Trybuna Ludu, czerwiec 1970 (XXII/151-180)
1970-06-30 / nr. 180
£_________________________________________________________________________________________________ ............................................... — - _______'............................................................. -~-".J-1'"" l,llll,lll,IIIM,l,ll,ll'l||W|11 tejiWT-ri T-** —rr-TT— • * Zainteresowanie w Paryżu memorandum budapeszteńskim (OD NASZEGO KORESPONDENTA W PARYŻU) 'Ambasador węgierski w Paryżu, dr Peter Mod, wręczył sekretarzowi generalnemu francuskiego MSZ. H. Alphandowi memorandum europejskich państw socjalistycznych przyjęte w Budapeszcie w sprawie konferencji bezpieczeństwa europejskiego. Oficjalnie — tutejsze MSZ zachowuje chwilowo na ten temat milczenie, niemniej jednak z „przecieków” nieoficjalnych wynika, że memorandum zostało przyjęte z dużvm zainteresowaniem. Wskazuje się, że francuskie kola polityczne zwracają uwagę na dwa punkty: na gotowość państw socjalistycznych dyskutowania redukcji obcych sił wojskowych na naszym kontynencie i stworzenie stałego ciała, które zajęłoby się tą sprawą. Podkreśla się także, że uczestnicy narady w Budapeszcie „bardziej dobitnie niż dotychczas” wyrazili zgodę na uczestnictwo w konferencji — St. Zjednoczonych i Kanady, „Le Figaro” omawiając szczegółowo memorandum, stwierdza, że istnieją różnice między propozycjami NATO wysuniętymi na ostatniej rzymskiej sesji Radv Atlantyckiej a sformułowaniami memorandum. To ostatnie mówi mianowicie o redukcji wojsk obcych, podczas gdy Rada Atlantycka ma na myśli redukcję wojsk wszystkich stacjonujących w Europie. Niektórzy też uważają, że podczas gdy socjalistyczne państwa Europy pragnęłyby omawiania tych dwóch zagadnień na samej konferencji bezpieczeństwa europejskiego. członkowie NATO — przynajmniej niektórzy — chcieliby, aby omawianie tych zagadnień poprzedziło konferencję. „L’Humanite” przedrukowuje bardzo obszerne wyjątki z memorandum podkreślając w nim trzy propozycje: gotowość do rezygnacji z użycia siły; rozszerzenie stosunków gospodarczych, naukowych i kulturalnych między wszystkimi państwami europejskimi: stworzenie ,,organizmu, którego celem byłoby studiowanie spraw dotyczących bezpieczeństwa współpracy europejskiej”. ZYGMUNT BRONIAREK Stały dialog Tel Awiwu z Waszyngtonem Przemówienie fcsoidy Meir LONDYN (PAP). Premier Izraela, Golda Meir, przemawiając w poniedziałek w Knesecie, parlamencie izraelskim oświadczyła, że zarówno ona, jak i jej iząd prowadzą stały dialog z Waszyngtonem na temat ,,ważny dla narodowej i politycznej egzystencji Izraela”. Miała ona na myśli tzw. amerykańską inicjatywę w sprawie Bliskiego Wschodu. Golda Meir w przemówieniu swym nie wspominała zupełnie c 125 amerykańskich samolotach odrzutowych, których Izrael domaga się od USA. Zaatakowała gwałtownie arabski ruch narodowowyzwoleńczy. Oświadczyła, że nie widzi żadnych podstaw’, by Izrael zmienił dotychczasowy kierunek swojej polityki. Wilson ponownie przywódcą opozycji LONDYN (PAP). Harold Wilson został w poniedziałek wybrany na nowo przywódcą labourzystow sklej opozycyjnej grupy parła mentarnej w Izbie Gmin. Wilsor został również ponowo e powoła ny na stanowisko przewodniczą cego Labour Party. Był on jcdy nym kandydatem Wyrek w Budapeszcie na obywatela NRF BUDAPESZT (PAP) Agencja MTI informuje, że sąd pierwszego rejonu miejskiego w Budapeszcie skazał na karę pozbawienia wolności na rok i cztery miesiące obywatela NRF zamieszkałego w Kolonii Hansa Gerda Neuburga. Skazany w dniach i 7 kwietnia br. w miastach So- 4 pron i Budapeszt namawiał trzech młodych Węgrów do zrywania z pomników i budynków czerwonych flag i wrzucania icb w błoto. Trzech węgierskich wspólników Neuburga otrzymało wvroki pozbawienia wolności na okres dwóch lat. dziesięciu miesieev i siedmiu miesieev Prokurator wniósł apelacje od wyroku domagając sie zwiększenia karv. zaś obrońcy oskarżonych apelowali o zmniejszenie karv. Waszyngton: wyczekująca rezerwa (OD NASZEGO KORESPONDENTA W USA) Inicjatywa państw socjalistycznych w sprawie rozwinięcia dialogu w Europie, ogłoszona po ostatniej naradzie w Budapeszcie, wzbudziła zainteresowanie w Waszyngtonie, lecz nie zlikwidowała amerykańskich obiekcji. Jak mnie poinformowano w Departamencie Stanu, inicjatywa ta zostanie uważnie przestudiowana w USA oraz w łonie NATO, a także będzie przedmiotem dwustronnych rozmów z poszczególnymi stolicami państw Układu Warszawskiego. Rozmowy te mają bliżej wyjaśnić propozycje Daństw socjalistycznych. Wg opinii kół politycznych, zgoda członków Układu Warszawskiego \ na omówienie redukcji obcych wojsk stacjonowanych w Europie, oczyściła przedpole do wstępnych rozmów zmierzających cło przygotowania ogólnoeuropejskiej konfe rencji bezpieczeństwa. Amerykańska prasa podkreśliła, również, że komunikat narady budapeszteńskiej pod tym względem jest w pewnym stopniu zbieżny z propozycją wysurretą przez Anglię podczas sesji NATO w maju br. Brytyjczycy zaproponowali wówczas oowołanie stałego organu m ędzynarodowego. który zająłby się problemem redukcji wojsk w Europie. Jednakże ani postawa państw pojednawcza socjalistycznych, ani ofićjalne potwierdzenie, iż USA i Kanada mogłyby uczestniczyć w konferencji ogólnoeuropejskiej. nie usunęły zastrzeżeń Stanów Zjednoczonych. Kola wojskowe USA sprzeciwiają się równoważnemu ograniczeniu wojsk w Europie. Domagaja się one znacznie większej redukcji wojsk Układu War-szawskiego niż gotowe byłyby zaakceptować dla NATO. Niezależnie od nacisków Pentagonu, amerykańska administracja ozięble traktuje zwołanie ogólnoeuropejskiej konferencji ze wzglę dów politycznych. Wzdraga s.ę ona przed uznaniem powojennego status quo w Europie oraz obawia się. iż zbliżenie między obu częściami kontynentu zmniejszyłoby wpływy USA. Koła zbliżone do Departamentu Stanu wiążą stosunek USA do konferencji europejskiej z wynikiem negocjacji, jakie NRF prowadzi z Polską i ZSRR. a przede wszystkim z rozmowami na temat Berlina Zachodniego w łonie czterech mocarstw. Zdaniem obserwatorów, w razie pomyślnego rozwoju rokowań dotyczących spraw niemieckich, amerykańska rezerwa znajdzie się pod silniejszym ostrzałem zachodnioeuropejskich stolic. Już obecnie w Waszyngtonie zauważa się. że szereg członków NATO wyraża niezadowolenie z tej rezerwy M. BEREZOWSKI Luksemburfki merita Etirepa sześciu ® SJ © © © i dziesięciu (OD NASZEGO KORESPONDENTA W BONN) Koła polityczne w NRF przywiązują dużą wagę do rozpoczętej w Luksemburgu serii konferencji władz Wspólnego Rynku. W poniedziałek przed południem nastąpiło podpisanie między EWG a Izraelem Hiszpanią preferencyjnych u- i kładów handlowych, które oba te kraje ściślej zwiążą z „szóst ką“ i przyznają im znaczne przywileje handlowe. Natomiast analogiczny układ z Austrią na skutek sprzeciwu Holandii został na najbliższą przyszłość pogrzebany, Na porządku dziennym popołudniowych obrad Rady Ministrów EWG w poniedziałek stoi problem układu o nierozprzestrzen aniu broni jądrowej. Tak jak dotąd Francja sprzeciwia sie udzieleniu Euratomowi mandatu kontrolnego, który ta organizacja wspólnot europejskich miałabv wynegocjować 7 wiedeńska Agencja Atomowa. Jeśli w Luksemburgu nie dojdzie do kompromisu, wówczas problem ten wvloni sie ponownie podczas rozmów Pompidou — Brandt na początku linca w Bonn. Kanclerza NRF zdecydowany iest podobno postawić sprawę na ostrzu noża ukazując nerspektywę rozpadu Euratomu. NRF chcę za wszelka cenę uniknąć kontroli postanowień układu przez agencie w Wiedniu, ponieważ reprezentowani sa w niej również przedstawi ciele krajów socjalistycznych. We wtorek nastąpi formalne o* twarcie negocjacji miedzy szóstka EWG z jednej strony, a czterema państwami, które zgłosiły wnioski o przystaniecie do Wspólnego Rynku. tzn. W. Brytania. Norwegia. Dania oraz Irlandia. Obserwatorzy pol;tyczni w Bonn zakładają., że rokowania te — choć rozpoczynają sie w terminie przewidzianym nodczas ..szczytu” w Hadze — będą żmudne, długotrwałe i — co najważniejsze nic wiadomo jak sie skończą. W środę zbiera się po raz ostatni komisja EWG w starym składzie i posiedzenie to będzie mleć charakter raczej proceduralny. Natomiast przewidziane na czwartek pierwsze posiedzenie nowei komisj; EWG nod przewodnictwem jej obecnego prezydenta, Wiocha Malfatti, powinno mieć duże znaczenie merytoryczne. Wspólny Rynek przystępuje do negocjacji nad rozszerzeniem „szóstki“ i przekształceniem jej w „dziesiątkę”. Równocześnie jednak istnieje wiele problemów spornych wewnątrz EWG w jej obecnej postaci. Oprócz wiecznych konfliktów dotyczących rynku rolnego, na porządku dziennym stoi przede wszystkim sprawa unii politycznej, do realizacji której dążą z całą stanowczością Niemcy zachodnie. Jednak prezydent Pompidou, choć nie zajmuje tak jawnie negatywnego i twardego stanowiska jak de Gaulle, dał ostatnio wyraźnie do zrozumienia, że dla Francji unia polityczna leży jeszcze w dość odległej przyszłości. Drugi problem sporny, to budowa unii gospodarczej i walutowej. Tu konflikt jest jeszcze bardziej wyraźny. Francja, popierana przez Wiochy, reprezentuje koncepcję, że integracja walutowa ma pierwszeństwo przed gospodarczą i domaga się stworzenia możliwie szybko w ramach EWG dewizowego funduszu pomocy, który byłby decydującym krokiem na drodze, do utworzenia wspólnej waluty EWG. Natomiast NRF i Holandia — kraje 0 silnych walutach — odrzucają ten projekt zdecydowanie 1 uważają, że wspólna polityka przemysłowa (zwłaszcza w zakresie zasad niczym nieograniczonej konkurencji) powinna mieć priorytet nad sprawanr walutowymi Inny konflikt narasta miedzy zwolennikami tzw. koncencji „kontynentalnei” oraz ..atlantyckiej” Reprezentantami pierwszej sa głównie Francuzi, zaś drugiej — Niemcv zachodnie. Dla ilustracji problemy: inwestycje amerykańskie w krajach EWG oznaczała dla Francii onanowvwanie gospodarki państw członkowskich orze? ohey kapital, natomiast dla NRF —transfer wiedzy technologicznej. Nie ulega wątpliwości, że postępy w rokowaniach z czterema innymi państwami Euronv zachodniej oznaezalvhv wzmocnienie po zycii zwolennik*,, koncencM ..atlantyckiej” — głównie ze względu na stanowisko Wielk'ei Brytanii. w którei kapitał USA ma swó; najważniejszy puropejski przyczółek. To sa jednak sorawv dał szei przyszłości. Vin nłeea wątpliwości. że konflikty wewnątrz EWG przesuwaia sie na inna. bar dz:ei sjcomnłikowaną pIaszczvzn( i niemal wszystkie wvnikaia z odmiennveh stanowisk dwóch głównych państw „szóstki”: NRF Francji STANISŁAW ALBIIćOWSK] W. USbrictst przyjął ambasadora ZSRR BERLIN (PAP). Pierwszy sekretarz KC SED i przewodniczący Rady Państwa NRD Walter Ulbricht przyjął • w poniedziałek ambasadora ZSRR w NRD P. A. AbrasŁmowa. W czasie rozmowy — pisze agencja ADN — która przebiegała w serdecznej atmosferze, poruszono aktualne problemy ftluUeamy stymulator serca PARYŻ (PAP). W dniu 21 czerwca w szpitalu Broussah ...szczepiono 48-letniej kobiecie nuklearny stymulator serca. Jest to drugi tego type zabieg na święcie, dokonany w tym szpitalu. Chora, która miała poważną wadę serca czuje się obecnie bardzo dobrze i w ciągu 20 dni powinna opuścić szpital Student postrzeli! radcę ambasady Konga w NRF BONN (PAP). Obywatel Konga studiujący w NRF postrzelił w poniedziałek radcę ambasady Konga — Brazzaville Elie Dinga. Życiu Dlngi nie grozi niebezpieczeństwo. Student został aresztowany. BONN Zapowiedź fcyzji w sprawie linii politycznej rmiu BONN (PAP). W przyszłym tygodniu gabinet federalny poweźmie przypuszczalnie decyzje, które dotyczyć będą przyszłej linii politycznej Republiki Federalnej. Kanclerz NRF Willy Brandt zapowiedział w poniedziałek na posiedzeniu Zarządu Federalnego SPD w Moguncji, iż w przyszłym tygodniu rząd federalny zastanowi się nad tym, jakie kroki w dziedzinie polityki koniunkturalnej, finansowej i budżetowej byłyby wskazane w obecnej sytuacji. Willy Brandt poinformował także, iż w przyszłym tygodniu zapadną również uchwały związane z polityką zagraniczną. Dotyczy to także ostatecznej decyzji w sprawie podjęcia formalnych rokowań z ZSRR na temat ewentualnego porozumienia o rezygnacji z użycia siły. Rewizjoniści zaskarżyli kiUlStslM BONN (PAP) Działająca NitF üü przeszło 6 miesięcy orgaw nizacja riGSząua na-v»< ly Vv schouniuiiiemieckach Posiaaaczy Liemskicu” cgiosma w pomeuziaie*v w uonn swój koleiny (czwarty) manifest, w którym precyzuje swoje rewizjoa-avyc-une roszczenia wobec Polski i atakuje kanclerza Brandta i jego rząd za „ulegrośc graniczącą ze zdraaą interesów narodowymi” wobec krajów Europy wschodniej. ,,Wspólnota” skierowała do prokurator y w Bonn wszczęcie postępowania wniosek o karnego przeei w k a B r an tt t o w z, Fiimnemu i Scheeiowi, m. o isz*...»m sekretarzom stanu — Balirowi } Duckwitzowi oraz amb.asaaor.owi NRF w Moskwie — Aiiardtuw-, jak również szefowi placówki handlowej NRF w Warszawie Bcexowi, cskarżając ich o „udzielanie pomocy w zbrodni wypędzeni:;, nie podlegającej przedawnieniu”. „Wspólnota” zapowiada kontynuowanie ..aktywnego oporu przeciwko polityce Brandta” oraz zwołanie we wrześniu do Bonn „konstytucyjnego zgromadzenia narodowego właścicieli dóbr ziemskich, znajdujących się po drugiej stronie - — Nysy i na ubszarze sudeckim”. Odwetowcy atakują wicemin. Winiewicza BONN (PAP). W niedziele odbyło się w Muenster spotkanie zachodnioniemieckiego rewizjonistycznego „Związku Prusaków Zachodnich“. Wśród uczestników tego spotkania kolportowano neonazistowską gazetę „National Zeitung“, której nagłówki głosiły: „Nie rezygnujemy“, „Strauss ma rację“. W artykule, poświęconym neonaziści obrzucili spotkaniu, obelgami polskiego wiceministra Spraw Zagranicznych, Józefa Winiewicza, nazywając go „niepoprawnym, fanatycznym nacjonalistą“, „szowinistą“ oraz „aneksjonistą“. Na spotkaniu przemawiał m. in. zastępca przewodniczącego zarządu frakcji parlamentarnej CDU'CSU w Bundestagu. Heinrich Windelen. który gwałtownie zaatakował wszystkie posunięcia, zmierzające do Dorozumienia w Europie. W tym samym duchu wypowiedział sie deputowany do Bundestagu z ramienia SPD i wiceDrzewodniczacy federalnego „Związku Przesiedleńców”. Herbert Hupka CZECHOSŁOWACJA Dalsze postępy w wdee o konsolidację Przemówienie G. Husaka na manifestacji pokojowej w Brnie PRAGA (PAP). W dniu 23 bm. odbyła się w Brnie manifestacja poświęcona pokojowi i przyjaźni z krajami socjalistycznymi. W manifestacji wzięło udział 45 tysięcy ludzi. Przemówienie poświęcone aktualnej sytuacji w kraju wygłosił na tym zebraniu pierw, szy sekretarz KC KPCz Gustav Husak. Stwierdził on, że przyjaźń ze Związkiem Radzieckim i z innymi państwami socjalistycznymi wymaga rzeczywistego wcielenia w codzienne życie kraju. Wciąż jeszcze bowiem są ludzie zdezorientowani i wprowadzeni w błąd; dlatego właśnie należy w codziennej pracy politycznej i związkowej, w pracy organizacji masowych i w szkołach wpajać w świadomość ludzi ideę przyjaźni ze Związkiem Radzieckim i innymi krajami socjalistycznymi, przekonywać o tym, że jest to problem istnienia Czechosłowacji, jej rozwoju socjalistycznego i bezpieczeństwa jej obywateli. Mówiąc o trwającym procesie konsolidacji G. Husak oświadczył, że nie można jej proklamować i sądzić, iż procesy normalizacji rozwijać się będą samoczynnie. 0 normalizację i konsolidację życia trzeba było prowadzić uporczywą walkę z prawicowymi silami w partii i z całą reakcją, która usiłowała zmienić bieg historii w Czechosłowacji. Obecnie można powiedzieć, że w tej pracy 1 walce osiągnięto poważne pozytywne wyniki. Oceniając obecną sytuację G. Husak oświadczył, że przywrócono każdemu obywatelowi poczucie pewności, jeśli idzie o sprawy osobiste, o jego sytuację społeczną i pozycję prawną. Dziś nikt nie musi obawiać się o swe osobiste bezpieczeństwo. Cj^oć na Zachodzie nieustannie mówi się o przygotowywaniu w Czechosłowacji procesów politycznych, każdy wie, że w państwie czechosłowackim nikomu, jeśli tylko nie naruszył obowiązujących norm prawnych, nawet włos z głowy nie spadł. Nie będziemy sztucznie preparować żadnych procesów; natomiast każdego obowiązuje przestrzega, nie prawa. Jeśli ktoś chce podważać ustrój socjalistyczny wówczas prawo zwróci się przeciwko niemu. Komentarze prasy o plenum KC KFCz W prasie czechosłowackiej ukazują się pierwsze komentarze o plenum KC KPCz z 25 i 26 czerwca br. Tak więc na przykład „Rude Pravo” opublikowało artykuł redaktora naczelnego Mirosława Mocą w którym stwierdza, że posiedzenie KC miało charakter 10- boczy i ujawniło wysoki stopień jedności poglądów na linię polityczną i sposoby jej realizowania. W chwili obecnej siły i możliwości reakcji zostały znacznie ograniczone. Jeszcze przed rc% kiem reakcyjny nacisk oraz faktj że ważne pozycje w życiu pary stwowym i partyjnym były zajęte przez eksponentów prawicy, wiązały możliwości rozwoju życia partyjnego i państwowego. Obecnie siły prawicowo-oportunistycznie poniosły porażkę. Pisząc o wykluczeniu A. Dubczeka z szeregów KPCz M. Moc wyraża opinię, iż decyzja ta jest logicznym rezultatem przeprowadzonej analizy, która wykazała naruszenie przez A. Dubczeka statutu partyjnego, jego odpowiedzialność za rozkład ideowy i organizacyjny partii, za dwulicową politykę, za ideowe kapitulanctwo i bezpryncypialność, które przyniosły szkodę gospodarce .narodowej i całej politycznej organizacji społeczeństw-a socjalistycznego. Postawa A. Dubczeka przyczyniła się do naruszenia in« ternacjonałistycznych i sojuszniczych więzi z KPZR i innymi bratnimi partiami krajów socjalist3Tcznych. Korespondent CIS wydalony z ZSK1 MOSKWA (PAPI Podano tu do wiadomości, że korespondentowi amerykańskiego towarzystwa rariio-te!e wizyjnego .Columbia Broadcasting Svstem** Williamowi Cole’owj polecono opuścić granice Związku Radzieckiego z powodu działalności nie daiacei sie pogodzić ze statusem dziennikarza zagranicznego. rRYBF'NA LUDU WTOREK, 30 CZERWCA 13(0 V... — NR '30 Przyjęcie mcześć gości z iiik T oast M. Spychalskiego T oast G. M. Nimeiri Panie Przewodniczący Raiły Rewolucyjnej Demokratycznej Republiki Sudanu! Drodzy sudańsey przyjaciele: W imieniu Rady Państwa i rządu r-KL serdecznie witan: pana, Panie Przewodniczący, oraz towarzyszące mu oso o.^.ości. Witam was, drodzy goście. w, kraju, w którym Demokratyczna Republika Sudanu cieszy sie powszechną przyjaźnią i sympatią. Wasza obecna wizyta jest wyrazem dążenia obu naszych narodów go wzajemnych Gauzego rozwijania stosunków politycznych, gospodarczych i kulturalny Cd z korzyścią i pożytkiem dia naszych krajów, jak również i dia sprawy pokoju i postępu na świecie. Godnym podkreślenia jest fakt, ze Polaka 1 Sudan znajdują się v.e wspólnym światowym froncie walki przeciwno shorn imperializmu i kolonializmu, walki o wolność i niepodległość narodów, walki o postęp i demokrację mas pracującycu. Polskę z Sudanem iączą od lat więzy przyjaźni i wspoipracy, a dążenie waszego narodu do wolności i lepszej przyszłości zawsze cieszyło się poparciem Polaków. Ze szczególną uwagą i sympatią śieozimy wydarzenia w Sudanie po rewolucji ub. r„ któia przygotowała podłoże do socjalistycznych przeobrażeń w waszym kraju. Z uznaniem witamy uchwąiy Rady Rewolucyjnej i rządu sudańskiego, które świadczą, ze Sudan zdecydowanie wkroczył na niekapitalistyczną drogę rozwoju. Naród polski życzy dzielnemu narodowi sudańskiernu dalszych sukcesów na tej słusznej drodze. Postępowy i rosnący w siłę Sudan już dzisiaj poważnie przyczynia się do solidarności i jedności działania krajów arabskich w w'aice przeciwko agresji imperialistycznej na Bliskim Wschnrb! p Kraje socjalistyczne, udzielając poparcia tej waice, są przekonane, że droga do sprawiedliwego pokoju na Bliskim Wschodzie prowadzi poprzez realizację postanowień przyjętych przez ONZ, a w pierwszym rzędzie poprzez likwidacje izraelskiej okupacji zagarniętych ziem arabskich. Polska udziela poparcia wszelkim konstruktywnym krokom zmierzającym do realizacji tego celu. Głęboko niepokoi nas fakt, że jednocześnie siły imperializmu amerykańskiego kontynuują brudną wojnę przeciwko bohaterskiemu narodowi wietnamskiemu , i rozszerzają swoje agresywne działania, na Kambodżę i Laos. Domagamy się natychmiastowego zaprzestania imperialistycznej interwencji w Indochinach i żądamy przywrócenia narodom tego regionu ich suwerennych praw i pokoju. Na europejsicim kontynencie, który jest tak ważny dia pokoju światowego, Polska we wspólnym wysiłku z innymi krajami soc.iaustycznymi konsekwentnie dąży do usunięcia wszelkich źródeł napięć — co wymaga powszechnego uznania terytorialnego status quo w Europie, a w tym nienaruszalności zachodnich granic Polski. Naród polski, tak bardzo doświadczony w ostatniej wojnie, pragnie pełnej i trwałej normalizacji stosunków między narodami w Europie. Służą temu inicjatywy i aktywność krajów wspólnoty socjalistycznej w sprawie zwoiania ogólnoeuropejskiej konferencji bezpieczeństwa i współpracy. Jak dowodzą stosunki między dotychczasowe Sudanem a Polską, narody nasze są sobie bliskie tak w swych poglądach w zakresie spraw międzynarodowych, jak i w dążeniu do rozwijania swoich dwustronnych stosunków. Nasze współdziałanie na forum ONZ czy innych organizacji dobrze służy międzynarodowych ogólnej sprawie bezpieczeństwa i pokojowego współistnienia państw, zaś poprzez dalszy rozwój kontaktów, oraz poprzez wszechstronną współpracę polsko-sudańską uzyskamy wiele korzyści dla obu naszych krajów. Panie Przewodniczący! Drodzy goście sudańsey! Pragniemy, aby wasza wizyta przyczyniła się do dalszego zbliżenia naszych narodów. Podczas waszego pobytu w Polsce będziecie mogli zobaczyć nasz dorobek i przekonać się o uczuciach^ przyjaźni, jakie naród polski żywi dla narodu sudańskiego i jego przywódców. Polskę, po 25 latach budownictwa socjalistycznego, charakteryzuje rozwijający się nowoczesny przemysł, postęp w rolnictwie, rozkwit oświaty, nauki i kultury, wzrost dobrobytu mas pracujących —- poważne osiągnięcia we wszystkich dziedzinach życia gospodarczego, społecznego i politycznego. Staramy się czynić wszystko abyście jako nasi drodzy goście w czasie tej wizyty w Polsce czuli się jak u przyjaciół. Serdecznie życzę wam naila—a-n pobytu u nas i wznoszę toast: — za zdrowie i pomyślność pana generała Gaafara Mohameda Nimeiri, Przewodniczącego Rady Rewolucyjnej i premiera Demokratycznej Republiki Sudanu oraz za zdrowie towarzyszących mu osób, — za pomyślną przyszłość Sudanu — za przyjaźń i współprace między naszymi narodami. Szanowny panie Marianie Spychalski, Przewodniczący Rady Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej! Szanowny panie Władysławie Gomułka, Pierwszy Sekretarzu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej! Szanowny panie Józefie Cyrankiewiczu, Prezesie Rady Ministrów! Drodzy przyjaciele! Pozwólcie mi pozdrowić was, i zaprzyjaźniony naród polski w imieniu narodu sudańskiego. w imieniu Radjr Dowództwa Rewolucji, jak i w imieniu moich towarzyszy, ministrów. Przybyliśmy w odpowiedzi na wasze łaskawe zaproszenie z naszego kraju, z pulsującego życiem serca Afryki, aby uścisnąć wasze ręce i uzgodnić wspólne poważne działanie, mające na celu zacieśnienie stosunków sudańskopolskich, które określa wspólnota celów, jaka istnieje między naszymi narodami. Pomimo przestrzeni dzielącej nasz kraj i mimo żelaznej kurtyny, która była zawieszona nad nami pirzez kolonializm i jego popleczników wewnątrz, zdołaliśmy dzięki walce naszego narodu, rozbić te okowy, aby spełnić mocne i od dawna przepełniające nasz naród pragnienie ustanowienia jak naiściślejs-ych stosunków z narodem polskim, miłującym dobro i ludzkość. Naród sudański śledził bohateirska walkę waszego narodu przeciwko faszyzmowi podczas drugiej wojny światowej. Naród polski, który bronił każdej piędzi swej ziemi, obrona swej ojczyzny i swej .stolicy Warszawy przed nazistowskim terrorem dał światu wspaniały przykład wytrwałości, bohaterstwa or?z obrony niepodległości j spuścizny narodowej. Naród nasz równam podziwem śledził ja.k z naród polski po kiesce faszyzmu odradzał i odbudowywał swa ojczyznę, kir-ujac się zasadami socjalizmu. W dwadzieścia pięć lat no klęsce faszyzmu, w tak krótkim okresie zdolalise'e odbudować wasz kraj, abv stać się nowoczesnym, rozwiniętym przemysłowo, społecznie i naukowo państwem. Dzięki waszemu kierownictwu i humanitarnym naukom socjalizmu staliścTe się aktywna siłą oraz mocną podporą sprawy ruchu wyzwoleńczego i sprawy pokoju na świecie. Doświadczenia walki waszego narodu i pozostałych narodów świata w pokonaniu nazizmu były dla nas w Sudanie silnym bodźcem, aby walczyć i zwyciężać w naszym boju o narodową niepodległość. Kraj wasz, Polska, byl jednym z pierwszych państw, które uznały niepodległy Sudan w roku 1335 i nawiązały z nim stosunki dyplomatyczne, gospodarcze kulturalne. Poprzednie rządy v. i Sudanie, które szeroko otwarlv drzwi dla neokokraializmu, aby kontynuował on grabież jego bogactw i wiązał go z obozem kolonializmu, nie uczyniły nic godnego uwagi w zakresie rozwoju tych stosunków. Jednak naród sudański przez swą świadomość, doświadczenie i walkę pod przewodu‘•’i,vom sił zbrojnych — zlikwidował ostatecznie w dniu 25 maj? 1339 roku zależność Sudanu od światowego kolonializmu. Sudan zajął należne mu miejsce wśród państw Trzeciego Świata, które wybrały socjalistyczną drogą budowy nowoczesnego, demokratycznego społeczeństwa, rozumiejąc że ustanowi - nie mocnych i trwałych stosunków państwami socjalistycznymi jest z podstawowym warunkiem tej budowy. Wizyta moia i moich przyjaciół w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jest. niewątpliwie wyrazem i potwierdzeniem tego stanowiska, a także odbiciem naszego mocnego pragnienia rozszerzania i rozwijania stosunków brzy:'aźni i obopólnej korzyści pomiędzy naszymi krajami. Kolonializm i poprzednie reakcyjne rządy pozostawiły nam przytłaczające dziedzictwo zacofania gospodarczego i społecznego. Sudan miał na zawsze pozostać rezerwa dla kapitalistycznej gospodarki kolonializmu i żyzną glęba dla jego spisków i knowań. Wierzymy jednak, że Poprzez wole naszego narodu, dogłębne studiowanie jego problem ów, rozwiązywanie ich w sposób naukowy, jak również poprzez downictwie doświadczenia w busocjalistycznym na świecie i stosowanie tych doświadczeń w sposób odpowiadający naszym warunkom spoteeznvm i historycznym, niewątpliwie pozbędziemy się tej zależności. Wówczas to przystąpimy do budowy naszej gospodarki narodowej i bez wątpienia dościgniemy postępowy prąd ludzkości. Jestem szczęśliwy, że mogę powiedzieć, iż dokonaliśmy wiele przez okres jednego roku rewolucji. VI tvm mieiscu pragnąłbym podkreślić w''elką i pozbawiona Interwencji w nasze sprawy wewnętrzne — pomoc udzielaną nam mrzez kraje socjalistyczne, a wś”ód nich przez waszą wspaniałą Rzeczpospolitą. Naród arabski stawia czoła zaciętemu wrogowi, ’-*6ry zagarnął drogą nam część arabskiej ojczyzny, wygnał mil’ony lei mieszkańców i zaiał ez"ść terytoriów trzech państw arabskich. Nie ulegnie zapomnieniu stanowisko waszego rządu i narodu wobec syjonistycznego wroga, którv znajduje Deł?ie popare'e ze strony Stanów Zjednoczonych, udzielających mu fi_ namsowej, nrr,tarnei i politycznej pomocy. Stanv Zjednoczone spowodowały, że odrzuca on ukł?dv międzynarodowe i drwi z dążeń miłujących nokói narodów, marzy o geograficznej ekspansji, zabija niewinne dzieci w szkołach, robotników w fabrykach i spokojnych cywilów w ich domach. Narody srabskie zdecydowane są stawić czoła temu wrogowi, a nadzie- 5e kolonialistów i ich pon'eoznikćw na zmianę stosunków społecznych. gospodarczych politycznych w kraiach arabi skich — były ; beda skazane na pełne niepowodzenie. Rząd rewolucji — rewolucji 25 maja — ogłosił swwe expose polityczne tuż do jej wybuchu. Potwierdził on swe antykoloniaine, antvsy.ionistyo-ue i antyrasistowskie stanowisko oraz wyraził popare’e dla wszystkich narodów, które wałcza o niepodległość. Potenił również k.olonia'na interwencje w sprawy innveh państw i zażerał wycofania agresywnych sił amerykańskich z Wietnamu i Kambodży. Rząd rewolucji uważnie śledzi wvs'lki waszego państwa i innych państw socjalistycznych, zmierzające do realizacji rzeczywistego pokoju w Europie oraz uważa, że zwołam” pon-pniskiej konferencji bezpieczeństwa stanowi konieczny krok dla osią"ninpją tego ce’u. Kończ.ąc, pozwólcie mi panie Przewodniczący Rady Państwa podziękować za zaproszenie mnie i moich towarzyszy do odwiedzenia waszego szlachetnego narodu. Dziękuję wam również za gorące przyjęcie oraz za okazane nam wyrazy szacunku, które uważamy za wyrazy szacunku dla narodu sudańskiego. Raz jeszcze chciałbym podkreślić pragnienie rządu i- narodu sudańskiego zacieśnienia jak najtrwalszych stosunków z rządem i narodem Polski. Wznieśmy więc toast za przyjaźń rudańsko-polską, za zaprzyjaźniony naród nolski oraz za was. szanowny panie Przewodni-07 T-ir-v Drugi dzień pobytu przywódcy Sudanu w Polsce (Dok. ze str. 1} Przed wejściem do klubu, mieszcząeego się na Placu Zwycięstwa w gmachu Teatru Wielkiego, młodzi Sudańczycy zgotowali gorącą owację przywódcy swego kraju. Sala klubowa ozdobiona jest m. in. flagami w barwach Polski i Sudanu, widać transparent na cześć przyjaźni połslio-sudańskiej. Oglądając nowoczesne pomieszczenia klubowe gen. Nimeiri ma okazję przekonać się, w jakich warunkach uczą się i wypoczywają w naszym kraju studenci sudańsey. Życzliwą opiekę władz polskich nad młodzieżą sudańską podkreślił w swym przemówieniu przewodniczący Związku studentów sudańskich w Polsce — Abdel Harbim. Związek działa przeszło 10 lat, prowadząc m. in. działalność kulturalną. Przy związku istnieje sudański ludowy zespół artystyczny. Przemawiali także przedstawiciele związków studentów afrykańskich oraz studentów arabskich w Polsce. Do młodzieży przemówi! mi. nister Stanu dla spraw Rady Ministrów Sudanu Farouk Abu Eisa, który poruszył szereg problemów związanych z rozwojem Sudanu. Mówca podkreślił, że wizyta gen. Nimeiri w Polsce jest wyrazem dążenia Sudanu do umocnienia przyjaźni z krajami socjalistycznymi. Min. Farouk Abu Eisa z uznaniem ocenił opiekę, jaką władze polskie otaczają studentów sudańskich, Rozmowy polsko-sudańskie Po południu w Belwederze odbyły się rozmowy oficjalne polsko - sudańskie, pomiędzy Przewodniczącym Rady Fanstwa — Marianem Snychalskim i jSrzewodniczącym Rady Rewolucyjnej, premierem Demokratycznej Republiki ^Sudanu — Gaafarem Mohamedem Njimciri Rozmowy toczą się w sali Rady Państwa. Po obu stronach stołu zaimują naprzeciwko siebi^ miejsca M. Spychalski i G. Nimeiri. Obok — osobistości polskie' i sudańskie uczestniczące w rozmowach. Ze strony polskiej biorą w nich udział' zastępca Przewodniczącego Rady Państwa — Zygmunt Moskwa, wice/ premier — Piotr .laroszewidbsekretarz Rady Państwa f— Ludomir Stasiak, członek Ra^ dy Państwa — Witold Jarosiński, I zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania — Witold Trąmpczyński, minister Spraw Zagranicznych — Stefan Jędrychowski, minister Przemyślu Maszynowego — Janusz Hrynkiewicz, minister Przemysłu Lekkiego — Tadeusz Kunicki, wiceminister Spraw Zagranicznych — Zygfryd Wolniak, wiceminister Handlu Zagranicznego — Ryszard Strzelecki i inne osoby, Ze strony sudańskiej — członek Rady Rewolucyjnej i minister Gospodarki Komunalnej — Ubu el Gasim Mohamed Ibrahim, minister Planowania — Abdel Karim Mirghani, minister stanu dc Spraw Rady Ministrów — Farouk Abu Eisa, minister A- prowizacji — Abel Aller, minister Przemysłu i Górnictwa — Musa cl Mubaruk, podsekretarz stanu w MSZ — Abuilahi el Hassan, ambasador Sudanu w Polsce — Abdel Gadir Hussan Ishag. attache wojskowy Ambasady Sudanu w Polsce — brygadier Mubarak Osman Bahama oral doradcy, Jeszcze przez chwilę — na sali obecni są dziennikarze. M. Spychalski pyta gościa o jego pierwsze wrażenia z pobytu w naszym kraju. Gen. Nimeiri' mówi, że jest to pożyteczna i dobra wizyta. Rozpoczynają się rozmowy oficjalne. Jak dowiaduje się PAP rozmowy, które dotyczyły głównych problemów międzynarodowych w aspekcie niebezpieczeństw, grożących ze strony sil imperialistycznych w świecie oraz spraw, związanych z rozwojem współpracy polsko-sudańskiej w wielu dziedzinach — upłynęły w przyjaznej, serdecznej atmosferze. Obiad na cześć gości z Sudanu ' Przewodniczący Rady Państwa — Marian Spychalski wydal wieczorem w paiätu Hiu "cly Ministrów przy Krakowskim Przedmieściu obiad ns cześć przewodniczącego Radj Rewolucyjnej i premiera Demokratycznej Republiki Sudanu — Gaafara Mohameda Nimeiri. — W obiedzie udział wzięli ^członkowie najwyższych władz PRL: Władysław Gomułka. Jó'zef Cyrankiewicz, Ignacy Lo-ga-Sowiński, Zygmunt Moskwa, Ludomir Stasiak, członkowie Rady Państwa wicepremier Eugeniusz Szyr, I zastępca przewodniczącego Komisj: Planowania — Witold Trąmpczyński, ministrowie, wśród nich minister Spraw Zagranicznych — Stefan Jędrychowski, działacze polityczni i czołowi przedstawiciele szeregu organizacji społecznych, generałowie WP, reprezentanci TPP-A. Wraz z generałem G. M. Nimeiri przybyły towarzyszące mu osobistości sudańskie oraz ambasador Sudanu w Polsce Abtlel Gadir Hassan Ishag. Obecni byli szefowie przedstawicielstw dyplomatycznych krajów socjalistycznych, arabskich i afrykańskich. Gdy goście i gospodarze weszli do sali kolumnowej pałacu, orkiestra odegrała hymny narodowe obu krajów. W czasie obiadu M. Spychalski i G. M. Nimeiri wygłosili toasty. We wtorek gen. G. M. Nimeiri udaje się w krótką podróż do woj. kieleckiego. Przywódca Sudanu odwiedzi m. in. niektóre zakłady pracy w tv.m województwie. (PAP) Spotkania członków delegacji sudańskiej Towarzyszący generałowi G. M. Nimeiri w czasie i ego wizyty w naszym kraju przedstawiciel« sudańskich organizacji społecznych odbyli w poniedziałek szereg spotkań środowiskowych. Zastępca sekretarza generalnego Sudańskiej Federacji Robotniczych Związków Zawodowych — El Hag Abdel Rahman, przewodniczący Komitetu Wykonawczego Związku Zawodowego Urzędników Państwowych — Khalil Abu Zeid i przedstawiciel Związku Zawodowego Rolników — El Sheikh El Kheir złożyli tego dnia mu CRZZ wizytę przewodniczące— Ignacemu Lodze- Sowińskiemu. Nastąp nip zv.7iązkowcy sudańscy zwiedzili Hutę „Warszawa”. W godzinach popołudniowych związkowcy sudańsey spotkali się z członkami Prezydium CRZZ. Witając gości, wiceprzewodniczący CRZZ Wacław Tułodziecki wyraził przekonanie, że ich wizyta w Poisce wpłynie na dalsze pogłębienie przyjaźni miedzy centralami związkowymi obu krajów i ich współpracy na te ren i e m i e d zy na r od owym. Następnie przedstawiciele związkowców Sudanu złożyli wizyty kierownictwom Zarządów Głównych Zw. Zaw. Prac. Państwowych i Społecznych oraz Zw. Zaw. Pracowników Rolnych. Przedstawicielki Sudańskiego Związku Kobiet — dr Khalda Zahir i pani Amaj Abbas oraz małżonka członka Rady Rewolucyjnej Sudanu i ministra Gospodarki Komunalnej — pani Abu cl Gasim Mohamed Ibrahim zwiedziły przed południem różne obiekty socjalne w zakładach Na spotkaniu z aktywem organizacji kobiecych, wiceprzewodnicząca Krajowej Rady Kobiet Polskich — Janina Kubani-Tulińska poinformowała przedstawicielki Sudańskiego Związku Kobiet o strukturze, zadaniach i problemach pracy naszych organizacji kobiecych. Przedstawiciele młodego pokolenia t.ego kraju: przewodniczący Związku Młodzieży Sudańskiej Elias Khalil i członek Związku Studentów Uniwersytetu w Chartumie — Peter Nyot Kok spotkali się z członkami kierownictwa polskich o-rganizacji młodzieżowych. Sudańskich gości serdecznie powitał przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Współpracy Organizacji Młodzieżowych, przewodniczący Rady Naczelnej ZSP — Stanisław Ciosek. E. Khalil zaprosił delegację młodzieży polskiej do odwiedzenia w roku bieżącym Sudanu. (PAP)