Trybuna Ludu, listopad 1958 (XI/305-334)

1958-11-01 / nr. 305

— TRYBUNA LUDU _____________ Nr 305 NA WIELKIM WIECU W KIJOWIE Nic nie naruszy naszej przyjaźni Przemówienie tow. Gomułki Dla dobra wspólnej sprawy socjalizmu i pokoju Przemówienie tow. Kiriczenki Drodzy towarzysze i przyja­ciele, mieszkańcy miasta Kijo­wa Pozwólcie mi w imieniu dele­gacji Polskiej Rzeczypospolite; Ludowej serdecznie powitać Wąs, zebranych tu przedstawi­cieli starego Kijowa — stolicy Ukraińskiej Socjalistycznej Re­publiki Radzieckiej i przekazać całemu bratniemu narodowi u­­kraińskiemu braterskie, przyja­cielskie pozdrowienia od narodu polskiego (oklaski). Przybyliśmy w sąsiedzkie od­wiedziny do Związku Radziec­kiego w przededniu 41 rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewo­lucji Październikowej. To hi­storyczne święto jest bliski« sercu nie tylko ludzi radziec­kich, ale i setek milionów ludzi na całym świecie, dążących do Zrealizowania idei socjalizmu, idei sprawiedliwości społecznej, braterstwa ludzi i równości na­rodów (oklaski). Daleko za nami są czasy, kie­dy idee te rozwijały się tylko w sferze myśli i uczuć szlachet­nych jednostek, zaledwie prze­czuwane w budzącej się świa­domości mas wydziedziczonych i wyzyskiwanych. Wstąpiliśmy już w piąte dziesięciolecie nowej e­­peki historycznej, której główną treścią jest wcielanie tych idei •w życie na wielkich obszarach ziemi, powstanie obozu socjaliz­mu jako systemu światowego. Zaszczytną 1 odpowiedzialną przodowniczą rolę w tym proce­sie historia wyznaczyła Komu­nistycznej Partii Związku Ra­dzieckiego. Ona to pod wodtą Lenina w bo­haterskim wywie październiko­wym ustanowiła po raz pierwszy w dziejach władz«; robotników I chłopów, obroniła tę wła«5zę w zmaganiach z kontrrewolucją I zewnętrzną interwencją. Ona przei leninowską politykę narodowoś. ciową przekształciła dawniej zwa­śnione narody carskiej Kosji w zgodną, braterską rodzinę. Ona wytyczyła pierwsze drogi socjali­stycznego budownictwa i przewo­dziła narodowi radzieckiemu w o­­fiarnym trudzie zwycięskich 5-la­­tek. Ona też ziściła nadzieje na­rodów w czasie, kiedy świat cy­wilizowany znaiazł się w groźnym niebezpieczeństwie hitlerowskich podbojów, odegrała wówczas rolę głównego organizatora sil mate­­rialnych i moralnych. które rozbiły zbójecka potęgę fa­szyzmu. Tc ogromne histo­ryczne osiągnięcia partii leninow­skiej były przez długie lata na­tchnieniem klasy robotniczej ca. lego świata, ułatwiały Jej zdoby­cie władzy w wielu krajach Euro­py i Azji, one równie* dodawały sit narodom w krajach kolonial­nych 1 Zależnych w ich walce wy­zwoleńczej z imperialistycznymi grabieżcami. Z radością i dumą ludzie ra­dzieccy skupami wokół tej nie­złomnej partii mogą dziś pa­trzeć na wyniki swej dotych­czasowej pracy, a zarazem z całkowitą pewnością, że wspa­niałe perspektywy ich dalszego rozwoju do komunizmu będą w coraz szybszym tempie stawać się rzeczywistością, Z radością i dumą może pa­trzeć na swe osiągnięcia w bu­dowle socjalizmu i komunizmu naród ukraiński, zjednoczony w swych narodowych Naród polski w pełni granicach. uznaje zjednoczenie wszystkich ziem Ukraińskich w ramach Ukraiń­skiej Republiki Radzieckiej, ja­ko słuszny akt sprawiedliwości historycznej. Owoce 14-lecis Kiedy 14 lat temu władzę w Polsce objęły masy pracujące, musiały one nie tylko odbudo­wać kraj ze straszliwych znisz­czeń wojennych, ale i przezwy­ciężyć ogromne ekonomiczne zacofanie, jakie od dawien dawna ciążyło na naszym kra­ju. Przedwojenną burżwazyjna Pol­ska, ekonomicznie uzależniona « wysokim stopniu od eksploatator­­skich interesów zagraniczne«;« kapitału, nie tylko nie posunjłt naprzód rozwoju gospodarczegc kraju, ale jeszcze bardziej pogłę­biła jego zacofanie. Ten i tak niski poziom nasze, ekonomiki dozna! jeszcze wyjąt­­kowo ciężkich strat w czasie wojny i okupacji hitlerowskiej Trzeba podkreślić, że tylko dzćęki nowemu ustrojowi spo­łecznemu, który wyzwoli! wsży-stkie żywotne siły na,rodu, dzięki niezmiennej ofiarności i wytrwałej pracy robotników, chłopów i inteligencji, w ciągu 14 lat władzy ludowej kraj nasz dokonał ogromnego kroku na­przód w swym rozwoju. Do uzyskanych sukcesów przyczy­nił się w wielkiej mierze fakt, że Polska nie była osamotniona w swych Wysiłkach, że rozwija­ła ścisłą współpracę z innymi krajami socjalistycznymi, a przede wszystkim ze Związ­kiem Radzieckim, i korzystała z jego pomocy. A oto kilka wskaźników obrazujących uzyskane rezulta­ty Podczas gdy w roku 1937 pro­dukcja stali w Polsce w przeli­czeniu na jednego mieszkańca sięgała zaledwie 68 proc. średnie­go poziomu światowego, to w roku 1957 doszła do 178 proc. te­goż poziomu. Produkeia energii elektrycznej odpowiednio z proc. doszła do 117 proc. Produk­50 cja paliw w przeliczeniu na wę­giel kamienny podniosła sie od­powiednio ze 121 proc. do 245 proc. Uprzemysłowienie kraju pozwo­liło zatrudnić poza rolnictwem nowe 3 miliony ludzi, likwidując klęskę przeludnienia wsi, która ciążyła na naszym kraju przez długie dziesięciolecia. W latach 1958—1958 dokonaliśmy poważnych podwyżek płac w go­spodarce uspołecznionej, uporząd­kowaliśmy niedawno nabrzmiały problem rent i emerytur podno­sząc wydatnie ieh wysokość. Po­ważnie zwiększyły się w łyrń okresie również realne dochody wsi, głównie dzięki zmniejszeniu obowiązkowych dostaw 1 podwyż­szeniu cen skupu. Ten znaczny wysiłek na rzecz polepszenia sy­tuacji materialnej ludności byl możliwy jedynie dzięki podsta­wowym osiągnięciom gospodar­czym ubiegłego 14-lecla, dzięki przekształceniu Zacofanej, do nie­dawna rolniczo-surowcowej Polski w kraj przemysłowo-rolniczy. Jeżeli chodzi o nasze plany na przyszłość, będą one szczegó­łowo rozwinięte na zbliżającym się III Zjeździe naszej partii. Przewidujemy, że do roku 1965 produkcja przemysłowa w Pol­sce wzrośnie w stosunku do ro­ku 1958 o 80 proc., zaś produk­cja rolna o 30 proc. W dziedzinie polityki rolnej partia nasza mówi wyraźnie, że jodynie gospodarka zespołowa mieści w sobie olbrzymie moż­liwości postępu i rozwoju. Dla­tego będziemy dążyć do wzmoc­nienia istniejących spółdzielni produkcyjnych i budowy na za­sadach dobrowolności nowych spółdzielni. Jesteśmy przekonani, że w świadomości szerokich rzesz pracującego chłopstwa coraz szybciej dojrzewać będzie idea socjalistycznej przebudowy wsi. Nasze plany są ambitne. Ogromne znaczenie dla reali­zacji tych planów ma dalszy rozwój i zacieśnienie braterskiej współpracy ekonomicznej technicznej ze wszystkimi kra­i jami socjalistycznymi, a przede wszystkim z czołowym pań­stwem naszego obozu — Związ­kiem Radzieckim, Głos komunistów jest Biosem pokoju Towarzysze j przyjaciele! Istnienie światowego systemu socjalistycznego w rozstrzygają, cy sposób ułatwia nam reali­zację naszych historycznych za­dań i celów. Ale dla dalszych pomyślnych postępów budow­nictwa socjalistycznego w każ­dym z naszych krajów poważne znaczenie rna ogólny rozwój sy­tuacji międzynarodowej w ca­łym świecie. Jesteśmy Jako obóz socjalizmu najżywiej zainteresowani w po­kojowym rozwoju tej sytuacji. Nasze kraje sfwjaUstyczne repre.­­zeniują sianowisko, ze jest moż­liwe i konieczne w interesie całej ludzkości pokojowe współistnienie i współzawodnictwo dwóch syste­mów społecznych — socjalistycz­nego i kapitalistycznego. Żyw.my jednocześnie niezachwianą pew­ność. że w takim wspólżawoiptic­­twie przyszłość należy do socja­lizmu. Wydaje się, że Jest to nie tylko nasze przekonanie; najwi­doczniej podzielają je — choć nie chcą tego głośno przyznać — rów­nież najzacieklej» i przeciwnicy socjalizmu. Dlatego to najbardziej agresywne kota imperialistyczne me chcą utrwalenia pokoju na świecie, boją się pokojowego współzawodnictwa z socjalizmem. Na szczęście koła te nie mają już dzisiaj pełnej swobody działania nawet we własnych krajach, w których coraz liczniejsze glosy opowiadają się przeciwko niebez­piecznej polityce „na krawędzi wojny”, a za pokojowym współ­istnieniem socjalizmu 1 kapitaliz­mu. Istnienie potężnego obozu państw socjalistycznych, gwał­towny rozpad kolonializmu wyzwalanie się ludów kolonial­i nych, które stają się sojuszni­kami socjalizmu w walce 0 pokój, wreszcie rosnące siły pokojowe w samych krajach kapitalistycznych — wszystkie te czynniki są dziś już w stanie coraz skuteczniej izolować pró­by rozpalania konfliktów zbroj­nych, potencjalnie zagrażają­cych pokojowi światowemu. Jeśli obozowi socjalizmu współdziałającym z nim innym silom antywojennym uda się u­­trrymać pokój w ciągu najbliż­szych 10—15 lat, to wszystko przemawia za tym, że możliwo­ści nowej wojny zostaną w ogó­le wyeliminowane z życia ludz­kości (oklaski). Dlatego walka o utrzymanie pokoju, o rozbrojenie, o zakaz produkcji i stosowania broni termojądrowej, o skierowanie rozwoju ludzkości w pokojowe łożysko, jest dzisiaj najważniej­szym zadaniem wszystkich na­rodów świata, wszystkich ludzi pragnących życia bez lęku i nie­pewności jutra. Na czele tej wal­ki stoją nasze państwa socja­listyczne oraz komunistyczne i robotnicze partie wszystkich krajów świata. Dał temu wyraz Manifest Pokoju uchwalony na zesżłorocznej listopadowej nara­dzie 64 partii komunistycznych 1 robotniczych w Moskwie. Nic nie może bardziej odpowiadać najżywotniejszym interesom ludzkości niż usłuchanie tego głosu komunistów. Koła imperialistyczne, zwła­szcza amerykańskie, nie zaprze­stają wyścigu zbrojeń i zaognia­ją sytuację międzynarodową w coraz nowych punktach świata. Obecnie wystąpiło wywołane przez politykę Stanów Zjedno­czonych napięcie w Cieśninie Tajwańskiej Zachodnie granice to ściana naszego ojczystego domu W interesie pokoju w Europie i na świecie musi być rozwiąza­ny inny zapalny problem: mu­si być położony kres military­­stycznym i odwetowym tenden­cjom w Niemczech zachodnich. Militaryści zachodnioniemiec­­cy ośmieleni przez swych pro­tektorów zza Oceanu coraz gło­śniej Wysuwają roszczenia te­rytorialne na wschodzie, przede wszystkim w sprawie zachod­nich granic Polski. Jest to spra­wa mająca żywotne znaczenie nie tylko dla naszego kraju. Zachodnie granice — to ścia­na naszego ojczystego domu, przez którą w ciągu długich dziejów wdzierały się siły za­grażające nie tylko podstawom naszego narodowego istnienia, ale zagrażające również Ukra­inie, Białorusi 1 innym naro­dom Związku Radzieckiego. Od zachodu runęła na Polskę największa w jej dziejach klę­ska i najokrutniejsza, najbar­dziej niszczycielska przemoc — wrzesień 1939 roku i okupacja hitlerowską. Ta ostatnia stra­szliwa lekcja naszej historii ni­gdy nie będzie u nas zapom­niana. Jej nauką — nasz nie­wzruszony sojusz z sitami, któ­re realnie i skutecznie są zdol­ne zapewnić nienaruszalność naszej zachodniej granicy, nasz wieczysty sojusz ze Związkiem Radzieckim, nasza jedność z całym obozem sócjalistyeznym, nasz udział we wspólnym obron­nym Układzie Warszawskim (długotrwałe oklaski). Dziś sytuacja w Europie i na świecie jest inna, niż byłą w o­­kresie, gdy do władzy doszedł hitleryzm. Groźba militaryzmu i podbojów niemieckich może być unicestwiona. Gwarancją tego jest niezwyciężona potęga Związku Radzieckiego i innych krajów socjalistycznych, do których należy również pierw­sze w historii pokojowe państwo niemieckich robotników i chło­pów — Niemiecka Republika Demokratyczna. Mość obozu socjalistycznego fundamentem naszej polityki Uznając jedność krajów obo­­żu socjalizmu za fundament swej polityki zagranicznej, Pol­ska Ludowa popiera wytrwałe i konsekwentne wysiłki Związ­ku Radzieckiego na rzecz po­koju i odprężenia międzynaro­dowego i stara się w tym sa­mym duchu podejmować rów­nież własne — jak sądzimy po­żyteczne — inicjatywy. Do ta­kich należy projekt rządu pol­skiego w sprawie strefy bezato­mowej , w Europie środkowej. Uważamy za cenną 'każdą,' na­wet cząstkową propozycję, któ­ra może przyczynić się do osła­bienia napięcia i wzrostu za­ufania w stosunkach międzyna­rodowych. Wiemy, że również w krajach kapitalistycznych, na­wet wśród wybitnych polityków burżuazyjnych, coraz więcej jest. trzeźwych głosów przeciw dullesowskiej polityce spycha­nia świata „na krawędź woj­ny“, za odprężeniem i porozu­mieniem, Ale znaczenie decy­dujące dla wygrania walki o pokój ma jedność i siła państw obozu socjalistycznego. Tę jed­ność i siłę należy stale umac­niać w interesie każdego z na­szych krajów i całej ści (długotrwałe oklaski). ludzko Towarzysze i przyjaciele! Wizyta nasza w Związku Ra­dzieckim jest wizytą przyjaźni. To słowo ma piękną treść, kie­dy mówi o stosunkach między pojedynczymi ludźmi, lecz chy ba jeszcze piękniejszą i o wie­le donioślejszą, kiedy określa stosunki między narodami. Dlatego jednym z najistotniej­szych elementów naszej socja­listycznej ideologii, obok idei wyzwolenia człowieka z jarz­ma nędzy i wyzysku, jćst, rów­nież idea przezwyciężania an­tagonizmów i waśni dzielących narody, idea międzynarodowego braterstwa, idea proletariackie­go internacjonalizmu (oklaski). Idea przyjaźni narodu polskie­go x narodami Związku Radżiec­ktego rodziła sit na długo przed­tem, zanim parody naaze weszły na drogi; socjalistycznego roz­woju. w długotrwałej historii stosunków polsko-rosyjskich, pol­sko-ukraińskich, polsko-białoru­skich i polsko-litewskich z da­wien dawna istniały dwa prze­ciwstawne nurty. Jeden wvra­­żał się w zaborczych dążeniach magnatów polskich z jednej caratu z drugiej strony, w szla­I checkiej i potem burżuażyjnej polityce ucisku narodowego i eksploatacji, w podsycaniu szo­winistycznych waśni i uprzedzeń. Poprzez splątany gąszcz tej nie­sławnej, przeklętej tradycji, trudem, ale z wiarą w ostatecz­z ne zwycięstwo przebija! się nurt drugi — nurt światłych myśli o braterskiej ludcwej solidarności, o wspólnej walce z niewolą i ciemnotą, nurt postępowej, rewo­lucyjnej tradycji przyjaźni. Kie­dy myślimy o tej drugiej, pięk­niejszej trady-cji naszych wza­jemnych stosunków, na usta ci­sną się niezliczone nazwiska szla­chetnych jej przedstawicieli — dekabrystów i działaczy polskie­go „Tow-arzystwa Patriotyczne­go”, Mickiewicza i Puszkina. Het­­cena i Worcella, Szewczenki, Iwana Franki i Waryńskiego, Jarosława Dąbrowskiego i Kostu­­sia Kalinowskiego. Daremne jednak byłyby wysiłki największych nawet umysłów serc, gdyby nie miały oparcia w 1 uczuciach mas ludowych, które jednako przeżywały swą niedolę obszarniczy i burźuazyjny wyzysk, tajci sarn nad Wołgą i Dnieprem, jak nad Wisłą (długotrwale oklas. kil. Rdalne warunki dla zasadni­czego żwrotu w stosunkach mię­dzy naszymi narodami powsta­ły wówczas, kiedy na czele wal­ki mas ludowych w naszych krajach stanęła klasa robotni­cza, kiedy na czoło światowego ruchu rewolucyjnego wysuną! się proletariat rosyjski i jego leninowska partia. Robotnicy rosyjscy i polscy, ukraińscy­­białoruscy j lifewscy, w brater­skiej walce z rodzimą i obcą burżuazją szeroko otwarli dro­gę dla zwycięskiego nu-r-tu przy­jaźni naszych narodów (oklas­ki' Nieprzemijającym dowodem przyjaźni narodów polskiego i ukraińskiego są mogiły tysięcy synów waszego narodu, pole­głych na ziemi polskiej, jesi krew żołnierzy pierwszej pol­skiej armii poległych nie opodal Kijowa, w Darnicy, w walce ze wspólnym wrogiem — hitleryz­mem (oklaski). Podpisany w dniu 21 kwiet­nia 1945 roku polsko-radziećk: układ o przyjaźni, współpracy i pomocy wzajemnej był wy­razem istotnego pżzełońta '.w wielowiekowej historii stosun­ków naszego narodu z jegć wschódnimi sąsiadami, przeło­mu, którego ostateczną roz­strzygającą przesłanką byłe wspólne zwyeięStWó nad hitle­ryzmem i powstanie Polski Lu­dowej. Odtąd zaczęła się wy­trwała i konsekwentna praca naszych partii, naszych rządowy naszych organizacji społecznych nad pogłębianiem i utrwala­niem dokonanego przełomu- nad nadawaniem konkretnych treś­ci pojęciu polsko-radzieckiej przyjaźni, nad wspólnym usu­waniem wszystkiego, co mogło­by te przyjaźń mącić lub osła­bić. Trud 14 już blisko lat tej pracy, jaką mamy za sobą. wy­kazał nie tylko naszym przyja­ciołom. ale i naszym wspólnym wrogom, że nie ma takich sil i takich spraw, które mogłyby naruszyć naszą polsko-radziec­ką wieczystą przyjaźń (długo­trwałe oklaski). Niech żyje i rozkwita nie­wzruszona, braterska przyjaźń narodu polskiego z narodem u­­kraińskim i wszystkimi naro­dami Związku Radzieckiego! fOklaski). Niech żyje Ukraińska Socja­listyczna Republika Radziecka! (Oklaski). Niech żyje wielki naród u­­kraiński! (Oklaski). Niech żyje pokój i socjalizm! (Oklaski) Drodzy towarzysze i przyja rirfłlp Pozwólcie mi serdecznie po witać tu w imieniu KC KPZR. Prezydium Rady Najwyższej ZSRR i rządu radzieckiego, w imieniu mas pracujących Związku Radzieckiego i w wa­szym imieniu, towarzysze kijo­­wianie, naszych przyjaciół — pierwszego sekretarza KC PZPR towarzysza Władysława Gomuł­kę, przewodniczącego Rady Państwa PRL towarzysza Alek­sandra Zawadzkiego, prezesa Rady Ministrów PRL towarzy­sza Józefa Cyrankiewicza wszystkich członków delegacji i PRL przybyłych do Związku Radzieckiego z wizjrią przyjaź­ni. W osobach naszych drogich polskich towarzyszy witamy bratni naród polski — wierne­go sojusznika i współbojownika w naszej wspólnej walce o wielką sprawę socjalizmu i ko­munizmu ! Towarzysze! Wizyta delegacji PRL z towarzyszem Władysla Wem Gomułką na czele jest nowym znamiennym świa­dectwem wielkiej, stale krzep­nącej przyjaźni między naröda mi ZSRR i Polski, świadectwem dalszego umocnienia jedności sil socjalizmu, zespolonych w potężnym obozie socjalistycz­nym Wysłannicy bratniego narodu polskiego mają możność raz jeszcze zapoznać się bezpośred­nio z życiem narodów naszej socjalistycznej ojczyzny, zoba­czyć osobiście .ogromny entu­zjazm, ż jakim ludzie radzieccy budują świetlany gmach komu nizmu, zobaczyć, jak wielkimi Zwycięstwami witają nasi lu­dzie pracy 41 rocznicę Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Paź­dziernikowej i zbliżający się XXI Zjazd swojej partii komu­nistycznej Podkreślając. ż« naród radziec­ki wiele już zdziałał dla reali­zacji gigantycznego programu bu­downictwa komunistycznego, pro. gramu wytyczonego przez XX Zjazd KPZR, mówca stwierdził: Najbard 'iri doniosły >\ decy­dującym etapem walki naro­du radzieckiego. o. zwycięstwę komunizmu będzie realizacja planu rozwoju gospodarki na­rodowej ZSRR na lata 1959— 1965. Nie ulega wątpliwości, że plany marszu naprzód drogą komunizmu będą w ZSRR wcie. lone w życie, tak jak wciela­ne były w życie w przeszłości wszystkie wskazania naszej o­­krytej chwałą partii leninow-1 P i ZSRR przekształcił się w po­tężne mocarstwo światowe. Je­go sukcesy cieszą naszych przy­jaciół we wszystkich krajach socjalistycznych, cieszą całą po­stępową ludzkość. Ogromne sukcesy w budownictwie swo­jej socjalistycznej republiki we wspólnocie z wszystkimi naro­dami Związku Radzieckiego u­­zyskał również naród ukraiń­ski Po zilustrowaniu ogromnych o­­siągnięć Republiki Ukraińskiej w okresie władzy radzieckiej mów­ca wskazuje, iż źródłem wszyst­kich zwycięstw i sukcesów na­rodu radzieckiego jest to, że jegc walce o tr umf kr tnunizmu wodzi stworzona przez wielkie­go Lenina, zahartowana w bo­jach partia komunistyczna. Masy pracujące Związku Ra­dzieckiego — stwierdził na­stępnie Kiriczenko — szczerze cieszą się z sukcesów narodów bratnich krajów obozu socja­listycznego. Wszyscy teraz wi­dzą, jak potężną siłę stanowi obóz socjalistyczny, który wy­wiera decydujący wpływ na rozwój wydarzeń, na losy świa­ta Życie dowiodło, że niezbęd­nym warunkiem pomyślnego budownictwa socjalistycznego i komunistycznego w każdym krajów naszego obozu jest bra­z terska przyjaźń, ścisła współ­praca i wzajemna pomoc naro­dów tych krajövc, jest zespole­nie 1 jedność ich partii marksi­stowsko-leninowskich. Drodzy polscy towarzysze! Bardzo nam miło raz jeszcze podkreślić, źe masy pracujące waszego kraju pod kierowni­ctwem swojej awangardy bo­jowej — Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej osiągnęły w krótkim ęifręsie historycznypa wybitne sukcesy w budowni­ctwie nowego socjalistycznego życia. Dobrze wiemy, jakie trudności wypadało wam po­konać, jak ogromnych wysił­ków dokładać musieli nasi bra­cia — polscy, robotnicy, chłopi i inteligencja ludowa waszego U-r: Naród polski dzięki swej o­­fiarńej pracy, opierając się na braterskiej pomocy wszystkich krajów obozu socjalistycznego zmienił zacofaną w przeszłości pód względem gospodarczym Polskę w państwo socjalistycz­ne w pełni rozwoju. Towarzysze! ZSRR i Polska Rzeczpospolita Ludowa zespo­lone są więzami braterskiej przyjaźni, wzajemnej pomocy i ścisłej współpracy w budow­nictwie socjalistycznym i ko­munistycznym, w walce o po­kój. Każdy sukces jednego naszych krajów jest jednocześ­z nie sukcesem drugiego, sukce­sem całego potężnego obozu so­cjalistycznego. Przyjaźń radziecko - polska to jedna z najbardziej doniosłych zdobyczy naszych narodów. Wzmacnia ona nasze siły, po­maga Zapewnić bezpieczeństwo naszych krajów, przyczynia się do utrwalenia pokoju na ca­łym świecie. W przeszłości r winy obszarni­ków i kapitalistów Rosji i Polski stosunki miedzy naszymi kraja­mi bynajmniej nie zawsze były przyjazne. Jak wykazało do­świadczenie historii, zaostrzenie tych stosunków korzystne było tylko dla wrogów naszych naro­dów'. Jednakże już wtfidy. w daw­nych czasach, rodziła się przy­jaźń między ludźmi pracy i przo­dującymi przedstawicielami naro­dów Rosji. Ukrainy. Białorusi 1 Polski, które zjednoczyła wspól­na walka przeciw'ko wspólnym wrogom. Ścisła przyjaźń 1 bojowa współ­praca jednoczyły rewolucjonistów Rosji i Polski, którzy odważnie powstali do wra!kl z samowładz­­fcwem carskim. Przyjaźń między rewolucjoni­stami, miedzy ludźmi pracy na­szych krajów Jeszcze hardziej o­­krzepła. gdy na arene historycz­ną wkroczyła klasa robotnicza, gdy zaczęły działać rewolucyjne partie nroletariatu Rosji i poj. ski. Wszyscy znają tak wspania­łe fakty historyczne, jak bohater­stwo polskich robotników w re­wolucyjnych bojach lat 1905—1907, jak aktywny udział rewolucjoni­stów polskich z Feliksem Dzier­żyńskim na czele w Wielkiej So­cjalistycznej Rewolucji Paździer­nikowej. Komunistyczna Partia Związ­ku Radzieckiego i Polska Zjed­noczona Partia Robotnicza strzegą jak świętości i pomna­żają sławne tradycje bojowej przyjaźni i braterstwa rewolu­cjonistów Rosji i Polski, wy­soko dzierżą sztandar inter­nacjonalizmu proletariackiego, wszechstronnie umacniają i ce­mentują przyjaźń i braterstwo między narodem rosyjskim, ukraińskim, białoruskim, litew. skim, wszystkimi narodami ra­dzieckimi i narodem polskim dla dobra naszej wspólnej sprawy sprawy socjalizmu i pokoju. Przyjaźń radziecko-polska jest nieodłączna od wielkich zdoby. czy socjalistycznych mas pra­cujących naszych krajów. Od­powiada ona żywotnym, naro. dowym i internacjonalistycznym interesom narodów ZSRR i Pol­ski. Będziemy również w przy­szłości umacniać przyjaźń na­szych narodów, przyjaźń na­szych partii, opartą na wielkich ideach marksizmu-leninizmu, Będziemy rozwijać naszą współ, pracę polityczną, gospodarczą i kulturalną oraz pomoc wza­jemną, będziemy dążyć do jesz­cze ściślejszego zespolenia wszystkich krajów obozu socja. lis tycznego. Mówca życzy członkom dele­gacji PRL, całemu narodowi polskiemu nowych sukcesów w budownictwie socjalistycznym, nowych osiągnięć w rozwoju gospodarki narodowej i kultu­ry, w podnoszeniu poziomu ży. cia mas pracujących. W zakoń­czeniu Kiriczenko wznosi okrzyk: Niech żyje bratni naród polski budujący socjalizm! Chwała Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej! Niechaj krzepnie i rozkwita wieczna i niezłomna przyjaźń radziecko-polska! Niech żyje pokój rta całym świecie!,, Tow. J. Morawski przemawia w fabryce im. Gorkiego W piątek delegacja PRL przybył* do fabryki obrabiarek i auto­matów im. Gorkiego- Towarzyszyli jet: zastępca członka KC KPZR i pierwszy sekre­tarz KC KP Ukrainy — Podgórny, przewodniczący Preżydium Rady Najwyższej USRR — Korotczenko, przewodniczący Prezy­dium Rady Ministrów USRR — Kalczenko i inni przedstawiciele KP Ukrainy i rządu ukraińskiego. Delegacji PRL towarzyszyli również członek Prezydium KC KPZR i sekretarz KC KPZR — A. Kiriczenko 0ra* zastępca przewodniczącego Prezydium Rady Na) wyższej ZSRR, przewodniczący Prezydium Rady Naj wyższej RFSRR — M. Tarasów, zastępca ministra »praw zagra­nicznych ZSRR — Flriubin, kierownik wydziału zagranicznego KC KPZR — Andropow, kierownik IV wydziału europejskiego MSZ ZSRR — Gorczakow, zastępca szefa protokołu MSZ ZSRR — Niki­forów oraz inni przedstawiciele KC KPZR, MSZ ZSRR towarzy­szący delegacji polskiej w podróży po ZSRR. Na spotkaniu przemawiał członek Biura Politycznego, tow. J. Morawski. Polskich 1 radzieckich robot­ników, w tym również robotni­ków Ukrainy, łączy od dawien dawna nierozerwalna, prole­tariacka solidarność. Razem przelewali krew w walce ze wspólnymi wrogami — z cara­tem i z polskimi magnatami, a potem w wojnie na śmierć i ży­cie z niemieckim najeźdźcą fa­szystowskim. który jednakowo pustoszył ziemię polską i ukra­ińska. Nie mogę powstrzymać się w tym miejscu od pewnego osobi­stego wspomnienia. 15 1st temu w okupowanej przez hitlerowców Warszawie, w tajnym punkcie odbioru radiowego Polskiej PaT- tii Robotniczej słuchałem audycji radzieckiego biura informacyjne­go. Było to S listopada 1943 roku. Do dziś dźwięczy mi w uszach podniosły, wibrujący głos spikera radzieckiego: radością „Dziś nasze wojska szturmem odebrały stolicę radzieckiej Ukrainy, mia­sto Kijów”. Trudno wypowiedaSTć słowami radość 1 dumę, Jaką od­czuwaliśmy wówczas my, polscy komuniści, łącząc się sercami z towarzyszami ukraińskimi, i naszą niezachwianą nadzieję, że woj­ska radzieckie przyniosą wyzwole­nie również Polsce, również War­szawie. Nadzieje te ziściły się w pełni. Naród polski nigdy nie za­pomni bohaterskich żołnierzy ra­dzieckich, w ts-m również ukraiń­skich, którzy własną krwią, wiele tysięcy z nich, ofiara wła­a snego życia okupili wolność Pol­ski. Niech się nie łudzą wrogowie naszych narodów, reakcjoniści, burżuazyjni nacjonaliści, że po­trafią zakłócić, czy osłabić przy­jazne stosunki między nami. Przyjaźń nasza jest w mocnych i pewnych rękach klasy robot­niczej i całego ludu pracujące­go i nadal będzie rozwijać się i rozkwitać coraz pełniej na pożytek naszym narodom, na pohybel wrogom. Towarzysze, polskie masy pracujące witają każdy sukces nirodów radzieckich jak swój własny, ze szczerą radością i z uznaniem patrzą na wasz twór­czy trud, który przekształcił Związek Republik Radzieckich w potężne i przodujące mo­carstwo socjalistyczne. Z głębokim zadowoleniem możemy stwierdzić, że również i Polska, odkąd wstąpiła na drogę Socjalistycznego budów nictwa, w szybkim tempie wy­dobywa się ż dawnego zacofa nia i staje się krajem coraz bardziej uprzemysłowionym, coraz silniejszym. U podstaw wszystkich tych osiągnięć leży rzetelny trud naszej klasy robotniczej i mas pracujących, którym przewodzi nasza partia na drodze socjali­stycznego budownictwa. Ale my wiemy również, że osiągnięcia nasze w tej skali i w tym tem­pie nie byłyby możliwe, gdyby Polska nie należała do wielkiej wspólnoty krajów socjalistycz­nych, gdyby nie braterska współpraca i pomoc przede wszystkim ze strony Związku Radzieckiego. Dlatego też moż­na powiedzieć, że nasze ósiąg­­nięcia, które są w dużej mie­rze dziełem przyjaźni polsko­­radzieckiej, same przez sie jeszcze bardziej umacniają tę przyjaźń, Niedawno Komitet Centralny naszej partii uchwalił projekt Wytycżnych kraju w ciągu dalszego rozwoju najbliższych 7 lat. Projekt ten przewiduje, że produkcja przemysłowa Polski będzie w roku 1985 o co naj­mniej 80 proc. wyższa niż obe­cnie, a produkcja rolnicza — o 30 proc Towarzysze! Szybkie tempo rozwoju ekonomicznego wszyst­kich krajów socjalistycznych, nie mające historii, jest sobie równego w nieodpartym do­wodem wyższości socjalizmu nad kapitalizmem. Jest to więc wkład naszych narodów w ry­walizację dwóch systemów światowych — socjalistycznego i kapitalistycznego. Ale jedno­cześnie jest to najlepsza rękoj­mia ocalenia pokoju dla ludz­kości. źe Oczy mamy otwarte. Widzimy, imperialiści nie zaprzestają produkcji i gromadzenia broni masowej zagłady, że raz po raz zaogniają sytuację międzynarodo­wą, ostatnio przez nowo prowo­kacje wobec naszego wspólnego przyjaciela — Chińskiej Republi­ki Ludowej. Widzimy, Jak wkła­dają broń masowej zagłady w ręce żądnych odwetu niilitary­­stów zaehodnionlemieckieh. Wszy­stko to nie pozwala, na bez­troski spokój. Ale nie będzie to stanowić dla nas groźby, jeśli bę­dziemy wciąż umacniać jedność całego obozu socjaliąfycznego, jeśli będziemy aktywni w obro­nie pokoju na arenie międzyna­rodowej. Jeśli będziemy niestru­dzeni w mobilizacji wszystkich sił na eaiym świecie, które mogą zagrodzić drogę zwolennikom agresji. Taką politykę konsekwentnie rozwija socjalistyczny Związek Radziecki. Taką politykę prowa­dzi socjalistyczna Polska. Wspólna obrona pokoju jest jeszcze jednym ogniwem, które nierozerwalnie zespala nasze państwa i narody i umacnia naszą przyjaźń. Towarzysze! Wasza fabryka pracując dla dobra socjalistycz­nego Związku Radzieckiego jest również jednym z odcinków ogólnego frontu W’alki o pokój i o lepsze, socjalistyczne jutro całej ludzkości. Z wielkim zainteresowaniem zapoznaliśmy się z waszym za­kładem. Wiemy, że należy on do zakładów przodujących Ra­dzieckiej Ukrainy. Pozwólcie, że w imieniu na­szej delegacji przekażę wam jak najlepsze i najserdeczniej­sze życzenia dalszych, coraz większych sukcesów w waszym twórczym trudzie, który służy nie tylko wam samym, ale i całemu Związkowi Radzieckie­mu i całemu obozowi socjaliz­mu, wspólnej nam sprawie po­koju i socjalizmu. Niech żyje niewzruszona przyjaźń i braterstwo polskiej i radzieckiej klasy robotniczej1 Niech żyje przyjaźń narodu polskiego z narodem socjali­stycznej Ukrainy i z wszystki­mi narodami Związku Radziec­kiego! Niech żyje pokój i socjalizm Przyszłość należy do komunizmu Przemówienie tow. Podgórnego Po serdecznym powitaniu członków delegacji PRL z pierwszym Sekretarzem KC PZPR Władysławem Gomułką na czele Podgórny oświadczył m. in.: Polska Ludowa już piętna, sty rok buduje nowe socjali­styczne życie i osiągnęła wielki« sukcesy w rozwoju gospodarki, nauki i kultury, znacznie pod­niosła dobrobyt ma* pracują­cych. Sukcesami tymi słusznie szczyci się polska klasa robot­nicza, pracujące chłopstwo i in­teligencja polska. W budowie nowego społe­czeństwa Polska Ludowa napo­tyka pewne trudności i trud­ności te pokonuje. Wiemy z własnego doświadczenia: niełat­wo lecz radośnie jest budować nowy dom. Ludzie radzieccy są głęboko przekonani, że naród polski pod kierownictwem swo­jej bojowej awangardy — Pol­skiej Zjednoczonej Partii Ro­botniczej przezwycięży wszyst­kie trudności i przeszkody na swojej drodze i osiągnie nowe sukcesy w budownictwie socja­lizmu. Rękojmią tych zwycięstw jest fakt, że Polska Ludowa żyje i rozwija się w obozie kra­jów socjalistycznych, gdzie sto­sunki wzajemne kształtują się na leninowskich zasadach rów­nouprawnienia, braterskiej przyjaźni i pomocy wzajemnej. Braterska przyjaźń między na­rodami Polski, Ro«Ji i Ukrainy sięga w daleka przeszłość. Przy­jaźń ta rozwijała się 1 krzepła w ciągu stuleci, Narody Rosji, Ukrainy, Biało­rusi i naród polski miały wspól­nych wrogów: obszarników, ma­gnatów I innych ciemięzców. Jed­­nakio wbrew ich wysiłkom skłó­cenia narodów, uczucie przyjaźni i szacunku między masami pracu­jącymi pozóStalo niezwyciężone. Przodujący ludzie Ukrainy I Pol­ski wyrażając myśli i dążenia swoich narodów * oburzeniem występowali przeciwko siewcom wrogości między narodami i zjed­noczeni byli więzią braterskiej przyjaźni. Bliskimi przyjaciółmi wielkiego ukraińskiego poety Tarasa Szew­czenki byli rewolucjoniści polscy Zygmunt Sierakowski, Edward Żeligowski, Bronisław Zaleski Walczyli oni o to. aby narody ich były wolne i szczęśliwe Do szlachetnej sprawy zbliżę nia naszych narodów — konty­nuował mówca — poważny wkład wniósł Iwan Franko. Wierzył on że nadejdzie czas, gdy Polskt zrzuci kajdany i stanic przed światem odrodzona w całej swe; krasie i wielkości. Nie możemy sobie wyobrazić odrodzonej Pol­ski inaczej — pisał Franko — niż Jak Polskę ludową, demokra­tyczna. Braterski sojusz 1 przyjaźń na­rodów Rosji i Polski ujawnił się ze szczególną siłą wówczas, gdy na arenę historyczną wkroczyła klasa robotnicza, której przewo­dziła partia komunistyczna. Wraz z rosyjską klasą robotniczą pro­letariat polski powstał do walki z samowładztwem carskim, do walki o zwycięstwo rewolucji proletariackiej. W histtrii ruchu rewolucyjnego złotymi zgłoskami wypisane są Imiona wybitnych bojowników o sprawę proletaria­tu— Feliksa Dzierżyńskiego, Ju­liana Marchlewskiego, Feliksa Kona i wielu, widu innych. Z każdym dniem — stwier­dzi! następnie mówca — rozwi­jają się i umacniają nasze wię­zi gospodarcze i kulturalne. Sprawie głębokiego poznania duchowego dorobku obu brat­nich narodów służyła dekada kultury ukraińskiej w Polsce na jesieni 1956 roku i dni kul­tury polskiej na Ukrainie latem tegoż roku. Przyjacielskie kon­takty nawiązane między dzia­łaczami ukraińskiej i polskiej literatury, sztuki i nauki służą wzajemnemu duchowemu wzbo­gaceniu i z każdym dniem bę­dą się coraz bardziej rozwijały. Siła naszej przyjaźni tkwi we wspólnej ideologii — ideologii marksizmu i leninizmu. Siła na­szej przyjaźni tkwi w szlachet­nych i niezwyciężonych ideach internacjonalizmu -proletaria­ckiego. Nasza siła tkwi we wspólnym celu —i zbudowaniu społeczeństwa komunistycznego. Towarzysze! Naród ukraiński wie z własnego doświadczenia, jak niewyczerpanym, życiodaj­nym źródłem jest przyjaźń na­rodów wolnych od ucisku spo­łecznego i narodowego, W okresie władzy radzieckiej, pod kierownictwem Komuni­stycznej Partii Ukrainy — bo­jowego oddziału KPZR wspaniale rozkwitła Ukraina — część składowa i nieodłączna wielkiego Związku Radzieckie­go. W niezwykle krótkim okre­sie historycznym Ukraińska Socjalistyczna Republika Ra­dziecka dzięki trosce Komitetu Centralnego KPZR i rządu ra­dzieckiego, z pomocą bratnich narodów radzieckich, a zwłasz­cza wielkiego narodu rosyjskie­go przekształciła się w jedno z największych państw przemy­słowych świata, w kraj o wy­soko rozwiniętym rolnictwie socjalistycznym, w kraj przodu­jącej nauki i kultury. W zakończeniu Podgórny mó­wi: Również w przyszłości strzec będziemy jak oka w głowie i umacniać przyjaźń i solidar­ność narodów krajów socjali­stycznych. Wszystkie próby światowej reakcji posłużenia się rewizjonistami, tzw. narodo­wymi komunistami, dla rozbicia obozu socjalizmu, doznają nie­uchronnej klęski. Solidarność krajów socjalistycznych, nie­zwyciężona siła Socjalizmu ro­sną i umacniają się z każdym dniem. Przyszłość należy do ko­munizmu!

Next