Trybuna Ludu, grudzień 1969 (XXI/333-364)

1969-12-03 / nr. 335

2_____________________________________________________________________________________________________________________TRYBUNA LUDU Obrady Komisji Standaryzacji RWPG BERLIN (PAP). W dniach od te listopada do 2 grudnia br. w Berlinie obradowała Stała Komi­sja Standaryzacji RWPG. W posiedzeniu brały udział de­legacje Bułgarii, CSRS, NRD, MRL, Polski, Rumunii. Węgier i ZSRR Komisja rozpatriyła tok opraco­wywania projektu podziału stan­daryzacji kompleksowej obliczo­nej na dalszą perspektywę, pro­gramy zacieśnienia i udosko­nalenia współpracy krajów — członków RWPG oraz podjęła decyzję, aby przedstawić odpo­wiednią informację Komitetowi Wykonawczemu Rady. Komisja zatwierdziła roczny plan prac na rok 1970 1 wydała szereg zaleceń w sprawie standa­ryzacji hutnictwa żelaza i meta­li nieżelaznych budownictwa ma­szynowego, przemysłu chemiczne­go, radiotechniki i metrologii. Posiedzenie komisji przebiegało w atmosferze przyjacielskiej i wzajemnego zrozumienia. Kompan Eichmanna Franz Novak stanql ponownie przed sądem WTEDEN (PAP). We wtorek sta­nął ponownie przed sądem przy­sięgłych w Wiedniu były współ­pracownik Adolfa Eichmanna, Franz Novak, odpowiedzialny za transport Żydów węgierskich w roku 1944 do obozu koncentracyj­nego w Oświęcimiu. Do aktu oskarżenia dołączono dokumenty z procesu Eichmanna byłego zwierzchnika Novak.1 w Głów­nym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy. Eichmann stwierdził wy­raźnie w czasie procesu, że nie byłby w stanie zrealizować po­wierzonego mu zadania „ostatecz­nego rozwiązania kwestii żydow­skiej”. gdyby nie miał d0 pomo­cy tak zasłużonego kierownika transportu jak Novak. Sprawa Novaka ciągnie się od roku 1964. Wyrok uniewinniający, jaki zapadł w październiku 196€ roku wywołał protesty w Austrii i za granicą. Najwyższy Trybunał Sądowy uchylił ten wyrok w lu­tym 1968 roku, motywując to tym, iż ława przysięgłych nie została pouczona o problemach praw­nych. związanych ze sprawą. Odczyty R. Frelka na uniwersytetach Kanady NOWY JORK (PAP). Członek delegacji polskiej na obecną se­sję ONZ, p.o, dyrektora PISM, R- Frelek odbył w'üb. tygodniu podroż po Kanadzie, gdzie na za­­proszĆfiie szeregu uniwersytetów wygłosił odczyty na'"'temat pol­skiej polityki zagranicznej i bez­pieczeństwa^ w" Europie. R. Frelek wygłosił odczyty na ünlwersytecie Brock w st. Cathe­­rin. üMjnly/ersytecie w Hamilton oraz w uniwersytecie Carle ton w Ottawie. Podczas pobytu w Toronto R, Frelek spotkał się z dyrektorem Kanadyjskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych J. Holmesem i grupą jego współpracowników, R. Frelek wziął w Ottawie u­­dział w konferencji na temat roz­wijających się krajów. Główny referat w czasie tej konferencji wygłosił b. premier Kanady, L. Pearson. Pensjonariusze domu starców koło Quebec zginęli w płomieniach NOWY JORK (PAP). W miej­­scowości Notre Dame-du-Lac po­­położonej na północny wschód od Quebec wybuchł we wtorek wcze­snym rankiem pożar w domu starców, który zamieszkiwało o­­koło 75 pensjonariuszy, m. in. ka­lek, lub osób nie mogących się poruszać bez pomocy. Pożar opanowano po godzinie. Według pierwszych doniesień, doliczono się na razie zaledwie 20 o-sób, los reszty jest jeszcze nie­znany. Szczegóły brawurowej akcji żołnierzy egipskich (Dok. ze str. 1) KAIR (PAP). Wtorkowy „Al Ahrain* zamieszcza wy­powiedź dowódcy żołnierzy egipskich, którzy w ubie­głą sobotę zwycięską akcję przeprowadzili na pozycje wojsk izraelskich w rejonie El-Szatt. Oficer ten stwier­dza, że nieprzyjaciel poniósł znaczne straty, które pro­paganda izraelska celowo u­­krywa bądź też zaniża, oba­wiając się wpływu psycho­logicznego owej akcji na żołnierzy Izraela. Jednostka egipska była zwy­kłym oddziałem piechoty stacjo­nującym na froncie wzdłuż Ka­nału Sueskiego. Żołnierze nie przechodzili specjalnego prze­szkolenia przewidzianego dla ko­mandosów. Mimo to akcja prze­prowadzona w trudnych warun­kach zakończyła się całkowitym powodzeniem. J ej uczestnicy, wykazali zdecydowanie i spraw­ność, podobnie Jak na poligonie ćwiczebnym. ,,A1 Ahram” pisze, te Izrael­czycy dostrzegli lądujących żoł­nierzy arabskich dopiero w o­­statniej chwili. Otworzyli oni ogień w kierunku ostatniej lą­dującej łodzi, ale żołnierze egip­scy, którzy wylądowali wcześ­niej zniszczyli gniazda ogniowe przeciwnika. Część żołnierzy okupacyjnych wojsk izraelskich została zabi­ta przez własnych kolegów. Wśród Izraelczyków panowało bowiem zamieszanie 1 nie orien­towali się oni w sytuacji. Niektórzy z żołnierzy egipskich otrzymali zadanie zniszczenia izraelskich czołgów. Podkładali oni pod wozy bojowe specjalny typ ładunku wybuchowego. W jednym z izraelskich czołgów zaczęły wkrótce eksplodować ra­kiety. Załoga poniosła śmierć na miejscu. Dopiero po wykonaniu sadanta bojowego przez Egipcjan i ich powrocie do ba* lotnictwo izra*, elskie zaczęło zrzucać nad tere­nem walki rakiety oświetlające. Godzina policyjna w Hebronie Okupacyjne władze izraelskie znów wprowadziły godzinę poli­cyjną w Hebronie na okupowa­nych ziemiach jordańskich. Po­przedniego dnia bojownicy arab­scy rzucili w tym mieście granat na izraelski samochód wojskowy. Jeden z żołniercy agresora został ranny. Przygotowania do arabskiego szczytu ALGIER (PAP). Specjalny wy­słannik króla Maroka, Hasana II — minister Reda Gudeira udał się iz misją specjalną do prezy­denta ZRA, Nasera, króla Jorda­nii Husajna oraz króla Arabii Sau­dyjskiej, Fajsala. Podróż ministra marokańskiego ma związek przygotowaniami do spotkania na z szczycie, które rozpocznie się 20 grudnia w Rabacie. Gudeira o­­świadczył, źe król Maroka, przy­stępując do przygotowań pragnie, aby każdy punkt porządku dzien­nego »został dokładnie opracowa­ny. Dotyczy to zagadnień natury ogólnej, a w szczególności pro­blemu Arabów palestyńskich. Spotkanie Naser- Bettencourt Prezydent Naser przyjął we wtorek przebywającego z wizytą w ZRA francuskiego ministra stanu A. Bettencourta. W audien­cji brali ponadto udział: amba­sador Francji w Kairze Puaux oraz minister spraw zagranicz­nych ZRA Mahmud Riad. Szczyt w Hadze zakończony Francja zgadza się na rokowania w sprawie przyjęcia W. Brytanii do EWG HAGA CPAP). Wspólnoryn­­kowa konferencja na szczycie zakończyła się we wtorek. Ogłoszono komunikat, który wyraża m. in. zgodę na otwar­cie rokowań między EWG a krajami kandydującymi do członkostwa w tej organiza­cji, (chodzi o W. Brytanię, Danię, Norwegię i Irlandię). Prace przygotowawcze nad stworzeniem podstawy do rozmów „mogą się rozpocząć w najdogodniejszym i naj­rychlejszym terminie” — gło­si komunikat. Premier holenderski Piet de Jong oświadczył dzienni­karzom, że przedstawiciele „szóstki” postanowili uzgod­nić platformę do rokowań z kandydatami nie później niż do końca czerwca przyszłego roku. Komunikat zapowiada, że przed 1 stycznia 1970 r. zosta­ną ustalone zasady finanso­wania rolnictwa EWG. Przetargi wokół końcowego komunikatu OD NASZEGO KORESPONDENTA Haska konferencja na szczycie zakończyła się we wtorek przewlekłymi przetar­gami wokół komunikatu koń­cowego, starającego się pogo­dzić wszystkich w sporze, któ­ry przybrał znacznie poważ­niejsze rozmiary niż się prze­widywało; termin wydania komunikatu i konferencji pra­sowej premiera holenderskie­go de Jonga przekładano kil­kakrotnie aż do późnego wie­czora. Warto tu przypomnieć, że w poniedziałek — po zakończe­niu posiedzenia — Brandt spotkał się z Pompidou w obecności jedynie tłumaczy. Nazajutrz, tj. we wtorek Brandt udzielił wywiadu ra­diu zachodnioniemieckiemu. Zapytany, czy termin wiosna 1970 roku (rozpoczęcie roko­wań i W. Brytanią) oznacza jak się mówiło — marzec, Brandt odrzekł, że zgodnie z kalendarzem „wiosna 197o r.” może oznaczać okres „do 21 czerwca” tego roku. Ale, do­dał, „ma sie szerokie spojrze­nie i można przedłużyć termin do 30 czerwicą”. Powiedział on dalej, te konferencja osiągnę­ła pewien pułap Dorozumie­nia, ale że jest to pułap „niż­szy” niż to „czego oczekiwa­liśmy”. Jak się wydaje. prezydent Pompidou i premier Chaban-Del­­mas nie wyjechali z Hagi w cha­rakterze zwycięzców. Pompidou powiedział, że zgadza sie na to by rokowania w sprawie udziału W. Brytanii we Wspólnym Ryn­ku prowadzone były — gdy sie już zaczna — w sposób „szybki, aktywny i pozytywny”. Prywat­nie powiedział Brandtowi, że sam jest zwolennikiem nrzyjęcia W Brytanii do Wspólnego Rynku Poszedł on n* znaczne ustepstws w sprawach inwestycji. ruchu kapitałów w Europie i sprawach monetarnych, i — to odnośnie ostatniego punktu — przyjął w za­sadzie tzw. plan Barre (od na­zwiska wiceprzewodniczącego Ko­misji. Raymond Barre), którj zmierza w dalszym etapie swe; realizacji do stworzenia jednoli­tej waluty we Wspólnym Rynku, ZYGMUNT BRONIAREK 15 min obywateli USA głoduje Nixon krytykuje program pomocy WASZYNGTON (PAP). W sobo­tę prezydent USA Nixon otworzył w Białym Domu konferencję po­święconą sprawom wyżywienia i zdrowia. Uczestniczy w niej oko­ło 3 tys. ekspertów, przedstawi­cieli życia gospodarczego i do­radców rządu. Prezydent Nixon oświadczył, że niedopuszczalne jest, by tak bo­gate państwo jak Stany Zjedno­czone. chlubiące się obfitością zapasów zboża, godziło się nadai z istnieniem około 15 milionów ludzi głodujących lub niedoży­wionych. Stwierdził, że mimo przeznaczenia dotychczas na roz­wiązanie tego problemu pięciu miliardów dolarów, Stany Zjed­noczone będą musiały przebyć jeszcze długa, drogę zanim moż. na będzie radykalnie zmienić obecny stan rzeczy. Istniejący sy­stem pomocy ubogim określił on jako zbankrutowany. Wezwał d</ opracowania nowych skuteczniej­szych nrogramów w tej dziedziniec Świat kapitalistyczny „Gorąca jesień” walk klasowych J ESIEŃ 1969 r. przyniosła w krajach kapitalistycz­nych zaostrzenie się prze­ciwieństw i walk klasowych. Nie podobna wyliczyć wszyst­kich zorganizowanych wystą­pień mas robotniczych i praco­wniczych w ciągu ostatnich pa­ru miesięcy i coraz bardziej bo­jowych strajków. Wymieńmy chociażby strajki transportow­ców Japonii, robotników prze­mysłu maszynowego i elektro­technicznego USA, kolejarzy Argentyny, górników i robot­ników rolnych Chile, nauczy­cieli W. Brytanii, górników Hi­szpanii, metalowców, stocz­niowców i transportowców Por­tugalii, masowe strajki we Włoszech i ruch strajkowy we Francji. Sytuacja w tych dwóch kra­jach zasługuje bodaj na szcze­gólnie baczną uwagę, wykazu­je ona bowiem dobitnie — nie­zależnie od odrębności swois­tych dla każdego z nich — że tzw. neokapitalizm znajduje się w stadium narastającego kry­zysu socjalnego. Tegoroczna jesień we Wło­szech okazała się — zgodnie zresztą z przewidywaniami — bardzo gorąca w sensie walki klasowej. Do końca październi­ka — tj. nie uwzględniając strajku powszechnego z 19 lis­topada oraz listopadowej fali strajków poszczególnych kate­gorii robotniczych i pracowni­czych. trwających po dziś dzień — wystąpienia strajkowe wyra­ziły się sumą 250 min roboczo­­godzin. Dlaczego miliony robot­ników i pracowników włoskich nieustannie strajkują? Dlacze­go 19 listopada prawie 20 min ludzi wszelkich zawodów de­monstracyjnie strajkowało przez 24 godziny? Przyczyna za­ciętych walk klasowych we Włoszech tkwi — mówiąc naj­krócej — W odrzucaniu przez wvtwórców dóbr krzywdzące dla nich niesprawiedliwego po­działu dochodu narodowego; podziału narzuconego przez mo­nopole kapitalistyczne. Strajk powszechny z 19 listo­pada przebiegał przede wszyst­kim pod hasłem walki o dach nad głową. Budownictwo mie­szkaniowe we Włoszech oddane jest w 93 proc. spekulacyjnej „inicjatywie prywatnej”. Wy­nik jest m. in. taki, że — jak pisał 20 ub. m. ,,Le Monde” — „robotnicy przybyli z Południa Wioch do Mediolanu, czy Tury­nu, chłopi tworzący dziś nowe warstwy proletariatu w Saler­no lub w Neapolu, aż nazbyt często znaleźli jako mieszkanie jedynie nory, których czynsz pochłania prawie połowę ich zarobków”. Korespondent zaś londyńskiego „Timesa” dn. 26 ub.m.) notuje, że w Tu­(z rynie większość z przybyłych tam robotników „mieszka” po siedmiu w jednej izdebce, pła­cąc za łóżko, na którym sypiają na zmianę, odpowiednik 10 fun­tów (24 doi.) miesięcznie. Żądania włoskich mas robot­niczych i pracowniczych nie są tylko ekonomiczne, lecz rów­nież polityczne; dotyczą r e­­formy wszystkich zasadni­czych dziedzin i instytucji życia Rspołecznego i państwowego. ÓWNIEŻ we Francji wyraź­nie wzrosło napięcie spo­łeczne. W ostatnim okresie doszło do wystąpień strajko­wych dokerów, kolejarzy ro­botników rafinerii naftowych, elektrowni i gazowni, a jedno­cześnie pracowników nauko­wych ośrodków atomowych oraz do demonstracji rolników’ i drobnych kupców, tudzież do niepokojów na uniwersytetach. Słowem, niezadowolenie klasy robotniczej i przedstawicieli warstw niemonopolistycznycb wyraża się — jak pisał 26 ub. m. organ finansjery „Des Echos” — „w sposób coraz gwałtowniejszy i żywe wspom­nienie maja 1968 r> podsyca obawy”. Gdzie tkwi źródło tego zjawiska? Tak samo w niespra­wiedliwości podziału dochodu narodowego, pogłębionej chy rurgiczną operacją dewaluacji z 8 sierpnia. Tą polityką czują się zagrożone — poza klasą Ro­botniczą — również inne wafń stwy niemonopolistyczne. W odpowiedzi na zaostrzone napięcie socjalne, na wzmaga­jące się walki strajkowe i de­monstracje rząd sięgnął po mocno wyszczerbioną broń an­­tykomunizmu. W dniu 27 ub. m. premier Chaban-Delmas za«, atakował gwałtownie najwięk­szą centralę związków zawodo^ wych CGT, oskarżając ją. że — na rozkaz FPK — dąży do „ce­lów wywrotowych”. Odpowie­dział mu nazajutrz w rozgłośni Luksemburg — członek Biura Politycznego i sekretarz KC FPK, Georges Marchais. Powie­dział on m. in.: „Ruchy spo­łeczne, które się rozwijają o­­becnie, nie są bynajmniej re­zultatem jakiejś „decyzji” par­tii komunistycznej. Ich jedy­nym źródłem jest polityka wielkiego kapitału i władzy, która go reprezentuje”. Zaznaczając, że ludzie pracy gotowi są do przedyskutowania swych żądań z pracodawcami i rządem, tow. Marchais podkreś­lił. te FPK popiera żądania wszystkich warstw społecznych i akcje, jakie one podejmuj? dla uzyskania zaspokojenia swych rewindykacji. Równo­cześnie sekretarz KC FPK przypomniał, że partia prokla­mowała konieczność zastąpienia obecnej władzy monopoli demo­­kracją rozwiniętą. dze „wywrotowej”, Nie w dro­lecz przez ruch najszerszych mas, dążą­cych do zmiany polityki. W tych warunkach atak skierowa­ny na FPK wyraża — oświad­czył tow Marchais — wolę mo­nopoli pogłębienia ich reakcyj­nej polityki. B. W. Wybuch gazu w kopalni węgierskiej BUDAPESZT (PAP). Agencja MTI informuje, że w Jednej kopalń węgla w mieście Komlo w i południowych Węgrzech nastąpił wybuch gazu w wyniku którego zginęło 3 górników, u odniosłe ciężkie rany I zostało przewiezio­nych do szpitala, zaś 7 udzielono pierwszej pomocy na miejscu. w Obecnie prowadzona iesi akcja celu górników, uratowania 4 dalszych którzy nadal pozosta­ją pod ziemią odcięci od świata. P. Jaroszewicz przyjął Sekretarza Generalnego RWPG N. Faddiejewa Stały przedstawiciel rządu PRL w Radzie Wzajemne; Pomocy Gospodarczej, aktu­alny przewodniczący... "Komi­tetu Wykonawczego- Rady wicepremier Piotr Jaroszewic; przyjął dziś — przebywają­eejjtr w...Polsce....— SeKrćta­rza Generalnego RWPG Ni­kołaja Faddieiewa..... W ćźaile spotkania omó­wiono szereg spraw związa­nych z przebiegiem realizacji ,uchwał jk.XllI (specjalnej) jesjj Rady, dotyczących dal­szego pogłębienia współpra­cy gospodarczej krajów członkowskich RWPG. Sprawom tym będzie najbliższe, poświęcone 44, posie­dzenie Komitetu Wykonaw­czego, które rozpocznie się w Moskwie U grudnia br. (PAP) W ONZ Prawo narodów do walki narodowowyzwoleńczej NOWY JORK (PAP). Trzeci Ko­mitet Zgromadzenia Ogólnego NZ uchwalił zgodnie z wnios­kiem szeregu krajów afro-azja­­tyckich rezolucje, która potwier­dza prawo narodów znajdujących się pod panowaniem kolonialnym i obcym do walki wyzwoleńczej i samookreślenia. Rezolucja popie­ra ruchy narodowowyzwoleńcze na południu Afryki oraz wzywa wszystkie kraje i organizacje do udzielania pon\ocy narodom wal­czącym o wolność i niezawisłość. Za rezolucją głosowało 66 dele­gacji. przeciwko rezolucji tylko Portugalia. Delegacje USA, W. Brytanii. Izraela i szeregu innych krajów* zachodu wstrzymało się od głosowania. Korzystając * pomocy USA, sold ateska Izraelska nasila abrojn« akcje przeciwko krajom arabskim. Przez palce Hys: Czerników („Izwlestla”' ZE ŚWIATA Dr Usmani u J. Winiewicza Wiceminister Spraw Zagranicz­nych Józef Winiewlcz przyjął w dniu 2 bm. przebX'Jzaiaeego z wi­zytą oficjalna w Polsce przewod­niczącego pakistańskiej__komisji energii jądrowej dr Islirat Husain UsmanJT Doktorowi równocześnie Usmani, który Jest przewodniczącym pakistańskiej rady naukowej, to­warzyszył charge d’affaires....Pa­kistanu w Pofsce — Abdül Bari. --------------------------------’(PAP) Norweska Polonia obejrzała „Pana Wołodyjowskiego’1 OSLO (PAP). Staraniem środo­wisk polonijnych odbył się w sa­li kina „Skala” w Oslo uroczysty pokaz polskiego filmu ,.Pan Wo­łodyjowski”. Na sali zajęli miej­sca przybyli wraz z rodzinami przedstawiciele norweskiej Polonii z Oslo, Drammen i innych miej­scowości. Pokaz ogladała także liczna grupa Norwegów. r Zebranych powitał prezes nor­weskiej Polonii Jah___Rusek. Film"“spótkał się z niezwykle ser­decznym przyjęciem publiczności. Prelekcja prof. dr. A. Kuklińskiego w Londynie LONDYN (PAP). Z Oiazji... 25 rocznicy PRL odbyła się w ponie­­drziąi&k.„w .Instytucie Kultury Pol­skiej w Londynie prelekcja prof, dr. Antojiiitso.JSukHńskiego na te­mat: iiwsjńą_ regio­nalnego w JP.RL”. Prof. Kfukliń­­ski podkreślił m. in., że przegląd polskich' doświadczeń stanowi wkład do ogólnoświatowej dysku­sji na temat regionalnego rozwo­ju i planowania. Polska prowadzi swoją działalność pod auspicjami programu ONZ w tej dziedzinie. Nafta nigeryjska własnością państwa ALGIER (PAP). Złoża ropy naf­towej, znajdujące się na teryto­rium Nigerii, stanowią własność państwową — stwierdza dekret federalnego rządu Nigerii, opu­blikowany we wtorek w Lagos. W myśl tego dekretu wszystkie spółki naftowe, działające na te­rytorium Nigerii, zobowiązane są po dziesięciu latach, licząc od da­ty urzyskania koncesji, dopuścić na stanowiska administracyjne 1 kierownicze rodowitych Nigeryj­­czyków. Nigeryjczycy stanowić mają 75 procent personelu tych spółek naftowych. Oprócz tego, zagraniczne spółki naftowe zobo­wiązane są najpóźniej w ciągu roku po uzyskaniu licencji przed­stawić szczegółowe plany angażo­wania i przygotowania kadr nige­­ryjskich Dekret ten, który wszedł w ży­cie r. dniem 27 listopada br. umo­żliwia federalnemu komisarzowi d/s górnictwa i energetyki udzie­lanie licencji na poszukiwania i wydobycie ropy naftowej przez te spółki, odmawianie wydawania takich zezwoleń, a także kontro­lowanie działalności tych spółek i cen na produkty naftowe. 7 m Środa, s grudnia 1969 r. — nr 333 Zbrodnie USA w Wietnamie Południowym Nie tylko My Lai Mówi charge d'affaires Ambasady Republiki Wietnamu Południowego w Warszawie, Le Hoanh Relacja z tej rozmowy nie jest łatwa. Przedstawiciel wal­czącego Wietnamu dysponuje tak licznymi dokumentami faktami na temat zbrodni USA, i że- trzeba dokonywać wyboru. I jednocześnie trzeba rezygno­wać z najbardziej drastycznych szczegółów, które mogłyby się znaleźć w fachowym sprawo­zdaniu międzynarodowej ko­misji do badania zbrodni USA w Wietnamie. Mówiąc o wstrząsie, jaki w opinii międzynarodowej wy­wołała tragedia wioski My Lai, Le Hoanh stwierdza, że nie by­ła to ani jedyna, ani najwięk­sza zbrodnia USA. Oto np. w początkach br„ w rejonie Ba Lang oddziały amerykańskie i sajgońskie przeprowadzały tzw. „przeczesywanie terenu”, jak to oni eufemistycznie albo na­zywają — pacyfikację. Ponad 1100 osób w wyniku tej akcji stłoczono w obozie koło góry Thieu-An- Gdy wskutek bardzo złego traktowania i tortur, uwięzieni podnieśli bunt, posta­nowiono przewieźć część więź­niów do innych obozów i roz­prawić się z nimi. 400 osób za­ładowano na statek, który po­tem zatopiono wraz z nimi na pełnym morzu.. Podobną opera­cję powtórzono’ jeszcze dwa razy. - Są to — mówi Le Hoanh — jaskrawe przykłady bestial­skich zbrodni amerykańskich wobec ludności Wietnamu Po­łudniowego. Czyż można jed­nak pominąć codzienne ofiary wśród ludności cywilnej wsku­tek ustawicznych bombardować przez ciężkie bombowce B-52, zrzucania bomb napalmowych? Opinia światowa, w tym tak­że opinia amerykańska, wstrzą­śnięta jest teraz zbrodnią w My Lai. Szuka się winnych zapowiada ukaranie sprawców. Jednocześnie trwa agresywna wojna w Wietnamie i nasilają się bombardowania przy użyciu superfortec. Wracając do zbrodni w My Lai. która dopiero obecnie stała się znana najszerszej opinii międzynarodowej, Le Hoanh przedstawił list naocznych świadków zbrodni, przekazany wkrótce po jej dokonaniu Fron­towi Wyzwolenia Narodowego Wietnamu Południowego. List ten — stwierdza Le Hoanh — pisany był dawno i dawno też były znane i pięt­nowane zbrodnie USA ogłaszane czy to na konferencji paryskiej, czy przy innych okazjach. Dele­gaci amerykańscy zaprzeczali jednak uparcie przedstawio­nym faktom, określając je ja­ko „propagandę” przeciwnika- Mieszczańska prasa zachodnia przymykała uszy na zbrodnie popełniane przez USA w Wiet­namie, częściowo nie dając wiary temu, iż rzekomi „obroń­cy wolności” zdolni są do takich bestialskich mordów.. (AR) Laird nie wyklacza możliwości reeskalacji wojny wietnamskiej WASZYNGTON (PAP). Sekre­tarz obrony USA. Laird przedsta­wiając kongresmenom zasady po­lityki „wietnamlzacji” na zam­kniętym posiedzeniu podkomisji kredytowej izby reprezentantów oświadczył, lż „może ona dopro­wadzić do militarnego zwycięst­wa*’. Ocenzurowany tekst wypo­wiedzi Lairda udostępniony zo­stał prasie w dniu 1 bm. Posie­dzenie podkomisji odbyło sie w październiku. Zapytany czy przewiduje mo­żliwość reeskalacjł wojny w wy­padku, gdyby wietnamizacja me dała oczekiwanych rezultatów, Laird odpowiedział, iż nie wyklu­czyłby całkowicie takiej możli­wości. Na pytanie dotycząc« ewentual­nego użycia broni atomowej w Wietnamie, sekretarz obrony u­­dzielił następującej odpowiedzi: ,,Nie przewidywałbym użycia tej broni w Wietnamie, ale nie wy­kluczam innych akcji, które oka­zać sie mogą konieczne” Przed sesją NATO USA chcą nałożyć wędzidło zwolennikom europejskiej konferencji bezpieczeństwa (OD NASZEGO KORESPONDENTA W USA) Delegacja USA odleciała do Brukseli na doroczną se­sję ministerialną NATO zamiarem nałożenia wędzideł z niektórym sojusznikom w Zach. Europie, którzy zda­niem Waszyngtonu zbyt przy­chylnie odnoszą się do eu­ropejskiej konferencji bez­pieczeństwa. Delegacji prze­wodniczy sekretarz stanu, William Rogers, a towarzy­szą mu minister obrony Laird, minister skarbu David Ken­nedy, przewodniczący komi­tetu szefów sztabu, gen, Wheeler oraz ekipa dorad­ców. Amerykańska dyplomacja pragnie wystąpić z propozy­cją konferencji członków NATO i Układu Warszaw­skiego, jako alternatywa konferencji ogólnoeuropej­skiej. Sugerowany przez USA kontrprojekt przewiduje roz­mowy na temat „zrównowa­żonej redukcji” wojsk kon­wencjonalnych w Europie i wyrzeczenia się użycia siły, ma więc charakter znacznie bardziej ograniczony od pro­pozycji państw socjalistycz­nych i unika podstawowych politycznych problemów, któ­re trudno oddzielić od mili­tarnych. Ta próba powstrzymania kon­ferencji ogólnoeuropejskiej wy­nika z obawy, że proces od­prężenia w Europie wymknie się spod kontroli USA i osłabi ich pozycje w NATO. Gdy prezy­dent Nixon na początku kaden­cji zachęcał Zach. Europę do podjęcia wiekszel odpowiedzial­ności. zapewne nie oczekiwał, iż anel kralów sodalistycznych padnie na tak podatny grunt. St. Zjednoczone niepokoją się obecnie że ogólnoeuropejska konferencja mogłaby podlać pewne uchwały sprzeczne z a­merykańskim punktem widzenia, nawet gdyby USA były jej u­­czestnikiem. Posługują sie one pretekstem, że propozycje państw Paktu Warszawskiego sa zbyt mało sprecyzowane. Sugestia dotycząca „zrów­noważonej redukcji” wojsk konwencjonalnych jest zwią­zana z nasileniem żądań w Kongresie, aby USA zmniej­szyły liczebność kontyngentów militarnych w Zach. Europie. Przewodniczący większości w Senacie, Mikę Mansfield, zgłosił znów rezolucję w tym duchu. Administracja odma­wia zmniejszenia — liczą­cych ponad 300 tys. żołnierzy — garnizonów w Zach. Eu­ropie przed upływem następ­nego roku budżetowego, któ­ry 1971 kończy się 30 czerwca taką roku. Ale licząc się z możliwością — ze względów oszczędnościowych — w późniejszym terminie, administracja Nixona chcia­łaby uczynić z niej punkt przetargowy. Po pobycie w Zach. Europie znany komentator amerykański Chalmers Roberts stwierdził, że ..kierownicza Dozvc.ia” USA doz­nała tam z wielu względów po­ważnego szwanku: że Waszyng­ton powinien uwzględnić, iż ruch na rzecz zwołania konferencji ogólnoeuropejskiej przybiera na sile w państwach NATO; i że USA nie zdoła.ia jej zapobiec. Zdaniem Robertsa. przyszły roz­wój wydarzeń zależeć bedzie w poważnym stopniu od możliwoś­ci Dorozumienia NRF z kralami socjalistycznymi. W Waszyngtonie oczekuje się z zainteresowaniem na­rady przywódców państw so­cjalistycznych w Moskwie. Z drugiej strony, obserwatorzy zwracają uwagę na podróż sekretarza stanu Rogersa do Bonn (w dniu 5 bm.). Ma on podobno doradzić kanclerzo­wi Brandtowi „ostrożność” w rozpoczynającym się dialogu nowego rządu NRF ze stoli­cami Wschodniej Europy, M. BEREZOWSKI Ruch „sobót dla Republiki” przyspiesza procesy konsolidacji gospodarki CSRS (OD NASZEGO KORESPONDENTA W PRADZE) Prezydium KC KPCz zaję­to się podczas poniedziałkowe­go posiedzenia niektórymi problemami, związanymi konsolidacją gospodarczą wypływającymi z uchwał ma­jowego plenum KC KPCz. Prezydium wysoko oceniło ruch twórczej inicjatywy, za­początkowany we wrześniu przez górników ostrawsko­­karwińskich, pracujących w kopalni węgla kamiennego im. „1 Maja”. Po plenum wrześ­niowym KC KPCz ruch ten — w odpowiedzi na odezwę Ko­mitetu Centralnego partii — nabrał szerokiego rozmachu, obejmując dziesiątki zakła­dów pracy w całej CSRS Prezydium KC KPCz stwierdziło z uznaniem, że ruch produkcyjny dla uczcze­nie 25 rocznicy wyzwole­nia Czechosłowacji przez Ar­mię Radziecką zaczyna przy­nosić pierwsze konkretne e­­fekty gospodarcze, które będą oznaczać m. in. zwiększenie dostaw artykułów konsump­cyjnych na rynek krajowy. Ruch twórczej inicjatywy, prze­jawiającej się przeważnie w do­browolnym rezygnowaniu z jed­nej lub dwóch wolnych sobót w miesiącu (w CSRS obowiązuje pięciodniowy tydzień pracy) przyczynia się też — jak to pod­kreśliło Prezydium KC KPCz — do przyspieszenia pozytywnych procesów zachodzących w sytua­cji politycznej i pomaga w zjed­noczeniu coraz większej liczby pracujących wokół zadań związa­nych z konsolidacja gospodarczą. O znaczeniu „ruchu sobót” świadczą również ogłoszone tutaj dane o listopadowych osiągniętych przez załogi wynikach kopalń węgla brunatnego w północnych Czechach Okazuje się, że listo­pad stał się okresem rekordo­wym nie notowanym w całym 25- leciu, albowiem wydobyto w tym miesiącu blisko 4,7 min ton wę­gla, przekraczając pierwotnie wytyczone zadania o ćwierć min ton, co wobec trudnego obecnie bilansu paliwowo-energetyczne go w CSRS jest ilością mającą znaczenie. Rosnąca rzesza pracowników podejmujących dodatkowe wiązania powinna korzystnie zobo­za­ważyć na ukształtowaniu się wskaźnika wydajności pracy w przemyśle czechosłowackim. W ciągu pierwszych trzech kwarta­łów br. wskaźnik ten podniósł się o 4,2 proc. pozostając w tyle za wzrostem płac nominalnych (7,1 proc.). Należy się jednak spo­dziewać, że w IV kwartale br. owa dysproporcja, stanowiąca jedną z przyczyn zjawisk infla­cyjnych w gospodarce Czechosło­wacji, jeśli nie zostanie całkowi­cie zlikwidowana to ulegnie przy­najmniej znacznemu zmniejsze­niu, tak w wyniku zwiększenia wydajności, jak i ponownego u­­mocnienia dyscypliny finansowej w zakładach i przedsiębiorstwach. Warto wspomnieć, że w projek­cie planu gospodarczego na rok przyszły przyjęto — właśnie w celu zwalczenia zjawisk infla­cyjnych i uporządkowania sytua­cji na rynku wewnętrznym — „zamrożone wskaźniki” wzrostu płac pracowniczych w całej CSRS. JANUSZ LITWIN Współpraca gospodarcza CSRS - ZSRR PRAGA (PAP). W dniach od 26 listopada do 2 grudnia obradowa­ła w Pradze radziecko-czechosło­­wacka międzynarodowa komisja do spraw współpracy gospodar­czej i naukowo-technicznej. Komisja rozpatrzyła sprawy związane z organizacją pracy związanej z wykonaniem zadań ustalonych w czasie rozmów de­legacji partyjno - państwowych Związku Radzieckiego i Czecho­słowacji, które odbyły się w paź­dzierniku br. w Moskwie i uchwał XXI.I sesji RWPG. Komisja postanowiła opracować program roboczy dalszego rozwo­ju specjalizacji i kooperacji pro­dukcji w niektórych gałęziach przemysłu budowy maszyn i prze­mysłu chemicznego ZSRR i CSRS. Ustalono trybul terminy przy­gotowania propozycji dotyczących rozszerzenia współpracy obu kra­jów w dziedzinie budowy w Cze­chosłowacji elektrowni atomo­wych, zwiększenia udziału Związ­ku Radzieckiego w budowie me­tra w Pradze oraz rozwoju współ­pracy w produkcji artykułów ma­sowego spożycia. Podjęto również niezbędne u* chwały dotyczące wzajemnych dostaw artykułów i koordynacji planów gospodarczych w ZSRR i CSRS. Mordercy Sharon Tale - ujęci? NOWY JORK (PAP). Czy spra­wa morderstwa Sharon Tatę i innych osób w willi Polańskiego zostanie wyjaśniona? W Los Angeles odbyła się w poniedziałek konferencja praso­wa, na której szef miejscowej policji ujawni) nazwiska trzech osób podejrzanych o udział w tym mordzie Są to Charles Watson, lat 24, przebywający w areszcie w Texasie, Patricia Kernwinkel lai 21 i Linda Kasa­­bian 19 lat Zaraz po zakończe­niu konferencji prasowej oświad­czono, iż policja aresztowała właśnie w stanie Alabama Pa­­tricię Kernwinkel Tak więc je­dynie Linda Kasabian pozostaje jeszcze na wolności. Policja są­dzi, iż przebywa ona w Nowym Meksyku. Wszyscy oni sa hippie­­sami. Charles Watson został a­resztowany w czasie „nalotu” na „wspólnotę" hippiesów. Szef policji Los Angeles od­mówi) ujawnienia, w jaki spo­sób uzysk! no informacje, które pozwoliły wydać nakaz areszto­wania. Jednocześnie stwierdzi) on. iż ci sami mordercy następ­nego dnia pozbawili życia mał­żonków Labianea. bogatych wła­ścicieli sieci domów towarowych. Szef policji powiedział również, ii mordercy przychodzili kilka­krotnie do willi Polańskich. W dniu zbrodni po raz pierwszy przyszli onj aby przeciąć przewo­dy telefoniczne, a później wró­cili, aby dokonać zbrodni. Szef policji doda!, iż ustala się obec­nie dokładną godzinę zbrodni oraz chronologię wydarzeń. Za­powiedział on, łż wszystkie te szczegóły ujawnione zostaną w czasie procesu. Polacy uczestnicy francuskiego ruchu oporu za konferencję bezpieczeństwa europejskiego cji PARY* (PAP). W stolicy Fran­odbyło się walne zebrania paryskiego okręgu Związku Ucze­stników Polskiego Ruchu Oporu we Francji — ZUPRO. Obradom przewodniczył prezes, dr T. Jago­­szewski. Sprawozdanie na temat działalności organizacji w 1969 r. złożył sekretarz ZUPRO okręgu paryskiego, Chassery. Prezes X. Jagoszewski wręczył odznaczenia wielu członkom ZUPRO. Wśród odznaczonych zna­leźli się kierownik konsulatu ge­neralnego PRL w Paryżu, konsul J. Łukomski i kierownik Stacji Polskiej Akademii Nauk w Pary­żu, prof, dr F. Widy-Wirski. Na zakończenie obrad uczestnicy walnego zgromadzenia ZUPRO uchwalili rezolucję, która głosi m. in.: My, byli kombatanci i u­­czestnicy polskiego ruchu oporu we Francji, zebrani na walnym zgromadzeniu w dniu 29 listopa­da 1969 r., solidaryzujemy się z ideą zwołania konferencji w spra­wie bezpieczeństwa europejskiego w Helsinkach. Po 25 latach pokoju, obecnie dojrzały warunki, aby sprawy ży­wotne dla krajów europejskich mogły być rozstrzygnięte na dro­dze dyskusji i konferencji. Rezolucja wzywa dalej organi­zacje społeczne i kombatanckie, jak również intelektualistów w Europie do aktywnego działania na rzecz doprowadzenia do kon­ferencji bezpieczeństwa europej­skiego w Helsinkach. Prokurator Generalny PRL zakończy) wizytę w Rumunii BUKARESZT (PAP). Delegacja Generalnej,..— potł przewodnictwem Gene­ralnego Prokuratora Kazimie­­rza Kosztirki zakończyła 2 gru­­,dn^ ~br. ty&adiUawg:^. wizytę w~Ktrmunu, uaając się w drogę powi o tną do kraju.--------------— Na lotnisku w Bukareszcie gości polskich pożegnał Generalny Pro­kurator SRR — Augustin Alexa. Obecny był ambasador PRL w Bukareszcie — Jaromir Ocnęilusz­­kc W czasie pobytu w Rumunii, który miał na celu bliższe zapo­znanie się z problematyką wymia­ru sprawiedliwości oraz organiza­cją i działalnością organów prokuratury w SRR, Gene­ralny Prokurator K. Kosztirko wraz z członkami delegacji zo­stał przyjęty przez wiceprzewod­niczącego Rady Państwa SRR — Emila Bodnarasa; przeprowadził rozmowy z Generalnym Prokura­i torem SRR — Augustinern Alexa członkami kierownictwa Ru­muńskiej Prokuratury General­nej: złożył wizyty w Minister­stwie Sprawiedliwości i Sądzie Najwyższym, gdzie był podejmo­wany przez ministra Sprawiedli­wości — Adriana Dimitriu \ pre­zesa S. N. — Emiliana Nucescu oraz członków kierownictwa re­sortu i trybunału. Na lotnisku Okecie w Warsza­wie delegację powitali członkowie kierownictwa Prokuratury Gene­ralnej. Obecny był ambasador SRR w Polsce T. Petrescu wraz z członkami ambasady, M. Caprara usunięty z WłPK RZYM (PAP). Deputowany ko­munistyczny Massimo Caprara zo­stał usunięty z szeregów Włoskiej Partii Komunistycznej za działal­ność sprzeczną z polityką partii. Massimo Caprara przesłał ostat­nio do kierownictwa partii list, w którym solidaryzuje się z wyda­wanym wbrew decyzji partii pi­smem ,,I1 Manifesto” i grupą współpracowników tego pisma, którzy ostatnio również zostali usunięci z szeregów partyjnych-

Next