Zycie Warszawy, lipiec 1971 (XXVIII/156-182)
1971-07-01 / nr. 156
ZYCIE WARSZAWY ROK XXVIII NR 156 (8618) CZWARTEK, 1 LIPCA 1971 R. CENA 1 ZŁ Depesza kondolencyjna od PZPR, Rady Państwa i rzgdu polskiego Sekretarz generalny KC KPZR Tow. LEONID BREŻNIEW Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR Tow. NIKOŁAJ PODGÓRNY Przewodniczący Rady Ministrów ZSRR Tow. ALEKSIEJ KOSYGIN MOSKWA Drodzy towarzysze! go W imieniu Komitetu CentralnePolskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Rady Państwa i Rady Ministrów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przesyłamy Wam i całemu bratniemu narodowi radzieckiemu. wyrazy najgłębszego współczucia i źału z powodu śmierci bohaterskiej załogi pierwszej okołoziemskiej stacji naukowej „Salut”. Gieorgij Dobrowolski, Władysław Wałków i Wiktor Pacajew, oddali swe życie jako pionierzy postępu, wnieśli doniosły wkład w dzieło opanowania kosmosu dla dobra całej ludzkości. Pozostaną oni na zawsze w pamięci narodu polskiego. Cześć im i wieczna chwała! EDWARD GIEREK 1 sekretarz KC PZPR JÓZEF CYRANKIEWICZ przeioodniczący Rady Państwa PRL PIOTR JAROSZEWICZ prezes Rady Ministrów PRL W W związku z tragiczną Śmiercią kosmonautów radzieckich min. spraw zagranicznych S. JędrychO'Wskj wystosował depeszę kondolencyjną' na tece min. spraw zagranicznych ZSRłt A. Gromylti. (PAP) Tragiczna śmierć bohaterów kosmosu Po wylądowaniu statku „Sojuz-H" znaleziono trzech nieżyjących kosmonautów Badania przyczyn zgonu załogi Współczucie całego świata MOSKWA (PAP). Agencja TASS, w środę we wczesnych godzinach porannych podała następujący komunikat: lądowania. Kosmonauci przenieśli materiały badań naukowych oraz dzienniki pokładowe do transportowego statku kosmicznego „Sojuz-11”, aby wrócić z nimi na Ziemię. Po dokonaniu operacji przejścia kosmonauci zajęli swoje robocze miejsca w statku „Sojuz-11”, skontrolowali systemy pokładowe i przygotowali statek do odłączenia od stacji „Salut”. MOSKWA (PAP). Komitet Centralny KPZR. Prezydium Rady Najwyższej i Rada Ministrów ZSRR z głębokim żalem poinformowały, że w środę po zakończeniu programu lotu na pokładzie pierwszej pilotowanej stacji orbitalnej „Salut“, będącej wielkim etapem w rozwoju badań kosmicznych zginęli podczas powrotu na Ziemię na pokładzie statku „Sojuz 11“ bohaterscy kosmonauci, członkowie KPZR, dowódca statku — ppłk Gieorgij Dobrowolski, inżynier pokładowy — Władysław Wołkow oratz inżynier badacz — Wik|Ar Pacajew. Komitet Centralny KPZR, Prezydium Rady Najwyższej ZSRR i Rada Ministrów ZSRR wraz z psirtią i całym narodem radzieckim głęboko boleją nad utratą wybitnych synSiw ZSRR i wyrażają szczćre współczucie ich rodzinom — stwierdza opublikowany w Moskwie komunikat. O godz. 21.28 czasu moskiewskiego statek „Sojuz-11” i orbitalna stacja „Salut” rozłączyły się i kontynuowały dalszy lot oddzielnie. Załoga statku „Sojuz-11” doniosła na 29 czerwca 1971 r. załoga orbitalnej naukowej stacji „Salut” całkowicie zakończyła realizację programu lotu i otrzymała polecenie dokonania Ziemię, że operacja rozłączenia dokonana została bez zakłóceń i wszystkie urządzenia statku funkcjonują prawidłowo. Dla sprowadzenia statku na Ziemię, 30 czerwca o godz. 1 min. 35, po odpowiednim zorientowaniu statku „Sojuz-ll’: włączono jego silnikowe urządzenie hamujące, które działało przez przewidziany czas. Po zakończeniu pracy silnika hamującego łączność z załogą przerwała się. Zgodnie z programem po aerodynamicznym hamowaniu w atmosferze został uruchopüony system spadochronowy a tuż nad Ziemią — silniki miękkiego lądowania. Lot obniżającego się aparatu zakończył się łagodnym lądowaniem w wyznaczonym rejonie. Grupa poszukiwawcza, która w tym samym czasie, co statek Wylądowała na helikopterze po otwarciu luku znalazła załogę statku „Sojuz-11” w składzie: lotnicy kosmonauci — podpułkownik Gieorgij Timofiejewicz Dobrowolski, inżynier pokładowy Władysław Nikołajewicz Wołkow, inżynierbadacz 'Wiktor Iwanowicz Pacajew na swoich miejscach roboczych bez znaków życia. Obecnie wyjaśnia się przyczyny śmierci załogi. Swoją pełną poświęcenia pracą w dziedzinie badania skomplikowanej techniki kosmicznej — na pierwszej pilotowanej orbitalnej stacji „Salut” i (A) DOKOŃCZENIE NA STR. 5 (B) Od lewej: W. Pacajew, G. Dobrowolski i W. Wołkow. CAF — Archiwurr, Byli i pozostali (P) Wystartowali 6 czerwca 1971 roku o godzinie 7 minut 55 czasu moskiewskiego. Dowódcą „Sojuza — 11” był Gieorgij Timofiejewicz Dobrowolski, inżynierem pokładowym Władysław Nikołajewicz Wołkow, inżynierem doświadczalnym Wiktor Iwanowicz Pacajew. Dowódca miał 44 lata, jego dwaj koledzy mieli po 36 i 38 lat. Byli doskonale przygotowani do swej misji. Pracowali przez całą dobę, na trzy zmiany. Jeszcze dwa dni temu zapowiadali, że cały program badań i obserwacji zostanie wykonany. W poniedziałek jeden z nich powiedział: „Mamy już dość tego. jesteśmy zmęczeni”. Inny — „najchętniej pograłbym pół godziny w piłkę”. Zrobiono wszystko, żeby warunki życia na orbicie były zbliżone do ziemskich. Stacja „Salut” miała kubaturę 100 m. sześć. Można było chodzić w niej, a ściślej pływać ro powietrzu. Odbywano ćwiczenia gimnastyczne, biegi na rolkach. Regeneratory powietrza pochłaniały dwutlenek węgla i wydzielały tlen. Utrzymywano ciśnienie atmosjeryczne. Każdy z kosmonautów zjadał potrawy o wartości kalorycznej od 2800 do 2900 kalorii dziennie. - Oglądaliśmy ich codziennie w dzienniku TV. Kiedy trójka kosmonautów ustanowiła na stacji „Salut" nowy rekord długotrwałości przebywania na orbicie jeden z czołowych ekspertów medycyny kosmicznej A. I. Burnozjan mówił w ośrodku dowodzenia lotem: „Stan zdrowia kosmonautów jest dobry". Określa sie stan zdrowia na podstawie trzech podstawowych czynników: po piertosze — relacji samych kosmonautów. Po wtóre — informacji automatycznych czujników oraz aparatury medycznej przekazywanych drogą radiową, Po trzecie — na podstawie t. zw. prób funkcjonał, nych. (Kosmonauci mierzą częstotliwość pulsu, później wykonują ćwiczenia fizyczne i ponownie mierzą tętno, mierzy się szybkość powrotu do normy). Najwięcej uwagi i niepokoje budził jut w pierwszej fazie lotu wpływ długotrwałe) nieważkości na organizm ludzki Zmarły w okresie lotu ,,Saluta", ezotoioj znawca przedmiotu prof. W. Parin pisał 11 czerwca w „Prawdzie”: „Nawet w czasie najdtuż(P.) DOKOŃCZENIE NA STR. S Dziś 12 stron W numerze: „Życie i Nowoczesność’ Cena numery 1 il Mieszkańcy Czechowic powrócili do domów Przygotowania do odbudowy urządzeń rafinerii Komisja ustala przyczyny pożaru i straty (P) Jak donosi z czechowickiej rafinerii korespondent PAP — red. A. Salamon, 30 czerwca całkowicie zlikwidowano już bezpośrednie zagrożenie pożarowe. Wypaliły się i wyparowały najbardziej palne resztki frakcji lotnych ropy naftowej. W uszkodzonych zbiornikach pozostały jeszcze tzw. frakcje ciężkie. Gwałtowne ochłodzenie oraz deszcz przyczyniły się do szybszego niż przewidywano, obniżenia temperatury zbiorników, mimo to w dalszym ciągu jednostki straży pożarnej czuwają nad pełnym zabezpieczeniem rafinerii, by nie powtórzyła się straszliwa tragedia minionych rtr-ii Na terenie zakładu specjalna komisja prowadzi pra<*e mające na celu ustalenie przyczyn i skutków pożaru. Rozpoczęto również mobilizację sił do usuwania szkód Prace te, szczególnie, cięcie zbiorników'. z resztkami ropy naftowej wymagać będą niezwykłej ostrożnoś-ci. Zanim zabezpieczony zostanie normalny tok produkcji rafinerii w Czechowicach-Dziedzicach, trzeba tu m. in. odbudować zniszczone Imię dostawcze i bocznice kolejowe. Do pobliskich domów powrócili już ewakuowani w czasie pożaru mieszkańcy Czechowic, W trzech szpitalach bielskich oraz w szpitalu-sanatorium w „Stalowniku” w Mikuszewicacfc śląskich znajduje się 23 rannych, Cały wysiłek personelu lekarskiego i pielęgniarskiego skoncentrowany został na walce o życie Jana Otto. Artura Smolskiego, Wilhelma Budni oka, Stanisława Krysty i najciężej oparzonego — Wiesława Marka. Stan ich jest bardzo ciężki. (PAP) Opieka nad rodzinami poległych (P) Premier P. Jaroszewicz złożył na krajowej naradzie gospodarczej, która obradowała 3C czerwca bi w Warszawie, hold pamięci 33 pracowników rafinerii, strażaków i żołnierzy WP, którzy polegli podczas gaszenia Rożaru rafinerii w Czechowicach-Dziedzicach. Całe społeczeństwo — stwierdzi] premier — dzieli z rodzinami Poległych ból i głęboki żal po stracie najbliższych, którzy oddali swę życie w służbie ojczyzny. Rząd — oświadczył premier *przedsięweźmie wszystkie nieodzowne środki, aby przy pomocy uczonych i inżynierów maksymalnie ograniczyć już dziś i na przyszłość w ramach środków stwarzanych przez współczesną technikę, możliwości powstawania podobnych zagrożeń. (PAP) 2 bm. - żałoba w pow. bielskim (P) Dla oddania hołdu ofiarom katastrofy, egzekutywy KW PZPR 1 Prezydium WRN w Katowicach ogłosiły^ dla powiatu bielskiego 2 lipca br. — dniem żałoby. Dla uczczenia pamięci poległych, a także upamiętnienia bohaterskiej walki z żywiołem, KP PZPR w Bielsku we wspólnej uchwale radami narodowymi w Bielsku i i Czeehowicach-Dziedzicach postanowiły wmurować na terenie rafinerii tablice pamiątkową. (PAP) Odział nauki i techniki w rozwiązywaniu podstawowych problemów gospodarki narodowe! do 1975 reku Ogólnokrajowa narada w URM Referat J. Kaczmarka • Wystąpienie P. Jaroszewicza (P) W środę toczyła się w gmachu Rady Ministrów w Warszawie kolejna, trzecia już z rzędu krajowa narada gospodarcza. Tematem jej byi udział nauki i techniki w rozwiązywaniu podstawowych problemów gospodarki narodowej w latach 1971—75. Obradom przewodniczył premier P. Jaroszewicz. Uczestniczyli w nich przedstawiciele najwyższych władz: W. Kruczek, S. Olszowski i S. Gucwa, wicepremierzy i ministrowie. W naradzie wzięli licznie udział przedstawiciele świata nauki, gospodarki, organizacji politycznych i społecznych oraz administracji. Otwierając naradę P. Jaroszewicz stwierdził, że osiągnięcia Polski Ludowej są bardzo blisko związane z nauką i techniką. Poważną zasługą tych dziedzin jest przyspieszony rozwój naszego kraju, który w najbliższych latach, w oparciu o postęp naukowotechniczny może jeszcze bardziej poprawić i utrwalić naszą pozycję w świecie. Witając uczestników narady premier wyraził przekonanie, źe jej wyniki przyczynią się dc zwiększenia sukcesów teoretycznych i praktycznych, z którymi nauka i technika wspólnie z pracownikami innych dziedzin gospodarki powita VI zjazd partii. Referat poświęcony udziałowi nauki i techniki w rozwiązywaniu podstawowych problemów gospodarki narodowej w latach 1971—75 wygłosił przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki prof. J. Kaczmarek. (Omówienie referatu podajemy na str. 2), Dyskusja W dyskusji padły liczne propozycje usprawnienia systemu funkcjonowania kompleksu nauka — technika gospodarka. Podkreślono, że warunkiem przyspieszenia rozwoju nauki t zwiększenia efektywności badań jes przede wszystkim prawidłowe określenie kierunków działania i ustalenie tematów badawczych wprowadzenie naukowej organizacji i kierowania badaniami oraz zapewnienie niezbędnej bazy aparaturowej i lokalowej. Mówił o tym prof. S. Pasynkiewicz z Politechniki Warszawskiej. Liczne głosy w dyskusji dotyczyły problemu kształcenia i doskonalenia kadr zawodowych. Prof. Wl. Trzebiatowski — wiceprezes PAN podkreśli! liczne błędy, które w minionych latach popełniono w organizowaniu sieci szkolnictwa wyższego. Rozwój nauki postępowa! wówczas w sposób żywiołowy, a główny akcent kładziono na wzrost liczby szkół i icli absolwentów. W rezultacie mamy dziś jeden z najwyższych w Europie wskaźników liczby inżynierów na 100 tys. mieszkańców*. Nie decyduje jednak tylko liczba inżynierów lecz przede wszystkim ich poziom. I na to właśnie w najbliższych latach trzeba zwrócić większą uwagę. Trzeba położyć nacisk na wyłanianie talentów i zapewnienie jak najwyższego poziomo specjalistów z wyższym wykształceniem. Dyskutowano też o optymalnej organizacji nauki i badań naukowych. Przykłady nowoczesnych rozwiązań w tym zakresie przytaczali profesorowie: prof. gen. S. Kaliski — komendant WAT oraz prof. D. Smoleński — sekretarz naukowy PAN. Pierwszy z nicli przedstawił szereg mankamentów dotychczasowej organizacji nauki, do których zaliczył m. in. wielotorowość zarządzania nauką szwankujący system wdrożeń noi woczesnych rozwiązań w przemyśle z reguły odbywający się przez „tłoczenie” do zakładów, zamiast „ssania” przez przemysł. Prof. Smoleński wypowiedział się za tzw. działową organizacją nauki w* naszym kraju. Taka właśnie problemowa organizacja funkcjonuje aktualnie przy realizacji problemów węzłowych i daje dobre rezultaty. Należałoby jednak dokonać unifikacji systemu finansowania placówek naukowych, co umożliwiłoby w praktyce swobodne ich łączenie i dzielenie — w zależności od rodzaju wykonywanych zadań. Interesujące doświadczenia w zakresie organizacji badań naukowych i szerokiego wykorzystania rezultatów myśli badawczej — w praktyce, przedstawili prof. A. Osuch z Zakładów nc-Mechanizacyjnych Konstrukcyjprzemysłu węglowego w Gliwicach, oraz inż. L, Pyzik z kopalni „Lenin”. Ten ostatni podkreślił, że 2-letnie juź doświadczenia działów naukowotechnicznych utworzonych w ponad 20 kopalniach, dowiodły, że zaplecze kopalń stało się ważnym ogniwem w systemie prac naukowo-badawczych przemysłu węglo-W bogatej skali wypowiedzi na temat organizacji nauki uwagi warta jest wypowiedź prof. M. Mazura z zakładów metrologicznych CU JIM Podkreślił on. że konieczne jest bardziej prawidłowe administrowanie nauką i jej reprezentantami, konieczny jest dialog między badaczem, a tymi którzy decydują o rozwoju ranki. Gene(C) DOKOŃCZENIE NA STR. ’ Odbudowany Zamek Królewski w Warszawie - pomnikiem historii i kultury narodowej Decyzja Obywatelskiego Komitetu Odbudowy (Informacja własna) (P) Podsumowanie wyników i wniosków z powszechnej dyskusji oraz sprecyzowanie podstawowych wytycznych określających charakter i przeznaczenie Zamku było tematem plenarnych obrad, na które zebrał się 30 czerwca Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Obrady prowadził przewodniczący Prezydium Komitetu, zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR, sekretarz KW PZPR Józei Kępa. Generalną koncepcję zagospodarowania pomieszczeń zamkowych prezentowaną na plenarnych obradach w marcu br zmodyfikowano i uzupełniono zgodnie z życzeniami opinii publicznej. M. in. uwzględniono zgłaszany powszechnie postulat aby Zamek byl obiektem tętniącym życiem, aby tu właśnie odbywa-ły się niektóre uroczystości państwowe. Wyniki publicznej dyskusji i propozycje Prezydium Komitetu przedstawił prof. Jan Zachwatowicz, przewodniczący Komisji Architektoniczno-Kon. serwatorskiej. Prof. Zachwatowicz zreferował podstawowe wytyczne, których sformułowanie i ustalenie jest niezbędne dla nadania właściwego kierunku pra-com realizacyjnym. Restytucja Zaniku, — powiedział on — to nie tylko dokładne odtworzenie jego form zewnętrznych w ich historycznym ukształtowaniu, lecz również utrzymanie wewnętrznych podziałów, tworzących pomieszczenia i sale o zdefiniowanych historycznie proporcjach J formach architektonicznych. W kubaturze i powierzchniach Zaniku sale o wysokich wartościach historycznych i artystycznych stanowią ich część dominującą. Niektóre z nich jak podziemia gotyckie 1 renesansowe ocalały i zostały troskliwie odrestaurowane. Wszystkie te sale, wraz i ocalałym przywróconym i uzupełnionym wyposażeniem, będą stanowiły podstaw'ową treść architektoniczną, artystyczną i his to ryczno-kulturainą Zamku, uzasadniającą jego nazwę Pomnika Historii i Kultury Narodowej. Równocześnie te sale przyjmą nowe funkcje służenia rozwojowi kultury narodowej w różnych jej forma rh. W odrestaurowanych podziemiach gotyckich i renesansowych umieszczony zostanie zbiór dzieł sztukj zdobniczej i kleinotów o wartościach godnych królewskiego skarbca. W izbie Wieży Grodzkiej prze- Włdziane jest umieszczenie urny z Sercem Tadeusza Kościuszki. Drugą grupa pomieszczeń są sale Zygmunta Augusta na parterze, sale o dwóch, trzech i jednym słupie. Trzecią i najważniejszą grupę stanowią Sale Stanisława Augusta na pierwszym piętrzę z ich ocalonym i uzupełnionym wyposażeniem. Zajmują one prawie całe piętro łącznie z Salą Poselską w n aro żnlk u południ o w o -za eh od nim i pokojami podkomorzego. ITzuoeł. Nowo eksplozja cholery w Bengalu Zach. LONDYN (PAP). Nową eksplozją cholery zanotowano w Zachodnim Bengalu. Jeden z członków przebywającej tam ekipy lekarzy brytyjskich poinformował że w ciągu ostatnich 2 dna w dzielnicy Bongaon, 95 km na północny wschód od Kalkuty stwierdzono 850 wypadków zachorowań. (B) nieniem tego zespołu będzie zrekonstruowana Sala Konstytucji 3 Maja. Sale stanisławowskie będą miały i charakter zarówno muzealny jaw reprezentacyjny, będą służyły zarówno do zwiedzania jak i odbywania w nich uroczystości i aktów o charakterze państwowym i narodowym. Sala Konstytucji Maja z przyległymi pomieszczenia3 mi ma służyć zebraniom naukowym, kulturalnym i społecznym o szczególnym znaczeniu. Sale poselskie j przyległe apartamenty oraz pomieszczenia ua parterze 1 w podziemiu tej częśc Zamku będą przeznaczone na spotkania i uroczyste zebrania Polonii zagranicznej, a w okresach mniejszego napływu Polaków zagranicy będą również służyły na z zebrania wysokiej rangi instytucji naukowych, kulturalnych i społecznych. W skrzydle północnowschodnim Zamku w Sali Saskiej będzie zlokalizowana sala koncertowa. Drugie piętro Zamku o znacznie mniejszej powierzchni — z pomieszczeń o znaczeniu historycznym zawiera tylko pokój Stefana Żeromskiego. W kilku pozostałych salach jest miejsce dla ekspozycji zbiorów o szczególnym znaczeniu dla historii i kultury polskiej oraz ekspozycji związanej (D) DOKOŃCZENIE NA STR. % Ambasador Luksemburga złożył listy uwierzytelniające (B) Przewodniczący Rady Państwa J. Cyrankiewicz przyjął 30 czerwca na audiencji w Belwederze ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Księstwa Luksemburga Wielkiego A. Meischa, który złożył listy uwierzytelniające, W czasie audiencji obecni byli min. spraw zagranicznych S. Jędrycliowski, szef Kancelarii Rady Państwa E. rektor protokołu Boratyński, dydyplomatycznego amb. E. Bartol. Po wręczeniu listów uwierzytelniających amb. A. Meisch został przyjęty przez przewodniczącego Rady Państwa na audiencji prywatnej, przy której obecny był min. S. Jędrychowski. Na dziedzińcu belwederskim kompania reprezentacyjna WP oddała ambasadorowi honory wojskowe. Odegrano hymny narodowe. (PAP) Święta Kanady i Somalii Gratulacje z Polski (B) Z okazji świąt narodowych Kanady i Demokratycznej Republiki Somalii przypadających 1 lipca, przewodniczący Rady Państwa J. Cyrankietvjcz wystosował depesz« gratulacyjne do gubernatora generalnego Kanady R. Michenera oraz do przewodniczącego Najwyższej Rady Rewolucyjnej So.malii, gen. Mohamedia Siada Barre’a. (PAP) Zadania stronnictwa w dalszym rozwoju kraju VI! plenum CK SD • Referat 2. Moskwy (P) 30 czerwca obradowało w Warszawie VII plenum CK SD poświęcone zadaniom stronnictwa w aktualnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju. Plenum uczciło pamięć poległych śmiercią tragiczną kosmonautów radzieckich. Uczczono również pamięć poległych w bohaterskiej walce z pożarem rafinerii Czechowi ce-Dziedzice. Otwierając obrady, przewodnirżący CK SD — Z. Moskwa stwier dził, że stawiany na plenum problem założeń społeczno-gospodarczego rozwoju kraju do roku 1375 nawiązuje do wyników X plenum KC PZPR. Referat Prezydium CK SD Następnie przewodniczący CK SD wygłosił referat prezydium CK stanowiący podstawę do dyskusji. Podstawową wytyczną działalności stronnictwa w okresie, jaki upłyną! od poprzedniego VI plenum CK SD, stało się przekształcanie w codzienną, konkretna pracę szeregów członkowskich pozostających w zasięgu oddziałyI wania stronnictwa środowisk społecznych — poparcia, jakiegc udzieliło ono programowi odnowy politycznej i harmonijnego rozwoju społeczno-gospodarczego kraju nakreślonemu przez nowe kierownictwo na VIII plenum KC PZPR Swoje zadania polityczne w pracy ze zgrupowaną w stronnictwu inteligencją odnosi ono do cl \vócl: płaszczyzn. Pierwszą jest realizacja ogólnonarodowego programu politycznego i społeczno-gospodarczego, który stawia odpowiedzialne zadania przed całą inteligencją, Pomocą w tych zadaniach powinna być praca ideo wo-polityczna stronnictwa. Drugim terenem działalności stronnictwa wśród inteligencji jest płaszczyzna ekonomiczno-społeczna, na której podjęła ono problematykę usług. Założone wielkości rozwoju usług dla ludności świadczone prze2 drobną wytwórczość mogą być generalnie zwiększone z korzyścią dla gospodarki narodowej — pod wa run kłem zastąpienia systemu (DOKOŃCZENIE NA STR. 4] Uchwała Obywatelskiego Komitetu Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie (P) Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku skiego w Warszawie Królewbiorąc pod uwagę wyniki dyskusji publicznej, która toczyła się w ciągu dwóch miesięcy nad przeznaczeniem wnętrz zamkowych, a tym samym nad przyszłym charakterem tego ogólnonarodowego zabytku — stwierdza, że najistotniejszym wnioskiem z tej dyskusji jest postulat, aby odbudowany i przywrócony narodowi Zamek. wraz z jego wszystkimi zabytkami, był instytucją żywą. ośrodkiem życia naukowego, kulturalnego i artystycznego o znaczeniu ogólnonarodowym i stołecznym, instytucją otwartą dla wszystkich z kraju i zagranicy. Komitet postanawia przyjąć następujące podstawowe wytyczne, określające charakter i przeznaczenie Zamku Królewskiego w Warszawie Pełna nazwa obiektu brzmi: „Zamek Królewski w Warszawie — Pomnik Historii 1 Kultury Narodowej” W historycznych i reprezentacyjnych apartamentach Zamku powinny odbywać się uroczystości i akty o charakterze państwowym i narodowym oraz zebrania naukowe, kulturalne i społeczne o szczególnym znaczeniu. Zamek Królewski stworzyć powinien możliwość ukazania społeczeństwu wybitnych osiągnięć polskiej kultury, nauki i historii oraz narodowych pamiątek. Dawną salę pos óską przylegający do niej apari tament należy przeznaczyć na uroczyste zebrania Polonii zagranicznej oraz wysokiej rangi instytucji naukowych, kulturalnych społecznych. W życiu Zamku powinno się zapewnić należyty i odpowiedni udziai młodzieży. Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie Koncfolencje w am basadzie ZSRR (B) Po tragicznej śmierci trzech radzieckich kosmonautów do ambasady radzieckiej napływają wyrazy głębokiego żalu i najserdeczniejszego współczucia. W środę kondolencje w imieniu KC PZPR. Rady Państwa i rządu PRL złożyli w ambasadzie ZSRR: sekretarz KC PZPR — K. Barcikowski, wicepremier — W. Krasko, członek Rady Państwa — S Ignar i wiceminister spraw zagranicznych — St. Trepczyński. W tym dniu kondolencje przekazali z ramienia NK ZSL — wiceprezes NK — J. Ozga-Michalski sekretarz NK *— M. Marzec ora* kierownik Wydziału Oświaty i Kultury NK — L. Maeeczek. Wyrazy głębokiego żalu i współczucia złożyli w imieniu CK SD: członek prezydium i sekretarz CK — M. Grendys w towarzystwie członków CK — K. Kaczmarka i T. Młyńczyka. Wpisu dokonali również szefowie i członkowie szeregu przedstawicielstw dyplomatycznych. (PAP) Wspólne plenum WKW PZPR i WK ZSL (A) W środę odbyło wspólne posiedzenie plenarne się WKW PZPR i WK ZSL. Tematem obrad były problemy rozwoju hodowli oraz zadania w dziedzinie przetwórstwa w latach 1971—1975 w woj. warszawskim. To największe pod względem powierzchni województwo w kraju, stanowiące naturalne zaplecze stolicy ma znaczne możliwości zwiększenia hodowli bydła, trzody chlewnej oraz produkcji mleka, zarówno dla potrzeb stolicy jak i miast Mazowsza. Dlatego też działacze obu organizacji politycznych radzili nad sposobami wykorzystania istniejących możliwości dla zwiększenia hodowli w naibliżs>ych latach. Dziś możliwe opady Prognozy na dziś przewidują nadal niepewna pogoda. Zachmurzenie duże z większymi przeja śnieniami, zwłaszcza w zachód niej połowie kraju. Przelotni deszcze. Temperatura od 14 st na północy do 18 st. na południowym zachodzie. Wiatry słabł i umiarkowane północno-zachodnie. W Warszawie pogoda chmurna z większymi przejaśnieniami. Możliwe przelotne deszcze. Temperatura ok. 17 st„ a wiatry północno-zachodnie. Słońce wzeszło o godz. 3.18, zajdzie o godz. 20.'li. Imieniny obchodzą Halina i Maiian. (WICHEREK)