Trybuna Ludu, maj 1952 (V/121-151)
1952-05-01 / nr. 121
pro,e,ariusze B T ll 11 1^1 B 11 £ I 11 °rganKC wszystkich Serajów fj|§B §8 WL H » If §§ M M pH j IIS H B I Polskiej Zjednoczonej * łączcie się! HSH H ▼ MU IL/il ML H. Ul H.. VJ1 H. Partii Robotniczej__ NR 121 (1183) ROK V WARSZAWA — CZWARTEK 1 MAJA 1952 R. WYDANIE F CENA 15 g* Niech żyje I M a j a dzień międzynarodowej solidarności mas pracujących, dzień bralerslwa wszystkich ludów walczących o pokój, demokrację i socjalizm! Uruchomienie drugiego obiektu przemysłowego Nowej Huty ff) W przeddzień święta 1 Ma ja odbyła się na terenie kombinatu Nowa Huta uroczystość oddania do użytku i uruchomienia drugiego obiektu przemysłowego, ■ .W wyniku zwycięsko zrealizowanych zobowiązań ku czci BO rocznicy urodzin Prezydenta Bieruta i święta 1 Maja skrócono o 2 miesiące termin wybudowania olbrzymiego warsztatu mechanicżno-naprawczego o kubaturze ponad 176 tys. m sześć. V Wyścig Pokoju rozpoczęty W I etapie zu/j ciężyła Belgia przed GSR - Indywidualnie wygrał Guslaaf Yerschuren (f) W środę 30 ub. m. w dniu rozpoczęcia V Międzynarodowego Kolarskiego Wyścigu Pokoju, stadion Wojska Polskiego tonął w powodzi różnobarwnych flag wszystkich państw uczestniczących w Wyścigu. Obok olbrzymich portretów Generalissimusa Stalina, Prezydenta RP Bieruta, Prezydenta Piecka i Prezydenta Gottwalda oraz prze wodniczącego Światowej Rady Pokoju prof. Joliot-Curie widniejące makiety odznak organizacji młodzieżowych i odznak sportowych różnych krajów tworzyły piękną dekorację największej w świecie imprezy kolarstwa amatorskiego, odbywającej się pod hasłem braterstwa 1 solidarności wszystkeh narodów walczących o pokój. Już na dłu<ro. przed startem 50 tys. publiczności wypełniło szczelnie stadion. W loży honorowej miejsca zajęli: Marszalek Sejmu Kowalski. członkowie Biura Politycznego KC PZPR, członkowie Rządu z Prezesem Rady Ministrów J. Cyrankiewiczem na czele, wiceprzewodniczący Polskiego Komite'u Obrońców Pokoju —- Jerzy Putrament, przed stawiclele stronnictw politycznych. Wojska Polskiego, organizacji masowych oraz władz i organizacji sportowych. Przybyli również członkowie korpusu dyplomatycznego, wśród których znajdowali się ambasador ZSRR Arkadij Sobolew, ambasador Republiki Czechosłowackiej Franciszek Pisek i szef misji dyplomatycznej NRD — ambasador Aenne Kundermann. W I etapie Wyścigu zwyciężył Belg Gustaaf Verschuren. Drugie miejsce zajął Belg Verhelst, a trzecie i czwarte zawodnicy CSR Vesely i Svoboda. Zespołowo pierwsze miejsce zajęli: Belgowie, drugie kolarze czechosłowaccy. Rozegrany w czasie Wyścigu mecz piłkarski ośrodek Unia — Trnava (CSR) zakończył się zwycięstwem Unii 4:3 (2:3). Szczegółowe sprawozdanie z przebiegu uroczystości i Wyścigu podajemy na stronie 6. Centralna akademia 1-majowa w Warszawie Dnia 30 kwietnia br. w wielkiej hali sportowej na Placu Mirowskim w Warszawie odbyła się uroczysta, centralna akademia 1-majowa. Na akademię przybyły wielotysięczne rzesze ludu Warszawy, przodownicy pracy, racjonalizatorzy, nowatorzy produkcji, budowniczowie nowej, socjalistycznej stolicy, przedstawiciele nauki, kultury sztuki,. przedstawiciele chłopów i pracujących oraz młodzieży. Nad podium prezydialnym góruje, widniejące na tle czerwieni w snopach światła reflektorów. popiersie Chorążego pokoju Wielkiego Stalina oraz portret Pierwszego Budowniczego Polski Ludowej Bolesława Bieruta. „Niech żyje 1 Maj — dzień braterstwa wszystkich ludów walczących o pokój, demokrację i socjalizm“ — głosi napis umieszczony nad prezydium. Wzdłuż ścian olbrzymiej hali spływają szerokie, biafoczerwone i czerwone wstęgi. Gdy w prezydium akademii zajmuje miejsce Prezydent RP, Przewodniczący KC PZPR Bolesław Bierut, rozlegają dźwięki hymnu naródowego się zrywają się długo niemilknące i owacje, W prezydium akademii zasiadają członkowie Biura Politycznego KC PZPR, Marszałek Sejmu W, Kowalski, członkowie Rady Państwa, członkowie Rządu z Cyrankiewiczem Premierem J. na czele, przedstawiciele Wojska Polskiego z Marszałkiem Polski K. Rokossowskim na czele, przedstawiciele władz naczelnych stronnictw politycznych, związków zawodowych, organizacji masowych, świata kultury i nauki, oraz przodownicy pracy i przodujący chłopi. Wśród członków prezydium akademii znajdują się przewodniczący delegacji zagranicznych, przybyłych do Warszawy na uroczystości święta 1 Maja. Na uroczystości obecni byli przedstawiciele dyplomatyczni państw zaprzyjaźnionych. Przewodniczył akademii przewodniczący CRZZ — W. Kłosiewicz. mi Zebrani przyjmują serdecznyoklaskami sekretarza. KC PZPR Z. Nowaka, który wygłasza referat (tekst referatu podajemy na str. 3). mi Cała sala łączy się serdecznyoklaskami ż mówcą, gdy pozdrawia on lud pracujący Francji, Wioch i innych krajów kapitalistycznych, zależnych i kolonialnych. Na słowa mówcy, obrazujące bohaterską walkę narodu Korei, zrywa się owacja na cześć Kim Ir-sena. Raz po raz rozlegają się oklaski, gdy sekretarz KC PZPR kreśli obraz osiągnięć i pokojowej polityki Związku Radzieckiego. Pozdrowieniom dla niezłomnego przyjaciela narodu polskiego, wielkiego Stalina — towarzyszą długo niemilknące, burzliwe oklaski i okrzyki, które przeradzają się w manifestację na cześć przyjaźni polsko-radzieckiej. „Niech żyje nasz kochany, wielki Budowniczy Polski Ludowej Bolesław Bierut!“ „Bohaterska polska klasa robotnicza niech żyje!“ —- padają z sali okrzyki, entuzjastycznie podchwytywane przez wszystkich zgromadzonych, kiedy Z. Nowak mówi o wielkim dorobku roku, który dzieli nas od minionego 1 Maja. Szczególnie gorąco przyjmują zgromadzeni końcową część przemówienia, w której Z. Nowak podkreśla, iż rękojmią dalszych zwycięstw narodu polskiego jest Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. „Stalin — Bierut" — długo rozbrzmiewają okrzyki w wielkiej hali. „Niech żyje Chorążj pokoju — towarzysz Stalin!“ — pada okrzyk, po którym przez halę przewala się potężne „Hurra!“. Mocno rozbrzmiewa bojowa pieśń proletariatu — „Międzynarodówka“. W części artystycznej akademii z bogatym repertuarem wystąpili przybyli do Polski soliści Akademickiego Teatru Wielkiego ZSRR, odznaczonego Orderem Lenina, zespół Pieśni i Tańca Wojska Polskiego, zespół dziecięcy akordeonistów przy kop. „Karol“, Zjednoczone Zespoły Taneczne Centralnej Rady Związków Zawodowych, orkiestra Filharmonii Górniczej z Zabrza oraz chór robotniczy z Siemianowic. Projekt Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wniesiony do Sejmu Ustawodawczego (f) Zgłoszone w toku dyskusji ogólnonarodowej nad projektem Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wnioski i poprawki zostały zgodnie z regulaminem rozważone przez właściwe podkomisje Komisji Konstytucyjnej. Na podstawie uchwał tych podkomisji Podkomisja Redakcyjna i Zagadnień Ogólnych, której przewodniczył Prezydent Rzeczypospolitej Boleslav/ Bierut, przedstawiła Komisji Konstytucyjnej swoje wnioski w sprawie ostatecznego brzmienia projektu Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W dniu 30 kwietnia br. odbyło się pod przewodnictwem Prezydenta Rzeczypospolitej czwarte posiedzenie plenarne Komisji Konstytucyjnej. Porządek dzienny obrad obejmował dwa punkty: 1. Sprawozdanie o przebiegu ogólnonarodowej dyskusji nad projektem Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. II. Uchwalenie projektu Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W punkcie pierwszym porządku dziennego członek Komisji Konstytucyjnej pos. E. Ochab omówił przebieg dyskusji ogólnonarodowej nad projektem. Sprawozdawca podkreślił, że dyskusja, świadczy o całkowitym zatwierdzeniu przez naród zasad projektu. Komisja Konstytucyjna przyjęła sprawozdanie do wiadomości. W punkcie drugim porządku dziennego członek Komisji Konstytucyjnej prof. St. Rozmaryn zreferował wnioski Podkomisji Redakcyjnej i Zagadnień Ogólnych w sprawie brzmienia projektu, który Komisja Konstytucyjna zgodnie ze swym powołaniem przedłożyć ma Sejmów Ustawodawczemu. Po dyskusji Komisja Konstytucyjna jednomyślnie uchwaliła wnieść przedstawiony przez Podkomisję Redakcyjną i Zagadnień Ogólnych tekst projektu Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do Sejmu Ustawodawczego, Następnie członek Komisji Konstytucyjnej prof. St. łgnar zgłosił wniosek, aby Komisja Konstytucyjna zwróciła się do swego Przewodniczącego, Prezydenta Rzeczypospolitej o zreferowanie w jej imieniu w Sejmie Ustawodawczym projektu Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Komisja Konstytucyjna jednomyślnie wniosek uchwaliła. 30 ub. m. projekt Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej złożony został Sejmowi U stawodawczemu. Chwalą okryte czerw Pierwszy Maja: — jakże wiele znaczy ten dzień w naszej historii i w naszym życiu! Po raz sześćdziesiąty trzeci poiska klasa robotnicza obchodzi dziś ten dzień międzynarodowej solidarności ludu pracującego, dzień braterstwa robotników wszystkich krajów. Trzecie już pokolenie polskich robotników wznosi okryte chwałą czerwone sztandary pierwszomajowe, które powiewać będą nad zwartymi szeregami nieprzeliczonych rzesz, gdy dziś przemierzać będą w pochodzie ulice miast i wsi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Czerwony sztandar, wzniesiony prawie trzy ćwierci stulecia temu przez Ludwika Waryńskiego, przejmowany przez pewne ręce Juliana Marchlewskiego, Feliksa Dzierżyńskiego, Mariana Buczka, Marcelego Nowotki, dzierży dziś zwycięski chorąży Polski Ludowej, wielki syn narodu polskiego, wierny uczeń Lenina i Stalina — Bolesław Bierut. Niesiony poprzez dziesięciolecia drogą jakże trudną i ciernistą, sztandar nasz, uwieńczony dziś laurem zwycięstwa, powiewa nad naszą po wsze czasy wolną i niepodległą Ojczyzną, nad rosnącym Coraz wyżej gmachem Polski Socjalistycznej Witamy 1 Maja sukcesami na każdym polu budowy socjalizmu. Krzepnie wieczysty sojusz robotników i chłopów, umacnia się nasza władza ludowa. Pod względem wykonania planu sześcioletniego, jesteśmy już w połowie drogi. Powszechnym wysiłkiem naszych rąk i mózgów rośnie nasz wielki, nowoczesny przemysł socjalistyczny. Rozwija się i przeobraża nasze rolnictwo. Ci, co stanowią ogromną większość budowniczych Polski Socjalistycznej, to ludzie młodzi, dojrzali w ciągu minionych ośmiu lat, kiedy w naród nasz wstąpiła nowa przepotężna siła, kiedy Polacy nie wahają się podejmować najśmielszych zamierzeń, które temu lat kilkanaście wydałyby się snem nieziszczalnym. Młode pokolenie, wychowane w Polsce Ludowej, nie pamięta tych straszliwych czasów, kiedy kraj nasz pod rządami zbrodniczej zgrai pilsudczyzny słynął nie z wielkich planów i z ich zwycięskiej realizacji, lecz z największej nędzy i zacofania w lej części świata, kiedy Polska w sercu Europy leżąca, zapędzona przez zbrodnicze rządy faszyzmu w groźną samotność, stała bezbronna w obliczu nadciągającej nawały hitlerowskiej. Jakże dalekie wydają się naszemu pokoleniu te czasy! Wokoło otoczeni jesteśmy przyjaciółmi - krajami, które tak jak my budują z powodzeniem lepszą i szczęśliwszą przyszłość swych narodów. Po wieki wieków trwać będzie serdeczna przyjaźń i przymierze łączące nas z największą moralno-polityczną i materialną potęgą naszych czasów — z pierwszym na świecie państwem socjalistycznym, z narodem, który pod sztandarem Lenina, pod wodzą Stalina wznosi wspaniały gmach komunizmu. Temu krajowi zawdzięczamy, że nasza walka o wyzwolenie i niepodległość została uwieńczona zwycięstwem, temu krajowi i jego hojnej, braterskiej pomocy zawdzięczamy, że możemy dziś wznosić w Polsce gmach socjalizmu. Wzajemna pomoc i przyjaźń narodów, skupionych pod wodzą Związku Radzieckiego w wielkim obozie pokoju, demokracji i socjalizmu, pomnaża nasze siły po wielekroć. Z roku na rok rosną i potęgują się siły naszego obozu Z nami są sympatia i solidarność setek milionów ludzi, walczących na całym globie ziemskim o pokój i wolność, 0 pewność jutra. Widzą oni, że nasze wolne narody są na jedynej drodze, wiodącej do pomyślności, dobrobytu, szczęścia i kultury całej ludzkości, że tylko nasza droga zapewnia prawdziwą niezależność wszystkim narodom, że tylko nasz obóz walczy o trwały 1 sprawiedliwy pokój, o przyjazne stosunki i korzystną współpracę gospodarczą między wszystkimi krajami. Rok, który minął od 1 Maja r. 1951, przyniósł nowe wielkie sukcesy krajom obozu pokoju i socjalizmu. W Związku Radzieckim nastąpił dalszy potężny wzrost ekonomiki, dobrobytu i kultury narodu. Siedmiomilowymi krokami posuwa się naprzód realizacja gigantycznych planów przeobrażenia przyrody i wzniesienia olbrzymów komunizmu, Zbliża się chwila oddania do użytku pierwszego z tych olbrzymów — kanału Wołga - Don. Wszystkie kraje demokracji ludowej z pełnym powodzeniem realizują swe długofalowe plany socjalistycznego uprzemysłowienia oraz wszechstronnego rozwoju gospodarczego i kulturalnego. Przed kilku zaledwie laty wyzwolony spod imperialistycznego jarzma wielki naród chiński dokazuje cudów bohaterstwa na polu pokojowego budownictwa. Piękne są owoce pokojowej pracy, które zbiera w Niemieckiej Republice Demokratycznej naród niemiecki, niezłomnie walczący o zjednoczone, wolne i pokój miłujące Niemcy. A jaki jest bilans minionego roku u imperialistycznych podpalaczy świata, w obozie rozdzieranym przez coraz głębsze przeciwieństwa wewnętrzne? Mogą się oni jedynie tym „popisać“, że w ciągu tego roku wyprodukowali więcej broni, zagarnęli więcej miliardów zysków zbrojeniowych, narzucili narodom Europy jeszcze większe ciężary zbrojeniowe, jeszcze mocniej zacisnęli pętlę amerykańskiej niewoli wokół ich szyi, jeszcze bardziej obniżyli poziom życia mas pracujących we wszystkich krajach kapitalistycznych, jeszcze raz odrzucili pokojowe propozycje ZSRR, jeszcze więcej krwi przelali w ujarzmionych krajach,' kontynuując zbrodniczą wojnę zaborczą w Korei i nie cofając się przed użyciem ludobójczej broni bakteriologicznej przeciw narodom Korei i Chin Ludobójczy imperializm amerykański, który roi szaleńczy sen o hegemonii światowej gna na oślep ku nowej wojnie światowej odradza hitlerowski Wehrmacht. Lecz wściekły brytan imperialistyczny trzymany jest mocno na uwięzi. Łańcuchem, skuwającym ręce podpalaczy świata, jest twarda wola narodów, które gotowe są, w myśl wskazań wielkiego chorążego pokoju Józefa Stalina, bronić sprawy pokoju do końca. Obóz pokoju jest dziś liczniejszy i silniejszy, niż kiedykolwiek. Gdy dzisiaj masy pracujące w krajach kapitalizmu zamanifestują swą wolę walki na rzecz międzynarodowej solidarności ludów, imperialistyczni podżegacze wojenni raz jeszcze usłyszą z ust milionowych rzesz donośny głos protestu, przeciw zbrodniczej wojnie, przemożne wołanie o pokój. Naród nasz, świadom swych zadań i odpowiedzialności za losy Ojczyzny i za losy pokoju na świecie, w minionym roku dobrze i owocnie pracował w imię tych dwóch wielkich spraw, przysporzył wiele nowych sil naszemu krajowi — ważnemu ogniwu wielkiego obozu pokoju, demokracji i socjalizmu. Mocniej zwarły się szeregi narodowego frontu walki o pokój i plan sześcioletni. Posunął się naprzód natężony proces przekształcania się naszej społeczności w naród socjalistyczny, który pod przewodem klasy robotniczej, pod zwycięskim sztandarem naszej partii, pod wypróbowanym kierownictwem wielkiego budowniczego Polski Ludowej, towarzysza Bieruta, świadomie, celowo kształtuje swój dzień dzisiejszy i dzień jutrzejszy, szczęśliwą przyszłość naszej klasy robotniczej, naszego pracującego chłopstwa, naszej inteligencji, tworzy trwały fundament dobrobytu i kultury wszystkich ludzi pracy. Nasze zdobycze, osiągnięte na tej drodze, zapisane zostały w projekcie Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w Wielkiej Karcie zwycięstwa i wolności ludu pracującego, narodu polskiego. W dniu wielkiego święta 1 Maja naród nasz zamanifestuje niezłomną wolę dalszej wytrwałej walki o pokój i plan sześcioletni, wolę dalszego umocnienia naszego państwa ludowego — nieodłącznej części wielkiego obozu pokoju, którego chorążym jest Józef Stalin. Wysokie odznaczenia państwowe za zasługi w pracy zawodowej (f) Z okazji święta 1 Maja Prezydent RP Bolesław Bierut odznaczył za zasługi w pracy zawodowej’ szereg osób orderami „Sztandar Pracy“ i „Odrodzenia Polski“ oraz Złotymi, Srebrnymi i Brązowymi Krzyżami Zasługi. Orderem „Sztandar Pracy“ II klasy Prezydent RP Bolesław Bierut odznaczył: Grzegorza Chanasa — rębacza przodowego kopalni „Sośnica“ stale nod wyższa jącego swą normę wydobycia węgla. Przez odpowiednie zastosowanie wiercenia przy urobku węgla, zmniejszył on w dużym stopniu procent miału. Alojzego .Turowskiego — rębacza przodowego kopalni „Sośnica“ stale podnoszącego normę wydobycia węgla. Przeciętna roczna wydobycia .Turowskiego Wynosi 234 procent normy. Irenę Dzłklińską — rdzeniarkę huty „Zygmunt“, która wyrabiając systematycznie ponad 500 procent normy wykonała w dniu 21 grudnia 1951 roku zadania produkcyjne planu 6-letniego. Karola Wadułę — mistrza szybkościowych wytopów stali huty „Pokój“. Delegowany do huty im. J. Stalina w celu usprawnienia pracy Waduła skrócił czas wytopu z 12 na 7 godzin. -Stanisława Górnego — ślusarza sprawdzianowego Zakładów Przemysłu Metalowego im. J. Stalina w Poznaniu. Jest on 8- krotnym przodownikiem pracy, osiągającym przeciętnie 320 procent normy, wybitnym fachowcem w dziedzinie produkcji narzędzi i sprawdzianów. Zadania produkcyjne planu 6- letniego Górny wykonał 14 marca br. Mariana Patersklego — oczyszczacza odlewów Zakładów Metalurgicznych w Poznaniu, 9- krotnego przodownika pracy, który wykonuje systematycznie 300 procent normy. Władysława Szczepaniaka — oczyszczacza odlewów Zakładów Metalurgicznych w Poznaniu, 7- krotnego przodownika pracy, który osiąga przeciętnie 250 procent normy. Ponadto Prezydent RP odznaczył: Orderem „Odrodzenia Polski“ IV i V klasy — dwie osoby, Złotym Krzyżem Zasługi — 164 osoby, Srebrnym Krzyżem Zasługi — 1.102 osoby, Brązowym Krzyżem Zasługi — 1.130 osób. Na wniosek ministra Górnictwa Prezydent RP Bolesław Bierut odznaczył Srebrnym Krzyżem Zasługi 7.008 osób za 7-letnią nienaganną i nieprzerwaną pracę w górnictwie oraz 8.580 osób Brązowym Krzyżem Zasługi za 5-letnią nienaganną i nieprzerwaną pracę w górnictwie. Spawacz Jakubek wykonał w 22 miesiące 7,5 normy rocznej (f) Przodujący spawacz w ZBMGdańsk Bolesław Jakubek zameldował w liście, skierowanym do Prezydenta Bolesława Bieruta, że przyśpieszając realizację swych 1-majowych zobowiązań wykonał w ciągu 22 miesięcy 7,5 normy rocznej. O- becnie spawacz Bolesław Jakubek rozpoczął już wykonywanie zadań 1957 roku. Niech żyje i rozkwita wolna i zjednoczona Ojczyzna nasza Polska Rzeczpospolita Ludowa!