Trybuna Ludu, styczeń 1985 (XXXVII/1-26)
1985-01-02 / nr. 1
Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się! # Trybuna Ludu/"* yj €/ a Wi\ •; ORGAN KOMITETU CENTRALNEGO POLSKIEJ ZJEDNOCZONEJ PARTII ROBOTNICZEJ Nr 1 (12553) Rok wyd. XXXVII Warszawa, środa 2 stycznia 1985 r. Wydanie 3 Cena 5 zł --- uyjuM—mmmmmnromTi—imu——w—nm—1rm n———————————————————————————————————mm— Niech nowy rok przyniesie pełne urzeczywistnienie nadziei Polaków. Niech miłość panuje w każdej rodzinie, a zgodna, twórcza praca w całym narodzie, rodzinie wszystkich polskich rodzin Noworoczne orędzie przewodniczącego Rady Państwa RODACY I OBYWATELE POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ W wieczór sylwestrowy ubiegłego roku stanąłem przed Wami pełen troski I niepokoiu o dalszy rozwój sytuacji międzynarodowej. Nowe rodzaje broni jądrowej w Europie Zachodniej, wzrastająco agresywność sil imperialistycznych. ośmielająca ugrupowania rewonżystów zachódnioniemiecktch, zamrożenie dialogu Wschód—Zachód, zaostrzenie we wszystkich zapalnych punktach naszego globu, restrykcje zachodnie wobec Polski i dążność dc iej dyplomatycznej izolacji — taki byl ciemny obraz świata, budzący sprzeciw wszystkich, pragną uchronić ludzkość którzy od nowej katastroty wojenne). Dlatego tez. Szanowni Rodacy. zwróćmy życzliwe myśli ku tym, którzy w odchodzącym dziś roku walczyli o pokoj, n ezależnie od tego z jakich ta czynili pobudek, z jakiej lilozofit czerpali natchnienie. Wspólna jest im bowiem świadomość, że pokój jest ludzkości tak niezbędny, jak powietrze wszystkiemu, co żyje. Podziękujmy im za to, że przeciwstawili się zdecydowanie dalszemu pogarszaniu stosunków międzynarodowych przyczynili się do powstania syi tuacji, któro pozwala żywić nadzieję poprawy, mimo iż przyczyny niepokoju nie zostały jeszcze usunięte, a nie brak zapowiedzi nowych niebezpiei czeństw. Wraz ze Związkiem Radzieckim i innymi państwami socjalistycznymi należymy do najaktywniejszych bojowników o pokojowe współżycie wszystkich narodów. Jesteśmy więc współtwórcami tei nadziei. Życzymy sobie I wszystkim ludziom dobrej woli na całym świeeie, by możliwie rychło przeobraziła się w trwałą rzeczywistość Pokój na świeeie i spokój we własnym kraju to warunki niezbędne, byśmy kontynuować moąli oroces socjalistycznej odnowy. coraz zgodnie! i wydajniej pracować, coraz utniej spoglgdoć w przyszłość naszą, naszych dzieci i wnuków. Potwierdziły to w cołej rozciągłości doświadczenia nvjaiąceoo roku, potwierdził bilans całeao czterdziestolecia Polski Ludowej Skromnie obchodził, liśmy ten jubileusz Bez nadmiaru wielkich słów. ale z uczuciem głebokiei wdzięczności wspominaliśmy tych, co krwią własna znaczyli drogę wyzwolenio i tych, co iuż od nas odeszli, bądź znajdują się z racji wieku i utraty sił na zasłużonym odpoczynku, a życiorysach swoich mają zapiw sany ogromny trud odbudowy kraiu ze zgliszcz wojennych. Z uczuciem sprawiedliwej dumy mówiliśmy, że 40 lat pokoju wyzwoliło twórcze siły ludu naszego, który przeobraził swój kraj, unowocześnił jego gospodarkę, dokonał ogromnego postępu w dziedzinie oświaty ; kultury, Przeżyliśmy w tym czterdziestoleciu radość zwycięstwa, ale i gorycz niepowodzeń, obok osiąąmęć me brakło zjawisk ujemnych i bolesnych. Nie tailiśmy ich. bo ludzką rzeczą jest blqdzic, ale niegodną wych ludzi jest wypierać uczcisę własnych słabości, nie wycigąać z nich wniosków i nauk. Mogliśmy to uczynić tym śmielej, że z całokształtu rezultatów naszej orr.v chlubić s.ę mógłby każdy naród, nawet znacznie mniei od nas przez wojnę zrujnowany Do tego pozytywnego bilansu rok 1984 dopisał nowe o-sięgnięcia, doniosłego znaczenia juz dziś, a leszcze ważniejsze dla naszej przyszłości. Lila przykładu wymienię tylko niektóre z nich. Niewątpliwe postępy normalizacji wyraziły się w dalszej poprawie tunkcjoncwania gospodarki, w rozwoju niezależnych i samorządnych związków zawodowych, które pod koniec roku dojrzały do utworzenia swej ogólnokrajowej reprezentacji, o także — i to jest szczególnie ważne — w wyraźnie zamanifestowanej przez znaczną większość społeczeństwa woli wykorzystań,o demokratycznych reform ustrojowych dla aktywnego uczestnictwa we współrządzeniu krajem i wspólnej zań odpowiedzialności. Wykazały to wybory do rad narodowych i samorządów mieszkańców. Powinny one przynieść — w miarę krzepnięcia terenowych organów władzy —■ poprawę warunków życia i pracy ogółu obywateli. Ale nie zapominajmy, iż przyniosły one także bardzo woźny skutek bezpośredni Było nim szeroko amnestia, jakq mógł uchwalić Sejm, stwierdzajqc poważne oostęoy normalizacji stosunków społecznych To z kodek wrzuconych do urn wyborczych powsioł klucz otwierajqcy bramy więzienne. Postępy normalizacji raz jeszcze i bez żadnej wątpliwości udowodniły, że tu i tylko tu, między Odrq i Jugiem, rozstrzygać się mogg losy naszego narodu. Wykazały one bowiem, że wszelkie obce restrykcje i sankcje, wspomagane przez usiłujgcą anarchizować nasze życie wielką mach i-e propagandową, mogą nam szkodzić, hamować tempo wychodzenia z trudności gospodarczych, ale nie sq w stanie decydować 0 drodze narodu, ieśli ma on wolę utrzymać swq ąodność i niezawisłość swego państwa, Temu też przypisać należy, że załamała się polityko izolacji dyplomatycznej Polski. A to stwierdzenie ważne jest me tylko dla nas. Polska |est zbyt ważnym czynnikiem stabilizacji w naszym reg onie świata, by można było się bez niej obejść, gdy myśli się poważnie o losach Europy, o 'prawie pokoju, o współpracy międzynarodowej A te wszystkie zjawiska razem wzięte powodują, że kończący się rok żegnamy zmęczeni ciężkimi wciąż warunkami życia, ale świadomi, że go nie zmarnowaliśmy, że uczyniliśmy wiele, by mieć prawo do nadziei, że następny — choć na pewno także trudny - będzie dalszym etapem poprawy. SZANOWNI RODACYI Pozwólcie mi jeszcze zastanowić się wraz z Wami, co uczynić należy, by przyspieszyć korzystne zmiany w naszym zbiorowym, wspólnym życiu. Polska Ludowa, stworzona w sprawiedliwych, piastowsk ch granicach, jest ukoronowaniem całego polskiego procesu historycznego. Czerpie więc siły żywotne z pracy współczesnych pokoleń swych obywateli, ale również z tego wszystkiego, co jest dorobkiem pokoleń poprzednich, choćby i najodleglejszych. Wiele z doświadczeń epok minionych ma i dziś pełen walor aktualności. Szczycimy się — i słusznie — naszym „złotym wiekiem”, okresem panowania dwóch pierwszych Zygmuntów, ówczesnym rozwojem kraju, rozkwitem jego kultury Ileż to razy powtarzał każdy z nas z dumą, że Polska była wówczas krajem wielkiej tolerancji, że dzięki temu nie zaznała wojen religijnych, że nie było u nas stosów Inkwizycji. Czyżbyśmy dziś mieli o tym zapomnieć? Czyż już nie jesteśmy godni tego wspaniałego dziedzictwa? Czyżbyśmy mieli odrzucić nauki Ińntych czasów? Weszliśmy na drogę porozumienia i współpracy wszystkich Polaków, mamy już na niej pierwsze, ni sv'vstui czające, ale przecież widoczne sukcesy. Nikt i nic me może nas z niej zepchnąć, Nie wolno nam, w imię dobra narodu i jego państwa, na to zezwolić. Taka jest niewzruszalna wola władz państwowych i głównych sił politycznych kraju, taki jest najlepiej rozumiany interes całego społeczeństwa. Musimy wciqż konsekwentnie powtarzać tym wszystkim, którzy się wahają, którzy są nieufni, a nawet tym, co dziś jeszcze zaczadzeni są fanatyzmem i tym, co wciąż jeszcze nie rozumieją, że anarchia to droga donikgd: „Niezależnie od teqo, coś czynił wczoraj, jeśli chcesz z nami dla wspólnego dobro pracować — wyciągamy do cieoe przyjazną dłoń". To warunek pierwszy. Drugi jest me mniej ważny, bo bez jego spełnienia nie może prawidłowo funkcjonować najwyższa lorma organizacji życia narodu — państwo. To praworządność, obowiqzujqco wszystkich bez wyiątku. władze każdego szczebla i ogół obywateli Nikt nie może prawo łamać bezkarnie i musi się spotkać z powszechnym potępieniem. Z takim potępieniem spotkała się bezprzykładna prowokacja. która fizycznie godziła w jednego człowieka, polityczn e i moralnie w ideę porozumienia, a więc w nas wszystkich. Zgodnie też z wołg powszechną prowokatorzy muszą ponieść zasłużoną karę. Warunek trzeci — to powszechne zrozumienie, że tylko własną pracą, coraz lepiej zorąanizowaną, coraz wydajniejszą, przyspieszyć możemy poprawę swego materialnego bytu, żyć godnie, rozwijać kulturę oiczysta. Ta prawda staje się coraz bardziej, oczywista dla najszerszych kręgów polskiego społeczeństwa. Im więc wszystkim, milionom ludzi pracy — robotnikom. inżynierom, rolnikom, pracownikom oświaty, nauki i kultury, wszystkim, którzy pomnażają wspólne nasze dobra i tym wszystkim, którzy je osłaniajq ofiarnq swoją służbą — ślę słowa gorqcej podzięki. Chylę czoło przed kobietami polskimi. Dziękuję z głęb serca za ich pracę w wielu ważnych dziedzinach życia naszej narodowej zbiorowości, zc zaszczytny, ale przecież niełatwy obowiqzek wychowania mlodeqo pokolenia, za trudy, jakie znosić muszq w swych gospodarstwach domowych. Do młodych obywateli zwracam myśli najżyczliwsze, pragnqc, by w dzisiejszej złożonej rzeczywistości znaleźli jak najwięcej satw dakcj' z tworzenia nowych wartości, z aktywnego uczestnictwa w umacnianiu oiczysteao kraiu Gorące, serdeczne pozdrowienia ślę tym wszystkim, którzy nie mogą dzielić ze swymi bliskimi radości tego wieczoru, dla nas się trudząc na rozlicznych posterunkach pracy, czuwając nad naszym zdrowiem, strzegąc naszego bezpieczeństwa i spokoju. A my razem złóżmy życzenie narodom z nami sąsiadującym i od nas oddalonym, wszystkim naszym zagancznym przyjaciołom, by wciąż umacniały się siły pokoju i postępu, dla ich dobra, dla dobra całej ludzkości. Prześlijmy pozdrowienia Polakom rozsianym poza granicami kraju. Niech w ten wieczór sylwestrowy odczują naszą bliskość, niech wspomną „stary kraj” z tą samą życzliwością, z jaką my o nich myślimy. A przed Wami wszystkimi, Szanowni Rodacy, wyrażam pragnienie najszczersze: „Niech życzenia, które składać sobie dziś będziecie, przepojone będg nadzieją, a rok, który jutra rozpoczniemy, przyniesie jej pełne urzeczywistnienie. Niech miłość panuje w każdej rodzinie, a zgodna, twórcza praca w całym narodzie, rodzinie wszystkich polskich rodzin". (PAP) Fot. CAF — ROZMYSŁOWICZ Naszej Ojczyźnie wszystkiego co najlepsze Życzenia w Belwederze Najdroższej naszej Ojczyźnie wszystkiego co najlepsze” — słowa te zostały zaczerpnięte z księgi życzeń noworocznych, wyłożonej tradycyjnie I stycznia w Belwederze. Wpisane do niej życzenia pomyślności dla kraju i współobywateli, dla Rady Państwa i jej przewodniczącego prof. Henryka Jabłońskiego łączą się z wyrazami zadumy i troski nad losami naszego wspólnego domu — Polski. O godz. 11.00 do Sali Pomprejańskiej Belwederu, gdzie przewodniczący Rady Państwa spotyka się z głowami państw i odbywają się ceremonie nadawania odznaczeń państwowych, nominacji profesorskich itp., weszły pierwsze osoby Do rozłożonych na stołach kart księgi życzeń noworocznych wpisały życzenia delegacje stronnictw politycznych, organizacji społecznych i młodzieżowych, przedstawiciele Wojska Polskiego, kombatanci, reprezentanci świata kultury i nauki, duchowieństwo różnych wyznań Życzenia wszelkiej pomyślności w umacnianiu jedności narodu w utrwalaniu procesu porozumienia i pojednania oraz umacniania autorytetu Polski i Polaków na świeeie. złożyła delegacja Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) W sylwestrowy poniedziałek Wizyty u załóg pracowniczych W sylwestrowy poniedziałek załogi zakładów pracy odwiedzili przedstawiciele partii i rządu. Zapoznali się z osiągnięciami i kłopotami pracowników oraz przekazali noworoczne życzenia. Wśród załogi elektrowni „Kozienice” w Świerżach Górnych przebywała członkini Biura Politycznego KC PZPR Zofia Grzyb, Odwiedziła ona służby ruchu bloków enei eetycznych o mocy 200 i 500 MW. W rozmowie z energetykami interesowała się szczególnie warunkami pracy i mieszkaniowymi Spotkała się też z kierownictwem elektrowni, przedstawicielami KZ PZPR i związków zawodowych Zofia Grzyb, wraz z gospodarzami wojwództwa, odwiedziła także Wojewódzki Szpital Zespolony oraz pracowników Zakładu Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Kozienicach, 31 grudnia 1984 r. członek Biura Politycznego KC PZPR Stanisław Kałkus odwiedzi! pracowników fermy krów Bierzgiinie, należącej do Komw binatu PGR w Sokołowie woj. poznańskie. (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) Jak minqł 1984 rok? Czego życzyć rodakom i krajowi w nowym roku? Na ten temat Powiedzieli „Trybunie" JERZY MICHAŁ GRZYMEK profesor Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie Dzieło mojego życia prace nad tlenkiem glinu, a w szczególności otrzymywanie aluminium z krajowych surowców nieboksytowych uznanie w decyzjach znalazła władz państwowych. Finalnym tego przykładem będzie powiększenie tej niezbędnej dla przemysłu produkcji w Groszowicach. Wiqie się z tym refleksja ogólniejsza o pilnej potrzebie wykorzystywania polskich możliwości bez uzależniania się od niechętnych nam dostawców zachodnich. (DOKOŃCZENIE NA STR. 2) Utrzymać pokój zahamować zbrojenia Noworoczne deklaracje na świeeie Troska o utrzymanie pokoju światowego i apele o zahamowanie zbrojeń dominowały w orędziach, deklaracjach I przemówieniach noworocznych większości mężów stanu i organizacji międzynarodowych. A oto przegląd najważniejszych wystąpień noworocznych. ZSRR Komitet Centralny KPZR, Prezydium Rady Najwyższej i rząd radziecki stwierdziły we wspólnym orędziu do narodu, że rok miniony obfitował w wiele ważnych wydarzeń. We wszystkich dziedzinach życia społecznego ZSRR nastąpiły korzystne zmiany. Wzrosła efektywność gospudarki, się jakość produkcji. poprawiła na baj- kalsko-amurskiej magistrali kolejowej przed terminem pojawiły sie pierwsze pociągi, poważne sukcesy osiągnęła nauka radziecka a kosmonauci ustanowili rekord długości pobytu na orbicie wokółziemskiej (237 dni) Ludzie radzieccy — głosi orędzie — z optymizmem patrzą w przyszłość. Wiedza dobrze, iż polityka partii komunistycznej i jej działalność są zgodne z żywotnymi interesami ludzi pracy Partia i naród radziecki są obecnie pochłonięte doskonaleniem rozwiniętego socjalizmu Są to zadania złożone i zakrojone na szeroką skalę. W nowym roku trzeba skupić wysiłki na dalszej intensyfikacji produkcji, przyspieszeniu postępu naukowo-technicznego oraz oszczędnym i racjonalnym gospodarowaniu zasobami. Wv-konanie tych zadań zależy od każdego kolektywu roboczego i od każdego obywatela, od jego inicjatywy i odpowiedzialności. Przypominając, że w tym roku mija 40 lat od zwycięstwa narodu radzieckiego w wojnie z hitlerowskim faszyzmem, orędzie głosi: Doświadczenie historyczne uczy, że przeciwko wojnie należy walczyć zanim się (DOKOŃCZENIE NA STR. 71 40-lecie powrotu Ziem Zachodnich i Północnych do Macierzy Inauguracja obchodów ^3-styunia w Oaoiii i aa tae św. Anny (INFORMACJA WŁASNA) Nieustępliwa w walce o polskość Opolszczyzna przygotowuje się do 40 rocznicy wyzwolenia i przywrócenia Polsce tej piastowskiej ojcowizny. Zgodnie ze zgłoszoną przez opolan na XVIII Plenum KC PZPR propozycją, centralna inauguracja obchodów 40-lecia powrotu ziem zachodnich północnych jo Macieizy odbęi dzie się w Opolu oraz na Górze św. Anny, symbolizującej wielowiekowe zmagania ludu śląskiego z germańskim naporem, jego trwanie przy ojczystej mowie i obyczajach, przy (DOKOŃCZENIE NA STR. 5) Depesza gratulacyjna W. Jaruzelskiego do R. Gandhiego I sekretarz KC PZPR prezes Rady Ministrów Wojciech Jaruzelski wystosował depeszę gratulacyjną do Rajiva Gandhiego z okazji ponownego powołania go na stanowisko premiera Republiki Indii. (PAP) Zmarł premier Kampuczy PHNOM PENH (PAP). Jak poimormowala agencja kampur czańska SPK, 31 grudnia 1984 zmarł w wieku lat 50 pre*mier Kampuczańskiej Republiki .Ludowej. Czan Si. ) W nćkroiugu podpisanym przez kierownictwo partyjne i państwowe wskazano na wybitną rolę tego rewolucjonisty, który całe życie poświęcił walce o wyzwolenie narodowe, pokojowemu budownictwu i u'macnianiu obronności Kampuczy, a także walce o umocnienie i pogłębienie sojuszu z •krajami socjalistycznymi. W kraju ogłoszono trzydniową żałobę narodowa Kondolencje z Polski W związku ze śmiercią członka Biura Politycznego Komitetu Centralnego Ludowo-Rewolucyjnej Partii Kampuczy j przewodniczącego Rady Ministrów Kampuczańskiej Republiki Ludowej Czan Si. I sekretarz 'KC PZPR. prezes Rady Ministrów Wojciech Jaruzelski i przewodniczący Rady Państwa Henryk Jabłoński przesłali depeszę wyrazami współczucia na ręce z sekretarza generalnego KC Ludowo-Rewolucyjnej Partii Kampuczy, przewodniczącego Rady Państwa Kampuczańskiej Republiki Ludowej Heng Samrina. (PAP) EDNA x uchwal przyjętych przez XVIII Plenum Komitetu Centralnego PZPR dotyczy obchodów 40 rocznicy zwycięstwa nad faszyzmem i 40-lecia powrotu rien zachodnich i północnych do Macierzy. Pierwsze z tych wydarzeń, które symbolizuje dzień 9 maja 1945 r. miato wymiar globalny i w zasadniczy sposób wpłynęło na obecne ukształtowanie terytorialne oraz polityczne Europy, a także przyczyniło się do umocmenio sił postępu na kuli ziemskiej. Było kolejnym krokiem w tworzeniu sprawiedliwych stosunków pomiędzy ludźmi i narodami. Zwycięstwo nad faszyzmem zostało osiągnięte w wyniku kilkuletnich zmagań państw koalicji antyhitlerowskiej i kończyło II wojnę światową, największy i najkrwawszy kataklizm, jaki przeżyła ludzkość Wojno ta — o czym należy pamiętać — rozpoczęła się od napaści tli _______________________ Rzeszy na osamotnioną Polskę. na oczach |ej zachodnich sprzymierzeńców Francji i Anglii Przełomowym wydarzeniem które w zasadniczy sposób odmieniło losy wojny i zadecydowało o jej rezultatach było rozbicie armii hitlerowskiej pod Moskwa, O następnie pod Stalingradem. Bitwy te wykazały niezbicie, że Zwiqzek Radziecki byl wówczas jedyną silą zdolną do obezwładnienia i zniszczenia wojennej potęgi hitleryzmu. Wiemy, że ZSRR także i dziś — co niejednokrotnie podkreślali jego przywódcy — dysponuje wszelkimi środkami i możliwościami obronnymi, które sq w stanie okiełznać i dać skuteczny odpór każdemu agresorowi. I to jest jedna z wielkich nauk obchodzonego 40-lecia Zwycięstwa, Rocznica ta ma wszakże również nasz narodowy, polski wymiar. Byliśmy przecież skazani przez hitleryzm na biologiczną zagładę i unicestwienie. Rozgromienie III Rzeszy, dla nas Polaków oznaczało ratunek od śmierci, a także niepodległe odrodzenie w nowych sprawiedliwych granicach i możliwość wyboru drogi socjalistycznego rozwoju. Mamy więc własne ważne narodowe motywacje do uroczystego obchodzenia tej wielkiej daty historycznej. mią Radziecka, która dźwigając główny ciężar wojny tylko na polskiej ziemi pozostawiła 600 tysięcy mogił, niosły one ojczyźnie upragnioną wolność. Ich rozpoczęty pod Lenino wysiłek zbrojny, znaczony byl zwycięstwami bitewnymi o Warszawę, Wat Pomorski, Kołobrzeg, Gdańsk i Gdynię, Budziszyn, Mielnik i Pragę. Uwieńczeniem bohaterskiego wysiłku narodu stal się udział naszego ludowego wojska w szturmie na Berlin". Ten rozwój wydarzeń potwierdził historyczną słuszność koncepcji polskiej wojny wyzwoleńczej, opracowanej przez Polską Partię Robotniczą i zaakceptowanej przez całą polską lewicę i siły demokratyczne narodu. Koncepcja ta zakładała skupienie społeczeństwa do walki zbrojnej o wyzwolenie narodowe i społeczne oraz oparcie wysiłku wyzwoleńczego Polaków o sojusz i pomoc Zwiqzku Radzieckiego, czołowej siły koalicji antyhitlerowskiej. Doświadczenia tamte uczą — i PZPR jest im wierna — że tak, jak w czasie II wojny światowej, kiedy najważniejszym i nadrzędnym zadaniem było skupienie społeczeństwa polskiego pod sztandarami demokratycznego frontu walki z okupantem, tak w nasze dni najdonioślejszą wartością jest budowanie procesu porozumienia wszystkich konstruktywnych sit społecznych na płaszczyźnie Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodoweao. Podobnie w polityce zagranicznej, partia od roku 1945 strzeże najważniejszego jej fundamentu ukształtowanego w lotach wojny, jakim jest przyjaźń polsko-radziecka i sojusz naszych dwóch bratnich narodów państw. Sojusz ten w połączeniu z własnym i wysiłkiem obronnym jest gwarantem niepodległości Polskiej Rzeczypospolitej ludowej w w jedynie sprawiedliwych granicach na Odrze, Nysie Łużyckiej i Bałtyku. Granice te sq ważnym czynnikiem stabilizującym sytuację i równowagę sit w Furopie. tym roku przypada również 30 rocznica podpisania Układu Warszawskiego, sojuszu obronnego państw socjalistycznych, zawartego w obli-czu zagrożenia pokoju i socjalizmu przez państwa imperialistyczne. Minione lata potwierdziły słuszność tej decyzji. „Układ, noszqcy w swej nazwie imię naszej stolicy — wskazuje uchwała — ma zasadnicze znaczenie dla utrwalenia suwerenności i bezpieczeństwa naszej ojczyzny. Ochrania on narodowq potrzebę powiązania sprawy nietykalności polskich granic z niezachwianymi sojuszami międzynarodowymi’'. Polska jest wiarygodnym sojusznikiem i podobnie jak w czasie wojny tak obecnie w okresie pokoju wnosi godny wkład w jedność i siłę tej socjalistycznej koalicji obronnej. 40-lecie zwycięstwa — to 40 lat życia w pokoju w zespolonej ojczyźnie, w jej piastowskich granicach, a równocześnie 40 lat uporczywej walki państw wspólnoty socjalistycznej i wszystkich postępowych sił świeeie przeciwko nowym zagrożeniom wow jennym, w warunkach istnienia broni masowej zagłady. Walki, której nie można zaprzestać. STANISŁAW REPEROWICZ Przede wszystkim z uwagi na nasz polski wkład w zwycięstwo. Byliśmy krajem, który walczył najdłużej i na miarę swoich możliwości przyczynił się do pokonania hitleryzmu. Polacy walczyli na wszystkich frontach II wojny światowej. Pierwsi powiedzieli: NIE! najeźdźcy we wrześniu 1939 roku: bronili Francji, Anglii i Norwegii: wyzwalali Wiochy, Belgię i Holandię; bili się w północnej Afryce i na Atlantyku: brali udział w antyfaszystowskim ruchu oporu wszystkich państw europejskich, gdzie taki ruch istniał. Głównie jednak, przez całą okupację, skupieni w różnych zbrojnych organizacjach podziemnych, w Armii Ludowej, Batalionach Chłopskich i Armii Krajowej — bili najeźdźcę na własnej umęczonej ziemi. „Na decydującym o losach wojny froncie wschodnim — czytamy w uchwale KC — walczyły ludowe siły zbrojne stworzone przez polskich patriotów w Związku Radzieckim. Krocząc w jednym szeregu z Ar-W Wymowa rocznic 1985