Żołnierz Wolności, luty 1967 (XVIII/27-50)

1967-02-14 / nr. 38

Możliwości złagodzenia napięcia na świecie Dalszy rozwój stosunków radziecko-brytyjskich Komunikat o wynikach rozmów premierów Kosygina i Wilsona LONDYN (PAP). W poniedziałek w godzinach południowych prze­wodniczący Rady Ministrów ZSRR, A. Kosygin opuścił Londyn, udając się pociągiem na lotnisko Gatwick, skąd odleciał specjalnym samolo­tem do Moskwy. Na dworcu kolejowym tłumy lon­­dyńczyków serdecznie żegnały premiera Kosygina okrzykami i oklaskami. Premier Kosygin wraz z premierem Wilsonem zajęli miejsca w pulmanów­skim wagonie, którym podróżują człon­kowie rodziny królewskiej oraz gosz­czący w W. Brytanii szefowie państw. Na dieslowskiej lokomotywie pociągu specjalnego widniał herb Związku Ra­dzieckiego. Na lotnisku Gatwick obaj premierzy wygłosili pożegnalne przemówienia. Serdecznie żegnany szef rządu radziec­kiego i towarzyszące mu osoby odlecie­li do Moskwy specjalnym samolotem „IŁ-18” LONDYN — MOSKWA (PAP). Wszechstronna wymiana poglądów między stroną radziecką a stroną brytyjską dotyczyła doniosłych problemów międzynarodowych, jak również sprawy dalszego rozwoju stosunków brytyjsko-radzieckich — stwierdza się w komunikacie o ofi­cjalnej wizycie premiera ZSRR — A. Kosygina w dniach 6-13 lutego br. w W. Brytanii. I. Komunikat podaje, że szefowie obu rządów przedstawili uwagi do­tyczące sposobów złagodzenia napię­cia w stosunkach międzynarodo­wych. Strony uznały, że pokojowe uregulowanie nie rozwiązanych pro­blemów międzynarodowych odpo­wiada ich wspólnemu interesowi, że państwa o odmiennych ■ ustrojach społecznych mogą i powinny współ­istnieć pokojowo. Szczególną uwagę zwrócono na sprawy europejskie. Strony stwier­dziły ponownie, że sa zdecydowa­ne przyczyniać sie do rozładowania napięcia, w Europie i do rozwoju pokojowej współpracy w skali ogól­noeuropejskiej. Podkreślono z zadowoleniem, że dwu­stronne kontakty i współpraca między krajami europejskimi rozszerzają się i stwierdzono zgodnie, że popieranie ta­kiej współpracy oraz stworzenie atmo­DOKOŃCZENIE NA' STR. KOMUNIKAT o ochotniczej rekrutacji kandydatów do akademii wojskowych Ministerstwo Obrony Narodo­wej ogłasza ochotniczą rekruta­cję kandydatów do niżej wymie­nionych akademii wojskowych: 1. WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA IM. J. DĄBROW­SKIEGO W WARSZAWIE; 2. WOJSKOWA AKADEMIA MEDYCZNA W ŁODZI; 3. WYŻSZA SZKOŁA MARY­NARKI WOJENNEJ IM. BOHA­TERÓW WESTERPLATTE W GDYNI. O przyjęcie do ww. akademii wojskowych ubiegać się mogą kandydaci spośród młodzieży cy­wilnej i odbywającej zasadniczą służbę wojskową, którzy odpo­wiadają następującym warun­kom: . posiadają obywatelstwo polskie. - są stanu wolnego, - nie przekroczyli 21 lat życia — do WAM i 23 lat życia — do WAT i WSMW­posiadają odpowiednią zdolność fizyczną i psychiczną do służby wojskowej (kategoria „A”) oraz zdolność do służby w charakterze słuchaczy określonej akademii wojskowej, stwierdzoną . orzecze­niem właściwej, wojskowej komi­sji lekarskiej, ukończyli średnia szkołę ogólno­kształcącą lub inną szkołę upraw­niającą do studiów w szkołach wyższych, posiadają odpowiednie wartości społeczno-polityczne. Kandydatów spoza wojska do Wojskowej Akademii Technicz­nej, po złożeniu egzaminu wstęp­nego i zakwalifikowaniu na stu­dia obowiązuje odbycie skróco­nego (do JO miesięcy) okresu wojskowej służby zasadniczej w charakterze ochotników. (Nie do­tyczy to kandydatów, którzy zo­stali zwolnieni z wojska po od­byciu co najmniej 12-miesięcznej wojskowej służby zasadniczej). Prośba o powołanie do tej służ­by winna być wyrażona w poda­niu o przyjęcie do Uczelni. Kandydaci spoza wojska skła­dają podania-ankiety we właści­wych (wg miejsca ’zamieszkania) powiatowych sztabach wojsko­wych (WKR) a kandydaci z wojska u dowódcy jednostki wojskowej, w której pełnią służ­bę. Formularze podań-ankiet o­­trzymać można w PSzW (WKR) lub w jednostce wojskowej. Na podaniach-ankietach kandyda­tów niepełnoletnich winna być wyrażonó pisemna zgoda usta­wowych opiekunów. Do podania-ankiety należy za­łączyć: 1) ‘wyciąg aktu urodzenia (w ory­ginale lub uwierzytelnionym odpi­sie); 2) świadectwo lub dyplom, stwier­dzające ukończenie średniej szkoły ogólnokształcącej lub innej szkoły, uprawniającej do studiów w szko­łach wyższych (w oryginale lub u­­wierzytelnionym odpisie); 3) poświadczenie obywatelstwa pol­skiego w przypadku, gdy kandydat nie posiada dowodu osobistego lub tymczasowego zaświadczenia tożsa­mości (tylko kandydaci spoza woj­ska); 4) opinię organizacji społecznej lub politycznej, zakładu pracy albo szko­ły (tylko kandydaci spoza wojska); 3) jedną fotografię o wymiarach 3,5—4,5 cm; fi) zobowiązanie dotyczące pozosta­nia w wojskowej służbie zawodowej przez okres ćo najmniej 12 lat od chwili ukończenia studiów. Kandydaci uczęszczający do o­­statnich klas licealnych mogą przedstawić odpowiednie za­świadczenie szkoły o dopuszcze­niu do: egzaminów dojrzałości wraz z odpisami świadectw u­­końezenia 9 i 10 klasy liceum o­­gólnokształcącego lub równo­rzędnych klas innych szkół. Świadectwo dojrzałości lub dy­plom należy wówczas przedsta­wić przed przystąpieniem do egzaminu wstępnego, badań psy­chotechnicznych i próby spraw­ności fizycznej. Po uzyskaniu pozytywnych wyników na egzaminie wstęp­nym, o przyjęciu kandydatów na studia decyduje Komendant A- kademii. Terfaifr składania podań upły­wa z dniem 15 kwietnia 1967 r. Szczegółowych informacji o. wa­runkach przyjmowania udziela­ją powiatowe sztaby wojskowe (WKR) i dowódcy jednostek wojskowych. Zawarte są one również w specjalnych informa­torach wydanych przez poszcze­gólne akademie. Na dotychczasowych zasadach prowadzona jest również ochot­nicza rekrutacja kandydatów do oficerskich szkół zawodowych, które planuje sie w bieżącym ro­ku przekształcić w szkoły wyż­sze. Komunikat w téj sorawie o­­pubłikowany zostanie w terminie późniejszym. KOMUNIKAT o ochotniczej rekrutacji kandydatów do podoficerskich szkól zawodowych Ministerstwo Obrony Narodowej ogłasza ochotniczą rekrutację kan­dydatów do następujących podoficerskich szkół zawodowych. 1. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa im. Rodziny Nalazków; 2. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Wojsk Lotniczych; 3. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Marynarki Wojennej; 4. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Wojsk Łączności; 5. Podoficerska Szkołą Zawo­dowa W'ojsk Radiotechnicz­nych; 6. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Wojsk Rakietowych i Artylerii; 7. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Wojsk Chemicznych; 8. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Wojsk Inżynieryjnych I Komunikacji; 9. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Służby Inżynieryjno- Budowlanej; 10. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Służby Samochodowej; 11. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Służby Uzbrojenia; 12. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Służb Kwatermi­­strzowskich; 13. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Służby Zdrowia; 14. Podoficerska Szkoła Zawo­dowa Wojskowej Służby Wewnętrznej. Do wymienionych podoficer­skich szkół zawodowych mogą być przyjęci kandydaci w wieku przedpoborowym i poborowym urodzeni w latach 1944—1949 oraz żołnierze zasadniczej służ­by wojskowej, którzy do chwili rozpoczęcia nauki nie przekro­czyli 12 miesięcy tej służby i w tym czasie nie ukończyli podo­ficerskiej szkoły służby zasadni­czej lub szkoły młodszych spec­jalistów. Do Podoficerskiej Szkoły Zawodowej im. Rodziny Nalazków przyjmowani są kan­dydaci urodzeni w latach 1949 i 1950. Od kandydatów do podoficer­skich szkół zawodowych wyma­gane są następujące warunki: — obywatelstwo polskie, — stan wolny, — odpowiednie kwalifikacje fizycz­ne i psvchiczne do służby wojsko­wej (kategoria ,.A”) oraz zdolność do służby w charakterze ucznia wojskowej szkoły zawodowej, stwierdzona orzeczeniem właści­wej wojskowej komisji lekarskiej, — odpowiednie wartości moralno­­p oli tyczne, ykształcenie: ■ do PSZ o specjalności technicz­nej — ukończona co najmniej zasadnicza szkoła zawodowa, lub 2 klasy technikum 6 profilu pokrewnym do kierunku nauki w dawnej szkole; do PSZ Służby Inżynieryjno- Budowlanej — ukończona co najmniej zasadnicza szkoła za­wodowa o kierunku budowlano* instalacyjnym, względnie opera­torów' maszyn inżynieryjno­­budowlanych lub o kierunku samochodowym: ■ do PSZ o charakterze dowód­­czo-liniowvm i wojskowej służ­by wewnętrznej — ukończona co najmniej zasadnicza szkoła zawodowa o dowolnym kierunku względnie szkoła przysposobienia rolniczego lub 2 klasv ogólno­kształcącej szkoły średniej, •do PSZ im. Rodzinv Nalazków — ukończona co najmniej szko­ła podstawowa. Nauka w podoficerskiej szko­le zawodowej odbywa się w cza­sie pierwszego roku zasadniczej służby wojskowej i trwa 10 miesięcy. Po jej zakończeniu ab­solwenci mianowani są na pierwszy stopień podoficerski i skierowani zostają do jednostek wojskowych na praktykę odby­waną do chwili ukończenia dru­giego roku służby zasadniczej. Następnie powoływani są do wojskowej służby zawodowej i mianowani na kolejny, wyższy stopień podoficerski. DOKOŃCZENIE NA STR. 3 9 MiŻOŁNIERZ UWOLNOSCI GAZETA CODZIENNA WOJSKA POLSKIEGO NR 38 (5048) ROK XVIÍI (XXIV) WARSZAWA, WTOREK 14 LUTEGO 1967 R. | A CENA 50 GR. DRW znów celem nalotów Bomby - jedyną odpowiedzią USA na pokojowe starania ludzi dobrej woli WASZYNGTON. NOWY JORK (PAP). Stany Zjednoczone wznowiły bombardowanie DRW, niwecząc na­dzieje opinii światowej, iż ostatni rozejm świąteczny doprowadzi do rozmów pokojowych. Komunikat ministerstwa Obrony USA, ogłoszony w poniedziałek wkrótce po godzinie 18.30 czasu warszawskwiego, stwierdza lakoni­cznie: „Operacje bojowe przeciw­ko celom wojskowym w Północnym Wietnamie zostały wznowione”. Jak wiadomo, USA i reiim • »ajgońskj honorowały rozejm z okazji buddyjskie­go Nowego Roku do niedzieli rano, po czym przystąpiły do działań wojennych w Wietnamie południowym; jednakże ani w niedzielę ani w poniedziałek do południa nie było żadnych wiadomozc! o bombardowaniach DRW. Pentagon ogłosił o wznowieniu bombardowań w niespełna godzinę po nadejściu wiadomości z Nowe­go Jorku, iż sekretarz generality ONZ, U Thant wita z uznaniem przedłużenie, przerwy, w nalotach. W swoim oświadczeniu sekretarz generalny ONZ dodał: „Jeśli na­stąpiłoby całkowite wstrzymanie bombardowań, wówczas,- w co głę­boko 'wierzę, konkretne rozrriowy rozpoczną się w ciągu najbliższych tygodni”. Ogłoszenie decyzji Pentagonu przyjęto w ONZ z głębokim niepokojem i obu­rzeniem. Obserwatorzy zwracają uwagę, że USA z całą świadomością pragnęły pie tylko zniweczyć jeszcze raz wszelkie DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Rzeźbiarz krakowski Marian Konieczn;/ (twórca warszawskiej Nike) pracuje obecnie nad modelem pomnika wdzięczności dla Armii Radzieckiej przeznaczo­nym dla Częstochowy. Stanie on przed Starym Ratuszem na 12-metrewyg, co­kole granitowym. (i-oto CAF) AMERYKA ŁACIŃSKA -STREFĄ BEZATOMOWĄ MEKSYK (PAP). Korespondent PAP, red. Osmańczyk donosi w po­niedziałek rano: Pierwszy w historii układ o za­kazie broni atomowych w zalud­nionym regionie świata, wywodzą­cy się z polskiej idei regionalnych stref bezatomowych, został uchwa­lóny w niedzielę po południu w mieście Meksyk przez przedstawi­cieli 21 państw Ameryki Łaciń­skiej. Podpisanie układu o utwo­rzeniu strefy bezatomowej w Ame­ryce Łacińskiej nastąpić ma we wtorek — 14 lutego na uroczystym końcowym posiedzeniu konferencji. Przypuszcza się, że podpisy złoży większość delegatów. Przedstawiciele Argentyny, Brazylii, Dominikany i Urugwaju zastrzegli się, że nie posia­dają pełnomocnictw, przy czym Urug­waj i ■ Brażyiia pozostawiają decyzję swym nowym rządom, które przejmują władzę w marcu br. W uznaniu niewątpliwej zasługi Mek­syku w przygotowaniu układu, posta­nowiono przez aklamację, że rząd mek­sykański będzie depozytariuszem doku­mentu a stolica tego kraju siedzibą or­ganizacji układu. Układ o dczatomizacji Ameryki Ła­cińskiej precyzuje bardzo dokładnie całkowity zakaz posiadania, przechowy­wania, czy transportowania broni nu­klearnej przez państwa, które podpiszą i ratyfikują dokument, a także określa warunki i sposoby koritroli; z drugiej zaś strony układ precyzuje prawo tych­że państw do korzystania z energii atomowej do celów pokojowych dla roz­woju gospodarczego i społecznego na­rodów Ameryki Łacińskiej. W nocy z niedzieli na poniedziałek nadeszła de­pesza od sekretarza generalnego ONZ, V Thanta gratulująca autorom układu przyczynienie- się do częściowego roz­brojenia. Spofkanie R. Strzeleckiego z Prezydium Krajowej Rady Kobiet (PAP). Członek Biura Polityczne­go, sekretarz KC PZPR -rj Ryszard Strzelecki spotkał się w poniedzia­łek z Prezydium Krajowej Rady Kobiet Polskich ofży OK PJN w składzie: Stanisława ZJtwadeeka, Eugenia Krassowska, Janina Kubani- Fulińska. Irena Janiszewska, Olga Rewińska i Krystyna Gromkowa. Członkinie Prezydium Krajowej Rady Kobiet poinformowały sekretarza KC o działalności Krajowej Rady Kobiet i rad wojewódzkich oraz przedstawiły program działania na bieżący rok ze szczegó oym uwzględnieniem Międzynarodowego Dnia Kobiet. W toku rozmowy R. Strzelecki usto­sunkował sie do problemów poruszonych w czasie spotkania, podkreślając zara­zem duże znaczenie pracy Rad Kobiet przy komitetach FJN, w rozwoju działal­ności społecznej wśród kobiet wszystkich środowisk. Spotkanie z kapitanem jachtu „Śmiały' W jednej z jednostek Warszaw­skiego Off odbyło się spotkanie z kapitanem jachtu „Śmiały” mgr. BOLESŁAWEM KOWALSKIM. Ka­pitan „Śmiałego” podzielił się ze słuchaczami mnóstwem wrażeń z tej nie zapomnianej podróży, któ­ra, oprócz wyprawy naukowej, była wielkim sportowym wyczy­nem. sierż. STANISŁAW ŁAPIŃSKI Wojskowi działacze TTT W siedzibie CRZZ w Warszawie odbył się Ul Zjazd delegatów To= fmnrrijtt.iną Trre + inn&ri TranSUOLr Ktowcow Oddziału Ziemi Mazowiec- KjfOr- w którym aktywnie pracują żołnierze Inspektoratu Lotnictwa. się icybory do Zarządu Oddziału, w którego skład...^wybrano m.in. , z ramienia wojska płk mgr. HEN- i RYKA::XXS7TnHK^""Szczególnie wy­­różniającym się żołnierzom wrę­czono dyplomy uznania przyznane przez Zarząd Główny TTT. Otrzy­mało je kilkunastu żołnierzy Ins­pektoratu Lotnictwa. (hs) Konkurs piosenki radzieckiej W jednostkach Śląskiego OW trwają, cieszące się dużym zainte­resowaniem, wstępne eliminacje do Ogólnopolskiego Konkursu Piosen­karzy Amatorów — wykonawców piosenki radzieckiej. Przegląd okrę­gowy odbędzie sie w ramach imprez ku czci 49 rocznicy powstania Ar­mii Radzieckiej w dniach 21—23, hm. we Wrocławiu. Warto wspomnieć, że w roku ubie­głym reprezentanci Śląskiego OW odnieśli w omawianym konkursie duży sukces. Z. Fr. Wystawa rzeźby W garnizonowym klubie oficer­skim. Inspektoratu Lotnictwa, sta­raniem Ośrodka Instruktorsko-Me­­lodycznego została otwarta ekspo­zycja rzeźby o tematyce wojskowej MARIANA ŻOŁĄDKA. Ekspozycję zwiedził przedstawicie1 Zarządu Kultury i Oświaty GZP WP płk mgr STANISŁAW KOR­MÁN. H-S. Konkurs czytelniczy Wojewódzka Biblioteka Publiczna, Zarząd Wojewódzki TPPR oraz Za­rząd Polityczny Marynarki Wojen­nej ogłosiły konkurs czytelniczy pt. ..Bohaterowie Wielkiej Socjalistycz­nej Rewolucji Październikowej — bohaterami literatury''. Konkurs zo­stanie przeprowadzony to czasie od 15.11. do 15.X.1967 r. Udział w nim wezmą również marynarze, (des) Przed 49 rocznicą powstania Armii Radzieckiej Tydzień przyjaźni i braterstwa broni w ŚLĄSKIM OW (Inf. wł.) W Śląskim OW, które­go dowództwo i poszczególne . jed­nostki utrzymują bliskie kontakty i współpracują na co dzień z od­działami Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, a także z towa­rzyszami broni zza Odry i Nysy — żołnierzami Narodowej Armii Ludowej NRD, organizowane są tradycyjnym zwyczajem doroczne „Tygodnie Przyjaźni i Braterstwa Broni” zbiegające się w czasie ze świętem Armii Radzieckiej (23 lu­tego) i rocznicą utworzenia NAL NRD (1 marca). Tegoroczna 49 rocznica powsta­nia Armii Radzieckiej, poprzedza­jąca 50-lećie Wielkiej Rewolucji Październikowej będzie miała szczególnie uroczysty charakter. We Wrocławiu i innych garnizonach poprzedzą ją akademie, wieczornice i koncerty, na które zostaną zapro­szeni przedstawiciele Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej z Legnicy. Akademie w sali Okrę­gowego Klubu Oficerskiego we Wrocławiu uświetni swoim koncer­tem Reprezentacyjna Orkiestra WP (która w tym okresie odbywać bę­dzie tournee w Śląskim OW i kilka występów poświęci omawianej rocznicy). W pozostałych ‘ garnizo­nach i jednostkach Wojskowych zostaną wygłoszone okolicznościo­we pogadanki i gawędy, a w klu­bach oficerskich i żołnierskich wy­stąpią zespoły artystyczne z pro­gramami nawiązującymi do histo­rii Armii Radzieckiej i polsko-ra­dzieckiego braterstwa broni. Podobna tematyka znajdzie wyraz w urządzanych wystawach, ekspozycjach literatury i seansach filmowych. Jak zaw'sze z okazji święta Armii Radziec­kiej w wielu garnizonach dojdzie do serdecznych, bezpośrednich spotkań żołnierzy polskich i radzieckich, które przyczynią się do dalszego zacieśnienia braterskiej współpracy pomiędzy jed­nostkami Śląskiego O W i oddziałami Północnej Grupy Wojsk Armii Radziec­kiej. Radzieccy towarzysze broni z Leg­nicy gościć będą m. in. w 10 Sądeckiej Dywizji Pancernej im. Bohaterów Armii Radzieckiej, w JO pułku łączności, w puł­ku pontonowym w Brzegu i innych jed­nostkach — z drugiej strony delegacje oolskich oficerów i żołnierzy skorzystała z zaproszeń do udziału w imprezach or­ganizowanych przez jednostki radzieckie. Dla oddania hołdu bohaterom poległym w walkach o wyzwole­nie naszej ojczyzny, żołnierze Śląs­kiego OW zaciągną warty przy mo­giłach i u stóp pomników wdzięcz­ności i braterstwa broni, gdzie składane będą wieńce i wiązanki kwiatów. W środowisku cywilnym podej­mowane są również liczne przed­sięwzięcia dla uczczenia święta Ar­mii Radzieckiej. Na przykład we Wrocławiu przygotowano szeroką akcję odczytową. W tym celu w ZW TPPR przeprowadzono semina­DOKONCZENIE NA STR. 2 Obchody Dni Morza w br. mieć będą charakter regionalny (PAP). Pod przewodnictwem mi­nistra Żeglugi Janusza Burakiewi­­cza odbyło się w poniedziałek po­siedzenie Ogólnopolskiego Komitetu Obchodów Dni Morza, poświęcone głównie sprawom organizacji tych tradycyjnych obchodów w bieżącym roku. W posiedzeniu wziął udział prezes Zarządu Głównego Ligi O- brony Kraju — gen. dyw. Franci­szek Księżarczyk oraz przedstawi­ciele zainteresowanych resortów, in­stytucji i organizacji społecznych. Postanowiono nie organizować w tym roku centralnych uroczystości, natomiast nadać tegorócznym obchodom Dni Mo­rza charakter regionalny. Wojewódzkie komitety obchodów' tych uroczystości bę­dą miały swobodę w ułożeniu lokalnych programów w najhardziej odpowiadają­cych im dniach dekady od 20 do 30 czerwca br. W obchodach regionalnych główny nacisk ma być położony — jak zwykle — na popularyzację w społeczeń­stwie problematyki morza i wód śródlą­dowych, ze szczególnym jednak uwzglę­dnieniem roli muzealnictwa morskiego. Obiektywem Mimo wprowadzenia godziny policyjnej oraz zakazu organizowania wszelkich demonstrancji ogłoszonego przez władze brytyjskie, w Adenie panuje niezwykle napięta sytuacja. W zamachach bombo­wych około 50 osób poniosło śmierć lub zostało rannych. Podczas burzliwych de­monstrancji policja aresztowała kilkaset osób. Żołnierze brytyjscy przeprowadzają rewizje w poszukiwaniu broni. Zamieszki w Adenie związane są z obchodami ósmej rocznicy utworzenia Federacji Po­­łudniowoarabskiej. Na zdjęciu: ranny policjant adeński. Dopiero od niedawna Republika Kuby posiada • pierwszą własną hutę szkła, nazwana „Orlando Cueller”, a położona na środkowej wyżynie niedaleko miasta San Jose w prowincji Hawana. Budową tego obiektu od fundamentów kierowali polscy inżynierowie. Całe wyposażenie techniczne wyprodukowane zostało u nas w' kraju. Szefem całej budowy był inż. Zdzisław Sadowski, wraz z którym pra­cował polski zespół, 26 techników i inży­nierów. Kilku z nich zostało jeszcze te­raz, gdy huta „Orlando Cueller” znaj­duje się na etapie próbnej eksploatacji. Na zdjęciu: technicy — Jerzy Tysoń z Piotrkowa i Leonard Kluch z Ujścia w czasie montażu jednego z urządzeń w hucie. ’ Gwałtowne opady śniegu, a wkrótce p® nich odwilż, spowodowała powódź w wie­lu częściach Libanu. W stolicy kraju sparaliżowana została komunikacja. Na zdjęciu: zalane wodami ulice przedmie­ścia Bejrutu. (m — CAPI Wizyta premiera Kosygina w Wielkiej Brytanii była z uwagą śledzona przez światową opinię publiczną. Widziano w niej waż­ny etap na drodze rozwoju poko­jowych stosunków na świecie. Rozmowy radżiecko-brytyjskie nie ominęły żadnego * palących problemów międzynarodowych. Niewątpliwie na czoło wysunęła się obok spraw europejskich kwestia najbardziej ze wszyst­kich dramatyczna — kwestia Wietnamu, o której — jak pod­kreślił premier Wilson w Izbie Gmin — mówiono w „wyjątkowo szczerej . atmosferze”. W komunikacie końcowym Zwią­zek Radziecki i Wielka Brytania stwierdziły, że „będą podejmo­wać'wszelkie możliwe wysiłki w celu doprowadzenia do uregulo­wania problemu wietnamskiego oraz będą utrzymywać w tym celu odpowiednie kontakty”. Oświadczenie premiera Kosy­gina na temat Wietnamu i jego rozmowy z premierem Wilsonem w tej sprawie można ocenić ja­ko doniosłą akcję polityczną. Ak­cja ta na pewno poważnie wzmocniła presję, jaką narody i państwa całego świata wywiera­ją na Waszyngton celem położe­nia kresu barbarzyńskim bom­bardowaniom, które zostały wznowione po przerwie świą­tecznej. W toku rozmów zostały poru­szone sprawy bezpieczeństwa eu­ropejskiego. Wypowiedzi premie­ra Kosygina kładły nacisk na ten fakt, że Związek Radziecki zde­cydowanie zmierza do wyelimi­nowania niebezpiecznego dla po­koju w Europie rozwoju sytua­cji, który pragnęłaby narzucić polityka Niemieckiej Republiki Federalnej. „Postanowienia U- kładu Poczdamskiego nadal obo­wiązują — mówił premier ra­dziecki. — Nie może być mowy o żadnej rewizji granic. Związek Radziecki zdecydowanie przeciw­ Na rzecz pokojowego współistnienia stawia się temu, ażeby NRF mogła dysponować w jakiejkol­wiek formie bronią nuklearną”. W tych węzłowych sprawach dla pokoju i bezpieczeństwa eu­ropejskiego stanowisko Związku Radzieckiego jest bezkompromi­sowe. Bo przecież nie może być kompromisu w sprawach, które stanowią elementarną przesłan­kę jakiegokolwiek konstruktyw­nego unormowania problemów Europy. Co ważne, że coraz le­piej zdaje się to rozumieć rów­nież Wielka Brytania. Świadczy o tym odpowiedź, jakiej minister spraw zagranicznych, Brown, udzielił na konferencji prasowej, zwołanej tuż po zakończeniu wi­zyty premiera Kosygina, na py­tanie jednego z dziennikarzy o to, czy w świetle sformułowań za­wartych w komunikacie można wnioskować o uznaniu przez W7. Brytanię granicy na Odrze i Ny­sie. Odpowiedź ta brzmiała: „Tak, w pewnym sensie tak. Myślę, że to co powiedzieliśmy w komunikacie o poszanowaniu suwerennej równości i integral­ności terytorialnej krajów wschodniej i zachodniej Europy, mówi samo za siebie”. W kontekście tych głównych problemów międzynarodowych sprawa stosunków dwustronnych między obu krajami znalazła się jak gdyby nieco na drugim pia­nie. Ale tylko pozornie. Rozmo­wy na temat dalszego rozwoju kontaktów naukowych i kultu­ralnych, wymiany gospodarczej i technicznej przyniosły pomyślne rezultaty. O wadze rozmów na temat stosunków radziecko-bry­tyjskich najlepiej zresztą świad­czy radziecka propozycja zawar­cia traktatu o przyjaźni, pokojo­wej współpracy, do której to pro­pozycji rząd brytyjski od począt­ku ustosunkował się przychylnie, by po wyjeździe premiera Kosy­gina poinformować ustami pre­miera Wilsona Izbę Gmin, iż zo­stała ona przyjęta. A. Z.

Next