokoju. 5 Należy też współpracować ze wszystkimi ruchami pacyfistycznymi i z innymi ugrupowaniami o tyle, o ile ta współpraca może służyć sprawie pokoju. Światowa Rada Pokoju przyjmuje z zadowoleniem do wiadomości propozycje w sprawie zorganizowania konferencji międzynarodowych, które umożliwiłyby kompetentnym przedstawicielom poszczególnych krajów dokonanie wymiany poglądów i wspólne poszukiwanie środków rozwiązania konkretach problemów w interesie pokoju światowego. Konferencje takie przyczynią się do nawiązania nowych kontaktów i do dalszego rozszerzenia ruchu na rzecz pokoju. Wychodząc z tego założenia , Światowa Rada Pokoju_ aprobuje projekt rychłego “ zwołania w Paryżu lub Bruk seli, przez organizacje francusko-belgijskie, konferencji przeciwko remilitaryzacji Niemiec Zachodnich, w której to konferencji wzięliby udział przedstawiciele europejskich krajów paktu atlantj^ckiego i Niemiec, a która ma na celu podjęcie kroków przeciwko remilitaryzacji i za pokojowym rozwiązaniem bproblemu niemieckiego; apróbuje wniosek zwołania w Indiach konferencji krajów azjatyckich i krajów strefy Pacyfiku, której celem ma być w szczególności walka przeciwko ponownemu uzbrojeniu Japonii i o pokojowe rozwiązanie obecnych konfliktów; „ wzywa Sekretariat do po' ' parcia idei konferencji krajów Bliskiego Wschodu i północnej Afryki oraz krajów skandynawskich, ,1 zaleca Sekretariatowi zaję'* cie się sprawą zwołania podobnych konferencji krajów A- fryki oraz krajów Ameryki Północnej i Południowej (ta ostatnia konferencja ma odbyć się w sierpniu br. w Meksyku). Światowa Rada Pokoju apeluje do komitetów odnośnych krajów, by dołożyły wszelkich wysiłków w celu zapewnienia sukcesu tych konferencji. Rada postanawia zwołać w ciągu lata 1951 roku w ZSRR powszechną konferencję gospodarczą, na którą mają być zapro szeni ekonomiści, technicy, . przemysłowcy, kupcy i związkowcy wszystkich krajów, w celu przywrócenia wymiany gospodarczej pomiędzy krajami i podniesienia stopy życiowej narodów. Porządek dzienny tej konferencji obejmować ma: a) sprawę możliwości poprawy warunków bytu obecnego pokolenia, b) sprawę możliwości wzmożenia wymiany towarów pomiędzy poszczególnymi krajami. W myśl rezolucji II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju w sprawie wymiany kulturalnej Rada zaleca Sekretariatowi, by w miarę możności poparł zorganizowanie konferencji lekarzy, zainicjowanej już przez wybitnych lekarzy francuskich i włoskich, która ma odbyć się we Włoszech w ciągu bieżącego roku. Konferencja ta ma być poświęcona sprawie walki przeciwko zgubnym wpływom przygotowań wojennych i problemowi ochrony zdrowia mas ludowych. Rada wzywa Sekretariat do popierania konferencji międzynarodowych, na których ma być omawiana, pod kątem widzenia utrzymania pokoju, sprawa możliwości rozwoju kultury poszczególnych narodów 1 międzynarodowej współpracy kulturalnej, jak konferencji pisarzy i aktorów, naukowców i filmowców Rada wzywa Sekretariat dc popierania konferencji pedagogów, dziennikarzy, sportowców itd., jak również do rozważenia kwestii, w jaki sposób poprzeć można inicjatywę młodzieży i organizacji studenckich, dotyczącą światowego festiwalu młodzieżowego, który ma odbyć się w Berlinie w sierpniu br. Światowa Rada Pokoju postanawia wyłonić natychmiast komisję międzynarodowa, do spraw wymiany kulturalnej, która ma zbierać się w określonych odstępach czasu. Zaleca ona wszystkim komitetom krajowym, by utworzyły u siebie niezwłocznie specjalne komisje do spraw wymiany kulturalnej, których zadaniem będzie popieranie wzajemnych podróży, mających na celu utrwalenie pokoju, jak również wymiany publikacji kulturalnych i wystaw. Rada poleca Sekretariatowi przestudiowanie sprawy utworzenia centrum filmowego, które troszczyć się będzie o produkcję i rozpowszechnianie filmów propagujących ideę pokoju, a jednocześnie piętnować będzie wszelkie wykorzystywanie filmu do celów propagandy wojennej. Poleca ona Sekretariatowi na wiązanie potrzebnych kontaktów, dzięki którym miłujący pokój uczeni w organizacjach mię dzynarodowych i narodowych mogliby ustalić wspólny program. Najważniejszym punktem tego programu powinno być wykorzystywanie wszelkich odkryć wyłącznie do celów pokojowych. Światowa Rada Pokoju wzywa komitety krajowe do poświęcenia uwagi sprawie zbierania dalszych środków na światowy fundusz pokojowy. Wszystkie te kroki — stwierdza na zakończenie uchwała — przyczynią się poważnie do rozszerzenia naszego ruchu, który powinien się rozwijać dalej w myśl uchwał, określających nasze stanowisko wobec zagadnień związanych ze sprawą obrony pokoju i przy pomocy rozległej kampanii uświadamiającej, która musi być prowadzona we wszystkich warstwach ludności każdego kraju, umożliwiając wszędzie swobodną i szczerą dyskusję oraz wspólną akcję. Przodownik pracy z Zakładów L-13 Na str. 3 zamieszczamy wywiad premiera rządu NRD tow. OTTO GROTEWOHLA dla „Trybuny Ludu“ „Przyjaźń z Polską44 p. t Zwycięzca IV etapu współzawodnictwa pracy z Zakładów L-13 Stanisław Słowik, awansował ze ślusarza na brygadzistę w warsztacie mechanicznym. Na zdjęciu Stanisław Słowik przy montowaniu oprawy do lamp suszących Foto R. Woźniak Realizując wskazania Stalina pomnażamy siły naszej Ojczyzny mocnego ogniwa frontu pokoju Wypowiedzi na temat oświadczenia towarzysza Stalina (f) Robotnicy, chłopi, inteligenci, kobiety, młodzież wyrażają najgłębsze poparcie dla wskazań towarzysza Stalina, zawartych w wywiadzie, udzielonym przedstawicielowi „Prawdy“ „Wywiad Generalissimusa Stalina z korespondentem „Prawdy“ wywarł na mnie i na moich towarzyszach pracy głębokie wrażenie — powiedział Tadeusz Łuczak, czołowy racjonalizator Zakładów im. Stalina. W wypowiedzi swej Józef Stalin przedstawił w sposób wyraźny znane całemu światu pokojowe dążenia Związku Radzieckiego. Wywiad ten musiał otworzyć oczy wszystkim nawet najbardziej zacofanym na to, że trwały pokój leży w rękach narodów. Omawiając ze swoimi współtowarzyszami pracy rozmowę Generalissimusa Stalina, słyszałem zawsze ostre słowa potępienia pod adresem podżegaczy wo jennych, którzy nie przebierają w środkach. Naszych pokojowych sukcesów nie damy sobie wydrzeć i zniszczyć. Skupieni wo kół zadań budownictwa socjalistycznego narodami, wraz ze wszystkimi miłującymi pokój przekreślimy wszelkie plany zaborcze imperialistów“. Witold Mirski, małorolny chłop z gromady Glinice, gmina Jordanów, pow. Dzierżoniów mówi: „My chłopi wierzymy, że zwycięstwo będzie po stronie obozu pokoju. Słowa Wielkiego Wodza mas pracujących są dla wszystkich narodów ostrzeżeniem i wezwaniem do walki z podżegaczami wojennymi. Narody nie chcą wojny, wojny chce jedynie faszystowska klika Mac Arthura, Eisenhowera, bankierów amerykańskich i sprzedawczyków w rodzaju Andersa. Nasza gromada zobowiązała się zwiększyć wydajność plonu z ha. Taka jest nasza odpowiedź na zamiary imperialistów“. Przewodniczący Żarz. Gł. Zw. Zaw. Prac. Służby Zdrowia — dr Alfred Fiderkiewicz stwierdza: „W tych dniach byłem w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Zobaczyłem, jak szybko rosną nowe pokojowe Niemcy. Prości ludzie, z którymi tam się stykałem, gotowi są do najwyższych poświęceń dla sprawy zwycięstwa pokoju, dlatego Niemiecka Republika Demokratyczna ma już wspaniałe osiągnięcia we wszystkich dziedzinach pokojowego budownictwa. W Niemieckiej Republice Demokratycznej uświadomiłem sobie głęboką prawdę słów Stalina ,z ktorycn wynika, że nie ma złych narodów, lecz są tylko złe rządy, skorumpowane i zaprzedane interesom potężnych światowych trustów i karteli. Słowa Stalina, że pokój będzie zachowany i utrwalony, jeżeli narody ujmą w swe ręce sprawę zachowania pokoju, trafiają do setek milionów ludzi na całym świecie i w ogromnym stopniu przyczyniają się do umocnienia sił obozu pokoju“. „Analiza sytuacji amerykańskich agresorów, dokonana w rozmowie z przedstawicielem „Prawdy“ przez Generalissimusa Stalina — mówi delegatka kobiet gdańskich na I Kongres Ligi Kobiet, 60-letnia działaczka Woj. Kom. Obrońców Pokoju Zofia Łukasik — wskazuje, że doprowadzi ona do niechybnej klęski bankierów Wall . Street. Takie straszliwe z fakty jak mordowanie bezbronnej ludności, starców, kobiet i dzieci, niszczenie miast i wsi koreańskich, wywołują oburzenie i wolę sprzeciwu wśród wszystkich uczciwych ludzi na świecie. My, kobiety polskie, słowa Generalissimusa Stalina będziemy miały zawsze na uwadze. Jego wskazania wzmocnienia walki o trwały pokój realizować będziemy codziennie w naszych zakładach pracy, podnosząc nasz udział w produkcji, pracując nad budzeniem świadomości społecznej wśród kobiet — przyczyniając się do skupienia jak najszerszego frontu narodowego wokół realizacji Planu 6-letniego i walki o pokój“. Koreańska armia ludowa kontynuuje walki na całym froncie Od początku działań wojennych agresorzy stracili 69 okrętów (f) PEKIN (PAP). — W komunikacie z dnia 28 lutego ogłoszonym w Phenjanie dowództwo naczelne koreańskiej armii ludowej donosi, że wojska ludowe wraz z ochotnikami chińskimi kontynuowały działania bojowe na wszystkich odcinkach frontu. Siły morskie Koreańskiej Republiki Ludowo - Demokratycznej w okresie od 25 czerwca 1950 do 22 lutego 1951 zatopiły lub uszkodziły 69 okrętów amerykańskich i lisynmanowskich. M. in. zatopione zostały dwa krążowniki nieprzyjacielskie, 11 kontrtorpedowców, 5 trawlerów, 6 transportowców, 4 okręty strażnicze, a uszkodzono 3 krążowniki, 13 kontrtorpedowców i 3 trawlery. Ponadto zatopiono 22 okręty nieprzyjacielskie innych typów. Seul odradza się (f) PEKIN (PAP). — Agencja Nowych Chin donosi o olbrzymich sukcesach organizacyjnych odbudowy Seulu, osiągniętych w ciągu 5 tygodni, jakie upłynęły od dnia jego wyzwolenia. Po przepędzeniu interwentów amerykańskich w Seulu pozostało zaledwie 35.000 ludzi, głów nie starców, kalek, kobiet i dzieci. Obecnie liczba mieszkańców miasta wynosi już 100.000 i wzra sta nadal. Chłopi koreańscy zorganizowali ochotnicze brygady, które zajmują się dostawą zbo* ża do Seulu. Na krańcach miasta utworzono specjalne punkty, które rozdzielają żywność i gdzie mieszkańcy Seulu mogą uzyskać informacje o swych krewnych. Roztoczono opiekę nad siero« tami.