Żołnierz Wolności, wrzesień 1969 (XX/206-231)

1969-09-19 / nr. 222

TOWARZYSZE dokończenie ze str. 1 BRONI nia osadników wojskowych na te gru­py kombatantów, które dotychczas ze wspomnianych uprawnień i ulg ko­rzystać nie mogły. Przyznały wreszcie — co ze zrozumiałych względów jest szczególnie ważne — wszystkim zbo­­widowcom, dotychczas nie uprawnio­­nym, prawo do bezpłatnego leczenia w placówkach społecznej służby zdro­wia. Rzecz jasna, załatwienie tych — 1 wielu innych - spraw kombatanckich stało się możliwe jedynie dzięki ser­decznemu stosunkowi do postulatów Związku ze strony najwyższych władz partyjnych i państwowych, a także ze strony władz terenowych, organizacji młodzieżowych, społecznych, zawodo­wych. Jednym słowem ZBoWiD dopomógł wielu ludziom w zdobyciu pełnego zaufania do Polski Ludowej, przeko­nał tysiące byłych żołnierzy I party­zantów, ich rodziny — w tym również środowiska młodzieży — że ojczyzna zawsze pamięta o swoich obroń­cach. Stworzone zostały warunki, w których — jak to określił Prezes ZG ZBoWiD Mieczysław Moczar — „każ­dy, kto walczył o Polskę, nie powinien być osamotniony, w jego życiowych kłopotach nie powinien pozostać sam". ZBoWiD prowadzi także — w ra­mach Frontu Jedności Narodu - ak­tywną działalność ideowo-wychowaw­­czą wśród szerokich kręgów społe­czeństwa, szczególnie w środowiskach młodzieży i nauczycielstwa, mającą na celu przekazanie wielkiego, pa­triotycznego i internacjonalistycznego dorobku Polaków walczących „O wol­ność Waszą i naszą”. Chodzi o to, by młodzież mogła szeroko czerpać z najlepszych doświadczeń starszego pokolenia, doświadczeń zdobytych za­równo w walce o niepodległość oj­czyzny, jak i w pracy dla niej. Związek prowadzi też poważną działalność wydawniczą; zbiera ma­teriały i relacje mające bezcenną wartość dla wyjaśnienia znacznej liczby spraw z niedawnej przeszłości, m. in. dla zdemaskowania wielu zbrodni hitlerowskich popełnionych na naszym i innych narodach Euro­py. Utrzymuje ożywione kontakty ze środowiskami - szczególnie komba­tanckimi — Polonii oraz z bratnimi or­ganizacjami w różnych krajach. Zbowidowcy jednoznacznie potępia­ją wszelkie akty imperialistycznej agre­sji — w Wietnamie, na Bliskim Wscho­dzie i w innych częściach świata, udzielają poparcia krajom i ludom walczącym o wyzwolenie narodowe i społeczne- przeciwstawiają się — i skutecznie demaskują - antypolską działalność międzynarodowych ośrod­ków imperial.stycznej dywersji. Wreszcie prowadzą szeroką dzia­łalność w zakresie ludowej obronności. I na tej m. in. ba­zie umacniają się ścisłe, serdeczne więzi ideowe i organizacyjne ZBoWiD z ludowym Wojskiem Polskim. Jako nasi najbliżsi towarzysze broni — zbo­widowcy działają szerokim frontem w zakresie wyjaśn ania i zaszczepiania społeczeństwu idei ludowej obronnoś­ci, a także sami — jako doświadcze­ni, zahartowani w bojach żołnierze i dowódcy — bezpośrednio uczestniczą w jej organizowaniu i umacnianiu. Związek przeprowadził również wspólnie z wojskiem wiele pożytecz­nych przedsięwzięć. Wspomnimy tu chociażby udaną, mającą szeroki re­zonans, akcję poszukiwania synów pułków, w której brała aktywny udział także nasza gazeta. A różne dysku­sje prasowe na tematy obronne, w których tak licznie uczestniczy aktyw zbowidowskil A setki i tysiące spot­kań działaczy Związku z żołnierzami WP i ich rodzinamiI DO ZBoWiD ^ „r," wych będących w służbie czynnej. Wiadomo nam, że władze Związku wysoko oceniają ich działalność spo­łeczną, szkoleniową, propagandową. Dumni jesteśmy ze ścisłych więzi woj­ska z kombatantami. Ze swej strony nadal będziemy wnosili odpowiedni wkład w pogłębianie tych więzi, w umacnianie zwartości Związku. Jed­nocześnie żywimy głębokie przekona­nie, że wszyscy zbowidowcy nadal bę­dą doskonalili system obronny Ludo­wej Rzeczypospolitej. Żołnierze Wojska Polskiego wiedzą doskonale, że na Was, Koledzy Zbo­widowcy ojczyzna zawsze może liczyć. Zarówno w czasie pokoju, jak i w go­dzinie najwyższej próbyl I dlatego chcemy zapewnić, że obradom IV Kongresu ZBoWiD będą towarzyszyły nasze najlepsze życzenia. Owocnych obrad — Towarzysze Broni, aktywni budowniczowie socja­lizmu ! POSIEDZENIE RADY NACZELNEJ Związku Bojowników o Wolność i Demokracjo dokończenie ze str. 1 działaczy władz naczelnych orga­nizacji. Zebrani minutą ciszy ucz­cili pamięć współtowarzyszy lat walki o wolną, socjalistyczną oj­czyznę. Następnie sekretarz generalny ZG ZBoWiD — Kazimierz Rusi­nek w obszernym wystąpieniu omówił węzłowe kierunki działal­ności Związku w poprzednim ok­resie, podsumował jego osiągnię­cia, a także przedstawił najbar­dziej aktualne zadania stojące przed organizacją. W ciągu minionych 5 lat — podkreślił on — szeregi Związku wzrosły ze 170 do ponad 300 tys. członków. Nastąpił dalszy i stale postępujący proces przemian ide­­owo-politycznych rzesz członkow­skich. ZBoWiD łączy w swych szeregach patriotów oddanych sprawie socjalizmu, stanowi cząst­kę wielkiego i twórczego ruchu społecznego, ujętego w ramy Frontu Jedności Narodu. Umiłowanie Ojczyzny — Polski Ludowej — członkowie Związku łączą z zaufaniem do partii, ja­ko przewodniczki narodu i do władzy ludowej. Wierność Polsce i socjalizmowi jest sprawą god­ności ZBoWiD-owców, świadec­twem integracji szeregów Związ­ku i rękojmią sukcesów ZBoWiD- owskiej organizacji. Mówca wyraził przekonanie, że IV Kongres zapoczątkuje nowy rozdział w życiu i pracy Związku, przyczyni się do jeszcze większego zaktywizowania kół, oddziałów i okręgów, wyzwoli nowe siły i no­wą energię w tym celu, aby ZBoWiD, jako mocne ogniwo FJN, dobrze służył ojczyźnie. Na zakończenie zastępca sekre­tarza generalnego ZG ZBoWiD — Henryk Matysiak poinformował o sprawach organizacyjnych zwią­zanych z IV krajowym Kongre­sem, Związku. Delegacje zagraniczne na Kongres Do Warszawy przybyli w czwar­tek goście zagraniczni na IV Kon­gres ZBoWiD, reprezentujący Międzynarodową Federację Bojow­ników Ruchu Oporu FIR i zagra­niczne związki kombatanckie. Przybyli takie przedstawiciele organizacji polonijnych. Delegacja MIĘDZYNARODOWEJ FE­DERACJI BOJOWNIKÓW RUCHU OPORU (FIR) Uczy kilkanaście osób. Znajdują się w niej m. In. prezes FIR — senator Arialdo Danii, wiceprezes FIR, sekretarz generalny Radzieckiego Komitetu Weteranów Wojny — Alek­­siej Meresjew. Przybyła do naszej stolicy radziecka delegacja wyzwolicieli obozu hitlerow­skiego na Majdanku: w skład delega­cji wchodzą: jej przewodniczący, były przedstawiciel w Polsko-Radzieckiej Komisji Specjalnej do Badania Zbrod­ni Hitlerowskich w Polsce — prof. Wiktor Prozorowskij, były dowódca korpusu pancernego, który wyzwolił Majdanek — gen. mjr Wasilij Kosze­­lew, były więzień Majdanka, pracow­nik związków zawodowych — Nina Baranowa. FEDERACJĘ ZWIĄZKÓW KOMBA­TANTÓW WOJNY NARODOWO-WYZ­­WOLENCZEJ JUGOSŁAWII (SUBNOK) reprezentują: członek Zarządu Głów­nego Federacji, prezes Krajowego Związku SUBNOR Bośni-Hercegowiny — Híja Matevic oraz uczestnik ruchu wyzwoleńczego Jugosławii, sekretarz konferencji Związku Komunistów Ju­gosławii — Belgrad Cukarica — pik Slavko Colic. W skład FRANCUSKIEJ DELEGA­CJI KRAJOWEGO ZWIĄZKU KOM­BATANTÓW REPUBLIKAŃSKICH (ARAC) wchodzą członkowie Zarządu Głównego Związku: Georges Toulza 1 Aime Buix. Na Kongres przybyła też delegacja francuskiej Krajowej Unii Deporto­wanych do Rawy Ruskiej: Edmond Calmettes i Marcel Guilleux — człon­kowie Zarządu Głównego Unii. Wśród reprezentantów ORGANIZA­CJI POLONIJNYCH z Wielkiej Bryta­nii znajdują się: prezes Zrzeszenia Polonii Brytyjskiej, żołnierz kampanii wrześniowej, jeniec Oflagu Vila Mur­­nau — por. Adam Krajewski, członek Prezydium Zrzeszenia Polonii Bry­tyjskiej. uczestnik walk wrześniowych, a następnie lotnictwa polskiego na Za­chodzie — Zbigniew Sołtysik 1 prezes Stowarzyszenia Odra—Nysa, uczestnik kampanii wrześniowej, więzień hitle­rowskich obozów koncentracyjnych — Michał Lang. Z Francji przybył m. in. na Kongres prezes Kola Byłych Żołnierzy Dywizji Pancernej (w Poftigny) — Stefan Ba­­rylak. Żołnierzy tej dywizji zamiesz­kałych w Holandii reprezentują na Kongresie Michał Hachlik, Franciszek Kłak i Stefan Grendel, a belgijskie środowisko byłych żołnierzy pierwszej pancernej — Józef Czech i Wilhelm Kowalski. Ze Szwecji przyjechał ma­rynarz okrętu podwodnego „Żbik”, se­kretarz towarzystwa b. marynarzy polskich internowanych w Szwecji „Bratnia Pomoc” — Zdzisław Piechoc­ki. Depesze od Polonii zagranicznej Do Prezydium IV Kongresu ZBoWiD nadeszły liczne depesze od organizacji polonijnych z za­granicy s życzeniami owocnych obrad. Depesze wyrażają pełną solidarność z codzienną działalnością ZBoWiD, zmierzającą do dalszego umocnienia i rozwoju Polski Ludowej. Polonijne organizacje wyrażają także poparcie dla polityki zagranicznej PRL, pod­kreślają osiągnięcia Polski w ćwierć­wieczu władzy ludowej, z których rozsiana po świecie Polonia jest dum­na, gdyż sprawiły one, że Polska Jest państwem cenionym i poważanym za granicą. W wielu depeszach organi­zacje polonijne składają hołd pamię­ci poległych w walkach z hitleryzmem polskich żołnierzy wałczących na wszystkich frontach 2 wojny świato­wej oraz pamięci ofiar hitlerowskiego terroru. Każda niemal depesza zawiera ostry protest przeciwko rewizjoni­stycznej i odwetowej polityce NRF. Podkreślając, że niesie ona groźbę nowego kataklizmu — nasi rodacy z zagranicy stwierdzają, że w miarę swoich możliwości dążyć będą do umacniania pokoju, a także do umacniania zdobyczy narodu polskiego, że stać będą na straży dobrego imienia naszego kraju w świecie. Np. ZRZESZENIE POLONII BRY­TYJSKIEJ, pisze m. In.: „Jesteśmy z Wami, bo Jedną gromadę żoln erską tworzymy, którą wy scementowaliście tak mądrze, szczerym podaniem swej ręki żołnierskiej wszystkim Polakom walczącym na wszystkich frontach II wojny światowej”. Natomiast RADA NARODOWA PO­LAKÓW W BELGII (okręgu Liege) na­desłała depeszę, w której czytamy m. in.: „W całej rozciągłości popieramy polską rację stanu, gwarantującą po­kój i bezpieczeństwo w istniejących granicach. W Jo rocznicę tragicznej napaści Niemiec hitlerowskich na Pol­skę przyrzekamy, że w miarę naszych możliwości dążyć będziemy do tego, by więcej nie byio wojen. Jesteśmy za pokojem”, „Z dumą patrzymy — piszą człon­kowie STOWARZYSZENIA ODRA - NYSA W WIELKIEJ BRYTANII — na wszechstronny i dynamiczny rozwój życia polskiego w ciągu 25 lat Polski Ludowej. Zdajemy sobie sprawę, że mógł być on osiągnięty jedynie w warunkach sprawiedliwości społecznej opartej o treść socjalistyczną. Polska polityka pokojowego współżycia mię­dzy narodami znalazła swój wyraz w braterskim ułożeniu stosunków z są­siadami. Zapewniamy Was, że strzec będziemy dorobku Polski Ludowej, , a wszelkie zakusy zmierzające do zmia­ny granicy polsko-niemieckiej na Od­rze i Nysie spotkają się ze zdecydo­wanym odporem wszystkich Polaków bez względu na miejsce ich zamiesz­kania”. Otwarcie muzealnej ekspozycji W WARSZAWSKIEJ CYTADELI Cytadela Warszawska — miejsce męczeństwa kilku pokoleń polskich patriotów i rewolucjonistów — by­ła w czwartek wieczorem widow­nią niezwykłej uroczystości. W dawnym X Pawilonie, który w świadomości narodu stał się symbo­lem przemocy i niewoli — przeka­zana została stała ekspozycja obra­zująca dzieje walki o wyzwolenie narodowe i społeczne, ukazująca losy bojowników żyjących ideą re­wolucji i w imię tej idei ginących. Poczynając od 1833 r. przez kaza­maty Cytadeli Warszawskiej prze­szło tysiące więźniów carskich i pruskich. W burżuazyjnei Polsce: Władysław Hibner, Władysław Kniewski, Henryk Rutkowski zam­knęli listę straconych na stokach Cytadeli. Na uroczystość otwarcia przybyli członkowie władz naczelnych ZBoWiD z prezesem Rady Naczel­nej Józefem Cyrankiewiczem i pre­zesem ZG Związku — Mieczysła­wem Moczarem, delegaci przybyli na Kongres ZBoWiD z całego kraju oraz przedstawiciele polonijnych organizacji kombatanckich. Pod Bramą Straceń złożony został wie­niec czerwonych kwiatów. Otwarcia muzeum dokonał Józef Cyrankiewicz, który powiedział; — „Znajdujemy się w miejscu uświęconym heroizmem i męczeń­stwem najlepszych przedstawicieli wszystkich — od Powstania Listo­padowego, a więc od 130 przeszło lat — pokoleń polskiego narodu walczącego o narodowe i społeczne wyzwolenie. Tutaj, w Dziesiątym Pawilonie, w jego murach — a dziś także w zgromadzonych tu dokumentach — zaklęta jest i skondensowana naj­bardziej dramatyczna część historii walk wyzwoleńczych naszego naro­du w okresie zaborów, historii pol­skiego ruchu robotniczego, rewolu­cyjnej walki polskiej klasy robot­niczej — walki najlepszych synów polskich. Z tych cel szło sie albo na śmierć na stokach Cytadeli, albo na kator­gę i dalekie zesłanie. Ale naród z niewoli szedł ku wolności. Wraz z innymi — jakże licznymi na naszej ziemi pomnikami walki, heroizmu i męczeństwa — niech to miejsce, X Pawilon, Warszawska Cytadela, sprawia, aby te współ­czesne i następne pokolenia Pola­ków we krwi, w sercach 1 umy­słach miały jako kanon patriotycz­ny i polityczny pełne poczucie ceny wolności jaką w walce o nią pła­ciły pokolenia poprzednie. Aby tym świadomiej, tym żarli­wiej dziś i jutro te wolność mądry­mi działaniami, umiejętną pracą, socjalistycznym budownictwem na­szej ojczyzny — utrwalać, bronić, rozwijać i uczynić tę bezcenną okupioną tyloma ofiarami wolność: wartością nienaruszalną. W tej myśli otwieram wystawę w X Pawilonie Cytadeli Warszaw­skiej", Przy Bramie Straceń — mocnym światłem płonde znicz i wydobywa z cienia sylwetę obelisku z frag­mentem szubienicy, na której gi­nęli bojownicy o wolność. Na mu­rze w głębi — tablice z nazwiskami straconych i więzionych. Światło załamuje sie na drzewach, które mają tu swoją historie, “bowiem w ich cieniu dokonywano egzekucji. Z głośnika płyną słowa listów i pa­miętników więziennych. Trwa niecodzienny teatr wyobraźni przenoszący uczestników uroczystości w atmosferę walki toczonej w tamtych latach, zbLiżająey uczucia, które towa­rzyszyły czynom takich ludzi, tak Lud­wik Waryński. Feliks Dzierżyński. Róża Luksemburg. Stefan Okrzeja, Montwiłł- Mirecki. Zgromadzeni rozpoczynają zwie­dzanie ekspozycji mieszczącej się w trzech skrzydłach muzeum. Gro­madzona skrzętnie i selekcjonowa­na od przeszło 10 lat zawiera po­nad 1500 dokumentów pisanych i nie mniej ikonograficznych. Najdo­bitniej jednak odwołują się do uczuć 1 umysłów materialne pa­miątki zawarte w celach skazań­ców. Każda z nich była czyjąś „własnością”, w niej żyli, stąd szid na śmierć lub na Sybir. Pełzną po ścianach światełka świec i lamp naftowych. W ich blasku odczytać można to, co n,a twardym murze wydrapaly niegdyś rece więźniów: „Niech żyje rewolucja”, „Polsko kochana pamiętaj swych synów”. Z KRONIKI DZIAŁALNOŚCI ZBoWiD Wzrost szeregów Rośnie liczba zweryfikowa­nych członków ZBoWiD. W ro­ku 1965 przyznano prawa człon­kowskie 20.250 osobom, w 1906 r. — 27.825, w 1967 r. — 27.554, w 1968 r. — 29.437 i w I półroczu br. — 15 042 osobom. Krajowe komisje środowiskowe i problemowe Nie naruszając zasad jednoli­tość; Związku, istnieją w ZBoWiD-zie krajowe komisje weteranów walk wolnościowych, reprezentujące szczególnie pod względem historycznym zamk­nięte środowiska, a mianowicie: $ Krajowa Komisja Weteranów Walk Rewolucyjnych, • Krajo­wa Komisja Weteranów Powstań Śląskich. • Krajowa Komisja Weteranów Powstania Wielko­polskiego, © Krajowa Komisja Weteranów Walki o Wolność Hiszpanii. Komisje te, działając pod egi­dą Zarządu Głównego, rozwija­ją w swoich środowiskach komp­­ieksową działalność, zgodną z ogólnymi założeniami Statutu. Komisje problemowe nato­miast pomagają Zarządowi Głównemu przy opracowywaniu kierunków i metod działania, w rozwiązywaniu problemów j w realizacji uchwał instancji kie­rowniczych. Składają się one ze specjalistów — wybitnych spo­łeczników, działaczy i znawców problematyki ZBoWiD. Są to: Główna Komisja Propagando­wa, Główna Komisja Współpra­cy z Młodzieżą, Główna Komi­sja Historyczna, Główna Komi­sja Zagraniczna, Główna Komi­sja Współpracy z Polonią Za­graniczną, Główna Komisja So­cjalna i Zdrowia. Główna Komi­sja Osadnictwa Wojskowego, Główna Komisja do spraw Od­szkodowań Niemieckich, Główna Komisja Weryfikacyjna, Główna Komisja Odznaczeniowa, Główna Komisja Weryfikacji Odznaczeń­ Działalność wydawnicza Bogato przedstawia się praca Głównej Komisji Propagandowej w dziedzinie wydawniczej. Z jej inicjatywy, ukazała się nakładem Wyd MON książka pt. „Z jak Zitadelle”, która przełożona na kilka języków została rozkolpor­towana za granicą. Komisja po­mogła przy wydaniu prac prof. A- Klafkowskiego nt. hitlerow­skich. obozów koncentracyjnych i dr. W. Poterańskiego o powsta­niu w getcie warszawskim i po­mocy udzielanej Żydom przez społeczeństwo polskie. Przy współpracy ZBoWiD uka­zały się też m. in. takie wydaw­ □HORYZONT nictwa jak: „Zbrodnie hitlerow­skie w Polsce”, „Oświęcim”, „Ra­zem”, „Karol Świerczewski”, „O działalności i aktualnych zada­niach ZBoWiD”, „Nürnberg 1939 und heute”, „Polska technika w walce z okupantem”, „Warszaw­skie getto”, „Przeciw wojnie”, „Walka PPR w czasie okupacji a front narodowy”, „Kilka słów w 25-leeie PPR”, „Zbowidowcy”, „Polacy — bojownicy Wielkiego Października”' Dokumenty z lat walki Główna Komisja Historyczna ZBoWiD uzyskała poważne efek­ty jeśli chodzi o zbieranie no­wych materiałów źródłowych dla prac nad historią walk wol­nościowych, zwłaszcza w okresie lat 1939—1945. Celem tej pracy jest uratowanie od zapomnienia i przekazanie historii wspomnień osobistych ludzi, którzy brali udział w walkach o wyzwolenie narodowe i społeczne. Wybrano 1611 relacji i wspomnień. Inną formą działalności pionu historycznego jest udział w or­ganizowaniu konferencji i semi­nariów popularnonaukowych oraz spotkań historyków, poś­więconych wybranym zagadnie­niom drugiej wojny światowej. Współpraca z młodzieżą Związek czyni wiele, by prze­kazać młodzieży ładunek patrio­tyczny zawarty w treściach walk rewolucyjnych i niepodległościo­wych. Organizuje spotkania z uczestnikami walk, na których młodzież nie tylko uczy się ży­wo najnowszej historii Polski, ale styka się z wzorcami postaw- Kształtuje to świadomość mło­dzieży i jej zaangażowanie ideo­we na korzyść socjalistycznych treści i przeobrażeń. Weterani powstań We wszystkich okręgach ZBoWiD zrzeszonych jest ponad 13 tys. weteranów Powstania Wielkopolskiego i z górą 4 tys. wdów po nich. W woj. poznań­skim stanowią oni ponad 50 proc­­ogólnej liczby członków wielko­polskiej organizacji ZBoWiD. Ną szczególne podkreślenie i wdzięczność zasługuje państwo­wa pomoc, udzielana weteranom w postaci dodatków do rent, a przede wszystkim ostatnie zarzą­dzenie wydane w tym zakresie, przyznające dodatki do rent powstańcom wielkopolskim i wdowom do nich. Jest w Związku 11.378 weteranów Powstań Śląskich oraz 4.556 pod­opiecznych z tego środowiska. Rząd dwukrotnie podwyższył do­datek do renty dla uczestników Powstań Śląskich oraz dla pozo­stałych po nich wdów. Obecnie najniższa emerytura wynosi: dla uczestników powstań — 1.600, dla wdów — 1.000 zł. Z tego do­brodziejstwa korzysta ogółem w skali krajowej 9.300 weteranów oraz 5.145 wdów. Dąbrowszczacy Środowisko dąbrowszczaków li­czy aktualnie 529 osób. Krajowa Komisja Dąbrowszczaków kon­centruje swą działalność na po­budzeniu solidarności z walką ludu hiszpańskiego o demokrację oraz nad organizacją pomocy dla ofiar walki z faszyzmem w Hisz­panii. Stara się też pogłębić wśród społeczeństwa, a zwłasz­cza wśród młodzieży wiedzę o u­­dziale ochotników polskich, dą­browszczaków w bohaterskiej walce ludu hiszpańskiego w o­­bronie republikańskiej Hiszpanii w latach 1936—1939, wiedzę o tym jeszcze jednym postępowym nurcie wśród naszych tradycji patriotycznych i internacjonali­­stycznych. Osadnicy wojskowi Po III Kongresie ZBoWiD, do­prowadzono w ramach społecz­nej działalności do pozytywnego załatwienia wielu nabrzmiałych spraw z przeszłości. Ukazanie się kilku ważnych dokumentów prawnych usatysfakcjonowało kombatantów z tytułu ich zasług w walce o wyzwolenie narodowe i społeczne oraz zapewniło im lepsze warunki życia. W konse­kwencji, coraz więcej osadników wstępuje ostatnio do ZBoWiD i organizacji społeczno - politycz­nych, uczestniczy w pracy kól LOK, TOS, ORMO j Ochotniczej Straży Pożarnej, jest inicjatora­mi różnych czynów i zobowiązań społecznych, daje także często przykład wzorowego gospodaro­wania oraz terminowego wywią­zywania się z obowiązkowych świadczeń wobec Państwa. Odznaczenia ZBoWiD czyni starania, aby przyznać odznaczenia osobom, które z różnych przyczyn nie u­­zyskały żadnych odznaczeń za swą walkę i działalność w latach walk wolnościowych. Zadaniem Głównej Komisji Odznaczenio­wej i komisji przy zarządach o­­kręgów jest właśnie opracowanie udokumentowanych wniosków dla przedstawienia Komisji Od­znaczeń Państwowych przy Ra­dzie Państwa do rozpatrzenia i idecyzji. W okresie po III Kongresie ZBoWiD, Rada Państwa nadała członkom Związku następujące odznaczenia: Medal „Za Odrę Nysę i Bałtyk” Medal Zwycięstwa i Wol­ności 1945 967 4.551 Weryfikacja odznaczeń W okresie sprawozdawczym Prezydium Głównej Komisji Weryfikacji Odznaczeń i jej ze­społy rozpatrzyły ponad 13 tys. wniosków, z czego zweryfikowa­no 9.230 spraw. W wyniku tych prac Ministerstwo Obrony Naro­dowej wydało legitymacje po­twierdzające fakt uzyskania na­stępujących odznaczeń: Krzyż Virtuti Militari (1.347 legitymacji), Krzyż Walecznych (3.605), Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (652), Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (2.708) i Brą­zowy Krzyż Zasługi z, Mieczami (918 legitymacji). Zaświadczenia wydane przez MON są podstawą dla organów rentowych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przy przyznawaniu 25 proc. dodatku do rent osobom odznaczonym Orderem Krzyża Virtuti Militari. Według wykazów, znajdują­cych się w dokumentach Komi­sji, w latach okupacji zostało odznaczonych blisko 20 tys. żoł­nierzy konspiracji. Działalność socjalna Podstawowa działalność ZBoWiD w sprawach rentowych koncentruje się wokół wyjedny­wania rent wyjątkowych. Akcja ta, prowadzona od szeregu lat, stanowi jedną z najbardziej re­alnych form niesienia pomocy tym kategoriom członków, któ­rzy są niezdolni do pracy zarob­kowej i nie posiadają własnych źródeł utrzymania lub osób zo­bowiązanych do alimentacji. Wy­sokość rent wyjątkowych kształ­tuje się w zasadzie w granicach minimalnych rent ustawowych. Uzupełnienie działalności w zakresie rent stanowią stałe oraz okresowe zasiłki pieniężne. Obej­mują one kategorie członków w zaawansowanym wieku, O ciężkim inwalidztwie, o wielooso­bowych rodzinach itp. W latach 1966—1968 zasiłki takie przyzna­no dla 1.179 osób na ogólną kwo­tę 3.100.000 zł przy średniej wy­sokości 200—400 zł miesięcznie. Ponad 1500 byłych wojsko­wych zawodowych uczestników walk narodowowyzwoleńczych okresu I i II wojny światowej, objętych zostało regulacją rent w granicach od 1600 do 2.000 zł a dla wdów — od 1.000 do 1.400 zł. Członkowie ZBoWiD — mało­rolni chłopi oraz drobni rzemieśl­nicy, chałupnicy i członkowie ich rodzin korzystają ze świad­czeń uspołecznionych zakładów Służby Zdrowia. Do niedawna uprawnienia te uzależnione były od wysokości dochodu (14.520 zł rocznie dla rolników i 750 zł miesięcznie dla rzemieślników). Od połowy 1968 r. ograniczenia w zakresie dochodowości zostały zniesione. (G) Rodzaj odznaczenia Ilość Sztandar Pracy 13 Order Krzyża Grunwaldu II Order Virtuti Militari 143 Order Odrodzenia Polski 10.557 Krzyż Walecznych 649 Krzyż Zasługi 532 Medal „Zasłużonym na Po­lu Chwały” 141 Śląsk-; Krzyż Powstańczy 636 Wielkopolski Krzyż Po­wstańczy 1.957 Krzyż Partyzancki 4.010 Medal ,,Za Warszawę 1939 — 1945” 911 Dyskusja o polskim Wrześniu - w telewizji francuskiej PARYŻ (PAP). W środę o godz. 20.30. a więc w czasie kiedv przed telewizorami zasiada ok. 15 milio­nów Francuzów, telewizja frapou-­­ska zaprezentowała film J. Bossa­­ka „Wrzesień'’. Po filmie odbyła słe dyskusja. w któ­­re.t uczestniczyli ze strony polskiej: gen. bryg. Franciszek Skibiński — wi­ceprzewodniczący Rady Naczelnej ZBoWiD. Jerzy Putrament — b. am­basador PRL w Paryżu, płk Tadeusz Jędruszczak — szef Wojskowego Insty­tutu Historycznego, a ze strony fran­cuskiej: J. Ellenstein — historyk prof. Wydziału Humanistycznego w Poitiers, J. B. DuroseUe — historyk, profesor Sorbony. G. Bonnet — minister Spraw Zagranicznych Francji w momencie wybuchu II W'oiny światowej i gen. Stehlin — ówczesny attache wojskowy Francji w Berlinie. Ze strony niemie­ckiej .‘w- dysk tisj i uczestniczył m. in. profesor historii H. von Krann­­hals. Kilkakrotnie zabierał również głos b. premier brytyjski, Anthony Eden, z którym realizatbrzv przeprowa­dzili wywiad, odtworzony w czasie audycji z taśmy filmowej. W trakcie dyskusji mocno za­akcentowano bohaterstwo i odwagę żołnierza i narodu Dolskiego, który w wyniku Dolskich rządów orzed­­wrześniowych i niedotrzymania przez sojuszników zachodnich pod­pisanych z Polska układów, znalazł się osamotniony w obliczu nawały hitlerowskiej. Podkreślono, że umożliwiło to Hitlerowi rzucenie na Polskę pra­wie wszystkich swoich sił. Poru­szono także Drobiem strategicznych koncepcji wojskowych ówczesnego dowództwa polskiego. Uczestnicy dyskusji odpowiedzieli również na szereg telefonicznych pytań telewidzów. Dotyczyły one takich kwe­stii, 1ak odpowiedzialność Francji i Anglii za pozostawieni® Polski w osa­motnieniu i możliwości militarne obu tych krajów we wrześniu 1939 r. Wiudummśca zakończenie MIĘDZYNARODOWEGO SYMPOZJUM WĘGLOWEGO W czwartek po południu zakończyło •we prace czterodniowe sympozjum międzynarodowe na temat aktualnej i przyszłej roli węgla w gospodarce, zwła­szcza w energetyce światowej, zorgani­zowane w Warszawie pod auspicjami Komitetu Węglowego Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Uczestni­czyło w nim 260 specjalistów z 23 kra­jów Europy i Innych kontynentów. MINISTER GÓRNICTWA INDII PRZYBYŁ DO POLSKI 18 bm. przybył do Polski na zapro­szenie ministra Górnictwa i Energety­ki Jana Mitręgi minister Petrochemii, Górnictwa 1 Metali Indii dr Triguna Sen. Celem wizyty jest zapoznanie się z rozwojem polskiego górnictwa, prze­mysłem budowy maszyn górniczych, poziomem bezpieczeństwa i warunków pracy w polskich kopalniach. W toku wizyty przedyskutowane będą możliwości rozszerzenia współ­pracy gospodarczej z Indiami w za­kresie eksploatacji bogactw natural­nych. MINISTER KOMUNIKACJI FINLANDII W OŚWIĘCIMIU i na Śląsku ./ czwartek, w ostatnim dniu 3-dnio­­wego pobytu w Krakowskiem, minis­ter Komunikacji Finlandii Pavo Aitio zwiedził tereny b. hitlerowskie­go obozu masowej zagłady w Oświę­cim! u-Brzezince. W tym samym dniu minister przy­był na Śląsk, gdzie zapoznał się z pracą i perspektywami rozwojowymi DOKP Katowice. W 50 ROCZNICĘ URODZIN JANKA KRASICKIEGO & okazji 50 rocznicy urodzin Janka Krasickiego szkoła podstawowa nr 33 w Krakowie otrzymała imię tego wy­bitnego działacza młodzieżowego. Równocześnie drużynie harcerskiej szkoły wręczono sztandar ufundowany przez rodziców i zakłady pracy dziel­nicy Zwierzyniec. Uroczystości odbyły się także w innych miastach PolskL 30-MILIONOWA TONA STALI PRZEWALCOWANA W HUCIE IM. LENINA W czwartek w Wydziale Walcowni Wstępnych przewalcowana została w hucie im. Lenina 30-milionowa tona stali. Kombinat wyprodukował już przesz­ło 20 min. ton blach, w tym 15 min ton gorąco walcowanych, ok. 5 min ton profili drobnych i drutu, blisko 1,5 min ton blach ocynowanych i ocyn­kowanych. ZŁOTY MEDAL RZĄDU WŁOSKIEGO DLA WYDAWNICTWA ,,OSSOLINEUM0 W Bolonii (Włochy) zakończyła się niedawno wielka międzynarodowa wy­stawa wydawnictw uniwersyteckich i akademii nauk. Nasi księgarze odnieśli na wystawie wielki sukces. Jury przyznało „Ossoli­neum” złoty medal ufundowany przez prezydium rządu włoskiego. ZMARŁ STANISŁAW BARTOSIK W Łodzi zmarł Stanisław Bartosik — długoletni działacz ruchu robotnicze­go, pełniący ostatnio funkcję przewod­niczącego Wojewódzkiej Komisji Kon­troli Partyjnej. Zmarły odznaczony był Orderem Sztandaru Pracy I klasy. Krzyżem Ko­mandorskim Orderu Odrodzenia Pols­ki i innymi wysokimi odznaczeniami państwowymi. PROPOZYCJE OBCHODU MIĘDZYNARODOWEGO DNIA SOLIDARNOŚCI Z KRAJAMI ARABSKIMI Indyjski Komitet Solidarności Afry­­kańsko-Azjatyckiej i indyjski Komi­tet Obrońców Pokoju potępiły izrael­ską agresjlę na kraje arabskie. Na wspólnym posiedzeniu przedstawicieli obu organizacji wysunięto projekt ob­chodu w dniu 21 września Międzynaro­dowego Dnia Solidarności z Narodami Arabskimi. Apel ten skierowano do Światowej Rady Pokoju. VON HASE W LIZBONIE Sekretarz stanu w bońskim Mini­sterstwie Obrony von Hase udał się w czwartek na zaproszenie portugal­skiego ministra obrony z trzydniową wizyta do Lizbony. Przeprowadzi on tam rozmowy na tematy NATO oraz odwiedzi wielką bazę zachodnioniemie­­ckiej Luftwaffe w Portugalii, znajdu­jącą się w miejscowości Beja. „PYŁ KSIĘŻYCOWY” DLA NRF Do Frankfurtu nad Menem przywie­ziono w czwartek łącznie 116,74 gra­mów piasku i pyłu księżycowego war­tości ponad 460 milionów marek. Te „księżycowe próbki” znajdowały się w bagażu ręcznym dwóch naukowców za­­chodnioniemieckich, którzy przybyli z USA dwoma różnymi samolotami. Próbki pyłu księżycowego odstąpione zostały przez NASA w celu dokona­nia dalszych badań materii księżyco­wej w instytutach chemii i fizyki ją­drowej im. Maxa-Plancka w Moguncji i Heidelbergu. WZROST INTERWENCJI FRANCUSKIEJ W CZADZIE Źródła algierskie podają, że nowe posiłki Legii Cudzoziemskiej, w licz­bie 130 żołnierzy, skierowano w środę do Czadu. Podkreśla się, że francuska siła interwencyjna w ostatnich dniach stale tam wzrasta. POLSKI DZIEŃ NA TARGACH W ZAGRZEBIU Czwartek byt Polskim Dniem na Międzynarodowych Targach w Zagrze­biu. Na uroczystości przybyli do Za­grzebia: wiceminister Handlu Zagra­nicznego Marian Dmochowski, wice­prezes Polskiej Izby Handlu Zagranicz­nego — Wacław Królikowski oraz rad­ca handlowy ambasady polskiej w Belgradzie — Tadeusz Nestorowicz. Stronę jugosłowiańską reprezentował szef Jugosłowiańsko-Polskiej Izby Gospodarczej, wiceminister Handlu Zagranicznego — Dziuka Martynowicz. „KOSMOS-299” NA ORBICIE W czwartek w Związku Radzieckim wystrzelono kolejny sputnik z apara­turą naukową na pokładzie — „Kos­­nros-299”. Aparatura zainstalowana na pokładzie sputnika stuży do badania przestrzeni kosmicznej. MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA CZERWONEGO KRZYŻA Od 16 do 18 bm. obradowała w Stam­bule 21 międzynarodowa konferencja Czerwonego Krzyża. Uczestniczyło w niej 97 delegacji stowarzyszeń Czer­wonego Krzyża, Czerwonego Półksię­życa, Czerwonego Lwa i Słońca i 87 delegacji rządowych państw — sygna­tariuszy Konwencji Genewskiej. Pol­skiej delegacji rządowej przewodniczył ambasador PRL w Turcji St. Piotrow­ski, Na wniosek PCK konferencja uch­waliła apel do wszystkich państw o przystąpienie do konwencji o nieprze­­dawnieniu zbrodni wojennych i zbrod­ni przeciw ludzkości. WOJSKO PRZECIW DEMONSTRANTOM W ARGENTYNIE W środę w argentyńskich miastach Rosario i Cordoba doszło do potęż­nych demonstracji. Robotnicy i stu­denci wyszli na ulice. Skierowano przeciwko nim oddziały policji i woj­ska. w Rosario wojsko otworzyło ogień do demonstrantów. Zginęły trzy oso­­by. w tym 12-letni chłopiec.

Next