Trybuna Ludu, kwiecień 1956 (IX/90-120)
1956-04-01 / nr. 90-91
_ 2 „Gorąco pragniemy, aby Bulganin I Chruszczów odwiedzili Coventry" MOSKWA (PAP). Burmistrz Coventry w odpowiedzi na pytania dziennika „Komsomolskaja Prawda“ stwierdził m. in.: „Wymiana delegacji między Coventry a Stalingradem umożliwiła nam poznanie waszego życia. My w Coventry cenimy wszelkie wysiłki z waszej strony, zmierzające do zacieśnienia istniejących stosunków. Mieszkańcy Coventry oczekują mającej wkrótce nastąpić wizyty Bulganina i Chruszczowa. Gorąco pragniemy, aby odwiedzili oni Coventry podczas pobytu w naszym kraju“. LONDYN (PAP). Prasa brytyjska zamieszcza nadal liczne artykuły na temat zbliżającej sie wizyty N. A. Bulganina i N. S Chruszczowa w Wielkiej Brytanii. Moskiewski korespondent dziennika „Daily Mail“ Patrick Sergeant informuje, że ..Bulganin i Chruszczów przyjadą do Londynu z szczegółowo opracowaną propozycją polepszenia stosunków radziecko-brytyjskich“. Mikojan przybył do Burmy 30 bm. do Rangunu — stolicy Unii Burmańskiej — przybył z wizytą przyjaźni pierwszy zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR A. I. Mikojan wraz z towarzyszącymi mu osobami. Przybyłych witali na lotnisku w Rangunie premier Unr Burmańskiej U Nu. ministrowie rządu burmańskiego ara? przedstawiciele korpusu dyplomatycznego. ,10 bm. prezydent Burmy dr Ba U ■wydał na cześć pierwszego zastępcy przewodniczącego R-ady Ministrów ZSRR A. I. Mikojan* śniadanie. Malenkow wśród parlamentarzystów brytyjskich LONDYN (PAP). Szef bawiącej obecnie Wielkiej Brytanii delegacji energetyków radzieckich G. M. Malenkow wygłosił przemówienie w labourzystowskiej grupie komisji parlamentarnej do spraw paliwa i energetyki. Przemówienie jego poświęcone było zagadnieniu elektryfikacji w Związku Radzieckim Premier Szwecji w Moskwie MOSKWA (PAP) 30 marca przewodniczący Rady Ministrów ZSRR N. A. Bulganin podejmował na Kremlu śniadaniem premiera Szwecji T. Erlamder? oraz towarzyszące mu osoby. Przyjęcie upłynęło w serdecznej atmosferze Tego samego dnia N. A. Bulgania. N. S. Chruszczów oraz W, M. Mołotow przyjęli na Kremlu T. Br i anders i odbyli z r.im rozmowę. Premier Szwecji T. Er! ander przyjęty został przez przewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej ZSRR K. J. W oroś żyłowa. Otwarcie Targów Wiosennych w Zagrzebiu BELGRAD (PAP). 30 bm. rozpoczęły się w Zagrzebiu Targi Wiosenne, które trwać będą do 8 kwietnia. Czołowe miejsce na Targach zajmują wyroby przemysłu włókienniczego oraz artykuły powszechnego użytku. Udział w Targach zgłosiło m. in. 131 przedsiębiorstw włókienniczych. Przedsiębiorstwa przemysłu chemicznego wystawiły nowe artykuły, które mają zastąpić wyroby zagraniczne. Kronika dyplomatyczna W dniu 30 bm. nowomianowany Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny Austrii w Polsce dr Stephan Verosta złożył wizytę wstępna Ministrowi Spraw Zagranicznych Stanisławowi Skrzeszewskiemu. TRYBUNA LUDU PERSPEKTYWY ROZBROJENIA Wypowiedzi B. Russella i D. Skobiclcyna na łamach „Prawdv* MOSKWA (PAP). Znany filozof angielski i działacz społeczny lord Bertrand Russell napisał dla „Prawdy“ artykuł pt. „Perspektywy rozbrojenia". Redakcja „Prawdy“ zwróciła się do członka Akademii Nauk ZSRR I>. W. Skobielcyna. wybitnego specjalisty w dziedzinie fizyki, z prośbą o wypowiedź w sprawie omawianej przez B. Russella. Ze swej strony redakcja popiera argumenty D. W. Skohielcyna. W dniu S3 bm. „Prawda“ opublikowała zarówno wspomniany artykuł B. Russella, Jak I wypowiedź D. W. Skobieleyna. Bertrand Russell pisze m. in.: — Kwestia rozbrojenia jest przedmiotem bardzo przewlekłych rokowań i chociaż czasami zdawało się, że powstają podstawy do nadziei, kwestia ta dotychczas nie jest rozwiązana. Dla ludzkości jest rzeczą niezwykle ważną, aby broń jądrowa nie została zastosowana. Wynikałoby z tego na pierwszy rzut oka. że należałoby jej zakazać. Jednak, moim zdaniem, nie jest bynajmniej wykluczona możliwość, że właśnie w razie osiągnięcia porozumienia w sprawie zakazu broni jądrowej, jej zastosowanie stanie się bardziej prawdopodobne. Przecież obecnie żadna strona nie ośmiela się rozpętać wojny światowej, gdyż każda z nich rozporządza środkami, by zniszczyć przeciwnika. Właśnie ta chwiejna równowaga przeszkadza zastosowaniu broni jądrowej, Jeżeli natomiast obie stro ny zgodzą się na zakaz broni jądrowej, lecz nie zniszczą istniejących zapasów tej broni to żadna z nich nie uwierzy. że przeciwna strona będzie realizowała warunki przewidziane w osiągniętym porozumieniu. Jeżeli porozumienie posunie się jeszcze dalej i przewidywać będzie znisz czenie wszystkich bomb jądrowych, powstaną nowe trudności. Po pierwsze, potrzebny będzie bardzo skomplikowany system inspekcji, aby każda ze stron mogła być pewna, że druga rzeczywiście realizuje porozumienie w sprawie zniszczenia broni jądrowej. Po wtóre, - jeżeli tę trudność uda się pokonać, wszyscy dojdą do wniosku, że wojna nie jest już katastrofą powszechną i w rezultacie — wojna stanie się bardziej prawdopodobna niż obecnie. Po trzecie, jeżeli wybuchnie wojna, każda ze stron będzie uważała, że nie jest już związana dawnymi układami i postara się w jak najszybszym tempie produkować maksymalną ilość bomb wodorowych Ze względu na to wszystko zakaz bomby wodorowej sam przez się, jeżeli nie będzie mu towarzyszyło powszechne osłabienie napięcia, nie wydaje mi się tak pożądany jak wielu innym ludziom. Istnieje jeden czynnik, który dotychczas przeszkadzał osiągnięciu porozumienia w sprawie rozbrojenia. Polega on na tym. że tego rodzaju porozumienia mogą okazać się możliwe do przyjęcia dla każdej ze stron tylko w tym wypadku, gdy nie będą dawały żadnej bezwzględnej przewagi drugiej stronie. Dopóki w świecie istnieje tak ostre napięcie jak w chwili obecnej, żadna ze stron nie zechce dobrowolnie wyrzec się przewagi, którą — jej zdaniem posiądź Istnieje jednak stosunkowo mniej ważne zagadnienie, co do którego — jak sądzę — może być osiągnięte porozumienie. Chodzi o zakaz dalszych prób z bronią jądrową. .Uważam, że z wyjątkiem tego jednego zagadnienia — kwestii prób z bronią jądrową — problem rozbrojenia bodajże nie może być pomyślnie rozwiązany, chyba że rozbrojenie nastąpi w ramach ogólnego odprężenia międzynarodowego. uzyskanego w drodze dyplomatycznej. Aby zaś doprowadzić do odprężenia — należy postarać się uregulować, przez zwołanie konferencji, wszystkie zasadnicze problemy wywołujące między Wschodem rozbieżności a Zachodem Pragnąłbym, aby wszystkie problemy wywołujące spory między Wschodem a Zachodem zostały omówione na takiej konferencji, na której kraje komunistyczne i kraje ustosunkowane wrogo do komunizmu bvtvbv reprezentowane w równym stopniu, a przedstawiciele krajów neutralnych zapewniliby równowagę sił. Pragnąłbym, aby na takiej konferencji propozycje w sprawie uregulowania wszystkich podstawowych zagadnień powodujących napięcie zatwierdzono większością głosów i aby zmobilizowano światową opinię publiczną dla poparcia tych propozycji. Po przejęciu propozycji tej konferencji, rozbrojenie nie napotkałoby już na te przeszkody, które dotychczas stawiały w sytuacji bez wyjścia mężów stanu Wschodu i Zachodu. Członek Akademii Skobielcyn nawiązując w swoim artykuł« do lej części artykułu Bertranda Russella, którą poświęca nn problemowi broni Jądrowej, pisze : Bertrand Russell słusznie wskazuje, że dla ludzkości jest rzeczą niezwykle ważną, aby ta broń nie została zastosowana. W związku z tym autor artykułu wysuwa zasługującą n* szczególną u wage propozyc ję zakazania dalszych prób z bronią jądrową. Należy przyporo nieć, że ZSRR wypowiedział się już przeciwko takim próbom Obecnie powinny już zabrać głos w tej sprawie mocarstwa zachodnie Należy jednak stwierdzić, że z cenną propozycją B. Russella dotyczącą zakazu prób z bronią jądrową jest wręcz sprzeczna rozwinięta w jego artykule paradoksalna teza. że rzeko mo porozumienie w sprawie zakazu takiej broni uczyni jej zastosowanie........bardziej prawdopodobnym“. Czy można zgodzić się z tą nową tezą Ber tranda. Russella? Sądzę, że w żadnym wypadku nie można się z nią zgodzić, go P*n Russell wychodzi i btędaezałożenia, *« Istnienia broni jądrowej na Zachodzie i Wartodale zapewni* równowagę ził dlatego hamuje stosowani* bor*> atomowych i wodorowych. Xi« jest jednak przypadkiem, że >a;< autor artykuln uważa, łe równowaga taka jest „chwiejna", przyznając tym samym, że równowagą te łatwo naruszyć. Pan Bnsseł] powołuje sic dalej na skomplikowany system iuspekcji, która h> zapewniła kontrole realizacji porozumienia w sprawie załcazn bron’ jądrowej. Ale czy* może to uzasadnić rezygnacją z rozwiązania tak ważnego problemu? Pan Russell uważa, że atrach przed bronią jądrową jest niezawodna gwarancją przeciwko wojnie w ogóle, lecz jednocześnie przeczy sohi« samemu oświadczając, że jeżeli wojna zostanie rozpętana, to wówczas stosowanie bomb wodorowych hedzle nlenalkntune. takt» więc można wyj« z tego biednego koło? Wyjście takie proponował sam Bertrand Russell 1 jego koledzy mniej więcej rok temu. Ich wspólne oświadczenie stwierdza: „Mimo iż porozumienie w sprawie wyrzeczenia się stosowania broni jądrowej .jako część ogólnej redukcji zbrojeń nie daje definitywnego rozwiązania, będzie ono służyło niektórym ważnym celom Po pierwsze, każde porozumienie między Wschodem a Zachodem jest. krokiem naprzód, ponieważ prowadzi do zmniejszenia napięcia. Po drugie, zniszczenie broni termojądrowej w wypadku, gdy każda strona będzie wierzyła, ż* druga strona szczerze realizuje to porozumienie, zmniejszy strach przed nagłą napaścią w stylu Pearl Harbour, który to strach utrzymuje obecnie obie strony w stanie nerwowego napięcia. Dlatego powinniśmy powitać z zadowoleniem takie porozjtnienie jako pierwszy krok...“ Trudno nie dostrzec, że ts argumentacja Bertranda Russella i jego kolegów, argumentacja na rzecz wyrzeczenia s?ę stosowania broni jądrowej jest anaemic bardziej przekonywająca i bardziej odpowiada rzeczywistości aniżeli obecna tera pana Russella o rzekomej „pożyteczności“ zbrojeń atom o-Rzecz .jasna, że w tak skomplikowanej i odpowiedzialnej sprawie jak problem rozbrojenia każdy może mieć swój pogląd. Nie ulega jednak wątpliwości, że istnieje podstawa do zbliżenia poglądów wszystkich tych ludzi, którzy gotowi są poświęcić swe siły sprawie zapobieżenia nowej wojnie. Taką podstawą jest ożywiająca narody wola niedopuszczenia do wojny, świadomość wszystkich ludzi, że wojna światowa nie jest już nieuchronną koniecznością. Jestem przekonany, że istnienie tak decydującej podstawy umożliwia porozumienie wszystkich tych ludzi dobrej woli. którzy gotowi są działać w imię pokoju. Z całego serca podzielam pogląd pana Russella, że dro-ga rokowań — to jedynie słuszna droga do rozwiązania spornych problemów międzynarodowych, w tym również problemu rozbrojenia Nauki XX Zjazdu KPZR dla Rumuńskiej Partii Robotniczej Referat tow. Gheorghiu-Deja na Plenum KC RPR BUKARESZT (PAP). W dniach od 23 do 25 marca — jak jui donosiliśmy — odbyło się po siedzenie rozszerzonego Plenum Komitetu Centralnego Rumuńskiej Partii Robotniczej, poś więcone omówieniu wyników XX Zjazdu KPZR W wygłoszonym na Plenum przemówieniu G. Gheorghiu- Dej omówił szeroko wspaniałe perspektywy rozwoju międzynarodowego ruchu robotniczego, perspektywy utrwalenia pokoju i umocnienia obozu socjalistycznego. jakie nakreśli! XX Zjazd KPZR. Znaczna część przemówień ia poświęcona była problemowo kultu jednostki. Głęboka analiza ujemnych skutków' kultu jednostki — oświadczył G. Gheorghiu-Dej — jest wspaniałym przykładem rzeczywiście leninowskiego stosunku do braków’ w życiu partii. Wpływ’ kultu jednostki zaznaczył się w różnych formach również i w Rumunii — oświadczył w dalszej części swe go referatu G. Gheorghiu-Dej. — Przedsiębiorstwa, instytucje, ulice i okręgi nazywano imieniem członków kierownictwa partii i rządu. Prasa podawała barwne sprawozdania ze spotkań przywódców’ Rumuńskie.; Partii Robotniczej i członków rządu- rumuńskiego z masami pracującymi. Utwory literackie i kompozycje muzyczne poświecone były gloryfikacji jednostki. Kierując się wskazaniami Lenina musimy zdecydowanie wykorzenić wpływ’ kultu jednostki w? propagandzie, prasie, literaturze i twórczości artystycznej. we wszystkich dziedzinach działalności. Wiele zamętu w naszej partii wyw’olala teza Stalina., że walka klasowa musi się zaostrzać w miarę postępu socjalizmu — mówił dalej G. Gheorghiu-Dej. — Trzeba stwierdzić, że ta niesłuszna teza prowadziła do mylnych wniosków taktycznych, które powodowały śastucane podsycanie walki klasowej, co było w swych skutkach niebezpieczne dla polityki naszej partii. Musimy zrewidować nie które decyzje Komitetu Centralnego w’ celu zlikwidowania wpływu kultu jednostki i zmienić pewne sformułowania opar te na niesłusznych tezach. Musimy czuwać — powiedział G. Gheorghiu-Dej — nad ścisłym przestrzeganiem przez partię i organy państwowe ustawodawstwa ludowego. W ubiegłych lotach ministerstwo spraw wewnętrznych i organy bezpieczeństwa osiągnęły poważne państwowego pozytywne wyniki w swej pracy, zwłaszcza jeśli chodzi o ujawniani« ugrupowań kontrrewolucyjnych i agentów wywiadu imperial! stycznego przemycanych do Rumunii. Jednocześnie należy stwierdzić, że niektóre organy bezpieczeństwa państwowego lub też pracownicy urzędu bezpieczeństwa wykraczali v; przeszłości, a czasami nawę: jeszcze teraz wykraczają poważnie przeciwko ustawodawstwu ludowemu. Wykroczenia takie muszą być tępione z cała stanowczością. Najlepszą gwarancją umocnienia państwa ludowo-demokratycznego i sukcesów w pracy organów państwowych jest kontrola ze strony partii W dalszej części referatu G Gheorghiu-Dej oświadczył W atosunkach dem rumuńskim i między naromniejszościami narodowymi zamieszkującymi Rumunię powinniśmy kierować się wskazaniami Lenina o konieczności prowadzenia prawdziwej a nie formalnej polityki równości; Lenin uczy!: większość narodowa musi od nosić się ze szczególną troską do mniejszości narodowych Dzięki pracy Rumuńskiej Par tii Robotniczej, zapanowały w Rumuńskiej Republice Ludowej nowe stosunki między narodem rumuńskim i mniejszościami narodowymi, stosunki przyjaźni i braterskiego współ życia. Należy jednocześnie zaznaczyć, że w Rumuńskiej Republice Ludowej nacjonalizm posiada jeszcze swą bazę społeczną w postaci pozostałości burżuazii i w kułactwie. Rumuńska Partia Robotnicza musi prowadzić szeroką akcję zwalczania nacjonalizmu burżuazyjnego, a przede wszystkim nacjonalizmu rumuńskie go; Rumuńska Partia Robotnicza musi jeszcze wychowywać naród energiczniej w duchu internacjon ałizmu proletariackiego. w duchu socjalistycznego patriotyzmu W dalszym ciągu swego przemówienia G. Gheorghiu-Dej wskazał na sukcesy odnoszone w realizacji zadań nowego planu pięcioletniego RRL. Stwierdził on m. in., że od początku bieżącego roku do spółdzielni produkcyjnych wstąpiło 70 tys. rodzin chłopskich. Są to wyniki ' pomyślne lecz można osiągnąć w tej dziedzinie daleko więcej Polłitt zwraca się do labourzystów z apelem o jedność akcji XXIV Zjazd KP W. Brytanii rozpoczął obrady LONDYN (PAP). 30 marca rozpoczął się w Londynie XXIV Zjazd Komunistycznej Partii Wielkiej Brytanii. W obradach uczestniczy około 700 delegatów z całego kraju. Sprawozdawczy referat polityczny wygłosił sekretarz generalny Komunistycznej Partii W. Brytania H. Polłitt Prawdziwie angielska polityka zagraniczna — powiedział on m. in. — wymaga: porozumienia w sprawie systemu bezpieczeństwa w Europie oraz porozumienia w sprawie Niemiec, które zapobiegłoby wskrzeszeniu militaryzmu niemieckiego; zakazu wszelkiego rodzaju broni jądrowej, zakazu dalszych doświadczeń z tą bronią oraz przyjęcia uzgodnionego planu w sprawie rozbrojenia; znacznej redukcji wydatków wojskowych, skrócenia okresu służby wojskowej; zaprzestania wszelkich wojen kolonialnych, przyznania niepodległości narodom krajów kolonialnych udzielenie im braterskiego poi parcia; akcji na rzecz przywrócenia praw’ Chińsikiej Republice Ludowej w ONZ oraz uchylenia ograniczeń o charakterze politycznym w wymianie handlowej z krajami socjalistycznymi. Na wiązując do sytuacji gospodarczej Anglii Polłitt stwierdził, że wskutek nadmiernych wydatków na zbrojenia gospodarka kraju rozwija się jednostronnie. Ponadto Anglia boryka się z coraz większą konkurencją na światowych rynkach eksportowych. Następnie Polłitt przedstawi! program walki o podniesieni« płac mas pracujących, przeciwko bezrobociu, o rozwój handlu między Wschodem i Zachodem, o zmniejszenie wydatków wojskowych. o zwiększenie podatków7 ściąganych od warstw posiadających Sytuacja polityczna -* kontynuował Polłitt — zwartej opozycji wobec wyms.sa rządu konserwatywnego, obejmującej labourzystów. komunistów, aktywistów związkowych, spółdzielców, inteligencję, drobną burżuazję i w ogóle wszystkich ludzi o postępowych poglądach. Program taki — powiedział Polłitt — może być zrealizowany tylko przez zjednoczony ruch robotniczy. Mówca zwrócił się do partii labmirzyslów z apelem o jedność akcji. Konferencja SED zakończyła obrady (Dokończeni« m str. X) stwa jest u nas systemem. Nie jest to prawda. Stale dąży się do polepszenia pracy władz bezpieczeństwa. Z zadowoleniem przyjmują propozycje wzmocnienia nadzoru prokuratorskiego. KC SED zażądał usunięcia wszystkich czynników jakie hamowały rozwój krytyki i samokrytyki w organizacjach partyjnych służby bezpieczeństwa. bie Prof. Poliak mówił o potrzeradykalnego polepszenia pracy miejscowych organów władzy. Konieczna jest nowa ustawa o miejscowych organach władzy, która powinna być najważniejszym obok konstytucji prawem republiki. Najważniejszą rzeczą, jeśli idzie 0 polepszenie pracy miejscowych organów władzy jest podniesienie roli terenowych przedstawicielstw ludowych, rad obwodowych, powiatowych 1 innych. Czy przedstawicielstwa ludowe odgrywają już tę rolę jaką powinny odgrywać jako najwyższy organ władzy w terenie? Nie. Tow, Poliak nie zgadza się z twierdzeniem że nastąpiła już poprawa pracy tych organów. Przedstaw wicielstwa ludowe traktowane są jako dodatek do aparatu państwowego. Konferencji partyjnej przedkłada się wnioski zmierzające do zmiany tego stanu rzeczy. Wnioski te przewidują m. in., że kierownictwo pracami miejscowych rad i nadzór nad nimi sprawować będzie nie Rada Ministrów jak to jest dotychczas lec* parlament republiki. O tych samych zagadnieniach demokratyzacji organów władzy terenowej i szerszego udziału ludności w ich pracy mówił również członek biura politycznego tow’. Hermann Matem. Proponuje on powołanie stałego wydziału Izby Ludowej (parlamentu) dla kierowania pracą rad. Wydział ten będzie miał m. in. za zadanie opracowywanie projektów przepisów o trybie pracy rad i ich komisji. o odwoływaniu radnych, o kontroli wyborów do rad itd. W zatwierdzonych przez konferencję wnioskach, zmierzających do dalszej demokratyzacji NRD stwierdza się, że w centrum Uwagi władzy robotniczo-chłopskiej winna stać troska o człowieka, o zapewnienie ludziom warunków życiowych, o rozwój ich osobowości, ich praw i wolności. Niezbędn37m elementem rozwoju państwa robotniczo-chłopskiego jest stałe rozszerzanie praw obywatelskich. Dla. dalszego rozwoju demokracji konferencja uważa za potrzebne m. in.: opracowanie ustaw’y, która powierzy Izbie Ludow'ej kierownictwo 'miejscowymi ludowymi przedstawicielstwami i nadzór nad ich działalnością. Opracowanie nowej ustawy o miejscowych organach władzy w NRD i trybie ich pracy. Ustaw7a ta winna doprowadzić do zdemokratyzowania wszystkich miejscowych organów władzy w tej liczbie i gmin wieiskich. które obowiązuje jeszcze stara ustawa z 1946 r. i zapewnić warunki dla socjalistycznej przebudowy wsi. Wprowadzenie w życie zasady, że terenowe przedstaw7; - cielstwa ludowe ich organy wykonawcze jak również stałe komisje winny co najmniej 2 razy w7 roku składać ludności sprawozdanie ze swych prac. Rada Narodowa Frontu Narodowego Niemiec Demokratycznych winna przedłożyć projekty tych ustaw ludności dla przeprowadzenia nad nimi dyskusji publicznej. We wnioskach mM się również o prawach i obowiązkach radnych. Radni maja obowiązek utrzymywania ścisłej łączności z wyborcami i uwzględniania ich wniosków i uwag krytycznych. Radni mają prawo zgłaszania interpelacji na które winna być udzielona od powiedź w określonym terminie. Wnioski przewidują dalej ustalenie trybu odwoływania radnych, którzy nie wykonują swych obowiązków». Znowelizowane będzie zarządzenie z 1953 r. w sprawie załatwiania skarg i zażaleń ludności. W szczególności wprowadzony będzie przepis przewidujący. że urzędnicy i winni niewłaściwego załatwiania skarg obywateli lub przewlekania ich spraw? będą pociągani do odpowiedzialności. Winno nastąpić polepszenie nadzoru prokuratorskiego nad ścisłym przestrzeganiem ustaw? i zarządzeń. JERZY KOWALEWSKI ,,Rosjanie potrafił/ dokonać cudów w nauce i technice" Dziennik brytyjski o osiągnięciach ZSRR T/ONDYN (PAP). Dziennik angielski „News Chronicie“ poświęcił obszerny artykuł osiągnięciom nauki i przemysłu radzieckiego. W artykule zatytulow’anym „Nie • oszukujmy siebie samych“ dziennik nawiązuje do przybycia niedawmo do Wielkiej Brytanii radzieckiego odrzutowego samolotu pasażerskiego „TU-104“ wskazując, że wywołał on podziw? na Zachodzie. Fakt. że samolot ten byl wielkim zaskoczeniem dla Brytyjczyków — kontynuuje dziennik — świadczy najlepiej „jak dalece staliśmy się ślepi“, jeżeli chodzi o ocenę osiągnięć nauki i techniki radzieckiej. „Dawniej — stwierdza fi u tor artykułu — wielu T lekceważeniem odnraiiło sił* do oświadczeń Rosjan na temat ich zdobyczy naukowych i trzymało się sztywno przestarzałych wyobrażeń o Rosjanach Jako „niepiśmiennych wieśniaków. Dzisiejsze osiągnięcia techniki radzieckiej są bardzo poważne. Pogląd, jakoby wszystko co rosyjskie było po prostu imitacją, to niebezpieczna pomyłka“ Po wskazaniu, że dzisiaj „naw’et sceptycy uznają ogromne osiągnięcia Rosji w dziedzinie techniki“, dziennik informuje że na budowlach radzieckich „pracują kroczące koparki i maszyny do robót ziemnych, które mogą współzawodniczyć z tego rodzaju maszynami w’ USA i u nas“. „Minął Już tfkres — pitsze dzienni« — kiedy uczestnicy różnych wystaw wyraża.li się lekceważąco o rosyjskich samochodach, traktorach. sprzede «1* kopalń. Wsoanlale rozwija sie w Rosji przemysł hutniczy“. W zakończeniu artykułu autor zwraca uwagą na nieograniczone możliwości kształcenia kadr naukowych w Związku Radzieckim i dochodzi do wniosku, że „Rosjanie mogą szkolić znacznie więcej specjalistów w dziedzinie nauk ścisłych niż Zachód. Rosjanie potrafią dokonać cudów w nauce 1 technic*“ --- kończy dziennik. Ł amy prasy brytyjskiej i nie tylko brytyjskiej — pełne są najrozmaitszyel szczegółów na temat pobytu w Anglii radzieckiego ministrs elektrowni Malenkowe. .Malenkow zwiedzający ośrodek badań atomowych w Harwell i wykazujący przy tym wysoki poziom wiedzy technicznej. Malenkow całujący się z robotnicą brytyjską. Malenkow rozdający bombonierki dzieciom i zachowujący się jak „dobry wujaszek" (określenie agencji United Press) w czasie zwiedzania mieszkania robotniczego w pobliżu elektrowni w Fletwood... Malenkow podpisujący na proś. bę jednego z robotników jego legitymację związkową i śpiewający' wraz z robotnikami, naprawiającymi wiejski dom poety szkockiego Burnsa, napisaną przez tego poetę tradycyjną pieśń przyjaźni Można by mnożyć i mnożyć tego rodzaju epizody7, świadczące o tym, jak w gruncie rzeczy łatwo — pomimo wtłaczanej latami w umysły propagandy nienawiści do ZSRR — nawiązać ludzkie kontakty. Kontakty wyrastające z przekonania, że — niezależnie od takich czy innych równic — w interesie obu narodów leż.y utrzymanie pokoju. Dał temu zresztą wyraz sam Malenkow. oświadczając na przyjęciu, wydanym dlań przez 52 deputowanych — członków angielsko-radzieekiej grupy parlamentarnej: „Wizyta utwierdziła runie w przekona-nlu. ż* naród brytyjski nie chce wojny“. W związku z wizytą Malenkowa gazety brytyjskie piszą wiele o perspektywach, jakie się otwierają przed radzieckobrytyjską wymianą handlową. Wymianą, która ma szczególne znaczenie dla Wielkiej Brytanii w obecnych warunkach, kiedy handel brytyjski odczuwa wielkie trudności na rynkach zagranicznych. Cytując wypowiedź Malen kowa pod adresem przemysłowców brytyjskich w zwiedzanych przezeń elektrowniach: „Jesteśmy przekonani, że rozwiną się między nami więzy wzajemnych interesów", Agencja Associated Press pisze „Taki« twierdzenia znajdują oddźwięk w brytyjskim przemyśl« ft elektrycznym, bijącym się obeeni« eksport artykułów ciężkiego przemysłu, takich jak turbo-generatftry i transformatory, przemysł ten usiłuj« wysuwać się na miejsce przemysłu motoryzacyjnego przodującego dotychczas w eksporcie brytyjskim, I szuka nowycli rynków zbytu wobec ograniezeń rynku Wewnętrznego“.» Możliwości szerokiej wymia ny handlowej z ZSRR stają się jeszcze bardziej ponętne przemysłowców brytyjskich dla w świetle słów Malenkowa wygłoszonych w Izbie Gmin. że „w I960 roku Rosja będzie ustępować jedynie USA w produkcji elektryczności I prześcignie wszystkie Inne kraj«“. Atmosfera serdeczności, towarzysząc* tej wizycie, stworzyła sprzyjający klimat dla bliskiej już podróży Bulganina i Chruszczowa do Wielkiej Brytanii. Klimat ten podbudowały jeszcze takie fakty, jak występy skrzypka radzieckiego Ojstracha w Londynie, jak otwarcie w Moskwie pierwszej od czasów Rewolucji Październikowej wystawy sztuki brytyjskiej ze zbiorów radzieckich. Agencja Reutera nazywa tę wystawą „częścią radzieckiej ofensywy przyjaźni“, której wyrazem mają być również audycje radia moskiewskiego, poświęcone brytyjskiej muzyce i literaturze. Cała Anglia przywiązuje wielkie znaczenie do wizyty Bulganina i Chruszczowa. Charakterystyczne oświadczenie na ten temat złożył w Izbie Lordów sekretarz stanu w Foreign Office. lord markiz Reading. Stwierdzi! on, że: „wizyt* Rulganina I Chruszczowi jest wynikiem poglądu. Iż kontakt z przywódcami radzieckimi jest pożądany i potrzebny. Zostanie on podjęty nie MIMÓ różnicy, lec* właśnie Z POWODU istnienia rozbieżności (między ZSRR » wielką Brytania) i w nadziei *e niektóre trudności mogą być usu-Jaka będzie tematyka tego spotkania? Jak donosi Agencja United Press, premier zgodził się na propozycję Eden premiera Bulganina, żeby nie było żadnego ustalonego porządku rozmów’. Koła zbliżone do rz.ądu brytyjskiego —■ jak pisze agencja AFP — oczekują, że te bezpośrednie rozmowy radzieckobrytyjskie, pierwsze od 1942 r„ mogą okazać się jeszcze ważniejsze niż rozmowy Wielkiej Czwórki w Genewie. „Rząd angielski powinien się prayciynić do jak najszybszego uzgodnienia punktów widzenia“ — oświadczył deputowany konserwatywny Osborne. Wielkie nadzieje wiąże z tą wizytą brytyjska opinia publiczna. Na ręce rządu angielskiego i poselstwa radzieckiego w Londynie wrpłynęło ostatnio wiele listów i petycji z życzeniami, by rozmowy były jak najbardziej ov’ocne, by przyniosły uregulowanie spraw. Wpłynęło także spornych wiele ofert, wzywających przywódców radzieckich do zwiedzenia różnych miast., fabryk, osiedli. Wszystko to jest wyrazem znaczenia, jakie przywiązuje do tej wizyty brytyjska opinia publiczna. Wyrazicielem tych nastrojów’ był np. autor listu opublikowanego n* łańiach „New7* Chronicie", który pisał: „Wizyta Rosjan to najbardziej doniosły krok *» wszystkich podejmowanych w interesie pokoju“ 4 W tym samym czasie. gdy Anglia gości Malenkowa i przygotowuje się do przyjęcia Bulganina i Chruszczowa, wieeprm mier ZSRR Mikojan odwiedził Pakistan z okazji proklamowania Republiki i w podróży zatrzymał się powrotnej w Indiach. Podczas swego trzydniowego pobytu w Pakistanie Mikojan omówił pespekty-wy pomocy radzieckiej dla tego kraju, a w szczególności sprawę zawarć a układu handlowego miedzy ZSRR s Pakistanem. Cała prasa zachodnia podkreśla znaczenie tych rozmów dla dalszej ewolucji polityki Pakistanu w kierunku neutraliżmu. „Partia szachów nie jest zakończoną _ pisze w związku t tym dziennik „Monde" — /.HRr. w-ysłai do Karaczi Mikojana w tym samym czasie, gdy „Tzwtestia" og nsiły, te ZSRR zolów jest udzielić Pakistanowi pomocy gospodarczej nawet w Hziedrnie wykorzystania energii atomów*!, nie żądając nic w zamian“. Atrakcyjna siła radzieckiej polityki gospodarczej w stosunku do krajów zacofanych znalazła szczególnie dobitny wyraz w czasie pobytu minstra Mikojana w Delhi. W rozmowie z ministrem handlu i przemysłu Indii Krisznańiaczari, Mikojan nakreślił drogi dalszej pomocy gospodarczej ZSRR dla Indii — w szczególności w dziedzinie rozwoju przemysłu naftowego oraz wymiany handlowej, opartej na takich warum-kach, jakich nigdy nie było i ni« będzie w? stanie zaofiarować Indiom żadne państwo kapitalistyczne. W maksymalnej trosce o ochronę młodej darki hinduskiej Związek gospoRadziecki zobowiązał się — by nie obciążać bilansu handlowego i płatniczego Indii — oprzeć ń wymianę na swoistym clearingu. Środki finansowa otrzymane ze sprzedaży towarów? radzieckich w Indiach mają być wykorzystane tam na miejscu na zakupienie przez Związek Radziecki takich artykułów7, w7 których eksporcie Indie Są zainteresowane. Mikojan również, że„ ZSRR zapowiedzią! nie będzi« sprzedawać w? Indiach towarów?, które produkuje w? dostatecznej ilości ten kraj, by nie konkurować z indyjskim przemysłem i rolnictwem. Podkreślając jaką w dziedzinie doniosłą rolę utrwalenia pokoju i pogłębienia zaufania między narodami odegrać może handel międzynarodowy, wicepremier Mikojan oświadczy! w Delhi: „W odpowiedzi na hasto niektórych kol agresywnych: Zbrójmy się! — Związek Radziecki wysunął hasło: Handlujmy!“. Trudnó się dziwić, że perspektywa takiej wymiany handlowej — już nie tylko opartej na rówmoprawności, lecz na uprzywilejowaniu słabszego gospodarczo partnera. zdobyw?a dla Związku Radzieckiego głęboką sympatię w krajach azjatyckich. K. POZNAŃSKA PODRÓŻE, KTÓRE UMACNIAJĄ POKÓJ Wiadomości sportowe Dwunastu kandydatów do reprezentacji kolarskiej CSft (TELEFONEM OD WŁASNEGO KORESPONDENTA Z RUMUNII) Korzystając z pobytu w duj doskonałego trenera czechosłowackiego Alojzego Sekuja, zwróciliśo my się (to niego aby opowiedział przygotowaniach kolarzy czechosłowackich do startu w IX W y ś ci gu Po-k o j u. Kolarze CSR przygotowują się już od listopada ub. roku. Pierwsze kilka miesięcy poświęcili oni na indywidualne treningi według indywidualnego planu opracowanego dla każdego kolarza przez Radę Trenerów. w styczniu czterech członków kadry narodowej Czechosłowacji startowało. jak wiadomo. w Wyścigu dookoła Egiptu. Po przyj eżdzie do kraju czwórka ta połączyła się na wspólnym zgrupowaniu w Klanovicach z resztą kadry. Plan treningu obejmuje obok ćwiczeń czysto kolarskich jazdę terenową oraz aporty uzupełniające. Do 23 Kwietnia kolarze CSR mają przejechać 4.200 km. 2fi kwietnlą zaś wy 111 sza w podróż do Warszawy. Trener kadry narodowej Czechosłowacji Loos zwraca olbrzymią uwagę na wyrobienie u swoich za. wodników większej szybkości J wytrzymałości niż t-a, którą dysponowali oni w dotychczasowych Wyścigach Pokoju. Czechosłowacka drużyna narodowa zostanie wyłoniona z następuj ący ch dwu n a»tu zawodników: Vesely. Ru żt czka. Ku tor, Krivka, Naehütgal. Novak. Plank, Revay, Svab, Chilarik, Venclovsky, Svejda. A. LEWANDOWSKI Dzień odpoczynku przed meczem z Rumuniq (TELEFONEM Z BUDAPESZTU' W piątek naa»i młodzi piłkarze odpoczywali. Dziś Polaćy grają z Rumunią. Mecz ten zostame rozegrany w Salgotairian. które jest centrum przem y sł u w ęglowego W ęgi er, Miasto to liczące 120 tys. mieszkańców jest oddalone od Budapesztu 140 km. Spotkania piątkowe przyniosły następujące wyniki: Francja pokonała Belgię w stosunku 3:2 (3:1), Włochy wygrały z Saara 3:0 (2:0), Węgry pokonały Anglię 4:2 (3:1). Największą niespodzianką było zwycięstwo zespołu NRF nad Bułgarią 1:0 (0:0). Klasyfi kaoja przedstawia się następująco: I grupa: 1) NRD — 3 ptet. 2) Węgry — 3 pkt... 3) Bulgaria — 2 pkU 4) Anglia — 0 pkt. II grupa: l) Polska — 2 pkt, 2—3) Jugosławia — Rumunii* •— pó 1 pkt.. 4) Austria — o pkt. III grapa: l) Włochy — 4 pk+., 2) Francja — 2 pkt... 3) Saara 2 pkt.. 4) Belgia — 0 pkt. I*V grupa: 1) CSR —' 2 pkt . 2-3) NRD i Turcja — po 1 pkt., 4) Grecja — o pkt. Sensacja dfnia było zejście z boy. iska reprezentacji Grecji w meczu Turcją. Grecy motywują swoja wystąpienie naprężendem stosunków dyplomatycznyc h z Tui-kami. (k. h.) ZGON MICHAŁA MELINY W Warszawie zmarł w wieku os lat Michał Melina, wybitny aktor i reżyser, dyrektor Państwowego Teatru Współczesnego. Michał Melina rozpoczął pracę sceniczną w r. 1912. występując na scenach Krakowa., Lodzi. Warszawy, Lwowa i Poznania. Po wyzwoleniu Melina organizuje i obejmuje kierown.ctwo Teatru Kameralnego w Łodzi. Teatr ten przenosi się następnie, do Warszawy i przekształca w Teatr Współczesny, Równocześnie Michał Melina Jest dyrektorem Teatru Polskiego Radia w Warszawie. Do najwybitniejszych kreacji zmarłego artysty należą role: Htgginsa w „Pigmalionie“ Shawa., śzamhelana w „Głupim Jakubie" Rittnera, Malwolia w „Wieczorze trzech króli“ Szekspira i in. W roku ubiegłym Michał Melina reżyserował przedstawienie „Teatr Klary Oazul“ Menmee‘ego. gnijąc jednocześnie jedną z głównych ról. Dnia 29 marca 195« roku zmarł w Warszawie w 45 roku tycia MICHRl MELINA wybitny aktor I reżyser, dyrektor Teatru Wspóleresuego w Warsrawte. dyrektor Teatr» Polskiego Radia, laureat Państwowej Nagrody Artystycznej, odznaczone złotym Krzyżem Zasługi i Medalem x-lecia. W Zmarłym scena polska traci zasłużonego artystę 1 wyMtnegr twórcę. Pogrzeb odbędzie sie w sobotę dnia 31 marca o godz. 13.30 na Cmentarzu Powązkowskim. MIXTSTPR KULTURY I SZTUKI NARODOWEGO I ZESPÓL PAŃSTWOWYCH TEATRÓW WSPÓŁCZESNEGO W W ARS/. A WIS KOMITET HO SPRAW RADIOFONII „POLSKIE RADIO"