Zycie Warszawy, grudzień 1955 (XII/286-311)

1955-12-01 / nr. 286

SYCIE WARSZAWY Rok XII. Nr 286 (3769) CZWARTEK, 1 GRUDNIA 1955 ROKU CENA 20 gr 6,5 mid kWh uj ujodach Wisłu 30 ub. m. zakończyła się w War­szawie 3-dniowa konferencja nauko­wo-techniczna inżynierów i techni­ków komunikacji, zorganizowana przez Sekcję Główną Budownictwa i Transportu Wodnego NOT. Referaty wygłoszone na konferen­cji i głosy dyskusji wykazały, że na­sza gospodarka wodna jest wysoce zaniedbana. Nie wykorzystuje się ró­wnież należycie zasobów wodnych jako źródła energii. Inż. Bogdanowicz z Min. Żeglugi np. wskazał, że wody Wisły, po wy­budowaniu odpowiednich urządzeń, mogłyby rocznie wytworzyć 6.5 mi­liarda kWh energii elektrycznej — na wyprodukowanie takiej ilości e­­nergii potrzeba 5 min ton węgla. Uczestnicy konferencji uznali, że nasze wody powinny być wyzyskane przede wszystkim jako źródło ener­gii elektrycznej. Konieczną rzeczą jest również wy­budowanie nowych obiektów, zapew­niających wodę dla celów kpnsum­­cyjnych, przemysłowych i rolniczych. Pierwszym krokiem w realizacji te­go zadania ma być rozpoczęcie w przyszłym roku budowy stopni “spię­trzających wodę, m. in. w Korono­­wie na Brdzie i w Dębem na Bugu Przystosowywanie rzek do celów żeglugowych nastąpić powinno tylko tam, gdzie będzie to najekonomicz­­niejsze, Posiedzenia komisji sejmowych W salach Domu Poselskiego przy ul. Wiejskiej nr 4 odbędą się posie­dzenia sejmowych komisji: 1 Pracy i Zdrowia — 3 bm., c godz. 10: O Oświaty, Nauki i Kultury 6 bm., o godz. 10 Na powitanie „Dnia Przemysł węglowy wykonał plan listopadowy dając ponad plan 280 tys. ton iręgla (Obsługa własna} Pięknym czynem powitali górnicy zbliżające się święto — „Dzień Gór­nika“. 30 ub. m. w godzinach rannych przemysł węglowy wykonał zadania listopadowego planu. Pozwoli to na uzyskanie nadwyżki ok. 280 tys. ton węgla. Na pierwszym miejscu znajdują się załogi Zjednoczenia Zabrzańskie­go z nadwyżką ok. 30 tys. ton węgla. Wyróżnić należy także załogi z pię­ciu dalszych Zjednoczeń: Dąbrowskiego, Rudzkiego, Chorzowskiego, Gli­wickiego, Jaworzyńsko-Mikołowskiego. Tylko Zjednoczenie Stalinogrodz­­kie nie wykonało planu, (g) 72 kopalnie ofiarnie, wiele z nich przedterminowo, wypełniały nałożone na nie w listopadzie zadania — mówi w rozmowie z przedstawicielem PAP przewodniczący ZG Zw. Zaw. Gór­ników — W. Hanke. — Osiągnięcia załóg górniczych nie byłyby tak po­ważne, gdyby praca ogniw związko­wych w kopalniach nie uległa popra­wie. Szczególnie wyraźnie poprawa ta zaznaczyła się w kierowaniu ru­chem współzawodnictwa pracy. W po­dejmowanych obecnie zobowiązaniach wiele miejsca zajmują sprawy me­chanizacji pracy, rozszerzenia frontu robót, zagadnienia bezpieczeństwa i higieny pracy. Sprawy te poprzednio nie były w odpowiednim stopniu uwzględniane w zobowiązaniach, Rok dzielący górników polskich od ubiegłej „Barburki“ — mówił dalej Hanke — to poważny krok naprzód w unowocześnianiu i me­chanizacji naszych kopalń. Coraz więcej mamy kombajnów radziec­kich, nowych maszyn transportują­cych i urabiających węgiel. W ko­palni „Siersza" i „Czeladź“ zaslo-sowano hydromechaniczne urabia­nie i transport węgla. Cieszymy się, że na naszych obcho­dach gościć będziemy górników Kra­ju Rad, Czechosłowacji, NRD, Angin i Francji. Zapoznamy ich z tym co już osiągnęliśmy, jak również z na­szymi planami na przyszłość. Ponad BO tys. izb mieszkalnych - dla górników Na poprawę warunków, socjalno­­bytowych górników przeznacza pań­stwo wieleset milionów złotych rocz­nie. W okresie sześciolatki oddano do użytku górników przemysłu węglo­wego ponad 60 tysięcy nowych izb mieszkalnych. Ponad 400 min zł przeznaczono w latach 1950— 1955 na remonty mieszkań górni­czych i wyremontowano 182 627 izb mieszkalnych. Ponadto przemysł węglowy oddał do użytku załóg kopalnianych prawie 15 tys. izb w hotelach robotniczych i domach górnika. Górnicy korzystają z sanatoriów, które dla nich zostały wydzielone w najpiękniejszych miejscowościach kra ju, jak Zakopane, Krynica, Cieplice, Busko ltp. W najbliższym czasie zo­staną uruchomione w kilku kopai­­niach pierwsze póisanatoria. Będą miały one za zadanie leczenie u gór­ników lżejszych schorzeń nie wy rna­­gaiących przerw w pracy. Z wyodrębnionych przez FWP do­mów wypoczynkowych korzysta rocz­nie około 16 tys. górników. Dużą opieką otacza państwo dzieci górników. Od 195(1 r. przemysł wę­glowy oddat do użytku 13 świetlic dziecięcych, 16 żłobków, 45 przed­szkoli i 4 domy akcji socjalnej. W br. z wczasów korzystało bli­sko 49 tys. dzieci, tj. niemal o 8 tys. dzieci więcej niż w pierwszym roku planu sześcioletniego. Przed „Barburka“ na śiasku 4 bm. — Dzień Górnika obchodzo­ny będzie w br. uroczyściej niż w latach ubiegłych. W zagłębiach wę­glowych odbędą się w tym dniu róż­norodne imprezy oraz akademie. Rozpoczęto już dekorację stalino­­grodzkiej Hali Parkowej, gdzie przeddzień święta odbędzie się cen­w tralna akademia. Przed Halą wzno­szona jest 3'0-metrowa iglica. Na dro­dze wiodącej do Hali powstaje Aleja Przodowników Pracy. Przyjęcie uj Radzie Państwa z okazji uroczystości mickieuiiczoiuskich 30 ub. m. Przewodniczący Rady Państwa, Przewodniczący Ogólnopol­skiego Komitetu Obchodu Roku Mic­kiewiczowskiego — Aleksander Za­wadzki wydal w salach Rady Pań­stwa przyjęcie z okazji centralnych uroczystości mickiewiczowskich w Polsce. Na przyjęcie przybyli członkowie Biura Politycznego KC PZPR: I Se­kretäre KC PZPR — Bolesław Bierut, J- Berman, J. Cyrankiewicz, Z. No­wak, K. Rokossowski, z-ca członka Biura Politycznego KC PZPR A. Ra­packi; z-cy Przewodniczącego Rady Państwa — Marszałek Sejmu J. Dem­bowski i W. Barcikowski; wicepreze­si Rady Ministrów — T. Gede, S. Ję­­drychowski i S. Lapot; min. Spraw Zagr. S. Skrzeszewski, min. Kultury i Sztuki W. Sokorski, sekretarz Rady Państwa M. Rybicki, członkowie Ra­dy Państwa i Rządu, przewodniczący Prezydium Rady Narodowej m. st Warszawy J. Albrecht, przedstawi­ciele świata kultury i nauki oraz przedstawiciele prasy. Obecni byli szefowie przedstawi­cielstw dyplomatycznych państw ob­cych akredytowani w Polsce. ■ Przybyli wszyscy bawiący w War­szawie z okazji uroczystości mickie­wiczowskich goście zagraniczni — poeci, literaci, naukowcy z ok. 3<i krajów. Gości powitał w serdecznych sło­wach Przewodniczący Rady Państwa A. Zawadzki. Podkreślając, że wza­jemne kontakty pomiędzy przedsta­wicielami świata kultury różnych na rodów — takie, jakie miały miejsce w czasie obchodów mickiewiczow­skich w Warszawie — przyczyniają się do lepszego wzajemnego zrozu­mienia między narodami, A. Zawadz­­ki wzniósł toast za zbliżenie międ/i narodami, za przyjaźń i pokój na świecie. W czasie przyjęcia liczni goście za­graniczni, przybyli na obchody mic­kiewiczowskie, wznieśli toasty. Dzię­kując. za niezwykle serdeczne przy jęcie, jakie zgotowano im w Polsce podkreślali oni, że uroczystości mic­kiewiczowskie w naszym kraju sta nowiły poważny wkład w dzieło po giębiania kultury ogólnoludzkiej, iUo rej szermierzem byl Adam Mickie wicz, wkład w dzieło umacniam« pokoju ogólnoświatowego. Następnie zabrał glos członek Łgze kutywy Komitetu Obchodu Rost Mickiewiczowskiego — J. Iwaszkie­wicz, dziękując jeszcze raz wszyst­kim gościom zagranicznym za przy­bycie do naszego kraju i owocni udział w obchodach ku czci wielkie­go poety polskiego. Przyjęcie upłynęło w atmosfer« przyjaznej i pełnej serdeczności. Marcel Cachin opuścił Wars?auję 30 listopada opuści! Warszawę, uda­jąc się w drogę powrotną do kraju, Marcel Cachin — jeden z ' najstai­­szych i najbardziej zasłużonych dzia­łaczy wego francuskiego i międzynarodo­ruchu robotniczego, członek Biura Politycznego Komunistycznej Partii Francji, naczelny redamoi dziennika „L'Humanite“, który na za­proszenie Komitetu Obchodu Roku Mickiewiczowskiego uczestniczył w uroczystościach związanych z Ml rocznicą śmierci wielkiego poety pil­skiego. Marcela Cachin na lotnisku Okęcie żegnali: członek Biura Politycznego KC PZPR — J, Berman, sekretarz KC PZPR — J. Morawski, członek KC PZPR — O. Dłuski oraz członko­wie Ogólnopolskiego Komitetu Ob chodu Roku Mickiewiczowskiego — J. Iwaszkiewicz i L. Kruczkowski. Obecny byl charge d'affaires De mokratycznej Republiki Wietnamu v\ Polsce Hoang-Van-Tien. Delegacja polska na konfejeniję UNESCO 29 ub. m. wyjechała do Paryża dele gacja polska na I Konferencję Kie­rowników Instytucji Krajowych do spraw Międzynarodowej Współpracy Kulturalnej, organizowaną przez UNESCO od 1 do 6 grudnia br. De­legacji przewodniczy sekretarz gene­ralny KWKZ amfa. J. K. Wende, Radziecka ekspedycja naukowa odpłynęła do Antarktydy MOSKWA (PAP). 30 listopada i portu w Kaliningradzie wypłynął w drogę do Antarktydy statek motoro­wy „Ob“ — flagowy okręt radziec­kiej ekspedycji antarktycznej. Po­płynęła na nim pierwsza grupa ucze­stników ekspedycji, która została zor­ganizowana przez Akademię Nauk ZSRR w związku z III Międzynaro­dowym Rokiem Geofizycznym* Rząd Faure’a postanowi! rozwiązać Zgromadzenie Narodowe PARYŻ (PAP). 30 listopada godz. 18 premier Faure zwołał po­o siedzenie rządu celem powzięcia o­­statecznej decyzji, czy podać się do dymisji, czy też zarządzić nowe wy­bory, co oznaczałoby rozwiązanie Zgromadzenia Narodowego. W obra­dach rządu brał udział również pre­zydent Coty. Po przeszło trzygodzinnej naradzie rząd premiera Faure‘a postanowi) skorzystać z uprawnień art. 51 kon­stytucji i rozwiązać Zgromadzenie Narodowe. Za wotum zaufania głosowało: 6 UDSR, 8 niezależnych z Francji za­morskiej, 31 radykałów, 75 MRP, 34 niezależnych, 21 niezależnych chłop­skich, 10 chłopskich, 25 ARS, 3 re­publikanów społecznych i 5 nie na­leżących do żadnego ugrupowania. 20 deputowanych wstrzymało się od głosu, 53 nie wzięło udziału w głosowaniu, a 12 było na urlopach Pierre Schneiter jako przewodniczący nie głosował. Jak głosowano nad wotum zaufania PARYŻ (PAP). We wtorek Zgro­madzenie Narodowe odmówiło zaufa­nia rządowi Faure‘a 318 głosami przeciwko 218. Analiza głosowania przedstawia się następująco: Przeciwko wotum zaufania głoso­wali: wszyscy komuniści, socjaliści i republikanie postępowi; 51 republi­kanów społecznych (gaulliści) na 68; 34 radykałów na 76; 12 „niezależ­nych“ na 54; 8 UDSR na 23 (zbliże­ni do radykałów); 7 deputowanych chłopskich na 21; 5 ARS (dysydenci gaullistowscy) na 32; 4 niezależnych chłopskich na 28; 1 MRP na 87; 1 niezależny z Francji zamorskiej na 16; 6 nie należących do żadnego u­­grupo wania na 15, Rządy po tu inny podjąć zoboujsązani^ o zakazie broni atomowej i zaprzestaniu próbnych eksplozji Oświadczenie prof. loliot-Curie WIEDEN (PAP). — Przewodniczą­cy Światowej Rady Pokoju prof. Jo­­liot-Curie opublikował 30 ub.m. oś­wiadczenie, które głosi m. in.: Próby broni atomowej są nadal prowadzone. Niedawno odhyla się w Zw. Radzieckim próbna eksplozja bomby wodorowej. St Zjednoczone zapowiedziały eksplozje super-bomb atomowych na wiosnę przyszłego ro­ku. W. Brytania dokona eksplozji pierwszej wyprodukowanej tam bom­by wodorowej. Tak więc, ludzkość stanęła ponow­nie przed nieuniknionym wyborem • albo rozbrojenie i kontrolowany za­kaz broni atomowej, albo atomowy wyścig zbrojeń Setki milionów ludzi aprobowały zdecydowaną postawę ŚRP: bomby atomowej należy zakazać i zakaz ten musi być kontrolowany kontrola zaś jest możliwa. Nic nie Stoi n« przeszkodzie natychmiastowemu pod jęciu zobowiązania przez zaintereso­wane rządy, że nie użyją broni ato­mowej i położą kres próbnym eksplo­zjom. Tego rodzaju zobowiązanie od­powiada nadziejom narodów, odpo­wiada ono również duchowi Genewy Tego rodzaju zobowiązanie umożliwi­łoby również posunięcie naprzód sprawy znalezienia skutecznych i podlegających kontroli kroków w ce-lu redukcji zbrojeń i sił zbrojnych, jak również w celu wyeliminowania broni atomowej, Zdemobilizowani oficerowie w cywilu Po uchwale Rządu PRL o redukcji sił zbrojnych tysiące oficerów, pod­oficerów i szeregowych przeniesionych do rezerwy otrzymują skierowa nia do odpowiedniej pracy. Oficer rezerwy, b. kapitan wojsk zmotory zoivanych Bolesław Filipiak objął stanowisko dyrektora POM w Pioiro wicach (pow. Lublin). Na zdjęciu: Bolesław Filipiak z grupą współpra cowników przegląda maszyny rolnicze. Fot. CAF-WAF Porażka państw kolonialnych w ONZ U ciur a ła o prairie narodóir do samostanowienia Sprawa Korei w Zgromadzeniu Ogólnym NOWY JORK (PAP). Państwa kolonialne poniosły we wtorek poważną porażkę. Komisja do Spraw Społecznych. Humanndrnych i Kulturalnych uchwaliła w głosowaniu imiennym 33 głosami przeciwko 12 przy 13 wstrzymujących się od głosu artykuł pierwszy Konwencji Praw Czło­wieka, dotyczący prawa narodów do samostanowienia w brzmieniu zaproponowanym przez 19-osobową grupę roboczą Przeciwko głosowały m. in.: USA, Anglia, Kanada, Australia, Belgia, Holandia i Francja. Poprawka libańsko-pakistańska do tego artykułu, skreślająca ustęp o prawie ludów do swobodnego dyspo­nowania swymi bogactwami natural­nymi i osłabiająca nieco postanowie­nia dotyczące prawa narodów do sa­mostanowienia, została pod naciskiem krajów słabo rozwiniętych wycofana przez autorów na posiedzeniu wtor­kowym. W związku z tym poprawkę tę zgłosiła we własnym imieniu de­legacja USA. W głosowaniu imien­nym została ona odrzucona 25 gło-sami przeciwko 18 przy 15 wstrzymu­jących się od głosu. Odrzucona zo­stała również rezolucja duńska zale­cająca odroczenie głosowania nad tym artykułem do następnej sesji Zgromadzenia Ogólnego. W ostatecznym brzmieniu artykuł pierwszy Konwencji głosi: 1 Wszystkie narody mają prawo do samostanowienia i na mocy tego prawa decydują one swobodnie o swym statucie politycznym i swo­bodnie dążą do rozwoju gospodar­czego, społecznego i kulturalnego. 2 Narody mogą we własnym inte­resie swobodnie dysponować swymi bogactwami naturalnymi i za­sobami bez naruszania jakichkolwiek zobowiązań wypływających z mię­dzynarodowej współpracy gospodar­czej, opartej na zasadzie wzajemnych korzyści i na prawie międzynarodo­wym; w żadnym wypadku naród nie może być pozbawiony swych środ­ków egzystencji. 3 Wszystkie państwa — strony Konwencji, w tym również pań­stwa odpowiedzialne za administra­cję terytoriów niesamodzielnych i po­wierniczych, powinny popierać rea­lizację prawa do samostanowienia i powinny respektować to prawo zgo­dnie z postanowieniami Karty NZ. We wtorek po południu odbyło się posiedzenie plenarne Zgromadzenia Ogólnego, na którym zatwierdzono szereg rezolucji uchwalonych poprze­dnio przez poszczególne komisje. W obradach Zgromadzenia po raz pierw­szy od 30 września wzięła udział de­legacja francuska. Rezolucja amerykańska w sprawie Korei uchwalona została 44 głosami przy 11 wstrzymujących się (Boliwia Burma, Białoruś, Chile, Czechosłowa­cja, Indie. Indonezja, Polska, Syria. Ukraina i ZSRR). Rezolucja aprobuje sprawozdanie 15 państw z konferen­cji w Genewie poświęconej kwestii koreańskie,ji oraz podkreśla, że ro­­zejm w Korei powinien pozostawać w mocy, dopóki nie zostanie zastą­piony innym porozumieniem osiąg­niętym między obu stronami. Rezo­lucja zaleca umieszczenie kwestii ko­(DOKONCZKMF NA SIR i) Stanowisko Polski w sprawie repatriacji przedstaiuione rządom państu; zachodnich W ostatnim czasie obywatele pol­scy, przebywający za granicą, coraz liczniej zgłaszają się do polskich pla­cówek dyplomatycznych i konsular­nych z prośbą o ułatwienie im po­wrotu do kraju. Liczba tych zgłoszeń wzrosła po opublikowaniu uchwały Prezydium Rządu w sprawie pomocy dla repatriantów. W związku z tym kierownicy wię­kszości polskich przedstawicielstw dyplomatycznych w zachodniej Eu­ropie oraz w Ameryce Północnej i Południowej przedstawili rządom, przy których są akredytowani, zasa­dnicze stanowisko Rządu PRL w sprawie repatriacji-Zwrócili oni uwagę, że akcja re­patriacji obywateli polskich do kraju jest oparta na zasadzie całkowitej dobrowolności oraz powinna służyć poprawie stosunków .między pań­stwami i sprawie odprężenia sytua­cji międzynarodowej. Wyrazili też przekonanie, że polskie placówki dy­plomatyczne i konsularne spotkają się w tak pojętej akcji repatriacji z pomocą władz krajów swego urzę­dowania. Stanowisko Polski z reguły spoty­kało się ze zrozumieniem i popar­ciem. Szereg rządów zaofiarował ak­tywną pomoc w przeprowadzeniu dobrowolnej repatriacji. W marcu 1056 r, — II Kongres ZSL 30 ub. m. zakończyły się, obrady IV sesji Rady, Naczelnej Zjednoczo­nego Stronnictwa Ludowego. W wyniku dwudniowych obrad Rada Naczelna podjęła 2 uchwały — o zwołaniu II Kongresu ZSL oraz w sprawie projektu Statutu Stron­nictwa i dyskusji nad nim. Rada Naczelna ZSL postanowiła zwołać II Kongres Stronnictwa Ludowego Zjednoczonego w marcu 1956 roku i ustaliła następujący po­rządek obrad: 1. Sprawozdanie NKW z działalności ZSL. 2. Uchwalenie programu działania ZSL. 3. l/chwa­­lenie Statutu ZSL. 4. Wybór władz naczelnych Stronnictwa. Rada Naczelna ZSL ustaliła na­stępujące normy przedstawicielstwa i tryb wyborów del gatów na Kon­gres: 1. jeden delegat z głosem de­cydującym na 400 członków ZSL. 2. Delegaci na Kongres będą wybierani w tajnym głosowaniu na powiato­wych zjazdach delegatów. W uchwale o przyjęciu projektu Statutu ZSL i poddaniu go pod dy­skusję całej organizacji ZSL czyta­my m. in,: Rada Naczelna ZSL po przedysku­towaniu projektu Statutu ZSL, prze­dłożonego przez Prezydium NKW ZSL, postanawia: 1. przyjąć projekt Statutu ZSL, 2. ogłosić projekt Sta­tutu w organie ZSL — „Zielonym Sztandarze“ i oddać go pod dysku­sję całej organizacji ZSL, 3. powołać Komisję do opracowania wniosków i, poprawek zgłoszonych w toku dy­skusji nad Statutem ZSL, Minister inż. A. Zademidko Uj Polsce Min. Przemysłu Węglowego ZSRR inż. A. Zademidko, który z grupą specjalistów górniczych przybył przed kilku dniami do Polski, udał się z Warszawy na Śląsk, gdzie w towarzystwie I wicemin. Górnictwa Węglowego Waniolki zwiedził zakła­dy przemysłu węglowego. Goście radzieccy zwiedzili również Muzeum Lenina w Poroninie, Za­kopane, Kraków oraz miasto i Kom­binat w Nowej Hucie. 29 ub. m. odbyło się spotkanie min, Zademidko i towarzyszących mu o­­sób z kierowniczym aktywem Mm. Górnictwa Węglowego. Na spotkaniu obecny był wiceprezes Rady Mini­strów i min. Górnictwa Węglowego P. Jaroszewicz. Spotkanie upłynęło w serdecznej itmosferze. Zgodność poglądów , Indii i Ar; bil Saudyjskiej na sprawę pokoju DELHI (PAP). Jak luż dnnosiliśmV| 27 listopada przybył do Indii król Arabii Saudyjskiej — Ihn Saud. 28 listopada w Diwan-E-Khas odbył oę wiec ludności Delhi, w czasie któ­rego premier Nehru oświadczy! m. in.: iesteśmy szczęśliwi, że Arabia Sau­dyjska i Indie mają ten sam pogląd na najważniejszy problem, przed ja­kim stoi świat, a mianowicie na spra­­wę pokoju. Król Ibn Saud wskazał w swym przemówieniu na dążenie Arabii Sau­dyjskiej do zacieśnienia współpracy I więzów przyjaźni z narodem hin­duskim. Zniesienie zakazu dokonywania sztucznych poronień Uchwala Rady Najwyższej ZSRR MOSKWA (PAP). Prezydium Rady Najwyższej ZSRR uchwaliło 23 ub. m ustawę „O zniesieniu zakazu doko­nywania sztucznych poronień“. Ustawa stwierdza, że prowadzona przez rząd ZSRR szeroka akcja ochrony macierzyństwa i opieki nad dzieckiem oraz stale wzrastająca świadomość i kultura kobiet biorą­cych czynny udział we Wszystkich dziedzinach życia gospodarczego, kul­turalnego i społecznego kraju pozwa­la obecnie na cofnięcie, zakazu do­konywania sztucznych poronień. Sztucznym poronieniom zapobiegać się będzie poprzez wzmożoną przez państwo ochronę macierzyństwa oraż szeroką akcję o charakterze wycho­wawczym i uświadamiającym. Prezydium Rady Najwyższej ZSRR postanawia znieść ustawę z 27 czerw­ca 1936 r. o zakazie dokonywania sztucznych poronień, aby dać kobie­cie możność samodzielnego decydo­wania o macierzyństwue, jak również uchronienia jej przed zgubnymi dla zdrowia skutkami sztucznych poro­nień dokonywanych poza zakładami leczniczymi. Przeprowadzenie operacji sztuczne­go przerwania ciąży dozwolone jesl jedynie w szpitalach i innych zakła­dach lecznictwa, zgodnie z zarządze­niem Ministerstwa Zdrowia ZSRR Uchwała zachowuje w mocy para­graf o odpowiedzialności karnej osób które dokonują sztucznych poronień nie posiadając specjalnego wykształ­cenia medycznego, oraz lekarzy do­konujących tych zabiegów poza szpi­talem lub zakładem leczniczym. Otwarcie wystawy grafiki jugosłowiańskiej W salach wystawowych Pałacu Kultury i Nauki otwarta została. „Wy­stawa Współczesnej Grafiki Jugosło­wiańskiej“. Na otwarciu wystawy obecni byfi: min. Spraw Zagranicznych — S. Skrzeszewski, minister Kultury Sztuki — W. Sokorski oraz liczni i przedstawiciele świata artystycznego i kulturalnego stolicy. Przybył Ambasador Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławdi _ M. Milatovic wraz z członkami Am­basady. Obecni byli szefowie i członkowie przedstawicielstw dyplomatycznych akredytowani w Polsce. Otwarcia wystawy dokonał mini­ster Kultury i Sztuki — W Sokor­ski. Okolicznościowe przemówienia wygłosili: prezes Zw. Polskich Arty­stów Plastyków — T. Gronowski i jugosłowiański artysta-plastyk — L Seremet. Wystawa obejmuje ok. 100 Dra« vykonanych różnorodną techniką graficzną. Reprezentowane są tu vszystKie ośrodki artystyczne Jugoi tławii — prace artystów serbskich tłoweńskich, chorwackich i czarno* górskich.

Next