Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. I. Complectens res gestas S. Stephani, Petri, Samvelis Abae. (1779)

1020

REX L 269 vomminatione, ab eo refponfum extorquere po­tuit. InSequenti die ad publicum fratrum eonuentum rex accedit; Maurique humilita­tem et fanEiitatem explorare cupiens, coram omnibus multa ci obiicit, quae hominem reli­­giojum facere minime conueniret. Maurus, sibi fatis bene confcius, nihil penitus ad ea refpondet; fed ad Deum , quem Seciret menti­­tim certifjimum infpetlorem, confugit, ineo­­que fpem fuam collocat. Ita ergo intelligens rex, vera effe, quae silius eius dixerat; 0- vnnibus explicat, quo animo illuc aduenerit; Maurumque laudibus in coelum vehit; nec diu posi , Quinqueecciefienfem epiSeopum insiituen­­dum curat. Bene Stiltingus obseruat, (a) verba haec esse latius iiitelligenda, quum primo abbas aliquo tempöre fuerit, ac deinde faftus sit epifeopus. Sic enim ipse Maurus in vita SS. Andreae et Benedicti, quam exhibuimus ad A. C. 1010. de Se loqui­tur : Philippus abbas mihi, abbati consiituto, enarrare confueuit. Ex verbis quidem lau­dati biographi non colligitur, eum iam abbatem hoc tempore, quo Sanctus rex il­lius virtutem explorabat, fuisse; sieri ta­men potuit, vt mox a Sancto rege tanto­pere probatum et commendatum ordinis S. Benedicti religiosi liberis suffragiis abbatem eligerent, si forte vel prior abbas mortu­us, vel ad aliquam insulam, quod eo tem­pore frequentissimum erat, translatus est; nec inulto post eumdem Sanctus rex epi-Sco- (a) Afo SS. Sept. T. L p. 524. n. 266. A. C. 1-20.

Next