Trybuna Ludu, czerwiec 1953 (VI/151-180)
1953-06-01 / nr. 151
8 ________________________ Walki w Korei '(f) PEKIN (PAP) Dowództwo naczelne Koreańskiej Armii Ludowej podało w komunikacie, ogłoszonym w Phenjanie 31 maja, że oddziały armii ludowej i ochotników chińskich toczyły zaciekłe walki z nieprzyjacielem w rejonie Pen am' *n&t\Qcy z 30 na 31 maja lotnjpwiJfamerykańskie ponownie bombardowało okolice miasta Sariwon. Oddziały artylerii przeciwlotniczej armii ludowej zestrzeliły 31 maja dwa i uszkodziły dwa samoloty nieprzyjacielskie, Sukcesy wojsk ludowych (f) PEKIN (PAP). Jak donosi agencja Nowych Chin, w okresie od 27 maja koreańskie i chińskie wojska ludowe zadały nieprzyjacielowi ciężkie straty na froncie koreańskim, zabijając i raniąc ponad 1.500 żołnierzy amerykańskich, iisynmanowskich, brytyjskich i tureckich. Na froncie wschodnim i środkowym siły ludowe zdobyły szereg pozycji nieprzyjaciela. Ciężkie boje toczyły się w Juldong, na pld.-wsch. od Kumsongu. Wielokrotne ataki przeciwnika zostały odparte przez wojska ludowe, wspierane przez potężny ogień artyleryjski Na froncie zachodnim siły ludowe zdobyły trzy wzgórza zajmowane przez nieprzyjaciela na płn.-zach. od Koreangpori Po zniszczeniu dwóch plutonów tureckich w’ojska ludowe odparły Amerykanów', którzy pośpieszyli im na odsiecz. Amerykanie musieli się wycofać ze znacznymi stratami W ciągu godzinnego ataku wojska ludowe zdobyły pozycje Phenczun na pln.-zach. od Koreangpori, obejmujące umocnienia i trzy tunele. Na odcinku tym oddziały brytyjskie straciły ok. 200 żołnierzy, Rokowania w Fanmundżon (f) PEKIN (PAP). — Agencja Nowych Chin opublikowała komunikat delegacji koreańsko-chińskiej, prowadzącej rokowania rozejmow'e w Panmundżon. Komunikat stwierdza, że dnia 31 maja szef delegacji koreańsko-chińskiej generał Nair Ir zaproponował za pośrednictwem oficerów łącznikowych stronie przeciwnej, aby rokowania zostały odroczone o dalsze 3 dni, tj. do godz. 11 dnia 4 czerwca. Strona przeciwna wyraziła zgodę na powyższą propozycję delegacji koreańsko-chińskiej. Plany rozszerzenia amerykańskiej okupacji Włoch (f) RZYM (PAP). Korespondent włoskiej agencji ANSA donosi z Waszyngtonu, że now'y głównodowodzący sił zbrojnych bloku północno-atlantyckiego, gen. Gruenther, przedstawił władzom wojskowym USA raport w sprawie rozszerzenia systemu amerykańskich baz wojskowych w strefie Morza Śródziemnego. Gruenther zaproponował utworzenie nowych baz amerykańskich w Cagliari (na Sardynii), w Trapani (na Sycylii) oraz na wyspie Pantelleria położonej między Sycylią i Tunisem. Plany te wywołały oburzenie postępowej prasy włoskiej. Dziennik „Unita“ podkreśla, że plany utworzenia nowych baz amerykańskich są „wynikiem rezygnacji Włoch z suwerenności...“ Rozwiązanie parlamentu w Libanie (fl MOSKWA (PAP). Agencja TASS donosi z Bejrutu, że dekretem prezydenta Libanu Szamuna parlament libański został rozwiązany. Przyczyną rozwiązania parlamentu było ujawnienie przez jednego z deputowanych, Habiba Mutrana, faktu, że podczas ostatnich wyborów komunalnych wielu deputowanych do parlamentu brało łapówki. Deputowani libańscy przyjmowali również łapówki przv glosowaniu nad yotum zaufania dla rządu. Domagając się od prezydenta rozwiązania parlamentu, premier rządu libańskiego Salam podkreślił, że ujawnienie afery lapowniczej pozbawiło obecny parlament wszelkiego autorytetu. Dekret prezydenta głosi, żc nowe wybory do parlamentu odbędą się w dniach 12 i 19 lipca. Nowy parlament będzie się składa! z 44 deputowanych zamiast dotychczasowych 77. Delegacje kobiet przybywają do Kopenhagi (f) KOPENHAGA (PAP). Codziennie przybywają do Danii delegacje na Światowy Kongres Kobiet, którego otwarcie nastąpi dnia 5 czerwca. Jak podaje komitet przygotowawczy Światowego Kongresu Kobiet, do Kopenhagi przybyły już delegacje kobiet z Indii, Kaszmiru, Kuby, Islandii, Jawy i Celebesu, (f) NOWY JORK (PAP). Z Japonii do Kopenhagi wyjechała 10-osobowa delegacji kobiet japońskich na Światowy Kongres Kobiet. Kongres ten odbędzie' się w stolicy Danii w czasie od 5 do 12 czerwca br. Na czele delegacji japońskiej znajduje się znana działaczka społeczna Tomi Kora. TRYBUNA' LUDU Szczęśliwe dzieciństwo w krajach obozu socjalizmu — tragiczna sytuacja dzieci w krajach kapitalistycznych (f) (PAP). Dnia 1 czerwca obchodzony jest na całyni święcie Międzynarodowy Dzień Dziecka. W krajach obozu postępu i pokoju dzień ten jest świętem dzieci, które uzyskały szczęśliwe, radosne dzieciństwo. W krajach kapitalistycznych los dzieci charakteryzuje się stale wzrastającą nędzą, brakiem opieki lekarskiej, szkól i warunków rozwoju. ZWIĄZEK RADZIECKI (f) MOSKWA (PAP). W związku z Międzynarodowym Dniem Dziecka wiceminister oświaty Federacji Rosyjskiej Ludmiła Dubrowina udzieliła wywiadu korespondentowi TÄSS na temat opieki nad dzieckiem w ZSRR. W Związku Radzieckim —■ stwierdziła wiceminister Dubrowina — dzieci otoczone są opieką i miłością całego narodu, Państwo daje wszystko, co jest niezbędne dla wszechstronnego rozwoju ich sił fizycznych i umyslowych, zdolności i talentów W Kraju Rad niezwykłego rozmachu nabrała oświata ludowa. Obecnie w ZSRR kształci się ogółem 57 milionów osób — o 8 miln. więcej niż przed wojną. Wydatki na oświatę zwiększyły się przeszło 2,5 raza w porównaniu z okresem przedwojennym. Dzięki bezpłatnemu nauczaniu w szkole 7-letniej i systemowi stypendiów państwowych w wyższych uczelniach i średnich szkołach zawodowych zdobycie Wykształcenia aż do najwyższego szczebla stało się dostępne dla każdego obywatela. Wiceminister Dubrowina podkreśliła całkowitą równość dzieci wszystkich narodów i narodowości ZSRR w dziedzinie oświaty. W szkołach radzieckich nauczanie odbywa się w przeszło 100 językach narodów ZSRR. 40 narodowości ZSRR, które dawniej nie miały własnego pisma, uzyskało je w latach władzy radzieckiej. Wspaniale perspektywy otwierają przed oświatą ludową uchwaly XIX Zjazdu KPZR. Do końca pięciolatki ma być zrealizowane przejście od 7-Ietniego nauczania do powszechnego nauczania średniego (10-letniego) w stolicach republik, w wielkich miastach i ośrodkach przemysłowych, mają też być przygotowane warunki całkowitej realizacji powszechnego nauczania średniego w całym kraju w następnej pięciolatce. Liczba absolwentów szkól średnich będzie w 1955 roku 4-krotnie wyższa aniżeli w, 1951 r. W Związku Radzieckim istnieje ponad 2.500 instytucji dziecięcych, w tej liczbie 1.269 pałaców i domów pioniera, 517 ośrodków młodych techników, 231 ośrodków młodych przyrodników, 28 , ośrodków szkolenia artystycznego i in. CHINY W końcu ubiegłego roku w Chinach Ludowych czynnych było już ponad 34 tys. ośrodków opieki nad matką i dzieckiem, izb .porodowych i szpitali dziecięcych. Liczba łóżek tylko w 5 państwowych szpitalach dziecięcycli jest siedem razy większa niż przed wyzwoleniem w całycli Chinach. W roku 1953 otworzy się 2 nowe szpitale dziecięce. W Chinach Ludowych prowadzi się w szerokim zakresie zdrowotną akcję profilaktyczną. W roku 1952 zaszczepiono 2 miliony dzieci przeciwko dyfterytowi, około 2 miln. dzieci zaszczepiono przeciw gruźlicy. KOREA Troskliwą opieką otacza władza ludowa Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej dzieci koreańskie. Dla dzieci, które straciły rodziców w czasie nalotów lotnictwa amerykańskiego, otwarto sierocińce w różnych prowincjach kraju. Dzięki ogromnej trosce rzą du i Koreańskiej Partii Pracy czynne są normalnie we wszystkich miastach i wsiach Koreańskiej Republiki Ludowo- Demokratycznej szkoły wszystkich stopni. Nauczaniem objęte aą prawie wszystkie dzieci w wieku szkolnym. W Phenjanie i w szeregu innych miast otwarto szkoiy techniczne dla dzieci poległych patriotów. W szkołach tych kształcą się kadry szych dla przemysłu i dla dalstudiów w wyższych uczelniach STANY ZJEDNOCZONE W niedawno wydanej w USA broszurze pt. ,,Dzieci,c które nigdy nie zaznały szczęścia“ współpracownica „New York Times“ — Freeman stwierdza, że olbrzymia większość dzieci amerykańskich rośnie i wychowuje się w bardzo ciężkich warunkach materialnych. Nawet według oficjalnych danych, niemal 57 procent wszystkich dzieci amerykańskich -1- to dzieci rodzin, których zarobek jest o 25, a nawet więcej procent niższy od oficjalnego minimum. Opublikowana w USA inna broszura |ń. „Kobiety pracujące i matki“ podaje, że znajdujące się w niezmiernie ciężkich warunkach materialnych oraz pozbawione opieki rodzicielskiej i nauki dzieci amerykańskie „stają się od najmłodszych iąt przestępcami. Przestępczość wśród dzieci wzrasta w USA •' roku na rok“. Sprawozdanie wydziału oświaty przy generalnej administracji do spraw pomocy. socjalnej podkreśla, że w chwili obecnej w USA jest „zarejestrowanych ponad 5 milionów dzieci nienormalnych pod względem fizycznym lub psychicznym“ FRANCJA Prasa francuska zamieszcza alarmujące -wiadomości o dużej śmiertelności wśród dzieci, spowodowanej niedostatecznym odżywianiem, fatalnymi warunkami higienicznymi i brakiem opieki. Notowane też są liczne wypadki samobójstwa rodziców, którzy nie są w stanie wyżywić swych dzieci. Główna przyczyna tych tragicznych wypadków leży w ciężkich warunkach materialnych ludzi pracy. Sytuacja mieszkaniowa we Francji jest niezwykle ciężkim problemem. Jak wynika z doniesień prasy, ponad 1 milion mieszkań we Francji — nie nadaje. się zupełnie do zamieszkania. Sytuacja szkolnictwa francuskiego jest również bardzo ciężka. Izby szkolne, w których uczy się po 60—70 dzieci, są zjawiskiem powszechnym. Znaczna ilość dzieci nic uczy się,' ponieważ w szkołach brak miejsc. Mnóstwo budynków szkolnych we Francji doszło do takiego stanu, że zagraża to życiu dzieci. Dziennik „France Soir“ stwierdza, że dla .objęcia nauką wszystkich dzieci w wieku szkolnym należy do 1-956 r. wybudować1 32.500 nowych izb szkolnych, jednakże władze francuskie asygnują tak znikome sumy na budownictwo szkól, że — jak oblicza „Liberation“ — przy dzisiejszym stanie kredytów na zlikwidowanie kryzysu szkolnego trzeba 1600 lat WŁOCHY Prasa wioska zamieszcza szereg wiadomości, świadczących o ciężkiej sytuacji dzieci włosŚmiertelność wśród dzieci do 1 roku wynosi 74 na tysiąc. Tak wysoki procent śmiertelności tłumaczy się niedostatecznym odżywianiem i niehigienicznymi warunkami mieszkań ludzi pracy: W Neapolu na 145 tysięcy dzieci — okoto 20 tysięcy choruje na jaglicę. Większość z nich nie ma żadnej pomocy lekarskiej, ponie waż ich rodzice są bezrobotnymi. Wiele dzieci choruje na gruźlicę. W 1948 r. na chorobę tę zmarło w Neapolu 960 dzieci, w roku 1949 — 1.101, a w r. 1950 i.330. Według oficjalnych danych 14 proc. dzieci na północy kraju oraz 25 proc. na południu nic umie czytać i pisać. Zaledwie 28'proc. dzieci włoskich kończy podstawowe szkoiy pięcioklasovve cej, Korzystanie z pracy dziecięzwłaszcza ria południu Wioch, jest zjawiskiem powszechnym. Przedsiębiorcy, zatrudniający dzieci, nie są kontrolowani, albowiem nie istnieje ustawa zabraniająca eksploatowania pracy dziecięcej..-W prowincji Palermo kilkaset dzieci pracuje w kopalniach siarki w Lercara. NIEMCY ZACHODNIE Według opublikowanych przez prasę danych, 16,5 proc. przestępstw w Niemczech zachodnich jest popełnianych przez młodzież. Agencja ADN doniosła, że wskutek ciężkich, warunków ekonomicznych i braku dostatecznej opieki lekarskiej, stan zdrowotny dzieci w Niemczech zachodnie!) jest fatalny. W 1952 r. zanotowano 9.517 wypadków paraliżu dziecięcego. BRAZYLIA Nędza mas pracujących Brazylii w sposób tragiczny odbija się na sytuacji dzieci. Śmiertelność i -analfabetyzm wykazują nieustanny wzrost. Jak stwierdza dziennik „I-mprensa Popular“, 80 procent zgonów wśród dziecj ma swe źródło w ztym odżywianiu i nędznych warunkach mieszkaniowych. Jak stwierdza „Imprensa Popular“, przeszło 5 milionów dzieci brazylijskich nie uczęszcza do szkól. Na 6 milionów dzieci w wieku od 10 do 14 lat — w szkołach średnich Brazylii jest zaledwie 300 tys. miejsc. JAPONIA Według napływających z Japonii wiadomości, miliony dzieci japońskich pozbawione są najelementarniej szych warunków normalnego rozwoju fizycznego i umysłowego. Znacznie spadła liczba urodzeń, osiągając poziom najniższy za ostatnich 50 lat. Dane statystyczne wykazują spadek urodzeń o 100 tys. w roku 1951 w porównaniu z rokiem poprzednim. Jednocześnie wzrosła gwałtownie śmiertelność noworodków. Według danych statystycznych, w 1952 roku zanotowano 11.200 wypadków sprzedaży dzieci, co stanowi wzrost o 100 proc. w porównaniu z rokiem 1951. Głód i nędza zmuszają wielu rodziców do sprzedaży dzieci do fabryk i kopalń, gdzie padają ofiarą okrutnego wyzysku. W Japonii jest ponad 100 tys. bezdomnych dzieci. Przeszło 1.300.000. dzieci pozostaje poza szkolą, gdyż rodzice ich nie mają środków na uiszczenie opłat za 'nauczanie. kich. Przed światowym Kongresem Kobiet 5 czerwca rozpocznie się w Kopenhadze Światowy Kongres Kobiet zwołany przez Światową Deriiokratyczną Federację Kobiet (SDFK). Entuzjazm, jaki towarzyszy przygotowaniom do Kongresu, pozwala się spodziewać, że Kongres ten będzie wydarzeniem o ogrom nym znaczeniu międzynarodowym. Hasio Kongresu — „My, zjednoczone kobiety catego świata, stanowić będziemy niezwyciężoną silę w walce o nasze prawa, w obronie naszych dzieci i naszych domów, w walce o pokój!“ — spotkało się z oddźwiękiem znacznie szerszym, niż zasięg wpływów SDFK. Zapowiedziany jest przyjazd delegatek z przeszło 80 krajów, m. in. z takich, w których nie tylko nie ma organizacji SDFK, lecz w którycti dotychczas nie było żadnych w ogóle organizacji kobiecych — np. z krajów Afryki. Pierwszy punkt porządku ’dziennego — zagadnienie praw kobiet — wywołuje wszędzie ogromne zainteresowanie. Budzi się świadomość polityczna kobiet w krajach, w których kobietom nie przysługują żadne albo prawie żadne prawa Kobiety coraz aktywniej, często po bohatersku, biorą udział ■w walce swych narodów o po kój i niezawisłość narodową Zdają sobie one coraz lepiej sprawę, że nie ma najmniejszych podstaw, aby traktowano je jak istoty niższej kategorii Tak np. kobiety krajów Bliskiego i Środkowego Wschodu co raz lepiej rozumieją doniosłość swej roli w walce narodowowyzwoleńczej, rozumieją, że gdyby uzyskały równoupraw nienie, walka ta byłaby znacznie bardziej skuteczna. Rozumieją one, że walka o równo- Marir-Claude Vaiilanl-Cmiiurirr sekretarz generalny Światowe) Demokratycznej Federacji Kobiet uprawnienie służy również interesom ogólnonarodowym. Dziś, gdy wrogowie pokoju czynią przygotowania do wojny, dyskryminacja kobiet wzmaga, się również w tych krajach kapitalistycznych, których, w wyniku nieustęp!i w wej walki, kobiety zdobyły pewne prawa. Prawa te zawsze bardzo okrojone, ponie sa waż nie opierają się na równo uprawnieniu gospodarczym społecznym kobiet, nawet wte dy, kiedy jest ono zagwaran towane w konstytucji, jak np we Francji lub we Wio szech. Krucjata reakcji prze ciwko swobodom demokratycz nym grozi jeszcze większym ujarzmieniem kobiet. Dlatego też kobiety rozumieją coraz lepiej, że walka o ich prawa wiąże się nierozerwalnie z walką o niezawisłość narodową, demokrację i pokój. W Związku Radzieckim, gdzie kobiety mają równe z mężczyznami prawa we wszystkich dziedzinach życia, w Chińskiej Republice Ludowej, w krajach demokracji ludowej i w Niemieckiej Republice Demokratycznej, gdzie równouprawnienie kobiet zagwarantowane zostało ustawowo, kobiety doskonale wiedzą, jak ogromne możliwości otworzy la przed nimi władza ludowa. Krocząc w pierwszych szeregach bojowników o pokój, ko liiety tych krajów przykładem swym dopomagają kobietom krajów kapitalistycznych i kolonialnych, walczącym o zaspokojenie swych żywotnych postulatów, o swe prawa. Kongres mieć bedzie ogromne znaczenie nie tylko dlatego że w przygotowaniach udziai biorą kobiety wielu krajów lecz również dlatego, że orga (lizacje kobiece rozwinęły szeroką akcję w celu wciągnięci« nowych rzesz kobiet do walk o pokój i o swe prawa. W Iranie, Austrii, Costa-Rica, w In diach i w . Niemczech, zachodnich odbyły się już, albo odby wają obecnie, kongresy, konferencje ogólnokrajowe, lub te? konferencje w obronie praw kobiet. Niedawno odbyt się zjazd kobiet włoskich, poprzedzony wielką kampanią przygoto wawczą. Tak np. Związek Kobiet Włoskich rozkolportował ankietę, dotyczącą głównych problemów interesujących kobiety. Wokół tej ankiety rozwinęła się szeroka dyskusja. Ankietę tę, wydrukowaną na kartach pocztowych, wysiało na zjazd 2,5 miliona kobiet, aby wyrazić mu w ten sposób swe poparcie. Zjazd uchwali! „Kartę kobiet włoskich“, opracowaną przez kierownictwo Związku Kobiet Włoskich wespół z wybitnymi działaczkami i przedstawicielkami innych organizacji kobiecych. We Francji, w toku prowadzonej w całym kraju potężnej kampanii w obronie praw, potrzeb i postulatów kobiet, odbywa się dyskusja nad projektem „Karty praw kobiet francuskich“. Bojowniczki o prawa kobiet składają pod tym projektem swe podpisy. Delegacja francuska złoży na Kongresie sprawozdanie z przebiegu tej kampanii. W Finlandii każda kobieta może zapisać w „Księdze praw kobiet“ wyniki swej działalności w obronie praw kobiet, w obronie dzieci, kultury narodowej, wyniki swej walki o podniesienie stopy życiowej mas uracuiacvch. ..Ksieca praw kobiet“ zostanie przywieziona na Kongres. W niektórych krajach stały komitety zajmujące powsię przygotowaniami do Kongresu. Komitety takie powstały m. in. w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Indiach, Indonezji, Wietnamie, Austrii, Libanie i Syrii, w Finlandii i Danii. W skład tych komitetów wchodzą przedstawicielki organizacji kobiecych i związkowych oraz wybitne działaczki społeczne, pisarki, artystki, prawniczki, kobiety o rozmaitych poglądach politycznych i rozmaitej sytuacji społecznej, które postanowiły wspólnie omówić ważne problemy interesujące wszystkie kobiety, aby nióc ustalić wspólne akcje w celu rozwiązania tych problemów. W Afryce Południowej, Boliwii, Ekwadorze, Peru i w niektórych innych krajach przygotowania do Światowego Kongresu Kobiet przyczyniły się do utworzenia ogólnokrajowych demokratycznych organizacji kobiecych. W Indiach 120 wybitnych działaczek, m. in. również posłanki do parlamentu — członkinie rozmaitych partii politycznych — wyraziło cnęć uczestniczenia w Kongresie W wielu krajach odbyły się konferencje i zebrania przedstawicielek rozmaitych zawodów w obronie ich specyficznych postulatów. W [ranie, w wyniku takich zebrań powołano ,Łradv matek“, w skład których weszły pielęgniarki, nauczycielki, gospodynie domowe itd. W Belgii, Holandii i Francji odbyły się zebrania żon górników, metalowców i bezrobotnych oraz kobiet, które nie mogą znaleźć pracy. We Francji odbywają się ogólnokrajowe konferencje żon dokerów, kolejarzy i górników We Włoszech odbyła się ogólnokrajowa konferencja chłopek dzierżawiących ziemię. Dotychczas organizacje kobiece w bardzo niewielkim stopniu zajmowały się sprawami interesującymi chłopki, chociaż w wielu krajach chłopki stanowią większość kobiet. W toku przygotowań do Kongresu podjęto wysiłki również w tym kierunku; w Meksyku, na Kubie i w Ekwadorze odbywają się przygotowania do konferencji chłopek. Pomyślne rezultaty daje praca nad przyciągnięciem kobiet pracujących w przedsiębior stwach oraz gospodyń domowych do udziału w Kongresie. W wielu krajach nawiązano współpracę z organizacjami związkowymi: w Austrii — zc związkami zawodowymi walczącymi przeciwko bezrobociu, w Iranie i Japonii — ze związkami zawodowymi nauczycieli, w Japonii i Brazylii — z urzędniczkami państwowymi i wlókniarkami. W Brazylii 80 tysięcy strajkujących wlókniarek postanowiło wysiać na Kongres swe delegatki. W Holandii i Francji również dokonano ogromnej pracy wśród wiókniarek. 8 marca odbyła się w Finlandii konferencja robotnic, w której wzięło udział 600 delegatek, wybranych w zakładach przemysłowych. Członkinie związków zawodowych oraz kobiety niezrzeszone, socjaldemokratki, komunistki, członkinie innych partii i bezpartyjne jednoczą się w obronie swych praw. W Chile Zjednoczone Związki Zawodowe Mas Pracujących uchwaliły rezolucję, wyrażającą poparcie dla Światowego (Kongresu Kobiet. Analogiczną rezolucję uchwali! Kongres Mas Pracujących Ameryki Łacińskiej. . Światowy Kongres Kobiet zamanifestuje wzrastającą aktywność kobiet w walce o niezawisłość narodową, o pokój na całym ś.viecie, w obronie dzieci i ognisk domowych. Kongres omówi perspektywy ustanowienia szerokiej jedności działania na gruncie walki o pokojowe rozwiązanie wszystkich spornych problemów w drodze rokowań. Przygotowania do- Kongresu wykazały, że można znaleźć platformę zjednoczenia kobiet zarówno w walce o ich prawa, w obronie dzieci, jak i w walce o ootożenie kresu orowadzonvm obecnie wojnom, o natychmiastowe zawarcie rozejmu w Korei, o zakaz broni masowej zagłady, o rozbrojenie, przeciwko układowi bońskiemu i paryskiemu, o pokojowe rozwiązanie problemu niemieckiego i japońskiego, o spotkanie szefów pięciu wielkich mocarstw, o Pakt Pokoju. Niekiedy porozumienie można osiągnąć w wielu kwestiach, o ile kwestie te wiążą się ze sobą; kiedy indziej zaś — i nie powinno to stać się przeszkodą we wspólnym działaniu — tylko w jednej kwestii. Niektóre delegatki jadą na Kongres, ponieważ interesuje je tylko jedna kwestia spośród wielu, które będą poruszane na Kongresie. Ale nawet w tym wypadku wspólnie przebyta droga nie tylko pomaga w rozwiązaniu danego problemu, lecz pozwala lepiej poznać się nawzajem i pokonać przeszkody, wzniesione sztucznie przez tych, którym zależy na utrzymaniu rozłamu. Udział dziesiątków milionów kobiet w przygotowaniach do Kongresu, różnorodny skład komitetów utworzonycli w rozmaitych krajach, fakt, że w skład delegacji weszły kobiety będące członkiniami najrozmaitszych partii politycznych, kobiety nie należące do SDFK — wszystko to znamionuje ważny etap. w dziejach rozwoju ruchu kobiecego. Pozdrowienia i wyrazy solidarności, nadsyłane przez najrozmaitsze organizacje, akces do Kongresu ze strony Międzynarodowego Stowarzyszenia Spóldzielczyń i Międzynarodowej Ligi Kobiet walczących o pokój i wolność — świadczą, że możliwa jest współpraca wszystkich kobiet w walce o utrzymanie i zdobycie praw, w obronie dzieci, w walce o utrzymanie pokoju Przygotowania do Światowego Kongresu Kobiet dowodzą, że można zmobilizować dziesiątki milionów kobiet i że ogromna sita, jaką reprezentują zjednoczone kobiety, staje się niezwykle ważnym czynnikiem w walce o uratowanie pokoju. („O trwały pokój, o demo kracje ludową!" nr 22 (238). * Nr 151 Akademia ku czxi Kopernika w Pradze (f) PRAGA (PAP). W sobotę 30 maja odbyła się w auli Uniwersytetu Karola w Pradze uroczysta akademia w związku z 410 rocznicą śmierci Mikoiaja Kopernika. Na uroczystość przybyli czióiiKowie Czechosłowackiego Komitetu Obrońców Pokoju, Czechosłowackiej Akademii Nauk, przedstawiciele Uniwersytetu Karola i innych wyższych uczelni, członkowie komitetu organizacyjnego obchodów kopernikowskich w CSR, przedstawiciele organizacji Frontu Narodowego i inni. Na akademii obecni byli również: ambasador PRL w Pradze Wiktor Grosz, członkowie ambasady, przedstawiciel Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju prof, dr K. Kuratowski oraz przedstawiciel Światowej Rady Pokoju,, pisarz argentyński Alfredo Varela. Prasa włoska o Koperniku (f) RZYM (PÄP). W ostatnim numerze czasopisma „Vie Nuove“ ukazai się artykuł Carlo Lusnadi o Koperniku. Dziennik „Unita“ opublikował artykuł matematyka włoskiego Lucio Lombardo Ra dice pt. „Kopernik i Wiochy“. Po omówieniu światowego znaczenia dzielą Mikołaja Kopernika, autor v pisze m. in.: Upłynęło 10 lat od 400 rocznicy śmierci Kopernika. Przed 10 laty Polska walczyła z jarzmem hitlerowskim, Dopiero teraz ojczyzna Kopernika może obchodzić Rok Kopernikowski w warunkach odzyskanej niezawisłości, po wyzwoleniu od obcego najeźdźcy i po obaleniu klas wyzyskiwaczy. Podkreślając hold oddany geniuszowi Kopernika przez kulturę wioską okresu Odrodzenia, autor pisze w zakończeniu: W sytuacji, gdy rząd wioski Obraża bez powodu i prowokuje państwo polskie falsżyWy.rni dokumentami, groteskowymi .wystawami, popieraniem żądań rewizjonistycznych odradzającego się militaryzmu niemieckiego, ślemy pozdrowienia narodowi polskiemu. nauce i kulturze Polski, wielkiego szlachetnego kraju, z którym my, Włosi, jesteśmy związani aktualnymi interesami oraz dawnymi tradycjami i od którego jesteśmy oddzieleni jedynie przez zaślepioną politykę zimnej wojny. Premiera „Strasznego Dworu“ Moniuszki w Leningradzie (f) MOSKWA (PAP). W jednym z najlepszych teatrów operowych ZSRR, w Leningradzkim Akademickim Małym Teatrze Operowym odbyła się 30 maja premiera „Strasznego Dworu“. Inscenizację opery S. Moniuszki opracował artysta ludowy ZSRR, reżyser M. Sm<v licz. Dekoracje i kostiumy projektował G. Mosiejew. Świetnie poprowadzi! premierę miody dyrygent J. Gamaleja. Opera polskiego kompozytora odniosła u widzów leningradzkich ogromny sukces, Hutnik polski dziękuje radzieckim towarzyszom za braterską pomoc (f) MOSKWA (PAP). „Prawda“ z dnia 31 maja opublikowała na pierwszej stronic pismo hutnika polskiego Edwarda Englisza do robotników Newskich Zakładów Budow\ Maszyn im. W. I. Lenina w Leningradzie. Pismo to ukazało się poprzednio w gazecie zakładowej. Oto tekst pisma „Od najwcześniejszych lat marzyłem o tym, by stać się człowiekiem pożytecznym dla swej Ojczyzny, zdobyć wiedzę, by móc pracować twórczo dla swego narodu. Dopiero w nowej, demokra tycznej, wolnej Polsce mogły się spełnić moje marzenia młodzieńcze. Ukończyłem technikum hutnicze w Krakowie, zostałem technikiem - hutnikiem i otrzymałem skierowanie do huty w jednym z miast Polski. Musiałem wiele pracować, aby zorganizować produkcję. Wiedzę miałem, lecz brakło mi doświadczenia praktycznego Pod koniec ub. r. mnie i moim przyjaciołom — konstruktorom, tokarzom, technologom, technikom — przypadło w udziale wielkie szczęście: wysiano nas do przodujących zakładów przemysłowych w Leningradzie. Kilka'rniesięcy spędziliśmy w Zakładach im. Stalina,. uważnie studiując produkcję turbin parowych. Ostatnio odbywałem praktykę w Waszych zakładach, w odlewni. Zdobyłem wiele póżytecznych wiadomości o odlewach ciśnieniowych, o sposobach stosowania szybkoschnącej masy formierskiej w brygadzie formierzy A. Awdiejewa. Zaznajomiłem się z organizacją pracy przy piecach martenowskich, rozmawiałem z najlepszym stalownikiem Waszych zakładów Fiodorem Michinem. Pragnę z całego serca powiedzieć Wam, drodzy przyjaciele radzieccy: dziękuję za braterską pomoc! Edward Englisz" Współpraca bojowników o pokój Chin i Japonii (f) PEKIN (PAP). Agencja Nowych Chin podaje, że Chiński Komitet Obrońców Pokojii przekazał Japońskiemu Komitetowi' Obrońców Pokoju sztandar pokoju. Na sztandarze tym wyhaftowany jest napis: „Narody Chin i Japonii, działajcie razem, przeciwstawiajcie się wojnie, brońcie pokoju!“, Długotrwały sjrajk w australijskiej kopalni (f) MOSKWA (PAP). - Agencja TASS donosi z Sydney: Od trzech miesięcy trwa strajk górników w kopalni węgla „John Darling" w okolicach Newcastle. Strajk został proklamowany na znak protestu przeciwko zwolnieniu z pracy przez administrację kopalni wiceprzewodniczącego "rady zakładowej. Od dwóch miesięcy strajkują robotnicy szeregu innycli kopalń w pobliżu Newcastle, solidaryzując się z górnikami kopalni „John Darling“. Dyrekcja koncernu węglowego, do którego należy kopalnia „John Darling“, wypowiedziała całe] załodze pracę, jednakże kierownictwo północnego oddziału Federacji Związków Zawodowych Górników postanowiło nie uznać tego wypowiedzenia. Od trzech tygodni strajkują robotnicy cukrowni w mieście Brisbane, domagając się poprawy warunków bytu i pracy. Mimo prób dyrekcji cukrowni i administracji towarzystwa „Colonial Sugar Refining Company“ wprowadzenia rozłamu wśród strajkujących i złamania strajku, robotnicy postanowili strajkować dopóki ich postulaty nic zostaną uwzględnione, Na marginesie Posłowie w akcji... Signor Stella jest posłem do parlamentu włoskiego z ramienia chadecji. Signor Tonengo był posłem chadeckim, zaś obecnie — wskutek doznanej obrazy od kolegów partyjnych, którzy przeoczyli go przy sporządzaniu aktualnej listy kandydatów na posłów — kandyduje on z ramienia partii monarchistyczncj. Obaj signorzy znają się jak dwa łyse konie, i nie ma w tym nic dziwnego, jako że u jednego stali żłobu, I chociaż los ich rozłączył, wiedzą doskonale, jaką wzajemnie przedstawiają wartość. Tematu tego obaj jednakże do niedawna nie poruszali. I prawdopodobnie świat nigdy by się nie dowiedział kim są zacz, gdyby nie rozgoryczenie signora Toncngo i zwykły przypadek. Tak się złożyło, że obecny monarchista Tonengo wygłaszał w miasteczku Volpiano przemówienie przedwyborcze nastroju niezwykłego rozgoryw czenia. Dlatego też między innymi rzekł w pewnym momencie: — Nie mógłbym gwarantować, że monarchiści są aż stuprocentowymi idiotami, natomiast jestem całkowicie pewny, iż chadecja (i tu cytujemy dosłownie) „jest partią złodziei“... Zaległa głucha cisza. Nagłe odezwał się głos: „Protestuję!" I ku wielkiemu zdziwieniu Tonengo przed trybuną ukazał się signor Stella, który dziwnym zbiegiem okoliczności znalazł się wśród zebranych. Fakt ten bynajmniej jiie zaskoczył mówcy. Wskazując ręką Stellę ciągnął on dalej: „A oto jeden zc złodziei, który jak Gargantua obżera się poza chłopskimi plecami“. Nie dokończył. Na głowę jego spadła pięść signora Stelli. Ku uciesze zebranych posłowie wkrótce zamienili trybunę w ring. Ktoś wezwał policję... .— He jest prawdy w wypowiedzi signora Tonengo, długoletniego członka partii De Gaspcri‘ego — trudno odgadnąć. Ale na pewno nie jest słuszne porównanie signora Stelli Gargantuą, który był przecież z olbrzymem. WŁ,