Żołnierz Wolności, styczeń 1971 (XXII/1-25)

1971-01-14 / nr. 11

E. Gierek i P. Jaroszewicz przyjęli delegację górników (A) (PAP). 13 bm. w Komitecie Centralnym PZPR I sekretarz KC E. Gierek i prezes Rady Ministrów P. Jaroszewicz spotkali się z delega­cją górników wszystkich okręgów węglowych. Górników polskich reprezentowa­li: B. Blaszczak — I sekretarz POP kopalni „Lenin“, J. Cegielski — prze­wodniczący Rady Robotniczej ko­palni „Wałbrzych", S. Gołębiowski — I sekretarz KM PZPR w Sosnow­cu. M. Hankus — I sekretarz KP PZPR w Będzinie, J, Konzak — gór­nik kopalni „Szombierki“, J. Ku­charczyk — dyrektor naczelny Ryb­nickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego, Z. Korecki — dyrektor przewodniczący ZG Związku Zawo­dowego Górników, J. Walisko — dy­rektor kopalni „Sośnica“, R. Wilk — sztygar kopalni „Zawadzki“, Wł. Wi­tek — dyrektor kopalni węgla bru­natnego „Turów". W spotkaniu uczestniczył kierow­nik Wydziału Przemysłu Ciężkiego i Komunikacji KC PZPR — St. Ko­walczyk. i Wicepremier i minister Górnictwa . Energetyki J. Mitręga przedstawił uchwałę narady aktywu partyjno­­gospodarczego przemysłu węglowe­go, odbytej w dniu 11 stycznia br, w Rybniku. E. Gierek i P. Jaroszewicz ser­decznie podziękowali górnikom za techniczny Zakładów Konstrukcyj­no - Mechanizacyjnych Przemysłu Węglowego, G. Kroczek — I sekre­tarz KM PZPR w Chorzowie, S. Ski­ba - górnik kopalni „Siemianowi­ce“, St Słupski — dyrektor kopalni „Siersza“, A Smiszck — górnik ko­palni „Sosnowiec“, P. Stopyra — kombajnista kopalni „Makoszowy“, Z. Stojek — sekretarz POP kopalni „Mortimer — Porąbka“, A. Szolc — górnik przedsiębiorstwa robót górni­czych w Rybniku, M, Specjał ich klasową, patriotyczną i obywa­telską postawę, za ich dotychczaso­wą pracę i zaangażowanie w sprawy kraju. Podkreślili znaczenie, jakie ma przemysł węglowy dla rozwoju gospodarki narodowej. Węgiel sta­nowi również poważną część pol­skiego eksportu. To „wiano“ dla no­wego kierownictwa partii — jak o­­kreślił zobowiązania górników E. Gierek — stanowi cenną pomoc, by nakreślone na VII Plenum KC za­dania wypełnić. W toku żywej I bezpośredniej dyskusji reprezentanci załóg górniczych przedsta­wili rezultaty swej pracy oraz problemy techniczne, ekonomiczne i socjalne, nad których rozwiązaniem pracują. E. Gierek i P. Jaroszewicz zapoznali uczestników spotkania z pracami kierownictwa partii i rządu oraz aktualną sytuacją kraju. Za­sięgali rady i opinii przedstawicieli przo­dującego oddziału polskiej klasy robot­niczej o propozycjach, które są rozpatry­wane, a dotyczą między innymi takich spraw Jak rozwój budownictwa mieszka­niowego, wykorzystanie istniejących moż­liwości dla ulepszenia i rozbudowy za­plecza socjalnego zakładów pracy, polep­szenia warunków pracy kobiet. Podczas spotkania. (Foto CAF — Dąbrowiecki) ŻOŁNIERZ ÜWOLÄIOSCI GAZETA CODZIENNA WOJSKA POLSKIEGO NR 11 (6247) ROK XXII (XXIX) | WARSZAWA, CZWARTEK 14 STYCZNIA 1971 R. | CENA 50 GR Di«ś mbi'ä .PsWiEDZ'Eíh Kierownik zespoły wokalnsgo „Wiarusy" w Sfcipsku mjr rez. lek. STANISŁAW SZARMACH Zaczęta się 2 2u":s temu - Zespól wokalny Klubu Ofi­cerów Rezerwy „Wiarusy" w Słupsku znany jest szerokiej publiczności nie tylko ziemi ko­szalińskiej, W minionym okresie zespół dal 98 koncertów w jed nostkach wojskowych, w klu­bach garnizonowych, szkołach, zakładach prai y. gromadach wiejskich nie tylko na terenie ziemi koszalińskiej, lecz również w woj bydgoskim, szczecińskim i innych. Uczestniczył w ostat­nich dwóch festiwalach piosenki żołnierskiej w Kołobrzegu Kwartet wokalny zespołu zajął I miejsce na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w woj koszalińskim i jako laureat wystąpił na festi­walu w Inowrocławiu. Solista zespołu, były partyzant Gwardii Ludowej Stanisław Kędziora otrzymał na Ogólnopolskim Fe­stiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze specjalne wyróż­nienia radia i telewizji moskiew­skiej. — Jak doszło do powstania grupy entuzjastów piosenki żoł­nierskiej? — Dwa lata temu z inicjaty­wą utworzenia przy naszym klu­bie zespołu wokalnego wystąpił mjr rez mgr Tadeusz Mazurkie­wicz. Znalazło się trzech entu­zjastów i w tym składzie odbyła się pierwsza próba Potem dołą­czyli inni uzdolnieni muzycznie rezerwiści Mnie powierzone kierownictwo muzyczne Oprócz zawodu lekarza pasjonuje mnie muzyka, a zwłaszcza wokalisty­ka Opiekę nad całością objął prezes KOR por. rez. Edward Wielgomas, - A jak było z doborem re­pertuaru? - Rozpoczęliśmy od marsza Rezerwistów’ do słów m'. rez. Tadeusza Mazurkiewicza, muzy­kę skomponowałem sam Cały program oparliśmy na piosen­kach żołnierskich, patriotycznych. - Jak przyjęło wasze występy społeczeństwo słupskie? — Niezwykle serdecznie. Mu­sieliśmy bisować na każdym koncercie Na tym terenie jest wielu osadników wojskowych, a więc naszych kolegów. Wszyscy DOKOŃCZENIE NA STR. 3 GÓRNICY WZYWAJĄ załogi całego kraju do wzmożonej pracy Uchwała aktywu partyjno gospQdarczego przemysłu węglowego Aktyw partyjno-gosńodarczy prze­mysłu węglowego na swojej nara­dzie w dniu 11 stycznia 1971 r. o­­fnówił i wnikliwie rozważył spra­wy związane z najpilniejszymi po­trzebami gospodarki narodowej. Znany apel I sekretarza KC PZPR tow. E. Gierka do narodu znalazł pełny oddźwięk wśród załóg górni­czych. Górnicy poparli uchwały VII Plenum KC. poparli ie konkretna pracą przeliczalna na tysiące ton wydobytego węgla, tak potrzebne­go ctla kraju. Zdaiac sobie sprawę z istnieją­cych trudności, zebrani tym bar­dziej doceniała uczynione już wy­siłki nowego kierownictwa partii i rządu dla złagodzenia skutków za­istniałych napięć. Wychodząc naprzeciw postulatom usprawnienia gospodarki narodowej i usunięcia zaistniałych trudności oraz przyspieszenia temoa poprawy bytu ludzi pracv. aktyw partyjno­­gospodarczy przemysłu węglowego zobowiązuje sie do takiej mobiliza­cji załóg. abv w 1971 roku prze­kroczyć ustalone w Narodowym Planie Gospodarczym zadania pro­dukcyjne o 900 tysięcy ton. Realizacja dodatkowych zobowiązań załóg górniczych oraz znaczne zwięk­szenie oszczędności węgla w podstawo­wych gałęziach przemysłu powinny za­pewnić poprawę zaopatrzenia ludności miast i wsi w opai oraz zwiększyć ek­sport węgla w roku t9il o 1 min ton. Dodatkowy eksport węgla umożliwi pełne wywiązanie się z potrzeb zgłoszo­nych przez naszych odbiorców zagra­nicznych oraz będzie miai duże znacze­nie dla złagodzenia trudności w naszej gospodarce. Realizacja dodatkowych zobowiązań będzie następowała w wyniku dalszej intensyfikacji produkcji, systematycz­nych usprawnień organizacyjno-tech­­niecznych. w warunkach stałe] poprawy stanu bezpieczeństwa pracy. Wykona­nie dodatkowych zadań produkcyjnych wymagać oędzie dalsze] poprawy wa­runków socjalno-bytowych załóg gór­niczych. Wokół tych spraw skoncentro­wane będą wysiłki administracji i na­szych organizacji robotniczych. Aktyw partyjno-gospodarczy gór­nictwa węglowego w imieniu załóg wszystkich kopalń i przedsiębiorstw górniczego wykonawstwa inwesty­cyjnego wzywa załogi innych ga­łęzi gospodarki narodowej do pod­­iecia zobowiązań majacvch na ce­lu zwiększenie potrzebnej produk­cji towarowei celem rozwiązania trudności gospodarczych i dla po­prawy efektów ekonomicznych zgodnie z apelem I sekretarza KC PZPR tow. Edwarda Gierka. UCZESTNICY NARADY AKTYWU PARTY JNO-GOSPODARCZEGO PRZEMYSŁU WĘGLOWEGO W trosce o lepsze warunki pracy Żywa dyskusja nad listem Sekretariatu KC PZPR (A) (PAP). List Sekretariatu KC PZPR do przewodniczących KSR i dyrektorów naczelnych przedsiębiorstw w sprawie warunków pracy i warunków socjalno-bytowych pracowników spotka! się z aprobatą załóg robotniczych; problemy w nim poruszane wywołały żywą dyskusję w zakładach pracy całego kraju. List — jak wiadomo — przypom­niał podstawową prawdę o niero­zerwalności zadań produkcyjnych z warunkami, w jakich zadania te są wykonywane. Unaocznił też drugą prawdę (niestety przez kierownictwa wielu zakładów dotychczas nie w pełni rozumianą), że dla załatwienia wielu spraw drobnych z pozoru, ale dokuczliwych dla ludzi pracy nie trzeba centralnych decyzji i więk­szych nakładów inwestycyjnych. Konieczna jest natomiast dbałość o warunki pracy, gospodarność i ini­cjatywa administracji, przedstawi­cielstwa załóg i samych pracowni­ków. Pierwsze reakcje na list Sekreta­riatu KC — to właśnie szukanie tych możliwości w samymi zakła­dzie pracy. Mówią o tym relacje korespondentów PAP. W ŁODZI postanowiono wprowadzić gorące posiłki dla pracowników przemy­słu włókienniczego na wszystkich trzech zmianach. Do załóg skierowano ankietę w sprawie rodzaju tych posiłków i pory ich wydawania. w sprzyjającym klimacie rozwija się inicjatywa społeczna, szybkó przynosząc korzyści załogom. Przykładów godnych naśladowania dostarcza m. ín. Wytwór­nia Sprzętu Komunikacyjnego we Wroc­ławiu: w czynie społecznym pracownicy WSK zaadaptowali do potrzeb całorocz­nego wypoczynku czynny tylko latem, zakładowy ośrodek w Przesiece k. Kar­pacza. Dzięki temu wczasy zimowe spę­dzi w Karkonoszach kilkuset robotni­ków tego zakładu. Ostatnio załoga posta­nowiła własnym, gospodarskim sump­tem .i społeczną pracą przebudować sto­łówkę zakładową, dostosowując ją do sy­stemu szybkiej obsługi. Załoga zakładów artykułów domowych „Zagocl“ '.v BYTOWIE (woj. koszalińskie) postanowiła przyspieszyć budowę w czynie społecznym świetlicy, którą wy­korzysta się równocześnie jako stołówkę. W zakładach przemysłu elektronicznego ..Demet“ w Debrzynie wygospodarowano w ostatnich dniach. pomieszczenia; w których urządzi sie świetlicę, DOKOŃCZENIE NA STR. 5 Wicepremier DRW z wizytą w Polsce (A) (PAF). 13 bm. przybyła do Warszawy rządowa delegacja De­mokratycznej Republiki Wietnamu, której przewodniczy członek Biura Politycznego KC Partii Pracujących Wietnamu. wicepremier — Łe Thanh Nghi. W skład delegacji wchodzą m. in. wiceprzewodniczący Państwowego Komitetu Planowania — Le Khac oraz wiceminister Han­dlu Zagranicznego — Nghietn Ba Due. Na lotnisku Okęcie wietnamskich goś­ci witali: z-Sa «zloiftc* Biur.":> PoUtycis­­nego KC PZPR, wiceprezes Pady Mini­strów — M. Jagielski, przedstawiciele MSZ i resortów gospodarczych oraz licz­na grupa młodzieży wietnamskiej kształ­cącej się w Warszawie. Obecny był ambasador DRW w Polsce — Le Trang oraz charge d'affaires am­basady Republiki Wietnamu Południowe­go — Le Van Nhut. Delegacja DRW z wicepremierem Le Thanh Nghi weźmie udziat w rozpoczy­nającej sie w Warszawie 14 bm. pierw­szej sesji utworzonej w roku 1969 Pol­­sko-WietnamskieJ Komisji Współpracy Gospodarczej i Naukowo-Technicznej. Delegacji polskie) na. sesję przewodni­czyć będzie wicepremier M. Jagielski. Wizyta ministra R. Kirchsch/aegsra Polsko-aust riackie rozmowy polityczne (A) (PAP). Na zaproszenie ministra Spraw Zagranicznych dr. Stefa­na Jędrychowskiego przybył 13 bm. z oficjalną wizytą minister Spraw Zagranicznych Republiki Austrii — dr Rudolf Kirchschlaeger z małżon­ką. Szefowi dyplomacji austriackiej towarzyszą: zastępca sekretarza ge­neralnego MSZ, kierownik Departamentu Politycznego MSZ — amb. Arno Halusa i sekretarz ministra Spraw Zagranicznych — Heimo Kellner. W czasie kilkudniowej wizyty min. Ä. Kirchśeiiiaegera omówionych zo­stanie saereg spraw zarówno z za­kresu stosunków dwustronnych jak i głównych problemów międzynaro­dowych. Służyć ona będzie dalszemu wyraźnemu rozwojowi stosunków między obu krajami w wielu dzie­dzinach. POWITANIE NA DWORCU GDAŃSKIM Dworzec Gdański w Warszawie, na który w godzinach przedpołud­niowych przybył pociąg pośpieszny z Wiednia — udekorowany barwami narodowymi Austrii i Polski. Gości powitali: min. Spraw Zagra­nicznych — S. Jędrychowslii z mał­żonką, wiceminister tego resortu —■ A. Willmann i wyżsi urzędnicy MSZ. Obecni byli: ambasador PRL w Austrii — L. Wojdyga i ambasador Austrii w naszym kraju — J. Proksch wraz z członkami amba­sady. DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Podczas rozmów w siedzibie MSZ, które prowadzą ministrowie spraw zagranicznych PRL — Stefan Jędrychowski (na pierwszym planie ty­łem) i Austrii — Rudolf Kirchschlaeger (z prawej). (Foto CAF — Langda) Powiatowe konferencje PZPR (A) (PAP). 13 bm. odbyły się na te­renie Rzeszowszczyzny kolejne po­wiatowe konferencje sprawozdaw­czo-wyborcze PZPR. W obradującej pod hasłem „Rzetelną codzienną pra­cą popieramy kierownictwo partii“ konferencji w Krośnie — jednej z najliczniejszych organizacji powia­towych partii na Rzeszowszczyźnie wziął udział członek Biura Politycz­nego KC, I sekretarz KW PZPR w Rzeszowie — WT. Kruczek. Mówiono m. in. o potrzebie pełnego wykorzy­stania potencjału przemysłowego re­gionu, zwłaszcza dostarczającego ar­tykuły rynkowe, a także o koniecz­ności jego harmonijnego rozwoju. Krytykowano równocześnie dotych­czasowy system zarządzania zakła­dami przez jednostki nadrzędne, po- Iegajgcy na zbyt dużej ilości wskaź­DOKOŃCZENIE NA STR. 5 Komunikat Ministerstwa Obrony Narodowej o rozpoczęciu ochotniczej rekrutacji kandydatów DO AKADEMII WOJSKOWYCH I WYŻSZYCH SZKÓŁ OFICERSKICH (B) Ministerstwo Obrony Narodo­wej ogłasza ochotniczą rekrutację kandydatów do następujących aka­demii wojskowych i wyższych szkół oficerskich: Wojskowa Akademia Techniczna im. J. Dąbrowskiego w Warsza­wie; Wojskowa Akademia Medyczna w Lodzi; Wyższa Szkota Marynarki Wo­jennej im. Bohaterów Westerplat­te w Gdyni; Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu; Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Pancernych im S. Czarnieckiego w Poznaniu; Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. J. Bema w Toruniu; Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Obrony Przeciwlotniczej im. por. M Kalinowskiego w Koszalinie; Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Inżynieryjnych im. gen. J. Jasiń­skiego we Wrocławiu; Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Chemicznych im. S. Ziai w Kra­kowie; Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Łączności im. płk. B. Kowalskie­go w Zegrzu koło Warszawy; Wyższa Oficerska Szkoła Radio­techniczna im kpt. S. Bartosika w Jeleniej Górze; Wyższa Oficerska Szkoła Lotni­cza im. J. Krasickiego w Dębli­nie; Wyższa Oficerska Szkoła Samo­chodowa im. gen. A. Waszkiewi­cza w Pile; Kompanie Akademickie — Cen­trum Szkolenia Służb Kwatermi­­strzowskieb im. M Buczka przy Politechnice Poznańskiej i Wyż­szej Szkole Ekonomicznej w Poz­naniu. Od kandydatów do akademii woj­skowych i wyższych szkół oficer­skich wymagane są następujące wa­runki: obywatelstwo polskie; odpowiednie wartości moral­ne i polityczno; zdolność do służby w charak­terze słuchacza wojskowej szkoły zawodowej, stwierdzo­na orzeczeniem właściwej wojskowe) komisji lekarskiej: stan wolny; DOKOŃCZENIE NA STR. 5 Dziś (iiiimiiii unii w numerze iimimiiii NA STR. 3 + GDY BRAK JEST ZROZUMIE­NIA - uwagi ppik. Zenona Mo­rawskiego z cyklu: śladem naszych artykułów. + SKRÓTY I ZNAKI UMÓWIO­NE NOŚNIKAMI INFORMACJI - wypowiedź ppłk. Czesława Ławrynowicza w konkursie: Kierowanie - Dowodzenie Zarządzanie. NA ‘iTR. 4 & „Ale to nowe zwycięstwo cywilizacji I postępu ozna­czać będzie równocześnie dla dzisiejszych prawych gospo­darzy nadamazońskiej dżun­gli - wyrok śmierci" - stwier­dza Stefan Zielicz w artykule o budowie wielkich autostrad w Brazylii. NA STR. 6 w REZULTATY PRACY W UBIE­GŁYM ROKU I ZAMIERZENIA NA ROK BIEŻĄCY - Ministro­wie odpowiadają na pytania PAP. Gunnar Jarring kontynuuje rozmowy (A) NOWY JORK (PAP). Specjal­ny wysłannik sekretarza generalne­go ONZ na Bliski Wschód, ambasa­dor Gunnar Jarring przeprowadził we wtorek dalsze rozmowy z przed­stawicielami Jordanii i Izraela, El- Farrą i Tekoahem. Po powrocie z Je­rozolimy Jarring dwukrotnie został przvjętv przez sekretarza generalne­go ONŻ. Na podstawi, liczby spotkań odbytych w stosunkowo krótkim okresie czasu oraz Czasu trwania przeprowadzonych rozmów — pisze korespondent PAP -w Nowym .Torkú, J, Górski — można wysnuć wnio­sek, że rokowania pokojowe na temat rozwiązania konfliktu bliskowschodniego są w pełnym toku. Opierając się nato­miast na skąpych informacjach, przeka­zanych przez Jarringa prasie można są­dzić, że wymiana poglądów jaka odbywa się w tej chwili pod jego auspicjami do­tyczy me tylko spraw proceduralnych, ale również istotnych kwestii meryto­rycznych. Trwa strzelanina w Ammanie (A) PARYŻ (PAP). Już szósty, dzień utrzymuje sie krytyczna sy­tuacja w Jordanii, a co kilka go­dzin dochodzi do wymiany strza­łów ze zmienna intensywnością. Mi­mo wtorkowego apelu rządu jor­­dańskiego i Organizacji Wyzwole­nia Palestyny o zachowanie spoko­ju i unikanie incydentów, w nocy z wtorku na środę, a także w śro­dę w ciągu dnia. słychać było kil­kakrotnie gwałtowna strzelaninę i giuche eksplozje. Agencje prasowe podają, że w środę po południu jeden z chłopców' pale­styńskich rzucił granat w kierunku jordańskiugo pojazdu wojskowego. W centrum Ammanu wybuchła natych­miast strzelanina, «sklepy zostały znów zamknięte, podobnie zresztą jak urzę­dy, szkoły i instytucje publiczne. Wśród mieszkańców stolicy Jordanii u­­trzvmuje się atmosfera strachu i nie­pewności. Według danych oficjalnych, w ostatnich 6 dniach zginęło bądź zo­stało rannych 6fl osób, ale należy sądzić* że rzeczywista lista ofiar jest o wiele wyższa. Powszechna Federacja Jordań­­skich Związków Zawodowych pro­DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Krytyczna ocena działalności CRZZ Spotkanie Sekretariatu KW PZPR w Katowicach z działaczami ruchu związkowego (A) (PAP). 13 bm. odbyło się W Katowicach spotkanie Sekretariatu KW PZPR z kierownictwem WKZZ, przewodniczącymi zarządów głów­­nych związków: górników, hutni­ków. chemików oraz 14 zarządów okręgowych ooszczególnych związ­ków branżowych działających na terenie woj. katowickiego. Samokrytyczną ocene działalności ogniw i instancji związkowych przedstawił wiceprzewodniczący CRZZ. przew. WKZZ — R. Stachoń. W oparciu o krytyczne uwagi, jakie na temat działalności instancji związko­wych zgłaszają w czasie odbywających się obecnie spotkań aktywu i załóg lu­dzie pracy woj. katowickiego, uwzględ­niając zgłoszone na tych zebraniach słuszne propozycje w sprawie doskona­lenia pracy związkowej — R. Stachoń sprecyzował zadania, których realiza­cja winna zwiększyć ’ efektywność dzia­łania ogniw i instancji związkowych. Kontynuując wysiłki poszczególnych rad zakładowych i instancji związkowych w oj. katowickiego, które przyniosły dobre rezultaty w dziedzinie poprawy warunków socjalno-bytowych i wiciu DOKOŃCZENIE NA STR. 5 Jak skutecznie przeciwdziałać nieuzasadnionemu zawyżaniu cen Narada przewodniczących wojewódzkich komisji cen (A) (PAP). Problemy związane z realizacją podjętej w tych dniach przez Radę Ministrów uchwały w sprawie zasad polityki cen detalicz­nych w latach 1971—1972, były 13 bm. w Warszawie tematem narady z przewodniczącymi wojewódzkich ko­misji cen. Podstawowe założenia państwowej polityki cen w latach. 1971 i 1972 na tle zadań społeczno-gospodarczych na rok bieżący zreferował wicepre­zes Rady Ministrów, przewodniczący Komisji Planowania — St. Majewski. Zadania wojewódzkich komisji cen w świetle tych założeń przedstawił przewodniczący PKC — P. Karpiuk. Wojewódzkie komisje cen otrzymały szczegółowe zalecenia dotyczące prze­strzegania zasad ustalania i weryfikacji cen na wyroby przemysłu terenowego, spółdzielczości I producentów prywat­­nych. W wyniku weryfikacji cen mogą one dokonywać Jedynie koniecznych obniżek cen, natomiast jeśli chodzi o podwyżki cen wyrobów i usług — mimo nacisków producentów — nie mogą po­dejmować decyzji i bez uzgodnienia ich z PKC. Ze szczególną troską WKC md* •szrą czuwać nad kształtowaniem się sezo­nowych cen owoców i warzyw, przeciw­działając dążeniom niektórych spółdzielni ogrodniczych do osiągania nadmiernych zysków. Wojewódzkie komisje cen w związku z potrzeba bardziej wszechstronnego czu­wania nad kształtowaniem cen wyrobów przemysłu terenowego i usług powinny wzmocnić kontrolę nad przestrzeganiem przepisów w tym zakresie, co przecie wszystkim dotyczy zgodności artykułów« wzorców (na podstawie których są usta­lane ceny detaliczne) z wyrobami maso­wymi i dostarczanymi seryjnie na rynek. Chodzi bowiem o to, żeby jakość arty­kułów przeznaczonych do sprzedaży nie ulegała obniżeniu w stosunku do egzem­plarzy wzorcowych. W tej dziedzinie PKC liczy na większą aktywność ze stro­ny przedsiębiorstw handlowych. Na naradzie podkreślano, że u­­chwala Rady Ministrów zawiera jednoznaczne wytyczne działania dla organów cenowych, a jednocześnie przez odpowiednie postanowienia odnoszące się do producentów, han­dlu i organów kontroli, stwarza ko­misjom cen właściwe warunki rea­lizacji zadań w zakresie obrony in­teresów ludności. W toku dyskusji sygnalizowano, że normy zysku u­­stalone przez PKC dla producentów z przemysłu terenowego niezgodne są z normami ujętymi w planach fi­nansowych rad narodowych. Zdarza się często, że rady te — samo zainteresowane jak najlepszymi wynika­mi finansowymi przedsiębiorstw na swym terenie, tolerują posunięcia w kierunku nieuzasadnionego wzrostu zysków tycią przedsiębiorstw, co rzecz jasna ma wpływ na ceny icb wyrobów. Ostrej krytyce poddano ■*r ’7~a­dzie Komitet Drobnej Wytwi . „ości za opieszałe załatwianie spraw zwią­zanych ze zmianami zasad kalkula­cji kosztów, jeśli chodzi o wyroby dostarczane przez producentów niey uspołecznionych i rzemiosło.

Next