Zycie Warszawy, grudzień 1956 (XIII/289-313)
1956-12-01 / nr. 289
Str. j _____________________________________________ Polska udzieli nadal pomocy dla Węgier Kota do sekretarza ONZ NOWY JORK (PAP). Delegacja JPRL przy ONZ przesłała do sekretarza generalnego Hammarskjoelda notą, w której informuje o realizacji uchwały Zgromadzenia Ogólnego NZ e D listopada w sprawie pomocy dla Wógier. Nota stwierdza, że Polska od samego początku wydarzeń na Węgrzech udzieliła wydatnej pomocy ludności węgierskiej, a naród polski dał dowody wielkiej ofiarności. Nota wymienia ogólną sumę, jaką dotychczas zebrano na fundusz pomocy dla Węgier oraz ilość artykułów przesłanych na Węgry. Rząd polski — głosi nota — podobnie jak i ludność Polski, będzie kontynuować i rozszerzać tę pomoc dla bratniego narodu węgierskiego. Nota podkreśla, iż rząd polski gotów jest udzielić sekretarzowi generalnemu ONZ wszelkiej pomocy, wypełniając zadania, jakie nakłada nań rezolucja Zgromadzenia Ogólnego. Sytuacja na Węgrzech BUDAPESZT (PAP). Według informacji rozgłośni budapeszteńskiej, sytuacja w kolejnictwie ulega dalszej poprawie. Tak np. 29 listopada kursowało o 35 pociągów więcej niż w diniu poprzednim. Na stacji towarowej w Budapeszcie rozładowano w drugiej połowie listopada ponad 1900 wagonów z żywnością. W czwartek rząd premiera Kadara ogłosił amnestię dla tych obywateli węgierskich, którzy opuścili po 23 października kraj, pod warunkiem, że przed 31 marca 1957 r. powrócą na Węgry. Radio Budapeszt nadało apel min. obrony wzywający ludność cywilną do złożenia broni i innego sprzętu wojskowego w terminie do 10 bm. Behabilitacfa b. działaczy SD Prezydium CK Stronnictwa Demokratycznego, na wniosek Komisji do Rewizji Orzeczeń w sprawach członków. SD dotkniętych sankcjami w minionym okresie postanowiło przywrócić pełne prawa członkowskie z zaliczeniem stażu partyjnego Zygmuntowi Żmigrodzkiemu i Emilii Hiżowej oraz wystąpić do CK Stronnictwa o dokooptowanie jej do składu CK SD. Walny zjazd dziennikarzy (B) DOKOŃCZENIE ze str 1 można i trzeba dać nam duży kapitał zaufania niezbędny, aby zmieniająca się wciąż i ulepszająca swą pracę prasa, mogła zawsze być jedna z podstawowych sił napędowych w życiu naszego narodu, Główną i najtrudniejszą naszą rolę widzimy w rozwiązywaniu podstawowych zagadnień wewnętrznych naszego kraju. Może to odbywać się tylko w ogniu nieustającej dyskusji przy zapewnieniu „wolnej trybuny“ przedstawicielom różnych poglądów wysuwanych przez wszystkie te siły społeczne, które szczerze pragną zwycięstwa socjalizmu. Tym, którzy są przeciw socjalizmowi, wolnej trybuny pie damy. Prasa polska dojrzała do szeregu zdecydowanych posunięć organizacyjnych, które pozwolą jej łatwiej i sprawniej wykonywać swe zadania. Konieczne wydaje się utworzenie szeregu samodzielnych wydawnictw obejmujących po kilka tytułów. Proces zwiększającej się wciąż jawności życia publicznego nakłada na prasę obowiązek poważnej rozbudowy informacji. Wymaga to nowych form organizacyjnych zarówno w gazetach i radiu, jak i w agencjach. , Działalność Urzędu Kontroli Prasy trzeba bezwzględnie ograniczyć. Wydarzenia ostatniego okresu nie pozwoliły niestety Premierowi przyjąć naszej delegacji w tej sprawie. Również sprawa opracowania ustawy prasowej nie poczyniła poważniejszych postępów. Mówca porusza następnie niektóre zagadnienia dotyczące charakteru i zadań Stow. Dziennikarzy Polskich. Z kolei sprawozdanie o działalności finansowej SDP złożył red. S. Tabaczyński, zaś sprawozdanie o pracy komisji rewizyjnej — red. St. Knauff ŻYCIE WARSZAWY Głos mądrego Drugi dzień zjazdu literatów (Obsługa własna) „Leżą zabite najczcigodniejsze słowa“ — mówił wczoraj w drugim dniu zjazdu literatów Jerzy Zawieyski. Zbyt dotkliwie odczuliśmy wszyscy ciężar kłamstw i obłudy, kryjący się poza wielu hasłami wypisanymi na odświętnych transparentach, ażeby nie uznać słuszności tego sformułowania. Jeżeli jednak zabito słowa, nic nie zdołało zniweczyć żywej treści, którą one w istocie oznaczają. Sumienie narodu nie jest nazwą pustą. Doszło ono do głosu w wypowiedziach pisarzy występujących w drugim dniu dyskusji zjazdowej. Głos wielu pisarzy był głosem mądrego patriotyzmu, który dumę narodową, poczucie godności na-rodowej, wierność ideałom wolności i prawdziwego braterstwa ludów każe łączyć z przezornością, rozwagą polityczną i trzeźwą oceną rzeczywistości. Taiki właśnie, pełen godności i głębokiej mądrości, był głos Marii Dąbrowskiej. Jerzy Zawieyski i Mieczysław Jastrun poddali głębokiej moralnej analizie zjawiska dziejące się w naszym życiu, a więc odbijające się w naszej literaturze ostatniego okresu. „Osiem lat mojego milczenia — mówił Jerzy Zawieyski — było milczeniem z wyboru“, było protestem moralnym przeciw temu, co życie niosło i co wnosiło do literatury“. Jeżeli dziś Zawieyski przerywa swe milczenie, zabiera głos jako obywatel i jako pisarz, dzieje się tak dlatego, iż — jak wynikało z jego słów — zaszły w Polsce zmiany, które pozwolą podjąć odbudowę wzajemnego zaufania, a także zaufania do literatury. Drogą do tego jest mówienie prawdy. Odbudowanie wzajemnego zaufania, dźwignięcie literatury z upadku zakłamania i przywrócenie jej utraconej godności, a więc i fangi społecznej, dokonać się może tylko w atmosferze pełnej wolności słowa, gdy słowom przywróci się ich jednoznaczność, gdy pisarz uzyska prawo do sądu nad epoką, gdy jego wypowiedzi nie będzie się traktowało jak enuncjacji politycznych, gdy znikną sprawy „tabu“, sprawy „drażliwe“, które omija się milczeniem, co prowadzi do obłudy i demoralizacji. Mówił o tym Mieczysław Jastrun, ale wolności słowa, zniesipnia cenzury domagali się niemal jednogłośnie wszyscy. „Naród polski — powiedział M. Jastrun — nie musi obawiać się wolności słowa, może on bowiem zaufać swoim pisarzom“. Żądanie pełnej wolności słowa, wiązało się z powracającym w licznych wystąpieniach postulatem pełnej swobody łączenia się pisarzy w grupy na zasadzie wyboru różnych kierunków i różnych poglądów artystycznych, Mówiono o błędności i szkodliwości zasady podporządkowania literatury doraźnej koniunkturze politycznej, ale jednocześnie dawano wyraz konieczności czynnego udziału pisarzy w życiu politycznym kraju, we wszystkich sprawach, doniosłych dla narodu, w walce, którą naród prowadzi o urzeczywistnienie swoich politycznych i społecznych dążeń. Mówiła o tym Jadwiga Siekierska, znalazło to wyraz w zgłoszonych wnioskach. Ze szczególną siłą postawa moralna pisarza, który nie może pozostać obojętny wobec czegokolwiek, co sprzeciwia się wyznawanym przez naród ideałom, przejawiła się w wypowiedzi Wiktora Woroszylskiego, poświęconej tragedii węgierskiej. Nie brakowało w czasie obrad głosów pozornie tylko oderwanych od spraw ściśle zawodowych, w istocie jednak rozszerzających zainteresowanie pisarzy na zagadnienia wewnętrznej polityki krajowej, a zwłaszcza trudnej sytuacji gospodarczej, w jakiej znajdujemy się obecnie. Józef Kuśmierek w przemówieniu swoim, opartym na licznych przykładach z terenu, przedstawił niepokojący obraz trudnych i groźnych zjawisk w naszym życiu politycznym i gospodarczym zwłaszcza na wsi. Na jego wniosek uczestnicy Zjazdlu uchwalili apel do komitetów rewolucyjnych młodzieży na wszystkich wyższych uczelniach w Polsce. Apel brzmi: „Walny Zjazd Pisarzy docenia wasze wysiłki w sprawie umocnienia zdobyczy rewolucyjnych VIII Plenum. Zdajemy sobie sprawę z trudności i odpowiedzialności, jaka ciąży na nas i na was w tym trudnym okresie, kiedy siły wsteczne ju# przestały działać i zagrażają naszym dotychczasowym osiągnięciom. Zwracamy się do was z propozycją jak najszybszego zwołania narady przedstawicieli waszych komitetów ze wszystkich uczelni w kraju w celu przemyślenia dalszego działania i skupienia sił rewolucyjnych młodzieży“. Równocześnie zebrani postanowili wysłać delegację do Komitetu Centralnego PZPR w celu przedyskutowania najważniejszych elementów sytuacji w kraju oraz form udziału pisarzy w walce o umocnienie zdo byczy VIII Plenum. Przy gorącym aplauzie zebranych W. Woroszylski zgłosił wniosek o zaproszenie do Polski tych wszystkich pisarzy węgierskich, którzy wyrazili by chęć przybycia do naszego kraju. W imieniu zespołu „Nowej Kultury“, jako nowowybrany naczelny redaktor pigma, W. Woroszylski zwrócił się do wszystkich pisarzy z apelem o współpracę. Apel ten kierował on również do pisarzy katolickich. W dyskusji zabierało głos. 17 mówców, wśród nich przedstawiciele środowisk terenowycn. Wszystkie na ogół wystąpienia cechowało zroaumienie wagi szczególnych okoliczności, w których odbywa się Zjazd, oraz hierarchii poruszanych zagadnień. Na ogół unikano rozdrabniania się w bolesnych niewątpliwie, ale w stosunku do powagi sytuacji mniej istotnych spraw osobistych. Na tym tle przemijającym zgrzytem było wystąpienie E. Żytomirskiego i pewne akcenty wystąpienia B. Ożoga. Dziś oczekuje się zakończenia dyskusji, po której Zjazd przystąpi do uchwalania wniosków i . wyboru nowych władz, (stg) Spisek przeciwko Syrii Oszczercza kampania na Zachodzie KAIR (PAP). Dziennik kairski „Esz Szaab“ donosi, że W. Brytania i Francja zorganizowały spisek przeciwko Syrii. Państwa te chcą — pisze dziennik — sprowokować Turcję, Izrael i Irak do wspólnego ataku na Syrię pod pozorem, iż w kraju tym istnieje niebezpieczeństwo przewrotu komunistycznego, Bliskowschodnia Agencja Prasowa MEN podała, że Turcja skoncentrowała silne oddziały wojskowe na granicy syryjsko-tureckiej. PARYŻ (PAP). Jak donoszą z Damaszku, minister spraw zagranicznych Syrii Bittar potępił oszczerczą kampanię przeciwko Syrii, prowadzoną przez prasę i rozgłośnie Anglii, Francji, USA i Izraela, jak również przez prasę krajów wchodzących w skład paktu bagdadzkiego. Dementując doniesienia prasowe, jakoby Syria przekształcona została w radziecką bazę wojskową, Bittar powiedział, że oszczerstwo to ma na celu usprawiedliwienie agresywnych poczynań państw, które nie chcą podporządkować się uchwale ONZ o wycofaniu obcych wojsk z terytorium Egiptu. Oszczercza kampania przeciwko Syrii — dodał on — potrzebna jest również agresywnym państwom po to, by odwrócić uwagę światowej opinii publicznej od zdemaskowanego spisku przeciwko Syrii, który nie bez udziału imperiali-stów zachodnich przygotowywał premier Iraku Nuri Said. Prowadząc swą oszczerczą kampanię — oświadczył Bittar — imperialiści pragną usprawiedliwić nową agresję przygotowywaną przeciwko Syrii i innym krajom arabskim. Jednakże naród syryjski, jego armia i rząd gotowe są odeprzeć każdą agresję. NOWY JORK (PAP). Sekretarz generalny Hammarskjoeld preprowadza z przedstawicielami wielu krajów rozmowy na temat aktualnej syluacji w Syrii i niebezpieczeństwa napaści na ten kraj. WASZYNGTON (PAP). Dep. Stanu opublikował komunikat, w którym stwierdza, że St. Zjednoczone w dalszym ciągu będą udzielały pomocy krajom dadzkiego. należącym do paktu bagKażde zagrożenie integralności terytorialnej i niepodległości politycznej krajów — członków paktu bagdadzkiego —- głosi komunikat — będzie traktowane przez St. Zjednoczone jako sprawa wyjątkowo poważna. Ö odnowę ruchu związkowego Posiedzenie prezydium CRZZ 30 listopada rozpoczęło się w Warszawie pod przewodnictwem I. Logi- Sowińskiego — przewodniczącego CRZZ — pierwsze posiedzenie nowowybranego prezydium Centralnej Rady, które zgodnie z postanowieniami IX Plenum CRZZ ma realizować program odnowy ruchu związkowego. Porządek dzienny dwudniowych obrad przewiduje omówienie następujących spraw: nowej struktury organizacyjno - kadrowej i zakresu działalności CRZZ projektu składu sekretariatu CRZZ, trybu zakończenia dsia łalności Woj. Rad Zw. Zaw. i powołania na ich miejsce przedstawicielstw okręgów. społecznych Zreferowane zostaną wnioski złożone na IX Plenum CRZZ oraz sprawy realizacji zaległości państwowych z tytułu świadczeń pracowniczych. Prezydiurr zatwierdzi skład kolegium redakcyjnego „Głosu Pracy“ i wysunie kandydaturę naczelnego redaktora, którego wybierze najbliższe Plenum CRZZ. Ustalony zostanie także termin i porządek dzienny X Plenum CRZZ oraz omówione będą zadania związków zawodowych w kampanii wyborów do Sejmu Prezydium, omawiając zakres działania oraz strukturę organizacyjnokadrową CRZZ, przedyskutowało opracowane przez wyłonioną uprzednio komisję ogólne wnioski programowe, Obrady trwa Ja. Przemówień e W. Gsmułki w prasie czechosłowackie; PRAGA (PAP). Piątkowa prasa czechosłowacka zamieściła obszerny skrót przemówienia Władysława Gomułki wygłoszonego na naradzie aktywu polityczno-społecznego. Kampania wyborcza do Sejmu (A) DOKOŃCZENIE ze str. 1 jakie stoją przed komisjami wyborczymi. Na wstępie posiedzenia członek PKW prof, dr J. Jodłowski wygłosił referat zapoznający zebranych z prze pisami polskiego pra'wa wyborczego. Następnie prof. H. Holder — również członek komisji — omówił zadania, które w okresie wyborów przypadną w udziale obwodowym komisjom wyborczym. W dalszym ciągu obrad członkowie Państwowej Komisji Wyborczej udzie lali odpowiedzi na pytania stawiane im przez przewodniczących komisji okręgowych. Pytania te dotyczyły najróżnorodniejszych zagadnień zwią zanych z działalnością tych komisji. Powstają nowe organizacje młodzieżowe Roziuiązanie ZU ZMP na Uniwersytecie Warszaiuskim (Obsluąa własna) Studencki Związek Młodzieży Socjalistycznej, Akademicki Związek Demokratyczny, Związek Młodych Demokratów — oto nazwy nowych organizacji młodzieżowych, jakie powstały w ostatnich dniach Na Uniwersytecie Warszawskim odbyło się wczoraj założycielskie zebranie Związku Młodzieży Socjalistycznej. Przybyło na nie ponad 200 studentów i pracowników naukowych ze wszystkich 13 wydziałów U. ,W. Młodzież ta w ostatnich tygodniach skupiła się w różnych rewolucyjnych grupach powstałych w gorących dniach październikowych. Zbieżność poglądów i celów działania, doprowadziła te grupy do porozumienia i w ten sposób doszło do zwołania w końcu wspólnego zebrania założycielskiego. Zagajając naradę — dotychczasowy przewodniczący Zarządu Uczelnianego ZMP przy Uniwersytecie — Chojnacki odczytał zebranym uchwałę ZU ZMP. Głosi ona m. in.: — ZMP na Uniwersytecie Warszawskim praktycznie nie istnieją Utworzenie Związku Młodych Demokratów już od wielu miesięcy. ZU ZMP jest jedynie z nazwy instancją ZMP-owską. W październiku zaczęła działać grupa rewolucyjna, która zainicjowała na wiecu 9 października br. proces tworzenia się nowej politycznej organizacji młodzieżowej na U. W Po miesięcznym okresie działalności różne grupy rewolucyjne na wydziałach mogą dziś złączyć się w oigólnouniwer-sytecką organizację. W związku z tym ZU ZMP postanowił rozwiązać się 30 ub. m. i oraz przekazać swoje uprawnienia użytkowany lokal wraz ze wszystkimi urządzeniami Komitetowi Organizacyjnemu nowego Związku Młodzieży Socjalistycznej. (CEN). Nową organizację młodzieżową Związek Młodych Demokratów — utworzono na naradzie, która odbyła się 30 listopada br. w Warszawie, Narada została zwołana z inicjatywy grupy studentów wyższych uczelni łódzkich. Wzięło w niej udział ok. 60 csób, reprezentujących niemal wszystkie województwa. Podstawą do dyskusji były: deklaracja ideowo-programowa i projekt statutu nowej organizacji, przedstawione zebranym przez delegatów młodzieży łódzkiej. W myśl postanowień deklaracji Związek Młodych Demokratów stoi na gruncie istnienia w Polsce wielu organizacji młodzieżowych, które jednak powinny nawiązać ze sobą ścisłą współpracę. Apel przedstawicieli młodzieży stolicy 30 listopada odbyło się w stolicy spotkanie przedstawicieli Tymczasowego Studenckiego Warszawskiego Komitetu Koordynacyjnego Zw. Młodzieży Socjalistycznej, Tymczasowego Warszawskiego Komitetu Koordynacyjnego Rewolucyjnego Zw. Młodzieży, redakcji „Po prostu“ i redakcji „Walki młodych“. Na spotkaniu postanowiono wystosować" apel do grup rewolucyjnych, grup Komunistycznego Zw. Młodzieży, Zw. Młodzieży Socjalistycznej oraz Rewolucyjnego Zw. Młodzieży, który stwierdza m. iin.: — Wydaje nam się, że nadszedł czas tworzenia w skali ogólnokrajowej jedności organizacyjnej grup przyjmujących za podstawę platformy ideowo - politycznej artykuł „Po prostu“ proponuje pt. „Co robić dalej“. Apel następnie zwołanie na dzień 5 bm. narady przedstawicieli grup rewolucyjnych, grup KZM, ZMS RZM. Apel informuje, iż delegatów należy zgłaszać telegraficznie lub telefonicznie na adres „Po prostu“, Warszawa, ul. Wiejska 17, teł. 841-24 lub redakcji „Walki Młodych“ Warszawa, ul. Smolna 40, teł. 802-01 wewn. 286. 0 poprawę w zakładach poprawczych Irzeba widzieć całość zagadnienia (Obsługa własna) W wychowaniu nie ma szablonów. Nie ma uniwersalnej metody. Podciąganie wszystkich pod jeden strychulec daje efekty opłakane. Istnienie 19 zakładów poprawczych w Polsce jest gorzkim dowodem naszej wychowawczej porażki. Zagadnienia wychowania w zakładzie poprawczym są szczególnie trudne i ciągle podlegające dyskusji. One też były tematem wczorajszej narady, zorganizowanej przez departament spraw nieletnich Min. Sprawiedliwoćr»i Na naradę, której przewodniczyła min. Z. Wasilkowska, zaproszono prawników, wybitnych pedagogów, psychologów, kuratorów sądowych^ pracowników zakładów i przedstawicieli prasy, która niejednokrotnie sygnalizowała o niepokojącej sytuacji w zakładach poprawczych. Dyskusja miała zasadniczo skoncentrować się wokół odpowiedzi na pytania: czym jest zakład poprawczy, czym różni się od zakładu wychowawczego (Min. Oświaty), czym jest umieszczenie nieletniego w zakładzie poprawczym, czym powinien się kierować sąd umieszczając nieletniego w zakładzie (rodzajem popełnionego czynu, stopniem jego szkodliwości społecznej czy warunkami środowiskowymi nieletniego)? Daleko jednak wykroczono poza t« ramy. Sprawy zakładów poprawczych nie można bowiem traktować w oderwaniu od całości zagadnień przestępczości młodzieży, jej przyczyn, warunków powstawania procesu demoralizacji, zagrożenia i zaniedbania moralnego, niedostatecznej opieki nad dzieckiem. Najistotniejszym wnioskiem jest chyba projekt wyodrębnienia przepisów o postępowaniu z nieletnimi z kodeksu karnego. Osobna ustawa mogłaby objąć: całość zagadnienia przestępczości nieletnich, walkę z nią, środki działania, organizację placówek, profilaktykę!!), zagadnienie odpowiedzialności dorosłych winnych demoralizowania młodzieży, opietkę nad młodzieżą opuszczającą zakład. Drugim co do ważności zagadnieniem była sprawa selekcji. Wielu mówców stwierdziło konieczność utworzenia zakładów obserwacyjno-selekcyjnyeh. Nieletni byłby przynajmniej przez miesiąc obserwowany przez psychologa, pedagoga, psychiatrę i dopiero wtedy kierowany do odpowiedniego typu zakładu. Wypowiedziano się za jak najdalej idącym zróżnicowaniem zakładów, stosowaniem najrozmaitszych metod, prób, eksperymentów wychowawczych, która prowadziłyby do jednego celu: resocjalizacji nieletniego i przywrócenia go normalnemu społeczeństwu. Jasne, że przygotować do normalnego życia można tylko przez stworzenie normalnych warunków, atmosfery rzetelnej, łubianej pracy, ukazanie perspektyw. Z tym wiąże się bardzo palący problem kadr. Stwierdzono, że wszelkie dokształcania na doraźnych kursach są półśrodkami. Czas wreszcie zorganizować w Polsce choć jedną szkołę z prawdziwego zdarzenia, która przygotowywałaby wychowawców do tej, wyjątkowo trudnej i wymagającej szczególnie wysokich kwalifikacji, pracy. W krótkim sprawozdaniu niespó. sób choćby zarejestrować“'Wszystkich zagadnień poruszonych w dyskusji. Szczególnie zasługującą na przemyślenie wydaje się jednak myśl wskrzeszenia Warszawskiego Towarzystwa Patronatu nad Nieletnimi, które mogłoby wiele pomóc w dziedzinie opieki nad wychowankami opuszczającymj zakład i przede wszystkim leżącej odłogiem profilaktyki, (HOR) Reorganizacja władz bezpieczeństwa (C) DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 jaskrawego naruszania praworządności. Zrozumiałe jest zniecierpliwienie społeczeństwa, oczekującego ukarania tych ludzi. Należy jednak stwierdzić, że nie można — jak wykazały pierwsze procesy, na przykład Różańskiego, Duszy, Kaśkiewicza i innych — pochopnie podchodzić do tych spraw, z uwagi na konieczność dokładnego i wnikliwego ich zbadania. Są to sprawy, które podlegają wyłącznej kompetencji Prokuratury Generalnej — W czym widzicie gwarancję i że nie powtórzą się wynaturzenia fakty łamania praworządności które miały miejsce w przeszłości w stosunku do pewnej części klasy robotniczej, chłopstwa pracującego i inteligencji; że obecne organa bezpieczeństwa będą organem represyjnym wyłącznie w stosunku do wrogów ustroju ludowodemokratycznego i będą działały w interesie narodu polskiego utrwalenia zdobyczy rewolucji? — Gwarancją niepowtarzania się faktów łamania praworządności są uchwały VIII Plenum, jest całokształt warunków politycznych i głęboko sięgające zmiany organizacyjne w różnych dziedzinach życia, zachodzące w naszym kraju. Gwarancją jest nowa rola i zakres działania organów bezpieczeństwa, podporządkowanie organów bezpieczeństwa prawom państwowym, kontroli Partii, Rządu i Sejmu. Można śmiało powiedzieć, że teraz organa bezpieczeństwa pozostają pod kontrolą całego społeczeństwa i wszystkich przez niego powołanych władz. W nowej sytuacji, nowe organa bezpieczeństwa — jako organ represyjny wyłącznie w stosunku do wrogów ustroju ludowo-demokratycznego, działający w interesie narodu, w interesie utrwalenia naszych zdobyczy — liczą nie tylko na zaufanie społeczeństwa, ale i na jego pomoc w wypełnianiu ich trudnych ; odpowiedzialnych zadań. Rozmowy Nehru Czou En - tai Spotkanie z mieszkańcami stolicy Indii DELHI (PAP). W piątek rano premier J. Nehru i premier Czou Enlai kontynuowali rozmowy. Spotkanie trwało około trzech i pół godziny. W rozmowie brał udział wicepremier Chińskiej Republiki Ludowej, marszałek Ho Lung. Komunikatu oficjalnego o rozmowach nie wydano, ale jak podkreślają w kołach dziennikarskich, dotyczyły one sześciu następujących SDraw: 1) Poglądy rządu Chińskiej Republiki Ludowej na rozwiązanie p;oblemu Taiwanu. 2) Widoki przyjęcia Chińskiej Republiki Ludowej do ONZ i kroki, jakie ChRL mogłaby podjąć w celu usunięcia opozycji amerykańskiej w tej sprawie. 3) Sytuacja w Azji południowowschodniej, a przede wszystkim w Kambodży i Wietnamskiej Republice Demokratycznej. 4) Sytuacja na Bliskim Wschodzie oraz sprawa podjęcia wspólnie przez Indie i Chiny odpowiednich kroków w celu jak najszybszego wycofania obcych wojsk z Egiptu. 5) Sprawa Nepalu, 6) Sprawa Tybetu. DELHI PAP). Premier Czou En-lai wygłosił przemówienie na spotkaniu z mieszkańcami stolicy Indii. Czou En-lai podkreślił, że każdy kraj, wielki czy mały, posiada cenne doświadczenia godne poznania przez inne kraje. Niebezpieczeństwo szowinizmu, a zwłaszcza szowinizmti wielko-narodowego tkwi w zarozumiałości i niedocenianiu wartości innych narodów. Szowiniam prowadzi do zahamowania postępu. Czou En-lai oświadczył dalej, że przyjaźń chińsko - hinduska w oparciu o wzajemne poznanie osiągnięć i doświadczeń będzie się stale rozwijała. Komisia Rshabilitacpa przy KW PZPR rozpoczęła pracę Z inicjatywy Komitetu Warszawskiego Partii powołana została do życia Komisja Rehabilitacyjna przy KW PZPR. Komisja rozpoczęła pracę 27 listopada w następującym składzie: tow. tow. R. Bortnowski. S. Dobrowolski, H. Garbowski, Zofia Gomułkowa, Mina Michlewicz, Z. Zandarowski. Komisja rozpatruje sprawy towarzyszy niesłusznie usuniętych z szeregów partii oraz sprawy towarzyszy, którzy czują się pokrzywdzeni niesłusznymi - lub nie uzasadnionymi decyzjami organizacji partyjnych. Wnioski o rehabilitację kierować należy bezpośrednio do komisji (gmach Komitetu Warszawskiego, pokój 305) lub za pośrednictwem organizacji partyjnych laf"^3 28 lislopada br- po długotrwałej chorobie zmarł w Warszawie w wieku Prof. Walerian Bierdiajew Dyrektor Państwowej Opery w Warszawie, profesor Państwowej Wyższej -szkoły Muzycznej w Warszawie, znakomity artysta dyrygent, dwukrotny laureat \agrody Państwowej, odznaczony orderem ,.Sztandar Pracy I Klasy“. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą i Oficerskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski. W Zmarłym tracimy niezwykle zasłużonego artystę muzyka i pedagoga, któiego kilkudziesięcioletnia praca twórcza przyczyniła się znakomicie do rozwoju polskiej kultury muzycznej MINISTER KULTURY I SZTUKI ś. p. Walerian Bierdiajew Członek — założyciel Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, zasłużony dyrygent polski, zmarł 29.XI 1956 r. W Zmarłym muzyka polska traci znakomitego artystę i wybitnego pedagoga. Stowarzyszenie Poiskich Artystów Muzyków